Piet IJntema : PI
Marco Middelwijk : MM
MM: Hoe relevant zijn de FStSn?
PI: heel relevant, in mijn huidige functie heb ik weer voorgesteld om de FStSn te gaan gebruiken. Om het probleem wat we toen hadden, daar was toen het de oplossing voor, en dat probleem weer alleen in extreme mate.
MM: die FStSN, is in de jaren zeventig besloten maar de oplevering en de realisatie is pas eind jaren tachtig begin jaren negentig. Hoe kan dat nu voorkomen worden?
PI: Nou kijk, het grootste deel van het niet realiseren, is het krijgen en aanvragen van vergunningen, de legal aspects. Want ja ik weet niet of jij graag een munitieopslag in de achtertuin hebt want dat is het grootste probleem. Daarnaast worden de infra projecten uitgedrukt in decennia en niet in jaren. Je krijgt het ontwerp, goedkeuring, dan aanpassingen, bouwen, als je ze hebt moet je ook de voorraden aanschaffen. En die ga je pas aanschaffen als de bouw klaar is.
Ik moet nu de organisatie aanpassen aan two corps. Ik moet dus nagaan hoeveel auto’s er nodig zijn om de nog aan te kopen voorraden te verplaatsen en die dan nog moet worden opgeslagen. Het hele FStSn project is bedoeld om het probleem van het transport op te lossen, want dat is het grootste probleem. Dat was de oorsprong van de hele FStSn.
Logistiek zal altijd een nationale verantwoordelijkheid blijven want als alle landen andere
wapensystemen hebben dan heb je niks aan een gemeenschappelijk logistiek systeem. Want een eigen industrie is geld waard. En je wilt niet je strategische kennis kwijt. Zoals Amerika niet sommige kennis willen delen met hun bondgenoten. Dan heb je nog de Fransen die vooral Franse spullen maken. Want hoeveel Franse auto’s rijden er in Frankrijk. Duitsland idem dito. Nederland is te klein voor een eigen industrie.
MM: Je kunt zeggen dat de FStSn een mislukt project is aangezien het nooit volledig is afgerond PI: dat is het niet, het heeft bijgedragen aan het in stand houden van een geloofwaardiger kracht, het heeft een psychologisch effect gehad. Kijk, bij de NAVO was dit onderdeel van de strategie van het afschrikken. Het moet wel geloofwaardig zijn. Want als het op papier klopt maar in de werkelijkheid niet, daar prikt iemand zo doorheen. De strategie in de Koude Oorlog was dat de verdedigingslinie steeds verder opschoof.
Vandaag de dag gaan ligt de grens nog een stuk verder, dus voor al die landen die daar naar de grens toe moeten dat de aanvoerlijnen langer worden. Dan is dat het zo dat we toen nog uitgingen van een minimum tijdsscenario. Dus dat was onze soort van forward presence wat we daar hadden. Die NLse brigade moest het vertragende gevecht voeren om tijd te winnen om de rest van het eerste
legerkorps aan te voeren. Grondgebied werd opgegeven in ruil voor tijd. Maar die strijdmacht is ook pas een strijdmacht als die ook genoeg voorraad heeft om de verdediging te kunnen voeren.
Daarvoor had de NAVO onderling afgesproken dat er in iedergeval 7 dagen aan voorraad geregeld moest zijn. Die eerste drie dagen van die zeven, hadden de eenheden zelf. Die hadden dat opgeslagen
in NL en namen dat zelf mee. Maar de resterende 4 dagen aan voorraad moesten allemaal met de vrachtauto die kant op gebracht worden. Die auto’s hadden we niet dus die moesten we grotendeels vorderen. Ook nog met de binnenvaart en spoorwegen.
Toen hadden ze bedacht dit is een hele grote operatie, waarom kunnen we niet die voorraden vast daar neer leggen? Dan hoeven we het alleen maar daar te verdelen. Dat is de oorsprong van het FStSn. Het bulk van brandstof zat gewoon in de pijpleiding van het CEPS. Daar zat voor dagen aan brandstof in. Die werden zo veel mogelijk naar het oosten uitgerold. Daar kwamen de wagens die brandstof eruit konden tappen om het vervolgens in jerrycans op te slaan. En die jerrycans, die als eerste voorraad golden om op die vier dagen te komen. Die werden uiteindelijk opgeslagen in de FStSn als klasse 3 voorraad. Mijn kennis en ervaring is met name met klasse 3. Wat hadden we verder in die FStSn? Voorraden zoals olie, smeermiddelen en klein verpakking, die jerrycans. Wat we ook hadden was het verbruik vanuit Nederland naar het grensgebied. Want dat heette
compensatieverbruik. Ze gingen met een volle tank die kant op, dan moesten ze vol zijn om die eerste dagen van hunzelf te hebben en nog eens 4 dagen. Ik hield die 4 dagen vast, in bulk en klein
verpakking. Bulk in de CEPS en klein verpakking in jerrycans in de FStSn. En daarnaast had ik nog eens het compensatieverplaatsingsverbruik. Dus als je 312 km aflegd komt dat overeen met 3,12 dots dat beschouwen we als, we praten dan over bvj. Ze zeggen dat een eenheid, als die niks doet, verbruikt die met een hoeveelheid brandstof die overeenkomt met het verplaatsen over de weg dat
overeenkomt met 100 km. Gaat die aanvallen, dan heeft ie een verbruik van ongeveer die overeenkomt met 250 km, met verdedigen, 150 km. Zo hangt er aan elke gevechtssituatie een intensiteitsfactor op. En dat was allemaal gerelateerd aan de hoeveelheid brandstof en het bvj. Het andere was weer het gemiddeld brandstof gebruik, gbg. Dus wat gebruikt deze auto om 100 km af te leggen? Dat doen we civiel ook, 1 op zoveel km rijden. Je hebt bv 8 liter nog om 50 km af te leggen
MM: die scenario’s werden die alleen voor en door NL gemaakt?
PI: Nee NAVO breed, dat hadden allemaal. De NAVO had Europa verdeeld in twee zones, CENTHAG en NORTHAG. Kolonel Blankestijn was hoofd logistiek van het NORTHAG. Dus die heeft alle FStSn
gecoördineerd, ik ben van het NLse legerkorps geweest. Maar hij heeft ook van de andere legers. Dus NORTHAG moesten brigades inzetten die voor 7 dagen logistiek zelfstandig waren. Daarnaast
moesten er nog 23 dagen aanvullend zijn, daarmee kom je op dertig dagen.
MM: Maar dat werd toch nooit gehaald?
PI: Nouja dat is allemaal theoretisch. Voor brandstof is het makkelijk, als je de hele inhoud van het CEPS pakt, heb je wel misschien voor negentig dagen. Voor nu wordt er toch over nagedacht om de CEPS verder naar het oosten uit te rollen. Maar dat kost giga veel geld. Ik heb gehoord dat het ongeveer 10000 euro per kilometer kost, of misschien wel meer. En dan heb ik het nog niet over om het in de grond te stoppen he, want dat kost nog veel meer. Dus, of we daar gaan komen weet ik niet. Jerrycans bestaan niet meer, dus het enige wat nog gedaan kan worden is dat je nog ketelwagons opnieuw gebruikt en dus met ketelwagons naar het oosten gaan. Maar dan kun je maar tot de Poolse grens gaan en dan stopt het want dan gaat spoor naar een andere breedte en dan kom je niet verder. Wat ook nog kan, is om alvast wat voorraden neer te leggen voorbij Polen. Op deze kaart zie je dat ze vanaf Bulgarije helemaal tot Estland complexen gaan aanleggen. Rear zijn de achterste complexen en dan heb je complexen die vooraan liggen, prepostioned stocks. Dus de NAVO gaat weer flink
infrastructuur die eenheden tijdelijk kunnen ontvangen. Er wordt dus meer geïnvesteerd in infra waar eenheden ontvangen kunnen worden dan in infra waar je voorraden kunt opslaan. Die infra om voorraden op te slaan zullen niet helemaal voorwaarts worden gebouwd.
MM: Dat klinkt opzich wel logisch aangezien de kans minder is dat de vijand de voorraden bij een inval innemen
PI: Dat klopt zeker. Daarom wordt er nu door de NAVO op aangedrongen om de onderlinge grenzen, minder een obstakel te laten zijn. We hebben wel binnen de EU Schengen, ja, voor civiiel verkeer maar niet voor militair verkeer. Elk land is soeverein, en je komt niet zomaar met jouw krijgsmacht een ander land binnen. Tijdens de Koude Oorlog hadden wij een NAVO status verdrag met West- Duitsland en daardoor konden we gewoon met groene auto’s, pakken en wapens door Duitsland heen, niet onaangekondigd maar het kon. Nu moeten we iedere keer toestemming vragen, voor elk land en ook dus door de lucht. Want die grenzen zijn er ook in de lucht. En natuurlijk ook op zee.
Dus Nederland trekt de kar om voor de NAVO een soort van militair Schengen in te stellen. Dus om het transport van west naar oost te vergemakkelijken, want nu is elke grens een hinderpaal. Om het grensoverschrijdend militair verkeer te vereenvoudigen. Het heeft natuurlijk alles te maken met de Amerikanen die binnen komen via NL en België. De Amerikanen hebben materiaal voor een hele eenheid liggen in de POMS sites hier in NL, België en Duitsland. En die voorraden worden voor een gedeelte verder naar het oosten gebracht. Want Amerika is de strategische reserve. Trump die zegt nu natuurlijk, ja luister, wij investeren zoveel geld en jullie doen helemaal niks. En daarom moet NL ook aan de bak en daarom zegt NL we gaan dat transport faciliteren.
MM: wordt het nieuw geld dan ook goed besteed?
PI: Nouja, voor een logisticus is het anders. Kijk, ze gaan nu weer artillerie aanschaffen, mogelijk tanks, en dan moet ik dus het verbruik van de munitie moet ik compenseren met het verbruik van de transport. Dus dan zeg ik, wacht even, jullie hebben dus geld gereserveerd voor de aanschaf, maar hebben jullie ook geld gereserveerd voor het personeel of exploitatie kosten? Nou nog niet. Oke en voor de munitie, die de dingen gaan verschieten? Nou dat is een andere wedstrijd. Stel dat je het geld krijgt voor deze dingen, heb je dan ook geld voor de bunkers en opslagplaatsen waar de munitie in gaat opslaan? Want pas als jullie 1 tanks hebben, munitie en de opslagcapaciteit, speel het
transportprobleem. Want ik moet nu een probleem wat er nu nog niet is, theorertisch misschien wel, maar, ja.
MM: Maar is er op logistiek voor te bereiden?
PI: dat is inderdaad heel moeilijk, Logistics is science, but an art as well. Het is gewoon heel gevoellig. Hert liefst stop ik over sensoren die het verbruik meten en een juiste prognostiek weergeven. Maar het verbruik van een tank wordt niet bepaald door diegene die erin zit, maar door diegen waar hij naar toe rijdt. En die heb ik niet, daar heb ik geen sensoren zitten. Logistiek is ervaring opbouwen en dan een beetje voelen, het is wetenschap en kunst
MM: Hoe kan je er dan op oefenen?
MM: ik las in de literatuur dat logistiek vaak in oefeningen als nonnex mee doen, is dat vandaag de dag nog steeds zo?
PI: Ja, maar de operationele eenheid wordt weer opgebouwd. Een eenheid is pas een eenheid als de hele keten klopt. Dat betekent dat de logistiekeling op hetzelfde niveau moet staan als de
gevechtseenheid.
MM: maar dat gebeurde toen niet
PI: ja het was zo dat de logistiek zowel het rode als het groene team moest bedienen en waren wij wit. Het was zelfs zo dat de logistiek geen fout mocht maken waardoor de oefening niet door kon gaan. Maarja in het echt zijn er ook fouten in de logistiek. En dus werd logistiek niet uitvoerig
geoefend. Wij waren dus wit, neutraal, die je niet kon uitschakelen. Dat is natuurlijk onzin, want als ik de tegenstander wil uitschakelen, schakel ik de logistiek uit, de verbindingen en zijn
commandovoering. Dat is veel makkelijker. Dat gebeurde al in de middeleeuwen al, ipv de burcht kapot te schieten wachtte je gewoon dertig dagen totdat het water op was en kwamen ze vanzelf naar buiten. En nu leg je zelfs het internet plat.