Een waare geschiedenis van Ferdinand en Cristina
bron
Een waare geschiedenis van Ferdinand en Cristina. z.p., ca. 1800
Zie voor verantwoording: http://www.dbnl.org/tekst/_waa008waar01_01/colofon.php
© 2013 dbnl
Een waare geschiedenis van Ferdinand en Cristina.
1.
Ziet met een klein verstant:
De sterke Liefdesbandt,
Van Ferdinant dus met zyn lief Christina, Lofzang der wijs verkondigt voor en na, Door haer standvastigheid,
De waereld door verspreid;
Hoe zy na veel tegenspoed, door rampen, En door druk en rouw,
Nog kwamen tot den trouw.
Een waare geschiedenis van Ferdinand en Cristina
2
2.
Christina jong en teer, Dienden by eene Heer,
In 't beroemd en Koopryk Fransche Lant, Die had een zoon, zyn naem was Ferdinant.
Zy leerde daer haer Fransch,
Zeer wel bemind van meenig Iongmans;
Maer niemand kon haer hert bekoore, Tot felle liefdebrant,
Als den jonge Ferdinant.
3.
Wanneer dat jonge Paer, Hadden omtrent een jaer,
Buiten Ferdinant zyn Vaders weeten gevrijt En hart en ziel malkander toegezyt, Fortuna keerd haer om,
Christina waegt, helaes! haer Maegdeblom Het welk haer zoo zeer bezwaerde, Als Ferdinandus Vaer,
Haer groot zyn wierd gewaer.
4.
Met een zeer gramme moed, Zyn zoon, ja, eige bloed,
Doen sluiten op een hoog sterk Gebouw, Christina, die bedrukte Iufvrauw, Gejaegt ten huizen uit,
Zoo wierd zy een Slavin in plaets van Bruid, Beschaemt voor haere Vriende,
Door de klagtliederen schandt, Ging doolen agter het Landt.
Een waare geschiedenis van Ferdinand en Cristina
5.
Zy doolden tot zy kwam, In de Stad Amsterdam,
Alwaer zy met haer herte vol getraen, Verzogt om ergens in dienst te gaen;
Zy doold de Stad in het rond, Tot dat zy eene Zielverkooper vond, Die haer huurde voor een Voesterminnen;
Maer die Ziel voorwaer, Bragt haer in groot gevaer.
6.
Hy heeft haer straks verkogt, En op een Schip gebrogt,
Aen Algiersche Zeerovers en Tartaers, Die haer met keetene boeide als barbaars, Zy riep ô Iesus zoet,
Die voor ons heeft gestort zyn dierbaer bloedt, Helpt my uit de Barbaersche handen,
't Was al om niet geschreit, Elk lagt met haer droefheid.
7.
Zy voeren met haer heen, Met herte vol geween,
Tot dat zy ver in 't Turks Land wierd gebrogt, En aen een Turk wert voor een Slavin verkogt, Om voor zyn Voetenbank,
Te dienen al haer leve lank,
Wanneer hy op stond of zou gaen slaepen;
Maer God die alles ziet, Hielp haer uit 't verdriet.
Een waare geschiedenis van Ferdinand en Cristina
4
8.
Als zy den eersten dag, Onder zyn voeten lag,
Drong zy haer leden, riep met oogen vol getraen, O zoete Jezu wild my dog bystaen,
De Turk zyn Vrouw dit zag, Dat Christina van zig zelve lag, Riep met deernis heel ontsteeke, Man hebt Medogentheid, Met deeze Christen Meid.
9.
Den Turk zag zyn Vrouw, Vol deernis en rouw,
Sprak, myn waerde en myn lieve Zielsvriendin, Wat begeert gy van die Christina Slavin, Og Man! antwoorden zy,
Laet haer wezen de Camenier van my, Den Turk sprak, dat zal geschieden, Zo kwam Christina vry,
Van alle slaverny.
10.
Zy dankte vol van min, De Turk en Turkkin,
Zy diende zo getrouw als zy maer kost, Nauwelijk zes weeken daer na wierd zy verlost, Van een jong Zoontje daer,
Alwaer de Turk met zyn goeje Vrouw haer Vermaek en genoegen in hadden,
Ontsloegen Christina Met haer klein kint te gaer.
Een waare geschiedenis van Ferdinand en Cristina
11.
Schoon zy met haere kint, Geërd wierd en bemint,
Haer hert zugte na haer Vaderland, En na haer beminde Ferdinant, Kort of Ferdenandus Vaer,
Kwam te sterve een korte tyd daer naer, En Ferdinant wierd los gelaete,
En vroeg zonder gae, Na zyn lief Chrstina.
12.
Hy schreef de Waereld rond, Maer hy haer niet en vond;
Ging Koopmanschap bedryven op de Zee:
Maer dat bragt hem, helaes! in angst en weê;
Aen het Eiland Muggepondt,
Alwaer hy Barbaersche Kapers vondt, Die alles in den brandt daer schieten, Het Roer en zyne Mast,
Hebben zy aengetast.
13.
Die Wreet en snoot Barbaers, Die deeden als Cartaers,
Van dertig menschen twintig man ter dood, Ferdinandus met zyn [Mast] bleef in de noot Geboeid aen de Mast,
Met boeye, ketens en touwen vast, En haer het vel van het lijf geslaegen, De andere weê tot weê,
Gebonden zaem twee aen twee.
Een waare geschiedenis van Ferdinand en Cristina
6
14.
Dees Barbaersche Hont, Zeilden naer Muggepont,
Alwaer zy Iaermarkt van de Slaven hiel, Hy stelde haer te koop die vreede ziel, Den Turk al zonder gae,
Kwam met zyn Meid Christina, Om daer een Christen Slaef te koopen, men zag ze alle tien,
Zonder eens geld te bien.
15.
Zy smeekte om genae, Den Turk sprak, Christina.
Kiest hier een Slaef na uw verstant, Zy koos haer beminde Ferdinant, Zy hield haer onbekent,
Hy moest al voor zyn zwaer torment, Om by den Turk als Voetbank dienen, Als hy te Paerde ree,
ô Godt! wat herte lee.
16.
In een betreurzaem lot, Wier hy in een vuil kot
Gekeetent erger als een tamme beest, Waer op Christina wierd berooft van geest Ging met haer Kind na 't kot,
Riep meenigmael, wat lod,
Waer is nu myn Lief Christina gebleven ô Heer myn zwaer torment
Is by haer onbekent.
Een waare geschiedenis van Ferdinand en Cristina
17.
Neen sprak zy Ferdinant, U Lief is by de handt,
Hier is Christina die u liefde voed, Dit Kintje is u eige vleesch en bloed, Ag Hemel! riep hy ag!
Christina, wat een gelukkigen dag, Mag ik u met myn lieve Kind aenschouwe Omhelst myn lieve Kind,
Van myn zoo teer bemind.
18.
Ag Christina! sprak hy, Ik vrees geen slaverny
Als ik maer uwe Slave sterve mag;
Zy ging weg met haer Kind in een geklag Zwemden in traenen vloed,
Zy viel den Turk en zyn goeie Vrouw te Voedt, Zy sprak, mijn Heer die Christen Slaeve, Die u als Voetbank diend,
Is myn Heer en Herte Vriend.
19.
Ag wild hem tog ontslaen, Om na ons Land te gaen;
Hy is de Vader van dit teeder Kind;
Gaet, zei de Turk, dat men hem ontbind En brengt hem hier by my;
Is hy de Vader, ik laet hem loos en vry, Zoo wierd Ferdiandus ontbonden, en voor den Turk gebragt.
Zoo als hy had verzogt.
Een waare geschiedenis van Ferdinand en Cristina
8
20.
Wanneer dat Kindje zag, Zyn Vader in geklag,
Riep, kuste en vleide hem aen de mond, Waer op den Turk heel verwonderd stondt, Die schonk hem in het kort,
Een vreye eerlyke Pasport,
En Geld om na haer Land te vaeren, Als zy kwaemen aen Lant,
Zy waere triumphant.
21.
Muzyk en Schalmy gezang Duurde daer eene tyd lang,
Met staetsi wierden zy daer ingehaeld, Ziet hoe de regte liefde zeegenpraeldt;
Het Kind heeft zyn Doop ontfaen, In de Kerk van Sint Sebastiaen,
Alwaer Christina met Ferdinandus trouwde Voor het geweid Altaer
Al voor een groote Schaer.
Een waare geschiedenis van Ferdinand en Cristina
