Ghy Christenen doet op v ooren En zyt niet doof op dit termijn Men zal v hier laten horen Gods wonder in sinte Kathrijn, Tot Allexandrijen woonachtich, Gheboren wt Coninckx gheslacht
Rumoldus Batavus, Nieu liedt-boecxken inhoudende verscheyden liedekens op die principale feest-daghen ende ander heylighe daghen vanden
Siet hoe dst Godt almachtich Al door haer heeft ghewracht.
Sy was van lichaem zoo schoone Niemant hadde by haer ghelijck Men vant gheen vrou-persoone Alsoo wijs, ende deghelijck,
Maximinus was doen Keyser van Romen Seer tirannich, ende wreedt,
Al zijn volck deede hy comen Daer hy den afgodt sacraficie deedt.
Die menschen met grooter hoopen Worden gedwongen van desen tyran Catharina daer eens quam loopen Die den Keyser aldus sprack an Inder hellen sult ghy branden En een wich sijn verdoemt,
Dat ghy dne afgodt doet offerhanden D’welck Godt alleene toecoemt.
O Keyser ghy soudet v schaemen Dat ghy dus sijt versodt,
Om het volck aldus te vraemen Tot het dienen van v afgodt,
Een Godt des hemels moetmen aenbeden En offeren dien, alzoot betaemt
Den Keyser wert ontroert door dese reden En als stom, zo was hy beschaemt.
Den Keyser verwonderde hem bouen maten Van haer schoonheyt ende verstant
Hy heefse by hem ghelaten, Haers gelycke hy noyt en vant Hy dochte in syn plompe sinnen Of zy gheen mensche en waer Maer een van den godinnen Hierom so bewaerde hy haer.
Terstont zo dede hy schrieuen Al door zyn gansche rijck, Met boden, en doorbrieuen,
Rumoldus Batavus, Nieu liedt-boecxken inhoudende verscheyden liedekens op die principale feest-daghen ende ander heylighe daghen vanden
Om wijse mannen seer autentick Op dat sy souden kempen Teghens een maghet valiant Die aldaer gaet schempen Ons goden tot grooten schant.
Vyftich wijsen daer met woorden begonnen En hebbeb met Kathina ghedisputeert, Maer Gods wijsheyt heeft haer ouerwonnen En zyn alsamen tot Godt bekeert,
Sy beleden al den naem des Heeren Dese vijftich int generael,
Den Keyser ginck zyn boosheyt op haer keeren Hy verbrandense altemael.
Hier is het waer gheblecken So Christus sprack met grooten vliet Ghy en zult niet vresen te spreecken Ick salt v ingeuen op dien tijt,
Den Keyser door woorden herd en sachten Heeft dese maghet so aenghegaen
Maer zyn afgoden ginck zy verachten En heeft hem vromelyck weerghestaen.
Doen hy haer niet conste beueeren Noch door smeecken ondergaen, Soo dede hy wt trecken haer cleeren En liet haer lichaem twee uren slaen Met ossen senuwen, O boosheden Maer Cathrina met vromen moet Heeft dese torment gheleden, Wt liefde van haer Bruydegom soet
Die keyserinne seer hooch gheboren Hoorde dit wonder van S. Katrijn Gods gratie quam haer te voren Sy ginck by dit maechdekijn, Die den keyser hadde doen steecken Inden kercker hoort myn vermaen Ende om haer te spreecken So is zy daer by ghegaen
Rumoldus Batavus, Nieu liedt-boecxken inhoudende verscheyden liedekens op die principale feest-daghen ende ander heylighe daghen vanden
Prophirius den ouerste der Soldaten Die al noch heydens was,
Heeft die keyserinne ghelaten By Catharina op dat pas
Dese maghet door den gheest des Heeren Heeft al zoo veel te weghe ghebracht, Dat die keyserinne haer ginck bekeeren Oock Porphirio met al zyn wacht.
Als den Keyser dit quam te hooren Dat dese hem al waren afghegaen Soo ginck hy alzoo hem verstooren Dat hy al haer dede het hooft afslaen Die mans beminnen haer vrouwen Maer dese keyser liet zyn eyghen wijf Het hooft van haer lichaem houwen En trock haer borsten al van haer lijf.
Dese hebben die croone ontfanghen Van die eeuwige glorie soet,
Den keyser heeft Kathrina aengheganghen Nae dat d’ander nu hadden ghestort haer bloet Met smeecken, ende door drieghen
Heeft hy haer den wech gestroyt Om haer van Godt te crieghen Maer zy heeft sijn afgoden verfoyt
Doen dede den Keyser maecken Twee raden seer vreesselyck Die hy liet drayen, en kraecken Om die maghet te doen een schrick Mits zy stantastich wert beuonden Soo is dese peerle delicaet Op dese raders ghebonden,
Maer zy en hebben haer niet gheschaet. Alsmen dese raden dese wenden Opten seluen tijt terstont,
Dede Godt zynen Engel senden Die dese Maghet ontbont En dede die raeden loopen
Rumoldus Batavus, Nieu liedt-boecxken inhoudende verscheyden liedekens op die principale feest-daghen ende ander heylighe daghen vanden
Door die heydenen subijdt.
Die daer storuen met grooter hoopen Maer dit en schaedt Cathrina niedt.
Den keyser sonder verbeyden, Bracht die Maghet al buyter der stadt Die haer ter doot ginck bereyden En den Heere zeer vierich badt V handen hebt ghy wtghesteecken Aent cruys, sprack sy O Heer En wilt mijn leedt niet wreecken Dus badt zy, ende noch meer.
Wilt my, O Heere, oock gunnen Dat dit mijn lichaem bloodt, Niemant zal vinden kunnen Dat ick v offere door myn doot Wilt dit volck toch bewaren, Dat hier rontsom my staet, In v schaepskoy wiltse vergaren Doet haer toch dese weldaet.
Oock die mijnen naem doet spreecken Gheeft hem, O Heere, dat hy begheert Doen ginck zy haren hals wtsteecken Ootmoedich voor het sweert, Voor t’bloet sachmen melck draeuen Wt dut suyuer lichaem vray, Gods Engelen hebbent begrauen Al op den berch van Sinay.
Oorloof ghy Christenen te samen In desen benauden tijt,
Wilt v om Christum niet schamen Maer vromelyck hem belijdt,
Dese Martelaers gaetmen v verthoonen Sy hebben oock menschen gheweest Godt zalt v rijckelyck loonen,
Als ghy den bosen oock niet en vreest.
Rumoldus Batavus, Nieu liedt-boecxken inhoudende verscheyden liedekens op die principale feest-daghen ende ander heylighe daghen vanden