Sterckt my o Godt mijn toe-verlaet, Een strijt heb ick van binnen,
+
Trent. 1. 20 Den Vyant als een leeuw omgaet,+
Soeckt mijn Ziel te versinnen,
+
1 Pet. 5. 8 Hy heeft sijn schut op my gestelt,+
Om my te doden met gewelt,
+
Eph. 5. 16 O Heer helpt my nu strijden,+
+
2 Tim. 3. 1 In dese quade tijden+
+
Gal. 1. 17 2. Mijn Vleesch gelust tegen den Geest,+
O Heer ick moet u klaegen,
+
Mat. 15. 24 Want het altijt voor lijden vreest,+
+
Sapi. 1. 16 En wil u Kruys niet draegen,+
Want het bemint de Doot veel meer, Dan ‘t leven by u o mijn Heer, Het doet mijn hert doorsnijden, In dese quade tijden.
+
Eph. 5. 16 3. Och wie sal my ellendigh Mensch+
+
2 Tim. 3. 1 Van desen vleesch ontladen?+
+
Rom. 7. 14 Het wil steeds nae sijn eygen wensch,+
Met my op kromme paden, O Heer wijst my u rechte baen,
+
Psal. 24. 4 Mijn vleesch wil ick te buyten gaen,+
Ick stel sijn raat besijden, In dese quade tijden.
+
Eph. 5. 16 4. O Vleesch oft ick volghd uwen raat,+
+
2 Tim. 3. 1 Mijn Ziel soud moeten sterven,+
+
Rom. 8. 13 Veel liever wil ick sijn versmaat,+
+
Heb. 11. 25 En met Godts volck omswerven:+
+
Luce. 6. 12
+
Want haer druck sal verandert zijn
+
Ioan. 16. 20
+
In vreughd, maer d’andere in pijn, Die Werelts haer verblijden,
+
Eph. 5. 16
+
In dese quade tijden.
5. O Vleesch oft gy op Esau doght,
+
2 Tim. 3. 1
+
Die d’eerst-geboort verkochte,
+
Gen. 25. 33
+
Schoon hy ‘s daer nae met tranen socht,
+
Gen. 27. 38
+
Geen plaets hy vinden mochte:
+
Heb. 12. 17
+
O Vleesch gy sult niet volgen hem,
+
Apo. 12. 2
+
Ick wil nae ‘t nieuw Ierusalem,
+
Eph. 4. 16
+
Al sout gy daerom lijden,
+
Tim. 3. 1
+
In dese quade tijden.
6. O Heer wilt dogh mijn leytsman zijn,
+
Apo. 21. 2
+
Nae dese stadt van vreede,
+
4 Esd. 7. 7
+
De Wegh is smal dat dincket mijn,
+
Mat. 7. 23
+
Gelijck een ‘s menschen trede,
+
Ioan. 17. 11
+
Op d’een sijd water, d’ander vier,
+
Mat. 10. 33
+
Bewaert haer die hem wand’len hier,
+
Eph. 5. 10
+
Dat ‘s u oprecht belijden,
+
2 Tim. 3. 1
+
In dese quade tijden. Pause.
7. O Valsche Werelt schoon in ‘t Oogh, Adieu ick wil u derven,
Appel der weeld verheven hoogh, Die van u eet moet sterven,
+
1 Cor. 11. 5
+
Hierom Eva wedergebaert,
+
Apo. 12. 22
+
Wacht u dogh voor der Slangen aert,
+
Eph. 7. 16
+
Sy is bevaen met nijden,
+
2 Tim. 3. 1
+
In dese quade tijden.
8. ‘t Serpent hem als een Leeu nu spoeyt
+
2 Pet. 5. 8
+
Heer, om u Thuyn te breken, Want hy seer lieflijck stont en bloeyt,
+
Psa. 1. 3
+
+
Psal. 80. 14 Maer wilde verckens seer onvroet,+
Die hebben hem ommegewroet, Sijn spruytjes hem ontglijden,
+
Eph. 5. 16 In dese quade tijden+
+
2 Tim. 3. 1 9. O Heer ons klaegen doch verhoort,+
+
Psalm. 5. 2. en 17. v. 6 Nae vreed wy seer verlanghen+
+
Esa. 2. 3 In Syon pleegh te zijn u woort,+
+
Ier. 9. 11 Nu is ‘t vol Draken en Slangen,+
+
2 Pa. 36. 18 Daer zijn oock heydens in gegaen,+
+
Psal. 79. 1 Die u Tempel in stucken slaen,+
+
Sap. 3. 4 Sijn Heylighdom ontwijden,+
+
Eph. 5. 16 In dese quade tijden+
10. Heer sent getrouwe Arbeytslieden,
+
Ma. 9. 38 Die u Thuyn wederbouwen,+
+
Luc. 10. 2 Bemeuren met levende stien,+
+
1 Pet. 2. 5 Als Herders recht getrouwe,+
+
Psa. 126. 5 En die de kleyne voskens vaen,+
+
Can. 1. 15 En ‘t door knaegende vee verslaen,+
+
Psal. 80. 14 Dat bijt aen alle sijden,+
+
Eph. 5. 16 In dese quaede tijden+
+
Ioa. 15. 1 11. Prins Godt een recht Wijngaerdenier,+
Wy bidden u ootmoedigh,
+
Psalm. 1. 3 Plant u Wijnbergh aen een rewier,+
+
Ioa. 15. 2 Dat sy vrught brenght voortspoedigh,+
+
Luc. 10. 2 En maeckt daer om een stercke muer,+
+
Eph. 6. 17 Getrouwe Herders tot haer huer,+
+
Eph. 5. 16 Geefst’ u weert aen haer sijden,+
+
2 Tim. 3. 1 In dese quaede tijden,+
+
Ioan. 15. 2 12. Oorlof aen alle rankxkens teer,+
+
Rom. 16. 21 Ick groet u al hier mede,+
+
Eph. 2. 19 Die staen op des Apostels leer,+
Vruchtbaer nae Christi seede,
+
3 Tim. 2. 8 U handen tot den Heer oprecht+
En dit voor uwen swacken knecht,
+
Eph. 5. 16
+
Dat hy valsch Leer mach mijden,
+
2 Tim. 3. 2
+
In dese quaede tijden.
Het 71. Liedt
Den Lxviij.Psalm. Stemme: Van den xxxvj. Psalm
Staet op, Heer, toont u onvertsaeght, So werden verstroyt end’ verjaeght Seer haest al u vyanden,
Die Godt altijdt hebben ghehaet Sullen voor hem met schand’ en smaet Vlieden in allen landen:
Ons Godt niet een verdrijven sal, Sijner Vyanden ‘t gantsch ghetal, Iae als roock doen verswinden, Ghelijck dat Was smelt voor dat vyer, Sal hy alle godtloosen hier
Verteeren end’ verslinden.
2. Doch sullen de vromen verblijdt, Heer, uwen naem singhen altijdt, End’ haer in u verblijden: Sy werden van herten verheught, End’ sullen voor Godt maken vreught, Iuychende t’allen tijden.
Singht nu vrolijck, end’ looft den Heer, Verbreydt met vreught zijnes naems eer, Prijst zijn heerlijckheyt t’same,
Die op de wolcken vlieght end’ vaer, End’ een Heer is seer wijt vermaert, Eeuwigh Godt is sijn Name.
3. Verblijdt u in Godt met ootmoet, Hy is der Weesen Vader goet, En een Beschermer krachtigh. Der Weduwen in bolligheyt, In den Tempel vol heyligheyt, Heeft hy sijn woonst eendrachtigh.
Hy is die den eensaemen geest, Een huys dat vol van Kind’ren leeft, Nae haer langh-willigh wachten. De ghevanghen hy ontslaet,
End’ verstrickt de boos daders quaet: Iae laets’ in ‘t Landt versmachten. j. Pause.
4. Als ghy u volck, Heer, hebt geleyt, End’ ginght voor hen wijdt ende breyt In de groote Woestijne:
Doen beefde dat aertrijck met een, De Hemelen druypten ghemeen, Heer voor uwen aenschijne.
Oock desen Bergh Sina so groot, Voor u aenschijn o Heer verschoot Godt Israels ghepresen:
Ghy hebt ons den Reghen vruchtbaer Ghegeven, end’ ghetroost daer naer, U erfdeel uyt-ghelesen.
5. Ghy verquickt u volck goedertier: End’ maeckt dat een yegelijck dier Daer woont sonder verderven, Uwen Kind’ren deelt ghy u goet, In Kruys geeft ghy hen goeden moet, Sonder troost sy niet sterven.
Ghy hebt nae uwe goedigheyt, Den reynen Iongh-vrouwen bereyt,
Een oorsaeck, so ‘t mach blijcken, Om te singhen in ‘t gantsche Landt, Als onse Vyanden met schandt, Velt-vluchtigh moeten wijcken.
6. De Koninghen seer groot geacht Zijn haestelijck met al haer macht Ghevloden, so wy weten:
Godts Huys-ghenooten hebben stil, ‘t Goet deses volckx nae haren wil, Ghedeelt, end’ uyt-ghemeten.
Al is’t dat ghy die algemeyn Godts volck zijt uyt ghenaet alleyn, Hier voormaels hebt gheleken, Den ghenen die daer sitten hart Tusschen ketels als kolen swart, In oneeren versteken.
7. Nochtans als ghy sult trecken uyt In ‘t Veldt met Basuynen gheluyt, Ghy wert schooner in d’Ooghen, Als der Duyven Vleughelen kleyn Zijnde met Gout end’ Silver reyn Verciert end’ overtoghen.
Als ons Godt door ‘t Landt henen gingh, Ende de Koninghen aenvingh
Te roepen uyt haer woone,
So wiert dat Landt reyn, wit en klaer, Ghelijck de Sneeu is voor en naer, Op Salmon den Bergh schoone. ij. Pause.
8. Godts Bergh die is seer wonderbaer, Ghelijck Basan den Bergh voorwaer Staet hy hoogh onbesweken. Wat is dat ghy Berghen rebel,
Met al uwen Steen-rotzen fel Godts Bergh soeckt te versteken?
Godt heeft desen Bergh breet en wijt, Verkooren tot sijn woonst’ altijd Nae sijn goetheyt ghepresen, Daer hy eeuwigh van nu voortaen: Sal woonen sonder te vergaen, Dit sal sijn ruste wesen.
9. Veel Duysent Engelen seer schoon, Dienen den Heer voor sijnen Throon, End’ zijn oock sijn Heyr-krachten: Door hen doet hy seer groot ghewelt, So hy tot Sina heeft in ‘t Velt, Voormaels ghethoont met machten.
O Heer ghy zijt ghevaren op, Brekende der Vyanden kop, Nemende die ghevanghen: Ghy hebt heerlijke gaven fijn, Ons die verstroyt hier en daer zijn, Rijck’lijck laten ontfanghen.
10. Ghy hebt u Vyanden verjaeght Om by u Volckseer onvertsaeght, Te woonen vroegh en spade. Ghelooft zy Godt, die ons met een Onderhoudt, end’ zeghent ghemeen Door sijn kracht ende ghenade.
Godt de Heer is ons zaligheyt: Hy toont ons sijn goet-jonstigheyt Door verlossinghen machtigh. Het is Godt die sijn Volck vry stelt, End’ maeckt dat het blijft onghequelt Van ‘s doodts ghewelt seer krachtigh.
iij Pause.
11. Het is Godt die in stucken breeckt Den kop, jae in den gront versteeckt ‘t Ghetal onser Vyanden.
Hy sal gantsch breken end’ verslaen Dat Hooft der gener die voortgaen In haer zonden end’ schanden.
Godt spreeckt, mijn uyt-verkoren al, Uyt Basan ick verlossen sal,
Die nu is seer hooghmoedigh. Ick wilse fray ende ghesont, Uyt des Meyrs alderdiepsten gront, Trecken met mijn handt goedigh.
12. Ghy sult dan baden uwen voet In al uwer Vyanden bloet,
Die ghy slaen sult en jaghen: Daer sal lecken een yder hondt ‘t Bloet uwer haters, die ghewont Sullen zijn, end’ verslaghen.
Men sagh daer, O mijn Godt en Heer, Op breken end’ voor gaen met eer, D’Arck des verbonds ghepresen: De Sanghers voor haer heenen gaen, End’ de Speel-lieden volghen aen, Met ghesangh uyt-ghelesen.
13. De jonge Maeghden loven t’saem, Met ghesangh, daer des Heeren naem, Met haer Trommelen reyne,
End’ seggen: O ghy Israel,
Looft den Heer met ghesangh en spel, Onder u in ‘t ghemeyne.
Daer is Ben Iamin die nu heeft Groote macht, om dat ghy hem gheeft
Te heerschen over velen: Iuda, Zabulon, Nephtali, Met haer Vorsten zijn komen in, Vrolijck voor u te spelen. iiij. Pause.
14. Israel, Godt geeft u dat ghy Sijn Koninghrijck aenschouwet vry, Hy regeert al u wercken:
Wilt doch Heer, ghy die ons bemint, ‘t Werck dat ghy nu in ons begint, Volvoeren end’ ons stercken. Om uwes Tempels wil o Heer, Sullen u de Koninghen eer Bewijsen met off’randen: Dies wilt met kracht over al snel, De boose met haer wapen fel, t’Samen brengen ter schanden.
15. Wilt de wreede Stieren verdoen, End’ jaghen de Volckeren koen, End’ haer heyrkrachten dwinghen, Heer brenght de stoute tot ootmoet, Op datse u vallen te voet,
End’ u tribuyt toebringhen. De Heeren Egypti seer rijck, Ende de Mooren al ghelijck, Met toe-ghevouwen handen, Sullen hen begheven al t’saem. Tot u, end’ prijsen uwen naem, End’ loven met verstanden.
16. Prijst dien Godt, die hoogher gewis Op-vaert, dan selfs den Hemel is, Die hy ghemaeckt heeft reyne. Hy is ‘t die dat Donderen maeckt,
Daer van den Hemel beeft en kraeckt, Door zijn sterckheyt alleyne.
Sijn almachtigheyt doch bekent, Sijn heerlijckheyt schijnt sonder ent, In ‘t Lant Israels binnen:
Hy is alsins die blijcken doet, Sijn groote kracht in overvloet, Die niet is om verwinnen.
17. Ghy zijt, o Heer, seer wonderbaer, In al die plaetsen daer ghy klaer
U heerlijckheyt toont krachtigh: Israels toe-verlaet ghy sijt,
End’ uwes volckx kracht, dies altijdt Looftmen u, Heer, almachtigh.