8-9 8-9
76ste jaargang • nummer 47 • donderdag 3 december 2020 Weekblad P608721 Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X
VOOR MENSEN MET EEN GOED HART EN EEN SLECHT KARAKTER
€ 3,00
LUCKAS
VANDER TAELEN
Oud-politicus Groen
“Toen ik 22 jaar was en ik had net mijn diploma behaald, was er niemand die op mij stond te wachten omdat ik blank was, hoor. Ik heb geen cadeaus gekregen. En als ik dan sommige men- sen hoor klagen dat anderen geen kansen krijgen, dan heb ik het daar moeilijk mee. Hoezo, ze krijgen geen kansen? Denk je dat ik kansen heb ge- kregen? Kansen, die krijg je niet. Die moet je nemen. Met al dat geklaag en gezaag over geen kansen, daar bereik je niets mee."
“Kansen krijg je niet zomaar. Je moet ze grijpen.”
14
ACTUEEL 2 / BINNENLAND 4-7 / INTERVIEW 8-9 / BUITENLAND 10-11 / CULTUUR 14
Uiteraard is dat een vreselijk idee.
Ook linkse commentatoren Bart Eeck- hout en Joël De Ceulaer hebben er trouwens al stelling tegen ingenomen.
Zij kunnen er evenwel van verdacht worden vooral hun eigen positie in gevaar te zien. De traditionele me- dia werpen zich graag op als bakens van waarheid in zeeën van fake news in de sociale media. Soms is dat ook zo. Soms, zoals over de problemen veroorzaakt door immigratie, zijn ze eerder zelf een factor van onwaarheid en moet je naar de sociale media of internet om meer te weten te komen.
Iets systematisch verzwijgen of mini- maliseren is even schadelijk als leu- gen of overdrijving. Het is trouwens de omerta over bepaalde onderwerpen die net speculatie op sociale media aandrijft.
George Orwell
Een plan om de waarheid te regu- leren is iets dat je alleen verwacht in een totalitaire staat. Het doet denken aan het ministerie van Waarheid in het dystopische universum van het boek
“1984” van George Orwell. Benjamin Dalle, die minister van Media is, gaf trouwens onlangs een staaltje van wat hij onder het opleggen van de waar- heid verstaat. Hij liet het onafhankelij- ke nieuwsmedium SCEPTR veroorde- len door de Raad voor de Journalistiek nadat het kritiek had geuit over het feit dat hij het had opgenomen voor de rel- schoppers die in april in Anderlecht de politie hadden aangevallen.
Belangrijk detail: de Raad voor de Journalistiek wordt, net als het op te richten ministerie van Waarheid, onder- houden met subsidies van Dalle zelf.
Het is ook een slecht idee omdat het niet kan werken. Wie ook maar iets snapt van complotdenkers, weet dat ze elk ingrijpen door het ministerie van Waarheid enkel als verder bewijs zul- len zien van hun grote gelijk.
Bart Eeckhout van De Morgen is vooral bang dat de dienst in handen kan komen van een ‘radicale partij’, waarmee hij uiteraard het Vlaams Be- lang bedoelt. Wij zijn bang van iedere politieke strekking die een monopolie van de waarheid zou nastreven. Dat idee is radicaal op zich.
DE REDACTIE
Lees blz. 13
We hadden het voorspeld. Sinds de strijd tegen het nepnieuws over covid-19 (waar-
bij ‘kritisch’ nogal gemakkelijk werd ver- ward met ‘nep’), heeft de regering de
smaak te pakken. Vlaams mediaminis- ter Benjamin Dalle (CD&V) kondigde
deze week aan dat hij middelen gaat uittrekken voor een ‘sectorbreed
gedragen factcheckplatform’, een door de overheid betaalde
dienst die fake news wil be- strijden en dus scheidsrech- ter van de waarheid wordt.
“Jihadbruiden zijn geen knappe meisjes met een moeilijke jeugd. Het zijn jihadisten.”
Ebru Umar
We hadden het voorspeld. Sinds de strijd tegen het nepnieuws over covid-19 (waar-
bij ‘kritisch’ nogal gemakkelijk werd ver- ward met ‘nep’), heeft de regering de
smaak te pakken. Vlaams mediaminis- ter Benjamin Dalle (CD&V) kondigde
deze week aan dat hij middelen gaat uittrekken voor een ‘sectorbreed
gedragen factcheckplatform’, een door de overheid betaalde
dienst die fake news wil be- strijden en dus scheidsrech- ter van de waarheid wordt.
Krijgen we
een 'Ministerie van Waarheid'?
VLAAMS PARLEMENTSLID
Bart Claes
(Vlaams Belang)
12 10 12
10
Thierry Baudet
De implosie van Forum voor
Democratie
"Kinderen van de collaboratie"
op RTBF:
een gemiste kans 5 5
“We hebben geen nood aan rechtse of linkse sociale media, we
hebben nood
aan neutrale
sociale media.”
KARL VAN CAMP HOOFDREDACTEUR
Lang leve Zwarte Piet
Nepnieuws, ‘hatespeech’, factchecks,… de voorbije weken hoorde u ongetwijfeld van de initiatieven die her en der geno- men worden om de media aan banden te leggen. En dit op Euro- pees, Belgisch én Vlaams niveau.
Offi cieel wil men vooral de complottheorieën over covid-19 aan- pakken. Het grappige is dat hoe luider de overheid verkondigt dat er geen complotten zijn, hoe minder mensen het nog gaan geloven.
Het feit dat de overheid elk debat over complottheorieën uit de weg gaat, heeft tot gevolg dat iedereen meer en meer aan de geloof- waardigheid van de overheid zelf begint te twijfelen. Voeg daarbij nog wat absurde richtlijnen (minister Verlinden) en wat ongelukki- ge communicaties (minister Vandenbroucke) en je krijgt een smeu- lende cocktail voor een naderende volksopstand. Maar het stopt niet bij corona. De overheid gaat de media, en vooral dan de soci- ale media, controleren op waarheid en feiten. Wie de versie van de overheid niet volgt, hangt bestraffi ng boven het hoofd. Het is een gevaarlijke evolutie in de perswereld.
Komende zondag vieren we Sinterklaas met zijn onafscheidelijke helpers, de Zwarte Pieten. Al komen die laatsten meer en meer in de verdrukking. De overheid verbiedt het gebruik van echte Zwarte Pieten; het moeten nu roetveegpieten zijn. Neem nu de Universiteit Antwerpen en ik citeer uit een mail die de UA-cel Diversiteit rond- stuurde naar de aangesloten studentenverenigingen: “We willen jul- lie erop attent maken dat het universiteitsbestuur vorig jaar heeft be- sloten dat de karikaturale manier waarop zwarte piet wordt afgebeeld niet meer mag worden gebruikt, noch in afbeeldingen of verkleed- partijen, noch in terminologie. Dit past niet bij de inclusieve universi- teit die UAntwerpen wil zijn. UAntwerpen wil een universiteit zijn waar iedereen zich thuis voelt en gerespecteerd weet. We menen hiermee de link tussen het Sinterklaasfeest en racisme en raciale vooroordelen (door het verbod van een blackface, met dikke rode lippen-kroes- haar-zwarte huidskleur) te hebben doorgeknipt.”
De Universiteit Antwerpen neemt hier het voortouw, maar ik denk dat de andere universiteiten snel zullen volgen. Al zou deze laatste bewering op dit ogenblik nog als nepnieuws kunnen beschouwd worden. Net zoals mijn boude bewering dat de traiteurs met Kerst en Nieuwjaar via een app aan de politie moeten doorgeven wan- neer ze bestellingen binnenkrijgen voor méér dan zes personen…
Ik herhaal het, dit is nepnieuws. Of toch niet?
Zullen de artikels in ’t Pallieterke en op Sceptr bin- nenkort onderworpen worden aan een ‘imprimatur’
van de overheid? Lijkt overdreven, maar ik ben er niet gerust in.
Ondertussen is mijn hoorzitting bij de Raad voor de Journalistiek voorbij. De bekendmaking van het ‘vonnis’ volgt op 11 december. Ik vertel er u meer over in het nummer van 17 december.
Desalniettemin: lang leve de echte Zwarte Piet!
Vooral de Standaard liet zich de voorbije twee weken helemaal gaan.
In een hoogdravend stuk ziet Tom Nagels een globaal confl ict tussen goedaardige humanisten en natio- nalisten die “fundamenteel anders zijn dan wij” en dat je moet kiezen tussen het Europa dat zichzelf defi - nieert in oppositie tot Hitler en… het alternatief. Marc Reynebau, die wel altijd een reden ziet om er de Twee- de Wereldoorlog bij te halen, wijdde zelfs twee stukken aan de bloem- legging. David Van Turnhout heeft het over “een klimaat waarin men- sen hun nazisympathieën steeds openlijker beleven”. Volgens Karel Verhoeven is het Vlaams Belang een partij waar “de erfzonde van de voorvaders verder mag gekoesterd worden, zolang het binnenskamers blijft.” De Standaard, het dagblad dat na de oorlog een verschijnings- verbod van twee jaar kreeg wegens collaboratie met de bezetter, kent die erfzonde uiteraard beter dan an- dere kranten.
Reductio ad Hitlerum Vroeger was de ‘reductio ad Hitle- rum’, om een begrip van de fi losoof Leo Strauss te gebruiken, van het Vlaams Belang veel gebruikelijker.
De dag na de doorbraak van het Vlaams Blok bij de verkiezingen van 1991, bracht Jef Lambrechts, journa- list van de BRT, een ongegeneerd opiniestukje op radio 1 waarin hij het had over “laarzen die dreunen door de straten”, “koppelriemen” en
“neonazi’s”. De meeste vijandelijke commentaren waren subtieler, maar uiteindelijk kwamen die allemaal op dezelfde redenering neer: wie kritiek heeft op immigratie is altijd ergens een politieke erfgenaam van Hitler. Omwille van het oorlogsverle- den van de Vlaamse Beweging kon dat verband bij het Vlaams Blok ge- makkelijker gelegd worden dan bij andere rechtse partijen in Europa.
Dat was toen al onzin, maar je be- grijpt wel waarom sommige men- sen die geloofden. Het Vlaams Blok sproot voort uit Vlaamse Beweging en torste er de erfenis van. De Volks- unie had nochtans al aangetoond dat die je ook toelaat naar links te evolueren. De rechtse ideologie die vorm kreeg in het Vlaams Blok, dat pas 23 jaar na de oorlog werd opgericht, wortelde evenmin in het nationaalsocialisme, maar was een fusie van een streven naar Vlaamse autonomie, een conservatieve reac- tie tegen de gevolgen van mei ’68, het groeiende onbehagen over im- migratie (dat niet het gevolg was van enige ideologische rassentheorie)
en de invloed van de Franse Nouvel- le Droite op de jonge nieuwkomers in de partij.
Repressie
De erfenis van collaboratie en re- pressie bleef wel lang een rol spelen in de leefwereld van Vlaamsgezin- den binnen en buiten die partij, ook zonder ideologische band met dat verleden. Lang nadat de Volksunie naar links begon uit te zwenken, ble- ven parlementsleden van die partij bijvoorbeeld de activiteiten van het Sint-Maartensfonds, de vereniging van oostfrontstrijders, bezoeken.
We denken onder meer aan de Bel- gische vicepremier Hugo Schiltz in 1990, oud-minister Jaak Gabriëls,…
Partijvoorzitter Vic Anciaux was elk jaar aanwezig op het bal van Her- tog Jan van Brabant, de radicalere versie van het Sint-Maartensfonds in Vlaams-Brabant. Toen Sauwens, in hoedanigheid van minister van de Vlaamse regering, enige ophef veroorzaakte door het bijwonen van de viering van het vijftigjarig bestaan van het Sint-Maartensfonds in 2001, zette hij enkel een gewoon- te verder die hij had opgedaan als mandataris van de Volksunie. Ook Jan Jambon was op die viering aan- wezig. Hij nam er even het woord namens de Vlaamse Volksbeweging en staat in het programmaboekje aangekondigd als spreker over “de jonge Vlaamse Beweging”. Binnen de Vlaamse beweging werd daar geen aanstoot aan genomen. Waar- schijnlijk heeft ook De Wever als zat- te student nog Duitse soldatenliede- ren gezongen, maar zijn Burkeaans conservatisme is de vijand van elke vorm van totalitair denken.
Wat dat allemaal betekent? Dat in de subcultuur van de Vlaamse Be- weging de herinnering aan collabo- ratie en repressie bleef leven zonder dat de ideeën van toen zich ooit in een politieke strekking hebben ver- taald. Het aantal nazi’s in de Vlaamse Beweging is minimaal. Zelfs dege- nen die denken dat ze het zijn, weten meestal niet waarover ze praten. En het belangrijkste: er is geen continu- iteit tussen het nationaalsocialisme (dat trouwens niet rechts is) en de rechtse politieke opvattingen die le- ven bij Vlaams Belang en N-VA, wat de inquisiteurs op zoek naar de erf- zonde ook mogen beweren.
Had de Volksunie nog redelijk wat oostfronters in haar rangen (denk maar aan senator Oswald Van Oote- ghem), was dat al nauwelijks het ge- val bij het jongere Vlaams Blok. Ook daar leefde nog de bezwaarde erfe- nis van de Vlaamse Beweging, maar
– ik ben nu al tien jaar geen lid meer van de partij en kan al een poging wagen om objectiviteit na te streven – ik heb er nooit iemand in de ho- gere kaders gekend die de politieke ideeën van het nationaalsocialisme of enige andere autoritaire politieke strekking deelde. Er bestond geen rassenideologie en er heersten geen autoritaire staatsopvattingen.
Wij waren veel overtuigdere demo- craten dan de buitenwereld dacht.
Zelfs meer dan we zelf beseften.
Et alors?
Heeft het Vlaams Belang Carrera Neefs terecht aan de deur gezet?
Zeker. Niet omdat het verboden of zelfs onfatsoenlijk is om bloemen te leggen aan een soldatengraf, ook niet dat van een soldaat van de Waf- fen SS – waar is de tijd dat Reagan en Kohl het Duitse soldatenkerkhof van Bitburg gingen bezoeken? – , maar omdat Neefs moest weten dat dit gedrag haar partij kan schaden.
Op het moment dat je de vertegen- woordiger van een partij wordt, geef je een stuk van de vrijheid op om publiekelijk volgens je eigen overtuiging en geweten te hande- len. De fout van Neefs, die overigens geen nazi is, waren niet de bloe- men en haar kledingdracht, maar het gebrek aan loyaliteit tegenover partijgenoten die mee de gevolgen ondergaan van haar keuze. Enkele kranten die eerst mekkerden dat Neefs niet werd ontslagen, mekker- den daarna dat ze niet om de juiste reden is ontslagen. Nee, hoor, ze is om de juiste reden ontslagen.
Het siert Van Grieken overigens dat hij niet inging op het gehuil tot onmiddellijk ontslag, maar de cor- recte procedure volgde en haar nog de kans gaf om te blijven als ze het charter voor mandatarissen zou ondertekenen. Ze weigerde. Ik vermoed dat Van Grieken begrepen heeft dat de sociale media de zwak- ke schakels in de partij veel vaker zullen blootleggen dan vroeger.
Als je ingaat op elk incident waar de media heisa over willen maken, onderwerp je je aan hun wetten en ben je permanent opgejaagd wild.
Op een bepaald moment moet je gewoon, zoals François Mitterrand, vragen: “Et alors?” - “En wat dan nog?”
De Tweede Wereldoorlog was be- langrijk en biedt nog steeds lessen voor vandaag, maar degenen die steeds maar opnieuw proberen om moderne politieke tegenstellingen te vertalen in de strekkingen van toen, zijn charlatans. Zij leven meer in het verleden dan de
kaders van het Vlaams Belang.
Het is eigenlijk lang geleden dat perscommentatoren nog eens ernstig geprobeerd hebben het Vlaams Belang in verband te brengen met het nationaalsocialisme. Naar aanleiding van de heisa rond Carrera Neefs, het gemeenteraadslid van het Vlaams Belang dat op Wapenstilstand bloemen neerlegde aan het graf van een Nederlandse oostfronter, was het toch weer van dat.
Redactie & beheer:
Uitgeverij ’t Pallieterke Lagesteenweg 5 bus 1,
1850 Grimbergen Tel. : 03-232 14 17
Abonnementen/administratie: secretariaat@pallieterke.net Lezersbrieven: lezersbrieven@pallieterke.net Abonnementen binnenland Abonnement buitenland:
3 maanden: 39 euro Tarieven afhankelijk van de 6 maanden: 78 euro bestemming. Alle inlichtingen 1 jaar: 156 euro op de kantoren.
Steunabo 1 jaar: 250,00 euro
Het abonnementsgeld kan overgeschreven worden op volgend rekeningnummer met vermelding van uw naam en adres:
BE82 4096 5194 9168 BIC KREDBEBB
Lees nu ook digitaal op www.pallieterke.net Elke week op donderdag in uw krantenwinkel
Stichter 1945-1955: Bruno de Winter Hoofdredacteur 1955-2000: Jan Nuyts Hoofdredacteur 2000-2010: Leo Custers Hoofdredacteur 2010-heden: Karl Van Camp Verantw. uitgever: Wart Van Schel
in het verleden dan de kaders van het Vlaams
JURGEN CEDER
De pers die in het verleden leeft
3 DECEMBER 2020
2 Actueel
DE WEEK Corona doet de oude paarse trukendoos bovenhalen
Even terug naar 2012. Twee VRT-journalisten brengen het boek “De Keizer van Oosten- de” uit over de malversaties en vriendjespolitiek – om niet van gesjoemel te spreken - van de clan rond Johan Vande Lanotte in Oostende. De reacties lieten niet lang op zich wachten. De jour- nalisten werden een tijdlang op non-actief gezet. En Vande Lanot- te mocht het die avond zelf zon- der kritiek komen uitleggen op Terzake. Hij kreeg ook massaal steun van de geschreven pers waarbij een aantal journalisten gewoon beweerden dat ze het boek niet eens hadden gelezen.
Deze week gebeurde iets ver- gelijkbaars. In de arrogantie en betweterigheid die hem eigen is had minister van Volksge- zondheid Frank Vandenbroucke (sp.a) een kemel geschoten. Hij stelde dat de sluiting van de niet-essentiële winkels weten- schappelijk gezien niet onder- bouwd was en vooral een scho- keffect moest ressorteren. “Den blok erop”, was vooral een sig- naal. De verontwaardigde reac- ties lieten niet op zich wachten.
Bij oppositiepartij N-VA, maar ook bij federale regeringspart- ner MR. De socialisten openden de hulplijnen naar de pers. In de edito’s werd Vandenbroucke niet te hard aangepakt. En op de VRT konden eerst partijvoorzit- ter Conner Rousseau (Terzake) en daarna Frank Vandenbrou- cke zelf (De Afspraak) de vis verdrinken. Met amper kritische journalisten aan de andere kant van de tafel. De oude paarsgroe- ne trukendoos werd bovenge- haald. Geknoei, onvermogen en slechte communicatie moeten snel gecounterd worden door de publieke opinie via de bevrien- de pers aan te spreken. Het was zo twintig jaar geleden, het is vandaag niet anders.
Communicatie voor de kleuterklas
De coronacijfers mogen dan wel dalen, de regering-De Croo heeft niet de beste week achter de rug. Het is duidelijk dat het duo De Croo-Vandenbroucke de regie strak in de hand houdt en binnen de regering weinig dissidentie aanvaardt. De andere ministers moeten de strenge corona-aanpak volgen. Punt.
Om dit kracht bij te zetten rich- ting publieke opinie werd nog een aloude campagne gelanceerd waarbij de kiezers als kleuters of louter als adepten van brood en spelen worden afgeschilderd.
“Wij zijn een ploeg van 11 mil- joen”, de klassieke unitaire voet- balmetafoor zorgt voor plaatsver- vangende schaamte. De indruk ontstaat dat men voor het voetbal koos nadat Vlaanderen al even fl auw de vergelijking maakt met het wielrennen en de Flandriens die niet opgeven.
Dit videospotje zal het belgicis- tische gevoel niet aanwakkeren.
Zeker niet als blijkt dat er nu al spanningen zijn binnen de rege- ring tussen MR en sp.a. Conner Rousseau gebruikte Terzake om erop te wijzen dat de versoepe- lingen van september die mee geleid hebben tot de tweede co- ronagolf voor een deel de verant- woordelijkheid is van de regering Wilmès, met een MR-premier dus.
Wie kritiek heeft op de aanpak van de regering-De Croo – zowel naar de vorm als naar de inhoud - wordt ondertussen weggezet als een zuurpruim. De cheerleaders van paarsgroen in de media, De Standaard en De Morgen voorop, doen duchtig mee.
Een alternatieve waarheid Het verschil met de eerste paarsgroene en paarse regerin- gen is voorlopig wel nog dat kri- tische journalisten niet worden
afgedreigd. Maar wat niet is, kan nog komen.
Wel is te horen dat opiniema- kers zoals economen die kritisch zijn voor het Vivaldi-beleid al eens een boze minister aan de lijn krijgen. Vooral minister van Justitie Vincent Van Quickenbor- ne (Open Vld) profi leert zich graag als de onvoorwaardelijke verdediger van de paarsgroe- ne+CD&V-formule. En zeggen dat dit de Vlaamse liberaal was die het meest kritisch stond tegen- over een Vivaldi-formule. Maar van Q is bekend dat principes zeer rekbaar zijn.
Het pijnlijke aan de huidige ploeg is dat ook de CD&V al te gemakkelijk meestapt in het paarsgroene narratief. We hebben het hier niet over minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden (CD&V) die stevig fl atert, zoals bij haar mededeling dat wie een kersttuinfeest in beperkte kring bijwoont naar huis moet terugkeren om naar het toilet te gaan.
Wel over het interview met CD&V-vicepremier en minister van Financiën Vincent Van Peteghem in De Standaard. Een vraaggesprek dat omwille van de Vandenbroucke-heisa wat tussen de plooien was gevallen.
Van Peteghem verkoopt daar de klassieke lege CVP-praat dat zijn partij zich het best voelt in het centrum. En dus past Vivaldi hem beter dan de Zweedse coalitie, want er zitten zowel linkse als rechtse partijen in.
Het meest hallucinante aan het interview had echter betrekking op de nieuwe effectentaks. Aan- gezien dat offi cieel een ‘solidari- teitsbijdrage’ is die moet helpen om de extra kosten van de ge- zondheidszorg op te vangen, telt dit niet mee bij de belastingen die de regering-De Croo invoert, aldus de minister. Dus, je geeft een taks een andere naam en het is geen taks. Of hoe de federale regering die wat graag beweert de strijd aan te gaan tegen fake news zelf alternatieve waarheden verkondigt.
26
NOV2020
De horeca zal hoogstwaarschijnlijk de volle pot aan au- teursrechten moeten betalen voor muziek die men, tijdens de lockdown, nooit heeft gedraaid. Auteursver- eniging Sabam wil alleen een ‘solidariteitskorting’ van een maand aanbieden. Horeca Vlaanderen reageert ontzet.
De Franse politie arresteert vier minderjarigen die betrokken wa- ren bij de moord op de Franse leerkracht Samuel Paty in oktober.
Drie van hen zouden 13 en 14 jaar oud zijn. Ze zouden Paty hebben aangewezen aan de Tsjetsjeense moslimextremist Abdoellakh An- zorov.
27
NOV2020
De federale overheid lanceert de cam- pagne ‘1 ploeg van 11 miljoen’ om het coronavirus te verslaan. De boodschap van de campagne is duidelijk: “Alleen sa- men kunnen we het coronavirus ver- slaan”. Niet iedereen vindt de campagne even geslaagd omdat ze te belgicistisch zou zijn.
De Universiteit Antwerpen verbiedt studenten om tijdens het Sinter- klaasfeest de traditionele Zwarte Piet af te beelden. Dat blijkt uit een mail van het Team Diversiteit van de universiteit. Studentenvereniging KVHV reageert verontwaardigd.
In Sint-Jans-Molenbeek wordt een 38-jarige Albanees op straat dood- geschoten. De schietpartij gebeurde in de Edmond Machtenslaan. Er werden meerdere schoten afgevuurd. In buurgemeente Anderlecht blijft het intussen ook onrustig. Tientallen jongeren troepen er samen voor het gemeentehuis. .Ze zijn boos omdat bekend raakte dat de poli- tie geen schuld trof bij de dood van Adil, een jongen die overleed toen hij vluchtte voor de agenten.
28
NOV2020
De horeca krijgt te horen dat een heropening niet meer voor dit jaar is. Horeca Vlaanderen spreekt van
‘bloody friday’ en vraagt dat de regering extra steun- maatregelen vrijmaakt voor de sector.
Ecolo verzet zich tegen de benoeming van N-VA’er Danny Pieters (63) als kandidaat-rechter bij het Grondwettelijk Hof.
Pieters is hoogleraar socialezekerheidsrecht aan de KU Leuven en was mede-oprichter van N-VA. Voorbije zomer ging N-VA zelf ook op de rem staan toen Ecolo Zakia Khattabi wilde laten benoemen bij datzelfde hof.
29
NOV2020
Minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke zegt in Terzake dat het sluiten van de winkels een
‘schokbeslissing’ was. Die uitspraak veroorzaakt gro- te verontwaardiging, niet alleen bij de oppositie, maar ook bij de Franstalige liberalen.
30
NOV2020
De federale regering bestelde voor 4,27 miljoen euro van het Covid-geneesmiddel remdesivir. Vol- gens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) gaat het om een volstrekt nutteloos medicijn. De WHO liet op 15 oktober al weten dat remdesivir geen bete- kenisvol effect heeft. België negeerde de aanbeveling.
Het hof van beroep in Antwerpen heeft geoordeeld dat het verbie- den van boerkini’s in zwembaden geen discriminatie is. Het Ant- werpse boerkiniverbod blijft dus van kracht. De klacht tegen het verbod was ingediend door twee moslima’s.
1
DEC2020
De wapenexport vanuit Wallonië is vorig jaar ver- drievoudigd. Er werd een grote stijging vastgesteld van de uitvoer naar Canada, terwijl PS-voorzitter Paul Magnette zich vier jaar geleden nog verzette tegen een verdrag met dat land over wapenhandel. Canada kocht in 2019 voor 1,8 miljard euro aan tanks en ge- blindeerde voertuigen. Ook Saoudi-Arabië is een trouwe klant en kocht voor 302 miljoen euro wapens.
Een arrogante en infantiele communicatie, tegenstanders wegzetten als zuurpruimen, alles met een Belgicistisch sausje overgieten. De manier waarop over het coronabeleid wordt gecommuniceerd draagt het keurmerk van paarsgroen.
Ondertussen helpen de ‘cheerleaders’ in de media de regering- De Croo een handje.
coronavirus te verslaan. De boodschap
slaan”. Niet iedereen vindt de campagne
3 DECEMBER 2020 Actueel 3
Binnenland
Krijgen betogers dan geen corona? GENT
Naar een mooi beursjaar 2021
De langetermijnbeursklim sinds de fi - nanciële crisis van 2009 is nog niet ten einde. Dit voorjaar kon nog worden ge- dacht dat de coronapandemie een de- fi nitief einde zou maken aan een lange hausse, een stierenmarkt dus. De schade viel nogal mee. Akkoord, de beurskoer- sen kenden een terugval van 30 procent, maar de dip in het voorjaar was tijdelijk.
Nu is de beursbonanza weer volop be- zig. De Amerikaanse beursindex Dow Jones brak het record van 30.000 pun- ten. De S&P500-index, die van de 500 grootste Amerikaanse beursgenoteerde bedrijven, doet het ook zeer goed. De klim is constant en volgens experts is de S&P-index een stabielere referentie. We zijn dus op weg naar een mooi beursjaar 2021.
De redenen daarvoor zijn meervou- dig. Eerst en vooral is er het perspec- tief dat de coronapandemie eindelijk onder controle raakt in 2021. Dankzij het vaccin uiteraard dat bij verschillen- de farmabedrijven wordt ontwikkeld.
Een normalisering van de economie:
de fi nanciële markten hebben niets lie- ver. Ondertussen schieten de aandelen van de farmabedrijven de hoogte in.
Dat ze een coronavaccin ontwikkelen is in eerste instantie cruciaal voor hun imago. Dit type vaccins ontwikkelen is immers weinig rendabel. Anderzijds be- tekent een hogere beurskoers wel een fi nancieel cadeau voor die bedrijven.
Tweede reden voor de vreugdesprong van de beurzen is dat de Chinese econo- mie corona nu al defi nitief achter zich lijkt gelaten te hebben. De Chinese economie zal dit jaar niet krimpen.
Ten derde is er de situatie in de VS.
Sommigen vreesden na de presidentver- kiezingen voor maanden instabiliteit en zelfs een pre-burgeroorlogssfeer. Totaal ongegrond. President Donald Trump heeft duidelijk gemaakt dat hij een stap opzij zal zetten voor zijn opvolger Joe Biden. Die zal een minder harde houding aannemen in het handelsconfl ict met China. Dat zou de wereldeconomie ten goede moeten ko- men.Maar de beurzen zijn vooral verheugd dat er weinig kans bestaat dat Biden een radicaal-linkse economische koers zal va- ren. Een verhoging van de vennootschaps- belasting, hogere minimumlonen, striktere prijsvorming in de farmasector, een stren- ge aanpak van de technologiemastodon- ten als Amazon en Facebook… Een Re- publikeinse Senaat kan deze ambitieuze plannen blokkeren. Of die meerderheid er echt komt weten we op 5 januari met de verkiezing van de laatste twee senatoren in Georgia. Nu al hebben de Republikei- nen 50 van de 100 zetels in de Senaat. Bij 50/50 heeft de voorzitter, de Democrati- sche vicepresident Kamala Harris, de be- slissende stem. Maar men gaat ervan uit dat de Republikeinen zeker een zetel bin- nen halen in Georgia. En dan heb je nog de gematigde Democraten in de Senaat die de plannen van de president niet echt genegen zijn.
De beurzen zijn er gerust in. Een ande- re positieve factor is de lage infl atie. In de westerse wereld houden de mensen omwille van corona de vinger op de knip.
Duurdere consumptie zoals restaurantbe- zoek ligt stil. Gevolg is dat de opwaartse prijsdruk beperkt blijft en dat er dus ook geen vooruitzicht is op hogere rentevoe- ten om de infl atie te drukken. Oplopende rentevoeten halen geld weg van de beurs en de aandelen richting stabielere beleg- gingen als overheidsobligaties of spaarre- keningen. De Amerikaanse centrale bank heeft trouwens al duidelijk gemaakt dat er zelfs bij een infl atie van meer dan twee procent geen renteverhoging komt.
Tenslotte nog meegeven dat aande- lenexperts nu zien dat de klim van de beurskoersen zich niet beperkt tot de tech-aandelen van bedrijven die profi - teerden van de sterke internethandel tij- dens de lockdown. Ook de aandelen van klassieke industriële bedrijven doen het goed.
ANGÉLIQUE VANDERSTRAETEN Een evenwichtige politiek in de VS met een Democratische president en een Republikeinse Senaat. Het vooruitzicht op een massale verdeling van het co- ronavaccin. Allemaal goed nieuws voor de fi nanciële markten. De beurzen gaan ervan uit dat de economieën in 2021 stilaan naar een normaal niveau terugkeren.
De Amerikaanse beursindex Dow Jones ging vorige week door het plafond met 30.000 punten.
ECONOMISCHE ZAKEN
Voor één keer ging het niet om relletjes met ‘jongeren’, aangestuurd door crimine- len en criminele bendes, zoals dat stilaan dagelijkse kost is beginnen worden in de hoofdstad. Neen, deze keer ging het om een gewelddadige manifestatie op com- mando van extreemlinkse en anarchisti- sche elementen. ‘Le bruit des bottes’ in Brussel dus, maar aangezien het om linkse bottines ging, werd er in de media niet te zwaar aan getild.
Meer zelfs, wanneer extreemlinks op straat geweld hanteert, is het de politie die door de media op het matje wordt geroe- pen. Waarom die agenten toch maar niet vervolgd werden, want hoe kun je nu blij- ven volhouden dat ze onschuldig zijn als er op straat met kasseien gegooid wordt; zo
was de ondertoon in een interview dat we in De Standaard lazen.
Nochtans, als een paar idioten in het fort van Breendonk in het geniep een fotootje van zichzelf met een gestrekte arm ma- ken, is het meteen alle hens aan dek in de pers. Dan lijkt het wel of een gewelddadige staatsgreep door extreemrechts nakend is.
Maar een linkse militie die een fysieke aanval op de Brusselse politie uitvoert, dat mag blijkbaar, zonder dat bevriende par- tijen zoals de PTB, Ecolo of de PS daarop aangesproken worden. En dan durven we nog niet te vragen of Tim Verheyden van Pano hun WhatsApp-groepen al aan het infi ltreren is, op zoek naar foute memes…
FVL Ten eerste heeft de PVDA de pers niet
helemaal mee. Het is weinig realistisch ooit een linksere regering dan de huidige federale ploeg te verwachten en dus sup- portert de pers hardnekkig voor De Croo.
Kritiek dat het niet links genoeg zou zijn, past dus niet.
Maar de PVDA heeft ook de actualiteit tegen. Wat is de oplossing van de com- munisten voor de covid-19-crisis? Juist, een miljonairstaks. Zoals een miljonairs- taks bij hen de oplossing is voor zowat elk probleem. Ondertussen herinnert ie- dereen zich nog waar het virus vandaan kwam en wie de echte schuldige van de pandemie is, maar daarover zul je de communisten natuurlijk nooit horen pie- pen. Bovendien komt de oplossing van de kapitalistische ‘big pharma’, niet uit een Chinees of Cubaans staatsbedrijf. Je kan dan wel zagen over het geld dat de farma- ceutische industrie aan het coronavaccin gaat verdienen, zelfs bij de PVDA zullen
ze ondanks alles dat prikje toch maar la- ten zetten.
Wat zit er dan nog in de actualiteit?
Kerncentrales? Voer als linkse partij maar eens een pleidooi om die langer open te houden, daar kom je in de pers nooit mee weg. Maar doe het licht uit, laat de indus- trie uit Vlaanderen vertrekken en een pak van je arbeiders-kiezers zijn werkloos en zullen zich dure groene stroom zeker niet kunnen veroorloven. Wat ben je trouwens met de nationalisatie van een industrie zonder stroom?
Op hun webstek zagen we nog enke- le artikels over ‘femicide’, laptops voor het onderwijs en we lazen ergens in een verloren krantenbericht dat PVDA ook aandringt op een stemming over abor- tus. Daarmee gaat de partij het verschil met Groen of sp.a ook niet maken. Armoe troef dus op de uiterst linkse fl ank.
FVL
BRUSSEL
Adil: ‘Le bruit des bottes’ in Brussel
BRUSSEL
Het is stil rond de PVDA
Het was natuurlijk te verwachten: nadat het parket vorige week tot de conclusie was gekomen dat de politie geen schuld treft aan de dood van Adil, kwam het in Brussel nog maar eens tot rellen.
Het is een beetje stil rond de kameraden van de PVDA. Niet dat we reclame wil- len maken voor de communisten, maar je zou bijna vergeten dat de paarsgroene Vivaldi-regering niet alleen op rechts, maar ook op links een oppositie kent in het parlement. Wat is er aan de hand?
LUIKERSTEENWEG 244 F 3500 HASSELT 011 223 253 EN 011 273 272 MAESKOFFIENV@SKYNET.BE WWW.MAESKOFFIE.BE
MAES KOFFIE, DAAR KRIJG JE NOOIT
GENOEG VAN!
LUIKERSTEENWEG 244 F
GENOEG VAN!
LUIKERSTEENWEG 244 FANKERSTRAAT 7 3500 HASSELT 011 223 253
De strenge corona-regels beu? Zin om eens met heel veel vrienden af te spreken? Voer dan actie of organiseer een betoging.
Maandag met veertig op de Kouter:
"Actievoerders willen gerechtigheid voor doodgeschoten peuter Mawda" (HLN - 23/11/2020). Bekende Vlamingen zonder mondkapje hangen kinderkleertjes aan een wasdraad. De politie laat begaan. Zon- dag met vierhonderd op de Vrijdagmarkt:
"Vierhonderd actievoerders protesteren tegen geweld op vrouwen". “Lang geleden dat we nog eens betoogd hebben”, laten de initiatiefnemers optekenen in Het Laat- ste Nieuws. “Zolang de coronamaatregelen gerespecteerd werden, stond de stad Gent de bijeenkomst toe.”
Wij zochten voor burgemeester De Clercq de coronamaatregelen eens op.
Kom je samen op straat? Je
mag met maximum 4 personen zijn. Je moet 1,5 meter afstand houden en je mondmasker dragen. Op deze regel zijn geen uitzonderingen.
Wie begrijpt dit nog? Met vijf afspre- ken mag niet. Met tientallen of honderden afspreken en je wordt gerust gelaten, je krijgt er zelfs toelating voor. De actievoer- ders zijn voldaan naar huis gegaan, met opgeladen batterijen. Wat moeten de ca- fébazen wel gedacht hebben, achter het venster van hun gesloten zaak? Nergens las ik een woord van kritiek. Op de Kouter deed toekomstig schepen Hafsa El Basioui (Groen) mee. Noch zij noch burgemeester De Clercq hoefden naar de studio om het uit te leggen. Toch is het niet onschuldig.
Dat burgemeester en politie dit toelaten, is een slag in het gezicht van duizenden Gen- tenaars die geen normaal leven meer heb- ben door de pandemie. Het tafereel van de dansende actievoerders op de Vrijdag-
markt maakt men- sen kwaad. Als dit kan, waarom zouden zij zich nog aan de regels houden? Wanneer straks de politie bij u komt contro- leren, vertel dat het geen feest is maar een politie- ke actie. Zet de spandoeken "jus- tice for (slachtof- fer naar keuze)"
alvast klaar.
MATHILDIS geen vooruitzicht is op hogere rentevoe-
ten om de infl atie te drukken. Oplopende rentevoeten halen geld weg van de beurs en de aandelen richting stabielere beleg- gingen als overheidsobligaties of spaarre- keningen. De Amerikaanse centrale bank
tech-aandelen van bedrijven die profi - teerden van de sterke internethandel tij- dens de lockdown. Ook de aandelen van klassieke industriële bedrijven doen het ANGÉLIQUE VANDERSTRAETEN
Kom je samen op straat? Je de dansende actievoerders op de Vrijdag- markt maakt men-
3 DECEMBER 2020
4
Binnenland
“Na de verklikking door uw moeder werden vijf personen ge- arresteerd. Een aantal van hen werd gedeporteerd en kwam nooit terug. Ze zijn gestorven in Duits- land. Ze kon ter dood veroordeeld zijn, maar dat is niet gebeurd om- dat ze zwanger was. Van u.” Het is één van de sterkere punten van het RTBF-programma ‘Les enfants de la collaboration’ dat vorige week woensdag werd uitgezonden. His- toricus Alain Colignon overloopt samen met de zoon of dochter van een Franstalige collaborateur tij- dens WO II het juridisch dossier.
In dit geval dat van de moeder van Yolande Klein die veroordeeld werd voor verklikking en spionage voor de Duitse bezetter.
Taboe
Het is slechts één van de zeven familieleden van ‘zwarten’ die be- reid was om voor de Franstalige oproep te getuigen. Dat toont aan hoe het thema bezuiden de taal- grens nog altijd een taboe is, in te- genstelling tot Vlaanderen. Walen en Franstalige Brusselaars wil nog altijd het liefst de indruk wekken dat ze allemaal verzetsstrijders waren. Wat niet het geval is. De ou- ders van de zeven personen die in de RTBF-reportage aan bod komen hebben een gevarieerd verleden in de Franstalige collaboratie. Eén getuige, Alain Kerkhofs, is de klein- zoon van een bedrijfsleider uit de economische collaboratie. Eén getuige is de achterkleinzoon van een inwoner van de Oostkantons die in 1940 onmiddellijk bij Duits- land werden aangehecht. Verder is er Daniel Olivier, de zoon van het rexistisch parlementslid Alfred Olivier, die eigenlijk kritisch was voor Léon Degrelle. De kleinzoon van Degrelle, José Antonio della Rosa Degrelle, komt ook uitgebreid aan het woord. Hij verdedigt zijn grootvader en bewondert Degrel- le. “Een echte nazi kon hij nooit ge- weest zijn, want hij was katholiek.”
Over het proces tegen Degrelle
zegt de kleinzoon dat het een lou- tere ‘wraakoperatie’ was.
Deze kleinzoon woont in Span- je en kwam slechts vier keer naar België. Een interessante getuige- nis is die van Philippe Debruyne, wiens stiefvader Georges Robert in het Waals Legioen aan het Oost- front had gevochten. Maar de man sprak er nooit over. Toen hijzelf 12 of 13 jaar was begon Philippe De- bruyne zich vragen te stellen om- dat zijn stiefvader plots zeer goed op de hoogte bleek te zijn van de toestand van het Duitse leger aan het oostfront. Het werd stilaan dui- delijk dat Georges Robert nog al- tijd een overtuigd rexist was.
Helden
In het programma wordt ook aan- getoond dat de Duitse soldaten in mei 1940 als helden werden ont- haald. “Het was een feest in Eu- pen.” Deze mix van getuigenissen is de sterkte van de uitzending.
Maar voor de rest is het program- ma toch wat een gemiste kans. Er wordt historische duiding gegeven maar het gebeurt met de handrem op. Zo begint het programma al met een soort van waarschuwing dat er beelden zullen worden getoond uit de Duitse propagan- da-journaals. Aan het einde van het
programma ligt de focus zeer sterk op de Holocaust. Dat de jodenver- volging pas in de jaren ’60 of zelfs
’70 en ‘80 een aandachtspunt werd voor historici wordt niet vermeld.
De kijker moet hier zelf de conclu- sie trekken. Namelijk wanneer er beelden worden getoond van de herdenkingen in Breendonk uit de jaren ‘50 en ‘60 en de focus duide- lijk op de politieke gevangenen en krijgsgevangenen ligt.
RexNaar aanleiding van de docu- mentaire werden verschillende historici uitgebreid geïnterviewd.
Alleen is dat deel enkel te bekij- ken op de RTBF-streamingdienst
‘Auvio’. Zeer jammer omdat er ze- ker voor Franstaligen interessante inzichten worden meegegeven. De Britse historicus Martin Conway wijst op het verschil tussen Rex tijdens de jaren ’30 (een zijbewe- ging van het katholicisme) en de clan rond Degrelle aan het oost- front. De Vlaamse historicus Koen Aerts benadrukt dat Vlaamse col- laboratieleiders als Staf De Clercq of Hendrik Elias in het buitenland amper bekend zijn. “De enige Belg die ze kennen is Leon Degrelle, een Waal.” Hem afschilderen als een uitzondering klopt volgens de historici niet. Er wordt zelfs op gewezen dat de Waalse oostfron- ters lange tijd door een belangrijk deel van de Franstalige publieke opinie als militaire helden werden beschouwd.
PICARD
Van Cauwelaert was niet de enige die de campagne niet kon smaken. Ook louter marke- ting-technisch is de opmerkelijke campagne een ‘fail’. Dat bevestigt Rudy Moenaert, professor Stra- tegische Marketing, Consultant (TIAS) op Twitter en op LinkedIn.
“Dit is een slechte reclame, want precies het dermate expliciet ap- peleren aan België zorgt dat heel wat Vlamingen zich van het onder- liggende (goede) idee afwenden.
Ergo - set up to fail,” klinkt het streng. “Voor de meeste commer- ciële doeleinden is onverschillig- heid de ergste vijand. Sterke mer-
ken floreren immers heel vaak op controverse tussen voor- en te- genstanders (Trump, Primark, Kim Kardashian). Maar het afremmen van covid-19 is een heel andere taak. Een campagne die het virus wil afremmen, moet inclusief zijn, met maximale acceptatie.”
Moenaert oordeelt terecht dat het geen ‘inclusieve’ campagne is. Nochtans een concept waar paars-groen graag mee koket- teert. Moenaert spreekt verder over een “heel foute campagne”
met politieke recuperatie van het Belgische gedachtengoed. “Dat kan gerust in een gewone verkie-
zingsstrijd”, maar met COVID 19 ligt het toch anders, verduidelijkt de professor. “Nu moet élke be- volkingsgroep worden bereikt.
Een communicatiecampagne die het virus wil stoppen, bouwt ver- trouwen en inclusiviteit met ieder- een.”
“Cynisme is in elk verande- ringstraject de ergste vijand. Het bestaande cynisme, gevoed door de lange regeringsvorming en de jojo-bewegingen van lockdown en versoepeling, wil onze rege- ring toch niet versterken,” vraagt Moenaert zich tenslotte af.
Ook Vlaams Minister-President Jan Jambon (N-VA) uitte intussen publiekelijk kritiek op de ‘uni- taire saus’ die over de campagne is gegoten. Een Vlaamse krant ti- telt: “Nog liever corona dan drie- kleur aan mijn raam”, en merkt op
“campagne van overheid valt niet bij iedereen in de smaak”.
KRISTOF LUYPAERT
Marketingprofessor Rudy Moenaert wil ‘1 op elf miljoen’-campagne weg:
“Slechte marketing en politieke recuperatie van het Belgische gedachtegoed”
WALLONIË
RTBF en de Franstalige
kinderen van de collaboratie
BRUSSEL
Maronisme
Met zijn idee landbouwgronden te kopen buiten Brussel, oogstte – excusez le mot – Alain Maron (Ecolo) vooral bakken kritiek.
Het idee is dan ook krankjorum, maar tegelijk tekenend voor een bepaalde mentaliteit in zijn partij. Kenmerkend ook voor een ze- kere Brusselse mentaliteit: arrogant en steeds meer insulair.
Zonder meer 'helder' zou men wat hogerop zeggen in wat Matthias Storme ietwat provocatief “het bevrijde deel van de Nederlanden”
noemde. Het draait allemaal rond lokale landbouw, korte ketens, bio, kortom thema's die de groene beweging – ecologisch wel te verstaan, want toevallig is dat nu net de kleur van een bepaald geloof – zich onterecht exclusief toegeëigend heeft. Nu ja, wat is lang, natuurlijk. Oekraïne-Brussel is dat zonder twijfel, maar komende van de Westhoek of Haspengouw… En voor wie niet mee zou zijn: ons aanknopingspunt is natuurlijk de verklaring van Brussels minister Alain Maron (Ecolo) dat Brussel zelf maar landbouwgronden in Vlaanderen en Wallonië moet gaan aankopen. De gevoeligheid vatte hij blijkbaar niet, maar wat ons opviel: de reactie aan Waalse zijde was beduidend heviger dan aan Vlaamse kant. Net zoals bij dat verhaal van die stadstol. Elke vogel zingt natuurlijk zoals hij gebekt is en verschillende politieke meerderheden zullen ook wel een rol spelen; feit is dat het een Wallo-Brux oplevert met heel wat interne spanningen. Maar terug naar Maron, zijn partij en zijn
‘Reichsministerium für Ernährung und Landwirtschaft’.
“Hôpital Flamand”
Een tijdje geleden was hij laatdunkend over het UZ Brussel dat hij als “un hôpital Flamand” omschreef. De waarschuwingen voor de tweede golf die uit die hoek komen vond hij maar niets, paniekzaai- erij. Nu ja, niet alleen is het UZ inderdaad “Flamand” in de zin dat het als universitair ziekenhuis niet eens aan de taalwet onderhevig is. Strikt genomen zou het zich kunnen veroorloven enkel Neder- landstalige dienstverlening aan te bieden, in de praktijk is het ech- ter de meest meertalige plek uit het Brussels ziekenhuislandschap.
En neem van ons aan dat het beter is daar verzorgd te worden dan in menig “Hôpital Bruxellois”.
Antiwesters
Er zit iets vreemds aan die groene familie, en in het bijzonder aan Ecolo. Trots vormen beide partijen één fractie in de Kamer. Uiter- aard overstijgen ze die archaïsche communautaire tegenstellingen, maar dan voornamelijk in het Frans. Het valt op dat zo'n uithaal wel vaker voorkomt bij Ecolo-creaturen. Steeds paraat om de rode loper uit te rollen voor wie van heinde en ver komt, maar tegelijk antiwes- ters en anti-Vlaams. Wijlen Dolf Cauwelier, een minzaam man die in 1989 verkozen werd in het allereerste Brussels parlement, deed daar ‘off the record’ ook wel eens zijn beklag over. En ongetwijfeld kan Luckas Vander Taelen er ook wel wat verhalen over kwijt.
Eurostadion
De attitude van Maron is ook tekenend voor de moeizame relatie die Brussel heeft met haar ommeland. Er was zopas nog de stadstol waar geen overleg voor nodig was, of nog het wijzigen van bepaalde toegangswegen waardoor het heuse flessenhalzen zijn. Wat verder terug was er het ambitieuze plan om op Parking C een stadion te bouwen. Overleg met de gemeente Grimbergen op wier grondgebied de parking ligt? Niet nodig. Nee, eenzijdig werd tijdens een conclaaf in Oostende beslist dat dit ging gebeuren. En deze opstelling deed het dossier in het gezicht van de Brusselse regering ontploffen. Stevig verzet vanuit de lokale oppositie (vooral de lijst Vernieuwing en N-VA), beide inmiddels deel uitmakend van een nieuwe meerderheid, slaagde erin om het project te torpederen.
Het gevolg is dat Parking C vandaag nog steeds een parking is. Een tijdje geleden ging ook juridisch de laatste sprankel hoop alsnog een vergunning te verkrijgen voor het stadion verloren. En dus moet men het maar stellen met een afgeleefd, afgebladderd en desolaat Koning Boudewijnstadion.
PMRV In navolging van de VRT-reeks ‘Kinderen van collaboratie’ bracht
de Franstalige openbare omroep RTBF een vergelijkbaar program- ma. Slechts zeven kinderen of andere verwanten van Franstalige
‘zwarten’ waren bereid om te getuigen, een groot verschil met Vlaanderen. Het programma werd deels een gemiste kans om- dat de uitleg en duiding van historici niet op tv maar op een apart streamingkanaal van de RTBF werd uitgezonden.
De Belgische regering lanceerde vorige week de campagne ‘1 ploeg van 11 miljoen’. De campagne moet alle Belgen mobiliseren en motiveren om de coronaregels te volgen. Maar dat ze zichtbaar is overgoten met een belgicistische saus en vooral met de Belgische driekleur, lokt kritiek uit. In ‘De Afspraak op Vrijdag’ analyseerde Rik Van Cauwelaert meteen: “Met dat filmpje hebben ze toegegeven aan de Belgicistische reflex in deze regering. Een team van 11 miljo- en? Ha, het zal lang duren.”
3 DECEMBER 2020 5
Politiek
Het politieke parcours van Vanden- broucke is even hobbelig als lang.
Nadat hij opnieuw werd opgerakeld door sp.a-voorzitter Conner Rousseau werd de nieuwe minister van Volks- gezondheid nog geprezen om zijn Covid-communicatie. Net die com- municatie dreigt nu echter zijn achil- leshiel te worden. In een interview met De Zondag voorspelde Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken al dat Vandenbroucke “op termijn een probleem wordt voor de regering”.
“Ik heb zelden iemand gezien die zó arrogant is. Hij praat alsof hij alles be- ter weet”, klonk het.
“Schokeffect”
De woorden van Van Grieken waren nog niet koud of een eerste uitspraak van Vandenbroucke zorgde al voor beroering. Zo moest de vicepremier toegeven dat er helemaal geen we- tenschappelijk advies was om de win- kels te sluiten en dat de maatregelen er gewoon bij werd genomen om een
‘schokeffect’ te creëren.
“Winkelen is eigenlijk geen groot risico als dat gebeurt op een héél goed gecontroleerde manier”, gaf Vandenbroucke toe aan VRT-journa- list Pieterjan De Smedt. De maatregel werd volgens hem genomen omdat
“je op een bepaald moment eigenlijk een beetje een schokbeslissing moet nemen”. “Op een bepaald moment moet je eigenlijk gewoon zeggen:
‘Den blok erop’”, zei de minister. Een dag later, na grote drukte in verschil- lende Vlaamse steden, waarschuwde Vandenbroucke opnieuw: “Als het zo zit, moeten de winkels desnoods dicht blijven.”
Vanuit N-VA-hoek werd daarop hard uitgehaald naar Vandenbroucke. “Wij gingen ervan uit dat de premier en de minister van Volksgezondheid zich baseerden op ratio en wetenschap”, schreef voorzitter Bart De Wever op Twitter, “Niet dus. Als je midden-
standers te gronde wil richten en het draagvlak voor maatregelen wil weg- slaan, dan moet je het zo aanpakken.”
De eerlijkheid gebiedt dat opgemerkt dient te worden dat de woorden van Vandenbroucke niet veel afwijken van die van Vlaams minister-president Jan Jambon (N-VA). “De boodschap die we enkele weken geleden met het Overlegcomité wilden doen aan- komen, was dat het menens was”, zo verdedigde Jambon de beslissing in De Tijd.
Het kabinet van Vandenbroucke pa- reerde de kritiek op maandag door de adviezen van Celeval van 29 oktober te publiceren. De sluiting van ‘niet-es- sentiële’ winkels werd expliciet ver- meld in de aanbevelingen van het ad- viesorgaan.
Nutteloze aankoop
Op 15 oktober oordeelde de We- reldgezondheidsorganisatie (WHO) dat het antiviraal middel remdesivir geen betekenisvol effect heeft. Het zou patiënten geen grotere overle- vingskansen geven en evenmin zou- den ze er sneller het ziekenhuis door kunnen verlaten. Maandag schreef Het Laatste Nieuws dat België deze aanbeveling negeerde en op 29 ok- tober voor 4,27 miljoen euro van het
medicijn bestelde bij fabrikant Gi- lead, goed voor de behandeling van 2.000 patiënten of 2.100 euro per pa- tiënt. Intussen werd het gebruik van remdesivir volledig afgeraden door de WHO.
“Het advies van de WHO was ons bekend. Maar het was gebaseerd op tussentijdse resultaten. Met onze bestelling kozen we voor zekerheid.
Want er is een andere, Amerikaanse studie die wel positieve effecten aan- geeft”, reageerde Vandenbroucke.
Wrevel binnen meerderheid?
Nu in buurland Duitsland de coro- namaatregelen tijdens de kersperiode tijdelijk versoepeld worden, toonden verschillende partijen binnen de Vi- valdi-meerderheid zich vorige week eveneens voorstander van zo’n ver- soepeling. Het Overlegcomité besliste vrijdag anders, maar minister van Bin- nenlandse Zaken Annelies Verlinden (CD&V) leek alvast bereid om de deur op een kier te laten. “We gaan de cij- fers volgen. Als ze zeer sterk dalen en als we ons niet in een risicozone bevin- den, zouden we dat kunnen overwegen.
Het is niet uitgesloten”, zei ze in “C'est pas tous les jours dimanche” op RTL.
Dat sprankeltje hoop werd al snel weggevaagd door Vandenbroucke, die zijn collega publiekelijk terecht wees. “Het aantal besmettingen moet minder zijn dan gemiddeld 800 per dag gedurende drie weken. Vandaag zitten we aan 3.300 besmettingen per dag”, zei de sp.a’er.
Zeker bij de Franstalige liberalen van MR groeit de onvrede over Van- denbroucke. Oud-minister van Mid- denstand Denis Ducarme (MR), die blijft pleiten voor een heropening van de contactberoepen en de horeca, stak zijn verbolgenheid over de ver- bodsdrift van de minister niet onder stoelen of banken. Op Twitter verweet hij hem een “volkomen ongepaste zelfgenoegzaamheid”.
Een dag later haalde Ducarme in La Libre Belgique nog forser uit. Hij be- schuldigde Vandenbroucke van "een vorm van ongevoeligheid voor de psy- chosociale en economische belangen van deze crisis". Hij eiste daarbij dat de minister van Volksgezondheid op het matje geroepen wordt. Volgens de Franstalige oud-minister is het draag- vlak bij de bevolking voor "zulke twij- felachtige maatregelen" zoek en dat heeft Vandenbroucke volgens hem aan zichzelf te danken. "Het gebrek aan respect van Vandenbroucke voor de handelaars is onaanvaardbaar", al- dus Ducarme.
PIETER VAN BERKEL
Voorlopig bilan van De Croo I
Dat de Vivaldi-regering al na enkele weken de eerste fric- ties vertoont, is zo goed als volledig op het conto te schrijven van de groenen in het algemeen en Ecolo in het bijzonder.
Eerst was er de Khattabi-koolstoftaks, waar de liberalen maar heel groen om konden lachen. Nadien kwam minister Gilki- net met het lumineuze voorstel dat hij een gratis treinkaart wil invoeren op kosten van de belastingbetaler, waarvan op- nieuw de liberalen geen fan zijn. Als klap op de vuurpijl meld- de Ecolo kurkdroog dat zij ook het abortusvoorstel opnieuw in het parlement wil behandelen, ongeacht de afspraken bij de regeringsvorming. Hier kon CD&V dan weer niet mee lachen. En natuurlijk was er al eerder de oekaze van Tinne Van der Straeten die als minister van Groen – het bijhuis van Ecolo – in 2025 alle kerncentrales wil sluiten. Daar was niet alleen de grote Vlaams-nationalistische oppositie niet blij mee, maar ook in liberale kringen schoof men verveeld op de stoel, zeker na de eerdere uitspraken van Open Vld-voorzitter Lachaert die het tegendeel bepleitten. Ook op andere fronten wrong het. Zo was het in de commissie Defensie bonje tussen CD&V en sp.a over de NAVO en werden er in de commissie Grondwet alle mogelijke vertragingsmanoeuvres bovenge- haald om de stemming over het voorstel met betrekking tot de correctionalisering van het terrorismeproces uit te stellen omdat de Franstalige en Nederlandstalige regeringspartijen daarin lijnrecht tegenover elkaar staan. Dit voorlopig bilan van zeven weken regering-De Croo werd opgemaakt door VB-fractievoorzitter Barbara Bas en hem voorgelegd met de vraag hoe hij dat nog drieënhalf jaar gaat volhouden.
Van rel naar rel
Premier De Croo verweet Pas dat ze bezig is met ‘politi- que politicienne’ en dat ze mensen tegen elkaar wil opzetten, terwijl hij probeert samen te werken met veel partijen. Het woord ‘verbinden’ viel net niet. De aanpak van de coronacri- sis gaf hij als grote voorbeeld, maar over de andere aange- haalde thema’s verwees hij naar het regeerakkoord waarin hij geen aanleiding tot misverstanden zag. Voor Pas is de re- aliteit anders dan de goede voornemens. Ook al erkende zij dat er inderdaad enige eenheid in beleid is, wat de aanpak van de coronacrisis betreft, toch stelde zij daarnaast dat deze regering enkel samengehouden wordt door de angst voor de kiezer, precies omdat deze regering niet doet wat de kie- zer heeft gevraagd. De capriolen van Ecolo-Groen zijn daar spraakmakende voorbeelden van. Menig waarnemer is dan ook van oordeel dat het wellicht van rel naar rel zal evolueren en dat De Croo geregeld de zeilen zal moeten bijstellen om averij te vermijden. Barbara Pas besloot dan ook haar tus- senkomst snerend als volgt: “Indien u erin slaagt het huidige kibbelkabinet tot het einde van de legislatuur aan elkaar te houden, zal u na uw politieke leven nog een geweldig suc- cesvolle carrière tegemoet gaan als relatietherapeut, indien u tenminste ondertussen nog geen Europese job hebt.”
Nog een eitje om te pellen
Wouter Raskin van N-VA wilde van de premier weten of hij het eens is met Elke Van den Brandt, Brussels minister van Mobiliteit (Groen), die zegt te zullen gaan voor een eenzijdi- ge invoering van de Brusselse stadstol. Een lastige vraag voor Open Vld alweer, want Brussels minister Sven Gatz is voor- stander, terwijl de Vlaamse en de Waalse regeringen, waarin telkens ook liberalen zetelen, tegen zijn. De Croo wilde niet antwoorden in de Kamer en liet zich afvaardigen door de federale minister van Mobiliteit, Georges Gilkinet van Eco- lo. En die is natuurlijk voorstander. Maar om een slag om de arm te houden zei hij dat de federale regering de defi nitieve teksten vanuit Brussel afwacht en dat hij alles zal doen om te coördineren. Raskin is er niet gerust in, maar vreest dat ook hier Ecolo het mes op de keel van Open Vld zal zetten: “We hebben de afgelopen maanden en weken immers gezien dat wanneer de groene Ecolostaart met de hond kwispelt, Open Vld nederig het hoofd buigt en de volgende belasting pikt.
Na de effectentaks en de koolstoftaks pikt men morgen de stadstol. Collega's, het spijt me zeer, maar de premier miste zonet de kans om hier het tegendeel te bewijzen.”
De voormalige ‘Teletubbie’ Frank Vandenbroucke werd met veel bombarie aangekondigd als ‘wit konijn’ in de nieuwe Vivaldi-regering. Hoewel geen onbesproken blad, werd de casting van Vandenbroucke als vicepremier en minister van Volksgezondheid aanvankelijk geprezen door de reguliere media. Na enkele pijnlijke uitschuivers, en nadat de strenge coronamaat- regelen tijdens de kerstperiode steeds meer in vraag gesteld werden, rezen er echter steeds meer vraagtekens bij zijn aanstelling.
Jean Nollet, de Ecolo-splijtzwam brengt onrust binnen het Vivaldi-orkest
Minister van Volks-
gezondheid kop van jut
DE WEEK VAN FRANK VANDENBROUCKE (SP.A):
3 DECEMBER 2020
6
Hendrik Bogaert (CD&V) vindt de coronacampagne ‘1 ploeg van 11 miljoen’, met Belgische driekleur, maar niets.
Politiek
IN DE KIJKER
Hannelore Goeman
Het eerste en belangrijkste luik van de vori- ge week aangenomen resolutie klinkt behoor- lijk nobel: “Mediavrijheid, mediapluralisme en de bescherming van journalisten in Europa”.
Onder die subtitel vallen onder meer voor- stellen om journalisten te beschermen tegen bedreigingen en geweld. Hierbij worden de moorden op de Maltese journaliste Daphne Caruana Galizia en de Slovaakse journalist Ján Kuciak en diens verloofde expliciet genoemd als inspiratie.
Ook tonen de EU-parlementsleden zich be- zorgd om de toenemende mediaconcentratie, het afkalvende pluralisme van media, toene- mende pogingen van overheden om greep te krijgen op berichtgeving en een teloorgang van onafhankelijke journalistiek. De tekst er- kent dat mediavrijheid een cruciaal onderdeel is van het recht op vrijheid van meningsuiting en informatie.
‘Haatspraak’ en ‘desinformatie’
Tot zover goed, maar aan dit luik over jour- nalistieke en mediavrijheid wordt vervolgens een luik over ‘haatspraak’ en ‘desinformatie’
gebreid. Zo vraagt de resolutie dat wordt op- getreden tegen alle vormen van haatspraak op basis van geslacht, ras, kleur, etnische of sociale afkomst, genetische kenmerken, taal, godsdienst of overtuiging, politieke of andere denkbeelden, het behoren tot een nationale minderheid, vermogen, geboorte, handicap, leeftijd of seksuele geaardheid.
Er wordt opgeroepen tot een “robuuster ju- ridisch kader” om haatspraak te voorkomen en “meer samenwerking tussen online platfor-
men en wetshandhavingsinstanties”. Wel dient daarbij de vrije meningsuiting in acht geno- men te worden, al wordt opgemerkt dat “xeno- fobie en racisme daar niet onder vallen”.
De Europese en nationale instellingen moeten voorts de strijd aanbinden met ‘nep- nieuws’, ‘samenzweringstheorieën’ en andere vormen van ‘mis- en desinformatie’. De Euro- parlementariërs waarschuwen voor buiten- landse inmenging in het democratisch proces, met als doel “te polariseren en het pluralisme teniet te doen”. Speciale aandacht gaat daarbij naar zogenaamde covid-19-desinformatie.
Ruime meerderheid
De resolutie werd met een ruime meerder- heid – 553 stemmen voor, 54 stemmen tegen en 89 onthoudingen – aangenomen door het Europees Parlement. Het Vlaams Belang stem- de als enige partij tegen. N-VA, CD&V, Open Vld, sp.a en Groen stemden allen voor.
“Vandaag zijn we getuige van de terugtrek- king van de democratie, dat de macht wordt overgenomen met leugens”, zei rapporteur Magdalena Adamowicz (EVP) in het Europees Parlement. “Er is geen vrijheid zonder onaf- hankelijkheid van de media, geen democratie zonder mediapluralisme. De media moeten de waarheid dienen, niet de leugens. Ze moeten de kiezers dienen, niet de machthebbers, en ze moeten de macht controleren. De media moeten de democratie beschermen, maar de media kunnen haar ook doden. Daarom moe- ten de media onafhankelijk zijn.”
PIETER VAN BERKEL
Europees Parlement bindt strijd
aan met ‘nepnieuws’ en ‘haatspraak’
(onder het mom van ‘mediavrijheid’)
Terwijl Vlaams minister van Media Benjamin Dalle (CD&V) een Vlaams ‘factcheck- platform’ aankondigde en minister van Justitie Vincent Van Quickenborne (Open Vld) aankondigde op te treden tegen ‘islamofobie’, bindt ook het Europees Parlement de strijd aan met ‘nepnieuws’ en ‘haatspraak’.
Hannelore Goeman is een ingewe- ken Brusselse, komende uit Leuven en nu woonachtig in Schaarbeek. In het Schaarbeek van 50 jaar geleden stonden Nederlands- en Franstaligen tegenover elkaar. We herinneren ons de apartheids- loketten van burgemeester Nols alsof het gisteren was. Vandaag is het moeilijk samenleven tussen autochtonen – Neder- lands- of Franstalig – en ‘bepaalde moei- lijk bereikbare groepen’ die nogal eens hardhandig contact zoeken met de orde- diensten om hun inzichten kracht bij te zetten. Achter elke hoek nieuwe mensen met nieuwe dromen en plannen?
Ouderen verschansen zich na zonson- dergang in hun woningen en komen zelfs overdag zo weinig mogelijk op straat.
Zonder zorgen oud worden?
Jongeren verlaten de scholen voor- tijdig, heel vaak zonder diploma, ook al kunnen ze vrij schoollopen en de rich- tingen kiezen die ze willen, en leven ze nadien van sociale uitkeringen die de verzorgingsstaat hen gul aanreikt. Kan- sen krijgen/nemen om hun talenten te ontwikkelen? Hallo, Hannelore?
Beter eerst ervaring opdoen Hannelore Goeman gelooft erin en de sp.a zag talent in deze jonge historica, bovendien als doctor gespecialiseerd in het integratiebeleid op Europees niveau.
Na enkele jaren Brussels parlementslid is ze sinds 2019 Vlaams parlementslid, nadat Bert Anciaux zijn plaats op de lijst aan haar afstond. Meteen draaide ze mee in de ‘inner circle’ van Conner Rousseau die haar meteen het fractievoorzitter- schap doorgaf, waarmee enige afstand werd genomen van oude krokodillen als bijvoorbeeld Tobback, Gennez, Van den Bossche en Vandenhove. Uit haar manier van aanpak en tussenkomen blijkt echter dat zij nog wel wat onervaren is om met enig gezag het fractievoorzitterschap gestalte te geven. Het voluntarisme en de jeugdige drift waarmee ze zichzelf wel eens voorbij holt, doen oudere en/
of serenere parlementsleden vaak de wenkbrauwen fronsen. Er is immers een verschil tussen voor politiek spervuur zorgen en met dossierkennis je oppo- nenten intellectueel proberen te overtui-
gen. Haar voorstel tot decreet van vorige week (samen met Katia Segers) is daar een sprekend voorbeeld van.
Ze holt zichzelf voorbij
Hannelore wil de strijd tegen het zoge- naamde ‘fake news’ aangaan en zij vindt dat dat niet enkel de taak is van Facebook of ArbiterOfTweets, maar ook van het par- lement zelf. Daartoe wil ze de deontologi- sche commissie de bevoegdheden geven om de ‘stoute’ collega’s te sanctioneren.
Meer nog: iedere burger kan een klacht indienen bij de parlementsvoorzitter die dan doorverwijst naar de commissie. Daar beslist men bij consensus of een politicus een sanctie krijgt. Als deze consensus niet wordt bereikt, wordt er gestemd bij meer- derheid. Een ministerie van Waarheid komt zo angstaanjagend dichtbij… Het is allemaal rapper gezegd dan gedaan, want hoe gaat dit samen met het recht op vrije meningsuiting en de parlementaire rech- ten van elke volksvertegenwoordiger? Ze holt zichzelf dus voorbij, zo bleek ook uit de reacties. Op Twitter bijvoorbeeld zei professor Carl Devos – die de sp.a toch niet slechtgezind is – zelfs: “Vlaamse par- lementsleden gaan bij meerderheid be- slissen wat fake news is. Dat is hopelijk fake news.” De juridische dienst van het Vlaams Parlement maakte over dit voor- stel een nota. Die is vernietigend voor de totalitaire plannen van de rode dames.
En als klap op de vuurpijl tweette Arbi- terOfTweets zelf: “Een deontologische commissie, waar politici bij meerderheid elkaar kunnen sanctioneren voor ‘fake news’, is een zeer slecht idee.”
Maandag kwam de zaak ter sprake in het Uitgebreid Bureau van het Vlaams Parlement. Daar bleek al heel snel dat het voorstel geen kans maakte. Het al te doorzichtige totalitaire spelletje om rechtse partijen te treffen, vond in nie- mands ogen genade. Zelfs Bjorn Rzoska van Groen vond het maar niks.
Hannelore Goeman had er wellicht niet bij stilgestaan dat de door haar zo verfoeide Vlaams-nationalistische partij- en misschien ook wel eens klacht zouden kunnen neerleggen over het fake news dat vanuit de linkerzijde over hen verteld wordt. Het boemerangeffect, weet u wel.
Brussel geeft haar energie, zo zegt ze. En ook: “Ik hou van deze stad omdat ze mij blijft verrassen: achter elke hoek nieuwe mensen met nieuwe dromen en plan- nen. Ik wil werk maken van een stad voor iedereen, waar jongeren alle kansen krijgen om hun talenten te ontwikkelen en mensen zonder zorgen oud kunnen worden.” Wie dat leest met de Brusselse realiteit als achtergrond, zal moeten toegeven dat er nog een lange en vooral moeilijke weg te gaan is en dat Hannelo- re meer dan een tandje zal moeten bijsteken om de hoge idealen om te zetten in concrete resultaten.
CITAAT VAN DE WEEK
Hendrik Bogaert (CD&V):
“Je moet al redelijk radeloos zijn over je welvaartsvernietigend project als je corona nodig hebt om er reclame
over te maken”
3 DECEMBER 2020 7
De grijzende krullenbol van Luckas Vander Taelen (62) kan wel wat petjes verdragen:
opinie- en reportagemaker, publicist, journalist, voormalig politicus, acteur en zanger. Na zijn studies geschiedenis aan de VUB, ergens in het begin van de jaren ’80, zegde hij geboortestad Aalst vaarwel om zich voorgoed in Brussel te vestigen. Hij maakte de metamorfose van de hoofdstad van dichtbij mee. En hij heeft over zowat alles ook een uitgesproken mening.
“Brussel is geen Franstalige stad meer. Het is een stad met 186 nationaliteiten waar de inwoners meestal het Frans gebruiken om met elkaar te praten.”
“De linkerzijde zit met een ei in de broek als het gaat over problemen met multicultuur”
De politieke loopbaan van Vander Taelen bij Groen is voorgoed afgeslo- ten. Hij is nu opnieuw journalist en re- portagemaker. Maar het politieke we- reldje, dat volgt Vander Taelen nog op de voet en hij laat geen kans schieten om zijn eigen, vaak dwarse, mening te geven. Soms reageert hij links, soms rechts, en steeds vaker tussen de twee. “Ik geloof nog altijd in sociale vooruitgang, ik geloof in rechtvaardigheid. En ik geloof ook in het aanpakken van discriminatie en ra-
LUCKAS V ANDER TAELEN (62)
cisme. Ik ben daar nog altijd heel gevoelig voor. Racisme is een kwaal waartegen we moeten vechten. Maar we mogen dat racis- me niet verwarren. Een vrouw die zich boos maakt omdat ze voor de derde keer van haar handtas werd beroofd, dat is dus geen racisme. Ik vind het nog altijd heel ambe- tant dat je je moet bekeren tot een links of een rechts kamp. Linkse mensen hebben gelijk als ze geen ultra-liberaal systeem willen. En ik vind nog altijd dat we solidair moeten zijn. Maar tegelijk geloof ik ook in rechtste standpunten. Zoals: je verantwoor- delijkheid nemen, je leven in eigen handen pakken en daar het beste van maken. En ik vrees dat linkse partijen niet bezig zijn met de problemen waar mensen van wakker liggen.”
U hebt ook een probleem met de ver- dachtmakingen rond ‘white privilege’.
Dat is nochtans een nagel waar vooral links op klopt, toch?
“Dat discours dat nu gevoerd wordt te- gen die witte man die iedereen zogezegd al jarenlang uitbuit (zucht), ik vind dat ver- schrikkelijk ergerlijk. Toen ik 22 jaar was en ik had net mijn diploma behaald, was er niemand die op mij stond te wachten omdat ik blank was hoor. Ik heb geen cadeaus ge- kregen. En als ik dan sommige mensen hoor klagen dat anderen geen kansen krijgen, dan heb ik het daar moeilijk mee. Hoezo, ze krijgen geen kansen? Denk je dat ik kansen heb gekregen? Kansen, die krijg je niet. Die moet je nemen. Met al dat geklaag en ge- zaag over geen kansen, daar bereik je niets mee. Pas op, als je van mening bent dat je geen eerlijke kans hebt gekregen op basis
van ras of afkomst, dan is dat een schande.
Maar iemand van 16 jaar die slecht Frans spreekt, geen woord Nederlands en geen woord Engels, die moet daarover niet ko- men klagen. Die moet beseffen dat zijn kan- sen op een job 0,0 zijn.”
In Gent gaat men positieve discrimi- natie gebruiken bij het aanwervings- beleid. Een ideetje dat volop gesteund wordt door Groen. Bent u voor of tegen?
“Ik heb daar zeer grote bedenkingen bij. Het is geen goed systeem om mensen aan te werven op basis van punten. Als er twee gelijkwaardige kandidaten zijn, dan spreek je die beiden en je neemt de beste, hoewel dat altijd subjectief is. Maar als je selecteert op afkomst, dan hoor ik de kassa van Vlaams Belang rinkelen. Dat krijg je aan niemand verkocht. Je hebt vandaag toch ook mensen van allochtone afkomst die het gemaakt hebben?”
“Onlangs hoorde ik Sammy Mahdi op de radio. Hij vertelde op een heel interessan- te manier over zijn jeugdjaren. Hij had het niet altijd gemakkelijk, werd al eens vaker gecontroleerd door de politie. Maar zijn vader heeft altijd gezegd: ‘Manneke, werk een beetje harder.’ Dat heeft hij dan ook ge- daan. En vandaag is hij minister. Ik wil maar zeggen: ook zonder dat positieve-discrimi- natiebeleid hebben we allochtonen die het echt wel gemaakt hebben. Dat komt omdat ze hun eigen lot gewoon in handen hebben genomen.”
“Enkele jaren geleden had ik een hoog- oplopende ruzie met Dalilla Hermans. Ze vreesde dat haar kinderen later gaan gedis- crimineerd worden. Ik vroeg haar of ik ook
