[Aenhoort een liedt ghy Adams zaet]
Op de wijse: Te Mey als alle voghelen singhen.
AEnhoort een liedt ghy Adams zaet,Siet dat ghy hem niet na en gaet, Maer volght Christum gepresen, En doet altijdt nae sijnen raet, Soo suldy saligh wesen.
2 Wat van den vleesche is gebaert, dats vleysch, soo ons Christus verklaert, Alsoo wy mogen hooren.
O menschen bedwinght uwen aert, Wordt uyt den Gheest gheboren.
3 Want vleeschelijck ghesint te zijn, dats Godts vyandtschap, hoort wel mijn, Menschen neemt dit voor ooghen. Weet dat wy in alsulcken schijn Godt niet behaghen moghen.
4 Die vleesch'lijck zijn, alsoo men vindt, die zijn oock vleeschelijck ghesint, Men leeft van deser saken,
Een vleesch'lijck mensch is soo verblint, Godts Gheest kan hy niet smaken. 5 Die wijsheyt Godts, soo wy verstaen, In gheen quaedtwillighe ziel wil gaen, Noch in gheen lichaem mede
dat der sonden is onderdaen, Hierom staet na den vrde.
6 'Tboeck der wijsheydt geeft klaer bediet, dat Godts Gheest den gheveynsden vliet, dus wilt, nae Petri segghen,
Gheveynstheyt en list nu ter tijdt Beginnen af te legghen.
7 Treckt uyt den ouden mensch onklaer, Met sijn quae wercken allegaer, En wilt daer op niet slapen,
doet aen den nieuwen mensch eerbaer, die nae Godt is gheschapen.
8 Leght af die onreynigheydt nu, End' van alle boosheydt weest schuw', Wilt u hert niet verherden,
Met sachtmoedigheydt laet in u
Godts woort gheplantet werden. 9 O menschen al, vaet dit bediedt, Ontfanght uyt liefden doch dit liedt, Want liefde dedet dichten,
En dat uyt sulck een meynen siet, Oft yemant mochte stichten.
[Aenhoort uwen roep al t'samen]
Nae de wijse: Sy lieten my daer alleyne staen.
AEnhoort uwen roep al t'samen,Lieve Broeders en Susters gemeyn, Niet veel rijcke nae 't betamen, Noch edel van state reyn,
En zijnder gheroepen in 'sHemels pleyn, Die lust hebben in de wereldt,
En Godts woordt achten seer kleyn. 2 Niet veel wijse na den vleesche, En sijnder gheroepen voorwaer, Maer die arme zijn van gheeste, Die sullen verblijden hier naer, Al zijnse vervolght hier ende daer, Godt heeftse al uytvercoren, Dus vreest niet ghy kleyne schaer. 3 Denckt hoe veel datter waren, Bevrijt en behouden voor scha, Doen Noë sijn achtster gingh varen, En de werelt vergingh om die qua,
En als de vijf steden van Sodoma, Met den vyere verginghen,
En wasser maer drie door Gods ghenae. 4 Van ses hondert duysent personen, En quamender maer twee in't landt, Van beloften seer schoone,
D'welck was seer triumphant, Dat is een figuer, vaet dit verstant Al op dat eeuwigh leven,
Dat lieflijck is ende playsant. 5 Sy waren niet al aengename, die met Gideon souden slaen, Dan drie hondert eersame, Die uyter handt leckten saen
Die bevreest waren hietmen t'huyswaerts gaen, Want sy niet zijn bequame,
Om teghen de vyanden te slaen. 6 Zacharias (wilt dit mercken) Schrijft in sijn derthiende klaer, dat het volck in drie percken,
Sal ghestelt zijn, en de twee voorwaer, Werden uytgeroeyt, maer de derde schaer, Werdt als gout door den vyere,
Gheloutert, dit is openbaer: 7 Een stadt vol ander goeden, Wees den Enghel Esdras goedertier, Wiens wegh (wilt dit bevroeden,) Is maer eens menschen voet breet schier, Op d'een sijde water, op d'ander vyer,
Hoe kondt ghy daer in gheraken, Ghy en door gaet dat nauwe eerst hier. 8 Noch schrijft Esdras ghepresen, In 't vierde boeck in 't achtste seer klaer, Datter veel gheschapen sal wesen, Maer weynigh behouden hier naer, En ghelijck datmen vint veel aerde swaer, Om aerden vaten te maken,
Maer luttel om gouden, 'tis openbaer. 9 Ghelijck die groote vloeden al, Meerder zijn dan een druppel soet, Soo is der Godtlooser ghetal, Meerder dan Godts kinderen goedt. Och hoe klaeghelijck ist, zijt dies wel vroet, O menschen wilt u bekeeren,
Ende niet meer sonde en doet Pause.
10 Oock spreeckt Christus verheven, dat de wegh is smal en kleyn, die daer leyt tot den leven, En luttel vinden hem certeyn, dus wilt u maken van sonden reyn, En leven nae 'twoordt des Heeren, Op dat ghy komt by Christum ghemeyn. 11 De wegh is groot en wijde,
Die ter Hellen leyt, wilt dit verstaen, Sy gaen derwaerts aen alle zijde, Soo de Schrifture ons doet vermaen, want de Helle heeft haer wijt open gedaen,
Soo wy in Esaias lesen,
En veel zijnder die daer in gaen. 12 Noch stater klaer wilt hooren, Datter veel geroepen zijn, Maer weynigh uytvercoren,
Spreeckt Christus, verstaet wel mijn, Want sy niet en trecken al eene lijn, Maer beminnen de duysterheden, Meer dan het klare Sonne schijn. 13 Schickt u nae de behoorte, Spreeckt de Heere, verstaet dit al, dat ghy al door de poorte
In gaet die daer is seer smal, Want menigh daer na arbeyden sal, En hy sal daer niet in komen, Om dat hy niet en is van 't getal. 14 'Tis tijt (heeft Petrus geschreven) Dat 't oordeel haer sal komen aen, Al die gerechtelijck leven,
Ghelijck kinderen Godts onderdaen, Ist dat de rechtveerdighe nauw' en sal staen In 't boeck des levens ghepresen,
Hoe sal't met den ongheloovighen gaen? 15 Broeders en susters reene,
Bidt voor my soo doen ick voor dy, Op dat wy alghemeene
Moghen gaen door desen wegh vry, Soo sullen wy hier namaels wesen bly Als wy by een vergaren,
Daer niet dan eeuwighe vreucht en zy.