Gemeenschapswaarde
Veel mensen vonden deze werkplaatsen erg zinvol omdat je samen aan het werk en daarnaast met elkaar in gesprek bent.
Ook gaven een aantal deelnemers aan dat ze in contact gekomen waren met mensen, waar ze nog nooit eerder mee gesproken hadden.
Deze samenkomsten hadden daardoor een samenbindend karakter.
Verder was het positief dat er zoveel mensen betrokken waren bij de samenkomsten. Er waren ook gidsen die samen gingen werken of voorbereiden.
Concluderend kan ik zeggen dat de hele gemeente(99%) het prettig vond om samen actief bezig te zijn in de samenkomst.
De organisatie.
De gidsen heb ik in eerste instantie telefonisch benaderd. We keken samen naar hun mogelijkheden en of ze als gids zouden willen en kunnen functioneren.
Het kostte behoorlijk wat tijd op deze manier maar het viel op dat de meeste gidsen die ik had gesproken ook daadwerkelijk mee gingen doen.
In het gesprek met de aspirant-gids vroeg ik regelmatig of ze nog andere mensen wisten die geschikt zouden zijn als gids. Zo kwam ik aan een heel aantal namen. Op de voorbereidingsavond kregen alle gidsen een map met alle formulieren die zij nodig hadden voor hun GELOOF-WERKPLAATS en de evaluatiepapieren voor beide samenkomsten. De werkplaatsen waren allemaal uitgeschreven zodat de gidsen zonder veel moeite aan het werk zouden kunnen gaan. Zo had elke gids alle informatie bij de hand. Deze werkwijze werd positief door de gidsen gewaardeerd, zo bleek later bij de evaluatie.
Het voorbereidingsformulier dat de gidsen invulden op de voorbereidingsavond, was goed te gebruiken in de praktijk. Bij een volgend contact met de gids, heb je alle informatie bij de hand en kun je terugkomen op de vragen die hij of zij heeft
opgeschreven.
Naast de voorbereidingsavond heb ik nog 3 andere bijeenkomsten gehad met gidsen die op die geplande avond niet konden.
Het nadeel was dat het veel tijd kostte. Het voordeel was echter dat ik met de meeste gidsen direct hun GELOOF-WERKPLAATS kon doorspreken.
Ik had van te voren een plattegrond gemaakt, waar de verschillende werkplaatsen zouden plaatsvinden. Aan de hand van het aantal inschrijvingen was het dus mogelijk om het aantal stoelen en tafels te bepalen.
Een dag van te voren hebben een aantal gidsen en ik alles klaargezet. De gidsen waren op de hoogte gesteld in welke ruimte zij waren ingedeeld.
Verder was er een vertrekrooster opgesteld, zodat de verschillende werkplaatsen niet door een andere GELOOF-WERKPLAATS hoefden te lopen.
Ik las de werkplaatsen op en de namen van de ingeschrevenen, plus hoeveel gasten er nog geplaatst konden worden. De gids liep dan met de deelnemers naar hun ruimte.
Dat liep voortreffelijk. Zo kon iemand die zich nog niet ingeschreven had nog kiezen wat te gaan doen.
Aan het einde van de GELOOF-WERKPLAATS was het wat rommeliger, omdat sommige werkplaatsen eerder klaar waren en de deelnemers daarvan bij andere werkplaatsen gingen praten. Dat kwam het eindgesprek niet altijd ten goede.
Voor de tweede samenkomst is gevraagd om de deelnemers van de werkplaatsen tot 12.15 uur bij de eigen GELOOF-WERKPLAATS te houden. Daardoor bleef de
bestaande groep bij elkaar en dat kwam het gesprek ten goede.
Concluderend kan ik zeggen dat de organisatie van de diensten met de
GELOOF-WERKPLAATS goed is verlopen. Een volgende keer zou ik het weer op deze manier organiseren.
Als je het opnieuw in deze gemeente zou organiseren heb je direct al een aantal gidsen die je kunt inzetten. Daarnaast zou ik wel een aantal nieuwe gidsen inwerken omdat het voor de gidsen ook goed is om zelf eens te kunnen meedraaien in een werkplaats.
Kinderen.
De kinderen zaten bij de preek en moesten tijdens preek 1 dieren opschrijven en tijdens preek 2 getallen. Ze konden daar een prijsje mee winnen. Het resultaat was dat ze heel goed luisterden.
Daarna zouden ze onder begeleiding van hun ouder naar hun werkplaats gaan. Dat heeft niet iedere ouder in praktijk gebracht, waardoor er in sommige GELOOF- WERKPLAATSen meer kinderen dan volwassenen waren.
Sommige gidsen vonden het moeilijk de opdracht aan kinderen uit te leggen en voor de tweede zondag heb ik hen daarmee geholpen.
Voor sommige ouders was het lastig zich te kunnen concentreren omdat hun kind veel aandacht vroeg. Bij een volgende keer zou ik ouders adviseren dit thuis even met hun kind te bespreken, zodat de kinderen weten wat er van hen verwacht wordt. Verder hebben de kinderen het fantastische diensten gevonden, ze kwamen
verwachtingsvol naar de samenkomst en hadden er zin in.
De kinderen gaven deze samenkomsten dan ook gemiddeld een negen!
Een jongen van tien jaar vertelde mij dat hij liever naar deze preken luisterde dan dat hij naar de kinderdienst ging. Hij vond dat hij van zo’n preek veel meer leerde.
Ondanks dat er misschien minder rust was voor sommige ouders, is het toch als positief ervaren dat kinderen en volwassenen samen over geloof aan het werk
gingen. Vaders gingen timmeren met hun zoon en er was zelfs een vader die met zijn dochter ging naaien en borduren. Dat is in deze tijd al zo ontzettend waardevol.
Verder heb ik gemerkt dat de kinderen tijdens de evaluaties misschien niet zoveel vertelden maar dat ze wel aandachtig luisterden naar de volwassenen.
Zo hebben de volwassenen geloof overgedragen, geloof dat het hart raakt en niet alleen de geloofskennis. Deze geloofsoverdracht is wezenlijk voor kinderen en daarom zou ik ook een eventuele volgende keer besluiten de kinderen weer mee te laten doen.
Evangelisatiemogelijkheid.
In vier regionale kranten is de week van te voren een stukje geplaatst met de aankondiging van deze samenkomsten. Belangstellenden werden uitgenodigd. In de gemeente waren de gemeenteleden van te voren gevraagd om gasten mee te vragen. Twee weken van te voren heb ik gevraagd wie er iemand zou meenemen. Vanaf dat moment wist ik dat ik me in de preek voornamelijk zou moeten richten op de gemeenteleden. Er waren wel een aantal gasten meegenomen maar niet zoveel. Toch is er weer een mogelijkheid geboden om iemand te kunnen meenemen en na te denken over de evangelisatiemogelijkheden van iedere gelovige.
Concluderend kan ik zeggen dat de evangelisatiemogelijkheid niet genoeg benut is. Aangezien 79 % heeft aangegeven deze samenkomsten geschikt te vinden voor gasten, verwacht ik bij een eventueel volgende keer meer gasten.
De geestelijke inhoud.
De gidsen waren na de voorbereidingsavond enthousiast geworden om op deze manier met elkaar aan het werk te gaan.
Na de eerste samenkomst bleek dat een paar gidsen het moeilijk hadden gevonden om de leiding te nemen in het nadenken over de tekst en de mensen zich daar op te laten focussen.
Ze waren een beetje blijven steken in het doen en hadden zich meer op het product gericht dan op het proces. Voor hen was het natuurlijk ook de eerste keer dat ze op deze manier aan het werk gingen.
Na de eerste samenkomst hebben we hierover nog contact gehad met elkaar en kon ik wat advies geven. De tweede samenkomst liep daarna beter. Andere gidsen draaiden direct de eerste samenkomst al heel goed.
Ik merkte dat de gidsen geleerd hadden van de eerste samenkomst. De tweede samenkomst plukte je daar de vruchten van. Een volgende keer in deze gemeente, zal nog weer beter verlopen.
Tijdens het werken met de GELOOF-WERKPLAATS zag ik wel dat de werkplaats afhankelijk is van de gids die hem leidde. Voor de gidsen die gewend zijn om over hun geloof te praten en te denken en het uit te leven, was het gemakkelijker om een werkplaats te voorzien van geestelijke inhoud.
79% van de deelnemers heeft aangegeven dat ze de tekst door de GELOOF-WERKPLAATS meer doorleefd hebben dan na een preek.
Vaak kunnen mensen pas na een tijd aangeven of een bepaalde activiteit hen op een nieuw spoor heeft gezet, of niet.
Maar ik heb nu al van een aantal deelnemers en gidsen gehoord dat ze een nieuwe vorm van aanbidding geleerd hebben in hun leven. Ze weten nu hun hobby’s te gebruiken tot eer van God.
Zo gaf iemand aan dat ze moeilijk ‘stille tijd’ kon houden, maar nu een nieuwe
mogelijkheid zag voor zichzelf. Zij zou elke week al ‘scrapbookend’ met een tekst aan de slag gaan. Hobby en lezen/bidden/luisteren was voor haar een goede en nieuwe combinatie.
Bij verschillende werkplaatsen werd heel duidelijk Gods Geest ervaren. Ook werd er door sommige werkplaatsen aangegeven, dat de vredige stilte tijdens het werken hen hogelijk verbaasde.
Concluderend kan ik zeggen dat er hele mooie dingen gebeurd zijn op geestelijk gebied. De deelnemers hebben met het Woord gewerkt en de mensen waren over het algemeen heel open in het praten over hun gedachten.
75% van de deelnemers vond de GELOOF-WERKPLAATS een aanvulling voor hun geloofsleven en 79% vond dat de GELOOF-WERKPLAATS hen geholpen heeft de tekst meer te doorleven dan ze na een preek meestal ervaren.
Een volgende keer zou ik de gidsen nog meer trainen om het geestelijke aspect in de GELOOF-WERKPLAATS te kunnen stimuleren.
Ik zou daarom naast de voorbereidingsavond ook een avond plannen waarin we samen met elkaar aan het werk zouden gaan, op de manier van een GELOOF- WERKPLAATS. De gidsen kunnen dan ervaren hoe je een werkplaats kunt leiden. Ook het in stilte werken zouden ze dan aan de lijve kunnen ondervinden.
Deze stilte vind ik zelf noodzakelijk in verband met het kunnen nadenken over de tekst. Als gids moet je dit waarschijnlijk zelf ondervinden, om er de waarde van in te zien.
Verder zou ik uitleggen aan de gemeente dat de dienst tijdens de GELOOF- WERKPLAATS door gaat, met de vraag of een ieder zich open wil stellen voor de geestelijke inhoud in de GELOOF-WERKPLAATS.
Ook zou ik voordat de gemeente zich gaat inschrijven nog eens duidelijk vermelden dat ze zich inschrijven bij een werkplaats waar ze affiniteit mee hebben.
Zo is de GELOOF-WERKPLAATS PowerPoint bijvoorbeeld niet bedoeld om een PowerPoint te leren maken, maar wel om daarmee aan het werk te gaan als je die techniek al beheerst.
Al met al kan ik terugkijkend zeggen dat de gemeente heel erg tevreden is, maar dat ik op het punt van de geestelijke inhoud nog meer verlang. Ik denk dat er ook nog meer in zit. Maar het is een nieuwe manier van werken geweest en het proces om een goede GELOOF-WERKPLAATS neer te zetten is voor heel veel gidsen erg waardevol geweest.
Daarnaast ga je natuurlijk met allerlei verschillende mensen aan het werk in de werkplaats. De één ‘drinkt nog melk’ en de ander neemt ‘vast voedsel’ en dus kun je
boodschap bezig is. Bij mij en veel andere mensen is wel het verlangen gewekt om deze manier van samenkomen vaker in te plannen. En ja, al doende leert men.
De tijdsplanning
Ik had voor de GELOOF-WERKPLAATS zo’n anderhalf uur gepland.
De bedoeling was om de hele samenkomst met aanbidding, preek en GELOOF- WERKPLAATS binnen de normale tijd te houden.
Dat betekende dat het om 10.00 zou starten en om 12.15 uur afgelopen moest zijn. Ik had verwacht om 10.45 uur klaar te zijn met de preek, waarna we in groepen uiteen zouden gaan. Deze tijdsplanning liep een beetje uit.
We waren nu tussen 11.00 en 11.10 aan het werk in de GELOOF-WERKPLAATS. Ik had in de tijdsplanning geen rekening gehouden met de mededelingen en het uileggen van de kinderopdracht. Ook het uiteengaan in groepen kostte nog even tijd. Voor een aantal werkplaatsen was dit aan de korte kant, voor weer andere
werkplaatsen was dit juist goed.
De eerste samenkomst hadden we geen gemeenschappelijke afsluiting en dit was prettig voor de fietsers en wandelaars, zij konden eventueel iets te later
binnenkomen.
De tweede samenkomst hebben we om 12.15 uur gemeenschappelijk afgesloten met een lied en de zegen. Daardoor moest iedereen op tijd terug zijn. De buitengroepen hadden daardoor iets minder vrijheid.
Ik zou zelf graag wat minder aan een tijd gebonden zitten en wat meer tijd besteden als het nodig is aan een werkplaats maar zo’n open einde is moeilijk te realiseren in een samenkomst, ook in verband met het ophalen van de kinderen uit de crèche. Voor een volgende keer zou ik adviseren om de groepen inderdaad om 10.45 uur uiteen te sturen. Iedereen kan dan om 11.00 uur aan het werk gaan.
Dat betekent dat de preek nog korter moet en de mededelingen eruit gelaten zou kunnen worden.