63s,e jaargang nummer 46 woensdag 12 november 2008
Waar eindigt de hebzucht?
Anderhalfjaar geleden ging in Gent het zogeheten procesvande eeuw vanstart, metin hetbeklaagdenbankjeondermeer Jo Lernout, Pol Hauspie, Nico Willaert en Gaston Bastiaens. Zowat 18.000zich gedupeerd voelende beleggers stelden zich bur gerlijke partij, honderdenonder henstonden de eerste procesdagen braafjes aan te schuiven om hundossier aan de rechtbank teoverhandigen. Diezetelde in de grote zaalvanhetInternationaal Congrescentrum in Gent, om devele beklaagden, detal
rijke advocaten en de verwachte massale toeloop van het publiek op te vangen. Dat publiek liethet al snel afweten.Dedebattenenpleidooien waren veel tetechnisch voor buitenstaanders en ook de pers verloor al gauw de aandacht, alleen de “technie- kers” van DeTijd en DeStandaardhielden het vol.Wistof had u overigens gemerkt dathet proces voor de zomervakantie lange tijd heeftstilgelegen en dathetsinds eind septembermaar heel moeizaam opnieuw op ganggekomenis?
Watdoetheterook toe. Sinds dehele heisa rondFortis is losgebarsten, lijktde zaak-Lernout & Hauspieiets vaneenandere planeet. Een miniplaneet, genrePluto, ver vanons vandaan endus verwaarloosbaar. En toch droeg Lernout & Hauspie al de kiemen inzich vandeenorme financiële zeepbel diehet voorbijejaar internati onaal is opengebarsten. Lernout & Hauspie isgroot geworden énten onder gegaan aan boekhoudkundigeen financiëlespitstechnologie. Hetwerd voortgejaagd door de druk om elkkwartaal betere resultaten tepresenteren ombeleggers aanboord te kunnenhouden en nieuwe investeerdersaan te trekken. Die opgeblazen resulta ten werden afgedekt door befaamdebedrijfsrevisoren en grotebanken en na verloop van tijdstortte Lernout & Hauspie zich in het megalomane projectFlanders Langu- ageValley,bijleper, met debedoeling over de helewereld tien van dergelijke taalval- leien te bouwen. Op het einde moest fraude op grote schaal in Korea voor hetgeld zorgen om de boel draaiendete houdenen in september2000 ging Lernout &Hau
spie zonder pardon overkop.
Sommigegelijkenissen met de bankencrisis zijn zonder meer frappant, ook alweer
houden we opdit ogenblik de beschuldigingvan fraude of oplichting. Dat isiets dat door het gerecht moetwordenuitgemaakt.Datneemt niet wegdater zeker rond Fortiseen toenemende storm isontstaan,waar meer nog ten zuidendan tennoor
den van de taalgrens mediaen beleggerselkaar opzwepen enopdenduur niet meer voor rede vatbaar zijn. Dat creëerteen gevaarlijke tijdbom,zekerincombinatiemet de visie vande openbare aanklager dat de verkoop vanFortis België aan BNP Paribas nietrechtsgeldigis gebeurd.
In de ogen van heel wat aandeelhouders staat het al zogoed als vast dat het Fortis- management de boelvolledig belazerdheeft, de controleautoriteiten medeplichtigzijn en de regeringdie lijn alleen maar heeftdoorgetrokken endusmee aan deschand
paal moet worden gespijkerd. Dat daarbij dewankelepositie van deFortisbankpoot opnieuwin het gedrangkomt,lijkt velen absoluut geen zorg te zijn. Zomocht “beurs
goeroe" Paul D'Hoore afgelopenzondag inDe Zevende Dag zonder enige kritische noot verkondigen dat het volgens hem geen probleem zou zijn de verkoop aan BNP Paribasbegin decemberop een aandeelhoudersvergadering te behandelen. Terwijl For tis meer danwaarschijnlijkdie aandeelhoudersvergadering niet eens haalt, moestde Rechtbankvan Koophandel zo’nuitspraakdoen endaarmee het vertrouwen van klan ten en spaarders verder ondermijnen - endus onderuithalen. En als Fortis valt, wor
den ongetwijfeld andere bankenalsdominostenen meegesleurd. Daar heeft uiteraard niemand belang bij. ook de aandeelhouders vanFortis niet, al lijken sommigenziende blind onderhet niet-aflatendegekwebbel van figurenals D Hoore diein de berichtge
vingoverFortis nietontsnappenaande verdenking vanvoortdurende belangenver menging. Ookindeze is de VRT dus een stoorzender van formaat (en we zouden ons als publieke aandeelhouders best eens stevigmet dat varkentje gaan bezighouden).
De Rechtbank van Koophandel zal dus een afweging moeten maken tussen net algemene enhetindividuele belangen opdeeerste plaats moetenwakenover het voortbestaan vanFortis om dandaardoor de rechten vande aandeelhouders te kun
nen doenrespecteren. Daarvoorzijn formules genoeg te bedenken om malheuren te voorkomen. Niemand had Fortis graag in Franstalige handenzien terechtkomen, maar in dit klimaatvan marktpaniek nogmeer paniek gaanveroorzaken, lijkt niet bepaald een goed idee. Overigens,waarom zittenwij de hele tijdalleen maar moeilij te doenover BNP Paribas?Mochten die vanbovende Moerdijk(is ernog leven voor de Groot-Nederlandse gedachte?) hun afspraken en hun kapitaalinbrengzijnnageko men,danhad Fortis wellicht helemaal niet ontmanteld hoeven teworden. Maar dan hadMegalomane Mauricezich anderzijds vorig jaar ookweer niet als een aasgier op
Amromoeten storten en we zijn inderdaad zeer benieuwdom tewetenof de financiële situatie vanFortis toen zorooskleurig wasalsze door de top werd voorge
meld.Hoesneller duidelijkheiddaarover, hoe liever! Intussenwil de ironie, neen, eer
der het cynismevande geschiedenisdat een vroegere topmanvanFortis, Anton van R°ssum, enkele jaren geleden zogoed als een akkoord had om samen tegaan met...
BNPParibas.Alleen vondMegalomaneMaurice dat hijindiecombinatie onvoldoende te zeggenkreeg,endus bleefde Zonnekoning liever in Brus-
alleen op zijntroon. Metalle gevolgen van dien.
■<*< rHJLxlEAE?vRE<
l€OK€ ZEGcT...
^AT4er ALMAAR
CCI\ •
• De strategie van de CD&V
• Brief aan een voorkenner
• Een “ zwarte ” in het Witte Huis
• Het koekoeksjong
• Het kunnen niet altijd Chinezen zijn 2 3 8 II I5
De Frans
"Vorige week zag ik deFrans." De Frans.
Die was ik al jaren uit het oog verloren.
Frans washet manusje-van-alles in een ver enigingsbestuur waar ik hem leerde kennen.
Frans werdte ouden haakte af.“Die moet al flink op jaren zijn”, telde ikgrofweg na.
"Op jaren? Volledig versletenzul je bedoe
len. ‘t Gaatniet goed met Frans. Hij komt zijn zetel niet meeruit,tenzij omnaar bed te gaan. Praten, lukt hem nog amper. Triest om te zien, zo'n actievemanvroeger. Soms komt de dood toch echtwel telaat”, vond mijngespreksgenoot, en niet veel later viel het woordeuthanasie.
Hoog tijd dus om Frans nog eens op te zoe
ken. Hij herkende mij meteen, maar daar mee lekenwe het goede nieuwswel gehadte hebben.Ikherkende hem amper. Oud, zwak, ineengedoken. Pas na enige tijd luktehet met moeite hem teverstaan.Zijn dagen bleven leeg, dachtik te begrijpen, uit wat zijn doch
ter vertelde. Hij woondein bijhaar. Een ver pleegster waste hem ‘s morgens, zelf eten lukte ook niet meer, naar toiletgaan was een avontuur, "datniet altijd op succes eindigt, fluisterde ze. Frans leek ver weg.
De dochter ging naar de keuken.Er moest straks gegeten worden.
Nu zatik alleen met Frans. Wat moet je dan zeggen om de stiltes niet te pijnlijk lang te latenworden?Dat je de indruk hebt dat hetallemaal niet meer de moeite is? Zal hij zelf ook wel weten, dus waarom nog eens in de wonde peuteren, redeneerdeik groot
moedig?
Hij leek m’n gedachten te radenen begon er zelfover. "Entoch ishetnog de moeite", zei hij plots, toen zijn dochter zich buiten gehoorsafstand bevond. Ik kreeg gelukkig niet de tijd om er flauwekul doorte mengen van decategorie "ja, elke dag is er één".
"Vroeger kwam de helefamilie‘s zondags opbezoekbij ons, maarsedertMariedood
is, kon ikhen niet meerontvangen", fluistert hij me naar voor gebogen toe. "Maar nu ik hieh bij ons Hilde woon,komen ze ‘s zondags weer allemaal af."
"Allez, je ziet de kinderen enkleinkinde
ren dus nog elke week”, vulde ik deadem
pauzeop.
“Als ik erniet meer ben, danvalt dat alle
maalweg.Danhebbenze geen tijd, allemaal andere dingen te doen. Nu komen ze nog bij elkaar, omdat den bompa datgraag heeft.
Maar als ze hierzijn,wordter gelachenen gezwanst. Zeamuseren zich hiersamen." Hij zakte weer in dezetel. "Ge zultweldenken datik niks meer kan", ginghijna een korte pauze verder.“Awel, ge vergist u.Ik kan ze nog allemaal bij elkaar brengen.Ik denkdat ik de enige ben, die daar nog in zou lukken.
Goed dat ik nognietdoodben." Even flikker
den zijn ogenzoals vroeger, als hij de andere bestuursleden ervan had kunnenovertuigen dat initiatief zus of zo best kon uitgevoerd worden, want Franszou er zijnschouders wel evenonder zetten.
"Misschienkomen ze nog eens samen op I november aan mijn graf na mijn dood.
Nu elke week.” Hij lachte schalks. Alsof hij hetmetde dood op een akkoordje had gegooid.
EENMANSCOLLECTIEF DenBlooten Kooninck
U mag rechtstreeksop de pianistschieten via denblootenkooninck@hotmail.com, maar natuurlijk ook via het gewone redactieadres
lllllllll
414278
46
5
2
12 november 2008De dingen dezer dagen
DANKZIJ
X‘Hi£l2ictciïlc.
WETEN WE NU DAT ÓÓK IN HET BANANENSTAATJE
BELGIEKSKE...
... DE MENSEN
CHANGE
WILLEN!
V
BARACK OBAMA
Zou Barack Obama een trouwe lezer van ‘t Pallieterke zijn? Waarom herhaalt hij anders iedere dag, al van de eerste dag van zijn campagne, dat wij “change - verandering” nodig hebben? ‘t Pallieterke schrijft dat al jaar en dag.
Als u dus wilt weten waar Obama de mosterd vandaan haalde, lees ‘t Pallieterke. Of beter nog, neem een abonnement. Zodat u niets hoeft te missen. Trouwens, als U nu een abonnement neemt voor een heel jaar en 93,60 euro stort op onze rekening 409-6519491-68, krijgt U ‘t Pallieterke tot op het einde van dit jaar gratis en voor niks. Wilt U er meer over weten, bel dan naar 03 232 14 17 en onze lieftallige secretaressen staan U graag te woord.
Als “de lente eraan komt”
In dit nummer heeft onze Buizentemmer het over de Britse stand-upcome- dian Jack Dee. Tot diens publiek behoren ook BGB’s, Bekende Groot-Brittan- niërs. Jack heeft voor dat volkje altijd een apart welkom in petto. Zo ook voor de mij compleet onbekende Tracy Emin die hij de grote kunstenares van een uniek werkstuk noemde. Want een onopgemaakt bed, omringd met gebruikte con
dooms, vies ondergoed en fastfoodrestjes. Een geweldig werkstuk vond Dee. De vliegen volgden hem overal.
Voor hoeveel eurootjes het MuHKA enkele jaren geleden de idee van het vandaag te “bewonderen" en op te snuiven "werk”
heeft neergeteld, kan men, allicht uit res
pect voor het privéleven van kunstzaaier Fabre, enkel raden. Ik raad dus dat het door de gestegen levensduurte nog een pak meer zal zijn dan wat de man al wist binnen te rij
ven door de voorgevel van het SMAK van zijn soortgenoot Jan Hoet met plakken hesp te behangen. En wie weet, niet eens minder dan het “honorarium" dat hij voor de bekleding met dode kevers van een zaal in het konink
lijk paleis op zijn rekening mocht bijschrijven.
Op uitdrukkelijk verzoek van onze om haar uitzonderlijke kunstkennis overal ter wereld geëerde en mede daardoor alom geliefde
“reine” Paola.
Terug naar de voor het gewone gepeupel immer bereikbare condooms en rotte patat
ten van kunstfenomeen Fabre. Als bezoeker blijft ge “genieten" van alles wat er te zien en te ruiken valt zo lang ge dat zelf wenst. Voor het personeel van het MuHKA ligt dat iet
wat anders. Dat stapte zelfs naar het Comité voor Preventie en Bescherming op het Werk om in te grijpen vooraleer de eerste gevallen van flauw vallen door stank dienden geno
teerd. Die door de gazetten uitgebrachte stap te ver, was aanleiding voor de VRT om nog dezelfde dag in het journaal van 18 uur ene Kathleen Weyts als onvertogen bewon
deraarster van kameraad Fabre op te voe
ren. Ze zei, hoornen brilletje op de diepintel- lectuele neus geplant, dat de condooms met ingegoten rottigheid door kenners - waar onder uiteraard zijzelf - als “topwerk” werd ervaren.
Die stelling werd in het journaal van 19 uur verder onderbouwd door Bart de Baere, de bijzonder met zichzelf tevreden “artistieke directeur” van het MuHKA. Die rook hele
maal niks, had enkel oog voor de “vitaliteit van het werk”. Maar waarschijnlijk is het reukorgaan van deze kenner defect.
Zou er iemand zijn die nog harder lacht dan Fabre zelf met al die bij hun “kunstken- nerneus” genomen arrogante en zelfinge
nomen sukkels (m/v) die het bestaan om in condooms opgehangen vuiligheid kunst te noemen?
Misschien wel die ene journalist die schreef dat wie geen tijd of zin heeft om zich naar het MuHKA te spoeden, thuis zelf een kopie van het condoomwerkstuk in elkaar kan knutse
len. Tot het uit zichzelf naar buiten kruipt, heeft hij wel nagelaten daaraan toe te voe
gen. Vandaar en in deze mijn helpende hand.
D.M
ol Onder welke titulatuur de hoogbegaafdeTracy de beschavingsgraad van haar werk aan het gepeupel liet kennen, bleef onvermeld.
In tegenstelling tot die van Jan Fabre, niet alleen een duidelijk begenadigde zielsver
want van de genaamde Tracy, maar tevens een bejubeld artistiek monument van de Vlaamse “progressieve elite”. In het Ant
werps Museum voor Hedendaagse Kunst (het MuHKA) kan de "betere” kunstkenner zich nog tot I april (!) in dezelfde moeite laten confronteren met de beste aprilgrap en tegelijk het jongste “werk" van dat monu
ment. Het heet “De lente komt eraan”. Die ligt weliswaar nog een eindje in het verschiet, maar wie in regenachtige en winderige najaarsdagen bij een confrontatie de levens
echte “link” zou missen tussen de lente en de door “kunstenaar” Fabre in het MuHKA uitgestalde mestvaalt met bijhorende stank, rest weinig andere keuze dan ofwel de hand aan zichzelf te slaan, ofwel zich publiekelijk tot ongeneeslijke reactionaire cultuurbar
baar te laten uitroepen.Ge moet inderdaad al van heel slechte wil of van al een heel eindje weg van deze blijde wereld zijn om in de aan het MuHKA-plafond opgehangen condooms, gevuld met rottende aardappels en ajuinen, geen intens diep kunstzinnige hulde aan het ontluikende leven te zien. Het wordt niet met zoveel woorden gezegd, maar ik ver
moed dat de bijhorende stank dient inge
schat als nieuwe door dat ontluikende leven vrij gemaakte energiebronnen.
De CD&V-strategie:
de broek laten zakken
Zoals de aandachtige toeschouwer van het topcabaret dat wel eens ‘de Belgische poli
tiek’ wordt genoemd, wellicht al weet, is het zogenaamde Vlaamse Kartel intussen dood en begraven. Niet zonder gevolgen voor de CD&V blijkbaar. Ooit meende die partij dat Brussel-Halle-Vilvoorde kon gesplitst wor
den mits vijf minuten politieke moed. Onver
wijld ook, staat in het Vlaamse regeerak
koord. Dat ‘onverwijld’ en die ‘vijf minuten’
waren bij manier van spreken, want intussen zijn we weer heel wat ouder en is BHV nog altijd niet gesplitst.
Blijkt dat ze bij CD&V niet echt goed op de hoogte waren van de Belgische politieke realiteit. Ook wetsvoorstellen die niet met dubbele taalmeerderheden moeten wor
den goedgekeurd, kunnen door een taal
groep zowat oneindig geblokkeerd worden.
Het arsenaal bestaat uit belangenconflicten, alarmbellen en regeringscrisissen. Dat kan de CVP verweten worden, die al die hinder
palen ooit in de wet opnam, maar de CD&V was anders geworden. Dus botste ze onge
wild op die talloze hinderpalen, die duidelijk maken dat de Franstaligen alleen maar heel Belgisch denken als het hen goed uitkomt.
Maar wanneer het ene België hen niet past, spelen ze graag de confederale technieken uit, bis zum bitteren Ende.
Een meerderheid der Belgische parle
mentsleden wil BHV splitsen. Dat die meer
derheid uitsluitend uit Nederlandstaligen bestaat, zou echte Belgen niet mogen sto
ren. Want zijn we niet allemaal Belgen, welke taal we ook spreken! Niet dus. Zo’n Vlaams- Belgische meerderheid moet en zal geblok
keerd worden. Wat de Franstaligen dus ook doen. Tot daar willen we nog vriendelijk zijn voor CD&V. De wet is nu eenmaal de wet.
De “vijf minuten” en het “onverwijld” waren dus uitingen van overenthousiasme.
De CD&V vraagt, de Walen draaien
Maar als diezelfde CD&V ook nog eens gaat meewerken aan de blokkeringen, dan wordt die partij medeplichtig. Leterme drong er eerder al op aan dat de Franstaligen toch zeker een tweede belangenconflict zouden inroepen om te verhinderen dat de parle
mentaire meerderheid zou kunnen beslis
sen. In september bleek ook Kris Peeters gevraagd te hebben aan de Francofonen dat ze toch zeker alle middelen zouden uitputten om te verhinderen dat BHV voor de Vlaamse verkiezingen zou gesplitst kunnen worden.
Begrijpe wie kan.
Zo’n belangenconflicten kosten veel tijd.
De wet is de wet. Maar intussen leren we dat ook CD&V bepaald geen haast maakt om het tijdverlies tot een minimum te beper
ken. De senaat moet na zo’n belangencon
flict een advies formuleren. Voor de zomer-
vakantie werkte CD&V mee om dat advies uit te stellen tot na het reces. Maandenlang extra tijdverlies dus. Intussen is dat advies er.
De meerderheid keurde een advies goed dat vaststelt “dat het zoeken naar een oplossing samenloopt met de onderhandelingen tot institutionele hervormingen”. Blijkbaar zijn CD&V en VLD akkoord dat er een onder
handelde BHV-oplossing komt, uit te dok
teren in de rand van de grote communau
taire onderhandelingsronde. Botst geen klein beetje met de straffe woorden, dat er over BHV niet zou worden onderhandeld.
Praatcafé
Maar de CD&V heeft nog pijlen op de boog. Vorige week lekte uit dat Kris Pee- ters druk uitoefent op Marino Keulen in de zaak van de drie kandidaat-burgemeesters in de faciliteitengemeenten. Keulen liet de zaak nog eens onderzoeken en moet de knoop nu stilaan doorhakken. Maar Peeters vindt dat het de sfeer zou bederven om nu formeel te beslissen de wetsovertreders niet te benoe
men. En dus kwam het tot een vlammende ruzie met Keulen terzake, want die wil nu wel beslissen. “Een nieuwe provocatie” noe
men de Franstaligen dat en Peeters wil zijn
‘interinstitutioneel overleg’ (wat een woord) niet bezwaren.
Peeters is dus bereid de broek heel ver te laten zakken. En zo treedt hij razendsnel in de voetsporen van Leterme, die ook hele
maal in de logica van de Belgische compro
missen (lees Vlaamse terughoudendheid) U gestapt.
Of het Peeters veel zal helpen, is maar de vraag. Tot nu lekte weinig uit van dat interin
stitutioneel overleg. De financiële crisis met de Fortis- en Dexiadossiers ging met alle aandacht lopen, natuurlijk. Maar er valt ook helemaal niets te lekken, want er gebeurt niets op dat overleg. En dat is nu uitgelekt, in La Libre Belgique. De Franstaligen achten de tijd rijp om na Leterme ook Peeters kopje"
onder te drukken. Dan zijn alle CD&V-top' pers onherroepelijk beschadigd. Er wordt uitsluitend gepraat over ‘wezenlijke' dos
siers als de overheveling van te restaure ren patrimonium of te saneren NMBS-gr0^
den, zoals De Morgen voorbije weekeind®
schreef. Grote dossiers waarvan de Vlaamse beweging al jarenlang een strijdpunt maakt-
Peeters komt met dossiertjes op tafel. d1®
dan botsen op een Franstalig non. En dan begint de Vlaamse minister-president aan een nieuwe versie.
Bedevaartgangers naar Echternach schie
ten sneller op. Over vette vissen wordt niet gepraat en zelfs de borrelnootjes blijken he®
moeilijk te kraken.
Welke grote strategische plannen ac^e^
het CD&V-optreden schuilgaan, ontgaat he kleine verstand van uw dienaar.
'775
NIET MOEIL'JK, 'TISC j EMAKKELJK,
r /$ een plezante
AoBBy—■
(g).
ft
—NIEUWE fa
LEZEN MAKEN VOO* HET
VLAAMS ZIEKENFONDS <
De incestueuze PoCo-dub voelt zich zwaar geschoffeerd door het feit dat politiechef Koe- kelberg en zijn canapésecretaresse Ricour het schofterig stuntje van het PoCo-lijfblad Humo niet pikken. De fijnzinnige Humoïs- ten hadden ergens van een pornosite op het internet een beeld van een koppel dat zich overgaf aan fellatio gejat en de koppen van dat koppel overplakt met de hoofden van Koekelberg en Ricour. Zij pikten dat dus niet - hoe zoudt ge zelf zijn? - trokken naar de rechter en de rechter gaf hen gelijk: Humo moest direct uit de winkels.
De PoCo-club op haar achterste poten.
Schandalig! Een aanslag op de vrije menings
uiting! Censuur! Ziet die stomme rechter dan niet dat dit satire was. Om te lachen! Een bil- lenkletser! Satire! Jawel.
Nu hoeft voor ons op vrije meningsuiting geen rem te bestaan, geen enkele, maar als de Humoïsten een nanogram fatsoen in hun lijf zouden hebben, zouden ze zelf aangevoeld hebben dat dit er ver over is.
Niet dus!
Alle schrijvende leden van PoCo-club heb
ben hun harnas aangetrokken, hun scherp
ste pen geslepen en hun woordenboek van
strafste woorden uit de kast gehaald om !e strijde te trekken tegen deze dodelijke oon slag op de vrije meningsuiting die ons r weg zet naar de totalitaire dictatuur. Verg lijk even deze strijdlust ter verdediging de vrije meningsuiting met wat er a^err,Oje gezegd, geschreven en gewreven is over
“plat préféré” - de forel in botersaus - ƒ Schnurrbart Adolf H. Het kot was te kle^
Bannen dat ding van het scherm! ^ens^t Vrije meningsuiting heeft zijn grenzen! VI denkt u wel! Dat ge alles moogt zeggen e
tonen! Niks daarvan. .
Bart Deprez, productieverantwoor lijke van de forel in botersaus, en Jon ƒ vens, netmanager van Canvas, weten bije &
volgende gelegenheid wat te zeggen: het satire! Wind u niet op, jongens, het is ma om te lachen!
Dezelfde raad kan gegeven worden ö die het OCMW-raadslid van Machelen teve.
VB’er (nu ex), Luc van Keerbergen, die Z' kostelijk vermaakte met het zingen van e antisemitisch liedje. Satire! Zeg dat het sO"
is en don mag het!
De dingen dezer dagen
12 november 20083
Kleine Onvolledige Encyclopedie Voor Ongeletterden En Transintellectuelen
M
Maatpak: fatsoenlijke kledij die door politiek correcte duiders wordt misprezen als verhulling van fascistische lichaamstaal.
Maffia: misdadig genootschap van Siciliaanse oorsprong en elke vergelijking met bepaalde politieke partijen in ‘t federaal belzjieksken is uit den boze.
Masochisme: neiging om zichzelf te vernederen, bv. door als Vlamingen miljarden euro’s aan de Walen te geven en daar stank voor dank voor te krijgen.
Matrak: doorslaand argument waarmee Brusselse burgemeester Thielemans vreedzame actievoerders van Vlaams Belang welkom heet.
Maxima: echtgenote van Nederlandse kroonprins die dagelijks in het
weerbericht vernoemd wordt in tegenstelling tot prinses Mathilde, die nochtans ook het schoon weer zou willen maken.
Meerderheid: term die aanduidt wie in een democratie dorp, stad, provincie of staat (mee) mag besturen, behalve als die meerderheid uit VB zou bestaan.
Merde: Franstalig alternatief voor shit.
Mestkever: nuttig en proper beestje dat door de oude Egyptenaren vereerd en door de oude Belgen onder Boduognat de Gucht verguisd werd.
Methusalem: bijbelse figuur die de recordleeftijd van 969 jaar bereikte, de leeftijd die een Vlaming zou moeten kunnen halen om de onverwijlde splitsing van B-HV nog te kunnen meemaken.
Minderheid: in ons eigen (?) vaderland Franstalig en de baas.
Minister: dienaar (van zichzelf).
Mirakel: wondere gebeurtenis die haast even zelden voorkomt als in de Belgische politiek de uitvoering van Vlaamse resoluties.
Moed: onverschrokkenheid in moeilijke omstandigheden die, indien vijf minuten volgehouden, zou volstaan om B-HV.
Moedwil (Jan): Ware Vaderlander uit oorlogstijd, die vanuit het veilige Londen de goede Belgen over de radio opriep om “ieder zijn zwarte” te pakken, zowat in de stijl van de hedendaagse kwaliteitskrant De Morgen.
Mozes: I/bijbelse leider van de joden, die zijn volk uit Egypte
naar het Beloofde Land loodste 2/misprijzende benadering door Brusselaars van de Vlaamse Rand als quantité négligeable: ‘”t Zen er mozes”...
Muppetshow: voorstelling van aan touwtjes dansende poppetjes, die evengoed Leterme Show zou kunnen heten.
Echos uit de Koepelzaal Draak________
Het lijkt ons niet geheel en gans uitgeslo- ten dat - in Vlaanderen althans, want onze no°rderburen hebben er niet mee af te reke- nen ■ weldra in onze moedertaal een nieuwe
^drukking het licht zal zien: zo arrogant als Noël Slangen. Al moet het ons van het art dat we geen greintje medelijden had- en met TerZakejournalist Emmanuel Rot- tey> alleen al maar een blik op die poen-
’cheppende cobrasmoel van de “strategische lrecteur" van de VLD maakt bij de braaf
ste mens agressieve oerdriften los dewelke 'i sinds zijn meest rebelse puberteitsjaren onderdrukt en afwezig waande. En nu heeft sinds het optreden van minister-president eeters in ‘De zeverende dag’ - het commu- O'oatiebureau Groep C van de Slangenmens o' de samenwerking met de BAM en de aamse overheid opgezegd. Schrik voor wat 6r anders naar boven zou komen over dat
•
BlaamBth ïetuui
^Wvw. vlaamscheleeuw. com
of bel 03-385 81 90
het Vlaamsche Leeuw bier 'yordt gebrouwen door de Brouwerij Van Steenberge
supervage maar peperdure contract waar
van niemand blijkt te weten in welk schuifje
‘men’ het verloren gelegd heeft? Wij heb
ben niet het gevoel dat daarmee de kous af is en zouden Jan Peumans (N-VA) - die in het dossier reeds zijn gulden sporen ver
diende - durven aanbevelen ook de andere koppen van die draak te lijf te gaan. Harop!
Ten vijand in!
De dialoog en
de burgemeesters_________
Een goed punt dus voor Kris Peeters en zijn partij, maar moeten we dat nu weer met
een afpakken? Minister Keulen van Binnen
landse dinges wil nu binnen afzienbare tijd - er is sprake van een maand - het dossier van de drie dwarsliggende faciliteitenburgemees
ters definitief regelen. Hij werd daarover trouwens vorige woensdag nog aan de tand gevoeld door Joris van Hauthem (VB). Een en ander is tegen de zin van Peeters die maar al te goed weet dat het potje van de Frans- taligen dan zwaar gaat overkoken en dat hij zelfs het minste geringste resultaat van zijn fameus communautair overleg op zijn buik kan schrijven. Gelooft die man daar dan nog echt in? Wij waanden hem verstandiger...
Vrijdag immers nog sprak men in 'La Libre Belgique’ met veel minachting over die gemeenschapsdialoog, waarmee Peeters in zijn flanelletje in de herfstkou stond. Bart de Wever was dus echt niet de enige om vast te stellen dat het geen maand geduurd heeft eer deze ‘dialoog’ pure cafépraat werd en zich af te vragen hoe lang de Vlaamse rege
ringspartijen het minachtend ‘non’ nog zul
len blijven slikken. Ernstige evaluatie drin
gend gewenst!
Kloof tussen burger en politiek bijna gedicht
Kent u Arno Quinze? Wij ook niet. Enig gegoogle leverde op dat het gaat om een
Aan Karei de Gucht Part noch aandeel Berlare
Gij (Koninklijke) Voorkenner, Vieze vuile mestkevers zijn eind vorige week naar het gerecht getrokken en heb
ben klacht ingediend tegen handel in aan
delen Fortis met voorbedachten rade, in die zin dat gij op de hoogte waart van de dramatische stand van zaken begin okto
ber bij Fortis en dat gij uw mond zoudt hebben voorbijgepraat. Voor alle duide
lijkheid: in ons juridisch systeem behoudt ieder zijn onschuld tot het tegendeel bewe
zen is, en bovendien lieptgij zelf rond in de schaduw van de Taj Mahal toen het week- bladverschijnsel Humo u en uw vrouw op de korrel nam. Gij hebt uw verdediging dus aanvankelijk vanuit de verte moeten voeren, en niet altijd even duidelijk, wat gij de komende dagen kunt veranderen.
Op voorwaarde natuurlijk dat ge u niet gaat verschuilen achter het strafonderzoek dat intussen (wel heel snel!) geopend is, al hoopt het Vlaams Belang natuurlijk u tus
sen hamer en aambeeld te doen belanden en extra hard te kunnen aanpakken. Ze hebben namelijk nog een hard eitje met u te pellen en bovendien nog een beetje ach
terstand in te halen opJean-Marie Dedec- ker die bijzonder vlug op de hoogte was van de aanvankelijke klacht van een “ano
nieme getuige” bij de CBFA ofte de Bank- commissie, getuige die blijkbaar het For- tiskantoor in Berlare onafgebroken met een verrekijker in de gaten moet hebben gehouden, zo hij/zij er al niet zelf bedrij
vig was. (Dat laatste zou dan wel een pijn
lijke aangelegenheid zijn met het oog op de vertrouwelijkheid van bankgegevens.) Enfin, de juiste identiteit van mijnheer of mevrouw de getuige zal vroeg of laat wel duidelijk worden gezien de politieke belan
gen die in deze zaak op het spel staan, maar laten we ons voorlopig beperken tot een meer feitelijke schets.
Volgens uw eigen verklaringen - en niet die van Humo - hebben uw vrouw en haar broer een klein pakket aandelen van For
tis verkocht (‘Op 3 oktober! Kan ik van
uit India niet controleren’) zonder dat er sprake was van enige specifieke informa
tie van uwentwege. Maar ge voegde er op tv aan toe: ‘In de mate dat ik een advies gegeven heb, was het om die aandelen niet te verkopen.’ Daarmee lijkt ge uiteraard u zelf compleet tegen te spreken als ge stelt dat ge géén informatie hebt doorgespeeld.
Op vrijdag 3 oktober lag Fortis pampus in de touwen na een aantal smerige toeren van Nederlandse zijde en het was voor ingewijden duidelijk dat de opsplitsing van de Nederlandse en Belgische activiteiten het aandeel de doodsteek zou gaan geven.
Hebt gij al dan niet uw gezinsleden/beken- den op de hoogte gebracht van de pijnlijke verwikkelingen die met de Nederlanders
zogeheten topdesigner (“art director” van Quinze & Milan) die ooit nog een affaire zou gehad hebben met Boris Becker en in janu
ari 2005 verantwoordelijk tekende voor Villa Tinto, het Antwerps bordeelcomplex tussen de Verversrui en de Schippersstraat dat de wereld ons benijdt.
Voor een som van 387.000 van uw en mijn belastingeuro’s heeft de Vlaamsche Parochie
raad enkele maanden geleden beslist dat die meneer (nou, ja) een houten constructie mag realiseren die het parlementsgebouw en het Huis der Parlementsleden zal over
koepelen ter hoogte van de Leuvenseweg in Brussel. Want volgende week organiseert het Vlaams parlement het ‘Festival van de Politiek’ en het is in het kader van deze sot- ternij dat een en ander gebeurt! Er staat inderdaad geen maat meer op de dwaasheid of de arrogantie van de macht...
Maar in een zgh. democratie hebben we dat alleen maar aan onszelf te wijten! Wij vragen alvast geen rosse cent voor volgend idee: kan men die ontwerpende pipo niet als
nog vragen de Lange Wapper wat te herteke
nen? De kostprijs heeft absoluut geen enkel belang, want de Vlaamse overheid buigt zich met grote bezorgdheid en dito deskundig
heid over ons aller koopkracht en economi
sche voorspoed...
waren ontstaan? Ge beklemtoont uitdruk
kelijk dat noch gij noch uwen Jean-Jacques aandelen van de hand hebben gedaan en dat het wel heel dom zou zijn geweest in Berlare zelf met voorbedachten rade aandelen te gaan verkopen of een ope
ratie uit te voeren die het daglicht niet mocht zien. Uw schoonbroer liep trou
wens al langer met plannen rond om te verkopen. Tot zover deze lezing volgens Karei de Grote.
We zullen dus moeten afwachten wat er van dat gerechtelijk onderzoek én dat van de CBFA terecht komt en of gij en uw vrouw al dan niet vrijuit gaan (handel met voorkennis is een moeilijk te bewij
zen aangelegenheid en ge zijt vroeger in een ander onderzoek rond het computer
bedrijf Bricsnet al eens aan de dans ont
snapt). Dat zal evenwel niet beletten dat uw politieke geloofwaardigheid een ern
stige knauw krijgt en heel wat coalitiepart
ners in deze al zo stabiele regering zullen er geenszins rouwig om zijn dat gij eens een toontje lager gaat zingen. Het is intussen algemeen bekend dat de VLD, in de nacht van de verkoop van de Belgische onderde
len van Fortis aan BNP Paribas, Leterme en de andere onderhandelaars nog zwaar het vuur aan de schenen heeft gelegd over het lot van de kleine aandeelhouders, waar
voor een speciale constructie op poten moest worden gezet - terwijl nu blijkt dat de nauwe familiekring van een van de libe
rale topministers nog net voordien zelf wat schaapjes op het droge had gebracht. Ge zijt overigens naar India vertrokken, samen met meneer Coburg, na het afscheiden in La Libre Belgique van een interview dat in wezen neerkwam op een ultimatum: ‘Als de regering in de komende maanden geen duidelijke sociaaleconomische keuzes kan maken (versta: in liberale betekenis), dan heeft het geen zin om tot 2011 door te gaan, (...) dan zal het aan de bevolking zijn om zich uit te spreken tijdens verkiezin
gen.’ ‘t Zal nu wel even gedaan gaan zijn met die arrogantie, zo vermoeden wij.
Nochtans heeft Yves Leterme u vorige week in het parlement in bescherming genomen "tegen een lynchpartij”, en dus zullen ook wij het bij wijze van afscheids
groet beleefd houden. Bij volgende lime
rick:
Een kleine belegger uit Knokke Was duchtig op Fortis aan ‘t gokken Maar plots liep het mis
En voor hij het wist
Deelde Berlare diep in de brokken Da-ag Karei, en doe de groeten aan Mireille!
Zwijgend zweten zonder zeveren
Het kind Anciaux heeft natuurlijk ook een weblog, wie zal hem dit speelgoed misgun
nen? Erger is dat hij daar soms tekstjes op neerpent die niet steeds even doordacht en verstandig zijn.
Wie zal het verbazen: het vat kan nu een
maal niet geven wat het niet inhoudt, nooit ingehouden heeft en ... inderdaad.
De jongen is nu eenmaal een volstrekt hopeloos geval.
Nu was het weer iets over Doel en het Saeftinghedok dat opening leek te bieden aan Groene!
Jos Stassen om dat compleet mismees- terd dossier nog eens aan te kaarten. Der
halve stelde hij een vraag over die bertiaanse praat aan Kris Peeters als Vlaams minister voor Havens.
Het was het klassieke en voorspelbare gezapzever, maar wat met ons niet weinigen verbaasde was het peilloos diepe, niet te ver
beteren en even moedige als onvoorstelbaar moeilijke zwijgen van die dwaze meneer van ons Damienne.
Wij weten het: ons Heer moet zijn getal hebben, maar van sommige soorten zijn er dat zo immens veel!
4
12 november 2008De dingen dezer dagen
Vraagbarak
Donderdag was het weer vragenuurtjes- dag, met andere woorden: de praatbarak wordt dan een vraagbarak. Tot ons groot contentement beginnen nu ook de serieuze gazetten en zelfs de kwelbuismedia dat in het snuitje te hebben en komen zij net als ons tot de conclusie dat er van zwaar en serieus parlementair werk nog maar weinig in huis komt. Zelfs onder een bloedernstige voorzitter als Herman kardinaal Van Rom- puy wordt in het Paleis der Natie aan onder
maatse politiek gedaan.
Verjaardag
Toch kwam er een kwade aap uit de mouw.
Bij de aanvang van de zitting vroeg Bart Lae- remans het woord met de mededeling dat voor belangrijke verjaardagen gewoon
lijk enige aandacht in het parlement wordt gevraagd. De tsjevenkardinaal luisterde min
zaam en zelfs met een zweem van een glim
lach. Maar die verdween als de bliksem toen Laeremans de historische zitting van de com
missie Binnenlandse Zaken precies een jaar geleden in herinnering bracht waar meerder
heid (Vlamingen) tegen minderheid (Belgo- fonen) werd gestemd voor de splitsing van BHV. Ook herinnerde hij aan de dure eden van een aantal Vlaamse partijen...
Laeremans overhandigde de voorzitter een spitse verjaardagskaart, die hij aannam, maar meteen liet wegbrengen. Het Paleis der Natie dient niet voor dergelijke stunts, was des kardinaals oordeel. Nadien bekende hij dat hij had gedacht dat Laeremans hem zou gelukwensen met zijn eigen verjaardag. Zou enige ijdelheid de kardinaal niet vreemd zijn?
Juist hij zou toch moeten weten: vanitas vani- tatum, omnia vanitas!
Spervuur
Het leek wel een gezamenlijk Vlaams-nati- onaal offensief! Niveaan Jan Jambon en Boze Hagen Goyvaerts wilden van woordbreker Leterme vernemen hoe het nu zat met de opmaak van de begroting en of hij een begro
tingstekort zag zitten. De woordbreker ant
woordde met een uitgestreken gezicht dat men vasthoudt aan de begroting 2009 zoals deze door het Federaal Planbureau werd uit
getekend. Het antwoord kon de Vlaams-nati- onale heren niet echt bekoren. Beide waren van mening dat de nabije toekomst zal uitwij
zen dat men momenteel eigenlijk over een virtuele - dus een eigenlijk niet-bestaande - begroting spreekt en dat begrotingscontro
les zullen uitwijzen dat de huidige begroting niet veel met de realiteit te maken heeft.
Aandoénlijk
Oude PS-krokodil en door de Waalse Duce afgedankte gewestminister Claude Eer
dekens, alsook FDF-Führer Ollie Maingain kwamen geëmotioneerd hun gruwel uitspre
ken over het scanderen vanuit de tribunes van anti-Waalse tirades tijdens een voetbal
wedstrijd tussen Genk en Charleroi. Het zou niet mogen, maar ochgottekes toch... Wat
Plankzeil naar www.pallieterke.info
MarcusThesaurus SOS Goede Smaak
Maingain geregeld aan het adres van de Vla
mingen in het algemeen in het zwerk slin
gert, tart vaak alle verbeelding. En dat doet hij niet op voetbaltribunes, maar in pamflet
ten en allerhande drukwerk en op meetings.
Onverdraagzame scherpslijpers en haatpre- dikanten zoals Eerdekens en Maingain zou
den best eens voor eigen deur keren voor
aleer te gaan spuwen op de dorpel van hun geburen.
Rocking Mia
Ampersandertante Mia de Schamphelaere geeft er bijwijlen een lap op door met the
ma’s naar buiten te komen die toch niet met
een in haar interessesfeer te situeren zijn.
Maar verrassingen zijn altijd leuk. Zo vatte zij vorige week minister Quickie, over de illegale verkoop van tickets voor concer
ten van AC/DC en Metallica. Terecht ver
zette zij zich tegen de woekerprijzen die o.m.
via malafide internetstekken uit het buiten
land gevraagd worden voor inkomtickets.
Zij wilde weten wat er tegen kan gedaan worden. Q dankte haar voor de vraag en zei even te hebben gedacht dat Mia hem wilde uitnodigen om samen naar zo’n concert te gaan. Toch beloofde hij met de buurlanden te werken aan betere afspraken. Mia con
tent, iedereen content.
Wensen
Op een zeker moment las de Kamer
voorzitter Herman kardinaal van Rompuy volgend bericht: “Bij brief van I5 oktober 2008 heeft de kabinetschef van de Koning mij de wensen van Zijne majesteit de koning voor het welslagen van de werkzaamheden van onze Vergadering overgezonden.” Er werd geen woord commentaar bij gegeven.
Vreemd bericht. Zou de man uit Laken wer
kelijk bekommerd zijn om wat er in het par
lement gebeurt! Of is het zoiets in de stijl van “yo, de mannen!”?
Absurdistan_______________
Acht moties lagen ter stemming. Praat- barakkers dienen die in om de regering er toe aan te zetten voor bepaalde zaken aan
dacht te hebben of om zelfs een aantal ini
tiatieven te ondernemen voor kwesties die zij aanbrachten. Vrijwel altijd gaan derge
lijke moties uit van de oppositiepartijen, die hiermee een poging doen om een en ander onder de aandacht te brengen. Maar in dit land wordt daar niet naar geluisterd. Ze wor
den gewoon weggestemd met een eenvou
dige motie van de meerderheid om over te gaan tot de orde van de dag. En de orde van de dag is, dat in dit absurde land absurde din
gen gebeuren.
Prijs
Het kartel met de tsjeven opzeggen, heeft zo zijn prijs, heeft N-VA-senator Louis Ide ondervonden. Senaatsvoorzitter, mon
sieur De Decker, heeft hem verboden nog
"statistische vragen” te stellen. Ide wilde door die vragen informatie loskrijgen over de gezondheidszorg in Vlaanderen en Wal
lonië waardoor telkens via cijfers werd bewezen hoe scheefgetrokken de gezond
heidszorg in Wallonië was.
Dat mag dus niet meer.
Zolang de N-VA in het kartel zat, maakte De Decker geen bezwaar tegen de "statis
tische vragen”, nu wel. 46 vragen van Ide werden al afgewezen.
Precedent
Waar gaan we naartoe als zelfs rechters de Bozen beginnen gelijk te geven? Een
Antwerpse rechter heeft het immers bestaan die verdomde vakbondscel van Marie-Rose Morel gelijk te geven. Althans gedeeltelijk. Andermaal: Waar gaan we naar
toe?!!! Die vakbondscel had het LBC voor het gerecht gesleept nadat die Lieve van den Berghe had buitengezwierd, omdat die in 2004 op een kieslijst van het Vlaams Belang had gestaan. Het LVC kreeg het deksel op zijn neus. Zoals gezegd halvelings, maar pijn doet het evenzeer. De rechter baseerde zijn verdict op het feit dat de LBC zijn statuten niet had aangepast in de zin dat vakbonds
leden die op een lijst van het Vlaams Belang gaan staan, uit de vakbond verstoten wor
den. Lieve van den Berghe had ook geëist dat de vakbond zou verplicht worden haar op straffe van een dwangsom opnieuw als lid op te nemen en een verbod voor de vak
bond om in de toekomst nog partijmilitan- ten uit te sluiten, maar daar ging de rech
ter niet op in.
Marie-Rose Morel blij natuurlijk. Het Vlaams Belang gewaagt van een geweldige precedentoverwinning. Uiteraard wil het Vb meer, namelijk dat de uitsluiting door ACV, ABVV en ACLVB van 700 VB-leden onwet
tig is.
TerZake
Onmiddellijk na de rechterlijke uitspraak over de uitstootpolitiek van het ACV repte Terzake zich naar huize Morel in Schoten, waar de algemene secretaris van LBC-ACV, Ferre Wyckmans, ook zijn klapke mocht komen doen. Morel vertelde daar wat zij ook voor de Vlaams-Nationale Debatclub heeft verkondigd: dat haar vakbondscel niét tegen de vakbonden is, maar wel tegen het gefoefel, het machtsmisbruik en het rabiate belgicisme. Vlaams gezond verstand, om het met de woorden van Marie-Roses boezem
vriend Jean-Marie te zeggen, maar het kwam wel hard aan bij de Ferre, die daarop voor de zoemende camera een antwoord moest verzinnen en helemaal de kluts kwijtraakte.
Zodanig dat de sukkel de rechter zowaar in de mond legde dat de vakbond wel degelijk Vlaams Belangers mocht uitsluiten. Pikante reactie van Terzake: "Dat is dan toch uw interpretatie”.
Wie zou denken dat in deze beroerde tij
den van overduidelijke mediasabotage van het Vlaams Belang, elk lid van die partij blij zou zijn met Morels schoten in de media- roos, denkt maar rap iets anders, want er zijn verkiezingen op komst en er moeten lijs
ten samengesteld worden. Voor de Europese lijst van het VB stond vorige keer, zoals nu, Frank Vanhecke op I en Marie-Rose Morel als eerste vrouw op 2. Dat zou voor juni 2009 ongewijzigd kunnen blijven. Geen pro
bleem dus, ware daar niet de langbenige ex- miss Anke van Dermeersch, die uitgekeken lijkt op de senaat en haar zinnetje op Europa heeft gezet. Het partijbestuur moest de gor
diaanse knoop doorhakken, maar de zwaar
gewichten stuurden strategisch (?) hun kat en de zwaarwichtige beslissing werd... uitge
steld. Hoe zei Johan Vandela uit Oostende
dat weer? Een tijdbom in een ijskast stop
pen, kan tijd winnen, maar ook... de ijskast doen ontploffen. Wordt vervolgd.
Zoek de mol
Jurgen Verstrepen is op mollenjacht getrok
ken bij LDD. Volgens hem zijn dat mollen die speciaal door het Vlaams Belang gestuurd zijn om in LDD te infiltreren en alzo de partij schade te berokkenen. Hij wijst zelfs me de vinger naar zijn vriend (nu: voormalige vriend dus) Patrick Ghys en zijn campagne de route Judy Thues, in 2006 verkozen op de VB-lijst in Mortsel, maar daarna overgelopen naar LDD. Volgens Verstrepen staan die nog altijd op de betaallijst van Vlaams Belang.
Als ge het ons vraagt, wordt Jurgen stil- lekensaan paranoïde. In die toestand komt hij als mollenvanger misschien nog zichzelf tegen als mol.
Eis
Jurgen Verstrepen gaat zich die paar blad
zijden roddel over de vermeende liefesaffaire tussen Vanhecke en Morel nog beklagen.
Voor de 200 andere bladzijden van zijn boek heeft geen perskat belangstelling. Morel en Vanhecke leggen, naar eigen zeggen, een schade-eis van 50.000 euro op tafel. Het is te hopen dat Verstrepen genoeg boeken verkoopt, want wij denken niet dat LDD zo grootmoedig is - zoals het Vlaams Belang dat wel was - dat zij daarvoor gaat opdraaien.
Vreten uit twee ruiven
Noèl Slangen is, zoals geweten, directeur van de VLD en is daarnaast ook druk doende met zijn communicatiebureau (deftige naam voor gebakken lucht) Groep C. Blijkt toch wel zeker dat Groep C vijf Nederlands-Limburgse gemeenten helpt de Ijzeren Rijn onderuit te halen. De partij, waarvan Slangen de direc
teur is, is echter de tegenovergestelde mening toegedaan: de Ijzeren Rijn tussen Antwerpen en het Duitse Roergebied moet er sowieso komen.
De heer Slangen, die zijn naam dus niet gestolen heeft, weet van de prins geen kwaad. Volstrekt in orde, beweert hij. ^°ar dat moe de VLD maar eens uitleggen aan
"de mensen”.
Slangenbezweerder Peumans
De N-VA gaat een klacht wegens flS ter en eerroof indienen tegen de Hasseltse communicatieadviseur Noël Slangen. Deze had Jan Peumans in Ter Zake beticht van schriftvervalsing en corruptie. De N-VA gaa nu een advocaat op de uitzending zetten, om deze te analyseren en op basis daarvan een klacht met burgerlijke partijstelling °P te stellen. De klacht zal worden 'nSe<^ie!' in Antwerpen of Brussel, niet in de thuis sis van Slangen, Hasselt.
Het hele gedoe draait om de d's&U.
sies over de Beheersmaatschappij werpen Mobiel (BAM) die onder meer Oosterweel(de)verbinding moet realisete en waarbij Groep C van Slangen commun catieadvies levert.
Dat is een potje waarin Peumans al ee heel tijdje aan 't roeren is. Slangen kan helemaal niet appreciëren. n
Maar dat zal Jan zonder Vrees v Riemst worst wezen.
De dingen dezer dagen
Winifred Wagner
De beslissing is dus gevallen: de 89-jarige Wolfgang Wagner wordt in Bayreuth opgevolgd door zijn oudste dochter Eva en zijn jongste dochter Katharina (uit zijn tweede huwelijk). De Gentse blaaskaak Gerard Mortier had ook zijn kandidatuur ingediend tezamen met Nike Wagner, dochter van de in I968 overleden Wieland Wagner, de oudere broer van Wolfgang. Wieland, nog meer dan Wolfgang, was de vertegenwoordiger van Neu-Bayreuth dat afstand nam van de nazifestivals tussen I933 en I944 onder de leiding van hun moeder Winifred; de hartsvrien
din van USA (unser seliger Adolf). De historica Brigitte Hamann heeft nog eens heel de Winifred Wagnersage tegen het licht gehouden en het blijkt dat een en ander nogal genuanceerd moet worden.
WinifredWilliams is een 9-jarigeEngelse wees diein I907 door verrefamilie in Ber lijn feitelijk geadopteerd wordt. Ze krijgt een goede burgerlijke en muzikale opvoe
ding, want haar pleegvader was eenuitste kende musicus,een intimus vande Wagner- familie en een vurige Duitse nationalist.De prachtige villa Wahnfried en het Festspiel- haus zijn persoonlijk bezit van de erfgenamen Richard Wagner: zijn vrouwCosima Liszt en haar kinderen. In het jaardatWinifred in Duitsland arriveert, staatCosimatoe dat haar enigezoon Siegfried de teugels vanhet Festival overneemt.Siegfried is een vrien
delijke en niet-onverdienstelijke componist vansprookjesopera’s. Hij is ook een dis
crete homo die zo langals maar mogelijkeen huwelijk uitstelt. Winifredis I7alsze met haar pleegoudersacht opvoeringen bezoekt in juli I9I4. De 20voorstellingen in augustus wordenvervangen door een reële Götter dämmerung.Ze ontmoet erook Houston Stewart Chamberlain,getrouwd met een zustervan Siegfried ende auteur van veel
gelezen boeken overde superioriteitvan het Arische ras en de nefaste rol van deJoden.
Cosima ziet in het lange frisse jongemeisje een idealevrouwvoorSiegfried ende 45’er ontsnaptnietaan zijn plicht.Hetjaar daarna trouwthet koppel. Siegfried doet zijn best, want in I917 wordt een erfgenaam geboren:
Wieland. Een jaarlater volgt Friedelind, nog een jaar laterWolfgang en tenslotte Verena in I920. Dan heeftSiegfried hetwelgehad enwordt hij weerzijn discrete zelf.
Oom Wolf
De oorlogheeftzware gevolgen. De Wag- ners leefdenaltijd op grote voetende enige inkomsten zijn nu de giften van allerlei Wag- nerverenigingen. De Wagners zijnkapot van
de Duitse nederlagen enzezijn al lang hevige antisemietenals zij in I923 een nieuwe pro feetin hun villa uitnodigen enonmiddellijk in zijn ban komen. Hun ontgoocheling isgroot als de staatsgreep van hun nieuwe vriend Adolf mislukt en hijdegevangenis in moet.
Zezenden hem pakjesenlange brieven.
In het door de oorlog en de enormeinfla tie geteisterde Duitsland is voorlopig geen geld tevinden om deWagnercultus verder te zetten. Dusreist het koppel naarde VS, maardaarzijn de meesteWagnerfans tevin
den bij rijkeJoodsefamiliesin New Yorken deAmerikaanse pers heeft al lang en breed de politieke voorkeuren vande familie uit
gesmeerd. Siegfried probeert toch wat rijke Joden teovertuigen,al veracht hij hen, maar deresultaten zijn nietbriljant. Automiljar- dair Henry Ford haat ook Joden,ontvangt de Wagners metveel ceremonie, maar komt nietmet geld over de brug. De familiekeert ontgoocheld weer naar Duitsland, bereidt toch een nieuwFestival voor en haaltalle oude kostuums en decors uit de mottebal- len. Eind1924 is unserseliger Adolfvrij en hij is een van de eregastenvanBayreuth in het volgende festival.Hij schenkt Winifredeen kopievan Mein Kampfmet een opdracht.
De praktische dame leesthet boek en geeft het terug. Zij heeftde ontelbare drukfouten aangestipt enis blij datdie allemaalverbe
terd zijn in de tweede druk.
De economische toestandklaart wat op in het land en de Wagners hebben weer geld. Hitler wordt een marginalefiguur die nog op weinigplaatsenwelkomis.Winifred koopt een autootjeen gebruikt haar wagen dikwijls omAdolf Hitler in hetdonkerop te pikkenzodat zijnbezoeken geen aanstoot geven. Zeis een van deweinigen met wie hijde ‘du’-vorm gebruikt;hij wordt als oom
‘Wolf een hele populaireoomvoor de kin deren die hembewonderen. De vier Wag- nertjes zijn onbeschofte pretentieuze boef jes die hun moeder verafschuwen omdat zij de enige is die zichniet laatringeloren door de verwendesnotneuzen.
Splitsing
In I930 sterft Siegfried, Winifred volgt hem op als baas van het Festival in afwachting dat Wielandvolwassen is. Ze doet dat zeer goed en kiest bijzonderbekwame medewer
kers omdatzezelf geen musicus oftheater- vrouw is. De depressiehindert ook hetfes
tival.Eriséénlichtpunt: de steile opgang van de NSDAP;eenpartij waarWinifredal jaren lidvan is.Deredding komt metde machts
overname. Hitler zetzich onmiddellijk ach
ter Bayreuth,hetoverheidsmanna stroomt overvloedig en departijorganisaties moeten grote hoeveelheden tickets kopen. ‘Wolf isjarenlang de gevierde eregast, beschikt overeen eigen villa op hetFestivalterrein enouwehoert tot in de vroege uurtjesmet Winifred enandere gasten. En hij beslist mee over programmatie, musici, regisseurs en vertolkers. Maar er is geen sprakevan een relatie tussen Winnie en Wolf.
Oudere wagnerianen zijn hysterisch dat Winifredde ensceneringen uit Wagners tijd buiten schopten moderne gestyleerdekos
tuums en decors kiest:iets waar Hitler haar enthousiast in steunt. Winifred is wel anti semitisch, maar voor goede zangersendiri
genten maakt ze graag eenuitzondering. In het begin kan zij nog een beetje op de good will van Hitler rekenen maar hij verhardt zijn houding omdatiedereen, Joodsof niet Joods, een beroep op haar doeten zijnooit hulp weigert. Dochter Friedelind vlucht in I938 uit Duitsland en begint een antinazi- campagne. Hitler neemt dat bijzonderkwa lijk.Winifredziet hem voor de laatste keerin
1940. Buiteneen paar korte telefoontjes en een pak koffiemet Kerstmis hoort zenooit meeriets van hem. Dedrie anderekinderen worden echter geregeld bij de Führer uitge
nodigdenvooralWieland(diedoor Hitler vrijgesteld wordtvan legerdienst) blijfttot het laatste een enthousiastenazi.
Winifred helptinmiddelsslachtoffersvan het regime waarze kan. Zeschrijft tot 30 brievenper dagen doet eenberoep op lager geplaatstenazi’s die niet weten dat ze uitde gratie is. Amerikaansebommen vernietigen
12 november 2008
5
nog in I945haar woning en een deel van het theater.De Amerikaanse bezetters verbie den haar enigeactiviteit en de nieuwe Duitse machthebbers dagen haar voor een denazifi- catierechtbank. Van alle kanten draven men
sen op die ten gunste van haar getuigen. Ze komt er vanaf metgemeenschapsdienst.
Wieland is naarde Franse zone gevlucht en wordt nooit verontrust.Hij voedt zijn eigen kinderen opmet de legende dat hij anti-Hit- lerwas endat hun grootmoeder de schuld van allesis.
In de val gelokt
Winifred begrijpt zeergoed dat ze in het oog van de buitenwereld altijd verbrand blijften in I949 doet ze afstand van haar functieten voordele van haar twee zonen.
Haar dochters zijnwoedend omdat ze volle
digopzijgeschoven worden. Wieland wordt de nieuwe artistieke directeur,Wolfgang demanvoorhet geld ende administratie.
In I950 start hetFestival weer. Er is geen geld en Wieland moet noodgedwongen de soberstmogelijke regievoeren metalleen wat lichteffecten. De onnozelecriticidenken dat dit gewilde inspiratie is en schrijvenWie land de hemelin. Hij is zelf verbaasd en gaat uiteraard op dezelfde weg voort. Zijn ver houding metzijnmoederwordtaltijdslech ter enhij laat op zeker ogenblik een muur bouwen ophetdomeinom haar nietmeer te zien. Wielandsterftin I968en Wolfgang wordt tot ditjaar de enige baas. Winifred trapt in I975 inde valvan een televisiema ker. Hijinterviewthaardagenlang over de zogenaamde geschiedenisvan het Festival en laat heimelijk een taperecorder de gesprek ken opnemenals de camera nietdraait. In werkelijkheid is hij alleengeïnteresseerd een nazi te laten zeggen dat ze nog altijdwarme herinneringen heeftaan de Hitler zoals zij hemgekend heeft (watiets anders isdan de massamoordenaar). En dus breekt het schandaal los indeDuitsepers. Haar reve latie datWielandde echte harde nazi’s was, wordt opzettelijk doodgezwegen, want die isnu links. Wolfgang durftniet anders dan zijn moeder de toegangtot het festival van 1976verbieden.Winifred reageert met de vlucht vooruit en verdedigt haar relatie met Hitlernogveel vuriger danvroeger. Ze sterft begin I980.
Jan Neckers
Vlaams-nationale Debatclub
Marie-Rose en haar cel
Voorzitter Koen Dillen beloofde het Publiek, minder talrijk opgekomen dan Vorige maand, een belangwekkende avond Met Marie-Rose Morel, die al twee jaaraan het hoofd staat vandeVB-vakbondscel en daareen boekje over open zou doen. Zelf lichttehij alvasteen tipjevande syndicale
?!^ier op: de Vlaamse Maatschappij voor Waterzuivering die goedjonstig l,7 miljoen
^ro optafel legt om daar vormingsavon
den voor vakbondsledenmee te bekostigen en andermisbruik. Over al die misbruiken w°rdt door demedia zedig gezwegen.
Devakbondscel die wij uit de grond heb- en gestampt, is géén antiverhaal, stak Marie-Rose van wal. Veel vakbondsmensen
°en goeiedingen, maar anderenzijnalleen Maar uit op profijtjes en als leden van het
aams Belang bij bosjes wordenuitgeslo- ei?' dan moet jeterugslaan.
n geen enkel ander Europees land zijn Oveel werknemers bij devakbond als bij
ns- tussen 60en 70 procent.Het hoogste percentage inonze buurlanden is 30% en in
^rankrijk behoortslechts 9 % vande wer- bevolking toteen vakbond. Vraag die raar“'igesteld mag worden:is vakbond te , IMen metdemocratie? De vakbonden heb-
, e,n hier veel leden (ACV1,6 miljoen, ABVV
*akh1''i°en)om<^at ze machtig zijn. Om als bond bestaansrecht te krijgen, moetje ketens 50.000 leden hebben en moetje de Kjnd'en a's vakbond erkend worden door Wq .at'ona'e Arbeidsraad diegecontroleerd bew C door... de vakbonden. Marie-Rose
>akheert boudweg datdeaantallen waar de heef °?den mee uitpakken, nietkloppen. Dat de i? de yakbondscel ontdekt doorzich over gen n uitingen vanVlaams Belangerste bui
gen Daapbij kwamaanhet licht dat sommi- t6n totv'tf keer toe werden buitengesme- zijbij verandering van werknooit .raPr waren uit de vorigelijst. En zeg-
at die vakbonden 168miljoen euro per
jaar binnenrijven om werkloosheidsvergoe dingenuit te keren. Banksyszou dat kunnen voor 0,13 europer werkloze, devakbond ontvangt perkop... 12 euro.
En toch zijn de hulpkassenvirtueel bank
roet. De ACLVBstaat voor8 miljoeneuro in 't rood, onthultMorel van de vakbonds cel. Verder heeft zij het nogover surrea
listische taferelen bij de spoorvakbonden en het loodswezen. Wij levenin een bana
nenrepubliek,klinkt het. Er isgeenenkel land waar ministers en staatssecretarissen zo kruipen voor de vakbonden, vervolgt zij, en de kopstukken van die bonden zijn alle
maal anti-Vlaams. Zij richten vormingsavon
den pro-België in en daarom isde flink van detongriem gesneden spreekster van oor deel dat niet zozeer de vakbonden bestre den moeten worden, maarde fundamen
ten van België. Groot probleem is natuurlijk datdieverrektevakbonden geen rechts persoonlijkheid hebben. Krachtig besluit:
wij hebben nog maar het topje van de ijs
berg blootgelegd, maar wij gaan door tot Cortebeecken De Leeuw komen zeggen:
"Sorry, Marie-Rose.” Het publiek van de Vlaams-Nationale Debatclubleek voldoende Engelsmachtig te zijn om Marie-Rose Morel te danken met een warm en langapplaus.
Vlaamse zielendienst
Meer volk dan vorig jaar op de Vlaamse zielendienst in Sint-Walburgis aan de Ant
werpse Volkstraat, nu al zóvele jaren lang een zinvolle en mooie traditie. Al even tra
ditioneel werd de dienst voorgegaan door pater Aernouts, die zich andermaal opwierp als een onbeschroomde priester. Al in zijn welkomstwoord verkondigde hij de ongezou
ten mening dat de Vlamingen vertegenwoor
digd zouden moeten zijn in alle kerkraden, parochieraden en andere raden die de Kerk in Vlaanderen rijk is. Zouden moeten, maar niet dus. Nochtans, zei de pater, is het chris
telijke gedachtegoed ruim genoeg om alle meningen aan bod te laten komen. Dat wij als groep worden uitgesloten, noemde hij gevaarlijk. Wij mogen dat niet laten gebeu
ren, bezwoer hij en daarna zong het Schel- dekoor van Jan Fossey de Psalm van Roden- bach met die klaar klinkende bede: "Zegen de eed door allen trouw gezworen: Vlaande
ren, Vlaanderen bovenal".
Als zaden in het zand...
Die kerkelijke uitsluiting van Vlaamsge
zinde gelovigen moet die goeie pater Aer
nouts heel hoog zitten, want in zijn preek kwam hij er uitgebreid op terug. Het was eigenlijk een striemende aanklacht tegen een instelling die een regimekerk in plaats van een volkskerk is. Wij zijn met z’n allen, wij zijn met velen gelovige mensen, klonk het, en het past niet dat wij worden uitge
sloten. Onze gefusilleerden, vervolgt de pre
dikant, dat zijn mensen die heilig geweest zijn. Borms, Vindevogel, Laplasse zijn men
sen die op een bijzondere wijze de dood zijn in gegaan, de dood waarvan zij wisten dat die hun te wachten stond. Wij zien hen als heiligen, zei de pater, en ook de mensen die in Rusland hun leven zijn gaan riskeren.
Die mensen hadden voorgangers: de eersten waren mannen van Scheut, onder wie pater Lievens die in China gruwelijk is vermoord.
Andere voorgangers waren die Antwerpse
zusters, die in 1900 allemaal op één nacht zijn vermoord in de Boksersopstand. Zij gin
gen de Oostfronters vooraf die door de Heer niet zijn tegengehouden en gegaan zijn met grenzeloze toewijding en daarom verdienen dat wij hen eren en groeten op een bijzon
dere manier. De predikant dacht ook aan de doden die geen graf hebben door de slordig
heid van België en misschien ook wel omdat hun familie te lang heeft gewacht om hen te gaan zoeken. Blijf trouw aan uw voorgangers die veel geleden hebben, klonk het en tot slot:
"Wij leven met een verscheurend verleden.
Laat ons groot genoeg zijn om onze doden te gedenken”. Met meer dan dertig waren ze, de doden wier namen vorige zaterdag door Elke Heylen en Hans Bogaert met diepe genegenheid, voor eerbiedig rechtstaande
"uitgestotenen”, zijn uitgesproken. Onder hen mensen die ook in dit blad herdacht zijn, zoals Miel Claus, Willem Cuyvers, Frans de Meyer en René van der Haeghen. Laat hen en die andere dierbaren, naar het woord van dat andere slachtoffer van de repressie, Dom Modest van Assche, zijn als zaden in het zand, voor een oogst van vrede.
Joe’s kunst
De VSW joe English, kunstschilder, deelt ons mee dat de verkoopprijs van de kunst- catalogus "Joe's kunst" 20,00 euro bedraagt (niet 15,95) en kan besteld worden via mail co_english@euphonynet.be of www.joe- english-kunstschilder.be. Deze kan via post bezorgd worden na storting van 25,00 euro op rekening 121-0405563-84 met vermel
ding: "Joe's kunst".Dit boekje is uitgegeven door devzwJoe English, kunstschilder, bevat ongeveer 60 kleurreproducties van zijn schil
derijen en vlagontwerpen, naast nog een 40-tal zwart-witfoto's van tekeningen en schetsboeken uit zijn volledige kunstenaars
loopbaan (1899 - 1918). Het tweede boek is een uitgave van VZW IJzertoren, uitslui
tend over het leven en werk van Joe tijdens 1914-18 en kost 16,00 euro.
