Vraag nr. 171 van 16 mei 2002
van mevrouw RIET VAN CLEUVENBERGEN Centra voor geestelijke gezo n d h e i d s zorg – Ma-nagementfunctie
In de sector van de centra voor geestelijke gezond-heidszorg (CGG) werd naar aanleiding van het de-creet van 1998 voor het eerst in de social-profitsec-tor de verplichting opgelegd om in een manage-mentfunctie te voorzien. Voor de selectie werden bepaalde eisen gesteld en er werd in een tegemoet-koming voorzien. Ook de functie zelf wordt ver-goed.
Nu ook in de meeste andere sectoren het manage-mentdenken geformaliseerd werd, is het belangrijk om de bevindingen van de CGG-sector onder de loep te nemen en ze eventueel uit te breiden naar andere sectoren: overal voorziet de minister im-mers in middelen voor management.
1. Hoeveel managementfuncties worden nu inge-vuld in de CGG's ?
Voor hoeveel personeelsleden (voltijds equiva-lenten én personen en vestigingsplaatsen) zijn elk van deze managers verantwoordelijk
2. Is er reeds een evaluatie gemaakt van de ideale verhouding tussen V T E-m a n a g e r-p e r s o n e e l s l e-den-vestigingsplaatsen ?
3. Wanneer wordt er in elk van de sectoren waar-voor de minister bevoegd is, waar-voor het manage-ment in bijkomende middelen voorzien ? Wo r-den er specifieke voorwaarr-den naargelang de sector gesteld ?
Antwoord
Met het decreet van 18 mei 1999 werd in de centra voor geestelijke gezondheidszorg inderdaad de ma-nagementfunctie ingevoerd.
Enerzijds was dit een antwoord op een veel en lang gestelde vraag vanuit de sector. Anderzijds werd bij de realisatie van de schaalvergroting een leidingge-vende functie als een essentiële functie gezien, e n dit vanuit de uitdrukkelijke optie dat het bestuur en het dagelijks beheer professioneel en kwaliteits-vol gevoerd zouden kunnen worden.
Want met het decreet werd niet alleen de schaal-vergroting een feit, maar werden ook een hele
reeks nieuwe opdrachten en werkingsprincipes in-g e v o e r d . Nieuw waren de beleidsplannen, k w a l i-teitshandboeken en plans, de enveloppefinancie-ring en een personeelsbeleid voor een sterk verrui-mende maar ook verspreide personeelsformatie. Een managementfunctie leek hier dus wel aange-wezen en werd als dusdanig een verplichte functie. 1. Er zijn dus evenveel managementfuncties in de
C G G-sector als er erkende centra voor geeste-lijke gezondheidszorg zijn. Sinds 1 januari 2000 zijn er 21 erkende centra voor geestelijke ge-zondheidszorg.
Het decreet van 18 mei 1999 gaat uit van een zeer grote responsabilisering voor de voorzie-n i voorzie-n g e voorzie-n . Ivoorzie-n het kader vavoorzie-n deze keuze heeft mevoorzie-n de optie genomen de voorzieningen te gaan af-rekenen op basis van resultaten en prestaties, e n niet meer op basis van personeel en werkings-m i d d e l e n . Het bereiken van deze resultaten en prestaties is de verantwoordelijkheid van het management van de centra en wordt onder an-dere getoetst via de beleidsplannen.
Een belangrijke implicatie van deze keuze is dat personeelsaangelegenheden de verantwoorde-lijkheid zijn van het management en de inrich-tende machten. De overheid is niet langer be-trokken partij bij personeelsaangelegenheden. De overheid volgt dus niet meer dagdagelijks het aantal personeelsleden dat in de sector w e r k t . Bovendien zijn er, naast de tewerkstel-ling die gerealiseerd wordt met de middelen uit de enveloppe, ook nog personeel vanuit de Sciale Maribel, gedetacheerd personeel, p e r s o-neel in het kader van gerechtelijke maatregelen, stagiairs en vrijwilligers.
2. Uit het voorgaande vloeit natuurlijk ook voort dat er tot nu toe geen evaluatie gemaakt werd van de ideale verhouding tussen het aantal vol-tijdse equivalenten – het aantal personeelsle-den – het aantal vestigingsplaatsen per ma-n a g e m e ma-n t f u ma-n c t i e. Dat eema-n bepaalde verhoudima-ng tussen deze elementen succesvoller zou zijn dan een andere verhouding, lijkt mij wat ver ge-zocht.
van de directeur en de ondersteuning vanuit de raad van bestuur vormen volgens mij de voor-waarden voor een ideaal werkklimaat, o n g e a c h t het aantal personeelsleden of het aantal vesti-gingen.
