dinsdag 03 juli 2007
'Het is een kwestie van goed bestuur' - JONGCD&V wil de ethische wetten van paars ter discussie stellen.
Van onze redacteur
Tijdens de kiescampagne benadrukte CD&V steevast dat de partij niet wilde raken aan de ethische wetgeving die acht jaar paars naliet. Met zicht op regeringspluche pleitte JONGCD&V gisteren om 'alle gebrekkige ethische wetten van paars' voor herziening vatbaar te verklaren. Aanleiding voor de tussenkomst vormt de
campagne van de Gentse arts Marc Cosyns om de beperkingen van de huidige euthanasiewet aan te klagen. Zo moet een arts die een patiënt door sedatie
(versterven) laat overlijden niet aan dezelfde voorwaarden voldoen als een arts die zijn toevlucht neemt tot dodelijke barbituraten.
Voor JONGCD&V is de paarse euthanasiewet 'gebrekkig' en bijgevolg een voorbeeld van 'slecht bestuur'. 'Paars stelt zelfbeschikking en uiterste autonomie voorop, zonder rekening te houden met de gevolgen van de wetgeving voor de maatschappij en de zwakkeren in onze samenleving', zei voorzitter Bert De Brabandere.
De jongeren pleiten meteen voor een dubbele aanpassing van de wet. Zo moet de zogeheten palliatieve filter worden versterkt. Zo kan de arts aan wie euthanasie wordt gevraagd het alternatief van de palliatieve zorg voorleggen. Ook moet de wet een toevlucht tot sedatie kunnen voorkomen. Hiaten in de wet veroorzaken volgens de JONGCD&V'ers 'wantoestanden'.
De jongerenorganisatie van de christendemocraten wil meteen de volledige ethische nalatenschap van paars tegen het licht houden. Ondervoorzitter Pieter Marechal: 'Wij willen de ethische wetten niet terugschroeven, wel verfijnen. Met het homohuwelijk en adoptie door homoparen hebben we nooit een probleem gehad. Maar de schuldloze echtscheiding was voor ons een stap te ver.'
'De ethische wetten van paars zijn niet onaantastbaar. Er mag geen taboe op rusten, zelfs al gaat het om symbooldossiers', benadrukt Marechal. Hij wijst er bovendien op dat de stellingen van JONGCD&V helemaal stroken met die van de
moederpartij.
Marechal: 'Neem nu de schuldloze echtscheiding. De snelheid waarmee echtparen uit de echt kunnen scheiden, maakt van het huwelijk een soort fastfoodbeleving.
Bovendien maakt het misbruiken mogelijk waardoor schijnhuwelijken makkelijker worden. Meteen past onze bezorgdheid in het goed bestuur dat onze partij
voorstaat.'
Bart Brinckman
