Kus voor een klus

10 september 2008 – K+L nr. 37 – Kruisverheffing – A-cyclus Huppelkrant-Halewijnlaan 92 -2050 Antwerpen e-mail: huppelkrant@kerknet.be redactie: Stef, Martine, Lieve, Tinne

Evangelie

960

D

E MENSENZOON moet hoog verheven worden, net zoals Mozes in de woestijn de slang omhoog geheven heeft. God had de wereld zo lief dat hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft. God heeft zijn Zoon niet naar de wereld gestuurd om de mensen te veroordelen, maar om hen te redden.

naar Johannes 3,14-17

Elkaar helpen zonder er iets voor in de plaats te krijgen, is mooi. Wat zeg ik? Niets in de plaats krijgen? Mis hoor

Je krijgt vast handenvol vriendschap terug!

Zeg het met getallen

8x8 .

6x6 .

10x10 .

5x5 .

11x11 .

81 ^altijd

16 moskee

64 ^echte

36 vriendschap

144 tempel 121 geld

49 kerk

9 synagoge

100 ^kost

25 ^geen

Handicap International

_wil

het leven van mens en met een beperking fijner maken. Ieder jaar houdt de organisatie een wedstrijd voor de beste uitvinding.

‘Kus voor een klus’

heet die wed- strijd.

Elisa

wordt weldra 5 jaar en kan moeilijk alleen zitten. Haar mama en papa maakten een stoeltje voor haar.

„Dit stoeltje kan je overal op plaatsen”, vertelt uitvinder mama. „We maakten er vier: eentje voor op school, één voor op de schommel of in de zandbak, één voor in bad en één voor in de speelkamer. Zo kan Elisa vrij spelen, met haar pop naast haar in een stoeltje.”

Elisa heeft de kleuterschool al achter de rug en gaat nu naar de speciale basisschool. Haar stoeltje gaat mee. De klasgenootjes

vinden Elisa’s stoeltje leuk. Soms mogen ze er ook eens in zitten.

Zoals de

leerlingen van het vijfde jaar houtbewerking

in het Heilig Hart- instituut te Tessenderlo. Iemand vertelde hen over

Kelly en Ralf

, die een kindje verwachtte. Ze wilden ze een mooie kinderkamer. Maar de meubeltjes in de winkel waren voor hen niet handig omdat ze allebei in een rolstoel zitten. Zo kwamen de leerlingen op het idee zelf meubels voor hen te maken.

„Eerst maakten we een heleboel te- keningen”, vertelt meester Luc. „We wilden een bedje, een park en een verzorg- ingstafel ineenknutselen. Daarna gingen we aan de slag. Ralf en Kelly kwamen soms langs om te kijken of de meubeltjes wel hoog en breed genoeg waren om er met de rolstoel bij te kunnen. Ten slotte gaven we ze ook nog een likje verf. Net op tijd waren we klaar. Ralf en Kelly

waren zo blij dat ze ons inschre- ven voor de w e d s t r i j d

‘Kus voor een klus’.” En we wonnen!

Rémy

heeft verlamde benen. Nu hij zestien is, wil hij ook wel een stukje van de wereld zien. Dat lukt met de driewieler die zijn papa heeft verbouwd.

Achter het zadel zit zelfs een houder voor zijn krukken, gemaakt van een afvoerbuis. Zo kan Rémy met zijn fiets zelfstandig al zijn vrienden opzoeken.