In deze analyse is de inrichting van Gilead als geheel onderzocht en is het gedrag van de belangrijke personages geanalyseerd. Uit de analyse van de opbouw van Gilead is gebleken dat in Gilead traditionele gendernormen zijn uitvergroot en dat deze gendernormen
institutioneel zijn gemaakt. In Gilead worden vrouwen onderdrukt en wordt gesteld dat zij passief en stil moeten zijn. Dit wordt afgedwongen door middel van de wet, mensen die zich hier niet aanhouden worden streng bestraft. Door deze overdreven weergave van
gendernormen geeft de roman kritiek op onze hedendaagse gendernormen. Door de huidige genderconventies te overdrijven, wordt nadruk gelegd op onze hedendaagse normen en wordt duidelijk gemaakt dat deze genderconventies niet realistisch zijn. Zoals aangehaald in het theoretisch kader van dit onderzoek, past deze overdrijving van gendernormen bij de
feministische dystopie conventie. Daarnaast is de roman door deze overdrijving en de setting in de nabije toekomst ook te lezen als een waarschuwing. Dit past, zoals eerder al aangehaald, bij de conventies van het genre dystopie.
Bij het analyseren van de personages is gebleken dat geen enkel personage helemaal binnen de mannelijke of vrouwelijke gendernorm valt. Zelfs de personages die zelf
voorstander zijn van de strenge regels omtrent genderconventies, zoals Serena Joy, passen zelf niet binnen hun toegewezen gendernorm. Dit is te lezen als kritiek op genderconventies. Hieruit blijkt namelijk dat mensen niet te categoriseren zijn in een mannelijke of vrouwelijke gendernorm, maar iedereen karakteristieken van beide normen heeft. Daarnaast is in de roman ook te zien hoe lastig het is met normen te breken, aangezien Offred bijvoorbeeld breekt met haar huidige norm en terugvalt op haar voorgaande norm.
Daarnaast is de roman te lezen als kritiek op de meegaandheid van mensen. Dit is onder andere terug te zien in het feit dat vrouwen in de roman andere vrouwen onderdrukken. Gilead is bewust zo opgebouwd dat vrouwen andere vrouwen onderdrukken, dus wat dat betreft is het logisch dat de vrouwen dit doen. De roman lijkt echter kritiek te uiten op het feit dat deze vrouwen in ruil voor een kleine vergoeding, namelijk het kleine beetje macht dat zij hebben, hierin meegaan, en niet samenwerken tegen het regime. De kritiek op deze
meegaandheid is ook terug te zien in het personage Offred. Offred is vrij passief en verzet zich nauwelijks tegen het regime. De momenten dat zij zich echter wel verzet, verzet zij zich altijd middels handelingen die enkel haarzelf betreffen. Ook dit is te lezen als kritiek op het feit dat de Handmaids elkaar niet helpen en dat personages zoals Offred enkel met zichzelf bezig zijn. Dit kan gezien worden als kritiek op vrouwen in onze hedendaagse samenleving die een passieve houding hebben ten opzichte van feminisme en genderconventies. De roman kan gelezen worden als een oproep hier actief tegenin te gaan en mensen af te keuren die met genderconventies meegaan.
Wanneer men de romans bestudeert in het licht van Butlers visie, zoals uitgelegd in het theoretisch kader, is in de roman te zien dat gendernormen zijn aangeleerd, en niet
aangeboren. In de roman is namelijk te zien hoe de nieuwe gendernorm aan mensen wordt aangeleerd en vervolgens wordt geïnternaliseerd. Op deze manier is de roman het idee terug te zien dat gendernormen niet aangeboren zijn of een interne kern hebben, maar dat deze van buitenaf komen. Het idee dat gender is aangeleerd, niet aangeboren, kan gezien worden als genderkritiek. Wanneer men ervan uitgaat dat gender geen interne, biologische kern heeft, zijn genderconventies immers verzonnen door de maatschappij en dus nergens op gebaseerd.
Zoals eerder genoemd stelt Butler dat gendernormen onder andere door individuele handelingen, ofwel performative acts, in stand worden gehouden. Uit de analyse van Offred en haar performative acts blijkt dat Offred de gendernormen in Gilead in stand houdt doordat zij zich passief opstelt en zich door middel van performative acts aan de gendernorm in Gilead aanpast. Butler stelt ook dat het wel uitmaakt of een individu de kans krijgt in zijn of haar samenleving om tegen de gendernorm in te gaan. Wanneer iemand deze kans niet krijgt, kun je niet stellen dat iemand zelf gendernormen in stand houdt. Uit de analyse van de in de roman beschreven samenleving is gebleken dat het in Gilead heel lastig is om in verzet te gaan, aangezien in de in Gilead gecreëerde samenleving niemand te vertrouwen is en het doorbreken van de regels erg streng wordt bestraft. De analyse van hoofdpersonages en hun performative acts heeft laten zien dat verscheidene personages wel een manier vinden om een actieve rol in te nemen en verzet te plegen. Het blijkt zelfs dat er personages zijn die
georganiseerd verzet plegen met als doel het regime omver te werpen, en niet verzet waar zij enkel zelf beter van worden, zoals het geval is bij Offred. Hieruit blijkt dat Offreds passiviteit en meegaandheid in het regime een keus is. Dit leidt ertoe dat je kunt stellen dat Offred bijdraagt aan haar eigen onderdrukking. Daarnaast blijkt uit de analyse dat Offred al passief was voor het ontstaan van Gilead. Hierdoor kan men stellen dat zij zelf heeft bijgedragen aan het ontstaan van Gilead, door het ontstaan van Gilead niet actief tegen te gaan. In de roman wordt op deze manier kritiek gegeven op meegaandheid, wanneer het aankomt op
genderconventies. De roman valt dus te lezen als een waarschuwing aan de lezer zich niet bij gendernormen neer te leggen, maar tegen aparte normen voor mannen en vrouwen in te gaan. Samengevat is de roman op verschillende manieren te lezen als kritiek op hedendaagse genderconventies. Dit is het geval doordat de roman genderconventies uitvergroot, wat ertoe leidt dat de huidige genderconventies goed zichtbaar worden, doordat de roman laat zien dat haast niemand helemaal binnen een gendernorm valt, doordat de roman te lezen is als kritiek op de manier waarop mensen meegaan met deze genderconventies en doordat de roman laat zien dat gendernormen geen biologische kern hebben en dus nergens op gebaseerd zijn. De roman is, passend bij de conventies in het genre dystopie, te lezen als een oproep aan de lezers zich tegen genderconventies te verzetten.