.HET GAAT OM PRINCIPES

VliJBEID EN

DEMOCRATIE

Zaterdag 8 September 1951 - No. 175

,~---~,

Dichter bij de Bron van Alle Zijn

(Pag. 2)

WEEKBLAD VAN DE VOLKSPARTIJ VOOR VRIJHEID EN DEMOCRATIE

.HET GAAT OM PRINCIPES

D

en de maatschappelijke ontwikkelingsgang zal te zijner tijd vanzelf wel leren, waar we uitkomen.

Het hedendaagse socialisme, zóafs hïer te lande in de P.v.d.A. belichaamd, is immers .,ondogmatisch" geworden! En ook met deze term is weinig te beginnen, wanneer men een beweging op haar principes en haar doelstel- lingen beoordelen wil. Voeg daarbij de om- standigheid, da.t een heirleger van welgestelde

en o zo achtenswaardige en rustige dames en heren, humanisten en christenen, zich onder de vaan van dit ondogmatische socia- lisme keurig voortbeweegt en het wordt U duidelijk, dat ge bij het horen van het woord .,socialisme" iedere gedachte aan omwente- ling van ons maatsc~appelijk bestel gerust kunt uitbannen. 't Is heus alleen maar een kwestie van progressiviteit, of ge U bij het socialisme zult aansluiten of niet. Zijt ge pro-

gressief, dan hebt ge Uw plaats in de brede rijen van het democratisch socialisme in te nemen. Doet ge dit niet, dan zijt ge conserva- tief, reactionnair of nog erger ... liberaal.

• • •

M

• een ander verschijnsel gepaard: de op- vallende ontstentenis van principiële gedach- tenontwikkeling in de socialistische propa- ganda. Wie geregeld de korte stukjes leest die in het tegenwoordige "Het Vrije Volk"

in de plaats getreden zijn van de hoofdarti- kelen, waarop het vroegere dagblad der Ar- beiderspartij zijn lezers placht te vergasten, begrijpt wat wij bedoelen. Ze zijn vrijwel zon- der uitzondering op het actuele·gericht onder het verzwegen motto "de partij heeft altijd gelijk" en ze zullen propagandistisch gezien en op korte termijn, voor de partij hun waar- de hebben, ze vertonen echter van principiële bezinning maar uiterst zelden een spoor, ge- heel afgestemd als ze zijn op de ,.progressivi- teit" die klaarblijkelijk in onze dagen het socialist-zijn moet bepalen. ·

En waar men in een weekblad als Paraat

tot principiële probleemstelling komt, daar openbaren zich onmiddellijk tegenstellingen, die de partij in haar huidige fase noodwen- dig naast elkaar moet laten bestaan, maar die voor wie het socialisme theoretisch heeft be- studeerd toch wel heel duidelijk wijzen op fundamentele verschillen van inzicht, niet slechts omtrent de taktiek, doch wel degelijk aangaande het wezen van het socialisme, on- de»zijn hedendaagse aanhang, verschillen die op den duur evenzeer tot splitsing zullen leiden als een halve eeu~ geleden het revi- sionnisme de eerste principiële breuk veroor- zaakte in wat tot dan toe werd beschouwd als de internationale socialistische eenheid.

In de doorgaans veel lezenswaardiger, wijl principiëler, beschouwingen in het van de partij onafhankelijke weekblad De Vlam tre- den deze tegenstellingen nog veel duidelijker aan het licht.

• • •

W ij schrijven hier ter plaatse over . deze , dingen niet, omdat wij ons in deze te-

genstelli~gen verheugen, doch veeleer hier- om, dat wij het uit het oogpunt van algemeen belang noodlottig achten, dat het socialisme door maar al te velen als een .. ondogmatisch"

verschijnsel wordt gezien, welks pro en con- tra door een vaag gevoel van .. progressivi- teit" zou worden beheerst.

De invloed, door socialisten in heel West- Europa op het regeringsbeleid uitgeoefend, is zó groot, dat men zich waarlijk wel reken- schap mag geven van de toch zeker beslis- sende vraag: wat is en wat wil het socialisme, principieel naar zijn wezen?

* * •

B eginselverklaringen, gelijk ze hier te lan- de kort na de bevrijding werden opge- steld, hebben in dit opzicht slechts betrekke- lijke waarde. Geen redelijk mens zal er bijv.

aan twijfelen, dat de stichters van de P.v.d.A.

hun eerlijke overtuiging uitspraken, toen zij verklaarden onder een democratisch-socialis- tische maatschappij te verstaan wat dienaan- gaande in artikel I van hun beginselprogram is gezegd, o.a. een samenleving op de grond- slag van geestelijke en staatkundige vrijheid, .doordrongen van de eerbiediging van de me- demens en gekenmerkt door een democrati- sche gezindheid in het gehele volksleven, die de opbloei van het persoonlijk en gemeen- schapsleven mogelijk maakt. Van belang is slechts, of een socialistisch geordende maat- schappij met die vrijheid en die eerbiediging verenigbaar is.

Geen redelijk mens zal eraan twijfelen, dat bedoelde stichters een economisch bestel zon- der klassentegenstellingen voor ogen zweef- de. De vraag is slechts, of een socialistisch geordende maatschappij voor klassentegen- stellingen geen plaats meer laat.

Alweer: niet voor twijfel vatbaar is, dat de

•

P.v.d.A. een maatschappelijke structuur wil met verscheidenheid van geledingen en func- ties, met een eigen verantwoordelijkheid voor alle organen enz., en waarin karakter en be- kwaamheid het richtsnoer zijn bij het bezet- ten van leidende posities. De vraag is alleen of een socialistisch geordende maatschappij die verscheidenheid van geledirgen en func ..

ties, die eigen verantwoordelijkheid voor alle organen zou gedogen, om maar niet te spre ..

ken van het drijfzand der subjectiviteit, waar ..

in men terecht komt, als de beoordeling naar karakter en bekwaamheid aan de orde komt.

In het Duitsland van Weimar kwam .- naar wij onze lezers de vorige week aan de hand van Dittrich's boek "Hitlers weg naar de macht" aantoonden .- in de op zichzelf inte ..

gere figuren van Brüning, Braun, Severing het element karakter en bekwa.amheid nu niet op verbluffende wijze tot uitdrukking!

• • •

M et beginselverklaringen - willen wij maar zeggen - komen we op deze punten niet heel ver. Of: zullen er vele niet-commu ..

nisten gevonden worden, die het met de ver ..

zekering in de beginselverklaring der Com ..

munistische Partij van Nederland eens zijn, dat deze partij zich de erfgename voelt van Erasmus, Spinoza en Hugo de Groot en dat zij het is, die de strijd der liberalen onder Thorbecke voortzet?

Wie het socialisme in zijn tendenties wil begrijpen - en daarnaar alleen kan beoor- deeld worden of men zich tot zijn aanhan- gers of tot zijn tegenstanders wil rekenen .- zal d;eper moeten graven. Dan humers zal hij tot de ontdekking komen, dat socialisme niet synoniem is met ·progressiviteit, die im- mers niets anders betekent dan politieke acti ..

viteit in vooruitstrevende zin. Hij zal veeleer ontdekken, dat socialisme is een activiteit, ge- richt door de begeerte, een socialistische maatschappij te stichten, wat iets gans anders is, reeds omdat z~lk een maatschappij een statisch verschijnsel zou zijn, dat noodwen ..

dig de kiem der verstarring in zich draagt en zich dus - kwam zij tot stand .- als het tegendeel van progressief zou ontpoppen.

Om dit in zijn consekwenties te begrijpen, moet men het begrip socialisme naar zijn we- zen definiëren. Dit wil zeggen: men moet zich op het wezen van het socialisme bezinnen, het zien, ook in zijn tegenstelling tot andere politieke systemen, het beoordelen naar de principes, waardoor het wordt beheerst.

Dit doet Dr. K. R. Popper in zijn stan- daardwerk .. De Vrije Samenleving en haar vijanden", waaraan wij enige maanden gele ..

den een beschouwing wijdden. In een vol ..

gend artikel willen wij enkele onderdelen daarvan bespreken, die in het kader van het bovenstaande van belang zijn.

G. A. DE RIDDER.

VRIJHEID EN DEMOCRATIE 8 SEPTEMBER 1951 - PAG. 2

Dichter bij de Bron van Alle Zijn

De milliarden zijn zinloos als ge DIT niet overweegt

IJ'/ ie er enige weken "uit" was, dat wil zeggen: ver van krant etz

»' radio genieten mocht van de stilte, die er tussen de ranke, hoog~

opgaande dennen of boven de uitgestrekte heide hing, dichter bij de Bron Van Alle Z!jn en verder van alle gerucht van vernietiging en duisternis leven mocht, komt op een dag weer voor het feit te staan te moeten terugkereh in dt wl!hteling tian het leven van ná met al zijn beslommeringen, zorgen, angsten en opdrachten. Thuis neemt hij de kranten van de afgelopen weken door en bemerkt, dat tijdens zijn vertoeven in die andere wereld de wereld, waarin hij het grootste deel van zijn leven doorbrengt nog steeds hetzelfde beeld vertoont. Er zijn verscheidene verkeersongelukken gebeurd, overstromingen vonden plamts, bekenden en onbekenden hebben de vreugde van een familie~

gebeurtenis gevierd of werden in rouw gedompeld, tentoonstellingen werden geopend of gesloten, er werden wat landgenoten gedecoreerd, btiinden kwamen voor erl de misdaad ging rustig voort, Kaesong staat nog altijd met Perzië in het centrum der belangstelling, kortom hij is weer zo "bij".

Het leven gaat snel en toch valt het ieder jaar weer op, hoe gauw men tegenwoordig, dank zij de kranten en weekbladen weer, .,bij" is na de vacantie. Maar één belangrijke winst kan de vacantie de vacantieganger gebracht hebben: -het kan zijn, dat zijn verblijf in "de wereld van het zwijgen" hem gevoerd heeft tot een diepere bezinning. Het is zeer wel mogelijk, dat het leven van alle dag hem zo ver van de oerbron had afgevoerd, dat het bestaan daarvan hem nauwelijks meer bekend was.

Dat de levensachtergrond weggevallen was en het leven slechts ver~

liep tussen een automatisch opgaan in het werk en slapen. Misschien heeft hij alles op zich laten toekomen, zonder tot de dingen zelf te zijn gegaan, heeft hij zich verbeeld te leven, terwijl hij in wezen geleefd werd.

Dit kan nu anders worden, als de vacantie wat voor hem geweest is.

Hij vangt dan aan met z é l f te leven: hij bezint zich op wat rondom hem gebeurt of niét plaats grijpt.

De crisis in de wereld

De wereld maakt een crisis door, Wie zou het kunnen ontkennen.

De volken bewapenen zich en niemand wil oorlog, doch allen beschuldigen de anderen, dat zij Uit zijn op het ver- wekken vàn een wereldbtand. De tot bezinning gekome~ mens overweegt, dat geen macht de machtsproblemen kunnen oplossen, dat zelfs de weten- schap daartoe niet in staat is en het mensdom, overgelaten aan zichzelf, zijn ondergang alleen maar bespoedigt wanneer de"machtsmiddelen toenemen, de wetenschap groter vlucht krijgt, terwijl de diepe achtergrond des le- vens verwaarloosd wordt.

Het is geen nieuwe waarheid, die

· met deze wqorden verko!]-digd wordt:

Zij is zo oud also het leven der mens- heid zelf. Zij is telkens weer verge- ten en moest even zo dikwijls weer

in de herinnering worden terugge- bracht op straffe van onnoemelijk leed der millioenen ... .

Al de gevaren, voortvloeiende uit de toeneming der machtsmiddelen en hunne verschrikkingen enerzijds en de nog altijd maar voortgaande ont- wikkeling van de wetenschap, die de middelen tot verderf in het leven riep en roept, anderzijds, zijn klein en on- beduidend vergeleken bij dat ene, grote gevaar, dat een op Christelijke grondslagen opgebouwde Europese sa- menleving bedreigt, nl. het teloor gaan bij ontelbaren van de overtui- ging, dat de zaak van God en de men- sen één en dezelfde is, nu en altijd.

Waar wanhoop en onverschilligheid heersen, de vlucht in het leven en er uit als middelen te baat genomen wor- den om rust te vinden en vergetel- heid, daar is het gevaar, dat we hier noemden, reeds realiteit geworden.

Daar verricht het al zijn ontbindende en ondermijnende kracht en begint reeds de zelfvernietiging van Europa.

Zinloze milHarden D e bewapening en het mobiel ma-

ken en houden der legers bren- gen de volken in Europa tot aan de grert! van het · óhtnogelijk-méer-te•fi- hancièren, doch geen weldenkènd mens denkt er aan zich als schaap ter slachting te laten voeren zolang er nog middelen zijn tot verdediging.

Maar de milHarden hebben geen zin, als niet tegelijkertijd in iedere Euro- peaan het besef groeit en versterkt, dat dit alles opgebracht moet worden om "een menselijke en christelijke be- schaving, die met eindeloos geduld werd opgebouwd", te verdedigen (Kardinaal Lienard). ·

Wellicht heeft de eenvoudige va- cantie-ganger dit overdacht, toen hij door de dennenbossen wandelde, over de stille heide doolde, in zijn bootje eenzaam op het meer dobberde, met boven zich de onmetelijke ruimte van het heelal en om zich veen de spre- kende stilte. of toen Aij uren achtereen aan de waterkant zat, starend naar de verre horizonten van het mooie Hol- landse land. Zeker is het wellicht, dat deze gedachten niet ontsproten bij hen, die de stilte van het land niet verdragen konden en haar verdreven met het lawaai en het leven, dat ze wilden ontvluchten, maar toch weer meenamen op hun tocht.

Verzwakking en ondermijning van cultuur en beschaving zullen .elk volk een des te gemakkelijker prooi doen zijn van wie het met de meest moder- ne machtsmiddelen aanvalt. Al weer geen nieuwe waarheid, maar een door de historie der eeuwen bevestigde uit- spraak.

Het is daarom, dat we onze stem moeten blijven verheffen, wanneer het er om gaat de cultuurgronden van ons volk te beschermen tegen ondergang en veï·waarlozing. Het is daarom ook, dat we moeten blijven waarschuwen tegen een zuinigheid, die de wijsheid zal bedriegen, als voor onderwijs en cultuur de handen op de beurs wor- den gehouden.

Versobering en stimulering

G een volk en zeker niet het volk, dat in eeuwenlange strijd tegen

wi~: het zijn zelfstandigheid wilden beroven en de erfvijand, het water, al zijn krachten mobiliseerde, mag zich veroorloven de aandacht voor de cultuur te laten verflauwen.

Wel is het noodzakelijk, dat in tij- den, als we nu beleven, met de grootst

mogelijke zorg toezicht gehouden wordt op een doelmatige besteding van de gelden voor de instandhouding en verheffing van het culturele le- ven der natie. Een zuinig en verstan- dig beheer kan groter effect teweeg bren;en, dan éèil met kwistige hand gevoêrde subsidie- en geef-maar-uit- politiek. In menig gezin leidde ver- sobering en bezuiniging tot stimule- , ring van krachten, welke voorheen in ruste bleven en bleek na enige tijd, dat het rendement van het kleiner uitgegeven bedrag niet geringer, doch eerder hoger was dan vroeger bij h~t

meer bestede. Bezuiniging, die tot ver- hoogde inspanning en verstattdiger be- leid voert, is winst voor Overheld en volk. Maar dat geldt voor alle gebie- den, waarop de Overheid haar gelden te verdelen heeft.

Belangrijker meestal dan de gelden, die door onverantwoordelijke diena- ren der Overheid op onjuiste wijze worden besteed, is het feit, dat een dergelijke handelwijze anderen de ge- legenheid biedt het er ook maar eens op ie wagen, om nog maar te zwijgen van de omstandigheid, dat dergelijke verkwistingen van Overheidsgelden voor degenen, die er op uit zijn he' gezag der Overheld te ondermijnen, koren op hun molen is.

Ontevredener terug

oe

Het probleem van de vacantie-beste- ding is, gezien uit het gezichtspunt van geestelijke winst voor individu en gemeenschap, ongetwijfeld een van de 'belangrijkste der maatschappelijke vraagstukken. Het is niet op te lossen met een betere vacantie-spreiding, meer recreatie-terreinen en natuur- schoon, hoe ontzaglijk belangrijk dat alles ook is. Het gaat om meer: de mens zonder werkelijkheid moet leren de weg te vinden, die hem weer tot de bewustwording van zijn levensachter- grond brengt. Hij moet gaan beseffen, dat de zaak van God en de mens één en dezelfde is. <Dawson). v. M.

Rode brillen satie te verkrijgen voor de stijging van de kosten van het levensonderhoud.

vaardige gang van zaken. Deze zaak lijkt ons nog steeds ernstig en belangtijlt genoeg om haar se- rieus te onderzoeken en er niet gerings~rattend

aan voorbij te gaan. Blijkbaar is "De Volkskrant"

deze mening niet toegedaan en zij spreekt in haar berichtgeving hieromtrent over een "drama wel- ke in een comedie" verkeert. Het blad drijft met de hele spionnage-affaire min of meer de spot en wijst haar lezers er op, "dat er van een verkocht geheim geen sprake is" en "dat de autoriteiten binnenskamers de affaire niet hoog nemen", het- geen het bl~d schijnt te onderschrijven en te ver- dedigen. Welnu, wij zijn een geheel andere mening toegedaan. Laten wij vooropstellen, dat wij van harte hopen, dat "De Volkskrant" gelijk heeft. Dit is evenwel nog geen reden aan dit geval zo lucht- hartig voorbij te gaan. In deze zaken dient ulfs het minst erge vcrgrijp ernstig te worden onder- zocht. Het gaat niet aan de veiligheid van onze natie te veronachtzamen, door schijnbaar onbe- langrijke vergrijpen tegen haar bestaan te baga- telliseren. Buitendien moet men niet vergeten, dat een ernstig onderzoek in deze een sterk preventle- ve werking kan hebben, waarbij wij tot onze lijfspreuk nemen, dat voorkomen beter is dan ge·

nezen. Valt de uitslag van het onderzoek mee, welnu, dan des te beter, doch men onderschatte het gevaar, vooral in deze tijd, niet. Door aldus te handelen volgt men de tactiek van de struisvogel en daar zijn helaas al heel wat groepen en landen aan ten gronde gegaan. Vandaar dat wij onze eis tot een spoedig en energiek onderzoek naar de Haagse spionnage-affaire blijven handhaven, waar•

bij wij van mening zijn, dat het zeer noodzakelijk is, dat "de autoriteiten binnenskamers" de zaak wel hoog nemen.

· E r zijn verschlllende rode brillen waardoor de s);>rekers van de P.v.d.A. en het N.V.V. kijlten, wanneer zij voor de Vara-microfoon zitten.

Eén er van is de officiële, dat is het ding dat de heer Evert Vermeer elke Woensdagavond op z'n neus zet. Verder zitten Vrijdags- en Zaterdags- avonds _de. here,n. Vetmeulen en Voskuyl de jong- stè gebeurtenissen verkeerd te' bekijken, door het door hun rode bril te bezien.

:Zo was het dan ook weer Vrijdag de 24ste Aug., toen de heer Vermeuten een aanvankelijk zoet- sappig begonnen redevoering op ophitserige wijze met allerlei knalvuurwerk, als donderbussen, be- eindigde.

Het ging over de huurprijsverhoging van nieuwe woningen in verband met de rentestijging. Natuur- lijk kregen de geldschieters de schuld. Dat er goedkoper dan momenteel geld te lenen w.as ge- weest wanneer minister Lieftinck op het juiste ogenblik het tarief niet te laag gt!houden had, werd vanzelfsprekend verzwegen. Ook de verho- ging van de brandstoffenprijzen werd ter sprake gebracht en de minister die· dit goedgekeurd had, kreeg er heftig van langs. Dat kan rustig gebeu- ren. Minister van den Brink is geen P.v.d.A.-man dus daar kan heftig tegen te keer gegaan wor- den. Niet zo bij de huurverhoging. De ministers die hierbij betrokken zijn, Mr. In 't Veld en Prof. Lief- tinck, zijn van de P.v.d.A., die moeten dus ge- spaard blijven en daarom maar een andere zon- debok gezocht, in dit geval de geldgevers.

In beide gevallen was de C"onclusie van de heer Vermeulen: de werknemer dient volled1ge compen-

Bij loonsverhoging gaan èn op de brandstoffen èn op de woningbouw nieuwe lasten drukken.

Voor het bouwen zullen de grondstoffen, als- mede de transportkosten enz. hoger worden.

Verder niet het minst door verhoging van de lo- nen van de bouwvakarbeiders. Dit zal opnieuw tot hogere huren moeten leiden.

Zal de heer Vermeulen dan de oorzaak bij de arbeiders zoeken, gelijk nu de geldschietets de schuld krijgen?

En zullen op grond van de hogere huren, dan weder de lonen moeten worden verhoogd?

Verder zouden we willen vragen, wanneer door verlaging van de kosten van levensonderhoud op een ander gebied de werknemer in een iets gun- stiger positie komt, zal de heer Vermeulen dan een pleidooi houden voor verlaging van de lonen en kan men zoiets door een rode bril niet waarne- men?

Die rode brillen toch ... .

Spionnage

n e vorige maal ~praken wij op deze plaats onze ongerustheid uit over de onlangs in Den Haag aan het licht getreden spionnage-affaire, waarbij wij de nadruk legden op het feit, dat bij de betrokken industrie toch wel zeer lichtvaardig was te werk gegaan met betrekking tot de selectie van het aangenomen personeel. Wij spraken daar- bij tevens de wens uit, dat een ernstig onderzoek zou worden ingesteld naar deze wel zeer licht-

l"RIJIIEID EN DEMOORATIE

U-Cln

WEEK tot ^WEEK

Het eerstgeboorterecht

De Partij van de Arbeid doet den volke kond, dat .zij de eerste politieke partij is, die er een middenstandsprogramma op na houdt.

Wij hebben ons over die mededeling, welke de- zer dagen nog eens in de Middenstandsuitzending van de V.A.R.A. met bijzondere ophef werd her- haald, lichtelijk verwonderd, oq1dat wij ons menen te herinneren, dat de K.V.P. reeds gedurende enige jaren een miQ.qenstands.-paragraaf in haar program heeft staan en de V.V.D. daarin, in het voetspoor van de Partij van de Vrijheid, evenmin is achter- gebleven, Het door de Algemene Vergadering van pnze partij in het voorjaar van dit jaar definitief vastgestelde Werkprogram bevat een hoofdstuk Y!ln 14 punten, dat geheel 1!.;1:1} cle middenstand is

gewijd. _ .

Wij zijn dus zo vrij in twijfel te trekken, dat de P.v.d.A. rechtmatige aanspraak op het eerstgeboor- terecht kan doen gelden. Nu zou dat allermiD.st een wereldschokkende kwestie kunnen worden ge- noemd, ware het niet, dat men het van socialis- tische zijde wil doen voorkomen, dat de P.v.d.A.

hier de burgerlijke partijen een voorbeeld van wel- overwogen zorg voor de middenstand heeft gege- ven. De radiospreker ging zelfs zo ver, dat hij be- weerde, dat de middenstand alleen van het demo- cratisch socialisme genezing van zijn kwalen heeft te verwachten en dat de andere partijen slechts lapmiddelen hebben aan te bieden. In de geleide economie ;~:ou de panacée voor het verwerven van

bestaans;~:ekerheid worden verkregen, terwijl van het liberaal-economische stelsel slechts bestendi- ging van allerlei narigheid moet worden verwacht.

Wij vinden deze beweringen nog al aanmatigend en misleidend, vooral wanneer men bedenkt, dat de door de overheid gevoerde middenstandspoli- tiek, die een waarlijk constructieve bijdrage tot de oplossing van de meest essentiële middenstands- problemen levert, door een grote meerderheid van de Staten-Generaal en door de landelijke midden- standsbonden wordt geschraagd. Het van socialis- tische zijde bij voortduring gevoerde pleidooi voor toepassing van het behoefte-element vindt in die kring terecht geen steun en dit is nu juist het meest markante punt van het onderhavige mid- denstandsprogram. Wij geloven dan ook niet, dat de middenstanders bij de komende verkiezingen veel neiging zullen vertonen om zich door derge- lijke onvruehtbare denkbeelden naar het socialis- tische kamp te laten lokken.

Rood perspectief

wat de middenstand in werkelijkheid van het socialisme te verwachten heeft wordt duide- lijk, wanneer men in het linkse weekblad "De Vlam" leest wat in die kring als toekomstbeeld voor ogen staat. Wij lazen o.a.:

"Het distributie-apparaat, zoals het thans nog bestaat, is een instituut uit de oude doos. Het zal moeten verdwijnen en vervangen moeten worden door een rationeler. Natuurlijk zal een dergelijk proces grondige opruiming houden onder de mid- denstand in die zin, dat tal van in feite overtollige en improductieve bedrijven zullen moeten worden opgedoekt. Daardoor zal ruimte vrijkomen, c,laar- door zullen er mensen vrijkomen en daardoor zul- len de totaalkosten van de verbruiksgoederen wor- den verlaagd. Wij zijn er ons van bewust, dat deze groep daardoor zal "deklasseren", dat wil zeggen, in het proletariaat terecht zal komen. Maar dit is een natuurlijk, door de voortgang van de techniek bepaald ontwikkelingsproces. Wij begrijpen ook, dat deze groep vooralsnog politiek gesproken, niet de kant van het socialisme, doch die van de reac- tie, in bepaalde omstandigheden zelfs die van het neo-fassisme zal kiezen. Dat kan voor een socialis- tische partij echter nooit aanleiding zijh, zich te- gen een progressieve ontwikkeling te verzetten door te pogen, met kunstmiddelen·een tot verdwij- nen gedoemde sociale laag in stand·te houden".·

Degenen, die het rode middenstandsprogram zo bewieroken, zullen het wel niet prettig vinden, dat

"De Vlam" in onverbloemde taal dè ware bedoelin- gen van de socialistische middenstands"zorg"

heeft onthuld: grondige opruiming, opdoeken, pro- letariseren, dat zijn woorden, die niet kunnen wor- den misverstaan. En men is tenminste in "De Vlam"

zo eerlijk te erkennen, dat de "tot verdwijnen ge- doemde sociale laag" niet veel met die "progres- sieve ontwikkeling' op zal hebben. Daaraan zal een in fraaie bewoording11m vervat socialistisch middenstandsprogram weinig kunnen veranderen!

Droevige journalistiek

Men kan, evenals wij, op verschillende terrei- nen van het maatschappelijk, economisch en politieke leven bezwaren hebben tegen wat er ge- beurt, tegen de handelwijzen van de Overheid. Wij hebben er in het minst geen bezwaar tegen, dat er fel, dat er hartstochtelijk geschreven wordt. Maar wij achten het een droevige journalistiek, als men met onbewezen insinuaties werkt. Dat verlaagt de discussies op het politieke vlak tot het werpen van modder waarbij de modder nog ni~t eens van goede klei is samengesteld, maar waarin vooral kiezelgwia verbor,i:en zit. Het nummer val). de

Haagsche Post bevat een dergelijk staaltje.

Het blad P.eeft bezwaar tegen het sluiten van een vredesverdrag met Japan, een bezwaar, dat velen in ons land ook hebben, vooral door de wijze, waarop de Verenigde Staten de opzet van de ondertekening van dit verdrag heeft gemaakt. Er wordt in de Haagsche Post dan wel gezegd, dat onze regering geprotesteerd heeft, en dan gaat het blad verder:

"Ja, maar zo'n protest wordt terzijde ge- legd, antwoordde de man die het weten kan." En dat komt, omdat het niet voorzien is van een alternatief. En hoe dat nu weer komt. Ik las juist dezer dagen in 't boek van Sir Neville Henderson, dat er in deze wereld zo weinig goeds meer tot stand komt, omdat de persoonlijke belangen van degenen, die leidende posten bekleden, zo sterk samen- hangen met wat zij in politicis bedrijven. Is het U niet bekend, dat de heer Stikker een ander baantje zoekt? En zal hij dat ooit krij- gen, als hij daarginds met de vuist op tafel slaat? Neen, mijn waarde. En daarom kan onze regering geen kracht ontwikkelen."

Het is droevig te constateren, dat dergelijk ge- schrijf in de Haagsche Post kan voorkomen. Wel- licht ontsnapt aan de aandacht der Hoofdredactie?

De uitvoerin!{sOr!{anisatie der sociale verzekering

Men kan verwachten, dat binnen afzienbare tijd de Staten-Generaal zich bezig zullen houden met het wetsontwerp, waarin de uitvoeringsorga- nisatie der Sociale Verzekering geregeld wordt.

In dit verband lijkt het ons nuttig uit het laat- ste nummer van De Onderneming, het orgaan van het Centraal Sociaal Werkgevers Verbond, enige passages over te nemen, waarin critiek wordt gele- verd op dit wetsontwerp.

De Onderneming schrijft o.m.:

"Te lang al bleven de beslissingen uit, die een einde moeten maken aan de verlamming van de pogingen om te komen tot een doel- matige uitvoering onzer Sociale Verzekering.

Zonder vertrouwen in een wijs beleid van de centrale werkgevers- en werknemersorgani- saties en de tot deze organisaties toegetreden werknemers- en werkgèversvakverenigingen, komt men er niet. Bestaat dit vertrouwen, dan kan de Reqering er toe worden ge-

bracht inderdaad ten halve te keren in plaats van ten hele te dwalen, zoals zij, on- danks de in het ontwerp aan9ebrachte wijzi- gingen, bezig is te doen. Aan bedrijfsorga- nen, niet aan een centralistische en ambte- Hike apvaratuur bestàat behoefte. Aan een toezichthoudend col!eqe bestaat behoefte, niet aan een bemoeial, die alles van boven af kan ordonneren."

Dit is een geluid, waarmede wij, in liberale kring van harte kunnen instemmen. Steeds krachtiger moet het geluid worden van hen, die bezwaar heb- ben tegen een centralistische en ambtelijke appa- ratuur, tegen een bemoeial, die alles van boven af kan ordonneren. In wezen gaat het daarom bij de gehele verkiezingsstrijd, welke het volgend jaar in ons land zal plaats hebben. Dat een zo gezagheb- bend orgaan als De Onderneming, zo openlijk deze gedachten vertolkt, kan ons in onze strijd op het politieke terrein slechts sterken.

Strijdkrachten en volk (I)

Vóór de tweede. wereldoorlog gaf de Kon. Ned.

Vereniging "Ons Leger'' als omslag van haar orgaan "Ons Leger" een afbeelding te ûen van twee handen, die elkaar vasthielden. De ene hand was de gepantserde vuist van eert krijgsman, de andere was de ongeschoeide hand vàn een gewone burger. En zij stelde als doelstelling van haar streven, dat er moest zijn een weermacht, "steu- nende op de. sympathie der natie". Aan die woor- den moesten wij denken, nu meer dan ooit de de- fensie in het centrum der belangstelling staat, nu de offers, welke gevraagd worden van ons gehele volk zo bijzonder groot zijn. Die woorden, welke in de huidige tijd overgebracht, betekenen, dat er een goede harmonie moet zijn tussen onze strijd- krachten en ons volk, dat er over en weer ver- trouwen moet heersen. En dat vertrouwen in die strijdkrachten, moet in de eerste plaats gekweekt worden door de leiding van de strijdkrachten, door de departementen van Oorlog en van Marine, en door de Staven van de onderscheiden onderdelen van onze strijdkrachten, zowel te land, ter zee als in de lucht.

En bij ons is een zekere bezorgdheid, welke aan het toenemen is, naar aanleiding van de maatrege- len. welke in de laatste tijd door de topfiguren ge- nomen zijn, althans met hun verantwoordelijkheid worden gedekt.

Wij noemen om dit duidelijk te maken enkele voorbeelden.

8 SEPTEMBER 1951- PAG. 3

Hebt U óók al een exemplaar?

Welk standpunt heeft onze Kamerfractie ingenomen bij het lonen- en pr~ndeba$ in de ~eede ltan1er?

Hoe is de bekende motie-Oud, van 23 Januari 1951, waarop een Kabinetscrisis volgde, ook weer precies ontstaan?

Wat was de houding van de V.V.D. in de Kan1er ten aanzien van bet vraagstuk van de kinderbijlSlag voor kleine r;elfstandia-en?

Wat was het .oerdeel van onze fractielil in Tweed.e en ~rste 1Ça01er over de jongll'te belastingverzwaringen en over de fi~nciële

politiek van minister J..ieftinck iQ het alge- D1een'!

Op deze en tientallen andere vragen luu~t

U onn1iddellijk het antwoord vinden · in de (in bijpassende ntaP) verzantelde .,Parlemen- taire Flitsen", welke in bet nu verstrek1!11 parien1entaire jaar 1950/51 in ons blad we- kelijks zijn verschenen.

Thans wordt aan. de index op det:e verza- D1eling gewerkt, welke het geheel zal coD1- pleteren.

Vooral met het oog op de aanstaande Ka- D1erverkiezingen vorn1en zij een onmisbaar vaden1ecuD1, in aantrekkelijke en goed lees- bare vorEn, voor p-ropagandisten, sprekers en bestuursleden van de V.V.D.

Op ieder afdelingssecretariaat dient toch tenD1inste één exeD1plaar ter docu01entatie aanwezig te zijn.

Men herleze nog eens de .,Parlewentaire Flitsen" van 3 Februari 1951, getiteld: .,De Tweede Kamer n1aakte historie" en die van 31 Maart 1951, getiteld: "Prof. ROD1D1e legde nieuw Kabinet te vondeling", waarin res- pectiev·elijk het ontstaan en de oplossing van de Kabinetscrisis op even duidelijke als boeiende wijze zijn weergegeven.

De "Flitsen" vor01en een documentatie van de parlementaire V.V.D.-arbeid, waar geen goed V.V.D.-er buiten kan.

Wie spoedig zijn bestelling inzendt aan het AlgeEneen Secretariaat van de V.V.D., Ko- ninginnegracht 61, 's-Gravenhage, kan, à rai- son van slechts f 2.50 per jaarn1ap, nog worden geholpen. De voorraad is echter n i e t onuitputtelijk!

Allereerst de beschikking van de Minister van Oorlog, waarin vermeld wordt, dat in het vervolg geen enkel onderdeel van de Nederlandse land- of luchtmacht een muziekinstrument als geschenk mag aanvaarden zonder de toestemming van de minister zelf. Dat bewijs van toestemming, dat

"musikalische ausweis" zal worden afgegeven door de minister, vertegenwoordigd door de generale staf, sectie G 4, ~oals men kan lezen in legerorder 170 L.-LM.

Een tweede voorbeeld: er is een beschikking af- gekomen van de Generale Staf, dat in het vervolg niet meer over "onze jongens" gesproken wordt, maar over "onze soldaten".

Strijdkrachten en volk (11) E en derde voorbeeld: de dirigent van de Ko-

ninklijke Militaire Kapel, kapitein Rocus van Yperen, heeft bij een beschikking van hoger- hand zijn voornaam verloren en wordt in het ver- volg alleen maar genoemd kapitein R. van Yperen.

Tenslotte voor dit keer een vierde en laatste voorbeeld. De woordkeu;~:e van de dagorder van de Chef van de Generale Staf naar aanleiding van .de gebeurtenissen te Eindhoven, relletjes tuli- sen burgers en militairen enerzijds en politie en militaire politie anderzijds, was vervat in termen, die meer Pruisisch dan Nederlands aandede11, hoe zeer men ook evenals wij dergelijke relletjes in hoge mate moet afkeuren.

Die dagorder gaf het r.k. dagblad "De Tijd" aan·

leiding om o.m: het volgende te schrijven: "Wij kunnen nu niet bepaald vinden, dat deze dagorder een sterk argument aanvoert, wanneer zij de sol- daten voorhoudt, dat het Nederlandse volk ander- half mllliard voor zijn defensie betaalt voor een leger en niet voor een troep zich misdragende sol- daten. Ongetwijfeld is dit juist, doch als argument gaat het maar· op, lijkt het ons, als men het als een gunst beschouwt. dat men soldaat is. Wij menen te mogen veronderstellen, dat de meeste Nederlandse soldaten dat meer als plicht beschouwen en qat zij dit doen, vinden wij nog niet eens erg. Wij zijn zeer vóór een sterk leger, maar heel besliJ;t tegen militarisme. Wij moeten een Nederlands le- ger opbouwen en geen Duits. Nu, een Nederlands leger bestaat niet uit soldaten; die het heerlijk vinden dat ze voor de militaire dienst zijn opge- roepen en van dankbaarheid hiervoor overvloeien De Nederlandse soldaat weet heel goed, di!t bij een groot offer brengt. Láát hem dat gerust heel goed weten van des te meer waarde zal zijn plichtsvervulling zijn".

Wij zijn van oordeel, dat De Tijd hier in rustiee en juiste woorden het oordeel geeft, dat getteven moest worden. Wil er werkelijk sprake zijn V~Jn

een goede verhouding tussen strijdkrachten en volk, dan zal men deze opmerkingen indachtig moeten zijn.