SEUZZIE
Beste Bink, je hebt de tweede en laatste editie van Seuzzie in handen, de gelegenheidskrant die gemaakt werd om te berichten over het leven tijdens een lockdown. Van de anderhalvemetermaatschappij zijn we nog lang niet verlost, maar van die lockdown wel. De bedrijven zijn heropgestart, de winkels weer open en we mogen weer sporten en mekaar bezoeken, zij het voorlopig nog met strikte beperkingen.
Het afscheid van de lockdown betekent ook het afscheid van Seuzzie. De koning is dood, leve de koning!
Interimkrant Seuzzie maakt eind juni opnieuw plaats voor je vertrouwde Stadsmagazine. Da’s goed
nieuws, want hoe bescheiden ook: het is alweer een klein stapje in de richting van het leven zoals het was. JUNI 2020
V.U. PAUL VAN MIERT, CAMPUS BLAIRON 200, TURNHOUT
N U M M E R 2
Foto: Ludo Verhoeven
Was er eerder al sprake van
‘corona-vakantie’ en een
‘corona-skidorp’ (daar vond ik de containers van het triagepunt toch op lijken met hun vlaggetjes en houten wachtershuisje), nu hebben we zelfs een ‘corona-kerstmarkt’ op de Campus Blairon.
De stalletjes die in de kerstperiode normaal dienst doen als jenever-, glühwein- of wafelkot zijn nu omgevormd tot administratie- en
omkleedlokalen zodat we zoveel mogelijk mensen (enkel als ze
symptomen hebben natuurlijk) kunnen testen op een zo efficiënt en veilig mogelijke manier.
Je hoeft er niet eens een afspraak voor te hebben en zelfs niet uit je auto te komen.
Als je huisarts je verwezen heeft, kom je tussen 9-17 u naar de drive-in en wij komen dan door het autoraampje met ons wattenstaafje in je neus peuteren en je kunt doorrijden.
Je huisarts krijgt de uitslag, al loopt dat stukje nog traag en
onvoorspelbaar, maar hé, dat krijg je als je met een overheids- platform moet werken.
Kinderziektes horen er nog even bij.
De drive-in heeft zijn start in ieder geval niet gemist: op
maandagmiddag zijn er al vlotjes 39 tests afgenomen!
Verder herpakt het leven zich vandaag ook op een ander punt: de winkels zijn terug open! Ik heb mezelf een mooi jurkje aangeschaft dat de extra corona-kilootjes met
de mantel der liefde bedekt.
Ik ben blij met dat jurkje, maar dat wegen en straten weer drukker worden, verheugt me minder. Het was fijn hoe stil de wereld een paar weken lang geweest is, en ik merk al enige tijd dat oversteken aan de drukke ring waar we vlakbij wonen weer geduld vraagt. De tijd dat ik kon oversteken zonder te hoeven wachten is voorbij.
Dat kon niet blijven duren natuurlijk, maar een beetje heimwee ernaar heb ik nu al.
#blijfinuwkot, toch zoveel mogelijk,
#blijfuwhandenwassen want
#hetvirusisnoglangnietweg, hou je goed! En zoniet: BEL JE HUISARTS! Ga niet in de wachtzaal zitten, loop niet meteen naar spoed. Als nodig regelen we een test voor je.
Bel zeker ook naar je huisarts als je andere klachten hebt die helemaal niets met het virus te maken hoeven te hebben. Bel ons, wij gaan je helpen op een veilige manier!
ER WAS AL SPRAKE VAN EEN CORONA- VAKANTIE EN EEN CORONA- SKIDORP. NU HEBBEN WE
ZELFS EEN CORONA- KERSTMARKT.
DAGBOEK VAN EEN HUISARTS AAN HET CORONAFRONT
Dag 56
DRIVE-IN COVID TESTING
D A G B O E K
UIT DE BLOG VAN DOKTER MARTINE SCHRAGE (WWW.MARTINESCHRAGE.COM)
Het zou dit jaar voor de vierde keer op rij geweest zijn dat de wedstrijden van de Rode Duivels tijdens het EK of WK voetbal op een groot scherm te zien zouden geweest zijn op de Grote Markt.
Voor de derde keer op rij zou TTK Turnhout dat volksfeest georganiseerd hebben.
VERLOREN TIJD EN ENERGIE
‘We waren er helemaal klaar voor’, zegt pr- verantwoordelijke Dave Baelus. ‘We hadden al een hoofdsponsor gevonden.
Dat contract was zo goed als rond. Ook de toiletten en de schermen waren al gereserveerd. Zelfs de deejays waren al vastgelegd. Kortom:
we zaten perfect op schema.
Meer zelfs: we lagen voor.’
En dan plots werd alles afgelast. ‘Dat was de enige juiste beslissing, hoe spijtig het ook is. Organisatorisch heeft het cancelen van het EK voor ons geen noemenswaardige problemen opgeleverd. We hebben natuurlijk vele uren voor niks gewerkt. Maar bij die verloren tijd en energie is het gebleven. Niemand van
onze partners met wie we al vaste afspraken hadden, heeft lastig of vervelend gedaan.
We hebben in de beste verstandhouding beslist om in 2021 met dezelfde mensen en firma’s samen te werken.
Uitgesteld is niet verloren.’
FINANCIEEL GEZOND
Een twee of drie weken durend supportersfeest op de Grote Markt brengt aardig wat geld in de clubkas. Die inkomsten loopt TTK Turnhout nu mis.
‘Dat is een tegenslag, maar geen drama’, zegt Dave Baelus. ‘De plannen voor de bouw van een nieuw lokaal gaan gewoon door en lopen zelfs geen vertraging op. We zijn nu bezig offertes te bekijken en hopelijk kunnen we in september de graafwerken
starten. Ook voor de gewone clubwerking verandert er niks.’
‘TTK Turnhout is een financieel gezonde club. Om het lokaal te financieren schreven we jaren geleden obligaties uit die de club minder kostten dan een lening bij de bank. Clubleden en sympathisanten kochten de obligaties en financierden op die manier de club. De inkomsten van het EK hadden we niet nodig voor de werking van de club of voor de bouw van het nieuwe lokaal. We zouden ze gebruikt hebben om de obligatiehouders versneld terug te betalen. Die versnelde terugbetaling zal er nu niet inzitten, maar ook dat is niet zo erg, want met die terugbetalingen lagen we al ruim voor op het schema.’
VOOR DE WERKING EN DE UITBOUW
VAN DE CLUB HEEFT
DIT GEEN GEVOLGEN.
GEANNULEERD EK BETEKENT GEEN EXTRA INKOMSTEN VOOR TTK
TURNHOUT
‘Het is een tegenslag, maar geen drama’
Het Europees
kampioenschap voetbal is verschoven naar volgend jaar. Dat vinden jij en ik niet leuk, maar voor de tafeltennisclub van Turnhout is het dubbel erg.
TTK Turnhout organiseert gewoontegetrouw immers de feestjes voor het groot scherm op de Grote Markt en ziet zich nu extra inkomsten door de neus geboord.
A R T I K E L
Dit jaar moeten we het zonder voetbalfeest op de Grote Markt stellen. Foto: TTK
B I N K E N
WERKJES VOOR ZIEKENHUIS-
PATIËNTEN
Charlotte Valerio (10 jaar) is graag creatief bezig.
Daarom heeft ze besloten om al haar werkjes te schenken aan de patiënten
van AZ Turnhout.
Misschien kunnen haar werkjes de mensen een
beetje opfleuren.
HETGEVOLG IN
WWW.PODIUMAANHUIS.BE
Zin om naar het theater te gaan en een avond te genieten van drama, comedy, muziek of dans? Dan moeten we je helaas teleurstellen.
De schouwburgen blijven nog een tijdje leeg. In afwachting van betere tijden kun je wel thuis voorstellingen bekijken. Op www.podiumaanhuis.be zijn meer dan honderd toneelstukken, comedyshows, dansvoorstellingen en opera’s verzameld. Kommil Foo, Josse De Pauw, Ultima Vez, Rosas, Het Zuidelijk Toneel,
’t Arsenaal, Toneelhuis, FC Bergman, KVS, NTGent, Olympique Dramatique en vele andere gezelschappen zijn gratis te zien. Je hoeft niks te streamen of te downloaden, op ‘start’ drukken volstaat. Er zitten ook vijf topvoorstellingen van HETGEVOLG in het aanbod: ‘Letter’, ‘Ruimte’,
‘Wit is altijd schoon’ (met Sien Eggers), ‘Kleine koning december’ (met Vic De Wachter), ‘Rood’
(met Stefaan Degand).
C O L U M N P A U L V A N H E E S
(Brahim Ouadini)
Waar verliezers zijn, zijn ook winnaars. De coronacrisis brengt vooral doffe ellende met zich mee, maar in de schaduw daarvan ook enkele troeven en opportuniteiten.
Zo zullen deze zomer de vakanties in eigen land een hoge vlucht nemen, daguitstapjes zullen meer dan ooit in trek zijn. Neem daar nog bij dat wellicht veel mensen de drukte in topbestemmingen (Brugge, Gent, Antwerpen, de kust …) zullen willen vermijden en je
komt bijna automatisch tot de conclusie dat alternatieve bestemmingen een gratis promotie krijgen en bij velen zelfs plots in beeld komen als een ideale daguitstap.
Turnhout zou perfect kunnen meesurfen op de golf van
‘Staycations’ die er zit aan te komen. Maar, om even bij die beeldspraak te blijven:
om te kunnen surfen heb je wel een surfplank nodig.
Hoe bereid je je voor op een mogelijk verhoogde toeristische interesse als je
niet eens weet of horecazaken wel open kunnen zijn, en welke evenementen kunnen doorgaan en welke niet? Hoe zet je Turnhout dan op de kaart? Kristien Sysmans en Joke De Decker proberen die puzzel te leggen.
Kristien: ‘We moeten nu werken in moeilijke omstandigheden. Normaal hadden we de aftrap van het toeristisch seizoen al gegeven en ons zomeraanbod dan bekendgemaakt. We zouden
nu de Picknick op Dinsdag aan het voorbereiden zijn en andere zomercampagnes stilaan finaliseren. Nu is er niks van dat alles. We werden gedeeltelijk ingeschakeld in de dienstverlening omtrent corona. Ons werk voor Toerisme bestond er aanvankelijk vooral in om het roer volledig om te gooien en rondleidingen te annuleren.
Die fase is nu grotendeels voorbij. We denken nu na over wat er eventueel wél nog kan, al dan niet in
aangepaste formules. En welke aanpassingen er eventueel gedaan kunnen worden om kleinschalige evenementen en initiatieven toch door te laten gaan.’
Joke: ‘De uitzonderlijke omstandigheden hebben ons verplicht naar alternatieven te zoeken en outside the box te denken.
Op die manier zorgt de crisis voor een boost aan creativiteit.
Dat merken we trouwens ook bij andere diensten.
Chapeau voor
de musea, voor DINAMO, voor het jongerentraject MIKS bij de Warande en voor nog zoveel andere diensten en initiatieven die hun eigen pad uitgestippeld hebben om in deze barre tijden toch aanwezig en in beeld te blijven, zij het op een andere manier.’
Geloof je in de positieve effecten die de coronacrisis kan hebben voor het toerisme in eigen land?
Joke: ‘Veel mensen zullen voorzichtig zijn als ze weer buitenkomen en, bij wijze van spreken, veilig onder de kerktoren blijven. Na maanden in ons kot te zijn gebleven, kan een uitstap
in de eigen stad al heel veel deugd doen en een echt vakantiegevoel oproepen.’
Kristien: ‘Mensen beseffen nog altijd te weinig hoe mooi het hier is.
Bijna iedereen heeft nog veel blinde vlekken in de eigen streek: steden en regio’s die ze nog nooit bezocht hebben.
Als het nog moeilijk of zelfs onmogelijk is om naar het buitenland te reizen, zal dat de vakantie thuis ten goede komen.
We hebben dat trouwens de voorbije maanden al gemerkt.
Veel mensen zijn beginnen te wandelen en te fietsen om de tijd te verdrijven en zichzelf enige beweging te gunnen. Op die manier hebben velen hun eigen achtertuin leren kennen, en gemerkt dat die mooier is dan ze dachten.’
Logisch ook. In normale omstandigheden ben je geen toerist in je eigen stad.
Nu werden bewoners bijna verplicht om ook toerist te zijn.
Joke: ‘Als inwoner vergeet je wel eens dat je ook een toerist kunt zijn. Je kent je buurt als je broekzak en vindt alles vanzelfsprekend. Wij willen
juist weer wat spanning en nieuwsgierigheid creëren en promoten rond dat op verkenning gaan in eigen stad.
Er is in Turnhout nog zoveel te ontdekken.’
Kristien: ‘Bewoners zijn trouwens deels ook wel toeristen, hoor. Dat blijkt uit de cijfers van het toeristisch infokantoor: bijna 70 % komt uit Turnhout of de onmiddellijke omgeving.
Maar of het nu bewoners of bezoekers zijn, maakt eigenlijk niet veel uit. Uiteindelijk willen ze toch hetzelfde: een mooie, nette stad, waarin je je gemakkelijk kunt verplaatsen en waar iets te beleven valt.’
Jullie bereiden je erop voor om de deuren weer te openen en bezoekers te ontvangen.
Wat gaan jullie de mensen aanbevelen?
Kristien: ‘We hebben sowieso een sterk aanbod. Onze musea gaan terug open en zij hebben naast hun vaste collecties ook nieuwe en bijzondere expo’s klaarstaan.
Je mag je voorbereiden op een nieuwe manier van beleven. Een bezoek zal wel anders verlopen dan vroeger, zo moet je bijvoorbeeld een tijdslot reserveren om drukte te vermijden. En daarnaast kunnen we vaste waarden als onze fiets-, wandel- en zoektochten aanbieden. We hopen op een mooie zomer, ondanks alles.
I N T E R V I E W
DE UITZON- DERLIJKE
OMSTAN- DIGHEDEN HEBBEN ONS
VERPLICHT NAAR ALTER-
NATIEVEN TE ZOEKEN EN OUTSIDE
THE BOX TE DENKEN.
VOORUITBLIK OP DE ZOMER
“We stellen een coronaproof zomeraanbod samen”
Welke uitstapjes zullen we deze zomer kunnen maken en welke evenementen kunnen we bezoeken? Niemand die het weet. Alles hangt af van de mate waarin we het virus onder controle krijgen. Toch moet de dienst Toerisme & UiT van Stad Turnhout de toeristische zomer voorbereiden. We vroegen Kristien Sysmans en Joke De Decker hoe ze dat doen. En hoe die zomer er in Turnhout uit zou kunnen zien.
I N ‘ T K O R T
OP ZOEK NAAR EEN (NIEUWE)
HUISARTS?
Zeker in coronatijden is het geruststellend om een vaste huisarts
te hebben bij wie je met je vragen en zorgen
terechtkunt. Ben je op zoek naar een huisarts die geen patiëntenstop heeft? Kijk dan op ikzoekeenhuisarts.be.
De informatie op die website is altijd
up-to-date. Heb je zelf geen toegang tot
het internet? Vraag dan aan familieleden of kennissen om je te
helpen zoeken.
BEDANKT, MANTEL- ZORGERS!
Elk jaar op 23 juni zetten we de mantelzorgers in de bloemetjes. Dit jaar wordt er meer van hen gevergd dan ooit, en juist nu mogen de geplande feestelijke
activiteiten niet plaatsvinden. Ken
je mantelzorgers?
Denk aan hen op 23 juni* en geef hen een kleine attentie of stuur
een welgemeende dankjewel. Hoera voor
alle mantelzorgers!
(*Elke andere datum mag ook.)
Dorine begint haar verhaal met de mededeling dat ze enorm fier is. Fier op de kinderen en de ouders die thuis werken aan de leerpakketjes die ze in hun brievenbus vinden. Fier op de leerkrachten die op een andere manier hun taken vorm moeten geven. Fier op de werkmannen die alles mee in het werk stelden om de school op een veilige manier terug te openen. Fier op het schoolbestuur dat vanaf dag één mee brainstormde over een plan van aanpak.
Tijdens overlegmomenten met Dorine vallen heel vaak woorden als ‘solidair’ en
‘samen sterk’.
Dorine: ‘De school die op
18 mei terug openging, was niet meer de school van voor de lockdown. Kijk naar de basisschool: sociale afstand
bewaren, vaak handen wassen doorheen de dag, op een andere manier samen spelen, luisteren naar leerkrachten die achter een mondmasker verstopt zijn … Het is belangrijk om daar bewust mee om te gaan. Wij dragen het psychosociale aspect hoog in het vaandel.’
IK NEEM AFSTAND VAN JOU OMDAT IK VAN JE HOU
De school koos ervoor om veilig, voorzichtig en gefaseerd op te starten.
Alleen het eerste en het zesde leerjaar kwamen al op 18 mei terug. Eerst voor halve dagen, dan twee volle dagen.
Zodra de school er zeker van is dat de maatregelen veilig zijn en dat de leerlingen van het eerste leerjaar ze onder de knie hebben, mag het tweede leerjaar opstarten.
Dat schoolgaan heel anders is dan voorheen, wordt al bij de schoolpoort duidelijk.
Een leerkracht laat de kinderen een voor een
binnen. Iedereen moet zijn handen ontsmetten en ieders temperatuur wordt gemeten.
De leerlingen hebben hun eigen individuele vak op de speelplaats. Ze gaan een voor een, in een vaste volgorde, de klas binnen naar hun vaste lessenaar.
VEILIG, GEZOND &
PLEZANT
De turnjuf is ondertussen een echte TikTok-juf geworden. Tijdens de sluitingsperiode postte ze
elke dag uitdagingen op TikTok waar de leerlingen thuis mee aan de slag konden gaan. Zo kregen ze hun dagelijkse portie beweging, maar waren ze vooral toch ook een beetje samen.
De TikTok-uitdagingen worden op school voortgezet als een leuk tussendoortje op de speelplaats, op veilige afstand van elkaar.
De leerlingen die nog niet naar school mogen komen, kunnen nog altijd thuis meedoen.
DE CORONA- CRISIS HEEFT ONS
DICHTER BIJ ELKAAR
GEBRACHT.
STEDELIJKE BASISSCHOOL TURNHOUT START OPNIEUW
Samenwerken aan de wereld van morgen
Op 18 mei gingen de scholen terug open, althans gedeeltelijk.
Schoolteams gingen met man en macht aan het werk om alles klaar te stomen. We legden ons oor te luisteren bij Dorine Stammen, directeur van het stedelijk basisonderwijs Turnhout.
A R T I K E L B I N K E N
Online quiz ‘Turnhout van Qorona’: the making of.
(Simone Stoops)
Blijven fietsen!
Maar niet in groep!
(Alex Geukens)
B E E L D V E R H A A L
BEELDEN SPREKEN
We vroegen fotograaf Ludo Verhoeven om ‘Turnhout in coronatijd’ te vereeuwigen. Geen teksten, enkel foto’s.
De beelden spreken voor zich.
B I N K E N
Manu Boogers (24) gaat niet alleen naar festivals, hij betrekt daar graag zoveel mogelijk vrienden bij. Zo chartert hij jaarlijks een bus om van het Boomgaardplein naar Werchter te karren.
‘Natuurlijk ga ik naar de festivals voor de muziek. Maar even belangrijk is het samenzijn met vrienden. Vooral de meerdaagse festivals zijn een echt feest. De pret begint al bij het winkelen voor het vertrek en duurt tot op het moment dat je terug thuis bent. De momenten die je op een festival beleeft met vrienden zijn de mooiste die er zijn.’
Naar welke bands keek je het meest uit deze zomer?
Pearl Jam zéker. Ik zag hen al een paar keer, en ik vind dat ze elke keer beter worden. Ik wilde hun nieuwe plaat ook graag eens live horen. Vorig jaar bliezen The Killers mij op Rock Werchter van mijn sokken. Dit jaar zouden ze op TW Classic
spelen en ik wilde hen zeker opnieuw zien. Ook voor de The Strokes vind ik het heel spijtig.
Ze zouden voor het eerst in achttien jaar nog eens voet op Belgische bodem zetten. Dat zijn momenten waar je bij wilt zijn.
Maar ik ga niet alleen voor de gevestigde namen. Ik ben ook geïnteresseerd in kleinere bands die al vroeg spelen.
Je doet altijd wel een paar leuke ontdekkingen.
De organisatoren geven je geld niet terug, tenzij in uitzonderlijke gevallen. Je tickets blijven geldig voor de volgende edities. Kun je daarmee leven? Het is immers niet zeker dat Pearl Jam, The Strokes en The Killers er dan opnieuw zullen zijn.
Ja, ik kan daarmee leven. Als het kan helpen om de festivals te laten overleven, is het oké.
Het zou jammer zijn als mijn favoriete bands volgend jaar
niet meer op de affiche zouden staan, maar dan is dat maar zo.
Ik blijf positief. Dan staan er weer wel andere bands op de affiche die ik wil zien. Ik kijk er al naar uit.
Heb je al nagedacht over alternatieven? Hoe vul je de lege festivaldagen op?
Als de coronamaatregelen het
toelaten, ga ik Rock Werchter in de Ardennen vieren.
Die weekenduitstap van de zaalvoetbalploeg was in april gepland, maar moest toen uitgesteld worden. We zullen daar onze eigen Rock Werchter vieren. Ook op de andere festivaldagen ben ik van plan op tv concerten te bekijken van bands die ik normaal live zou gezien hebben.
DE MOMENTEN DIE JE OP EEN FESTIVAL BELEEFT MET VRIENDEN ZIJN DE MOOISTE
DIE ER ZIJN.
FESTIVALTIJGER MANU BOOGERS ZAL DE LIVECONCERTEN MISSEN
“Ik kijk al uit naar de festivals van volgend jaar. En intussen bekijk ik liveconcerten op tv.”
Met de tickets op zak voor Goezot in ’t Hofke, TW Classic, Rock Werchter en Tomorrowland en met de vaste overtuiging om aan dat lijstje ook nog Pukkelpop toe te voegen, valt de festivalzomer van Manu Boogers volledig in het water. Maar vastberaden de schade wel in te halen, blijft hij positief.
A R T I K E L
SEUZZIE IN QUARANTAINE
In de tuin van WZC De Wending staat een beeld van een seuzzie, gemaakt
door Leo Peeters. De tuin werd in maart afgesloten voor het publiek om de bewoners van De Wending bewegingsruimte te kunnen geven.
Daardoor staat het beeld tijdelijk achter tralies. Een seuzzie in quarantaine:
toepasselijker kan niet.
BEDANKT, WIJKWERKERS!
De voorbije weken hebben wijkwerkers zich ingezet om mondmaskers te maken. Wijkwerkers zijn mensen die moeilijk toegang vinden tot de
arbeidsmarkt. Als opstap richting tewerkstelling kunnen ze klusjes opknappen bij privépersonen, lokale besturen, onderwijsinstellingen, land-
en tuinbouwbedrijven en bij vzw’s of niet-commerciële verenigingen. De mondmaskers die ze gemaakt hebben, komen goed van pas en worden volop
gebruikt.
De begeleiders van de wijkwerkers bedanken hen van harte voor het
nuttige werk!
(ZONDER WOORDEN)
Dit ga ik nooit meer meemaken. Het ‘zwarte’
kruispunt aan het Stadspark is helemaal leeg!
(Tine Van Beurden)
Manu Boogers (rechts) in betere tijden: op een festivalweide!
Voor dat gigantische werk werden onder
de medewerkers vrijwilligers gezocht, mensen van wie het gewone werk door de coronacrisis was stilgevallen of verminderd.
De groep die uiteindelijk werd samengesteld,
telde vertegenwoordigers van de meest uiteenlopende diensten.
Twee van hen vertellen het verhaal van een tijdelijk, maar bijzonder team.
Leen Van Den Broeck, in
‘gewone tijden’ medewerker bij dienst Evenementen, bemande mee de telefooncentrale.
Mijn werk bij de dienst Evenementen viel al heel snel stil. Toen ik het voorstel kreeg om mee 70-plussers op te bellen, wist ik al na de eerste briefing dat dat een taak was die ik heel graag wilde doen. Zenuwachtig was ik niet, al had ik nog nooit iets vergelijkbaars gedaan. We
hadden een goede checklist gekregen, en dat gaf houvast. De eerste gesprekjes zijn hooguit een beetje onwennig, maar je kunt vlug overschakelen op je gevoel.
De meeste senioren waren vooral dankbaar voor het telefoontje.
De eenzaamheid van de oudere generatie blijft me bij. Voor ons, met werk en een jong gezin, lijken de dagen altijd te kort, bij deze ouderen duren ze soms veel te lang. Degenen die vóór de coronacrisis al nauwelijks
iemand zagen, zijn nu totaal geïsoleerd van familie, vrienden, samenleving.
Af en toe hoorde ik schrijnende verhalen. Zo had ik een vrouw aan de lijn van wie de enige zoon in Polen woont. Hij was net vader geworden en mevrouw huilde omdat ze dacht dat ze haar kleinkind nooit zou zien. Ik heb ook echtgenoten gesproken die hun man of vrouw verloren aan het virus. Met hen spreken was soms moeilijk, maar luisteren kan ook zinvol zijn.
Er waren daarnaast mooie momenten. Mensen die me hun levensverhaal vertelden, die me genoeg in vertrouwen namen om dat te doen.
Niet alle dagen waren hetzelfde, soms kwam het harder binnen, woog het zwaarder. Vooral de gesprekken waarin je mensen troost en moed geeft, vreten
energie. Maar we werden zelf goed begeleid en ondersteund, we konden terecht bij collega’s en leidinggevenden met wie we onze ervaringen konden delen.
Ik vraag me soms wel af hoe het nu gaat met de mensen met wie ik heb gesproken. Ik zou hen heel graag allemaal willen bedanken, ze hebben me een ervaring meegegeven die ik nooit zal vergeten: dank jullie wel, 70-plussers, het was geweldig om met jullie te praten, ik hoop dat het goed met jullie gaat.
Tom Baeken, in ‘gewone tijden’ medewerker bij het Loket Wonen, ging op drempelbezoek.
Mijn gewone werk stond door de coronacrisis op een lager pitje, dus toen ik dit aanbod kreeg, nam
ik het met beide handen aan. Ik miste de frequente contacten met inwoners van Turnhout en de stadsregio, dat was een extra motivatie om aan
de huisbezoeken te beginnen.
Ik stelde elke dag een toer samen met de adressen de ik kreeg, zodat ik niet te veel tijd verloor door kriskras door Turnhout te rijden. Het gebeurde dat mensen niet thuis waren, maar dan kon ik uit een aantal signalen al opmaken of alles in orde was. Een uitpuilende brievenbus, gesloten gordijnen of rolluiken, vuilniscontainers die op de stoep blijven
staan … dat zijn ‘verdachte’
omstandigheden. Gelukkig waren die er weinig. Bij veel Binken hingen er affiches of stonden er beren voor het raam voor de berenzoektocht, dat waren dan juist indicaties dat er waarschijnlijk niets aan de hand was. Maar als de bewoners niet opendeden, plande ik sowieso nog een tweede bezoek in.
Bij de senioren die wel de deur opendeden, had ik altijd een leuke, gemoedelijke babbel.
Ik informeerde naar hun gezondheid en vroeg of we hen als stadsbestuur nog ergens bij konden helpen. Iedereen, zonder uitzondering, was superpositief.
De meeste mensen waren vooral blij om eens een ‘klapke’
te kunnen doen. Ik heb echt geen énkele negatieve respons
gekregen, integendeel, meestal kregen we als stadsbestuur een dikke pluim omdat we de senioren niet vergaten. Daar heb ik heel veel voldoening uit kunnen halen en dat gaf me nog meer energie om de volgende bezoeken af te leggen.
Wat me het meest bijblijft, zijn enkele gesprekken met mensen die naast de coronamaatregelen ook nog tal van andere
moeilijkheden hebben in hun dagelijkse leven. In plaats van te klagen, bleken zij juist een heel positieve instelling te hebben. Zulke zaken neem je toch wel mee.
EENZAAMHEID DE VAN DE OUDERE GENERATIE
BLIJFT ME BIJ.
IK HAD OVERAL EEN LEUKE, GEMOEDELIJKE
BABBEL.
In de voorbije weken belden medewerkers van het lokaal bestuur ruim 2 000 alleenstaande 70-plussers op. In de groep 80-plussers contacteerden ze ook samenwonenden. Bij 190 senioren die ze telefonisch niet konden bereiken, gingen ze op bezoek. Niet op huisbezoek, maar op drempelbezoek.
A R T I K E L
STAD LAAT SENIOREN
NIET LOS
Dankbaar voor een goed gesprek
Foto: Bart Van der Moeren
In volle coronatijd heeft de jachthaven veel van zijn glans verloren. ‘Geen enkele sector blijft gespaard. Ook de onze niet’, zegt havenmeester Jan Van Laer.
‘Tot 4 mei was de pleziervaart verboden’, aldus Ferdinand Mangelschots, penningmeester van VVW (Vlaamse
Vereniging voor Watersport) Taxandria, beheerder van de
jachthaven. ‘Maar we zijn nu al een week verder en er is nog altijd geen boot gepasseerd.’
GEEN PLEZIERVAART
William Van Laer is tijdelijk secretaris van de club. ‘De coronacrisis is op het slechtst denkbare moment gekomen.
De pleziervaart komt normaal gezien in mei op gang, want in de winter is er sowieso geen activiteit. April is de maand waarin de meeste booteigenaars aan hun boot werken. Een enkeling passeert dan al wel eens onze haven, meer niet.
De drukte begint normaal in mei, en dan is het ook meteen goed raak. Want dan zijn alle boten weer vaarklaar en heeft iedereen zin om het water op te gaan. Hoewel dat sinds
4 mei toegelaten is, is bijna niemand er klaar voor. Het was de voorbije maanden immers voor de eigenaars verboden om op hun boot te komen.
De jaarlijkse reparatie- en onderhoudswerken moeten nu nog uitgevoerd worden.’
NAUWELIJKS VRACHTVERVOER
Niet alleen de mensen die voor hun plezier varen, werden getroffen door de crisis. ‘De professionele scheepvaart weet er natuurlijk ook van.
Zolang de bedrijven gesloten waren, is er amper gevaren.
25 % van het normale verkeer, schat ik. Vrachtvervoer was wel toegelaten, maar er was geen vracht: de fabrieken
waren dicht. Vooral voor de zelfstandige schippers is dat een nefaste periode geweest.’
GEEN
CLUBINKOMSTEN
En dan is er nog de VVW Taxandria die maandenlang geen inkomsten heeft gehad.
‘Onze club heeft onkosten.
We zorgen voor de sanitaire voorzieningen, voor de beschikbaarheid van water en elektriciteit en voor de faciliteiten op onze clubboot.
Daar gebruiken we het geld voor dat we ontvangen van de passages. Maar we wachten dus nog op de eerste passant. Op 15 augustus organiseren we traditioneel de Havenfeesten, waar we ook wel wat geld mee in kas krijgen. Maar het is nog onduidelijk of die zullen kunnen doorgaan.’
En de liggelden van de
‘vaste liggers’? ‘Dat wordt inderdaad gewoon geïnd’, zegt penningmeester Mangelschots.
‘Maar dat is dan weer geld dat naar havenuitbater nv De Haven gaat en niet naar ons, de beheerders.’
DE CORONACRISIS
KWAM OP HET SLECHST
DENKBARE MOMENT.
DE JACHTHAVEN IS HAAR TOPSEIZOEN VOLLEDIG AAN HET MISSEN
“Er is dit jaar nog geen jacht voorbijgekomen.”
De Nieuwe Kaai is
onherkenbaar. Er liggen boten, dat wel. Veel zelfs. Maar ze varen niet. Zelfs voor de eigenaars zijn ze verboden terrein. De terrasjes aan de waterkant zijn leeg. Ook op de banken op de oever zit niemand. De
‘clubboot’ van VVW Taxandria, de havenbeheerder, is gesloten.
A R T I K E L B I N K E N
FEMMA SINT-PIETER:
‘LATEN WE EEN NIEUWE ‘GROOTSTE
SEUZZIE’ MAKEN!’
De originele makers van de grootste seuzzie van Turnhout
hebben een stout plan.
Linda Verhaegen van Femma Sint-Pieter doet daarvoor een nieuwe algemene oproep.
‘Jaren geleden vroegen we dames uit Turnhout om stukjes stof van 10 bij 10 cm te haken of te breien.
Later stelden we daar één grote seuzzie mee samen en schonken we die aan de Stad.
De seuzzie werd regelmatig gebruikt: bijvoorbeeld bij de picknick op de Grote Markt of bij de opening van het
toeristisch seizoen.’
‘We willen nu een oproep lanceren om een nieuwe seuzzie te maken, want de oude is aan vernieuwing of vervanging toe. We vragen alle mensen van Turnhout om een lapje stof te breien, te
haken of te naaien van 20 bij 20 cm. De coronacrisis is een goeie periode om dat te doen.
Laten we dus samen aan een nieuwe seuzzie werken. Ze zal een blijvende herinnering zijn aan de moeilijke periode waarin ze gemaakt werd en aan de grote verbondenheid
die er toen onder de Turnhoutenaren was.’
NIET OP TV, WEL IN
SEUZZIE
‘Twee volle dagen hebben we hieraan
gewerkt’, schrijft Mandy Drolff uit de Graatakker. ‘En dan hebben we het op ons dak gelegd, hopend dat er een helikopterbeeld van zou gemaakt worden
tijdens de ‘Ronde tegen corona’, die begin april op VTM
werd uitgezonden.
Helaas, dat bleek niet te lukken.
De helikopter liep vertraging op en geraakte niet tot in
Turnhout.’
DER WAS IS EEN BINKSKE OOIT TURNAWT
Der was is een Binkske ooit Turnawt diejnat et ne kèr is iejl kawt.
Aai pikte een seuzzie men ad gen kompeussie eum wir taaniejn den bak
in gedawd.
Bej de zjuusj viel em ok in de praaize.
Aai attet on zen sjoekedaise.
Eum kreeg gen sallewoassie mer ie moes on de stoassie gon keusse in de pismessaaine.
Paul Malfait
OP WERELDREIS
In de Amalia Van Solmsstraat in Turnhout worden de maatregelen betreffende het
Coronavirus volledig genegeerd. Ondanks het reisverbod wordt er door de bewoners elke dag een ander land bezocht. Het kartonnen vliegtuig van de bewoners landde tot op heden in Italië, Spanje, Brazilië, Thailand, Afghanistan, de VS, Nederland, Zuid- Afrika, Cuba, Zweden, Polen, IJsland, Griekenland, Egypte, de Bahamas, Argentinië, China, Mexico, Australië en Zwitserland. Het ziet er niet naar uit dat ze hun wereldreis gaan staken. (Ilse Proost)
B I N K E N B I N K E N
STIEN EN EPPO OP PAD
‘Tijdens onze wandelingen in Turnhout en omgeving hebben we een aantal mooie plekjes ontdekt. Onder andere
in het begijnhof, de Liereman en het Vennengebied gingen we met Stien en
Eppo op pad.’
(Michelle Dernier)
ONTROERD DOOR DE HARTJES
Hilde Geudens uit de Oude Vaartstraat schreef voor Seuzzie dit verhaal: ‘Elke Turnhoutenaar kreeg van de Stad een pakje, ‘Binkjes zorgen voor elkaar’. De
bedoeling was iets te knutselen en het voor het raam te hangen. Ik heb dat gedaan. Ik nam een foto van een hart, dat ik met stenen en schelpjes gevormd
had. Die foto hing ik voor het raam.
Ik schreef erbij dat ik iets met hartjes heb en dat ik dit wel een goed moment
vond om dat te delen.’
‘Vorige week legde iemand drie stenen in hartvorm op onze vensterbank. Dat ontroerde mij. Dat vond ik heel mooi.
Bedankt!’
(ZONDER WOORDEN)
BEDANKT VOOR DE MUZIEK
‘Al sinds ‘Dag 1’ van de lockdown komen de buren van de Hammelburgstraat om 20 uur naar buiten om naar de accordeonmuziek van Tony Poels te luisteren. Na een paar dagen begon ook de overbuurvrouw mee te spelen op haar gitaar. Soms komen er mensen van andere straten meeluisteren. Dat verdient een vermelding in Seuzzie, niet?’
(Elly en Luc) door Seppe Mussels
‘ZINGEND TURNHOUT’
SCHENKT GELD AAN T’ANTWOORD
‘Zingend Turnhout’ is de verzamelnaam voor de koren Animato, Cantabella, Cantat, Capriccio, De Vedel, Doediet en Pizzicanto.
De zeven koren hielden in december een benefiet voor vzw T’ANtWOORD.
Dat bracht 5 343,40 euro op. Een chequeoverhandiging in het buurtrestaurant kon niet plaatsvinden vanwege de lockdown.
Maar het geld is intussen overgeschreven en staat op de rekening van T’ANtWOORD.
‘Ik wil het fantastische werk nog eens benadrukken dat T’ANtWOORD verricht’,
zegt Hilde Allaerts. ‘De organisatie is altijd al onmisbaar, maar zeker nu tijdens de coronacrisis. De maaltijden aan huis die ze dagelijks bezorgen en het praatje aan de
voordeur dat ermee gepaard gaat, helpen veel mensen door de crisis te komen.’
DIGITAAL LUIK VAN FILMFESTIVAL LIJKT EEN BLIJVERTJE TE WORDEN
Een festival op laptop en tv: het is en blijft toch maar behelpen. Maar dat ‘behelpen’ is in het geval van MOOOV nog wel meegevallen, blijkt uit de evaluatie.
Festivaldirecteur Marc Boonen: ‘In totaal werden 4 000 films gestreamd of gedownload. Een film werd gemiddeld door 1,8 mensen bekeken. En de bezoeker van ons festival heeft gemiddeld vier films bekeken.’
Tot zover de cijfers, nu de interpretatie ervan. Marc Boonen: ‘Je mag deze gegevens niet vergelijken met die van het gewone festival.
Natuurlijk scoren we op alle vlakken slechter, maar de vergelijking gaat niet op. We zijn erg tevreden met deze resultaten en we hebben daar ook bij cultuurcommissies in Brussel al complimenten voor gekregen. Ook in deze uiterst moeilijke omstandigheden hebben we nog veel liefhebbers weten te bereiken. Al geef ik ook toe dat er één tegenvaller is. Ik had stiekem gehoopt dat we, door noodgedwongen digitaal te gaan, meer jongeren zouden aanspreken: de generatie die het gewoon is om met de laptop op schoot
films te kijken. Dat is niet gebeurd. Ook bij ons digitale festival lag de gemiddelde leeftijd van de kijkers boven de 50 jaar.’
MOOOV vroeg zijn publiek om het digitale festival te evalueren. ‘240 mensen vulden de enquête in, wat ruim voldoende is om ons een goed beeld te vormen en ermee aan de slag te kunnen. 80 % van de mensen vindt dat een digitaal festival het echte festival in UGC niet kan vervangen, maar dat het wel voor herhaling vatbaar is, als aanvulling op het bestaande programma dat in de zalen loopt. Zo kun je een film die je in de zaal gemist hebt, toch thuis nog bekijken. We gaan onderzoeken of dat haalbaar is, want films
ook digitaal aanbieden, heeft organisatorische en financiële consequenties. Maar wellicht wordt dat digitale luik een blijvertje.’
H E A D I N G F O R V I C T O R Y - B O B R O E S
