In deze scriptie heb ik het omgevingsplan normatief willen evalueren. Ik heb aangegeven dat bepaalde aspecten van rechtszekerheid een specifiekere waarborging nodig hebben. In dat kader zou ik deze scriptie af willen sluiten met een viertal aanbevelingen:
Ik ben van mening dat de wetgever kritischer zou moeten kijken naar de resultaten die zij leveren. Een aantal jaar werd het bestaan van verschillende besluitvormingskaders naast elkaar, waaronder ruimtelijke ordening naast milieu, gezien als de oorzaak van de complexiteit van het omgevingsrecht.135 Dat wetgeving plaatsvindt op verschillende
niveaus (nationaal, regionaal etc.) versterkte deze complexiteit. Als in 2019 de Omgevingswet in werking zal treden zullen deze verschillende besluitvormingskaders geïntegreerd worden, met het omgevingsplan als belangrijkste instrument. De bestuursrechter moet hier, zowel qua kennis als qua capaciteit, snel op in spelen. Het is anders niet haalbaar om een voldoende rechtszeker oordeel te geven, met onvoorzienbare gevolgen als resultaat.
Het is niet nodig om volledig van de beleidsvrijheid van de gemeenteraad af te zien. Er zullen wel duidelijke kaders moeten worden gevormd om ervoor te zorgen dat 134 N.S.J. Koeman, Het omgevingsplan in de nieuwe Omgevingswet, tijdschrift voor Omgevingsrecht, 2016/04, p. 98.
rechtszekerheid niet in het geding komt. Het is belangrijk om goed in het achterhoofd te houden dat flexibiliteit zal leiden tot meer administratieve lasten en bestuursrechtelijke geschillen. Uit de memorie van toelichting van de Omgevingswet volgde juist dat de wetgever de administratieve lasten en het aantal bestuursrechtelijke geschillen wilde verminderen.136 Het omgevingsplan moet mijns inziens niet meteen
overladen worden met tal van nieuwe functies. De burger heeft anders geen overzicht meer.
Vanuit het oogpunt van rechtszekerheid zal er altijd overeenstemming moeten zijn tussen de algemene regels uit de Algemene Maatregelen van Bestuur en de omgevingsplanregels. Zowel de initiatiefnemer als de derde-belanghebbende moeten duidelijk weten welke normen er voor een stuk grond gelden. De wetgever heeft de gemeenteraad veel vrijheid gegeven om bij het vaststellen van het omgevingsplan eigen keuzes te maken. Mijns inziens zou dit niet mogen betekenen dat de bestuursrechter deze vrijheid van de gemeenteraad nooit zou mogen inperken.
De wetgever biedt de mogelijkheid aan de gemeente om individuele maatwerkschriften op te stellen wanneer nadere concretisering buiten het globale omgevingsplan achteraf wenselijk is. Ik merk op dat het rechtszekerheidsbeginsel juist inhoudt dat eigenaren van te voren duidelijk weten waar ze aan toe zijn. Ze moeten vooraf weten welke regels er wanneer gelden voor een bepaald stuk grond. Het belang van derden speelt hier ook mee. Een derde zal waarschijnlijk niet op de hoogte zijn van de individuele maatwerkvoorschriften die per beschikking aan een bepaald project worden gegeven. Mijns inziens kan dit een zeer relevant punt van aandacht worden.
Literatuurlijst
Addink 1999
G.H. Addink, Monografieën Algemene wet bestuursrecht: algemene beginselen van behoorlijk bestuur, eerste druk, Kluwer, Deventer, 1999.
Baardewijk, Bouterse 2015
E.J. van Baardewijk, P.J. Bouterse, Nieuwe stijlen van gebiedsontwikkeling (deel V): Organische ontwikkeling en uitnodigingsplanologie in de Omgevingswet, BR 2015/29.
Boeve, Bogaart 2009
M.N. Boeve, M.M. Bogaart, Juridisering in het omgevingsrecht, eerste druk, Europa Law Publishing, Groningen, 2009.
Boeve, Groothuijse, 2012
M.N. Boeve, F.A.G. Groothuijse, Twee jaar ervaring met de omgevingsvergunning: top of flop?, eerste druk, Europa Law Publishing, Groningen, 2012.
Bogers, Fikke 2016
H.C. Borgers, N. Fikke, Verdeling van gebruiksruimte met de Omgevingswet, BR 2016/66.
Van Buuren, de Gier, Nijmeijer & Robbe 2010
P.P.J. van Buuren, A.A.J. de Gier, A.G.A. Nijmeijer & J. Robbe, Hoofdlijnen ruimtelijk bestuursrecht, 8ste druk, Kluwer, Deventer, 2010.
Boeve, Groothuijse 2016
M.N. Boeve, F.A.G. Groothuijse, Omgevingsrecht, vijfde druk, Europa Law Publishing, Groningen, 2016.
Demski, Buijze, van der Veen 2014
S. Demski, A. Buijze & M. van der veen, Het janushoofd van het bestemmingsplan, Rooilijn Jg. 47/NR. 6/2014.
Goorden 2003
C.P.J. Goorden, Algemeen bestuursrecht compact, vierde druk, Elsevier Juridisch, Den Haag, 2003.
Van der Heijden 2001
G.M.A. van der Heijden, Een filosofie van behoorlijk bestuur: een verklaring voor de juridische en de maatschappelijke functie van de beginselen van behoorlijk bestuur, eerste druk, Willink, Deventer, 2001.
Krot, Uylenburg 2014
B. Krot, R. Uylenburg , De omgevingswet: van kwaliteitseisen naar omgevingswaarden, eerste druk, Europa Law Publishing, Groningen 2014.
Koeman, ten Veen, van Angeren 2006
N.S.J. Koeman, A. ten Veen, J.R. van Angeren, Omgaan met Omgevingsrecht, eerste druk, Europa Law Publishing, Groningen, 2006.
Koeman 2016
N.S.J. Koeman, Het omgevingsplan in de nieuwe Omgevingswet, tijdschrift voor Omgevingsrecht, 2016/04, p. 97-99.
Nicolai 1990
P. Nicolai, Beginselen van behoorlijk bestuur, eerste druk, Kluwer, Deventer, 1990.
Nijmeijer 2016
A.G.A. Nijmeijer, Een nieuwe opzet voor bouwen in de omgevingswet? Eenvoudiger gezegd dan gedaan, BR 2016/56, p.379-384.
Nijmeijer 2016
A.G.A. Nijmeijer, Het Omgevingsplan en het toenemende belang van de bestuursrechtspraak in eerste aanleg. Trema 2016 (9). 39 afl. 9.
Schlossels, Bok, van Geest, Hillegers 2004
R.J.N. Schlossels, A.J. Bok, H.J.A.M. van Geest, S. Hillegers, In beginsel: over aard, inhoud en samenhang van rechtsbeginselen in het bestuursrecht, eerste druk, Kluwer, Deventer, 2004.
Schlossels, Stroink 2010
R.J.N. Schlossels, F.A.M. Stroink, Kern van het bestuursrecht, derde druk, Boom Juridische uitgevers, Den Haag, 2010.
Uylenburg 2014
R. Uylenburg, De omgevingsvergunning in het wetsvoorstel Omgevingswet voorlopig beoordeeld, M en R 2014/124.
H.W. van Sandick, Het omgevingsplan: het ‘Zwitserse zakmes’ in de Omgevingswet, TBR 2016/49.
Van Velsen 2013
S.M. van Velsen, Representatieve invulling van de maximale planologische mogelijkheden van een bestemmingsplan, deel 1 (TBR 2012/65) en deel 2 (TBR 2013/77).
Van Velsen 2016
S.M. van Velsen, Het bestemmingsplan onderzocht: festival van onderzoeksrapporten ter voorbereiding van het bestemmingsplan en wat de Omgevingswet daar aan doet, M en R 2016/6, p. 408-419.
Van Zundert, Fortgens 2015
C. van Zundert & A. Fortgens, Ontwerp Omgevingswet tekst & uitleg, eerste druk, Wolters Kluwer, Deventer, 2015. Parlementaire documenten Kamerstukken I 2016/17, 33 962, nr. 23 Kamerstukken I 2016/17, 33 118, nr. 38 Kamerstukken II 2016/17, 33 962, nr. 186 Kamerstukken II 2016/17, 33 962, nr. 190 Kamerstukken I 2015/16, 33 962, nr. 185 Kamerstukken II 2015/16, 33 962, nr. 16 Kamerstukken II 2014/15, 33 962, nr. 12 Kamerstukken II 2014/15, 33 962, nr. 3 Kamerstukken II 2014/15, 33 962, nr. 4 Kamerstukken II 2013/14, 33 962 nr. 3 Kamerstukken II 2013/14, 33 962 nr. 1 Kamerstukken II 2002/03, 28 916, nr. 3
Ontwerp Omgevingsbesluit (versie 1 juli 2016)
Ontwerp Memorie van Toelichting Invoeringswet Omgevingswet (versie 5 januari 2017) Stb. 2008, nr. 145
Stb. 2014, nr. 168 (15 mei 2014) Stb. 2014, nr. 333 (24 september 2014) Stb. 2016, nr. 156 (23 maart 2016) Stc. 2017, nr. 189 (2 januari 2017) Jurisprudentie
ABRvS 29 maart 2017, ECLI:NL:RVS:2017:820. ABRvS 8 maart 2017, ECLI:NL:RVS:2017:607. ABRvS 28 december 2016, ECLI:NL:RVS:2016:3499. ABRvS 20 juli 2016, ECLI:NL:RVS:2016:2043. ABRvS 29 juni 2016, ECLI:NL:RVS:2016:1800. ABRvS 1 juni 2016 ECLI:NL:RVS:2016:1515. ABRvS 16 maart 2016, ECLI:NL:RVS:2016:798. ABRvS 16 maart 2016, ECLI:RVS:2016:709.
ABRvS 3 februari 2016, ECLI:NL:RVS:2016:201, m. nt. Nijmeijer. ABRvS 23 december 2015, ECLI:NL:RVS:2015:3971.
ABRvS 2 december 2015, ECLI:NL:RVS:2015:3665, m. nt. De Vries in TBR 2016/12. ABRvS 18 november 2015, ECLI:NL:RVS:2015:3507.
ABRvS 7 oktober 2015, ECLI:NL:RVS:2015:3114.
ABRvS 9 september 2015, ECLI:NL:RVS:2015:2837, AB 2015/337, m. nt. Nijmeijer. ABRvS 22 april 2015, ECLI:NL:RVS:2015:1257, AB 2015/304 m. nt. Korsse.
ABRvS 4 februari 2015, ECLI:NL:RVS:2015:237, M en R 2015/86, m. nt. Claassen-Dales. ABRvS 21 januari 2015, ECLI:NL:RVS:2015:84.
ABRvS 7 januari 2015, ECLI:NL:RVS:2015:4, BR 2015/21 m. nt van Zundert. ABRvS 18 december 2013, ECLI:NL:RVS:2506.
ABRvS 1 december 2012, ECLI:NL:RVS:2011:BU7032. ABRvS 31 oktober 2012, ECLI:NL:RVS:2012:BY1698. ABRvS 18 juli 2012, ECLI:NL:2012:BX1832.
ABRvS 24 februari 2011, ECLI:NL:RVS:2011:BP6324. ABRvS 12 januari 2011, ECLI:RVS:2011:BP0510. ABRvS 21 april 2010, ECLI:NL:RVS:2010:BM1793. ABRvS 6 maart 2002, ECLI:NL:RVS:2002:AL3105. ABRvS 17 juli 2002, ECLI:NL:RVS:2002:AE5392. ABRvS 27 februari 2002, ECLI:NL:RVS:2002:BL2148. ABRvS 2 januari 2002, ECLI:NLRVS:2002.AN6888. ABRvS 20 februari 2001, nr. E01990226/1.
ABRvS 16 november 2005, ECLI:RVS:2005:AU6223. CBB 19 december 2007, ECLI:CBB:2007:BC2457. HR 23 mei 2003, ECLI:NL:HR:2003:AF4610. HR 16 mei 1986, ECLI:NL:HR:1986:AC9354. Overig
Ministerie van Infrastructuur & Milieu, 2015
Ministerie van Infrastructuur & Milieu, Inspiratiegids bestemmingsplan met verbrede reikwijdte, november 2015.
Gemeente Den Haag 2016