Neem toch dit eenvoudige werk van een oprechte dichter in dank aan
en let niet op de fouten.
Ik smeek jullie, wees nu toch niet al te kritisch.
Hou geen ondermaats gedicht maar iets goeds voor ogen. Dit werk is niet door u gemaakt!
Wees gewaarschuwd jullie spotters, vals van aard, beschimp mij niet om mijn werk. Ik ben een eenvoudige klerk, dat heb ik nooit ontkend.
Mijn jeugdjaren hebben me aangezet tot het bedenken van dit werk.
Al is het onder de maat, keur het niet af! Wacht af tot ik wijzer ben geworden,
dan hoop ik een beter werk te kunnen maken. Gij verliefden, zing op dit moment met vreugde
deze liedjes, eenvoudig om uit te voeren. Wijs het werk van de Pelicanisten niet af, gebruik het gerust, want ‘Trou moet blijcken’.
[Leander en Hero] [editie][melodie]
Leander schrijft aan Hero,
op de melodie van Die winter is ons verganghen
Ik stuur je een groet met woorden, al had ik je liever zélf gegroet, maar de wind uit het noorden is daar te krachtig voor. Hoe weinig welwillendheid
draagt God de liefde toe, want mijn verlangen is enkel om met jou, mijn allerliefste,
gelukkig te zijn.
Zo gauw de inktzwarte lucht wat opklaart,
zal ik me haasten om zonder uitstel naar jou, mijn liefste, toe te zwemmen. Want zwemmen is me
aangenamer dan schrijven. Dus als het weer beter wordt, ben ik onmiddellijk bij je.
Mijn hart is evenals de zee zeven dagen lang ontredderd geweest en ik doe niets anders dan klagen. In gedachten lijkt het net alsof ik altijd je fakkel zie branden als mijn leidster in de nood,
die voortdurend een groot liefdesvuur in mij ontsteekt.
Laat geen jaloezie je lieve gevoelens schaden, want ik word opnieuw getroffen als ik denk aan je troost
en je vele zoete kusjes die ik na het zwemmen trots van je rode lippen in ontvangst zal nemen.
Ik zucht voortdurend om je, want bij jou, liefste, is mijn hart. Maar de ongunstige wind neemt nog steeds toe. Het is toch erg voor ons
dat onze liefde voortaan in dienst zal moeten staan van de golven van Neptunus.
Je goedheid en je schoonheid vind ik zeer de moeite waard, daarom was ik pas geleden drie keer naar je op weg. Maar die dwaze Boreas dreef me weer terug.
Zelfs toen Helle in de zee verdronk, waaide hij niet zo krachtig.
Net als die ongelukkige Tantalus zit ik heel diep in het water. Toch versmacht ik van de dorst, verdrietig en door de liefde verhit. Je zal me niet lang meer missen, troost je, hou de moed erin, ik zal in het water sterven of binnen korte tijd bij je zijn.
Prinses die mij heeft uitgekozen, als ik een uur adempauze had, dan zou dat niet verloren gaan bij mij, wees daar zeker van. Trouw zal ik blijven, wees gerust, en voor ontrouw hof je niet bang te zijn. Neem zolang maar in plaats van mij deze brief in je armen.
Hero beantwoordt Leander,
op de melodie zoals het begint[melodie]
De troost in je brief
zijn aangename woorden voor mijn verdriet. Zorg ervoor, allerliefste,
dat ik er blij mee kan zijn! De tijd die je weghoudt van mij, die doet me pijn.
Haast je, bedenk dat vrouwen vurig zijn in het liefhebben.
Jij kan je liefde opzij zetten als je paard rijdt en jaagt,
maar wij vrouwen doen niet anders dan dag en nacht spinnen.
Neerslachtig denk ik dan ook zodra het weer wat tot rust komt, ‘Hij had hier kunnen zijn, maar hij heeft het niet gewild.’
Onder luid geklaag sta ik vaak aan het strand, nachtenlang waak ik
en steek ik het torenlicht aan. Vaak kus ik mistroostig uit angst om mijn liefste je zachte kleren
in plaats van jezelf.
Ach, mocht ik je toch weer ontvangen zoals ik gewend ben,
daar verlang ik zo naar, dagen en nachten lang Ik ben gek van verliefdheid, liefste, daar heb ik zo'n verdriet om. Ik praat, spreek en zing
alleen nog maar over jou!
Met jou altijd in mijn gedachten lijkt het bijna alsof je al zwemt.
De slaap mag dan mijn verdriet wel verzachten, maar mijn dromen benauwen me juist.
Ik stel me voor hoe je mij in je armen heel lief kust
en hoe je hartstocht, na dat pijnlijke zwemmen, eindelijk wordt bevredigd!
Dat ik vanwege weer en wind jou mis, dat baart me geen zorgen, maar dolverliefd
vrees ik een gevaarlijk ongeluk, namelijk datje een aardig iemand als nieuwe geliefde zal nemen en mij dan als overbodig persoon zal vergeten en verachten.
Waarom zwem je zo langzaam en wacht je op rustig weer?
Vind je me nog wel mooi genoeg? Doe toch je best om hier te komen en maak je geen zorgen voor de terugreis. Of het nou waait of windstil is,
hier kan je zoveel als je wil je droom verwezenlijken.
Laat je trouw blijken,
geachte prins, en wees niet overmoedig. Als je jezelf niet wil sparen,
spaar dan tenminste mij. Pas op het slechte weer, maak een eind aan het zwemmen.
Zorg maar voor mij en vermaak je toch
van tijd tot tijd met deze brief. Einde.
[Paris en Helena] [editie][melodie]
Paris schrijft aan Helena, op de melodie zoals het begint
Allerliefste, mooiste van allemaal, alleen al als ik naar je kijk, sta ik in vuur en vlam. Wees lief, bevrijd me van pijn en luister naar mijn klacht.
Volgens mij heb jij macht over de liefde! Ik ben hier niet zomaar opgekomen, ik volg de raad van een godin op.
Ook al ben je van hoge afkomst en de allermooiste, je bent een kadootje voor mij, ik heb je verdiend. Schrik maar niet van deze woorden, liefste, maar kom me troosten,
jij spant voor mij de kroon. Mijn vaders grote en mooie rijk overtreft alles in Griekenland. Ik sta als koningszoon bekend
en mijn rijk en kroon zullen altijd blijven bestaan. Troje is van mij en zal ook van jou zijn,
Wijs me niet af voordat je me kent, ook al ga ik gebukt onder zorgen. Ik heb gegluurd naar je mooie lichaam en dat bracht me in problemen. Maar ik ben moedig, machtig
en van hoge afkomst, ook al weet je dat niet! Ook jij bezit macht en je bent rijk
en van edele afkomst,
maar je machtige vader die hemel en aarde regeert,
is door de kracht van de liefde vaak van gedaante veranderd. Venus heeft hem, wit als een zwaan,
op vrijerspad gestuurd.
Lieve prinses, zie je de liefdesbrand die een godin in me heeft aangestoken, zoals was voorspeld?
Ik ben verloren als je hier blijft!
Ga toch liever met me mee, mooie vrouw,
we zullen je zoals dat hoort, als een vorstin ontvangen.
Helena beantwoordt Paris,
op de melodie zoals het begint[melodie]
Wat een moeilijke toestand en wat onhandig dat je verliefd bent geworden
op een vorstin met een goede naam, die een boegbeeld is van huwelijkstrouw. Hoe haal je het in je hoofd
om me zo onbeschaamd aan te spreken! Toch keer ik me niet boos van je af, want wie wil er nou geen aanbidders? Je bent alleen te laat begonnen.
Had je je voorstel maar wat eerder bedacht, dan had ik nog op je verzoek in durven gaan, toen ik nog jong was en veel vrijers had.
Je stad is dan wel beroemd om zijn rijkdom, maar Griekenland is ook prachtig
je mooie beloften zijn niet nieuw voor me. Zelf maak je veel meer indruk!
Als ik dan toch mijn eer te grabbel gooi, dan liever voor Paris, dan voor Troje.
Als we de liefde zouden bedrijven, beste prins, en er zou er een gunstige wind voor je opsteken
die je weer naar je land zou brengen,
dan zou ik hier in grote schande achterblijven. Onze liefde stelt niks voor
als jij weer snel moet vertrekken.
Stel dat ik wel met je mee zou gaan naar je land, dan breekt er natuurlijk meteen oorlog uit! En jij denkt zelf wel dat je een sterke vent bent, maar zo zie je er echt niet uit.
Laat anderen toch uitrukken en vechten, doe jij maar wat Venus je leert.
Mooie prins, je staat bekend
als een knappe vrijgezel, dat begrijp ik best. Er zijn veel vrouwen verliefd op je
en die zijn heel erg rijk en aantrekkelijk. Laat Helena dus maar met rust,
je vindt wel een ander die bij je past!