Tsjerke fan ‘e moanne-tsjinst op 17 april 2022
in de Salviuskerk te Dronryp
Viering op paaszondag
Op deze dag vieren we de opstanding van onze Heer Jezus Christus.
Foargonger: ds. Jan Wielenga Oargelist: Cees van der Meer Combo û.l.f. Anton Huizenga
Sing in-koar û.l.f. Ria Bos Lektor: Sietske van der Meer Alderling fan tsjinst: Koert Bos
Diaken: Mark Barkhof m.m.f. de kinderkerk / bernetsjerke
Oargelspul: Fakkeldûns, Spaansk, anonym Wolkom
Zingen: Lied 118: 1, 6 en 10 (F)
Sjong no in feestliet foar de Heare, syn goedens is de ein fan wei!
Lit Israël de lofsang leare:
syn goedens is de ein fan wei!
Sjong, prysterkoaren allegearre:
syn goedens is de ein fan wei!
Jim dy’t God freezje, lit it hearre:
syn goedens is de ein fan wei!
Gods rjochterhân, dy hat my sparre.
Gods rjochterhân, dy die my goed.
Hy hat my foar de dea bewarre, no mei ik libje bliid te moed, want ik kin elkenien fernije
syn heech bewâld, syn wiis bestjoer:
de Hear moast my wol hurd kastije, mar joech my oan it grêf net oer.
De Hear is God, Hy liet ús blinke de dage fan in nije moarn.
Hjoed wolle wy syn trouw betinke, wy drage Him ús offers oan.
Jo binn’ myn God, Jo wol ik tankje, heech giet myn jubel troch de dei.
Mei ’t folk wol ik syn lof ferklankje:
syn goedens is de ein fan wei.
Stil gebed, aanvangswoorden Aanvangsgebed
Zingen: Lied 634
U zij de glorie, opgestane Heer, U zij de victorie, U zij alle eer!
Alle menselijk lijden hebt Gij ondergaan om ons te bevrijden tot een nieuw bestaan:
U zij de glorie, opgestane Heer, U zij de victorie, U zij alle eer!
Licht moge stralen in de duisternis, nieuwe vrede dalen waar geen hoop meer is.
Geef ons dan te leven in het nieuwe licht, wil het woord ons geven dat hier vrede sticht:
U zij de glorie, opgestane Heer, U zij de victorie, U zij alle eer!
Gebed van de zondag Moment met kinderen
Sing in-koor: ‘Lied van het feest’
Klap in de handen van blijdschap, dit is de dag die God ons geeft.
Dit is de dag van je leven. Dit is het feest dat Jezus leeft!
(Refrein:) Jezus is opgestaan en Hij leeft, Halleluja!
Jezus is opgestaan en Hij leeft, Halleluja!
Klop op de deur bij de mensen: dit is de dag die God ons geeft.
Kom uit je donkere huizen, kom naar het feest dat Jezus leeft.
(Refrein)
Zing op de straten en pleinen: dit is de dag die God ons geeft.
Zing van het licht en het leven, zing van het feest dat Jezus leeft!
(Refrein) Lezen: Jes.55: 8-13
Mijn plannen zijn niet jullie plannen,
en jullie wegen zijn niet mijn wegen – spreekt de HEER.
Want zo hoog als de hemel is boven de aarde, zo ver gaan mijn wegen jullie wegen te boven, en mijn plannen jullie plannen.
Zoals regen of sneeuw neerdaalt uit de hemel en daarheen niet terugkeert
zonder eerst de aarde te doordrenken, haar te bevruchten en te laten gedijen,
zodat er zaad is om te zaaien en brood om te eten – zo geldt dit ook voor het woord
dat voortkomt uit mijn mond:
het keert niet vruchteloos naar Mij terug, niet zonder eerst te doen wat Ik wil en te volbrengen wat Ik gebied.
Vol vreugde zullen jullie uittrekken en in vrede zul je huiswaarts keren.
Bergen en heuvels zullen je juichend begroeten, en alle bomen zullen in de handen klappen.
Doornstruiken maken plaats voor cipressen, distels voor mirtenstruiken.
Zo zal de HEER zich een naam verwerven,
Sing in-koor: ‘Gods volk wordt uitgeleid’
Gods volk wordt uitgeleid, zij gaan in vreugde voort en de bergen en de heuv’len juichen rondom haar.
Alles zingt erbij,
zelfs de bomen zijn blij en zij klappen voor hun God.
En de bomen in het veld zullen klappen voor Hem, en de bomen in het veld zullen klappen voor Hem en de bomen in het veld zullen klappen voor Hem en wij gaan vrolijk voort.
Lezen: Joh.20: 1-18
Vroeg op de eerste dag van de week, toen het nog donker was, kwam Maria van Magdala bij het graf. Ze zag dat de steen voor het graf was weggehaald. Ze liep snel weg, naar Simon Petrus en de andere leerling, van wie Jezus veel hield, en zei: ‘Ze hebben de Heer uit het graf weggehaald en we weten niet waar ze Hem nu neergelegd
hebben.’ Petrus en de andere leerling gingen op weg naar het graf. Ze liepen beiden snel, maar de andere leerling rende vooruit, sneller dan Petrus, en kwam als eerste bij het graf. Hij boog zich voorover en zag de linnen doeken liggen, maar hij ging niet naar binnen. Even later kwam Simon Petrus en hij ging het graf wel in. Ook hij zag de linnen doeken, en hij zag dat de doek die Jezus’ gezicht bedekt had niet bij de andere doeken lag, maar apart opgerold op een andere plek. Toen ging ook de andere leerling, die het eerst bij het graf gekomen was, het graf in. Hij zag het en geloofde. Want ze hadden uit de Schrift nog niet begrepen dat Hij uit de dood moest opstaan. De leerlingen gingen terug naar huis.
Maria stond bij het graf en huilde. Huilend boog ze zich naar het graf, en daar zag ze twee engelen in witte kleren zitten, een bij het hoofdeind en een bij het voeteneind van de plek waar het lichaam van Jezus had
gelegen. ‘Waarom huil je?’ vroegen ze haar. Ze zei: ‘Ze hebben mijn Heer weggehaald en ik weet niet waar ze Hem hebben neergelegd.’ Na deze woorden keek ze om en zag ze Jezus staan, maar ze wist niet dat het Jezus
was. ‘Waarom huil je?’ vroeg Jezus. ‘Wie zoek je?’ Maria dacht dat het de tuinman was en zei: ‘Als u Hem hebt weggehaald, vertel me dan waar u Hem hebt neergelegd, dan kan ik Hem meenemen.’ Jezus zei tegen haar: ‘Maria!’
Ze draaide zich om en zei: ‘Rabboeni!’ (Dit Hebreeuwse woord betekent ‘meester’.) ‘Houd Me niet vast,’ zei Jezus. ‘Ik ben nog niet opgestegen naar de Vader. Ga naar mijn broeders en zeg tegen hen dat Ik opstijg naar mijn Vader, die ook jullie Vader is, naar mijn God, die ook jullie God is.’ Maria van Magdala ging naar de leerlingen en zei tegen hen:
‘Ik heb de Heer gezien!’ En ze vertelde alles wat Hij tegen haar gezegd had.
Zingen: Lied 633: 1, 2, 3 en 5
De lichtvorst de ontluisterde, verheft zijn aangezicht, De zon die wij verduisterden, breekt uit in stralen licht.
De glorie van de dageraad verleent de hof zijn pracht, geweken is het rouwgewaad, de smartelijke nacht.
Nu ons een licht is opgegaan, gewenteld onze steen, komen wij oog in oog te staan, niet langer dood-alleen.
De liefde toont zijn aangezicht, een zonnelied breekt aan, vandaag zien wij het levenslicht, de Heer is opgestaan.
Overdenking
Sing in-koor: ‘Een toekomst vol van hoop’ (Sela)
In de nacht van strijd en zorgen, kijken wij naar U omhoog, biddend om een nieuwe morgen, om een toekomst vol van hoop Ook al zijn er duizend vragen, al begrijpen wij U niet,
U blijft ons met liefde dragen, U die alles overziet.
U geeft een toekomst vol van hoop, dat heeft U aan ons beloofd.
Niemand anders, U alleen leidt ons door dit leven heen.
U heeft ons geluk voor ogen, Jezus heeft het ons gebracht.
Mens, als wij, voor ons gebroken in de allerzwartste nacht.
U geeft een toekomst vol van hoop, dat heeft U aan ons beloofd.
Niemand anders, U alleen leidt ons door dit leven heen.
U bent God, de Allerhoogste, God van onbegrensde macht.
Wij geloven en wij hopen op het einde van de nacht
U geeft een toekomst vol van hoop, dat heeft U aan ons beloofd.
Niemand anders, U alleen leidt ons door dit leven heen.
Gebeden
die we afsluiten met het ‘Onze Vader’
Ús Heit yn ‘e himel, lit jo namme hillige wurde, lit jo keninkryk komme,
lit jo wil dien wurde op ierde lykas yn ‘e himel.
Jou ús hjoed it brea dat wy nedich hawwe.
Ferjou ús ús skulden,
lykas ek wy ferjûn hawwe wa’t ús wat skuldich wie.
En bring ús net yn fersiking, mar rêd ús út de greep fan it kwea.
Want fan Jo is it keningskip, de macht en de majesteit oant yn ivichheid. Amen.
Oankundiging fan de kollekte Zingen: Lied 630: 1, 2 en 3
Oerein! In ûnferwachte moarn, de dei fan God is kommen.
Yn’t tsjuster briek in maitiid oan, it hôf tilt op fan blommen.
It libben briek troch ierde en stien, Gods leafde hat dit wûnder dien, wy ha syn stim fernommen.
Hy sei: Do minske, kom derút,
ûntslút dyn deade earen.
Ferlit it grêf dat dy omslút, neat kin dyn libben keare.
Doe riisde yn ’t iere moarntiidsread de nije Adam út ‘e dea.
Hy wol ús ’t libben leare.
Al wat op wei wie nei de dea mei no wer hope winne.
Blommen en fûgels, jou Him ear lykas yn ’t ier begjinnen!
De Hear hat ús it libben brocht, no is it net mear om ‘e nocht te bloeien en te minnen.
Zegen
Orgelspel: Henry Purcell (1659-1695): Rondeau
