Niet alleen de OESO en de VN doen wat om ontwikkelingslanden te helpen. Ook andere internationale organisaties erkennen de noodzaak om ontwikkelingslanden te ondersteunen bij het ontwikkelen van hun belastingsysteem. Het IMF geeft ontwikkelingslanden leningen om economische obstakels te overwinnen en geeft daarbovenop leningen om armoede te bestrijden in ontwikkelingslanden. Daarnaast geeft het IMF advies en technische ondersteuning.87
De FIAS, een gezamenlijk adviesorgaan van de World Bank (IBRD en IDA), IFC en MIGA, heeft in 2007 het Global Tax Simplification Programme (GTSP) opgezet. Het GTSP geeft advies op maat aan overheden om zo de last van belastingregels en belastingprocedures te verminderen. Met dit advies introduceert het GTSP een nieuwe benadering van belastinghervorming, die zich richt op hoe
ondernemingen zijn geraakt door het belastingsysteem. Op het gebied van transfer pricing geeft het GSTP technische ondersteuning aan ontwikkelingslanden met het ontwerpen en implementeren van transfer
pricing frameworks (administratief en juridisch).88
Bij het ontwikkelen van belastingcapaciteiten is het van belang om te melden dat ook regionale organisaties een belangrijke rol spelen. De Inter-American Centre of Tax Administrations (CIAT) en de
African Tax Administration Forum (ATAF) worden gebruikt door belastingdiensten om standpunten op het
gebied van belastingzaken te delen. Zowel de CIAT als de ATAF zetten zich in voor het verbeteren en promoten van de belastingadministraties om zo de leefomstandigheden in de regio te verbeteren.89
Deze regionale organisaties zijn belangrijk bij het vertegenwoordigen van de standpunten van de ontwikkelingslanden. Sommige ontwikkelingslanden nemen namelijk andere standpunten in dan de OESO (die vooral bestaat uit de westerse ontwikkelde landen). Deze verschillende standpunten komen aan bod in hoofdstuk 6, waar het land India wordt behandeld.
84 UN (2017), Financing for Development – Committee of Experts on International Cooperation in Tax matters.
Geraadpleegd op 16 juli 2017, (online) beschikbaar: http://www.un.org/esa/ffd/tax/
85 UN (2017). Previous Working Drafts of the United Nations Practical Manual on Transfer Pricing for Developing
Countries. Geraadpleegd op 16 juli 2017, (online) beschikbaar:
http://www.un.org/esa/ffd/tax/documents/bgrd_tp.htm
86 UN (2013). Practical Manual on Transfer Pricing for Developing Countries. New York, p. 3
87 IMF (2017). About the IMF: Overview: What we do. Geraadpleegd op 16 juli 2017, (online) beschikbaar:
https://www.imf.org/external/about/whatwedo.htm
88 UN (2010). Practical Manual on Transfer Pricing for Developing Countries. Geneva. Geraadpleegd op 16 juli 2017,
(online) beschikbaar:
http://www.un.org/esa/ffd/tax/eighthsession/CRP14-TransferPricing-capacity-building.pdf p.12
89 CIAT (2017). About us. Geraadpleegd op 16 juli 2017, (online) beschikbaar: https://www.ciat.org/about-
us/?lang=en & ATAF (2017). About ATAF: Overview. Geraadpleegd op 16 juli 2017, (online) beschikbaar:
31
5.5 Tussenconclusie
In dit hoofdstuk ging ik de deelvraag “Wat doen internationale organisaties om ontwikkelingslanden te
helpen; hoe helpen ze?” analyseren.
Wat ik gevonden heb, is dat veel internationale organisaties ontwikkelingslanden helpen en/of de problemen die ontwikkelingslanden ondervinden op het gebied van transfer pricing erkennen.
De OESO heeft de OESO-richtlijnen geïntroduceerd. Deze richtlijnen hebben de potentie om internationaal erkend te worden als een algemeen aanvaarde benadering voor transfer pricing. Daarnaast heeft de OESO het GRP geïntroduceerd. Het GRP wil ervaringen delen, een gezamenlijk begrip krijgen en oplossingen ontwikkelingen en toepassen op het gebied van transfer pricing. Verder is er een Informal
Task Force on Tax and Development opgericht. De Informal Tax Force ontwikkelt en implementeert
belastingmechanismes en probeert duplicering op het gebied van transfer pricing te voorkomen. De VN heeft het VN-modelverdrag gemaakt om ervoor te zorgen dat ontwikkelingslanden een basis hebben op het gebied van transfer pricing. Een afdeling van de VN is DESA. DESA stimuleert en ondersteunt internationale samenwerking. Ten grondslag aan de DESA liggen de SDG’s en de Agenda for
Sustainable Development.
Een onderdeel van de DESA is het Experts Comité. Dit Experts Comité werkt rapporten bij en controleert deze, is verantwoordelijk voor het helpen van ontwikkelingslanden en stimuleert en verbetert de internationale samenwerking tussen belastingautoriteiten. Belangrijk is dat het Experts Comité speciale aandacht geeft aan ontwikkelingslanden. Uiteindelijk heeft het werk van het Experts Comité geleid tot de UN Manual. Deze UN manual is een reactie op de hulp waar ontwikkelingslanden om vragen op het gebied van transfer pricing.
Naast de OESO en de VN zijn er ook andere organisaties die ontwikkelingslanden helpen. Het IMF geeft leningen aan ontwikkelingslanden om armoede te bestrijden en om hun economische obstakels te ontwikkelen. De FIAS heeft het GTSP opgezet om advies op maat te geven aan overheden om d e lasten met betrekking tot belastingpraktijken te verminderen. Op het gebied van transfer pricing geeft het GSTP technische ondersteuning aan ontwikkelingslanden.
Belangrijk is dat regionale organisaties ook een belangrijke rol spelen bij het ontwikkelen van belastingcapaciteiten. De CIAT en ATAF zetten zich in om de belastingadministraties in de regio te verbeteren om zo de levenstandaard te verbeteren. Deze twee regionale organisaties kunnen belangrijk zijn om de transfer pricing standpunten van die regio’s te vertegenwoordigen.
32
6 Country Practices: India. Welke problemen en standpunten kent
India (als ontwikkelingsland) omtrent TP in het recente verleden?
6.1 Inleiding
In dit hoofdstuk ga ik de deelvraag “Country Practices: India. Welke problemen en standpunten kent India (als ontwikkelingsland) omtrent TP in het recente verleden?” behandelen.
Ik heb voor India gekozen om de volgende redenen. Allereerst geeft de OESO aan dat India de snelst groeiende economie heeft van de G20 economieën. Dit is volgens de OESO mede te danken aan grote hervormingen in 1991.90 Voor 1991 was India een gesloten economie met hoge importtarieven en
veel importvergunningen. In 1991 werd er hervormingen doorgevoerd en werd India meer een open economie. Er waren veel minder importvergunningen nodig en er werden veel lagere importtarieven geheven.91
Verder werd in India op 1 april 2001 aparte wetgeving op het gebied van transfer pricing
ingevoerd. Het betrof grensoverschrijdende intra-groep transacties. Op 1 april 2012 ging er wetgeving van kracht met betrekking tot specifieke binnenlandse transacties.
Daarnaast is er in India op het gebied van transfer pricing veel jurisprudentie.92 Ook heeft de VN in
de UN-manual India als een van de vier landen bij country practices behandeld.93 Het voorgaande heeft
ervoor gezorgd dat ik India ga behandelen als country practice en ik het belangrijk vind om de standpunten en problemen van India op het gebied van transfer pricing te behandelen.