ende gaet op den voys: Ontvvaeckt nu Israel, doet op v ooren. etc.
Ghy heylich Apostel, Andreas verheuen Waert eerst Discipel al van sint Ian Dese hebt ghy eens gaen begheuen En hebt Christum ghehangen an Want Iohannes getuychde daer van Dat hy was des vaders woort
Het lammeken koene: dat daer soude versoenen Den vader die op ons was verstoort.
Andreas heeft Christus voort aengehanghen Maer doen hy nu ten hemel clom
En den H, Gheest nu hadde ontfanghen Soo reysde hy de landen om
In Schijtia leerde hyt Cristendom En brachte daer dese boodtschap goet Dat Messias was gecomen tot haerder vromen En had voor haer gestort zyn bloet
Tot Epicum hoordemen hem preeecken En daer toe oock in Traciam
Andries dede daer menich teecken Daer het volck door tot het geloue quam Van daer hy weder zyn reyse nam In een stadt genaemt Pataras,
Int lant van Achayen Daer ginck hy sayen Gods woort daer noyt gehoort en was.
Die afgoden dede hy daer vernielen, Haer tempels gebruyckten zy rechte voort Veele menschen met hem aenvielen En gheloofden daer aen Godes woort Hy wijde Priesters, en Diakens hoort Dese holpen hem in Christus bouw’,
Dus quamen daer met hoopen en lieten haer dopen Beyde mannen ende vrouw.
Rumoldus Batavus, Nieu liedt-boecxken inhoudende verscheyden liedekens op die principale feest-daghen ende ander heylighe daghen vanden
Andreas lach een zeer heylich leuen Aldus heeft hy Gods naem vermeert Veel heeft hy hier door oorsaeck ghegeuen Dat zy tot Christum sijn bekeert
Want den Apostel was haer seer weert Tot alle menschen hy zijn liefde wt goot
Gods woort dede hy haer preecken: En genas haer gebreken Waerom den rechter dit seer verdroodt.
Den rechter diemen Egeas doet noemen Die d’wong het volck tot afgoderije Den Apostel die is by hem ghecomen Hy strafte desen rechter vry
Egeas sprack, hoe nae zijt ghy Andreas, daermen my veel af seyt
Die daer ouerstreet onse geboden: En breeckt onse goden En het volck tot uwen Christus leyt.
Den Apostel die heeftet al beleden Hoort hoe dat hy zijn woorden volendt Tot desen rechter door veel reden Den Romeynen die zijn noch al verblent Sy hebben Christum noch niet ghekent En v valsche goden die sijn confuis
Begeert gy die vreucht hier bouen: gy moet gelouen In Christus die daer sterf ant cruis.
Andreas die ginck voorts verclaren Het gheloue in eenen Godt,
Oock die verborgen heden die daer waeren In het cruis, maer hy wort bespot
Dus bleef desen rechter versodt
Maer Andries sprack hem straffelyck aen
Inder hellen sult gy branden? want gi maect tot schanden Christum die ghy derft weder staen.
Den rechter dede hem slaen met roeden Alsoo boos was dees catijf,
Dwelck zeer nadt waer van zynen bloeden Aldus trackteerde hy syn heylich lijf. Maer hy hinck aen Christum stijf,
Rumoldus Batavus, Nieu liedt-boecxken inhoudende verscheyden liedekens op die principale feest-daghen ende ander heylighe daghen vanden
Oock heeft Andreas aldaer gheleert
Dat hy offerde alle dagen het lan gods hoort dit gewagen Die wort oock geeeten, en niet verteert.
Dit verwonderde Egeos bouen maten Die niet wiste Gods mogentheyt, Maer den Apostel heeft die ghelaten En heeft hem die eere des cruys gheseyt D’welck hem den rechter heeft op gheleyt Want aent cruys te steruen hy hem verwees Andries ginck hem verblijden, dat hy mochte lijden Die het cruyce alzoo heerlyk prees.
Het volc was droeuich, zeer bouen maten Om dat Andreas nu steruen most
Sy wouden hem noodt verlaten, En hadden daer Herder gheern verlost Maer den Apostel heeft haer ghetroost Hy verlangende na zyn bruydegom soet
Dus is hy sonder schromen: By het cruys gecomen D’welck hy zeer blydelyck heeft ghegroet.
Ick aenbidde v, O cruys verheuen Riep Andreas met woord en coen
Mijn meester die heeft zynen gheest ghegeuen Aen v, waerom soude ickt oock niet doen Ick gaen my yoy v zeer spoen,
Christus heeft, die aen v oock hinck
V geheylicht met zyn leden: en door meer ander reden Dat Andreas oock het cruis ontfinck
Doen ginckmen hem op het cruyce binden Syn clederen hy selfs wt treckt,
Om synen Meester alsoo te vinden Daer zyn zijn leden seer wtghereckt Vant cruyce hy het volck toe spreckt Want twee daghen hinck hy daer an
Egeas begonst te schromen, dus is hy ghecomen Om den Apostel te nemen daer van.
Het volck ontfinck zeer schoone leeren Vanden cruyce zo hy daer hinck,
Rumoldus Batavus, Nieu liedt-boecxken inhoudende verscheyden liedekens op die principale feest-daghen ende ander heylighe daghen vanden
Om Godt, en zyn Dienaers te eeren Doen geschiede daer een wonder dinck Want Godt synen gheest ontfinck Soo Egeas daer gheloopen quam
Om hem los te maecken: Want het volc die spraken En waren op den rechter gram.
Wilt ghy v nu noch doen bekeeren Riep Andries tot Egeas,
En schicken v, nae den wil des Heeren Soo coemt ghy noch wel te pas Maer of v sinne nu anders was Om my van den cruyce te doen
Dat is verlooren: Want ick worde vercooren Om te ontfanghen des hemels croon
Soo men die banden nu aldaer ontdeden Om hem te nemen al van het hout
Soo heeft Andreas den Heer ghebeden Dat hy syn gheest toch haelen wout Groot wonder wert daer aengheschout Want een hemels licht quam daer
Dit heeft hem onschenen: En zoo reisde hy genen Tot Godt syn hemelschen vaer.
Dit eynde van Andreas leuen Hebt ghy myn broeders al hier gehoort Soot die van Achayen hebben beschreuen En tot ons is ghecomen voort
Hierom soo laet ons oock met accoort Christum dienen in deser tijt
Soo sullen wy comen: Daer Andries is genomen Inden hemel daer hy nu is verblijdt.