HOOFSTUK VIII
BEVINDINGS EN AANBEVELINGS
1. GEVOLGTREKKINGS
1.1 Sedert die skepping van die mens staan hy in 'n antitese, in 'n wereld waarin twee teenstellende kragte in skerpe kon flik met mekaar verkeer - die een, die positiewe, bouende krag van God, die ander, die negatiewe slopende krag van Satan. Dat dit bowendienfn dinamiese en snel veranderende wereld is, verhewig die stryd van die mens wat volgens
Christelike norme probeer leef.
1.2 Die moderne humanisme het die afgelope dekades geweldig
momentum in die Westerse wereld gekry. Hierdie stroming is
sonder twyfel openlik besig om die Christelik-nasionale
lewensvisie van die Afrikaner, gevolglik ook van sy jeug, te verduister. Die humanistiese wereldbeskouing, gepaard met
die ongekende materiele voorspoed wat sedert die Tweede Wereldoorlog ingetree het, moet beskou word as die primere bron van geestelike verval van die Westerse wereld waarvan Suid-Afrika 'n onlosmaaklike deel is.
1.3 Die krisis van die Weste hang ten nouste saam met die verdwyning van Christelike norme en praktyke en die opkoms
van humanistiese norme en praktyke met die gevolglike ontstaan van die hedendaagse "permissiewe gemeenskap"" jeugrewolusie" sekularisme" anargisme" kontrakultuur" ensovoorts" in die
branding waarvan ook die Afrikaanse sekondere skooljeug staan. Dit bring die wesenlike gevaar mee dat die Afrikaner sy stu krag wat by nog altyd uit sy Christelik-Calvinistiese lewens beskouing geput het" kan verloor.
1.4 Teenoor hierdie verval wat die nie-Christelike geestesmag in die antitese verteenwoordig) staan die ideaal van Christe like weerbaarheid van die jeug. Die verskillende opvoedende instansies in die volkslewe het elk 'n besondere verantwoor delikheid ten opsigte van volksverheffing" volksveredeling en die bou van 'n geestesweerbare Yolk. In hierdie verband het veral die skool as aanvullende opvoeder van die huis In besondere taak om koers aan te dui op die verskillende lewens terreine.
1.5 Christelike geestesweerbaarheid veronderstel 'n jeug wat tot beskawingsmondigheid opgevoed word" dit wil se wat met maksimale ontslote persoonlike moontlikhede sy kultuuropdrag
volgens aanleg en roeping kan aanvaar in gehoorsaamheid aan die norme wat vir elke lewensterrein gegee is.
1.6 Om die ideaal van 'n Christelik geestesweerbare Afri kanervolk te bereik en so die handhawing van Afrikaneridenti
teit in Suid-Afrika te verseker, moet die oordrag en uit bouing van die Christelike lewens- en wereldbeskouing op elke Iewensterrein van die Afrikaanse volkslewe onbeskroomd geskied. Hierdie beskouing moet deur Ieiers van aIle op voedende instansies geleef en deurleef word. Dit impIiseer dat die Afrikanerkind primer in sy huis en in sy skool deur volledige Christelike opvoeding weerbaar gemaak moet word, sodat hy teen die magte wat ons lewensbeskouing bedreig, weerstand kan bied.
1.7 Voorts dien daarop gelet te word dat in die huidige internasionale verhoudings wat daar bestaan tussen die vrye wereId en die kommunistiese Iande. die propaganda-front
besIissender as die militere front geword het. Die openbare mening van die volk is die onsigbare regering in elke land en in die wereld. Die lewenspatroon van feitIik alIe mense word daardeur in mindere of meerdere mate bepaal, tn toe stand wat in die Weste deeglik deur die Bolsjewiste uitgebuit word. Hierdie mag ontsien niks om deur psigo-politieke aksie die siel van die mensdom in besit te kry nie.
1.8 Daar sal gewaak moet word dat die jeug van Suid-Afrika nie ook deur hierdie goedbepIande koue oorlog tot slawerny gebring word nie en in die toestand van die massamens verval nie.
1.9 Daar is sekere magte en ideologiee van ons tyd wat 'n geweldige invloed het op die gedrag van die hedendaagse mens. Die wesentlike vraag waarop 'n antwoord gevind moet word in hierdie stadium is: Hoe lyk die wereld van vandag vir die
Afrikaanse kind?
1.10 Dit is noodsaaklik dat ons stry teen die kommunisme~
die humanisme en materialisme asook ander faktore soos Amerikanisasie en die invloed van pornografie wat ons land baie sterk van oorsee binnedring> want ons nasionale en kul turele identiteit as Afrikaners is in die gedrang en veroor saak 'n vreemde optrede van die jeug van ons dag.
1.11 Nieteenstaande die krisis van die Weste en die humanis tiese stroming wat openlik besig is om die Christelik
nasionale lewensvisie van die Afrikaner en sy jeug te ver duister> beskik die Afrikaner en sy jeug nog oor verskillende "vestings" wat) indien dit in stand gehou word, kan dien as bolwerk teen die Westerse permissiwiteit.
1.12 In die verband het die verskillende lewensverbande~ veral die huisgesin$ kerk, staat, inrigtings vir onderwyser~opleiding
en die skool 'n besondere taak.
1.12.1 Huisgesin: Die funksies en struktuur van die gesin het saam met die moderne maatskappy verander, met die gevolg dat die verantwoordelikhede van die hedendaagse gesin
verbreed het en al moeiliker en belangriker geword het. Die hedendaagse gesin word egter gekonfronteer met 'n funksie verlies, met die gevolg dat die etiologie van jeugontsporings grootliks opgesluit le in wantoestande in die gesin.
1.12.2 Kerk: Die primere taak van die kerk met betrek king tot jeugweerbaarmaking le in die bereiking van die jeug deur die reddende Evangelie en die lewensvernuwende krag van Jesus Christus. Die geredde mens is die weerbare mens. Uit getuienisse van kerkleiers blyk dit egter dat die belang rikheid van die kind in ons kerklike lewe nog nie na behore besef word nie.
1.12.3 Staat: Die staat sal meer as ooit tevore dit sy taak en godgegewe verantwoordelikheid moet maak om, in medewerking met ander lewensverbande, te waak dat die gesag van die Skrif, die stem van die kerk en die openbare mening van die gelowige gemeenskap nie bedreig word en die mening van die meerderheid van die mense self die norm word vir wat goed of sleg is nie.
1.12.4 Inrigtings vir onderwysersopleiding: Christelike onderwysers, in staat tot Christelike vakonderrig, is 'n
voorwaarde vir weerbaarheidsopvoeding en daarom is dit nood saaklik dat die opleiding van onderwysers aan inrigtings vir onderwysersopleiding so ingeklee moet wees dat die aspirant
onderwyser persoonlik gevorm word tot Christelik-beskawings mondige mens.
1.12.5 Skool: Die kurrikulum in ons skole moet blyke gee van tn Christelike kindbeskouing en werklikheidsbeskouing sodat die jeug vir die wereld en die wereld vir die jeug so danig ontsluit word dat laasgenoemde hulle mandaat kundig kan aanvaar.
1.12.6 Die samelewing: Die Christelike gesin, die kerk en skool is by uitstek die lewensverbande wat tn sterk milieuvormende invloed het op die samelewing en so besig is om tn Christelike samelewing te bou wat weer op sy beurt 'n positiewe bydrae lewer tot die Christelike opvoeding van die kind.
1.13 Die skool moet, in samewerking met die Afrikaanse ouers~
staat, kerk, universiteit, kollege, ensovoorts, die opvoeding tot weerbaarheid van die jeug aanpak as 'n gemeenskaplike
onderneming sonder om sy vryheid in eie bevoegdheid in te boet.
1.14 Die skool moet nie iets anders as waarlik skool word om die jeug Christelik weerbaar te maak nie. Hoe meer die skool aan sy aard getrou is, hoe weerbaarder sal die jeug daardie skool verlaat, omdat die skool waarlik Christelik-pedagogies funksioneer.
1.15 Elke onderwyser moet homself deeglik kan verantwoord oor sy taak as opvoeder. 'n Belangrike stelling wat na aan leiding hiervan gemaak kan word~ is die feit dat die onder wyser die kind nooit ongedeerd laat nie. Hy moet rekenskap kan gee van wat hy doen, waarom hy dit doen en hoe hy dit doen.
1.16 Die skool moet in sy vervlegting, grondmotief, werklik heidsiening, kindbeskouing, opvoederorganisasie, onderwys gee volgens die eise van Christelike voorveronderstellings en grondinsigte. Dan sal die jeug Christelik weerbaar wees, omdat hulle opgevoed is tot In sinvolle verhouding met God, die wereld en homself.
1.17 As daar enige sprake sou wees van rehabilitasie van die korrupte Westerse wereld sou die eerste stap wees, die her stel van 'n gesonde, Protestants-Christelike lewensbeskouing by die volk, 'n sedelike lewe wat aan die Skrif gebonde en aan die Skrif gehoorsaarn is.
1.18 Uit bostaande gevolgtrekkings blyk dit duidelik dat alle opvoeders van die Afrikanervolk uit verskillende lewens verbande geroep word om tydig rekenskap te gee van sy
2. AANBEVELINGS
Die doel van hierdie studie was om die funksies van verskil lende lewensverbande ten opsigte van die geestelike weerbaar making van die Afrikanerjeug aan te toon en met hierdie doel stellings voor oe word nou die volgende aanbevelings gemaak:
2.1 Indien die Afrikanervolk jeugverwildering wil bekamp en sy jeug geestelikweerbaar wil maak om in die dag wat kom as 'n yolk weerbaar te wees teen die demoniese aanslae van die Antichris, sal 'n grootskaalse bekering in die huisge
sinne moat begin. Die krag van elke yolk is grootliks gelee in die kwaliteit van sy gesinne en die bydrae van elke individu gaan in die eerste plek om sy bydrae in sy eie huisgesin.
Om hierdie ideaal te bereik, moet alle moontlike kragte in die volkslewe gemobiliseer word en daarom is dit noodsaaklik dat die staatsowerheid, onderwysowerhede, kerke, die massa media, die handel en nywerheid, alle vermaaklikheids- en sport organisasies, kultuurliggame, jeugorganisasies, vroueverenig ings, ensovoorts, kennis neem van bogenoemde feit.
Dit is nodig dat die owerheid moet besef dat die yolk in opvoedingsnood verkeer en dat geestelike volksverheffing nood saakliker as ooit geword het. As die toon deur die owerhede aangegee word, sal die motivering na ander verbande sprei. Daar kan byvoorbeeld oueropvoedkundige programme, wat deur
Christelik-nasionale deskundige opvoedkundiges versorg word, deur middel van die radio en televisie gegee word, opvoed kundige rolprente op grootskaal vertoon word, brosjures ver sprei word, ensovoorts. Die pers kan 'n baie groter bydrae lewer om die man op straat in te skakel by 'n grootskaalse volksbeweging.
2.2 Daar behoort nouer skakeling te wees tussen huis en skool. Enersyds moet die ouer deur die skool beter ingelig word met betrekking tot die eise wat die skool aan die kind stel. Andersyds behoort die ouers 'n geleentheid gegun te word om aan die skool te se waar hulle probleme le en hoe die skool hulle moontlik daarin behulpsaam kan wees. Hierdie skakeling moet deur die skool bewerkstellig word deur middel van ouer aande, omsendbriewe, vraelyste en meer geleentheid tot open hartige gesprek tussen ouer en onderwyser, ensovoorts.
2.3 Indien die kerk daarin wil slaag om 'n doeltreffende aan deel te neem in die opvoeding van sy lidmate, soos saamgevat in die Heilige Skrif - ons weerbaarheidsideaal - sal hy moet afstuur op die uiteindelike doel van die opvoeding, naamlik die religieuse versorging, leiding, vorming en ontwikkeling van die opvoedeling. HiervooI' het die kerk roepingsbewuste en deeglike toegeruste arbeiders nodig. Die allerbelangrik ste vertrekpunt in die hantering van die vraagstuk deur die kerk le by die opleiding van predikante deur 'n korps van teologiese dosente wat in staat is om hierdie ideaal deur
deeglike wetenskaplike beplanning en optrede te bereik.
Die kerk sal in sy werkmetodes drastiese vernuwings moet ondergaan sodat daar dieper trefkrag sal wees waardeur 'n
groter persentasie van die gemeentelike jeug betrek sal word. Predikante en kerkrade moet hiervan kennis neem en begin met herbeplanning. Daar moet egter ernstig gewaak word teen sosialisering van die werkprogram. Die jeug moet in die eerste en bepalende instansie bereik word met die reddende Evangelie want die geredde mens is die vernieude en weerbare mens.
2.4 Die Suid-Afrikaanse samelewing moet groter erns maak van die feit dat dit die strewe van die kommunisme is om die
Westerse lande onder sy invloedsfeer te bring deur hulle los te maak van hulle Christelike lewensbeskouing.
Die oorsake van die normkrisis van vandag is 'n duidelike ge volg van die ontkerstening van mens en samelewing en daarom is die herstel primer gelee in 'n samelewing wat terugkeer
tot God. Dit plaas 'n verantwoordelikheid in die eerste plek
op die individu en in die tweede plek op elke afsonderlike lewensverband om vanuit sy gesagstruktuur te beplan om 'n
positiewe bydrae te lewer tot die Christelike opvoeding van die kind. Dit beteken dat die Afrikaner as Christenvolk deur sy verskillende lewensverbande die oog steeds reformerend moet
rig op die aktiwiteite van sy jeug, om so as getroue vennote van krag tot krag te gaan om hul onderwys- en opvoedingsopdrag uit te voer in gehoorsaamheid aan die opdrag van die Meester.
2.5 Wat ons Christelike onderwysersopleiding betref, moet die keuring en seleksie van voornemende onderwysers voor
en tydens die opleiding meer wetenskaplik gedoen word en streng volgens hulle Christelike lewens- en wereldbeskouing. Ons onderwysersopleidingsinrigtings sal In meer positief
Christelike karakter moet he wat gedra word deur dosente en studente, Christene wat Christelike wetenskap beoefen.
Onderwysersopleiding moet beskou word as die vertrekpunt in die hele daad van geestelike weerbaarmaking van die volk. Ons onderwysowerhede moet hiervan kennis neem en begin met daadwerklike stappe om hierdie ideaal in die praktyk te ver wesenlik.
2.6 Op grond van die besondere kwalitatiewe karakter van die onderwysberoep geld besondere kriteria vir die professie. Elke aspirant-onderwyser behoort dus aan die einde van sy opleiding 'n verklaring te onderteken waarin hy onder andere die Christelike lewensbeskouing onderskryf en onderneem om in die skole radikale Christelike onderwys te gee.
Die handhawing van hoogstaande morele standaarde in die onder wys is 'n saak wat baie meer pertinent deur onderwysowerhede
gepropageer moet word. In Suid-Afrika behoort die onderwys deur Afrikaanse onderwysers as 'n Christelike professie geag te word. Dit behoort te verseker dat die beginsels van die Wet op Nasionale Onderwysbeleid na waarde en betekenis ten volle in die praktyk verwesenlik word. Die owerhede moet sorg dra dat dit wel geskied. In hierdie verband is dit dus noodsaaklik dat die maatstawwe vir die beoordeling van kandi date vir alle promosieposte aan Afrikaanse skole in Christelike perspektief gestel moet word.
2.7 Opleiding van onderwysers moet aanpas by die praktiese vereistes van ons tyd. Aandag moet byvoorbeeld gegee word
aan alle nuwe studies oor die ontwikkeling van emosionele en geestesgesondheid, die nood van die gesin, voogonderwys, ensovoorts.
2.8 Op dieselfde wyse sal onderwysowerhede na aanleiding van Christelike norme in die Opvoedkunde, die algemene taak van die skool as weerbaarheidsinstelling, die taak van elke onder wyser in elke vak en die plek van die leerling daarbinne, opnuut
meet· bepaal •.-. Elke ekool sal dus vir homself rekenskap moet gee of hy voldoen aan die ware aard van die Christelike skool en indien nodig, die vereiste aanpassings maak. In die na streef van sy weerbaarheidsideaal sal elke skool daarna moet strewe om "skool in die tyd" te wees.
2.9 Die dialogiese aspek van die opvoeding moet voortaan so toegepas word dat die toespraak sal verdwyn om plek te maak vir doeltreffende inspraak tussen dosent en sy gespreks genoot.
2.10 Die onbeskroomde oordrag van die Christelike lewens en wereldbeskouing in al die fasette van die Afrikaanse skool lewe is 'n voorvereiste vir elke onderwyser en veral vir
die skoolhoof vir die daarstelling van omvattende Christelike onderwys.
2.11 Dit het dringend noodsaaklik geword dat die owerhede aan onderwys as kernberoep - 'n beroep wat fundamenteel is ten opsigte van alle ander beroepe - groter voorrangverleen
(deur deeglike opleiding, beter diensvoorwaardes en aantrek liker salarisse) sodat van die beste mensemateriaal van die yolk na die onderwysberoep getrek word weens die aantreklik heid van die beroep.
2.12 Ten einde skoolhoofde - en dikwels ook onderwysers in staat te stel om meer aandag aan hulle professionele taak as geestelike leiers te gee, moet hulle administratiewe pligte aansienlik verlig word. Veral aan groter skole behoort daar
'n administratiewe bevorderingspos, gelykstaande aan die rang van vise-hoof te wees. Dit sal die hoof en betrokke onder wysers geleentheid gee om meer aandag aan werklike opvoeding te gee.
2.13 Met betrekking tot die geestelike jeugweerbaarmaking van die Afrikanerjeug het die Afrikaanse skoolhoof 'n beson de re verantwoordelikheid. Hy is 'n sleutelfiguur in die implementering van algemene en besondere onderwysbeleid en in die verwesenliking van die ideale van die onderwys, daarom moet onderwysowerhede vir alle hoofde opleidingsprogramme reel wat met visie vanuit die grondmotief van die Afrikaner ontwerp is en deur roepingsbewuste persone aangebied word.
2.14 Wat van die hoof in par. 2.13 gese is, geld in 'n groot mate ook vir die onderwyser en daarom moet elke onderwyser ook die aanvaarding van 'n leiersposisie buite die skoolver band as deel van sy roeping en taak beskou. Alle onderwysers behoort dit sterk te oorweeg om toe te tree tot
ke~like-en Afrikanerjeugorganisasies om onder andere ook aan onderge skikte volwasse leiers leiding te gee. Die Afrikaner in alle lewensverbande moet weer helder begrip van sy roeping
kry en vandaar uit perspektief op sy taak. As elke onderwyser in sy besondere samelewingsverband sy heilige roeping aldus aanvaar, sal daar In magtige invloed van hulle uitgaan tot die Afrikanervolk.
2.15 Die huidige Jeugweerbaarheidsprogramme van skole moet krities beskou word om vas te stel of alle aspekte daarvan pedagogies verantwoord kan word en of die leerinhoud van die program die leerlinge inderdaad lei tot geestesweerbare seuns en dogters. Hiervoor is 'n Christelik-antropologiese en
-kosmologiese fundering van die program absoluut noodsaaklik. Die kind moet groter erkenning geniet as persoon in eie reg. In die program moet hy tn belangrike plek kry as gespreks genoot. Daar moet geleentheid geskep word vir selrwerksaam he id en die ontwikkeling van selfstandige oordeel en -denke.
3. VRAAGSTUKKE VIR VERDERE NAVORSING
Die primere doel van hierdie studie is om die funksie van verskillende lewensverbande ten opsigte van die geestelike weerbaarmaking van die Afrikanerjeug vas te stel. Om die ideaal van In geestelikweerbare jeug te bereik, is daar nog baie ruimte vir navorsing ten opsigte van wat presies gedoen moet word in hierdie verb and deur die verskillende opvoedende instansies.
3.1 Christelik-nasionale onderwys is in Suid-Afrika deur wetgewing vasgele. Tog kom daar skynbaar nie veel tereg
van ware Christelik-nasionale opvoeding en onderwys op primere, sekondere en tersiere vlak nie. Om hierdie leemte aan te
vul behoort ondersoek ingestel te word ten opsigte van:
3.1.1 aanpassings wat in die huidige stelsel van keuring van kandidate vir die onderwysberoep en van onderwysersoplei ding gemaak sal mQet word om te verseker dat onderwysersop
3.1.2 die besondere funksie van ouers om te verseker dat Christelike gesins-, kerklike en skoolopvoeding aan-· sluiting sal vind bymekaar om te verseker dat die geestes weerbaarheidshandelinge ten behoewe van hulle kinders on
onderbroke, dinamies en suksesvol verloop;
3.1.3 die modes operandus wat deur die Departement van Nasionale Opvoeding gevolg moet word om alle moontlike op voedingsinstansies te mobiliseer en te aktiveer tot Christe like weerbaarmaking van die jeug;
3.1.q die moontlikheid om 'n tydskrif wat op wetenskap like wyse alledaagse opvoedingsprobleme en, -verskynsels met ouers, onderwysers~ predikante~ owerhede en opvoedkundiges
bespreek~ in die lewe te roep en die doeltreffende versprei ding daarvan;
3.1.5 doeltreffende metodes van ouerleiding deur die skool met die oog op 'n meer positiewe bydrae deur die ouers tot geestelike weerbaarmaking van hulle kinders;
3.1.6 die opstel~ instel en implementering van fn
professionele onderwyserskode wat daartoe sal bydra om slegs geestesweerbare onderwysers en dosente te kweek;
3.1.7 die hele aspek van Christelike vakonderrig. Dui delike handleidings vir onderwysers moet daarna beskikbaar gestel word;
3.1.8
die mate wat Afrikanerjeugbewegings In sinvolle rol in die jeugweerbaarheidsprogramme van skole kan speel en watter aandeel onderwysers daarin moet neem;3.1.9
die doeltreffendheid van die Jeugweerbaarheids program van die Transvaalse Onderwysdepartement. Goed be plande en deurdagte navorsing op pedagogiese gronde moet die implementering van die program voortdurend geleide doen. Noudat die program reeds vir etlike jare in skole uitgevoer is, sal die menings van skoolhoofde wat by wyse van In vraelys ingewin kan word, In belangrike studieveld bied.4. OPSOMMING
4.1 Aanleiding tot die ondersoek
In sy omgang met die jeug op verskillende terreine en veral in sy hoedanigheid as hoof van In sekondere skool, het
skrywer die afgelope dekades gevind dat dit al moeiliker word om gesonde dissipline en In Christelike atmosfeer in die skool te handhaaf. Verskynsels 5005 seksperversiteite, traak-my-nie-agtigheid, slordigheid, vandalisme, werkskuheid. en pligsversuim, stokkiesdraaiery, parmantigheid, modever
en nasionale bewustheid~ alles uitvloeisels van gesagsver werping in die gesin en gevolglik ook in die skool~ skep
voortdurend spanninge tussen onderwysers~ ouers en leerlinge. Ernstige jeugprobleme wat hedendaags al hoe groter afmetings aanneem in ons skole, spruit uit seksuele wanpraktyke, die misbruik van verdowingsmiddels en die belangrikste van alles~
uit die toenemende inherente onstabiliteit van die pubers en vroee adolessente ten opsigte van hulle geloofsekerheid. Dertig jaar gelede was seksuele oortredings, die misbruik van verdowingsmiddels~ gesagsondermyning en openlike uit tarting geen noemenswaardige probleem vir 'n skool en jeug organisasie nie.
Hierdie studie is gerig op die taak van verskillende lewens verbande ten opsigte van die geestelike weerbaarmaking van die Afrikanerjeug~ met spesiale verwysing na inrigtings vir onderwysersopleiding en die sekondere skool.
4.2 Christelike geestesweerbaarheid in die opvoeding
Die Afrikanerjeug het 'n onlosmaaklike deel geword van die na-oorlogse, moderne, veranderde en snel veranderende wereld waarin volksvreemde geestesbewegings kragtiger as ooit voort
In sy beheersing van die werklikheid met sy lewensfunksies staan die mens voortdurend in 'n onafwendbare antitese~ in 'n wereld wat deur twee kragte in konflik beweeg word die een~ die positiewe~ bouende krag van God en die ander, die negatiewe, slopende krag van Satan. Die mens word vanuit sy hart beheers deur een of ander geestesmag wat be paal wat sy lewenskoers, sy norme, sy ideale, sy motiewe sal wees. Die stryd van die mens wat volgens Christelike norme probeer leef, word verhewig deur 'n veranderde en snel veranderende wereld.
Weerbaarheidsopvoeding impliseer 'n stellingname in die antitese wat uiteindelik die jeug moet lei tot Christelik beskawingsmondigheid, tot maksimale en gebalanseerde ont slotenheid, tot die hoogs moontlike ontwikkeling van sy
moontlikhede. Hiertoe moet hy~ gegryp deur die Christelike grondmotief, die werklikheid ken en beskik oor die norme,
tegnieke, vaardighede, geloof, deursettingsvermoe, ensovoorts, om dit te beheers.
4.3
Die wereld van die hedendaagse jeug: 'n KrisisveldTeenoor geestesweerbaarheid in Christelike sin staan daar in die antitese die moderne humanisme in sy verskeidenheid
gestaltes. Enkele van hierdie gestaltes is die volgende:
Daar bestaan die Nieu-Marxisme, jongere gestalte van die konvensionele totalitariese kommunisme, wat In rewolusie teen die bestaande orde, teen gevestigde gesag, veral In "jeugrewolusie" verwek met verwerping van Christelike norme en lewenswyse. Gepaard hiermee is daar die permissiewe gees wat In verheerliking van die vryheid en outonomie van die mens as grondtema het. Dit alles gaan gepaard met snelle ontwikkeling van die wetenskap (veral die positivis tiese) en die tegniek, die ekonomie en kommunikasie, massa fikasie, vereensaming, anargisme, ensovoorts.
Die moderne humanisme het die afgelope dekades geweldig
momentum in die Westerse wereld gekry. Hierdie stroming is sonder twyfel openlik besig om die Christelik-nasionale
lewensvisie van die Afrikaner, gevolglik ook van sy jeug, te verduister. Die humanistiese wereldbeskouing moet gesien word as die primere bron van geestelike verval van die Westerse wereld waarvan Suid-Afrika In onlosmaaklike deel is.
Die omvang van permissiwiteit op die verskillende lewens terreine, soos blyk uit hierdie ondersoek, toon aan in hoe
In mate Suid-Afrika reeds verstrik is in die lewenstyl van die moderne permissiwiteit en watter invloed dit het op die
skepping van 'n leefwereId en lewenstyl vir die kind. Dit skep vir horn In konflik vanwee die feit dat hy horn enersyds voortdurend voor die tradisionele, behoudende en andersyds die moderne, gereIativeerde bevin~.
Die krisis van die Weste hang ten nouste saam met die ver dwyning van ChristeIike norme en praktyke en die opkoms van humanistiese norme en praktyke met die gevolglike ontstaan van die hedendaagse "permissiewe gemeenskap", jeugrewolusie, sekuIarisme, anargisme, kontrakultuur, ensovoorts, in die branding waarin ook die Afrikaanse sekondere skooljeug staan.
Hedendaags het Suid-Afrika ook te doen met die sogenaamde pasifisme wat aIIe optrede teen kommunisme, rewolusie en rassehaat veroordeel in die naam van die humanistiese kreet van vrede, vryheid en geIykheid vir aIle mense. Die ver skynsel doen horn veral in sekere kerkIike kringe voor in die naam van ChristeIike geregtigheid. AIle wet en gesag wat bandeloosheid veroordeel en daarteen optree, word as immoreel en onchristelik bestempel.
As die hedendaagse toestand krities beskou word, dui aIIes daarop dat vreemde magte saamtrek en oorlog voer om die volksiel van die Afrikaner.
Die mod erne wereld met sy permissiewe lewenshouding, wat vir die volwassene al vreemder word, is vir die jeug sy normale beleweniswereld waarin 'n aanslag van alle kante op horn gedoen word - dikwels met verwoestende gevolge op ideologiese, godsdienstige en sedelike gebied.
Die wereld van vandag is vir die hedendaagse jeug 'n krisisveld vanwee die feit dat hy horn voortdurend in die antitese bevind - gekonfronteer met openbaringsvorme van die humanisme, van die nie-Christelike norme en lewenswyse wat
in stryd met die Christelike tree. In die antitese kan die jeug weerloos gelaat of tot weerbaarheid gelei word. Dit bring meteen die taak van verskillende lewensverbande ten opsigte van die geestesweerbaarheid van die jeug ter sprake.
4.4 "Vestine;s" van die Afrikaner as bolwerk teen die Westerse permissl.witeit
Dit wil voorkom asof die meeste Westerse lande magteloos staan teenoor die roekelose aantasting van dit wat vir hulle heilig is as gevolg van fn nuwe lewenshouding van permissiwiteit. Die gees van die Westerse mens is reeds so gekondisioneer dat dit grens aan fn toestand van verrotting en daar vir die
Nieteenstaande die krisis van die Weste en die humanistiese stroming wat openlik besig is om die Christelik-nasionale lewensvisie van ook die Afrikaner te verander, beskik die Afrikaner en sy jeug nog oor verskillende "vestings" wat, indien dit in stand gehou word, kan die~ as kragtige bolwerke teen die Westerse permissiwiteit. In die Afrikaner se
volkslewe bestaan daar, benewens sekere wesenskenmerke van sy volksaard, nog kerke, skole, volksleiers, kultuurleiers, skrywers, digters, jeugverenigings, kultuurorganisasies, volksfeeste, volkskongresse, ensovoorts, wat sterk positiewe bydraes lewer in die stryd om die geestelike selfbehoud en weerbaarheid van sy mense.
Benewens die verpligting wat leiers en opvoeders op verskil lende lewensterreine teenoor die jeug en die breer volks massa van Suid-Afrika het, word die Afrikaner geroep tot 'n wereldtaak. As volk met 'n tradisionele Calvinistiese lewens beskouing, wat vandag nog deur sy leiers op alle lewenster reine gebind word aan die voorskrifte van die Bybel as die onfeilbare Woord van God Drie-enig, gee die
Christen-Afrikaner geestelik leiding in 'n wereld van toenemende
ontkerstening. Die Christen-Afrikaner, meer as enige ander Westerse mens, is reeds besig om aan die positiewe inhoude en eienskappe van die aanbrekkende wereldtyd 'n vaste, blywende en duidelike uitdrukking te gee.
4.5
Die verantwoordelikheid van sommige lewensverbande ten opsigte van die weerbaarmaking van die AfrikanerjeugDie doel van hierdie ondersoek is om kortliks die verant woordelikheid van sekere lewensverbande met betrekking tot die geestelike weerbaarheid van die jeug van ons volk aan te toon. Die gesin, skool, onderwysersopleidingsinrigting~
kerk, gemeenskap en staat is die ses opvoedende instansies wat in die verlede in 1n mindere of meerdere mate 'n sterk
behoudende rol gespeel het ten opsigte van die handhawing van die Christelike volkstradisies wat deur die eeue 'n besondere kenmerk van die Afrikaner gebly het.
Die funksies en struktuur van die gesin het saam met die moderne maatskappy verander, met die gevolg dat die verant woordelikhede van die hedendaagse gesin verbreed, al moei liker en belangriker geword het. Die hedendaagse gesin word egter gekonfronteer met 'n funksieverlies wat tot gevolg het dat die etiologie van jeugontsporings grootliks opgesluit le in wantoestande in die gesin.
Die primere taak van die kerk met betrekking tot jeugweer baarmaking le in die bereiking van die jeug deur die reddende Evangelie en die lewensvernuwende krag van Jesus Christus.
Die geredde mens is die weerbare mens. Uit getuienisse van kerkleiers blyk dit egter dat die belangrikheid van die kind
Die staat sal meer as ooit tevore dit sy taak en goddelike verantwoordelikheid moet maak om~ in medewerking met ander
lewensverbande~ te waak dat die gesag van die Skrif~ die stem van die kerk en die openbare mening van die gelowige gemeenskap nie verswak of verwerp word en die mening van die meerderneid van die mense self die norm word vir wat reg of verkeerd is nie.
Die Afrikaner as Christenvolk is geroepe om deur sy owerheid~
kerk, skool~ gesinslewe~ ensovoorts~ steeds die oog refor merend te rig op die aktiwiteite van sy jeug om so as ge troue vennote van krag tot krag te gaan en hul onderwys- en opvoedingsopdrag uit te voer in gehoorsaamheid aan die
opdrag van die Meester.
Dit moet altyd in gedagte gehou word dat die verskillende lewensverbande elkeen sy eie aard, sy eie karakter en be sondere taak het. Elkeen is soewerein in eie kring en is enkapties vervleg. Hulle is van mekaar afhanklik en selfs vir mekaar verantwoordelik. Elkeen kry sy opdrag~ taak~
gesag en eie soewereiniteit van Bo, van God.
4.6 Die taak van inrigtings vir onderwysersopleiding met betrekking tot jeugweerbaarheid
Die verskillende inrigtings - universiteite, onderwyskolleges, ensovoorts - wat verantwoordelik is vir die opleiding van
onderwysers, is die instansies wat die opvoeders moet lewer waarby die weerbaarheid van die jeug staan of val in ons skole. Die vertrekpunt van enige jeugweerbaarheidsonder neming op skool is gelee in die opleiding en gesindheid van weerbare persone vir die doel want daarsonder is die jeug weerbaarheidsprogram nie sinvol uitvoerbaar nie. Opleiding sentrums behoort op verantwoordelike wyse te antwoord op die appel tot opleiding deur kursusse ten .aansien van jeugweer baarheid aan te bied ten spyte van ekstra kostes wat dit mag meebring.
Die opleiding van onderwysers behels veel meer as net voor bereiding vir tn bepaalde beroep. Die hoofdoel by die op leiding van die onderwyser is, naas sy professionele skoling, sy mensvorming en die vorming van tn bepaalde lewens- en
wereldbeskouing en gesindheid. Christelike onderwysers, in staat tot Christelike vakonderrig, is 'n voorwaarde vir weer baarheidsopvoeding en daarom is dit noodsaaklik dat die op leiding van onderwysers aan inrigtings vir onderwysersoplei ding so ingeklee moet wees dat die aspirant-onderwyser per soonlik gevorm word tot Christelik-beskawingsmondige mens. Hierin speel die skool tn uiters belangrike rol. Dit is die taak van die hoof en sy personeel om die besoekende student onderwyser deur woord en voorbeeld diep onder die besef te bring van die feit dat hy slegs as gelowige kind van God tot die onderwys kan en mag toetree. As hy tot die onderwys toe-tree, doen hy dit as medebouer aan tn ewige koninkryk wat die
regering van Christus ook in die klaskamer erken, want Hy regeer, ook in die handhawing van dissipline, in die omgang met die wetenskap en die kuns, die taal en die Bybelles.
Die taak van die meeste universiteite om Christelike onder wysersopleiding aan te bied, word egter bemoeilik deur die sogenaamde gewetensklousule wat in die "grondwet" van die Suid-Afrikaanse universiteite vervat is. Die gewetensklou sule plaas 'n verbod op 'n universitere godsdienstoetS';eOl' le In beperking op die vryheid van die universiteit wat bege rig is om onder andere onderwysers te lewer met 'n Christelike
lewensbeskouing. Die wenslikheid van die afskaffing van die gewetensklousule al dan nie word tans deur die Suid-Afrikaanse owerhede ondersoek.
4.7 Die sekondere skool
Ons het reeds beklemtoon dat die moderne mens in 'n snel
veranderende wereld leef - in 'n "nuwe wereld". Hierby moet ons aanvaar dat doelstellings en metodes van die opvoeding van gister nie noodwendig ewe goed en ewe bruikbaar sal wees vir vandag en mare nie. Hierdie wereld is 'n ingewikkelde, onveilige en vyandige wereld en die jeug moet daarin sinvol koers kies. Die breere uitgangspunt van elke onderwysbeleid moet wees dat die skool, kragtens sy eiesoortige struktuur, primer in diens staan van opvoeding tot beskawingsmondigheid.
Vir die Christelike skool bring dit mee dat sy taak primer gelee is in die vorming van sy jeug tot koersvaste, Christe like beskawingsmondige mense met kennis en begrip van die "nuwe wereldtl
•
Die nood van die hedendaagse wereld waarin daar In wrede aanslag op die volk se morele waardes, sy sedes, sy patrio tisme, op alles wat vir horn heilig is, gedoen word, is in die eerste plek nie aan seuns en dogters met In elementere kennis van een of ander beroepsrigting nie, maar aan Chris telik-beskaafde seuns en dogters. In Suid-Afrika is daar dus In lewensbelangrike behoefte aan In Protestants
Christelike weerbaarheid deur die opvoeding.
Met bogenoemde feite in die oog is dit meer as ooit tevore noodsaaklik dat ons onderwys en opvoeding met al sy oogmerke$ of dit nou die morele, sosiale of ekonomiese of enige ander gebied raak, op die volwasse lewe van die kind gerig moet wees. Dit bring mee dat alle verantwoordelike persone en instansies wat besig is met toekomsbeplanning in die onderwys$ 'n deeg like greep op die toekoms sal moet he. Hierdie aansluitings punt tussen die verlede, die hede en die toekoms word jaarliks belangriker.
Wat in hierdie opvoedingsgebeure van fundamentele belang is, is die feit dat onderrig nooit ten koste van opvoeding mag
geskied nie; inteendeel, opvoeding omsluit onderwys en moet uiteindelik lei tot die ideaal van Christelike geestesweer baarheid van die opvoedeling. Om hierdie ideaal te bereik, word In Christelike skool in die volle sin van die woord vereis.
Die geestelike weerbaarheid van die jeug in die antitese moet deur die skool bevorder word via sy normale pedagogiese
funksies. Die skool as georganiseerde instelling bereik sy weerbaarheidsideaal ook in vervlegting met ander lewens verbande soos reeds vermeld.
Onderwysowerhede sal na aanleiding van Christelike norme van die opvoedkunde, die algemene taak van die skool as weerbaar heidsinstelling, die taak van elke onderwyser in elke vak en die plek van die leerling daarbinne, opnuut moet bepaal.
Elke skool moet voldoen aan die ware aard van die Christelike skool en indien nodig, die vereiste aanpassings maak. In die nastrewing van sy weerbaarheidsideaal sal die skool reke ning moet hou met die "skool in die tyd".
Die kurrikulum in ons skole moet blyke gee van In Christelike kindbeskouing en werklikheidsbeskouing sodat die jeug vir die wereld en die wereld vir die jeug sodanig ontsluit moet word dat laasgenoemde hulle mandaat kundig kan aanvaar.
Die huidige jeugweerbaarheidsprogram van skole moet krities beskou word om vas te stel of alle aspekte daarvan pedagogies verantwoord kan word. Daar moet deur middel van navorsing getrag word om vas te stel of die leerinhoud van die program die leerlinge inderdaad lei tot geestesweerbare seuns en dogters. Hiervoor is 'n Christelik-antropologiese en
-kosmologiese fundering van die program absoluut noodsaaklik. Die kind moet groter erkenning geniet as persoon in eie reg.
Die weerbaarheidstaak van die sekondere skool moet gesien word as die gesamentlike geestelike taak van die hoof as pro fessionele leier en elke Christen-onderwyser van die personeel.
In die jeugweerbaarmaking het die hoof 'n besondere taak. Hy moet lei en dit is die personeel se plig om nougeset uit voering te gee aan sy opdragte en verwagtings. Die belang rikste aspekte van die skoolorganisasie wat behandel is, is elk afsonderlik toegespits op die bereiking van sy ideaal~
naamlik 'n weerbare jeug. Hierdie totale skoolorganisasie staan in diens van die kind vandat hy die eerste keer die skoolhek binnegegaan het as leerling, tot op sy laaste skool dag aan die einde van sy skoolloopbaan.
Dit is 'n uitdaging en 'n roeping vir die hoof en sy personeel om In Christelike didaktiek in elke vak uit te bou. Daar moet vir die kind 'n skoolsituasie geskep word wat tot wereld vir-die-kind uitgebou moet word.
~...~8;~: Slotp;edagte
Die slotsom van die ondersoek is dat die skool in sy ver vlegting, grondmotief, werklikheidsiening, kindbeskouing, opvoeder-organisasie, onderwys moet gee volgens die eise van Christelike voorveronderstellings en grondinsigte. Dit is absoluut essensieel dat 'n Christelike beleid 3 'n Christelike skool met onderwysers wat 'n Afrikaans-Christelike lewens voorbeeld stel, dit sal paar met Christelike vakonderrig. Verder is nodig 'n skoolorganisasie wat deur pedagogiese
situasies en geleenthede en met behulp van 'n bepaalde
kurrikulum 'n lewenswerklikheid skep waarin die kind opgevoed kan word tot kundige aanvaarding van sy mandaat. Dan sal die jeug Christelikweerbaar wees, omdat hulle opgevoed is tot 'n sinvolle verhouding met God, die wereld en homself.
4.9 Gevolgtrekkings en aanbevelings
Na aanleiding van die studie om die taak van verskillende lewensverbande met betrekking tot die geestelike weerbaar heid van die jeug te bepaal, is onder andere die volgende gevolgtrekkings en aanbevelings gemaak:
Sedert die skepping van die mens staan hy in 'n antitese, in 'n wereld wat deur twee teenstellende kragte in skerpe kon flik met mekaar verkeer - die een, positiewe, bouende krag
van God, die ander, die negatiewe slopende krag van Satan. Dat dit bowendien In uiters dinamiese en snel veranderende wereld is, verhewig die stryd van die mens wat volgens Christelike norme probeer leef. In hierdie wereld is die Afrikanerjeug besig om te weef aan In eie lewenspatroon
In eie lewens- en wereldbeskouing.
Die krisis van die Weste hang ten nouste saam met die ver dwyning van Christelike norme en praktyke en die opkoms van humanistiese norme en praktyke met die gevolglike ontstaan van die hedendaagse "permissiewe gemeenskap". Dit bring die wesenlike gevaar mee dat die Afrikaner sy stukrag wat hy nog altyd uit sy Christelik-Calvinistiese lewensbeskouing geput het, kan verloor.
Teenoor hierdie verval wat die nie-Christelike geestesmag in die antitese verteenwoordig, staan die ideaal van Christelike weerbaarheid van die jeug. Die verskillende opvoedende
instansies in die volkslewe het elk In besondere verantwoor delikheid ten opsigte van volksverheffing, volksveredeling en die bou van In geestesweerbare volk. In hierdie verb and het die huisgesin, kerk, staat, inrigtings vir onderwysers opleiding en die skool In besondere taak.
As Suid-Afrika as deel van die sinkende Westerse wereld horn wil rehabiliteer, sou die eerste stap wees, die herstel van
In gesonde, Protestants-Christelike lewensbeskouing by ~ns
volk, In sedelike lewe wat aan die Skrif gebonde en gehoor saam is. Hiervoor is nodig In grootskaalse bekering in ons huisgesinne; In besef van ons owerheid dat die volk in opvoedingsnood verkeer en dat geestelike volksverheffing noodsaadliker is as ooit; In meer doelgerigte afstuur van die kerk op ons weerbaarheidsideaal; In Suid-Afrikaanse ge meenskap wat groter erns maak van sy terugkeer tot God en In
onbeskroomde oordrag van die Christelike lewens- en wereld beskouing in al die fasette van die Afrikaanse skoollewe.
Goed beplande en deurdagte navorsing in verb and met metodes wat gevolg moet word om alle lewensverbande bewus te maak van hulle vervlegting met die skool en gevolglik ook van hulle medeverantwoordelikheid tot die weerbaarheidsopvoeding van die volk moet onderneem word.
5 •
SUMI\1ARYTHE FUNCTIONS OF THE DIFFERENT SOCIETAL RELATIONSHIPS WITH RESPECT TO THE MENTAL PREPAREDNESS OF THE AFRIKANER, YOUTH WITH SPECIAL REFERENCE TO INSTITUTIONS FOR TEACHER TRAINING
AND THE SECONDARY SCHOOL
5.1 Motive for the investigation
In his associations with the youth on different spheres and especially in his capacity as headmaster of a secondary
school, the author has found that it has progressively become more difficult during the past decades to maintain discipline and a Christian atmosphere in the school. Aspects such as sex perversity, indifference, slovenliness, vandalism, listlessness, neglect of duty, truancy, insolence, addiction to fashions, general irresponsibility, pridelessness and a lack of national pride are all a result of the rejection of authority within the family and which is then carried over to the school. This creates continual tension between
teachers, parents and pupils. Serious youth problems which are increasing rapidly every day in our schools, originate from sexual perversities, drugs and most important of all, from the increasing inherent instability of the puber and early adolescent, with respect to their security in faith. Thirty years ago sexual offences, the use of drugs, under mining of authority and blatent provocation, were almost non·
This study is aimed at the role of different societal rela tionships with respect to the mental preparedness of the Afrikaner youth, with special reference to institutions for teacher. training and the secondary school.
5.2 Christian mental preparedness in education
The Afrikaner youth has become an inseparable part of the post-war, modern, changed and rapidly changing world wherein alien spiritual movements, more powerful than ever, are being carried forth by modern humanism.
In his mastering of reality with its life functions, man stands continually in an unavertable antithesis, in a world which is moved by two conflicting forces; one being the
positive constructive force of God and the other the negative destructive force of Satan. Man is controlled from within his heart through one or other spiritual power which regulates his lifets direction, his norms, his ideals and his motives. The struggle of the man who tries to live according to
Christian norms is burdened even further by a rapidly changing world.
Preparedness education implies a stance which must be taken in the antithesis which must eventually lead the youth to Christian-maturity, to maximum and balanced adeptness, to
the highest possible development of his potential. He must be influenced to this aim by the Christian fundamental motive, know reality and be in possession of the norms~
techniques, adeptness, faith, perseverence~ etc., to be able to control it.
5.3
The world of today's youth a crisis fieldIn antithesis to the mental preparedness in the Christian concept, stands modern humanism in its variety of shapes. Some of these shapes are:
Neo Marxism, modern concept of the conventional totalitarian communism, which is instigating a revolution against the present order, against the established authority, especially a "youth revolution" through the rejection of Christian
norms and way of life. Together with this there is the permissive spirit which has as fundamental theme, the glori fication of freedom and the autonomy of man. This goes
hand in hand with the rapid development of science (especially the positivistic) and technology~ the economy, communication, anarchism, etc.
Modern humanism has gained in momentum during the past decades in the Western world. This force is without doubt blatantly busy destroying the Christian national character of the
Afrikaner as well as its youth. The humanistic world opinion must be seen as the primary source of spiritual degradation of the Western world of which South Africa is an inseparable part.
The rapid growth of permissiveness on the different aspects of life, as is apparent in this investigation, shows to what extent South Africa has been caught up in this philosophy of modern permissiveness and what influence it has on the creation of a habitat and pattern of living by the child. For the child it creates a conflict as a result of the fact that he finds himself constantly faced, on the one hand, with that which is traditional and constant and on the other hand, with that which is modern and relative.
The crisis of the West is closely related to the disappearance of Christian norms and practices and the esculation of huma nistic norms and practices, with the resulting "birth" of
the present "permissive society", youth revolution~ anarchism, contra-culture, etc., in the cauldran in which the youth of the Afrikaans secondary schools finds itself.
Today South Africa also has to do with the so-called pacifism which condemns steps against communism, revolution and racial hate in the name of the humanistic cry of peace, freedom,
in certain church groups and is expressed in the name of Christian righteousness. All law and authority which con demns and reacts against unrestrained behaviour is labelled as immoral and not Christian.
If the present situation is critically examined~ it becomes obvious that foreign influences are uniting and a war is being waged against the national soul of the Afrikaner.
The modern world with its permissive society~ from which the adults are becoming estranged~ is the normal world of experience of our youth and from which the international assult is being directed - often with devastating results on idealogical~ Christian and moral spheres.
The world in which we find ourselves today~ is a world
of crisis due to the fact that. our young people continually find themselves in the anti thesis - confronted\>:with ,:'reveali:p.g forms of humanism> of non-Christian norms and life patterns which are in conflict with the Christian way of life. In this antithesis the youth can be left defenseless or can be guided to preparedness. This brings to discussion the assign ment of different societal relationships with respect to
5.4 "Bastions" of the Afrikaner as a counter against the Western permissiveness
It appears that most Western countries are defeneeless against the onslaught on that which is their own and which means so much to them, as a result of a new acceptance of permissiveness. The mental attitude of the people in the Western world has already been conditioned to such an extent that it borders on a state of rot for which there is little hope of recovery.
Notwithstanding the crisis of the West and the humanistic current which is blatantly endeavouring to change the
Christian national vision of life of the Afrikaner, he still has at his disposal the different "bastions" which if
nourished, can serve as a powerful counter force against the Western permissiveness. In the Afrikaner's lifestyle there still exists in addition to certain national charac teristics, churches, schools, national leaders, leaders in culture, authors, poets, youth and cultural organizations, national festivals and congresses, etc., all of which contri bute strongly to the mental self-perservation and prepared ness of its people. In addition to the responsibility which leaders and educationists at different levels have to the youth as well as the majority of South Africans, the Afrikaner is being called on to counter this universal pro blem. As a nation with a traditional Calvinistic outlook
which is still bound through its leaders in all aspects
or
life to the prescriptions of the Bible as the infallibleWord of God~ the Christian Afrikaner gives spiritual guidance in a world of ever increasing instability. The Christian
Afrikaner~ more than any other Western nation is already busy giving to the future world~ a steadfast, lasting and definite expression.
5.5
The responsibility of some societal relationships with resEect to the Ereparedness of the Afrikaner ~outhThe aim
or
this investigation is to briefly signify the res ponsibility of certain societal relationships with regard to the mental preparedness of the youth of the nation. Thefamily~ school> teachers, training institutions, churches, community and government are the six educational instances which have in the past, to a greater or lesser degree been responsible for maintaining the Christian national tradi tions, which has remained throughout the country, a specific trait of the Afrikaner.
The functions and structure of the family has changed with the modern institutions, with the result that the responsi bilities
or
today's family have become more difficult and more important. Today's family is confronted with a loss of function which has as a result the fact that the etiology of youth derailments lies locked up within the discord . in the family.The primary duty of the church with respect to youth pre paredness lies in the making of contact with the youth through the essential life giving force of Jesus Christ. The saved person is the prepared person. From discussions with church leaders it apparently seems that the importance of the child in our church concept has not yet been fully realised.
The government will have to more than ever before make it its duty and Christian responsibility to guard against the weakening and rejection of authority in Scripture~ the
church and public opinion of the Christian community as well as propagating the ideas of the majority to be accepted as the norm of what is right or wrong.
The Afrikaner as a Christian nation has been called to set its sights through its government~ church, school, family
life~ etc.~ on the activities of its youth and in this way to go from strength to strength and to exercise and execute the assignment of education deligated to them in obedience to the assignment of the Master.
It must always be kept in mind that the different societal relationships each has its own character and specific duty. Each has a sovereignity in its own sphere and is well inte grated. They are dependant on each other and in some res
5.6
The duty of institutions for teacher training with res pect to youth preparednessThe different institutions - universities~ educational colleges, etc.~ which are responsible for the training of teachers are the institutions which must produce the educa tionists responsible for the fall or stability of the pre paredness of our youth in schools. The starting point of any youth preparedness undertaking at schools is situated in the training and attitude of prepared people for this
purpose~ because without this the youth preparedness pro gramme cannot be successful in execution. Training institu tions ought to be able to answer responsibly to the appeal for training through courses aimed at strengthening this youth preparedness in spite of resulting financial costs.
The training of teachers is much more than just the training for a specific vocation. The aim in the training of teachers is, besides his professional schooling, his moulding and the
creation of a specific view to life and the world as well as his attitude. Christian education capable of Christian subject teaching, is a requirement for the training in pre paredness and is therefore essential that the training for teachers in institutions should embrace the aspect of forming
and producing teachers who are the epitome of the mature Christian person. Here the school plays an important part. It is the duty of the headmaster and his staff to make the student teacher realise, through their deeds and example, that only the faithful Christian child of God may enter the teaching profession. If he enters the teaching profession, he does so as a builder of the everlasting kingdom which acknowledges the government of Christ also in the classroom, because He too reigns in the maintenance of discipline, in relationship with science and art, the language and the Bible lesson.
The duty of most universities in the offering of Christian teacher training is made difficult by the so-called 'bonscience clause" which has been inserted into the constitution of the South African Universities. This clause places a ban on university religious tests and places restrictions on the freedom of the university which prefer to mould teachers with a deep Christian character. The rejection of this clause is being examined by the South African authorities.
5.7
The secondary schoolWe have already stressed the aspect that modern man is living in a rapidly changing world - in a "new world". Thus we must accept the fact that aims and methods of "yesterday" are
not necessarily good and able to be utilised in today and tomorrow's programmes. This world is a complex, dangerous and antagonistic world and one wherein our youth must choose a direction. The broader aim of every educational policy must be that the school, within its own structure, must be the primary institution whereby education of the child is brought to a stage of civilized maturity. For the Christian school this means that its duty primarily lies in the forming and moulding of its youth into steadfast, Christian civilized mature people with knowledge of and insight into the Itnew
world" •
The anguish of today's world wherein cruel onslaughts are being made on the nation's moral codes, ethics, patriotism, on everything which has meaning to him is in the first place not against boys and girls with an elementary knowledge of some or other vocation but against Christian civilized boys and girls. In South Africa there is thus a most important need of a Protestant-Christian preparedness through education.
Bearing the above mentioned facts in mind it has become more important than ever that teaching and education with all its aims, be it moral, social, economic or any other
should be aimed at the adulthood of the child. This results in the fact that all responsible people and institutions
must have a thorough understanding of the future. This link between the past, present and future is annually becoming more important.
What is of utmost importance in this sphere of education is the fact that teaching should never take the plaee of educa tion, 'eni;tbe oontrary education includes teaching and must eventually lead to the ideal of Christian mental prepared ness of the pupil. To achieve this ideal a Christian school is absolutely necessary.
The mental preparedness of the youth in the antithesis must be promoted through the school via his normal pedagogic
functions. The school as an organized institution reaches its preparedness ideal also interwoven with other educational associations as already stated.
Teaching authorities will in accordance with Christian norms of education have to determine the general duty of the school as a preparedness institution, the duty of every teacher in every subject and the place of the pupils concerned. Every school must comply with the true nature of the Christian school and i. necessary make the desired changes. In its striving towards an ideal preparedness, the school will have to keep account of "the school in the present time".
The curriculum in our schools must give indication of a Christian view of the child and view of the reality so that the youth might be presented to the world and the world openadtothe youth so that the latter can accept their man date gracefully.
The present youth preparedness programme of schools must be viewed critically to determine whether all its components comply to pedagogic principles. There must through means of research be determined whether the learning content of the programme does truly lead the pupils to being men tally prepared boys and girls.
For this a Christian-anthropological and cosmological foun dation of the programme is absolutely necessary. The child must enjoy greater recognition as an individual per son.
The preparedness duty of the secondary school must be seen as the combined spiritual task of the principal as profes sional leader and every Christian teacher on the staff.
In the process of preparing the youth, the principal has a special duty. He must lead and it is the duty of the staff to carefully execute his assignments and satisfy his expectations. The most important aspects of the school
organization which have been dealt with are each and every one separately aimed at the achieving of its ideal, namely that of a prepared youth. This total school organization is at the disposal of the child from the time he first enters the school to the last school day at the end of his school career.
It is a challenge and a calling of the principal and his staff to integrate a Christian didactic into every subject. A school situation must be created for the child and this must be expanded to world-for-the-child.
5.8
A concluding thoughtThe conclusion of the investigation is that the school in its "interwovenesstl
, fundamental motive, view of reality,
child consideration and educational organization, must teach according to the demands of Christian presupposition and fundamental insight. It is absolutely essential that a Christian policy, a Christian school with teachers with an Afrikaans-Christian life example will integrate this with Christian subject teaching. Furthermore a school organiza tion which creates by means of pedagogic situations and opportunities and with the aid of a definite curriculum a life reality, wherein the child can be educated towards grace ful acceptance of his mandate, is necessary. Then only
will the young person be prepared in a Christian way, because they have been educated for a meaningful relationship with God, the world and themselves.
5.9 Conclusion and recommendations
With reference to the study of the duty of various societal relationships witb respect to determining the mental pre
paredness of the youth the following conclusions and recom mendations have been made:
Since man's creation he has stood in an antithesis in a world which is controlled by two contrasting, conflicting powers - the one, the positive constructive power of God, the other, the negative destructive power of Satan. The fact that this world is an immensely dynamic and rapidly changing one, increases the conflict of the person who aims to live by Christian norms. It is in this world that the young Afrikaner is weaving a personal pattern of life a personal outlook of life and the world.
The crisis of the West is closely connected with the dis appearance of Christian norms and practices and the develop ment of the humanistic norms and practices. The result of this is the development of a modern "permissive society". This brings about the very real danger that the Afrikaner
might lose his stability which he has always obtained from his Christian Calvinistic outlook on life.
In contrast with this decay which represents the non
Christian spiritual powers in the antithesis, is the ideal of Christian preparedness of the youth. The various educa ting instances in the national household each have a special responsibility as far as national uplifting and ennoblement and the establishment of a mentally prepared people are con cerned. With this in mind the family, the church, the state, institutions for teachers training and the school~ have a
very important task.
If South Africa, as part of the sinking Western world,
wishes to be rehabilitated, the first step would be the res toration of a healthy, Protestant Christian outlook, a moral behaviour pattern which is committed - and obedient to the Word of God. For this it is necessary that there should be a large scale conversion in our families; a realization by our authorities that our people are in an education crisis and that spiritual elevation is now more important than ever; a more purposeful stress of the church on our preparedness
ideal~ a South African society with greater concern in its reconciliation with God and an outspoken projection of the Christian life - and world outlook in all its facets of the Afrikaans school life.
Well planned and well considered research in connection with methods which must be used to make all life relations aware of their interwoveness with the school and consequently also with their co-responsibility to the preparedness educa tion of the nation~ must be undertaken.
