• Vlaanderen feest 5

Turbo of wankelmotor?

'KleineJan is voortaan meerwaard als petitjean.’Op de redactie van Le Soir werden vorige week dezakdoeken bovengehaald. Een collectievehuilbui over derechten van

‘onze kinderen, ons dierbaarstebezit’mondde uit in de gebruikelijke haatcommentaar diedeze gazet pleegt neer tepennen als de Flamands weigeren naar het pijpen vande Belgefonen te dansen.Want de grondwet wordt aande kant geschoven,de federale bevoegdhedenopachterbaksemanieruitgeholdendat allemaal omWalloniëen de Franse Gemeenschap te doen bloeden!

Dat isde nieuwe strategie diewijervolgens LeSoir op nahouden: wij willendeFrans- taligenuithongeren (sic!) om hen te dwingen aan de onderhandelingstafel teverschij­

nen.De commentator van dienstanticipeert zelfs op eentegenwerping over de jaar­

lijksemiljardentransfers vannoord naarzuid:door de crisis -zo luidt het - neemt de werkloosheid in Vlaanderen in vergelijking meer toedan in Wallonië en Brussel, endus profiteert le Nord op dit ogenblik onbeschaamd vande solidariteitdie ze op een ander vlak invraagstelt! Mocht u niet gelovendat een “kwaliteitskrant”zulkeonzin publi­

ceert, neemdan pagina twee vande weekenduitgave ermaareven bij, met naast het geciteerdecommentaar een aantal krankzinnigekarikaturenvanweldoorvoedeen in dikkewagens rondrijdende Vlamingen tegenover armeFranstaligendie zonder hospitali- satieverzekering in lompen liggen weg te rotten op eenafgedankte ziekenhuismatras.

Deverklaringen van heel wat Franstalige politici gingen dezelfde richting uit, met een pathetische Di Rupodievoor decamera’s uitkraamde ‘datdeVlamingenonsniet als deurmatten zullen gebruiken!’. Olivier Maingain vanhet Front derFransdollen rea­ geerde enigszinsafwijkend. Hij vindtdat deFranstalige partijen niet moeten jammeren, ener beter aan zouden doen debanden tussen Wallonië, Brussel ende Franstaligen in deRand sterker aantehalen.De FranseGemeenschap zou een eigen zorgverzeke­ ring moeten uitbouwen, en alshet niet lukt om de Vlaamse kinderbijslag af te blokken, moeten de Franstaligen eengelijkaardig initiatiefnemen, zo klonk het. Lijkt logisch, maar uit ervaring weten wedat ze aandeoverkant van detaalgrensaljaren proberen de Vlaamse zorgverzekering te saboteren, en er isniets dater op wijst dat zede zaken anders gaan aanpakken.

La Libre Belgique wijst erop dat de kinderbijslagen de hospitalisatieverzekering er pas zullen komenvanaftenvroegste2011-2012. Eris dus tijd omhet verzet te organiseren ende krachten tebundelenmet vakbonden,ziekenfondsen,ziekenhuizen en privéver- zekeraars om de plannen van hetgouvernement-Peeters af te schieten. De Franstalige secretaris-generaalvan de christelijke mutualiteiten suggereert omalvast de hospita­ lisatieverzekering overbodig te maken doorde kosten van een verblijf in een zieken­

huiskamervoortwee of meerdere personen ‘tot nul te herleiden’. Defactuur zaldan wellicht worden overgeheveldnaar de Vlaamse belastingbetaler. Datis alsindsmen­

senheugenis de strategievan alle franskiljons in ditland.

Tot zovereenaantal bedenkingen onder meer ten behoeve vanHerman van Rom- puy, de hoofdconservator vanhet Belgische Museum, die de N-VA en consorten agres­

sief vechtfederalisme verwijt. In plaats van voortdurend zijn hoofd in de diepvries te steken om het koelte houden, zouhijbeter eens diep in eigen hart beginnen kijken ‘s avondsvoor hetslapengaan. Enzichafvragenof hij nietbeter de eer aanzichzelf houdt enzo snelmogelijk abdiceert.

Hetis anderzijdswel zodat de Vlaamse maatregelen die een aanvullingzijn op de bestaande sociale zekerheid, erpas later in de legislatuur zullenkomen. Eerst moeter namelijk stevig worden gesaneerden bespaard,en dat zou wel eens voor uitstel kun­

nen zorgen. En als het vanhet AC W en het ABVV afhangt,komt van datuitstelbij voor­ keur afstel. Het ACW heeft drie “vertrouwensmandatarissen” kunnen binnenloodsen in de Vlaamse regering. En het ABVVheeftvorige weekin een scherp perscommuni­

quélatenweten‘dathet alleszal doen wat in zijn macht ligt om in tegaan tegenelke vormvan regionalisering van de sociale zekerheid’. Het ABVV zit als levendanachro­ nisme in het partijbestuur vande socialisten, en zal nietaarzelen om daar het anti- Vlaamseopbod te organiseren.

BartMaddens(die net als Bart de Wever deboeman van de Franstaligen envanhet progressieve journaille is geworden) heeft daarom overschot vangelijk als hij stelt dat de Vlaamse regering bestniet te langwacht om dat fameuze assertieve beleid tevoe­

renen haar bevoegdhedenmaximaal in te vullen. Hetfeit dat men moet wachten op geld, mag geen beletsel zijn om nu al meteen het nodige wetgevende werk te verrich­

ten. Dat betekent: snel ontwerpen van decreet indienen in het VlaamsParlement over dekinderbijslag en de hospitalisatieverzekering, vooraleer die inallerlei commissies of werkgroepenworden begraven.

En de Vlaamse regering zal ooksnel kunnen bewijzen of ze het wapen van het belan­ genconflict wilgebruiken als er in het najaareen begroting wordt uitgewerkt die anti- Vlaamse maatregelen bevat. Idem als dezaak-BHVopnieuwop tafel komt. Zo niet heeft deN-VA zichlatenrollen met zoethoudertjes en zalwat ons , _

betreft de rekening snel zijngemaakt. rCUXWWtRfi.

Deze week:

• Namen noemen 2

• Vlaanderen feest 5

• Een verdwaalde engel 6

• De pedalen kwijt 14

• Lange Flapper 16

Crisisfeestje

V ^laanderen

Van Werchter tot Tongeren

Dagelijks twee kranten, een handvol tijd­

schriften, plus radio en televisie, en daar nog een portie internet bij. Moet volstaan om wat bij te blijven met het gebeuren in de wereld, toch?

En bij zijn we. Op de VRT werd het aan- gekondigde einde van FC De Kampioenen gepromoveerd tot topnieuws, met een minu­

tenlange reportage in het journaal. Enkele columnisten van Vlaanderens kwaliteitskran­

ten maakten zich daar vrolijk over, want wie zo’n banaliteit tot belangrijk nieuwsfeit bevor­

dert, verdient als journalist slechts hoon.

Weliswaar liep FC De Kampioenen twin­

tig jaar lang - als we de talloze heruitzendin­

gen meerekenen, moet dat ruim een halve eeuw zijn - met groot succes, halfVlaanderen aan de buis kluisterend, maar we waren toch geneigd die intellectuele pennenridders in deze te volgen. Aandacht? Uiteraard. Hoofd­

nieuws? Tja...

Dus besloten we tot een radicale eenmans­

actie, inhoudende het boycotten van de tele­

visie gedurende twee weken. Ons uitsluitend verlatend op de echte kwaliteitspers, zou­

den we die periode tenminste verstoken blij­

ven van overdreven aandacht voor viswijven- nieuwsjes.

We hebben het geweten. Eerst verlieten MichaelJackson, Yasmine en Farrah Fawcett zowat gelijktijdig het ondermaanse. Hoeveel tientallen dagbladbladzijden daarmee gevuld werden, rekenen we even niet uit. Vraag ons nu iets over plastische chirurgie, erfenisaan­

gelegenheden of massahysterie en we kun­

nen u tot in de kleinste details informeren.

Daarna kregen we de Tom Boonen-saga.

Start hij of start hij niet? Na dagenlang blad- zijdenbreed gespeculeer, mocht hij dan toch.

Voornaamste wapenfeit tot vandaag: enkele

Plankzeil als de bliksem naar www.pallieterke.info

Marcus Thesaurus Olea europaea?

valpartijen, waarvan de (voorlopig) laatste zowaar enkele voorpagina's haalde. Het gat in onze kennis betreffende cocaïne en de sportrechtspraak lijkt nu definitief gedicht.

En dan was er Torhout-Werchter. Aange­

zien De Morgen een “ultieme festival spe­

cial” bijvoegde van 76 bladzijden, moeten we voor deze belangwekkende aangelegenheid de bedrukte aandacht, gespreid over dagen, uitdrukken in de honderdtallen. Metallica of Milk Ine., we weten er nu gewoon alles over.

Stuk voor stuk kwaliteitsthema’s natuur­

lijk. Toegegeven, zo'n Werchter brengt wel wat volk in beweging. Zo ook de Kronings­

feesten in Tongeren, die zowat een half mil­

joen paar benen in beweging brachten. Nog heel wat meer dan Werchter dus. Maar om daar iets over te vernemen, hadden we een vergrootglas nodig of Het Belang van Lim­

burg. Dat is dan ook geen kwaliteitskrant, natuurlijk.

Eenmanscollectief DenBlooten Kooninck

De dingen dezer dagen

2

Nu de dotaties “ gekortwiekt” zijn

Vorige week bracht het vorstenpaar een staatsbezoek aan Roemenië. Dat was officieel “nieuws”. En dus kwam dit heuglijke feit in de media. Of de vermoeienis­

sen bij het afwerken van een uiteraard bijzonder “drukke agenda” van dien aard waren dat “Ie roi et la reine” aan een “welverdiende vakantie” toe waren werd niet echt benadrukt. Maar raden dat er, ongeacht crisistijden, een legervliegtuig klaar stond om staatshoofd en gemalin naar een van hun favoriete vakantieoor­

den te brengen, mag altijd.

Mocht ik goed hebben geraden en het koninklijke koppel momenteel van een ont- spanningsvakantie geniet of dat straks zal gaan doen binnen de permanente vakantie die hun leven op staatskosten is, dan is het alvast stof voor rijpe gedachtewisseling over de royale toekomstperspectieven. Want al is er een “uitdoofscenario” voorzien die de dotaties van de huidige Lakense club com­

pleet uit de financiële wind houdt - we kun­

nen Astrid en Laurent op hun “oude dag”

toch niet naar de dop sturen, aldus sena­

tor Pol ‘grosse caisse' van den Driessche - voor haar nakomelingen staat die wind iets minder gunstig. Met de klemtoon op “iets”.

Want ze zullen niet echt de kinderen van de rekening worden, ook al zullen ze blijk­

baar toch meer moeten gaan presteren dan ze met zijn allen gewoon geraakt zijn sinds hun Coburgse voorvader Leopold premier in De Panne voet aan wal zette. Dat is wat de nieuwe regeling voor koninklijke dotaties aan de mondige burger heeft laten weten.

Dat neemt niet weg dat ik neiging voel om eerder van schijnbaar dan over blijkbaar te spreken. Achterdochtig van aard als ik ben, kan ik me niet voorstellen dat het hui­

dige collectief jeugdige prinsen en prinses­

sen straks op dezelfde manier als Jan Modaal de arbeidsmarkt met sollicitaties zal moeten afstruinen om, hetzij “aan de staat”, hetzij “in de privé” een aan zijn of haar profiel en kwa­

liteiten beantwoordende en uiteraard flink betaalde job te geraken. En dat zal niet als hulpje in een of andere garage zijn om van de weg geslipte auto’s weer rijvaardig te hel­

pen duwen, zoals prins Laurent naast de wei­

den van Rock Werchter heel even gedemon­

streerd heeft.

Iets zegt me dat, als de tijd daar rijp voor zal zijn, het “ons kentons”-systeem" binnen de "beau monde”, het “establishment” en

“de politiek” voldoende vindingrijkheid aan de dag zal leggen om, vanuit het niets, “vaca­

tures” te creëren die zowel op geestelijk als lichamelijk vlak, als inzake salaris zodanig als gegoten zullen zitten op prinselijke profie­

len, dat alleen de gelukkige eigenaars (m/v) van zulke profielen in aanmerking kunnen komen om genoemde vacatures waardig in te vullen. Om maar te zeggen dat ik niet geloof dat in de diverse prinselijke gezinne­

tjes de paniek zal hebben toegeslagen na de met veel bombarie afgekondigde inkrimping van de dotaties.

Peiling

Veel meer betekenis dan die voorlopigzon- der enig concreet gevolg blijvende maatregel hebben de reacties van “het volk” daarop. In de plaats van genoemde gezinnetjes zou ik me daar meer zorgen over maken. Want ik ben, zoals blijkt, duidelijk niet de enige die met enig scepticisme opgezadeld blijft en zich op grond daarvan afvraagt hoe het “ons kent ons’’-systeem voor gedupeerde blauw- bloedigen oplossingen zal zoeken en vinden.

Waarbij de vraag of die met belastingpoen te sponsoren oplossingen blijken van “goed bestuur” zullen zijn, met de hooghartigheid die inherent is aan dat soort praktijken, van tafel zal geveegd worden.

Maar er is meer dat de negatieve gevoe­

lens verklaart rond en over de bijna 14 mil-

Brief gelezen van een medewerker van een asielcentrum uit Sint-Truiden, nota bene afge­

drukt in De Morgen.

Een regelrechte aanklacht tegen de knoei­

boel die de federale regering er de voorbije twee jaar van gemaakt heeft, tegen de vele achterpoortjes die asielzoekers aanwen­

den of kunnen aanwenden om op Belgi­

sche bodem te blijven, en tegen dokters en advocaten die deze praktijken ondersteunen waardoor de opvangcentra overvol zitten en waardoor heel wat asielzoekers 'in hun hang­

mat kunnen gaan liggen en na twee jaar een tweede, derde, vierde, ja zelfs een tiende asielaanvraag indienen’. Het record staat vol­

gens de briefschrijver op 23 asielaanvragen door één persoon.

joen euro die de royale sibbe samengeteld en jaarlijks opstrijkt. Zoals, vindt “royalty- watcher" Jan van den Berghe, daar de grote onduidelijkheid is over waar precies al die poen naartoe gaat en wat de diverse leden van de koninklijke club daar tegenover stel­

len. Ik zei al hoger dat raden vrij staat en vraag me af hoe ver ik naast de waarheid zit, als ik raad dat genoemde poen grotendeels naar buitenlandse bankrekeningen versast wordt en dat daar zo goed als niks tegen­

over staat in de ogen van Jan Modaal die écht werkt in plaats van te doen alsof, daarbij vol­

uit gesteund door regimeslaven genre Her­

man de Croo.

Toeval of niet, maar op het moment dat de bevoegde senaatscommissie met haar dota- tiecondusies in het nieuws klom, kwam Gazet van Antwerpen op de proppen met de resultaten van een peiling naar de hou­

ding van “het volk” tegenover de koninklijke dotaties. Als ik zo vrij mag zijn dat te oppe­

ren, is vooral die houding van aard om vorst en vorstin, al dan niet met vakantie, toch enige kopzorgen te bezorgen bij gedachte­

wisseling over de toekomst van hun contin­

gent kleinkinderen.

Pil

Om met het nog betrekkelijk “goed nieuws” te beginnen, voorlopig is “slechts”

één derde van de bevolking (32 procent) van oordeel dat het beter helemaal amen en uit kan zijn met dat dotatiegedoe. Elke aan het koningshuis in al zijn geledingen gegeven cent is een verloren cent, luidt daar het devies. Er staat 40 procent “getrouwen” aan de monar­

chie tegenover die daar “nee” tegen zeggen, terwijl 28 procent zich nog “neutraal" toont.

Probleem is dat al die neutralen toekomstge­

richt zowel de ene als de andere kant kunnen kiezen. En welke kant is dan weer niet moei­

lijk om raden als de gevolgen van de crisis écht voelbaar zullen worden voor “de men­

sen”, terwijl het nog recente optrekken door de regering(en) van de koninklijke dotaties nog fris in het geheugen is blijven hangen.

En dan het minste van het “slechtere”

nieuws. Toch voor wie het in Laken aanbe­

langt. Ruim twee derden van de ondervraag­

den, want 70 procent, schaart zich unaniem achter de nieuwe regeling. Eenzelfde meer­

derheid vindt zelfs dat de dotaties met een

“flink pak” naar beneden mogen/moeten.

Nog amper 9 procent ziet dat anders, ter­

wijl ook de "neutralen” gereduceerd wor­

den tot 21 procent.

Toetje op de enquête is de voor de konink­

lijke sibbe toch wel bittere pil van de vaststel­

ling dat haar radicaalste tegenstanders zich in de gelederen van Vlamingen net beneden de veertig en jonger te zoeken zijn. Toekomst­

gericht zakt het geloof in aan de middeleeu­

wen ontsproten monarchiale toestanden dus duidelijk steeds verder weg. Het blijft een zekerheid dat er binnen de “betere" kaders die er profijt bij hebben, alles zal aan gedaan worden om alles zoveel en zo lang mogelijk bij het oude te houden. Maar het is een even grote zekerheid dat niks op deze aardkloot eeuwig is. Als ge het mij vraagt, hebben de ruim 175 jaar van “la Belgique de papa" op de maat van een monarchie trouwens meer

dan volstaan. D.Mol

Conclusie van de auteur: een pleidooi voor een degelijk beleid, maar ook voor het slui­

ten van de achterpoortjes en voor een streng maar rechtvaardig uitwijzingsbeleid. ‘Anders mogen wij, het personeel, blijven dweilen en baggeren. Zonder resultaat, zonder per­

spectief, met steeds minder fut in een steeds hopelozere situatie.'

Namen noemen

De Vlaamse regering is behoorlijk snel en vlot tot stand gekomen. De partij­

congressen reageerden net niet te euforisch. Het gaat bij zo’n zaken nooit alleen om het verhaal, maar ook om de poppetjes.

Begrijpelijk misschien dat de partijcongressen hun ja-woord moesten geven vooraleer er namen van excellenties werden ingevuld. Het is al eerder gebeurd dat teleurgestelde would-beministers hun achterban mobiliseerden om de aller­

individueelste frustratie mee te helpen verstoppen achter hooggestemde inhou­

delijke kritiek. Het omgekeerde doet zich ook voor. Door critici te belonen met een ministerspost kunnen heel wat programmatorische bezwaren worden wegge­

werkt. Die ingreep was nu niet nodig en dus werd alleen over de inhoud gestemd, zonder dat er namen aan vast zaten.

Een stuk vreemder is het opgevoerde spel­

letje dat de nacht na de congressen namen werden genoemd, maar de indruk werd gewekt dat er nog moest onderhandeld wor­

den over bevoegdheden. Met andere woor­

den: als we de onderhandelaars mogen gelo­

ven, werd Gust Goossens gevraagd minister te worden, waarna eens zou bekeken wor­

den welke portefeuille Gust in de achterzak mag steken. Moeten we daar uit opmaken dat de gevraagde ministers akkoord gingen om het even welke bevoegdheid uit te oefe­

nen?

Gelukkig hebben de onderhandelaars daarover een spelletje gespeeld. “Ik heb Muyters niet gevraagd om de visserij te gaan leiden”, vertelde De Wever. De bevoegdhe­

den lagen uiteraard al vast. Maar waarom dan die spelletjes?

Stemmenkanonnen

Goed, overlopen we even de koppen uit Peeters II.

Bij CD&V geen verrassingen. Met Jo Van- deurzen krijgt Peeters een klasbak aan zijn zijde. Als gewezen directeur van een zieken­

huis kent hij de sociale sector als z’n broek­

zak. Daarenboven is hij vertrouwd met het politieke métier, zonder dat het ten koste gaat van wat menselijkheid. Jo Vandeurzen maakt indruk met zijn kwetsbaarheid, steeds overtuigend vorm gegeven door zijn type­

rend trillende stemmetje.

De vrouwelijke CD&V-inbreng oogt min­

der solide. Hilde Crevits en Joke Schau- vliege bleken stemmenkanonnen en werden zo incontournable gemaakt door de kiezer.

Hilde Crevits kwam in de vorige regering als opvolger van Kris Peeters toen die Yves Leterme verving. Ze deed het niet slecht, maar echt spectaculair sterk was ze even­

min. Te snel om te oordelen wellicht. Joke Schauvliege scoorde als Vlaams parlements­

lid heel gemiddeld en ook eerder, in de fede­

rale Kamer, brak ze weinig potten. Deze kans krijgt ze wellicht maar één keer.

Het buitenbeentje

Voor verrassingen moesten we bij de coalitiepartners zijn. N-VA lijkt een sterke keuze gemaakt te hebben. Met Philippe Muy­

ters scoort de partij hoog. De (nu oud-) Voka-man biedt meteen een antwoord op de kritiek dat de partij in een centrumlinkse regering stapt. Op begroting zal hij worden afgemeten aan Van Mechelen en dat lijkt wel aan hem besteed. Op dat departement zou Jan Peumans een risicofactor geweest zijn.

Met oud-Unizoman Peeters zal het wel met­

een klikken. Hopelijk wordt hij geen tweede Mieke Offeciers natuurlijk, die ooit totaal

faalde als uit het VEV-nest geplukte minis­

ter. Voor Voka is het verdwijnen van Muy­

ters dan weer wel een verlies en zeker voor de Vlaamsgezinde vleugel daar.

Bourgeois is de geknipte man voor binnen­

landse zaken (de drie kandidaat-burgemees- ters!) en inburgering en zal niet weinig glori­

ëren als hij als viceminister-president weer naast Peeters gaat zitten. Daar zijn nog reke­

ningen te vereffenen.

Aiai, Pascal...

Bij de socialisten liggen de echt zwakke punten. Van De Lijn-bazin Lieten mocht verwacht worden dat ze haar streng wel zou trekken op een op haar lijf geschre­

ven departement. Maar nu blijkt ze zich te mogen bezighouden met wetenschappelijk onderzoek, media, armoedebeleid. Tussen­

door wordt ze viceminister-president. Een vreemde keuze toch.

Freya van den Bossche moest er blijkbaar in, maar men zorgde er wel voor haar pak­

ket zo samen te stellen dat ze weinig brokken kan maken. Het vertrouwen in haar kunnen lijkt ook in de eigen partij erg klein.

Erger is de aanstelling van Pascal Smet. Aan deze anti-Vlaamse ijveraar voor de uitbrei­

ding van Brussel gaat de N-VA nog plezier beleven. We gaan Bert Anciaux misschien sneller missen dan kon vermoed worden.

Dat voor deze figuurtjes Frank Vanden broucke moest wijken, is te straf voor woor den. Het toont aan hoe ‘goed’ Gennez me kritiek kan omgaan en hoe kwalitatief ster regeringswerk naar waarde wordt geschat-

Belediging

Of Peeters content zal zijn met het rondje namen noemen, is niet zeker. Dat Bourge01 terugkomt, zal hij nog wel verkroppen. Daa is hij professioneel genoeg voor. Mensen a Freya of Smet wil natuurlijk niemand in z'J regering. Het verlies van Vandenbroucke z Peeters ook niet echt prettig vinden.

Maar Kris Peeters wilde vooral Caro 1^

Gennez en Bart de Wever aan boord en ' bedankten dus feestelijk voor de eer. Ster houder De Wever heb je liever in het ka net, dan daar buiten als waakhond. .g

Blijft de vaststelling, dat de partijen enke weken geleden ‘de allerbeste’ kandidate aan de kiezer voorstelden, maar nu voor echte grote prijzen buitenshuis rekrutere Als Lieten en Muyters zo’n geweldige figur zijn, waarom werden ze dan niet eerst a de kiezer aangeboden ? . ■ n

Als belediging aan de verkozenen kan e en ander wel tellen. We hebben als kiez blijkbaar veel tweederangsfiguren naar fluweel gekatapulteerd.

De dingen dezer dagen

3 VOKA doet het weer ( I)

Lucde Bruyckerevanvoedingsgroep Ter Beke is denieuwe voorzitter van VOKA, de bundeling vanhet Vlaams Economisch Ver­

bond ende Kamers van Koophandel.Lezers met ietwat geheugen zullen zich herinneren dat we recent een herderlijk schrijven aan de man hebben gericht toen hij in mei de VOKA-troon besteeg. Dat was zowel omwille van de vele Engelsetermen en uitdrukkin­

gen die hij in zijn toespraakgebruikte, als wegens zijn terughoudendheid over het thema van de staatshervorming.DeBruyc­

kere wil op deeerste plaats bruggen bou­

wen om de splitsingvan het land tegen te houden. Daarmee loopt hij mijlenver ach­

terop bij de evolutie die zich voor ieders ogen aan het voltrekken is. De Bruyckere isde dirigent vanhetorkest op de Titanic:

terwijl de muzikanten de Vlaamse Leeuw ende Brabançonne door mekaar haspelen, zinkt het schip en gaat degrote meerder­ heid van de opvarenden ten onder. Het is dus dringendtijd om een andere koers te varen als VOKA zichzelf nietbuitenspelwil zetten. En toch dreigtdat te gebeuren.

VOKA doet het weer (2)

Want naar aanleiding van II juli waar­

schuwde DeBruyckerezowel de Franstalige alsde Vlaamse onderhandelaars. DeFrans- taligen moeten dringend hun begroting gaan saneren, ofhet landdreigt failliet te gaan. Maar in één adem haaldede VOKA- voorzitterook uit naar denieuwe Vlaamse coalitie, die een aanvullende kinderbijslag en een beginvan Vlaamse hospitalisatiever- zekering wilinvoeren. Volgens VOKA moet in deze tijdenvanfinanciëleschaarste alles in het teken staan van investeren in de eco­ nomie.

Voor een organisatie diezichaltijd voor de ontvoogdingvan Vlaanderen heeftinge­ zet, is dit een bijzonder kortzichtige visie.

Om te beginnen heeft de nieuwe Vlaamse

v°oral!) is V P°ratistische bedrijfsleven

‘■'in voor oltijd het li/k beter

tegering uitdrukkelijk een groeipad voor­

zien voor haaruitgavenen gaat zedus niet zomaar hetgeld door deuren en vensters gooien. Ten tweede gaat ze zoveel moge- ''jk investeren in projecten waar onderne- m'ngen baat bij hebben. En ten derde (en 'OKA duidelijk meer een cor- belangenorganisatie van het aan het worden, dan een voor­

uitstrevende Vlaamse drukkingsgroep. Als Joanderen zijn burgers meer welvaart

^on bezorgen, zaldatop termijn ook goed de economie. Bovendien geldt nog primaat van depolitiek, die duide- de boodschap vande Vlaamse kie- 2erJ5egrepen heeft dan de heleVOKA-top.

Wat het VOKA-standpunt des te aan-

°°tgevender maakte, was dat het werd Ultgebracht nog voor de onderhandelingen

Geen woorden maar daden!

Sluit aan bij het Vlaams ziekenfonds,

hiervoor ons gratis nummer: 0800-179 75.

Surf voor ons kantorennetwerk naar vnz.be.

Ivl Vlaams& Neutraal Ziekenfonds!

Hoogstratenplein 1 ■ 2800 Mechelen ■ www.vnz.be

definitief rond waren en de eindtekst van het regeerakkoord klaar was. Is het mis­ schien een gewoonte bij voedingsgroepen als Ter Beke om contracten aan te vech­ ten bijde rechtbank voordie goed en wel ondertekend zijn? Na zijn overstap ver­ klaarde Philippe Muyters dathij als minis­

ter van Begroting wél mee zalkunnen zor­ gen voor de door de N-VA beloofde sociale maatregelen. Volgt zijn ex-organisatie hem hierin?

Maar het kan nog erger

En dan belanden we bij hetACW, dat zichhoelanger hoe meerals een Vlaamsvij- andige organisatie begint op testellen. Jan- nekeRenders, met hetformaaten de inhoud van een tuinkabouter, mocht in De Stan­

daard van 7juli de voorpagina delen met Michael jackson om de politiek 'de levie­

ten te lezen’ (plus nog eens devolle pagina acht). Als we Renders goed begrijpen, zul­ len een Vlaamse hospitalisatieverzekering en de aanvullende Vlaamse kinderbijslag de wachtlijsten in de gehandicaptenzorg en in de kinderopvang nog langer maken. Een federale verhoging vande kinderbijslag, via een dertiendemaand,zoudat danblijkbaar weer nietdoen. Hypocrisie tentop! Boven­ dien vraagthet opperhoofd vande dwerg- tsjevenzich af hoe datdan in Brussel moet, zo'n aanvullende Vlaamse kinderbijslag.

Wel, net zoals we dat hebben aangepokt metde zorgverzekering: men kanzich daar als inwonervanBrusselvrijwillig bij aanslui­

ten, op voorwaardedat men natuurlijk zijn bijdrage(n) betaalt. Maar figuren als Ren­ ders verpatsen nog liever hun bank (Dexia) en hun coöperanten aan Frankrijk danzich als bewuste Vlaming op te stellen. Ofzou het eerder te maken hebben met onbe­ kwaamheid, als we zien hoehetACW zich in hethele dossier-Dexia van atot z heeft laten rollen?Eerstdoor de veelgelauwerde, maartotaalover het paard getilde Axel Mil- ler. Dan door uit eigen beweging een veel te

duur aandeleninkoopprogramma te onder­

tekenen. Daarna door de Fransen, op aan­ geven vanSarkozyhimselfWiezode mist ingaat met het geld van zijn spaarders, moetzijn mond houdenalshet over decen­

ten en de sociale zekerheid vande Vlamin­ gen gaat.

De ACW-trawanten

Neen,dan moeten we Lucde Bruyckere tochéén ding nageven: hij zei het langzaam maar zeker beu te worden datde Franstali- gen ons altijd maar verwijten niet genereus of nietsolidairte zijn terwijl zejaarlijkszes totzeven miljard euro aan transfers krijgen vanuitVlaanderen. (Alleen moet hij dan ooit maareens deconclusie trekken dat het nu genoeg is geweest.)

Maarbij het ACW en zijn trawanten is dat besef nog altijd niet doorgedrongen, behept als ze zijn met hun Belgische machtsposi­ ties. Het Vlaams regeerakkoord was nog geen halfuur droog, of “hetgemeenschap­

pelijk vakbondsfront” van ACV, ABVV en ACLVB schreeuwde ook almoord enbrand over de Vlaamse kinderbijslag ende hospi­ talisatieverzekering. Om devijfweken beto­ gen ze voor een verhoging van de koop­ kracht en de sociale uitkeringen, maar

‘gezien de budgettaire uitdagingen kunnen de kinderbijslag en de hospitalisatieverze- Itprinv vandaap niet de brioriteit zijn’.Hvbo-

Aan Frank Vandenbroucke Druif der Gramschap

Scherpenheuvel

Gij Uitgeperste,

Hoe sterk isde eenzame ministerdie kromgebogen over zijn stuur tegen de wind recht in de gracht rijdt? Uwgalac­ tisch ego kennende, moetzo’n minister, of beter: ex-minister, heel sterk zijn om opnieuw uitdie gracht te klauteren.Zeker alserlangs de kant hopen concullega’szich verdringen om hem meteen terugkopje- onder te duwen. Demanier waarop gij als bekwame vakminister zonder veel boe of ba aande kant zijt geschoven, zegt veel, zo niet alles over de hardheid vanhet poli­ tieke beroep. Het zegt ook veel overde interne keuken bij de socialisten, zekerals we niet alleen uw defenestratie in ogen­

schouw nemen, maar ookdesamenstel­

lingvan het ploegskedat voor de sp.a in de Vlaamseregering komt.

Maar vooreerst, beste lezer, herinne­

ren wij graagaan de intussen beruchte vergadering der “oude sociokrokodillen”

die begin juli ineen rood vakantietehuis in Deinze bijeenkwamen. Waren aanwe­

zig: voormalige kopstukken als Erdman, De Batselier,Claes, Van Velthoven senior, Willockx, Tobbacksenior,VandeLanotte, en de socialistische zetbazenGuyPeeters en Rudyde Leeuw namens respectievelijk ziekenfonds en vakbond. Van Miert was er niet, die zat bijSint-Pieter (of een rode versiedaarvan) al kersen te eten. Vanden­

broucke was er evenmin, hoewel hij toch ook partijvoorzitter is geweest. Franky was niet welkom, endatwasal eendui­

delijk teken aan dewand: Gennezkreeg de steun vande helereptielenbende om voortaan haar gezag onbeperkt te doen gelden en desnoods ‘II Professore’ uit Scherpenheuvelte kielhalen.

Met zijn eigengereid en eigenwijs gedrag washij eenbeetjete veelop de zenuwen van de Gemeenschappelijke Socialisti­

sche Actoren beginnen werken. Dat hij een hoopzwart geld heeft laten verbran­

den, dat hebben de kameraden hemnooit kwalijk genomen (tenzijmisschien dat het geld wegwas). Dat hijals federale minister vanSocialeZaken zwaar in botsing kwam met de PS enerin zekeremate defederaal gedrag begonop na te houden, dat was al wat minder,maar dat werd opgelost door hem in2004 te verkassen naar de Vlaamse regering.Maar dathij de voorbije maanden het verloop van de verkiezingscampagne zogoedalsalleen wou bepalen enermee dreigde zijn samenwerkingeraanstop te zetten als hij zijn zin niet kreeg, dat kon niet meerdoorde beugel. En toenhij tijdens de regeringsonderhandelingen nog eens in plaats van zijn delegatieleidster meende te moeten spreken, toen was demaat vol.

Van de pers moest Vandenbroucke ove­ rigens niet veel steunverwachten: er zijn maar weinig Wetstraatjournalisten die hij de voorbijejaren nietmateloos heeft geër­

crisie ten top bis! En verder overde aan­ pakvande staatshervorming: ‘Detechniek van het inroepen van belangenconflictenen van het maximale gebruik van de "eigen” bevoegdheden (sic!) kan de politieke ver­

houdingenin dit land verzieken.’ Het Frans­

talige non aan een staatshervorming ver­

ziekt de politieke verhoudingen natuurlijk niet, wat hadugedacht? En de machtsspel­ letjesvan de vakbonden doen datal even­ min, uiteraard. Hoe lang nog vooraleerde syndicaten hun 78-toerenplaten achter zich latenentoetreden tot het digitale tijdperk?

Ofblijven zevoor altijd in hun paalwonin­

genhuizen?

De Gids de weg kwijt

Zo af en toe verschijnt er nogeens een exemplaarvan De Gids op Maatschappelijk Gebied, het doorwrochtedenkblad van het ACW. In de laatsteaflevering maakt redac­ tiesecretaris AntonMaertens zichvrolijk over

‘de vrolijke wetenschapder Vlaamse natie- wording'. Kort samengevatkomt het hierop neer dat het beklemtonen van een Vlaamse identiteit alles met emotie te maken heeft, en_

gerd door hen te kleineren of zoneerbui­

gend mogelijkte behandelen als ze niet zonder meer instemden met zijn eigen grote gelijk.

Zijn reputatie als dossiervreter en gede­ gen minister van Onderwijs en Werkheeft hem uiteindelijk niet gered. Ongetwijfeld had hij de bui al voelen hangen toen hij vorige week zes uur langin de ambtswo­

ning van Peeters moest wachten op de komst van de toponderhandelaars.Al heb­

benwij sterk het gevoel dat hij dat pijnlijke tafereel mee in scène had gezet om over te komen als politieke martelaar. Hijhad evengoedop zijn kabinet kunnenwachten tot hij uiteindelijk definitief voor de verga­ dering opgeroepen werd.

Enfin, de “wrede moord” op Vanden­

broucke heeft Gennez een pak meer gezag opgeleverd binnen de partij. Maar, beste Frank, wat heeft ze nu ingodsnaam naar het Martelaarsplein afgevaardigd? Hoe komt ze erbij onderwijs in handen te geven van die anti-Vlaamseonbenul, Pascal Smet, met wie er ongetwijfeldnog heel wat con­ flicten zullen komen binnen deVlaamse regering, onder meer overhet dossier- Brussel (entrouwens.Smet denkt net als gij dat de nulmeridiaan van Greenwich door zijn achterwerk loopt, alleen komt hij qua bekwaamheidnog nieteens totaan uw enkels)? En als Freya van den Bossche alsonvoldoendestabielwordt beschouwd om de functie te krijgen van viceminis- ter-president, waarom haar dan sowieso afvaardigen naar de Vlaamse regering en nietPeter Vanvelthoven, dienu ook wel even zijn buik vol zal hebben van oude en nieuwekrokodillen!? Tobback junior,die vaart er wel bij. Die is nu tot fractieleider in de Kamer gebombardeerd, nadatzijn Lim­

burgse concullega zijn zinnen tevergeefs op een Vlaamse ministerposthad gezet.

Zeer eerwaardeFrank, wat uen uw par­ tijwellicht ookbijzondermoetvervelen, is datniet de sp.amaar de N-VA de bevoegd­

heid Werkin de wacht heeft gesleept.De Wever en compagnie hebbendat deel van de onderhandelingen eenstuk verstandi­ geraangepaktdangij en madame Gennez, en ze hadden daar absoluut geen kroko­ dillen voor nodig. En wat doet die N-VA vervolgens? Zetten zetochweleen verte­

genwoordiger van het verfoeide patronaat op diepost, zeker!We gaanervanuit dat gijbij het vernemen van dat nieuws hele­

maal moetzijn ontploft. Misschien moet ge maar voorgoed naar Oxford verdwij­ nen om nog eens eenstandaardwerk over sociale zekerheid te plegen datvervol­

gens weer door niemand gelezen wordt.

Ondank isdes wereldsloon!

nietsmet ratio.Enogruwel, als de bewuste vijf Vlaamse resoluties uit 1999 echtzouden worden toegepast, dan ‘is er in feite geen sprake meer van eenBelgischestaat, maaris Vlaanderen zelf eenstaatgeworden’.En dat kannatuurlijkniet voor het ACW, ‘want erzit geen enkele diepte in de Vlaamse construc­

tie’. Daarom mag eenkleine (maarinvloed­

rijke) groep -Voka(sic!),In de Warande, de VVB-het idee van een Vlaamse natiewording niet opleggen aande grotemeerderheid van de bevolkingdiegeenbehoefte heeftaaneen keuze tussen Vlaming of Belg zijn.

Huichelaars

Het hoeft geen betoog dat hetlezen van DeGids opMaatschappelijk Gebied uw goed humeur kan schaden.Zeker niet als het ACW daagsnade samenstelling vande Vlaamse regering - met daarin drieACW-kornuiten (Crevits, Schauvlieghe, Van Deurzen) plots een mededeling uitstuurt om de hypocri­

sie nogverder tertoppest te drijven: plots heet het dat ‘de aangekondigde maatrege­ len inzake bijkomende gezinstoelage en hos- bitalisatieverzekerine Lees verder blz.14

4

De Sleutelbewaarders (1)

Toen paus Pius XII in 1958 stierf, verscheen Gazet van Antwerpen met een dikke purperen rouwband op de titelpagina. De krant schreef met de grootste eerbied over de overleden kerkleider en noemde hem net niet een heilige. Vijf jaar later verscheen het toneelstuk “Der Stellvertreter” van Rolf Hochhuth dat deze paus zo ongeveer een assistent van Hitler noemde. Het inderdaad onnozele stuk werd op heel wat plaatsen verboden. In Vlaanderen gaf omroepdirecteur- generaal Van den Bussche het bevel om een gastprogramma van het Humanis­

tisch Verbond niet uit te zenden omdat er lovend over de prietpraat van de Duit­

ser gesproken werd.

Bijna vijftig jaar later waren de rollen omgekeerd. Alle media tuimelden over elkaar heen om het afschuwelijke feit aan te klagen dat de idioten in het College van Kar­

dinalen het hadden gedurfd om een gruwel als Joseph Ratzinger als paus te kiezen: een katholieke vent als paus in plaats van een ere­

lid van de irreguliere loge zoals de Vlaamse media zouden gewild hebben. Dat zegt iets over de marginaliteit waarin de katholieke Kerk en haar opperste leider hier op enkele decades verzeild zijn nadat het instituut eeu­

wenlang een bijna onaantastbaar prestige had. Let wel, het instituut en niet zozeer de persoon zelf.

Het boek “Sleutelbewaarders” van de Britse historicus Roger Collins (uitgeverij Bert Bakker, 514 p„ 34,95 euro) bespreekt het pauselijke wedervaren van de eerste paus (Linus en niet Petrus) tot en met Benedic- tus XVI. Collins vertelt niet het pontificaat van iedere paus afzonderlijk. Dat vindt men gratis op het internet. Collins onderzoekt de grote verbanden tijdens bepaalde histo­

rische perioden.

Feitelijk moet je er na een grondige lec­

tuur één conclusie uit trekken: de Heilige Geest bestaat wel degelijk en heeft heel de tijd de Kerk geïnspireerd en doen bloeien, want anders is het niet te verklaren hoe ze zo'n bende schurken, gifmengers, moorde­

naars, intriganten, dieven en gekken over­

leefd heeft. En misschien is dat wel de enige zwakte van het boek. Vele pausen waren kin­

deren van hun tijd en gebruikten de wrede middelen van hun tijd, maar worden iets teveel herleid tot de misdadigers die velen onder hen ook waren. Maar toch waren zelfs de grootste boeven zoals een Alexander VI Borgia niet alleen met criminaliteit bezig, was hun Kerk niet alleen een bron van macht en geld, maar ook een bron van spiritualiteit

.Geregeld schreven zelfs pauselijke misda­

digers brieven die getuigden van naasten­

liefde, van zorg voor het zielenheil van hun schapen.

Constantijn

Feitelijk weten we weinig over de eer­

ste christenen. Dat komt ook omdat docu­

menten op goedkope Egyptische papyrus­

sen geschreven werden. Het veel duurdere, maar ook steviger perkament dateert uit de vroege middeleeuwen waardoor we meer details uit een grotendeels analfabete dan uit een beschaafdere tijd kennen. Waarschijnlijk is Petrus in Rome gestorven, maar zeker is dat niet. Linus is de eerste bekende naam van een bisschop, maar overal in Rome waren er kleine schuilkerkjes zodat er veel onbe­

kende bisschoppen geweest zijn. De chris­

tenvervolgingen waren courant al was het aantal echte martelaren misschien niet zo talrijk. Veel christenen zwoeren wel degelijk trouw aan de keizer en verloochenden een tijdje hun geloof. Na de vervolging werden ze weer christen en dus stoof het er tussen hen die standhielden en de wankelmoedigen. De ruzies werden nogal eens met slaande argu­

menten gevoerd zodat de overheid boos tus­

senbeide kwam en onvrijwillig nieuwe mar­

telaren creëerde.

Constantijn (324) was de eerste christe­

lijke keizer en hij beschouwde zich als het hoofd van de Kerk. Hij benoemde graag bis­

schoppen om hen in de administratie van het rijk in te schakelen. Nog tijdens Constantijns regering moeide zich al een eerste paus met geloofszaken buiten zijn eigen bisdom van Rome. Niet lang daarna was er al een eer­

ste tegenpaus. Het is nogal verrassend om te lezen dat de definitieve lijst van pausen eerst in het begin van de 20ste eeuw is opgesteld waarbij over een en ander duchtig is gedis­

cussieerd. Pausen die al eeuwen in het juiste rijtje stonden, verhuisden naar de categorie tegenpaus en omgekeerd is ook gebeurd.

Toen de West-Romeinse staat steeds min­

der voorstelde, werd de bisschop van Rome belangrijker in dat deel van het Rijk. Vragen over geloof en doctrine in het verbrokkelde Westen kwamen meer en meer op zijn bord.

Niet dat hij op zijn eentje kon beslissen, maar hij bevestigde wel de uitspraken van plaat­

selijke bisschoppen of synoden. De paus kon zich beroepen op het bekende zinne­

tje: “Jij bent Petrus en op die rots zal ik mijn kerk bouwen.” In Constantinopel of Alexan­

drie waren ze met die Romeinse pretenties niet erg gelukkig. Bij de val van het West- Romeinse Rijk werd de Oost-Romeinse kei­

zer het hoofd van de Kerk, maar inde praktijk had de Germaanse vorst die Italië regeerde, meestal het laatste woord in de pauskeuze.

Theoretisch kozen alle Romeinse christenen de paus, maar in de praktijk waren dat eerst de Romeinse aristocraten, dan de stervende paus, later de Romeinse clerus en tenslotte (einde 13de eeuw) de kardinalen.

In de 6de eeuw kregen een aantal bis­

schoppen het idee om een hun niet wel­

gezinde paus voor een kerkelijk gerecht te dagen. Anderen weigerden mee te spelen en het gevolg was dat de mening geleidelijk ontstond dat een paus onschendbaar was zodat alleen God over hem kan oordelen.

Een Gotische koning vaardigde in dezelfde eeuw een edict uit dat alleen de paus het recht gaf over geestelijken te oordelen: een precedent dat door latere pausen zo geïn­

terpreteerd werd dat burgers niet over priesters mochten oordelen, zelfs niet als ze gemoord hadden.

Eerst de Franse revolutie maakte in katho­

lieke landen een einde aan die leer. In 533 vond paus Mercurius dat het niet paste dat een paus een heidense naam droeg en hij ver­

anderde die in Joannes al werd die nieuwe naam maar 500 jaar later een echte traditie.

De meeste pausen waren in die tijd ook nog familievaders, getrouwd en met kinderen zoals de andere geestelijken. Toch bestond toen al de gewoonte dat hertrouwen ver­

boden was. Seksuele onthouding werd lang­

zaam het ideaal, zij het nog geen verplichting om geestelijke te worden. Met paus Grego- rius de Grote (590) kwam er wel voor de eerste keer een monnik op de troon. Zijn opvolger transformeerde voor het eerst een

De dingen dezer dagen

heidense plaats, het Romeinse Pantheon, tot een kerk. Nog altijd en dat tot 780 werd de Oost-Romeinse keizer als hoofd van de Kerk erkend, al aanvaardden de Romeinen niet langer dat hij naar goeddunken pausen afzette. De verbindingen tussen Constan­

tinopel en Rome verslechterden meer en meer en de taal werd geleidelijk een pro­

bleem. De Oost-Romeinse theologen (zoals ze zichzelf noemden; in feite waren het Grie­

ken) hanteerden een subtiel en theoretisch sterk Grieks dat niet gemakkelijk te ver­

talen was in het verbasterde Latijn dat de paus kende zodat beschuldigingen van ket­

terij over en weer vlogen.

“Onderkoning”

Geleidelijk dook er in het Westen een nieuwe macht op: de Franken. Een nieuwe dynastie, de Karolingers, kreeg wat hulp van een paus om de Merovingers naar het kloos­

ter te zenden. Latere pausen trokken daar de conclusie uit dat zij vorsten mochten afzet­

ten: een bron van permanente ruzies en oor­

logen. Na het vertrek van de Oost-Romeinen namen de pausen meer en meer de rol van suzerein over in grote delen van Midden-lta- lië, al is er nooit één enkel moment geweest dat een paus zich tot wereldlijk vorst uit­

riep. Dankzij de legers van Karei de Grote werden die domeinen zoiets als een kerke­

lijke staat, al beschouwde Karei zelf de paus als één van zijn onderkoningen. Hij sloot wel een akkoord met paus Leo om zich te laten kronen als keizer. In Constantinopel heerste een vrouw en dus deden Karei en Leo alsof daar geen echte keizer meer was. Het Oos­

ten erkende eeuwen lang die westerse col­

lega niet. Karei was natuurlijk geen Romein, maar daar vond men iets op. Keizer Con­

stantijn zou indertijd zogenaamd een kroon aan de toenmalige paus gegeven hebben om een keizer in het Westen te kronen in geval van nood. Vijftig jaar na Kareis dood ver­

valste een Frankische monnik een document met de zogenaamde schenking van Constan­

tijn; een fabeltje dat eerst in de renaissance ontmaskerd werd. Karei zelf heeft zijn eigen zoon gekroond om te bewijzen dat hij niet ondergeschikt aan de paus was, maar deze Lodewijk de Vrome is na Kareis dood toch naar Rome getrokken om nog eens een pau­

selijke kroning te vragen; een traditie die tot in de 16de eeuw standhield.

JanNeckers

Roddels uit de Wetstraat

Inkomen en lachen verzekerd

Even goed opletten.... Bart Tomme- lein uit Oostende katapulteert zichzelf naar de Vlaemsche Parochieraad en ver­

dwijnt daardoor uit de Kamer, want niet meer goed bevonden om fractieleider te spelen wat ook inhoudt dat hij zo’n 1.500 euro per maand extra verliest.

Vanuit het Vlaams Parlement wordt hij nu ook gemeenschapssenator. En wat gebeurt er nu? Hij wordt daar fractie­

voorzitter van de blauwe Senaatsfrac­

tie, waardoor de verloren sollen uit de Kamer langs een andere deur weer op de rekening verschijnen. Een vestzakope- ratie heet dat. Maar natuurlijk moet er dan weer iemand plaatsmaken... Dat is de oude krokodil Paul Wille, die niet meer verkozen werd als Vlaams parlementslid en dus ook geen gemeenschapssenator kon zijn. Maar niet getreurd, hij wordt nu weer opgevist als gecoöpteerde Senator.

Hij volgt dan op zijn beurt Filip Antheu- nis op die rechtstreeks naar het Vlaams Parlement verhuist.

En daarmee is de cirkel rond. Ieder­

een content. En wat zegt Bartje War­

hoofd over zijn nieuwe job als Vlaams parlementslidsenator? Geniet even mee:

“Vernieuwende voorstellen aanmoedi­

gen, nieuwe senatoren kansen geven en de expertise van ervaren senatoren opti­

maal benutten, dat zijn mijn uitgangspun­

ten. Goed luisteren naar elkeen is dan ook de boodschap. In deze moeilijke eco­

nomische tijden moeten we durven moe­

dige en vooruitstrevende voorstellen te doen. Op dit vlak heeft de Hoge Verga­

dering alvast een streepje voor.”

We liggen in een deuk van het lachen...

Pijnlijk

Niveaan Jan Jambon interpelleerde vorige week donderdag de kardinaal-

premier over het OESO-rapport aangaande o.m. de begroting, de belastingdruk en het financiële beleid. Van Rompuy kwam in de aanloop van zijn antwoord erg verrassend en vlijmscherp uit de hoek, want hij wees de niveaan op een zin in zijn vraagstelling.

Daarin stond: “Graag had ik de eerste minis­

ter ondervraagt..."

De kardinaalpremier wees de Vlaams-nati- onalist op de ‘t’ die een 'd' moest zijn en voegde er fijntjes aan toe: "De Vlaamse taal is wonderzoet, voor wie haar geen geweld aan doet..." Lange Jan zat erbij en keek er erg beteuterd naar en trok zowaar zijn hoofd zo diep mogelijk tussen de schouders. Zou hij geen medewerker hebben die zijn vragen eens naleest? Of leest hij de vragen van de medewerker die deze voor hem uitzijn dikke teen zuigt niet na?

Kamer heeft energiefactuur van 725000 euro

Feit is dat het erg pijnlijk is op zo'n manier de mantel uitgeveegd te worden, zeker als de vraag toch ernstig genoeg en inhoudelijk sterk was... Het is natuurlijk ook een tactiek om uw tegenstander uit zijn lood te slaan.

Een inquisitiekardinaal van destijds zou het niet beter hebben kunnen doen...

Ulla is de pijp uit___________

Ulla Werbrouck, de poulaine van Zean- Marie DD al van in de judotijd, werd in 2007 verkozen in de federale praatbarak.

Daar heeft ze zo’n twee jaar gevegeteerd, geen poot uitgestoken en niets van wat er gebeurde en gezegd werd gesnapt, maar wel een riante maandwedde opgestreken. Nu verhuist ze voor vijf lange jaren met het vaste maandloon van een Vlaams parlementslid.

Ze kan er nu gaan zetelen in de commissie Sport en er gaan zitten blinken als voorma­

lige sportkampioene. Maar daarmee is dan ook alles over haar gezegd. De Kamer zal

haar niet missen. Meer nog: velen zullen haar zelfs niet eens herinneren...

Amalgaam, Gamalhaam ofHamalhaam________ ____

Kamerlid Olivier Hamal (MR) is een nogal rare snuiter die zich in de commissie Justitie vooral onledig houdt met laptoptokkelen.

Facebook en Youtube zijn blijkbaar nut­

tige hulpmiddelen bij de werkzaamheden, zo leert een vluchtige blik op zijn scherm. Veel interesse vertoont Hamal dus niet echt: een royaal parlementair pensioen halen lijkt zijn voornaamste bekommernis.

De zitting van de commissie Justitie van vorige week zal Hamal zich echter nog lang na zijn pensioenleeftijd herinneren. De Boze praatbarakkers Schoofs en Laeremans leg­

den samen met spallochtoon René Landuyt vanuit de oppositie urenlang de meerderhei het vuur aan de schenen over het krakkemi kige wetsontwerp op de kansspelen.

Na zeven uur laptoplummelen kreeg Hamal het op de heupen. Hij sprak welis waar geargumenteerd over het wetsont werp, maar hekelde Landuyt tegelijker^) om diens zogezegde “filibustergedrag • L3^

duyt repliceerde dat Hamal van inhoudelij argumenten enerzijds en verwijten aan he adres van de oppositie anderzijds een arna gaam maakte. Daarop pikte Boze Bert in e zei dat Oliviers argumentatie een... “Ham3 gaam” was. Hilariteit! Zelfs tot op de me®

derheidsbanken. De blauwe MR-snoesha3 werd hierop vuurrood en stelde zowaar La duyt verontwaardigd verantwoordelijk deze belediging vanwege de Boze Limburg Hierop zei de West-Vlaming laconiek:

viens de la Flandre occidentale et je ne même pas capable de prononcer Ie mot que monsieur Schoofs vient de dire! (Ik uit West-Vlaanderen en kan het woord „ meneer Schoofs zei niet eens uitspreken In “Hamalgaam” zitten inderdaad nog3'

“g”-s en “h”-s die door elkaar kunnen geha worden... Resultaat: Hamal knock-outen hele zaal plat van ‘t lachen. 14

Lees verder op

Vlaanderen feest

5

Gulden Sinjoren Antwerpen

De regen kon hen niet temmen Onze feestdag in Gent

Er was daar op het Conscienceplein, aan de stevige voeten van Hendrik die zijn volk leerde lezen, twee keer meer volk dan vorig jaar. En het was goed volk, van verschillende gezindten maar allemaal even Vlaamsge­

zind: N-VA, Vlaams Belang mèt kopstuk­

ken, KVHV, NSV, VNJ, NJSV, Vlaams & Neu­

traal Ziekenfonds, ANZ, Pro Flandria, VVB, Marnixring, Voorpost en andere IJzerwakes.

Alleen de weeergoden temperden af en toe (en meer af dan toe) de aanstekelijke geest­

drift waarmee gemusiceerd, gevendeld, gere­

devoerd, koor- en samengezongen werd in de Vlaamsradicale geest van erop en erover naar een onafhankelijk Vlaanderen!

Gelegenheidsredenaar Jürgen Constandt, directeur van het Vlaams & Neutraal Zieken­

fonds dat onlangs de kaap van 55.000 leden heeft overschreden, keerde in zijn dege­

lijk opgebouwde rede even de rollen om en noemde Herman van Rompuy en zijn rege­

ring zowaar... staatsgevaarlijk. Hij citeerde daarmee uit De Morgen van omtrent twee jaar geleden ene... Herman van Rompuy die toen een regering met alleen een meerder­

heid in Wallonië als staatsgevaarlijk en spe­

lend met vuur had gedoodverfd. En kijk, twee jaar later regeert diezelfde redder van het unitaire België met een Vlaamse minderheid van 4I op 88 zetels en een Waalse regering van nationale eenheid. Geen wonder dat alle Vlaamse verzuchtingen door het Waalse front worden weggespeeld: gèèn splitsing BHV, geen eigen sociale zekerheid, uitver­

koop van energie- en banksector. Jürgen Constandt weet hoe dat allemaal kan gebeu­

ren: de Franstaligen trekken voor hun belan­

gen, onder stuwing van het FDF (Fils ses Flamands, spot spreker) altijd aan hetzelfde zeel; de Franstaligen weten dat CD&V, VLD en sp.a altijd als eerste door de knieën gaan, ondanks “onverwijlde” beloften en eenparig gestemde resoluties van ‘99; geholpen door het ondermijnende mollenwerk in de media, de artiestenwereld en de unitaristische zui­

len van ACW en ABVV met ziekenfondsen en vakbonden op kop; de splitsing in eigen V-rangen die een noodzakelijke Pax Pro Flan­

dria in de weg staat. Van de nieuwe regering- Peeters II verwacht Constandt een assertief beleid dat voor zijn part zelfs wat agres­

sief mag zijn. Met een knipoog naar Hendrik Conscience vroegjürgen Constandt: “Wan­

neer staat er nu eens iemand op die zijn volk

Van Sint-Niklaas tot Pretoria

De nijvere werkers van de Sint-Niklase Guldensporenwerkgroep hadden voor al hun inzet meer volk verdiend vorige vrijdag, vooral omdat zij een steengoed en steenfees- telijk programma in mekaar hadden gesto­

ken, met als vlotte blikvanger Connie Neefs, die zich aangenaam verrast toonde omdat het zinggrage publiek zo vlotjes alle liedjes die zij van broer Louis vertolkte, kon mee­

zingen met tekst en al. Benjamin, 'tWasaltijd zo, Ach Margrietje, Geefons een boom en wat gras dat noggroen is, het werd allemaal geest­

driftig meegezongen.

Eerst had voorzitter Willy de Sterck Vlaanderen Feest” en het stadsbestuur Passend bedankt voor de steun en de medewerking en de fameuze vijf resolu­

ties van het Vlaamse Parlement in herin­

nering gebracht en zich luidop afgevraagd

°f de nieuw gevormde praatbarak zich die tesoluties morgen nog wel zou herinne- ren- Had de opkomst beter gekund, de van Verst gekomen Guldenspoorders, de jon­

geman uit het Zuid-Afrikaanse Pretoria en

*'ln struise begeleider, Kobus Rossouw, zul- en hun bezoek aan de hoofdstad van het

*Vaasland waarschijnlijk niet licht vergeten, hebben wij ook eens onze volksnatio- tjalistische batterijen kunnen opladen, glun- erde Kobus, die wreed in zijn nopjes was tfet de heuse serenade van Afrikaanse lied-

!es WaaroP h') en ziin ionge metgezel tijdens et zanguurtje werden vergast. Het krioelde ,aar trouwens van de Zuid-Afrikareizigers,

le met minstens vijftien aanwezig waren.

Feestredenaar Armand de Block, voorzit- l^r Van de verdienstelijke Van Raemdonck- v 'ng. nam zijn toehoorders mee naar het

~erleden, met de Volksunie van Maurits en°kP'eterS’ Gerard de Paep, Hugo Schiltz oo f D'Hen. de dansavonden van VU en

^^tfronters en de betogingen voor amnes­

leert onderhandelen?” Alle zangers (m/v) van het nijvere Scheldekoor (met een dit­

maal goedgestemd klavier...) kregen als waar­

dering een gele roos met zwarte leeuw. Al zijn wij oud en te stram geworden voor beto­

gingen, zei dirigent Jan Fossey onder grote bijval, “wij zullen blijven zingen voor Vlaan­

deren!” Dat deden ook de onverslijtbare Vaganten met twee jonge musici als welkome versterking en de studentikoze cantoren van KVHV, NSV en NJSV die de massa, ongeacht de leeftijd, weer de figuurlijke pet omhoog deed zwieren en klinken met de plastieken bekers met gratis bier gevuld en die zorgden voor het nodige evenwicht: niet alleen nattig­

heid van buiten, maar ook van binnen.

Gulden Sinjoor Renaat van Beeck bracht een korte hulde aan Peter Benoit, I75 jaar geleden geboren, Jef van Hoof, 50 jaar gele­

den gestorven en aan die “grote madam van het Vlaamse lied”, Yasmine. Tevoren had ook hij opgeroepen tot bundeling van alle Vlaamse krachten om tot een Vlaams suc­

cesverhaal te komen. Het was zijn manier om Jürgen Constandt in te leiden, die van het Vlaams & Neutraal Ziekenfonds een heus succesverhaal heeft weten te maken. Zo’n succesverhaal was zaterdag ook deze tweede uitgave van Guldensporen met Gulden Sinjo­

ren, die naar nog smaakt, weer of geen weer.

HVO

Betweterige Ollander

Verre van ons de Groot-Neder- landers onder onze lezers voor het hoofd te stoten, maar als ‘t niet goed is, zeggen we ‘t ook van bepaalde bet­

weterige Ollanders in Antwerpen.

Tijdens de voorbereiding van het grote Vlaamse feest op het Conscien­

ceplein, werd Lieve van den Berghe aangesproken door een noordelijke bezoeker die het niet kon hebben dat het mooie plein aan de Carolus Bor- romeuskerk “ontsierd” werd door al die kraampjes en stalletjes. Hij zou daarvoor een boos telefoontje ple­

gen naar burgemeester Janssens, dreigde hij. Lieve antwoordde hem daarop, zoals een Vlaamse leeuwin betaamt, dat Ollanders ons niet moe­

ten komen leren hoe wij onze feesten moeten organiseren.

tie, Voeren Vlaams, e.a. Met weerbare mili­

tanten. Dat was het verleden. In het heden mist spreker politieke leiders die knopen durven doorhakken. Zeer concreet wees hij naar de Antwerps-Wase haven die dringend op oplossingen vraagt. “Wij hebben geen nood aan zelfverklaarde BV’s”, klinkt het,

“maar aan leiders die hun volk willen dienen en die ons vertrouwen waard zijn.”

Tot slot van de geslaagde viering werd het Gebed voor het vaderland en de Vlaamse Leeuw gezongen. Intussen moet het voor papa Willockx een hele opluchting zijn geweest dat zijn cultuurcentrum deze keer niét geteisterd is door een fascist als Wim de Wit, maar door een bezadigde Armand die er desalniettemin de Wase Block op legde.

HVO

Ook over de Schreve

Hoewel de Zuid-Vlamingen al sinds I677 door Frankrijk geannexeerd zijn en ertaal­ kundig, cultureel en sociaaldooronderdrukt en gediscrimineerd worden, blijven zij de symbolisch zo belangrijke overwinning van de Vlamingen op deFransen herdenken. Op 11 juli brachten nogal watleden van Radio Uylenspiegel,WesthoekinActie, het Streek- verbondVlaanderen-Artezië en de Michiel de Swaenkring samen met EUVO enhet OVV een bloemenhulde in Bruggeaan hetelfju- limonument. De Michiel de Swaenkring is duidelijk aan het opgroeien uit een inzin­

king. In heteerstenieuwe nummervan hun tijdschrift “Vlaanderen de Leeuw” zult u de foto van deze bloemenhulde terugvinden als hart onderderiem voor deVlaamse bewe­ ging, ookten zuiden vande Schreve.

In 1302 riep Jan Borluut de stroppen op om samen met de burgerstrijders van het Schelde-Leieknooppunt in Kortrijk in de beemden het pleit te beslechten. Toen ze terugkeerden van hun overwinning tegen de Fransen is onmiddellijk het besluit genomen om Gent enkel nog in het Vlaams te bestu­

ren. De bestuursverslagen werden vanaf II juli I302 enkel nog in het Nederlands geschreven en niet meer in de Latijnse over­

gangsvorm. Hoe zat het nu met de viering van deze illustere dag in Gent! Op de vooravond van 11 juli wilden de socialistische en liberale bestuurders hun onvolkse stempel op de feestdag drukken. Gelukkig liet het Vlaams Belang zich ook horen. Ter gelegenheid van de academische zitting deelden militanten en mandatarissen van het Vlaams Belang pamfletten uit met een sterk pleidooi voor Vlaamse onafhankelijkheid. “Naar aanleiding van het nieuwe Vlaamse regeerakkoord tus­

sen CD&V, sp.a en N-VA is immers nu al dui­

delijk dat de pogingen om een eigen Vlaamse hospitalisatieverzekering of een Vlaamse kin­

derbijslag te organiseren, zal blijven steken in symbolische eenmalige premies en wol­

lige intentieverklaringen. Het zijn pleisters op een houten been waarvan door de bud­

gettaire toestand niet eens zeker is of ze ooit zullen worden gerealiseerd. In werkelijkheid moeten deze voorstellen vooral het gebrek aan Vlaamse bevoegdheden camoufleren. De gepredikte Vlaamse revolutie waarbij België onder curatele zou worden gesteld, waar­

bij buiten de lijntjes zou worden gekleurd en waarbij er een assertief Vlaams beleid zou worden gevoerd, blijft duidelijk achter­

wege. Het Vlaams Belang is dan ook géén vragende partij voor alweer een Belgisch rondje staatshervorming, waarbij de Vlamin­

gen altijd een te zware prijs moeten beta­

len voor datgene waarop ze recht hebben.

Voor de partij is er maar één uitweg uit het Belgische moeras: een zelfstandige Vlaamse staat binnen Europa!” Karei Dillen had het niet beter kunnen zeggen.

De Gentse handelaars begrepen beter dan de stad hoe onze feestdag ook echt een feest wordt! De dekenij van de Vrijdagmarkt kon­

digde de Vlaamse feestdag op twee volle bladzijden van de Streekkrant aan: op de vooravond kon je onder de hoede van Arte- velde, de leeuwenvlag en “Vlaanderen feest”

genieten van “Gent zingt”. Voor 11 juli zelf stond het “Feest van de Vlaamse Gemeen­

schap” in geelzwart aangekondigd met daar­

In Memoriam

Pieter Huys

Premier Herman van Rompuy vroeg Gerolf Annemans vorige donderdag in de Kamer of hij meer wist over de dood van Pieter Huys. De advocaat uit Brugge stierf woens­

dag op 6I-jarige leeftijd aan een hartstilstand. Dezelfde dag reeds lichtte Edwin Feulner, de president van de invloedrijke Amerikaanse denktank The Heritage Foundation, prins Nicolaas van Liechtenstein en andere vrienden van Huys in. Thomas Fleming, hoofdre­

dacteur van het Amerikaanse maandblad Chronicles, vroeg Paul Belien om voor zijn blad een stukje te schrijven over Huys “om de Amerikaanse lezers te wijzen op het belang van de overledene”.

In eigen land echter gaven de “kwaliteitsmedia” geen kik. Pieter Huys, een persoon­

lijke vriend van wijlen paus Johannes Paulus II, die de Vlaming zozeer waardeerde dat hij hem elk jaar twee keer naar Rome uitnodigde voor een privé-onderhoud, werd stelsel­

matig doodgezwegen door kranten zoals De Standaard die steevast weigerden zijn opi­

niestukken te plaatsen. Pieter Huys was een van de grootste Vlamingen, maar bleef hier nagenoeg onbekend door toedoen van media die ons volk dom houden.

De natuurlijke politieke biotoop van Pieter Huys was de christendemocratie. Hij bracht het echter nooit tot een hoge functie in de politiek omdat hij zich ergerde aan het gebrek aan ruggengraat van de CVP. Huys was een tegenstander van Vlaamse onafhankelijkheid.

Net als Joris van Severen beschouwde hij de Walen als Franssprekende Nederlanders.

Toch was hij een bewonderaar van Karei Dillen, die hij loofde om zijn beginselvastheid.

Huys maakte er geen geheim van dat hij, als christendemocraat, het VB waardeerde om zijn ethische standvastigheid.

In I990 richtte Pieter Huys het maandblad Nucleus op, waarin hij waarschuwde voor de demografische crisis die Europa’s identiteit aantast en de poorten voor de islamise­

ring openzet. Huys was ook een tegenstander van de EU, een moloch die volgens hem de nationale identiteit van de Europese volkeren ondermijnt. Hij was eveneens tegen­

stander van de oorlog in Irak en geloofde dat pogingen om de democratie aan de wereld op te leggen gedoemd zijn om te mislukken.

Hij stelde vast hoe ook onze westerse democratie door het invoeren van het opi- niedelict tot een totalitair regime is verworden. Huys organiseerde de voorbije jaren in Brugge enkele internationale congressen tegen politieke correctheid en was van plan dat volgend jaar opnieuw te doen.

Het allergrootste drama was volgens Huys de morele ineenstorting van het Westen, waardoor een gruwel zoals abortus als “normaal” wordt aanvaard. Een beschaving die haar kinderen aborteert, zal niet overleven, zo waarschuwde hij. Hij begreep niet waarom de Vlaamse kerkleiders zich zo laf gedragen. Zelf steunde Pieter Huys met raad en daad iedereen die probeerde het tij te keren. Zo stond hij steeds klaar om organisaties zoals Moeders voor Moeders te helpen. In Brugge was Pieter Huys vooral bekend als voorzit­

ter van de vzw die jaarlijks de processie van het Heilig Bloed organiseert.

Pieter Huys wordt op woensdag I5 juli om 11 uur begraven in de kerk Franciscus van Assisi inde Karei van Manderstraat in Brugge-Sint-Kruis. ‘t Pallieterke biedt zijn weduwe en drie kinderen zijn medeleven aan.

onder: “De Draak - Vlaams Overleg Gent - houdt zoals gebruikelijk een kleurrijke bal­

lonnenactie om de I l-juliviering met Leeu­

wen en Leeuwtjes in de kijker te zetten.” Elk jaar kent deze actie met ballonnen (gespon­

sord door Flandria), en met papieren vlagjes (gesponsord door VVB) bij jonge Vlamingen een immens succes en is een les in jeugdige volksverbondenheid.

De dag erna in het Dienstencentrum van Gentbrugge deden de oudere VOS’sen het feest nog eens over. Vlakbij de muziekaca­

demie, genoemd naar Hullebroeck, bracht het Emiel Hullebroeckkoor alle Vlaamse klassiekers en nogal wat geliefde Afrikaanse liederen. Huguette de Bleecker-lngelaere wees op de nood van de Vlamingen aan meer beslissingsmacht en meer bevoegdhe­

den: “Die bevoegdheden moeten niet alleen worden benoemd én uitgebreid, we moeten ook geld hebben om ze te kunnen uitoefe­

nen. Het dotatiesysteem (de unitaire staat financiert de gemeenschappen en gewes­

ten) legt in feite een strop rond de hals van de deelstaten. Je kunt alleen daadwerkelijk onafhankelijk optreden als je rechtstreekse en onrechtstreekse belastingen kunt hef­

fen. Hoe de strop werkt, zien we tijdens de opmerkingen van de laatste dagen: de cen­

trale staat heeft geld nodig, dus krijgen de deelstaten minder en ze moeten bovendien het gat van centraal helpen dichten. U kunt invullen welke deelstaat geld op overschot heeft en wie niet, en dan weet u onmiddel­

lijk wie er zal betalen. Dat staatsgeld is een bittere vaststelling: niet alleen krijgen we de zogenaamde ondoorzichtige transfers via de Sociale Zekerheid, maar ook de geldstromen van hier naar daar via de indirecte belastin­

gen en taksen (accijnzen, btw ...) en stellen we vast dat de Vlamingen nu nog altijd het systeem onderhouden en betalen dat hen in een politiek en economisch afhankelijke positie houdt. (...) Het is vijf voor twaalf:

we moeten dringend het eigen lot in handen nemen, om te zorgen dat we onze economi­

sche toekomst veilig stellen en arbeidsplaat­

sen behouden en scheppen voor de huidige en toekomstige generaties. En dat kunnen we enkel als we ook beslissingsmacht in dit verband veroveren. Ook over Brussel, Halle en Vilvoorde."

Over de bevlagging bij de openbare gebou­

wen in Gent hopen we het in het volgende nummer nog te hebben.

Jan Borluut