• No results found

Functies van meerdere (meestal twee) variabelen

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Functies van meerdere (meestal twee) variabelen"

Copied!
22
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

Functies van meerdere (meestal twee) variabelen

De grafiek van de functie f : R2 → R gegeven door:

f (x , y ) = xy x2+ y2

(2)

Parti¨ele afgeleiden

Laat f : D → R waarbij D ⊂ R2 en (a, b) ∈ D.

Definieer de functie g door g (x ) = f (x , b).

De grafiek van g is de doorsnede van de grafiek van f en het vlak met als vergelijking y = b.

Als g differentieerbaar is in a dan is g0(a) de rich- tingsco¨effici¨ent van de raak- lijn aan de grafiek van g in (a, b, g (a)) = (a, b, f (a, b)).

I.A.M. Goddijn Faculteit EWI

13 oktober 2014 1

(3)

Er geldt g0(a) = lim

h→0

g (a + h) − g (a)

h = lim

h→0

f (a + h, b) − f (a, b) h

f heet partieel differentieerbaar naar de eerste variabele (of naar x ) in (a, b).

Verder heet g0(a) de parti¨ele afgeleide van f naar de eerste variabele (of naar x ) in (a, b).

Notaties

f1(a, b) = fx(a, b) = ∂f

∂x(a, b)

(4)

Definieer de functie l door l (y ) = f (a, y ).

De grafiek van l is de doorsnede van de grafiek van f en het vlak met als vergelijking x = a.

Als l differentieerbaar is in b dan is l0(a) de rich- tingsco¨effici¨ent van de raak- lijn aan de grafiek van l in (a, b, l (b)) = (a, b, f (a, b)).

I.A.M. Goddijn Faculteit EWI

13 oktober 2014 3

(5)

Er geldt l0(b) = lim

k→0

l (b + k) − l (b)

k = lim

k→0

f (a, b + k) − f (a, b) k

f heet partieel differentieerbaar naar de tweede variabele (of naar y ) in (a, b).

Verder heet l0(b) de parti¨ele afgeleide van f naar de tweede variabele (of naar y ) in (a, b).

Notaties

f2(a, b) = fy(a, b) = ∂f

∂y(a, b)

(6)

Als de parti¨ele afgeleiden van f bestaan voor alle (x , y ) ∈ D dan zijn deze parti¨ele afgeleiden opnieuw functies van x en y op D.

Differenti¨eren we f1 = fx = ∂f

∂x in (a, b) opnieuw naar de eerste variabele (of naar x ) dan vinden we de tweede orde parti¨ele afgeleide naar de eerste variabele (of naar x ) in (a, b).

Notaties

(f1)1(a, b) = (fx)x(a, b) = ∂

∂x

 ∂f

∂x

 (a, b) of korter

f11(a, b) = fxx(a, b) = ∂2f

∂x2(a, b)

I.A.M. Goddijn Faculteit EWI

13 oktober 2014 5

(7)

Differenti¨eren we f1 = fx = ∂f

∂x in (a, b) naar de tweede variabele (of naar y ) dan vinden we een tweede orde, gemengde, parti¨ele afgeleide in (a, b).

Notaties

(f1)2(a, b) = (fx)y(a, b) = ∂

∂y

 ∂f

∂x

 (a, b) of korter

f12(a, b) = fxy(a, b) = ∂2f

∂y ∂x(a, b)

(8)

We kunnen hetzelfde doen met f2 = fy = ∂f

∂y in (a, b) en vinden

Notaties

(f2)1(a, b) = (fy)x(a, b) = ∂

∂x

 ∂f

∂y

 (a, b) of korter

f21(a, b) = fyx(a, b) = ∂2f

∂x ∂y(a, b) (f2)2(a, b) = (fy)y(a, b) = ∂

∂y

 ∂f

∂y

 (a, b) of korter

f22(a, b) = fyy(a, b) = ∂2f

∂y2(a, b)

I.A.M. Goddijn Faculteit EWI

13 oktober 2014 7

(9)

Stelling

Als f gedefinieerd is op een open cirkelschijf D en f1, f2, f12 bestaan en zijn continu op D

dan bestaat f21 ook op D en f21 = f12.

(10)

Ruimtemeetkunde

(11)

Vectoren

Definitie

Een gericht lijnstuk heeft naast een grootte en een richting.

Zo’n lijnstuk heeft dus een beginpunt en een eindpunt. Het eindpunt wordt meestal van een pijltje voorzien om de richting aan te geven.

Notaties

−→AB of AB

(12)

Definitie

Twee gerichte lijnstukken zijn equivalent of gelijk als ze door een verplaatsing in elkaar zijn over te voeren.

Kiezen we een oorsprong in het platte vlak of de ruimte dan wordt een gericht lijnstuk dat in de oorsprong begint ook wel vector genoemd. Elk gericht lijnstuk is dus equivalent met een vector.

I.A.M. Goddijn Faculteit EWI

13 oktober 2014 2

(13)

Er geldt dus:

−→CD = −→

AB Notatie

→u of u of u

(14)

De nulvector

De nulvector is de vector met lengte 0. Dit is de enige vector zonder richting.

Notatie 0

De tegengestelde vector

Als u een vector is en v is de vector die even lang is als u maar tegengesteld gericht dan heet v de tegengestelde van u.

Notatie

−u

I.A.M. Goddijn Faculteit EWI

13 oktober 2014 4

(15)

Vermenigvuldiging met een factor

Als u een vector is en c een re¨eel getal en v is de vector die |c|

maal zo lang is als u en dezelfde richting heeft als u als c > 0 en tegengesteld is aan u als c < 0 dan heet v de

vermenigvuldiging van u met c.

Notatie cu

(16)

De som van twee vectoren

Om de som van twee vectoren u en v te bepalen worden twee technieken gebruikt:

‘de parallellogramconstructie’ en de ‘kop-aan-staartmethode’

Notatie

u + v en u + (−v) wordt genoteerd als u − v

I.A.M. Goddijn Faculteit EWI

13 oktober 2014 6

(17)

Het gerichte lijnstuk van de

‘kop’ van v naar de ‘kop’ van u is gelijk aan u − v.

(18)

Eigenschappen

Laten a, b en c vectoren zijn en c, d re¨ele getallen. Dan geldt:

1. a + b = b + a,

2. a + (b + c) = (a + b) + c, 3. a + 0 = a,

4. a + (−a) = 0, 5. c(a + b) = ca + cb, 6. (c + d )a = ca + d a, 7. (cd )a = c(d a), 8. 1a = a.

I.A.M. Goddijn Faculteit EWI

13 oktober 2014 8

(19)

Om het werken met vectoren te vergemakkelijken tekenen we een rechthoekig assenstelsel in het platte vlak (de ruimte) en noemen we de eenheidsvectoren (vectoren met lengte 1) in de richting van de positieve assen, i en j (i, j en k).

(20)

Opmerking

Iedere vector kan op precies ´e´en manier worden uitgedrukt in i en j (i, j en k).

Er geldt:

u = (x i + y j) + zk = x i + y j + zk.

x , y en z heten de kentallen van de vector u.

Notaties

u = x i + y j + zk = hx , y , zi of a = a1i + a2j + a3k = ha1, a2, a3i

I.A.M. Goddijn Faculteit EWI

13 oktober 2014 10

(21)

Bewerkingen

Als a = ha1, a2i en b = hb1, b2i dan a + b = ha + b , a + b i

(22)

Bewerkingen

Als a = ha1, a2, a3i, b = hb1, b2, b3i en c een re¨eel getal dan geldt:

1. a + b = ha1+ b1, a2+ b2, a3+ b3i, 2. ca = hca1, ca2, ca3i,

3. |a| = q

a12+ a22+ a23 is de lengte van de vector a.

Als a 6= 0 dan is bovendien u = a

|a| de vector met lengte 1 in de richting van a.

I.A.M. Goddijn Faculteit EWI

13 oktober 2014 12

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Net zo als we met de integraal voor een gewone functie van ´e´en variabel de oppervlakte onder een grafiek berekenen, geeft de integraal voor een functie van twee variabelen het

We kunnen ons afvragen voor welke waarde(n) van x deze reeks convergeert en wat dan de som is van deze reeks.. Toepassingen

Om een richtingsafgeleide uit te rekenen hoeven we niet steeds de definitie toe te passen... Eigenschap van de

[r]

Teken twee vectoren, één op lijn a en één op lijn b, zó dat de som van de vectoren die je getekend hebt de vector v in het plaatje opleverta. De twee vectoren die

Geef je eindantwoord in

[r]

De bovengenoemde rechthoeken zijn gelijkvormig als de verhouding van de zijden van de ene rechthoek gelijk is aan de verhouding van de zijden van de andere rechthoek. Hiervoor