Protestantse Gemeente te Wapenveld in de Petruskerk uur. Liturgische kleur: Wit LITURGIE

(1)

Protestantse Gemeente te Wapenveld

in de Petruskerk 19.30 uur

Liturgische kleur: Wit

LITURGIE

in de Stille week voor Pasen

Witte donderdag 1 april 2021

(2)

Witte Donderdag:

Met de viering van Witte Donderdag beginnen de drie heilige dagen van Pasen:

Het Paastriduüm.

Dit is een doorlopende viering die eindigt met de zegen van de Paasnacht; daarom wordt de

zegen vanavond en op Goede Vrijdag niet gegeven.

Vanavond herinneren we ons de uittocht uit Egypte. Er komt een eind aan onmenselijke

verdrukking. Psalm 116 verwoordt op

persoonlijke wijze de dank voor redding uit doodsnood. Het evangelie gaat over Jezus’

laatste viering van het Paasfeest.

De spanning van verraad en verloochening is voelbaar.

Orgelspel ‘Schmücke dich, o liebe Seele’

Woord van welkom

Wij luisteren naar ons intochtslied:

Psalm 67:1 (Gespeeld op het orgel)

1 God zij ons gunstig en genadig.

Hij schenke ons ’t gezegend licht dat overvloedig en gestadig straalt van zijn heilig aangezicht:

opdat hier op aarde / elk uw weg aanvaarde en tot U zich wend’,

zo, dat allerwegen / ieder volk de zegen van uw heil erkent.

Stilleweek Witte donderdag 1 april 2021

Dankgebed afgesloten met lied van toewijding 569: 4 (Gespeeld door het orgel)

4 Heer van mijn hart, U bent gekomen de nacht door naar uw grote dag, ik heb in eenvoud aangenomen dat ik U daarin volgen mag.

Wij luisteren staande naar ons slotlied: Lied 556: 3 en 4 (Gespeeld door het orgel)

3 Jezus, de haard van uw aanwezigheid zal in ons hart een vreugdevuur ontsteken.

Gij gaat vooraan, Gij zult ons niet ontbreken, Gij hogepriester in der eeuwigheid.

4 Gij onderhoudt de vlam van ons bestaan, aan u, o Heer, ontleent het brood zijn leven, ons is een lofzang in de mond gegeven, sinds Gij de weg van ’t offer zijt gegaan.

Slotwoord

Orgelspel bij het verlaten van de kerk:

‘Getsemané, die nacht moest eenmaal komen, de Heiland heeft bewust die weg genomen,

Hij laat Zijn doel niet los, wijkt niet terzijde, aanvaardt het lijden’

(3)

Delen van brood en wijn aan tafel, thuis en in de kerk

Korte overdenking

De tafelmeditatie wordt afgesloten met het Agnus Dei (Tore W. Aas) (Op de piano)

Agnus Dei, Lam Gods dat wegneemt de zonden der wereld, ontferm U over ons, geef ons vrede

Stil gebed, onze hulp en groet

Klein Gloria: (Gespeeld op het orgel)

Ere zij de Vader en de Zoon en de Heilige-Geest als in den beginne, nu en immer en van eeuwigheid tot eeuwigheid.

Amen.

(Wij gaan zitten)

Wij luisteren naar Lied 558: 1, 2 en 4

“Jezus om uw lijden groot.” (Op de Beamer) 1 Jezus, om uw lijden groot,

om uw leven en uw dood

die volbrengen ’t recht van God, Kyrie eleison.

2 Heer, om uw zachtmoedigheid, vorst die op een ezel rijdt en om Sions onwil schreit, Kyrie eleison.

4 Om het brood, Heer, dat Gij breekt, om de beker die Gij reikt,

om de woorden die Gij spreekt, Kyrie eleison.

Gebed

Wij luisteren naar Psalm 116: 1 - 3 (Gespeeld op het orgel) 1 God heb ik lief, want die getrouwe Heer

nam, toen ik riep, met toegenegen oren mijn woorden aan. Hij zal mij blijven horen en levenslang ben ik niet eenzaam meer.

(4)

2 Toen de benauwdheid dreigend op mij viel en angsten voor het doodsrijk mij bekropen, heb ik de naam des Heren aangeroepen en weende: Heer mijn God, bewaar mijn ziel.

3 Hij is goedgunstig in gerechtigheid, Hij wil zich altijd over ons ontfermen.

Zijn kracht kwam mij, eenvoudige, beschermen.

Rust nu, mijn ziel, de Heer heeft u bevrijd.

Schriftlezing Exodus 1 vers 1 - 14:

1 Dit zijn de namen van de zonen van Israël die samen met hem, Jakob, naar Egypte waren gekomen, ieder met zijn gezin:

2 Ruben, Simeon, Levi, Juda, 3 Issachar, Zebulon, Benjamin, 4 Dan, Naftali, Gad en Aser. 5 Jozef was al langer in Egypte. In totaal waren daar toen zeventig personen die rechtstreeks van Jakob afstamden. 6 Jozef en zijn broers en al hun generatiege- noten stierven, 7 maar hun nakomelingen kregen veel kinderen en zo breidden de Israëlieten zich steeds meer uit. Ze werden zo talrijk dat ze het hele land bevolkten.

8 Er kwam in Egypte een nieuwe koning aan de macht, die Jozef niet gekend had. 9 Hij zei tegen zijn volk: ‘De Israëlieten zijn te sterk voor ons en te talrijk. 10 Laten we verstandig handelen en voorkomen dat dit volk nog groter wordt. Want stel dat er oorlog uitbreekt en zij zich aansluiten bij onze vijanden, de strijd tegen ons aanbinden en uit het land wegtrekken!’ 11 Er werden sla- vendrijvers aangesteld die de Israëlieten tot zware arbeid dwon- gen. Ze moesten voor de farao de voorraadsteden Pitom en Raämses bouwen. 12 Maar hoe meer de Israëlieten onderdrukt werden, des te talrijker werden ze. Ze breidden zich zo sterk uit dat de Egyptenaren een afkeer van hen kregen. 13-14 Daarom beulden ze hen af en maakten ze hun het leven ondraaglijk met zwaar werk: ze moesten stenen maken van klei en op het land werken, en ze werden voortdurend mishandeld.

3. Voor jong en voor oud een plaats aan de tafel, want iedere stem geeft klank aan het koor.

Een hand zoekt een hand, de jongste de oudste;

ze vinden elkaar en niemand gaat voor.

Refrein: Vol vreugde ziet God

naar mensen die recht doen:

zij scheppen geluk!

Vol vreugde ziet God

zij scheppen recht en geluk!

4. Voor ieder van ons een plaats aan de tafel, beschadigd of gaaf, rechtvaardig of slecht, en ondanks de pijn: een plaats van vergeving, genadig begin van goddelijk recht.

5. Voor ieder van ons een plaats aan de tafel, van eerbied vervuld, van angsten bevrijd, een plaats om te zijn, een plaats om te worden getuige van Hem, een levend bewijs.

(5)

Lezing uit 1 Kor. 11 vers 23 - 26

23 Want wat ik heb ontvangen en aan u heb doorgegeven, gaat terug op de Heer zelf. In de nacht waarin de Heer Jezus werd uitgeleverd nam hij een brood, 24 sprak het dankgebed uit, brak het brood en zei: ‘Dit is mijn lichaam voor jullie. Doe dit, telkens opnieuw, om mij te gedenken.’ 25 Zo nam hij na de maaltijd ook de beker, en hij zei: ‘Deze beker is het nieuwe verbond dat door mijn bloed gesloten wordt. Doe dit, telkens als jullie hieruit drin- ken, om mij te gedenken.’ 26 Dus altijd wanneer u dit brood eet en uit de beker drinkt, verkondigt u de dood van de Heer, totdat hij komt.

Gezongen nodiging: Lied 388: 1 - 5 (Op de Beamer)

“Voor ieder van ons een plaats aan de tafel”

1. Voor ieder van ons een plaats aan de tafel, voor ieder van ons schoon water en brood, een veilige plek, een plaats om te schuilen, een plaats in Gods licht als tafelgenoot.

2. Voor ieder van ons een plaats aan de tafel, voor iedere vrouw, voor iedere man.

Niet minder of meer, de een of de ander:

het delen van macht is deel van ons plan.

en Exodus 12 vers 1 en 15 - 20

1 De HEER zei tegen Mozes en Aäron, nog in Egypte:

15 Eet dan zeven dagen lang ongedesemd brood, en verwijder meteen op de eerste dag alle zuurdesem uit jullie huizen; wie op een van die zeven dagen iets eet dat zuurdesem bevat, moet uit de gemeenschap van Israël gestoten worden. 16 De eerste en zevende dag zijn heilige dagen die jullie samen moeten vieren.

Die beide dagen mag er geen enkele bezigheid verricht worden, jullie mogen alleen het voedsel bereiden dat ieder nodig heeft.

17 Dit voorschrift blijft voor altijd van kracht. Generatie na generatie moeten jullie het feest van het Ongedesemde brood vieren, omdat ik jullie die dag, in groepen geordend, uit Egypte heb ge- leid. 18 Van de avond van de veertiende dag van de eerste maand tot de avond van de eenentwintigste dag van die maand moeten jullie ongedesemd brood eten. 19 Gedurende die zeven dagen mag er geen zuurdesem in jullie huizen te vinden zijn; ie- dereen die iets eet dat zuurdesem bevat, moet uit de gemeenschap van Israël gestoten worden, of het nu een vreemdeling is of een geboren Israëliet. 20 Eet niets dat met zuurdesem bereid is; eet uitsluitend ongedesemd brood, waar jullie ook wonen.”’

“De sedermaaltijd”

Schriftlezing Johannes 13 vers 1 - 15

1 Het was kort voor het pesachfeest. Jezus wist dat zijn tijd gekomen was en dat hij uit de wereld terug zou keren naar de Va- der. Hij had de mensen die hem in de wereld toebehoorden lief, en zijn liefde voor hen zou tot het uiterste gaan. 2 Jezus en zijn leerlingen hielden een maaltijd. De duivel had intussen Judas, de zoon van Simon Iskariot, ertoe aangezet Jezus te verraden. 3 Jezus, die wist dat de Vader hem alle macht had gegeven, dat hij van God was gekomen en weer naar God terug zou gaan, 4 stond tijdens de maaltijd op. Hij legde zijn bovenkleed af, sloeg een linnen doek om 5 en goot water in een waskom. Hij begon de voeten van zijn leerlingen te wassen en droogde ze af met de doek die hij omgeslagen had. 6 Toen hij bij Simon Petrus kwam,

(6)

zei deze: ‘U wilt toch niet mijn voeten wassen, Heer?’ 7 Jezus antwoordde: ‘Wat ik doe, begrijp je nu nog niet, maar later zul je het wel begrijpen.’ 8‘O nee,’ zei Petrus, ‘míjn voeten zult u niet wassen, nooit!’ Maar toen Jezus zei: ‘Als ik ze niet mag wassen, kun je niet bij mij horen,’ 9 antwoordde hij: ‘Heer, dan niet alleen mijn voeten, maar ook mijn handen en mijn hoofd!’ 10 Hierop zei Jezus: ‘Wie gebaad heeft hoeft alleen nog zijn voeten te wassen, hij is al helemaal rein. Jullie zijn dus rein – maar niet allemaal.’ 11 Hij wist namelijk wie hem zou verraden, daarom zei hij dat ze niet allemaal rein waren.

12 Toen hij hun voeten gewassen had, deed hij zijn bovenkleed aan en ging weer naar zijn plaats. ‘Begrijpen jullie wat ik gedaan heb?’ vroeg hij. 13 ‘Jullie zeggen altijd “meester” en “Heer” tegen mij, en terecht, want dat ben ik ook. 14 Als ik, jullie Heer en jullie meester, je voeten gewassen heb, moet je ook elkaars voeten wassen. 15 Ik heb een voorbeeld gegeven; wat ik voor jullie heb gedaan, moeten jullie ook doen.

Wij luisteren naar Lied 998: 1 - 4

Je hebt je vrienden toen bijeengeroepen. (Via de Beamer) 1 Je hebt je vrienden toen bijeengeroepen

hun vuile voeten als een knecht gewassen;

meteen zond Jij hen weg om te ontmoeten wie niet in deze kille wereld passen.

2 Je vroeg hen: doe als Ik en ga naar buiten, en blijf elkaar met dit gebaar verrassen in plaats van je in kerken op te sluiten.

Je moet steeds anderen de voeten wassen.

3 Het stof van al de wegen van ons leven, kom, was het van de stukgelopen voeten.

Kom, geef dat onze handen hen genezen

die ver van huis geen goede vriend ontmoeten.

4 Het helder water stromend uit jouw bronnen wast onze voeten, zuivert onze wonden Als boden van jouw vrede, hier begonnen, zo worden wij de wereld in gezonden.

Inleiding op de tafelviering

Zingend gebed van verootmoediging: lied 400: 1 - 5 (Gespeeld op het orgel)

1 Voordat ik kan ontvangen brood en wijn en delen in de maaltijd van de Heer, erken ik wat er donker is in mij en leg dat neer.

2 Het woord van steun en troost dat ik niet sprak, de hand die ik in trots niet reiken kon,

de vriendschap die in drukte onderging – ik leg het neer.

3 Mijn blik, soms onverschillig afgewend, mijn wil zo fel aan anderen opgelegd,

elk spottend woord waarmee ik heb gekwetst – ik leg het neer.

4 In deze kring ziet Christus zelf mij aan.

Ik vraag en schenk vergeving ieder hier, dat alles wat zijn vrede tegenwerkt wordt neergelegd.

5 Heer Jezus, deelgenoot aan deze dis, ik maak mij leeg en strek mijn handen uit naar U, naar alles wat U geven wilt

in brood en wijn.