Bronnen Literatuur
1. Methodologische verantwoording
In deze bijlage beschrijf ik de afbakening van mijn onderzoek (1), met bijvoorbeeld wat ik als opiniejournalistiek beschouw en hoe ik binnen opiniejournalistiek onderscheid maak, welke tijdschriften ik als opinieblad beschouw en dus in mijn onderzoek
meeneem. Ook ga ik in op welke onderwerpen ik links laat liggen en waarom (2), hoe ik de verschillende interviews in het onderzoek verwerk (3), het verband tussen
journalistiek en ideologie (4), de verhouding tussen mijn werk en het artikel Op het
scherp van de snede van Jan van der Stoep (5) en de overeenkomst tussen De groei van kennis van Karl Popper en de hoofdlijn van mijn betoog (6). Als laatste, ook in tijd, ga ik
in op een aantal lessen die ik geleerd heb en die ik in een andere scriptie anders zou doen (7).
1. Afbakening
Opiniejournalistiek is breed. Opiniërende artikelen komen voor op de opiniepagina’s van kranten, kranten publiceren opiniërende interviews op de nieuwspagina’s, er zijn websites speciaal gericht op opiniërende artikelen, zoals Joop, The Post Online, De Dagelijkse Standaard, Frontaal Naakt, Geenstijl en De Correspondent, en verder zijn er verschillende tijdschriften die zichzelf aanduiden met de term opinieblad. Ik focus mij in deze scriptie op deze laatste groep. Dat sluit natuurlijk niet uit dat veel van wat ik schrijf ook (deels) toepasbaar is op de andere groepen.
Bladen
Ik neem de volgende bladen mee in mijn scriptie:
Elsevier, De Groene Amsterdammer, Vrij Nederland (wekelijks)
HP/De Tijd, Ode, VolZin, De Nieuwe Koers (minder vaak dan wekelijks)
Elsevier http://www.elsevier.nl/Over-‐Elsevier/
Elsevier is een opinieblad dat orde wil scheppen in de informatiechaos. […]Elsevier levert een bijdrage aan opinievorming en discussie over actuele onderwerpen.
De Groene Amsterdammer https://www.facebook.com/pages/De-‐Groene-‐ Amsterdammer/190231243842?sk=info
De Groene Amsterdammer is het oudste Nederlandse opinieweekblad, onafhankelijk sinds 1877, en sindsdien baken van vrijzinnige meningsvorming op het gebied van politiek, maatschappij, cultuur en literatuur.
Vrij Nederland http://www.weekbladpers.nl/web/Adverteren-‐1/Vrij-‐Nederland/Het-‐ blad.htm
Vrij. In de rijke geschiedenis van opinieweekblad Vrij Nederland heeft dat woord een elementaire rol gespeeld […] Maar ook als Vrij Nederland na de Tweede Wereldoorlog bovengronds verdergaat, schuwt het politieke stellingname niet […] VN’s reputatie als vrijzinnig, intelligent en betrouwbaar opinieblad staat.
HP/De Tijd is een opiniemaandblad dat maatschappelijke ontwikkelingen in kaart brengt en in breder perspectief plaatst[…] Dit blad is trots op zijn onafhankelijkheid en gebruikt die om onconventionele en tegendraadse meningen te ventileren. HP/De Tijd deinst niet terug voor het afdrukken van onaangename waarheden en beschouwt het als een eer om gangbare opinies tegen het licht te houden.
Ode http://odenow.nl/over-‐ode/
Ode is een onafhankelijk opinietijdschrift over mensen en ideeën die de wereld veranderen.
VolZin www.zinweb.nl/partner/volzin
Volzin noemt zichzelf een ‘Tijdschrift voor zinvol leven’, het blad profileert zich nauwelijks (meer) als opinieblad. Wat ze er zelf over zeggen: “Iedere veertien dagen
opnieuw biedt VolZin … boeiende interviews, opmerkelijke reportages, genuanceerde opinies en belangwekkende achtergronden.”
De Nieuwe Koers
http://www.mediaresult.nl/adverteerders/denieuwekoers?magazine=De%20nieuwe% 20koers
De Nieuwe Koers is een onafhankelijk actueel opinieblad voor de christen van vandaag. De lezer is nieuwsgierig, is actief in de plaatselijke gemeente, kijkt graag over kerkmuren heen en heeft behoefte aan duiding van het nieuws, christelijk en niet-‐christelijk. De Nieuwe Koers wil christenen uitdagen en opbouwen.
Deze bladen beschouwen zichzelf als een opinieblad en ik dus ook. De Raad van de Journalistiek beschouwt Quote als opinieblad en HP/De Tijd als publieksblad. Ik neem HP/De Tijd in dit onderzoek mee omdat dit blad zichzelf als opinieblad beschouwt. Zakenblad Quote doet dit niet. Vlaamse of andere buitenlandse opiniebladen neem ik niet mee in dit onderzoek.
Ik kies ervoor om te onderzoeken wat opiniejournalistiek behoort te zijn. Ik onderzoek dus niet welke rol waarheid binnen de opiniejournalistieke praktijk speelt, hoe
interessant ook, maar zoek naar normen voor opiniejournalistiek en naar instrumenten om tot waarheid te komen. Ik veronderstel daarbij dat waarheid juist binnen de
opiniejournalistiek ter discussie staat. Deze stelling onderbouw ik verder nauwelijks. Ik denk dat dat ook niet nodig is, ik laat uitgebreid zien hoe waarheid binnen de
journalistiek ter discussie staat, voornamelijk door het falen van journalisten zelf, en dat dit aan de opiniejournalistiek niet voorbij kan gaan. Ik heb overigens de persoonlijke indruk dat de opinietijdschriften over het algemeen zorgvuldiger zijn dan hun niet-‐ opiniërende evenknieën. Maar ook als waarheid binnen de opiniejournalistiek niet ter discussie staat, blijft het goed te doordenken welke rol waarheid behoort te spelen en hoe deze dan te bereiken. Dat deze scriptie daar slechts een beperkte rol in kan spelen, spreekt voor zich.
Onderscheid tussen typen artikelen
Ik maak grofweg onderscheid tussen artikelen 1. waarin een of meer opiniemakers geïnterviewd worden (ik noem dit voor het gemak opiniërend interview), artikelen 2. in de vorm van een opiniërend essay en 3. nieuwsartikelen.
Artikelen onder 3. benoem ik weliswaar in mijn onderzoek, maar laat ik voor het overige geheel terzijde liggen. Dit type artikelen wordt in vrijwel alle journalistieke publicaties gebruikt en is daarom niet relevant voor een onderzoek specifiek naar de
opiniejournalistiek. De vraag naar waarheid speelt mijns inziens vooral bij het opiniërend essay, daar een journalist bij het opiniërend interview in ieder geval kan beweren dat citaten correct te hebben weergegeven. Het interview als bron voor een journalistiek verhaal is in elk geval een vrij recente vinding (rond 1900) en komt in het onderzoek verder alleen naar voren in rond het eerste thema.
Over filosofie:
Journalistiek en filosofie hebben zeker wat met elkaar te maken, al was het maar omdat filosofen al snel na het ontstaan van journalistiek hier een mening over vormden. De invloed van filosofie op journalistiek kan echter gemakkelijk overschat worden, iets wat ook ik dreigde te doen toen ik aan het begin stond van deze studie. Veelal volgde de filosofie de praktijk op de voet, waarbij de filosofen eerder de vernieuwing die al plaatsvond opmerkten dan deze vernieuwing in gang zetten. Tegelijkertijd vormt de filosofie wel de ‘missing link’ tussen journalistiek en waarheid en is dus a priori noodzakelijk.