O Iesu bloem van Nazareth,
V liefde is in mijn hert gheset, O Balsem soet van reucke,
Ick en weet ter werelt gheen liever greyn V ghenade doet my hopen.
V vriendelick wesen, u klaer aenschijn, V goedtheyt verheught dat herte mijn, V schoonheyt boven maten,
Glorieus vermaert zijt ghy, Vol minnen ende charitaten.
Mocht ick ghebruycken u soet aenschijn, En by u diviserende zijn,
Aenhooren u soete talen,
Hoe soude mijn herte in vreuchden zijn? Hoe langhe moet ick noch dwalen?
Gheeft my te kennen u liefde soet, Hoe langhe ick in dit leven moet, Hoe langhe is mijn ontberen?
Verklaert my o eeuwighe waerheyt soet, Hoort na mijn soliciteren.
O siel ick heb u soo wel ghehoort,
V soliciteren, u soete woort, V prijsen en lauderen,
Maer wilt ghy komen tot mynen solaes, Hoort na mijn soliciteren,
Ghy moet u eerst verneeren. O edele Bruydegom delicaet Gheeft my doch wijsheyt ende raedt, Ende wilt my instrueren
Door uwen Gheest vroegh en laet, Om my tot u te keeren.
O edele siel weest dit vroet, Neemt alle tribulatie voorspoedt, Kondt ghy daer toe gheraken, ick sal u gheven dat hooghste goedt, Mijn weelde suldy smaken.
O Princelicke Lief van grooter macht, Wilt my doch helpen door u kracht, Vervult doch mijn begheeren, Om te ghebruycken u klaer aenschijn Schoon Lief tot uwer eeren.
Die dit Liedeken heeft ghedicht Bidt Godt dat hy mach werden ghesticht, Verciert met Christus deughden,
Om te ghebruycken dat klare licht, Hier na in d'eeuwighe vreughden.
Een Gheestelick Liedeken
ICk heb my soo hoogh gheleyt, Veel hoogher dan een Arent vliedt, A boven de Seraphinnen,
Daer woont seer reyn de liefste mijn. Hoe soude ick hem dat doen verstaen? Ick en hebbe gheen Bode die derwaerts gaen, Of die de paden kinnen,
Hy woont op hoogher tinnen.
De wegh is hoogh ende wonderlijck
Die wooninghen zijn onbegrijpelijck, Ten kan gheen hert versinnen, Noch oock gheen Seraphinnen.
Het is daer altijdt Paes-dach
Met vreughden die niemant wt-spreken mach, Daer wort haer af-ghedrooghen
De tranen al van haer ooghen. Het is daer altijdt de koele Mey, De Konings Soon leyt al onder de Hey, Al onder de groene Linde,
De vreughde en neemt gheen inde. Het is daer altijdt Somer tijdt, De vruchten zijn daer altijdt rijp, De Appelen van Granaten Sy wassen al byder straten.
Ierusalem wel soeter Lant Vwe mueren blincken als Diamant, Hoe schoon soo zijn u straten Met rooder Goudt overgoten.
V kameren die zijn daer wel bereyt, Met gulde teghelen al over gheleyt, Hoe schoon soo binnen u wanghen Met paerlen al-om behanghen.
V tafelen zijn daer wel bereyt Met sijde laken over-ghespreyt: De spijs die sy daer eten Doet druck en lyden vergheten.
Hoe vrolick zijn de Borghers daer, Help rijcke Heere Godt of ick daer waer, Zoo en dorsten wy niet meer trueren Nu noch tot gheender ueren.
Een Gheestelick Liedeken.
VVIlt ghy hooren singhen van die groote barmhertigheyt?
Godt doet ons open de Fonteyne der soetigheyt,
Ende eenen harden steen,
Op dat wy moghen drincken dat levende water reyn.
Moyses heeft tweemael geslagen met sijn roede al op den steen, Daer is water wt ghespronghen overvloedigh als een Fonteyn, En sy worden daer af verblijdt,
De menschen ende de beesten, ende sy droncken al ghelijck. Heer Iesus sat op de water-put om te rusten van vermoedtheyt, Sijn ure was daer gekomen om te toonen barmhertigheyt Over een Samaritaensche Vrouwe,
Om water te putten quam sy, van haer sonden kreegh sy berouwe. Heer Iesus heeft ghesproken tot de Samaritaensche Vrou Ootmoedelicken ghebeden oft sy hem te drincken gheven wou, Die vrouwe sprack, wat dit bediet,
De Ioden ghebruycken onse Samaritanen niet.
Heer Iesus heeft ghesproken, Vrouken kendy Godts gaven goedt? En kendy niet de ghene die u dese vermaninghe doet?
By avontueren ghe soudt hem beden nu,
Hy soude wt grooter liefden van dat levende water gheven u. Alst vrouken dit hoorde spreken, al van dat levende water reyn,
Zijt gy meerder dan Iacob onsen Vader certeyn die desen put hier maken dede? Sy hebben daer al wt ghedroncken, sijn kinderen
ende alle zijn beesten mede.
Heer Iesus heeft ghesproken, Vrouken haelt uwen Man: Die Vrou bekende haer schulden, want Iesus haer in ghenade nam, En sy worden daer al verblijdt,
Die Menschen en die beesten en sy dronken al ghelijck.
Heer Iesus heeft ghesproken, Vrou wie ist die met u spreeckt? Het is uwen Messias. Die vrou liep haestelick
Sy dede dit weten al binnen die stadt van Samarien:
Als sy dit Vrouken dus hoorde spreken, so binnen sy al te samen wt ghegaen. Sy quamen al tot Iesus om te krijghen barmhertigheyt,
Twelck hy niemandt weygerde, want hy is altijdt bereyt (Al die hem aenbeden) te verhooren haer stem:
Sy hebben hem aen-ghebeden, sy geloofden allegaer aen hem. Die Discipulen zijn ghekomen al met die spijse al buyten die stadt, Verwonderden hen also seere dat de Heer Iesus met dat Vrouken sprack, En sy dorsten hem vraghen niet:
Sy spraken al teghen malkander, groot wonder is daer gheschiedt. Dit Liedeken wort ghesongen ter eeren al van de Bruydt, Zoo wie den Heere Iesus dienen wil die ga hem selven wt, Ende verlaten alle dinghen,
Zoo moghen wy wel bekennen dat wy Heer Iesus kinderen zijn.