Je zocht en
kon maar
niet vinden. ... net als ik.. ..Maar
Olga....nu
... . hébbenwe immers
gevonden.... nietwaar?.
... Olga!OLGA
{angstig, weifelend,dan
beslist). Ja, ja.... Hans....dat dacht ik.. .. ja,
nu
hébbenwe
gevonden.HANS
(haar beidehanden
houdend, ziet haar diep aan, zacht).Waarom
beef je?.... (zich plotseling herinnerend, opstaand, ijsbeert) Olga....waarom dan
... . mijn God....wat
heb jemet Oskar?
OLGA
(angstig, besluiteloos). Ik?.... (beheerscht, kwasi verbaasd-onverschillig) Ik?....met
Oskar?Wat meen
je?HANS
(woest).Verdomd! Ontken
je?OLGA
(angstig, aarzelend).Wat meen
je?.... (weer beheerscht). Ik weet heusch nietwat
je bedoelt.HANS
(vertwijfeld).Dat
is dat isWéét
jewat
je bezig bent te doen.... Olga?
OLGA
(uitbarstend).Goed
dan.... goed dan!.... 't Is zoo. .. . doenou wat
je wilt. ... Ik bén laf geweest. ...hè.. ..
wat
wiljenou!.. .. Jaagme nu
weg, jaagme
weg....als je een
man
bent inplaatsvan
een pop diemet
zichlaat sollen. ... jaagme dan weg.
. ..maar
datkan
je niet.. ..HANS
(ziet haar hoofdschuddend aan, zacht).Dat
v/ii ik niet, Olga.OLGA
(woest-wanhopig.)Maar
ik héb je bedrogen....ik heb je stelselmatig....
met
opzet bedrogen.Hoor
je dat?En
ik duld toch niet dat je mij controleert. ... enik duid toch geen kritiek. Ik doewat
ik wil, hoor je. ... en ikwou
jou bedriegen net als de anderen, (alsHans
blijftzwijgen, smeekend)
Hans....
Iksmeek
't je .... laatme
toch los. ... laatme dan
toch los. ... (zinkt snikkend op den tabouret) laatme
toch los ....HANS
(trekt haar tot zich op den divan).Nee
Olga....67
zóó laat ik je zeker niet los. (streelt Uuur hand)
Waarom
zeg je zooveel dingen die je niet meent. ... je bent zoo verward, zoo vreemd.
OLGA
(zacht snikkend, geeft alle comediespel op). Hans,Hans.... mag
iknu
biechten....aan
jou? (ziet schuw rond) Ikhoud
het nietmeer
uit. ... ik ben geen baasmeer
overme
zelf.. .. (angstig) Ikkan
je nietmeer
loslaten als ik wil. ... (verward) Ik ben niet laf geweestHans.
. ..ik probeerde straks
maar.
. .. uitgewoonte... .gedachteloos.Heb
geduldmet me Hans....
wil je naarme
luisteren?Ik wil dewaarheid zeggen. ...
maar
datiszoo moeilijk.HANS
(streelt haar).Wees maar
kalm, kindje. ... en spreek maar.OLGA.
't Is zoo moeilijk.Denk
je dat ikjouw
verlangen nietken
?Dat
iknietgesmacht
heb naardeliefdevan iemand
diemij helpenzou mijn levenmooierte
maken
?O Hans
....'t
was
zoo dor en zoo hopeloos leeg. ... och, het levenvan
alle overbodigen.
En
demannen
die ik ontmoette, allen, allen even onbeduidend....En met
allenflirtte ik,zededen hetimmers
allemaal.Soms
dacht ik wel even dat het ernst was....Dat
geloof je tochHans?....
God, ik ben toch eenvrouw
en hebóók
mijn begeerte naar liefde.... ik hield werkelijkvan
ze, soms, vooral als ze heel jongwaren....(lacht) grasgroen, zeiden
m'n
vriendinnen, die zich liever aansteldenmet
officieren of advokaten en dergelijke.Maar
ik hield juist
van
zeomdat
ik dacht dat ze onbedorven waren,omdat
zenog
oprecht leken en zoo heerlijkonnoozele idealen hadden. ... net als jij.Maar
altijdkwam
tochweer
de desillusie.En
op 't laatstwerd
't eenspelletjevan me.
. ..het flirten. Ik deed het als experiment, alleen
maar om
te zien hoever ik wel
gaan
kon,Hans
.... en misschienook
in de heimelijke
hoop
dat ik ééns eenman
zouontmoeten
die zichnietlietbedriegen,die
me
debaaswas. Hans,ikweet zeker dat ik dat hoopte bij jou. O, bij jou voelde ikme
voor het eerstweer
gelukkig en klein en afhankelijk als een jong meisje.... ofschoon ik je tochook weer
zoo groen vond, zoo grasgroen als een schooljongen.En
datheer-68
lijke toen ik zag dat je door mij, al begrijp ik niet
waarom,
in deze
weken
gewerkt hebt zooals je 'tnog
nooit kon.O
geloofme
toch, ik heb evengoedgedroomd
dat ik voor jou noodig was.Maar
ik wistimmers
dat het tochopniets moest uitloopen omdat. ... (zwijgt, snikt wanhopig) dat weet je tochimmers ook?
HANS
(verwonderd).Om....
Line? Hé. (streelt haar zachtjes)Arm
kindje.OLGA
(afgewend).En daarom.
... zocht ik afleiding in mijn oude spelletje en experimenteerdeook wat met
Oskar.HANS
(weer bitter).Dus
jij hoortook
al tot dat soortmenschen
diehun
verdrietmoeten
„afleiden" (opstaand, weer heftig wordend) En.... en in welke rubriek heb jeOskar bij dat experiment geplaatst? Bij de.... hoe zei je
ook weer
?. ... onbeduidenden? Of bij de grasgroenen?(ruw)
Maak me
niet wijs dat je niet doodgewoon, aller-banaalst, als de eerste-beste bakvischsmoor van 'm
bent....of geweest bent.. ..
om
die elegante scheidingvan
'm bijvoorbeeld.... alsvan
'n Duitsche luitenant of winkel-bediende .... ofom
z'n ,,mooi" gezicht.OLGA
(onwillekeurig koket). Oskar ismooi
en zijn haren zijnom
verliefd opteworden,kan
ikdat helpen, en. ... en....HANS
(uitbarstend). Mijn God, Olga,schaam
je je niet....dat tegenover mij....
OLGA
(snibbig). Hij is tenminste niet zoo weergaloosijdel als jij.. .. (koket)
Hans.
... als ik mischien een beetje verliefd ophem
was.. ..dan was
't tochmaar
een héél klein beetje.... heusch, geloofme
toch Hans. (gewoon) Ik zal je precies zeggenwat
ik voorhem
voel. Hij isnog
zoo jong en verwachtnog
zoo veel....waarom
zou ikhem dan
niet dat beetje geluk geven waarin hijnu nog
gelooft? Hij zal er niet langmeer
aan gelooven. Ik voel zoo iets.... ja, haast moederlijks voorhem.
Ja Hans, heusch, ikhoud van hem.
... als een moeder.HANS
(proest het uit. Olga van de weeromstuit ook). Als 'n moeder!69
OLGA
(beleedigd). 't Is tóch waar.HANS
(weer ernstig, driftig)Waaróm
doe je dan....(gebaat van afkeer, bedwingt zich) Goed.... ik geloof je,
afgedaan, (hard zakelijk)
En nu
verder. Is Oskar deeenige?Of heb je