Stap 3: Overschrijdingsfrequenties van het Mark-Vliet systeem

d st te m. Vecht en IJssel te berekenen [39]. Deze systemen, die afwateren op het sselmeer, zijn vergelijkbaar met het Mark-Vliet systeem, dat ook afwatert op een meer. Met een aangepaste Hydra-VIJ zouden op ingsfrequentielijnen voor ieder punt langs het Mark-Vliet systeem bereke orden, waarmee de kans op wateroverlast nauwkeurig vastgesteld zou kunnen word n van Hydra-VIJ voor het Mark-Vliet systeem rovend. Bovend passing van Hydra-VIJ beperkt door de

voorhand ns van het Mark el golven van

1/25, 1/50 en 1/100 beschikbaar, terwijl v sch berekenen van de

overschrijdingskans van de waterstand ee elijk bereik aan randvoorwaarden moet worden gebruikt [40]. Om deze rede zen om de overschrijdingsfrequenties

de kansverandering door inzet

et e

terstand op de locatie optreedt. st

et

lage waterstand op het Volkerak-Zoommeer gebruiken kan bovenstaande aanpak toch gebruikt worden om de probabilistische kans op wateroverlast te benaderen. De verhanglijn resulterend uit een

Om de kans op wateroverlast in de Mark-Vliet boezem nauwkeurig te bepalen is een

probabilistische aanpak gewenst. Hierbij wordt een zo breed mogelijk spectrum aan mogelijke combinaties van omstandigheden doorgerekend, zodat alle optredende situaties vertegenwoordig zijn in de kans op wateroverlast. De beste manier om de probabilistische kans op wateroverla berekenen zou zijn om het programma Hydra-VIJ aan te passen voor het Mark-Vliet systee Hydra-VIJ is een zusterprogramma van Hydra-M, ontwikkeld om de hydraulische belastingen op de dijkvakken langs de

IJ

probabilistische wijze overschrijd nd kunnen w

en. Het aanpasse is echter zeer tijd ien wordt de toe

en zijnde gegeve -Vliet systeem. Voor de afvoer zijn enk oor het probabilisti

n zo compleet mog nen is ervoor geko

van de waterstanden in het Mark-Vliet systeem te berekenen met een veel minder tijdrovende anpak die naar verwachting toch een redelijk beeld zal geven van

a

van het Volkerak-Zoommeer.

De aanpak die is gekozen om de overschrijdingsfrequenties van de waterstanden in het Mark-Vliet systeem te bepalen is een deterministische methode die de probabilistische aanpak benadert. De aanpak is bekend onder de naam verhanglijnenmethode of IJsseldelta methode. Met Duflow worden twee verhanglijnen berekend waarbij één belasting maatgegevend is; een verhanglijn m een maatgevende waterstand op het Volkerak-Zoommeer en een verhanglijn met een maatgevend afvoer. Uit de twee verhanglijnen wordt een samengestelde verhanglijn bepaald aan de hand van de IJsseldelta methode [50]. Deze verhanglijn heeft op iedere locatie dezelfde

overschrijdingsfrequentie. Door deze samengestelde verhanglijn voor herhalingstijden van 25 jaar, 50 jaar, 100 jaar en 1430 jaar of groter te bepalen, kan per locatie langs het Mark-Vliet systeem een overschrijdingsfrequentielijn bepaald worden voor de huidige situatie (zonder inzet voor hoogwaterberging) en de nieuwe situatie (met inzet voor hoogwaterberging) door de

erhalingstijden uit te zetten tegen de waterstanden die bij deze wa h

Uit het verschil tussen de twee frequentielijnen kan benaderd worden hoe de kans op wateroverla verandert.

Omdat er geen afvoergolf beschikbaar is met een herhalingstijd groter dan 100 jaar, kunnen er m Duflow geen verhanglijnen berekend worden voor combinaties inclusief inzet van het Volkerak-Zoommeer, dus bij een afvoergolf met een herhalingstijd van 1430 jaar of groter en een waterstand op het Volkerak-Zoommeer met een herhalingstijd van 1430 jaar of groter. Dit zou betekenen dat de probabilistische kans op wateroverlast niet benaderd kan worden. In het rapport

‘Hoogwaterlijnen van het Mark-Vliet systeem’ [21] is een verhanglijn behorende bij een extreme fvoer van 1/2000 jaar gecombineerd met een

a

Verandering van de kans op wateroverlast in het Mark-Vliet systeem

maatgevende waterstand op het Volkerak-Zoommeer met een herhalingstijd van 2000 jaar kan wel

ta

zijn, ware het n bij -afvoer en een T100-waterstandverloop zijn berekend is het niet ogelijk om overschrijdingsfrequentielijn van de waterstand in het Mark-Vliet systeem te bepalen met Duflow berekend worden.

De IJsseldelta methode benadert de probabilistische kans, maar omdat alleen de twee meest dominerende belastingcombinaties worden meegenomen in plaats van het hele spectrum aan combinaties, wordt een veiligheid ingebouwd die deze onderschatting ondervangt. De IJsseldel methode resulteert hierdoor altijd in een conservatieve benadering van de waterstanden behorende bij een bepaalde herhalingstijd. In hoofdstuk 6 worden de IJsseldelta methode en de resulterende overschrijdingsfrequentielijnen van de waterstanden in het Mark-Vliet systeem verder toegelicht. De IJsseldelta methode bepaalt de overschrijdingsfrequentie van een verhanglijn uitgaande van ongecorreleerde omstandigheden. Zoals besproken is in paragraaf 3.4.2 is het niet duidelijk hoe groot de correlatie tussen inzet van het Volkerak-Zoommeer en de afvoerpiek in het Mark-Vliet systeem is. De toename van de kans op wateroverlast zou daarom ook voor de volledig

gecorreleerde situatie berekend moeten worden. Dit zou met Duflow geen probleem

niet dat er geen afvoergolf beschikbaar is met een herhalingstijd groter dan de herhalingstijd va inzet van het Volkerak-Zoommeer. Bij herhalingstijden van 25, 50 en 100 jaar treden er nagenoeg geen verschillen op tussen de huidige en nieuwe situatie; aan de hand van de waterstanden die combinaties van een T25-afvoer met een T25 waterstandverloop, een afvoer met een T50-waterstandverloop en een T100

m

voor de nieuwe situatie. Het is in voorliggend onderzoek daardoor alleen mogelijk om de bovengrens van de overschrijdingskans, de zogenaamde ‘worst-case’, te berekenen.

Verandering van de kans op wateroverlast in het Mark-Vliet systeem