• No results found

Toch nog een huwelijk en een kind voor Netta Eerbeek

In document De molenaar en de meid (pagina 127-131)

Het is zeventien jaar geleden dat Klaasje haar dienstje op landgoed “Mariënhof” in Ederveen beëindigde. Rondom

“Mariënhof” en zijn bewoners zijn er nu enige ontwikkelingen. De Lunterse bakker Teunis van Voorthuijsen koopt in februari 949 het huis op Postweg 4 voor 4500 guldens van de heer Kruik, de voormalige rentmeester van “Ma-riënhof”. Dat huis en ook nummer 44 zijn in 98 door mevrouw Klaare gebouwd en door haar verhuurd. In 949 is de heer Kruik de eigenaar van beide panden. Postweg 44 kan Teunis van Voorthuijsen voor 000 guldens kopen maar hij doet het niet, omdat het verhuurd wordt. Postweg 4 en 44 staan in het dorp Lunteren, slechts 00 meter van de Dorpsstraat.

In 949 komt er een kaartje van tante Aaltje. Ze heeft geweldig nieuws en verdrietig nieuws. Nichtje en vriendin Netta Eerbeek gaat trouwen! Ze is bijna drieënveertig. Wie had dat nog gedacht? Ze trouwt op 7 maart met Henk Vink. Natuurlijk zijn Klaasje en Meeuwis ook uitgenodigd. Maar het slechte nieuws is dat het met vriendin Jet Crum-Hoogakker steeds slechter gaat. Al ruim twintig jaar tobt Jet nu met ziekte en benauwdheid. Het is nog een wonder dat ze drie gezonde kinderen heeft gekregen. Nu begint tante Aaltje echter voor haar leven te vrezen. En Jets jongste dochter, de kleine Drieny is pas twee jaar oud.

Hien 25 februari 1949.

Beste Klaasje en Meeuwis en kinderen.

Even een kaart van ons om u te komen bedanken voor uw mooie felicitatie brief op mijn 71e verjaardag van u ontvangen.

Nu, wij hebben een drukke dag gehad. Het begon ‘s morgens al om tien uur. Toen kwam de dochter van de smid al een mooie, bloeiende plant brengen. Ze zei: “Moeder had gezegd die moest ik op tafel zetten”. En dat ging de hele dag zo’n beetje door.

Oom Johannis uit Andelst is er ‘s middags ook nog geweest. Hij ziet er weer zo goed uit. En ‘s avonds een huis vol. Het is wel gezellig, maar ik was toch maar blij het was ‘s avonds half twaalf, dat ik gaan rusten kon. Ik had eerst alles weer afgewas-sen en de weggeborgen. En nu kan ik zo begrijpen dat je zo nieuwsgierig naar Jet bent. Eerst had ik geregeld nogal een goede tijding gehoord en dat ze weer een beetje gegroeid was, maar nu gisterenmiddag kwamen Fransje en Maartje van Cornelis Hoogakker mij feliciteren en die zeiden dat ze gisteren toch weer zo vreselijk naar geweest was, dat Hoogakker en de vrouw allebei zo gehuild hadden. Het is toch ook zo erg en je kunt er zo medelijden mee hebben. Een moeder van drie kinderen, maar wij zijn toch wel bang dat het niet lukken zal. Het is eigenlijk nog een wonder dat ze nog leven kan. Netta denkt 17 maart als Meeuwis Bouw 1948.

Trouwkaart Netta Eerbeek en Henk Vink 7 maart 1949. Trouwfoto Netta Eerbeek en Henk Vink 17 maart 1949.

54 55 alles wel mag blijven al te trouwen. Dus dan gaan ze de volgende week aantekenen. Ze trouwen in Herveld op het

gemeente-huis, omdat hij daar al zoveel jaren ambtenaar geweest is. En dan kerkelijk in Andelst in de hervormde Kerk en dat doet dan dominee Dorrestijn uit Opheusden. Dan hoeven ze niet heen en terug naar Opheusden en dan zouden de gasten allemaal bij Vink op Rustoord bij elkaar komen en dan geven ze een diner bij Van den Berg. Dat is heel dicht bij het station Zetten. Dan hoeven ze zelf nergens voor te zorgen, zo heeft Netta mij verteld.

Bij hun thuis zijn de kamers zo klein en de ene partij hier en de andere daar, daar vond ze ook niets aan. Je zult er ook nog wel van horen. Nu, Klaasje, ik heb heel geen tijd meer.

Veel hartelijke groeten van je liefhebbende oom en tante Aaltje.

Op 7 maart 949 komt de officiële uitnodiging voor het hu-welijk van Netta Eerbeek en Henk Vink (Jannetta Alida Clara Eerbeek en Hendrik Christiaan Vink).

Het kersverse echtpaar Vink gaat wonen in Andelst aan de Wageningsestraat 9, later vernummerd tot nummer 6.

Het is opvallend dat de kinderen in het gezin Eerbeek erg laat tot een huwelijk komen. Of helemaal niet! Oudste zoon Dirk blijft ongehuwd in het ouderlijk huis wonen. Dochter Netta trouwt pas als ze bijna 4 jaar is. De jongste zoon Jan trouwt op 40-jarige leeftijd. Netta en Jan trouwen pas nadat vader en moeder overleden zijn. Kregen de kinderen van hun moeder, weduwe Klaartje Eerbeek-Jager, zo weinig ruimte voor een re-latie? De ongehuwde Dirk blijft op het ouderlijk adres wonen en mag er blijven wonen, ook na het huwelijk van zijn broer

Jan, die ook op Dalwagenseweg 87 (later vernummerd tot nr. 9) blijft wonen.

Het is waarschijnlijk ergens in de zomer van het jaar 949 dat Klaasje weer een kooruitvoering heeft met het Hars-kampse koor Advendo onder leiding van dirigent Budding uit Veenendaal. De HarsHars-kampse kruidenier de heer Hendrikus Boesveld zingt nog mee, maar kort hierna verhuist hij naar Eerbeek en verlaat hij het koor.

In december komt er weer een brief van tante Aaltje Hendriks uit Hien. Metje en Jan Eerbeek, de schoonzus en broer van Netta, hebben een zoon gekregen. Hij wordt Johannis genoemd, naar opa, de overleden vader van Netta en de broer van tante Aaltje. Tante Aaltje, die zelf geen kinderen heeft gekregen, kan altijd erg genieten van kinderen van haar familieleden. Ook Netta is in verwachting! En dat terwijl ze al drieënveertig jaar is. Wat zal ze opgetogen zijn dat ze toch nog moeder mag worden.

Hien, 21 december 1949.

Beste Klaasje en Melis en verdere familie.

Je zult al wel eens gedacht hebben, tante Aaltje schrijft mij helemaal niet terug, maar het is gedurig wat anders en nu had ik gisterenavond alle klaar gelegd en toen kwam Gillis uit Ressen bij ons. Die hadden wij een goede spekkist besteld en die had hij van Elst af op de fiets ons thuis gebracht. En toen was er natuurlijk geen denken aan om te schrijven, want hij bleef tot half elf. En het was zo gezellig en op de dag dan komt er van schrijven niets. Wij maken het samen nog goed en dat hebben wij van jullie ook vernomen. Je zult het wel druk gehad hebben, Klaasje. Eerst bij je eigen die slacht aan kant maken en nu van de week bij moeder. Het is wel gezellig dat je moeder nog helpen kunt. Ik deed het ook altijd zo graag en nu is alles heel anders in Opheusden, als toen jij bij ons was. Dat valt mij wel eens erg, ofschoon ze altijd erg graag hebben dat wij komen.

Maar je mist er zoveel. En nu is er weer een lieve jongen geboren. Dat zul je wel weten, want jullie hebben zeker ook be-richt gehad. Dus weer een Johannis Eerbeek. Wij zijn er allemaal blij mee en alles is zo bijzonder voorspoedig gegaan. Het heeft maar een uur geduurd, toen was alles aan kant. Ze heeft ook een verpleegster. Die doet alles, ook de huishouding. Of ze er nog is weet ik niet. Ik ben er ook nog maar één keer even geweest en toen was er nog meer bezoek. Een zuster en een schoonzuster van Metje. En nu wordt hij morgen alweer veertien dagen. Hij was acht pond toen hij geboren is. Een lief rond gezichtje. Ze zijn er allemaal zo schatrijk mee. Dirk ook en Netta. Was Netta ook maar zo ver, Klaasje. Maar dat zal nog wel een poosje duren denk ik. Metje had gedacht van 20 december en nu was hij er de achtste al. Netta is van plan om het in Arnhem in het Diaconessenhuis af te wachten. Dat hebben ze haar allemaal aangeraden en dat hebben ze nu allemaal voor elkaar. Ze zijn samen alles af wezen spreken. Dokter De Hulle uit Zetten heeft hun daarbij geholpen en alles is goed met haar.

Misschien valt het nog wel mee. En verder is alles nog zo het oude. Gillis vertelde dat hij van plan geweest was om de tweede kerstdag naar je moeder te gaan, maar nu komen zijn vader en moeder de kerstdagen bij hun doorbrengen, dus dan kan hij niet gaan. Bij Hoogakker is alles nu weer aardig goed. Vrouw Hoogakker is een heel poosje in het ziekenhuis geweest, maar ze is nu weer aardig goed. En met Jet blijft het nogal zo. En bij Cornelis Hoogakker wonen ze nu ook weer in hun eigen nieuwe huis. Erg netjes, wat zullen ze blij zijn. En dat Johannis Verwoert overleden is dat zul je misschien ook wel weten. Hij was 78 jaar geworden. Het zijn allemaal lege plaatsen die niet makkelijk te vervullen zijn. Je moet maar eens een paar dagen naar ons komen. Dan kunnen we samen alles elkaar beter vertellen. Gillis zei dat Jo ook naar huis kwam. Ja, ik bedoel allemaal. Ze had geschreven zo gauw als ze maar konden, want het was daar zo gevaarlijk. Ze konden de kleine jongen niet alleen naar school laten gaan. En verder oom Gerrit en oom Jit maken het ook nog goed. Wij zijn de appels nog niet allemaal kwijt. Nog wat jasappels en bellefleur. Oom Gerrit heeft het hele najaar vreselijk druk gehad. Zeg dat maar tegen moeder. Ontvangt ons aller hartelijke groeten, ook aan de familie, van je liefhebbende ooms en tante Aaltje.

Met tante Neeltje en oom Herman gaat het ook nog goed. Ze wou ook nog eens komen om de kleine Johan te zien en nog eens even bij Netta te zijn, maar in de winter valt het niet mee voor hun om te reizen. Want ze zijn zo vatbaar voor verkoudheid en ze moeten hier bovenop die grote zolder slapen. Nu, wij wensen u verder een gezegend kerstfeest en Nieuwjaar toe met uw kinderen. Wij zijn blij dat het met Bertha toch wel beter wordt. Als je bij vader en moeder komt, dan doet ze onze hartelijke groeten maar. Met ome Hend uit Arnhem gaat het nogal, schreef hij verleden week. Het is ongelijk met die benauwdheid op de luchtpijpen. Nu, tot ziens dan maar, zullen we maar hopen. Vele groeten van je liefhebbende tante Aaltje.

Met kerst 949 schrijft Netta zelf vol trots over haar zwangerschap. Wonderlijk dat ze toch nog moeder zal worden.

Wat is ze blij en trots. Haar broer Jan en schoonzus Metje Eerbeek-van de Pol zijn ook net ouders geworden. Ook Jan is met zijn 4 jaar niet meer de jongste vader. Met oma bedoelt Netta haar schoonmoeder Vink.

Zetten, kerstmis 1949.

Beste Klaasje.

Ziezo, nu wil ik jou eens gauw een lettertje terug pennen. In de eerste plaats wel bedankt voor je brief, hoor. Ik vond het echt gezellig eens weer wat van jullie te horen en dat jullie het allen nog al goed maken. Nu bij ons is dat op ’t ogenblik ook het geval. Oma is een hele tijd niet goed geweest van de herfst. Last van benauwdheid, van het hart en moest steeds in bed blij-ven. Maar nu is ze weer zo ver opgeknapt, dat ze weer heel de dag op is. ’s Middags een poosje rusten op de divan. Dus dat is weer een stuk beter. Henk maakt het ook goed. Iedere dag druk. Hij heeft altijd zo veel te doen en ’s avonds vaak nog vergade-ring met B & W of polderbestuur of woonruimte commissie. Maar enfin, beter druk als geen werk, wat jou. Hij is op heden naar Opheusden, Metje feliciteren. Die is jarig. Ik had geen zin om mee te gaan en blijf maar lekker bij de haard. Hebben jul-lie ook bericht gehad van de geboorte van een zoon bij Metje en Jan? Leuk hè? Een Johan, een flinke knaap van acht pond. Zo groot al voor een pas geboren kindje. ’t Had heel voorspoedig gegaan en Metje is weer best in orde. En misschien weten jullie Huis Henk Vink en Netta Vink-Eerbeek,

Wageningsestraat 29 Andelst.

Zangvereniging Advendo rond 1949. Achterste rij v.l.n.r.: 1.Bart van Dijk 2.Jan van Omme 3.Gert Elbertsen 4. Joop van den Brink 5.Wim Nijhof. Tweede rij van achteren v.l.n.r.: 1.Marie van Westeneng 2.Ria Brouwer 3.Willemien Waaijenberg-van Ark 4.Alie Luttikhuizen 5.Hannie Foppen 6.Ger Knijff-den Hollander 7.Jannie Hol 8.onbekend (gast uit Veenendaal). Zittend v.l.n.r.: 1.Klaasje Bouw-van Harten 2.Evert Hol 3.Bertha Verbrugh-Jansen 4.dirigent C. Budding uit

Veenendaal 5.Aartje Hol 6.Hendrikus Boesveld 7.Cor Elbertsen 8.Bertha van Driesten. Voor zittend op de grond v.l.n.r.: 1.Janna Elbertsen 2. gast uit Veenendaal.

het al wel, maar wij verwachten zo begin februari ook een baby. Hoe vinden jullie dat nou? Wij vinden het beiden erg leuk en we hopen maar dat alles ook zo naar wens zal verlopen net als bij Metje. Ik ben al die tijd erg goed geweest, ik heb niets te klagen. Ik kan alles zelf nog doen en ik ga af en toe nog eens naar Opheusden en Dodewaard. Ik heb tante Aaltje ook nog ge-holpen met de slacht. Ik heb nu de hele uitzet ongeveer klaar, alles zelf gedaan. Dus dan zie je wel dat ik niet stil gezeten heb met de winteravonden. Ik ben van plan om, als ’t zover is, naar Arnhem naar het Diaconessenhuis te gaan. Dat vinden we voor alles beter. Ik ben al een keer daar bij een dokter Klein geweest, op de Sonsbeekweg, en die heeft alles al besproken in ’t ziekenhuis. We hebben ook een mooi wiegje gekocht. Staat nu kant en klaar te wachten op de dingen die komen zullen. Ik zie er af en toe wel een een beetje tegen aan, hoor! Maar we zullen maar afwachten. Ik heb zaterdag zoveel bezoek gehad. Eerst ’s morgens kwam oom Gerrit. Hij had me nog wat appels beloofd en die kwam hij me brengen. Toen ’s middags Jan uit Lake-mond, op de motor en toen ’s avonds onze Jan met de trein. Dus ik had belangstelling genoeg. En soms zie je een hele week niemand. Ik ben hier nu anders helemaal gewend. ’t Is best gezellig eigen baas en je eigen boeltje te hebben. Veel gezelliger als dat ik nu nog thuis zou zijn. Al is het nog zo goed met een schoonzus, ’t is toch niet meer zo als toen moeder er nog was.

Verder kan ik met Metje altijd reuze goed opschieten en ze is altijd blij als ik thuiskom. Toen ik kort geleden naar Opheusden de baby ging kijken, met de bus, zat vrouw Hoogakker er ook in. Ik ging bij haar zitten en ze zei, met Jet ging het nog al nu.

Ze was weer op en ze kon weer een beetje rondlopen en breien en naaien en zo iets. Maar ja, zei ze, voor ’t huishouden is het nog niets. Het jongste kind is altijd bij Frans in Nijmegen. Toch maar ongelukkig, als je nooit goed bent, hè? Kom jij ook nog eens naar de Betuwe? En dan ga je niet voorbij, hoor. Wij hebben voor een poosje geleden toch zo’n fijne haardkachel gekocht.

Zo lekker warm en van boven kan er nog wat op gezet. Een koffiekan en melkpannetje enzovoort. Die hebben we bij de smid in Dodewaard gekocht bij Van Beek. Wij hebben een stille kerstmis. Uit Delft is er niemand. Mijn schoonzuster heeft last van een maagzweer en moet dieet en rust houden. En Diny is ook niet erg goed, dus blijven ze maar thuis. Onze Dirk is naar Hilversum, dus dat is ook wel gezellig voor hem. Die jongens zijn toch zo druk met de kleine, ik weet niet welke ’t meeste, de vader of de oom. Soms zitten ze allebei op de knietjes bij de wieg. En dan moet hij nog eens wat groter worden, wat zal die verwend worden. Nu Klaasje, mijn blad raakt vol. Nu weet je weer zo’n beetje van alles. Ik wens jullie samen een gezellig oudjaar en een gezegend nieuw en dat het je alles zal schenken wat je er van verwacht. Verder heel veel hartelijke groeten, ook voor Meeuwis en de jongens. Van Henk en Netta en de verdere familie.

Op 0 december komt er op de valreep van het oude jaar nog een kaartje uit Lunteren van moeder Petronella Hen-driks.

Lunteren, 30 december 1949.

Beste Meeuwis en Klaasje.

Even wil ik u een kaartje schrijven. Wij dachten dat jullie volgende week allicht wel een avondje bij ons zouden komen en dan had va graag nog weer een paar zakken koeienmeel. Hij is vandaag aan de laatste zak begonnen, dus dan weet je het wel.

Nu had ik graag, als het tenminste anders kan, dat je het niet direct maandag doet. Dan krijgen we ’s avonds nog buren. Ver-der kan het ieVer-dere dag of avond, net zoals het u het beste maar uitkomt. Dat moet je maar zien. Komt Teunis soms maandag?

Piet kan met de auto wel mee komen. Wij maken het samen nog goed. Vanmiddag is Gijsje er nog geweest. Ontvang onze hartelijke groeten.

J. van den Brink, Barneveldseweg 117, Lunteren.

Vanuit Ermelo komt er een korte gelukwens van zakenvriend Kortlang. Kortlang is vertegenwoordiger van de fabrieken van Bloemendaal en Laan uit Wormerveer, maar woont in Ermelo. Het blijkt dat de voedselvoorziening, vijf jaar na de oorlog, nog altijd niet optimaal is. Blijkbaar is rijstmeel nog een zelfzaam goedje, dat de gebroeders Bouw graag willen ontvangen.

Ermelo, 2 januari 1950.

Beste mensen,

Bij de wisseling des jaars mijn allerbeste wensen voor u allen.

Moge Gods zegen rusten op uw leven. Wilt ook wel uw broer en familie van mij gelukwensen? Nu, vriendelijke groeten van uw vriend, L. Kortlang.

PS Zeg Gijs als ik wat rijstmeel krijg, moet ik dan wat voor u bewaren?

Op 5 januari 950 worden Netta en haar man Henk, toch nog onverwacht, verblijd met de geboorte van een kind.

Het is een zoon en hij wordt Jan Hendrik genoemd.

Op 4 februari 950 komt er een briefje van moeder uit Lunteren. Ze is nogal aangebrand en kan het zo fijntjes zeg-gen en schrijven. Ondanks haar hoge leeftijd is Klaasjes moeder nog bijzonder scherp van geest.

Lunteren, 4 februari 1950.

Beste Klaasje, Meeuwis en jongens.

Even wil ik nog je brief beantwoorden die wij donderdagmiddag om twaalf uur ontvingen en die hadden we feitelijk woens-dag al moeten hebben. Maar afijn, ik dacht toen al schrijf ik u direct terug. Dat helpt toch niet en je kan toch Aart en Eef opbellen. Wij zijn vrijdagmiddag zoals u weet naar de Betuwe geweest. Volgens Aart dachten wij nog dat je in Ede zou zijn,

Even wil ik nog je brief beantwoorden die wij donderdagmiddag om twaalf uur ontvingen en die hadden we feitelijk woens-dag al moeten hebben. Maar afijn, ik dacht toen al schrijf ik u direct terug. Dat helpt toch niet en je kan toch Aart en Eef opbellen. Wij zijn vrijdagmiddag zoals u weet naar de Betuwe geweest. Volgens Aart dachten wij nog dat je in Ede zou zijn,

In document De molenaar en de meid (pagina 127-131)