PAROCHIEBLAD
Titus Brandsmaparochie Oss
PASTORAAL WOORD.
IS VASTEN ECHT OUDERWETS?
HET WORDT WEER MODERN!
Katholieken hadden vroeger een zogenaamde Vastenwet. Dat was een grote plaat in de kerk waarin werd voorgeschreven wie en op welke wijze je moest vasten. Vasten in de zin van: minder eten.
Voor je twaalfde hoefde je niet te vasten. De ouders werden wel gevraagd hun kinderen ‘offertjes‘ te leren brengen. De sterkste herinnering is natuurlijk het vastentrommeltje waarin na zes weken alle snoepjes aan elkaar gekleefd zaten. Na je vijf en zestigste hoefde je ook niet te vasten. Bejaarden stonden immers nog maar met één been in de samenleving en met de ander in het graf. Bejaarden moesten wel veel bidden. Vasten was voor mensen tussen de twaalf en de vijf en zestig een plicht: één volle maaltijd per dag en de andere maaltijden twee derde. Mijn vader nam ’s morgen acht boterhammen mee naar zijn werk. In de vastentijd sneed mijn moeder vijf of zes dikkere sneden zodat zijn broodtrommel en maag toch even vol waren.
In deze jaren zestig vroegen mensen zich af wat de zin van zulk vasten was. Ze hielden er niet gewoon mee op, maar bedachten alternatieven. Het was de tijd van de landelijke vastenactie waaraan veel mensen meededen. De Derde Wereld stond volop in de belangstelling. Het ‘vastenoffer’ werd op alternatieve wijze bijeengebracht met parochiële vastenmaaltijden zoals bruine bonensoep, met besparingen in het gezin op eten en drinken die in vastendoosjes gingen, met bezinningsavonden en vespervieringen. Vasten was een gezamenlijke activiteit waar veel groepen Missie Ontwikkeling en Vrede zich voor inzetten. Ook verschenen er in die jaren inspirerende bisschoppelijke vastenbrieven.
Het katholieke vasten werd hier en daar ook
oecumenisch beleefd. Ook protestanten leerden de nieuwe zingeving van het vasten waarderen.
De laatste jaren zijn deze gezamenlijke belevingen van de vastentijd weer aan het verdwijnen. Het individualisme dringt ook hier de kerk binnen.
Niet: wat beteken ik voor de gemeenschap?, maar:
wat heb ik aan de gemeenschap?
Niet: vasten als een gezamenlijke beleving, maar:
als ik goed wil doen, zoek ik het zelf wel uit. Het individualisme is een enorme verschraling van onze katholieke gemeenschap.
Het is precies op het vlak van vasten dat een doorsnee parochie als wij zijn, iets kan leren van katholieken met een migratie achtergrond.
Juist deze mensen nemen het vasten als ‘je onthouden van eten en drinken‘ als voorbereiding op het Paasfeest, uiterst serieus.
Een mevrouw uit Egypte bood me een heerlijk stukje cake aan. Deze cake was gebakken zonder melk en eieren. “In de veertigdaagse vasten gebruiken we geen vlees en zuivel in ons land”.
Een man uit Sri Lanka vertelde me dat hij maar twee maaltijden per dag at, op weg naar Pasen toe. “Je moet je verlangen richten op de feestdagen”. Een Syrische familie nodigt behoeftige familieleden uit om met hen een sobere en vleesloze maaltijd te gebruiken. Vasten heeft een lichamelijk aspect en dat lichamelijke aspect werkt in op de ziel. Die geestelijke invloed van het lijf op de geest kan een godsdienstige betekenis hebben.
Door bepaald voedsel niet te gebruiken, scherp je je aandacht voor wat je wel gebruikt en voor waar je als mens mee toe kan. Alles is gave Gods en komt Hem méér toe dan ons. Daarom onthouden we ons van spijs en drank om er straks dankbaarder van te genieten. Door minder te eten sta je stil bij wat een mens werkelijk nodig heeft. Feestelijke overvloed is een gave die God ons gunt.
Vasten is bescheiden en nederig voor God gaan staan in het besef dat wij van Hem afhankelijk zijn als bron, gever en onderhouder van leven. Het leven is niet ons bezit; het leven is een voortdurende gave.
Vasten is ook in jouw lichaam en geest ruimte scheppen voor Gods werkzaamheid in jou, die jou aanspoort tot daden van goedheid en liefde.
In de Bijbel horen vasten, gebed en goede werken onlosmakelijke bij elkaar. Wie vast met het oog op God, bidt. Wie bidt, wordt door God aangespoord tot naastenliefde. Wie naastenliefde beoefent, deelt iets van zichzelf uit.
Migranten-kerken kennen een grote mate van solidariteit en verbondenheid. Onderling, maar ook over de grenzen heen. Katholieken uit migranten- kerken houden zich strikter aan het vasten dan
‘gewone’ parochianen. Misschien kunnen wij weer eens met hen gaan meedoen. Minder nemen en meer delen.
Pastor Tom Buitendijk.
COLOFON
Titus Brandsmaparochie Oplage ± 350 exemplaren Verschijnt ca. zevenmaal per jaar.
Redactie:
Riky de Jong rikydjong@home.nl Frank van Breukelen
p. T. Buitendijk Wies van Ekeren Margrit Ricken
Redactieadres:
Oude Molenstraat 8 5342 GC Oss
0412 - 622164
Pastor:
T. Buitendijk
Bereikbaarheid pastores:
Tijdens kantooruren, 0412 – 622 164 Openingstijden parochie-kantoor:
Ma. t/m vrij. 09.00-12.00 uur
Buiten kantooruren in noodgevallen:
06 – 34719106
Taxidienst:
Wilt u van de taxidienst gebruik maken? Bel dan op vrijdagmorgen tussen 9-12 uur.
0412 – 622164.
Adres St. Jozefkerk:
Oude Molenstraat 8 5342 GC Oss
0412 – 622164
algemeen@tb-parochie.nl https://tbposs.nl
(daar vindt u informatie)
@TitusBrandsmaPa
Bank:
IBAN NL56 RABO 0140.4057.71 t.n.v. Titus Brandsmaparochie te Oss
Drukwerk: Drukkerij Putters Verspreiding op verzoek:
*thuis in de bus
*per e-mail
*ophalen in kerk of verzorgingshuis
Inleverdatum kopij:
Woensdag 03 maart 2021.
Verschijningsdatum volgende nummer:
Dinsdag 23 maart 2021.
VAN DE REDACTIE
Ik ga op reis en neem mee……….???
Toen we jong waren gingen mijn vrouw en ik met de fiets op vakantie. Elke dag 80 tot 120 km trappen, dan een camping zoeken, douchen en eten koken. Elke vakantie werd zorgvuldig voorbereid. Waar gaan we naar toe? Wat nemen we mee. Ondanks tassen voor en achter is de ruimte toch beperkt. En meer dan pakweg 25 kg bagage op je fiets is ook lastig als je van plan bent het vlakke Nederland te verlaten. Tot de laatste dag voor vertrek werd nog plaats gezocht voor kleinigheden. Soms greep je mis, soms was blij met dat extra paar sokken. Regen, tegenwind of felle zon, het kon ons niet deren.
We hebben genóten en heel veel gezien waar we anders achteloos aan voorbij zouden gaan.
En nu zijn we weer op reis, door de tijd dit keer.
Wat nemen we mee en wat laten we achter ons.
Niet naar het café kunnen, dat blijft thuis.
Telefoontjes en kaartjes naar vrienden en bekenden, gaat mee. Voor een goed gesprek vinden we wel een hoekje, klaagzangen gooien we weg. Een vreemde groeten als je voorbij loopt, Yes! “Hoe gaat het met je?” klinkt nu meer als een oprechte vraag dan als een hol ritueel.
Net als tijdens die vakanties, hebben we in 2020 meer oog gekregen voor al die dingen waar we vaak zo achteloos aan voorbij gingen. Dingen die we als vanzelfsprekend beschouwden, bleken dat allerminst te zijn. Minder ruimte om van alles en nog wat te doen, gaf juist ruimte voor de meer belangrijke zaken. Kwaliteit boven kwantiteit.
Het is een beetje laat, maar wij willen u voor 2021 toch nog een boeiende, veilige reis wensen en een behouden thuiskomst.
………AANGESTIPT ………..
ALLE BELANGRIJKE DATA OP EEN RIJ. VERDER IN HET BLAD MEER OVER ENKELE AANKONDIGINGEN.
HOUD U ER REKENING MEE, DAT BIJ ALLE
ACTIVITEITEN CORONAMAATREGELINGEN VOOR VERANDERINGEN KUNNEN ZORGEN.
KIJK OP DE WEBSITE OF LEES DE TIJDINGEN VOOR DE EVENTUELE VERANDERINGEN.
CORONA REGELS:
ALGEMEEN:
Bij hoesten of klachten thuisblijven.
Probeer de anderhalve meter te respecteren.
Voor de zaterdag en zondag graag opgeven bij de receptie tel. 0412 – 622164.
VOOR DE EUCHARISTIEVIERING:
Aanmelden in de hal bij gastvrouw of - heer.
Handen reinigen met gel.
Plaats nemen op een stoel met een kussentje.
Echtparen kunnen naast elkaar zitten.
Kussens NIET verleggen.
TIJDENS DE EUCHARISTIEVIERING:
Zingen nog niet toegestaan.
Graag een mondkapje dragen.
Collecte in een enveloppe doen.
HARRY DANK JE WEL.
Toen we nog van geen corona wisten, streamde onze parochie de zondagse vieringen al voor mensen die niet meer naar de kerk konden komen. Dat was behelpen, omdat we voor een dubbeltje eerste rang wilden zitten. Harry Faassen was in ons land van blinden met zijn ICT-oog koning en wist dat het met een beetje investeren beter kon. Toen corona uitbrak en veel meer parochianen op de streaming van onze zondagse viering waren aangewezen, hebben we met vallen en opstaan een verbeterplan ontwikkeld voor uitzending van de vieringen via smart TV of computer.
We probeerden of we de teksten van de beamer ook in beeld konden krijgen en gingen vrijwilligers trainen om de uitzending te regisseren. Voor de zekerheid hebben we tot en met zondag ook YouTube in de lucht gehouden. Afgelopen zondag heeft Harry Faassen voor de laatste keer de uitzending vanuit zijn woonadres verzorgd. We kunnen het nu zonder zijn meesterschap. Dank voor het tot een succes maken van digitale communicatie en registratie van onze kerkdiensten. Het zoveelste project waarmee Harry Faassen onze parochie op de kaart heeft gezet.
Dank en respect!
MEERDERE WEGEN DIE LEIDEN NAAR DE LIVESTREAM:
De meeste vieringen die in onze kerk worden gehouden, worden live uitgezonden op internet.
Omdat we verwachten dat de beperkingen in het aantal kerkgangers nog wel even van kracht zullen blijven, willen we het achter de schermen wat beter gaan regelen. Daarom zijn we
overgestapt naar een andere streamingspartner.
Er blijven verschillende wegen naar de livestream mogelijk:
Via de Titustijdingen
Voor wie de Titustijdingen ontvangt in zijn of haar mailbox ziet daar elke week een link in staan naar de rechtstreekse livestream. Het is belangrijk dat u de recente link gebruikt die wordt verspreid via de Titustijdingen.
https://kerkdienstgemist.nl/streams/1521553/embed Via de website
Livestream via onze website:
De vieringen kunt u gewoon blijven volgen via onze website. U gaat naar:
www.tbposs.nl/bijeenkomen/live
Hier kunt u de viering vanaf 10 minuten voor aanvang volgen. Ook kunt u daar doorklikken naar de vieringen die zijn opgenomen in de afgelopen tijd. Naast de link die via de tijdingen wordt verspreid kunt u ook via onze eigen website de vieringen volgen.
Uitzendingen met tekst
Onze uitzendingen zijn voorzien van de teksten die op de beamer worden geprojecteerd.
Mocht u hulp nodig hebben bij het volgen van de online-vieringen dan kunt u contact opnemen met de parochie. Van maandag tot vrijdag zijn we tot 12.00 uur telefonisch te bereiken op nummer: 0412-622164. Of u stuurt een mail naar algemeen@tb-parochie.nl
MEDEDELINGEN OVER DE EERSTE COMMUNIE EN HET VORMSEL.
De Eerste Communieviering zal op 6 juni 2021 plaatsvinden. Begin februari zullen alle kinderen in onze parochie van rond de acht jaar een uitnodiging krijgen. De kinderen die zich voor de Eerste Communie hebben aangemeld zullen op 28 maart worden gepresenteerd aan de parochie.
Vormsel
Negen jongeren willen graag gevormd worden en samen met hun ouders het voorbereidings- traject ingaan. In zes bijeenkomsten en een uitstapje met een boeiend religieus-, cultureel thema, zullen zij zich voorbereiden op het sacrament van het Vormsel. Diegenen die zich hebben aangemeld zullen zo snel mogelijk de data ontvangen van de voorbereidings- bijeenkomsten. De eerste bijeenkomst staat gepland voor begin februari.
LITURGISCHE VIERINGEN ST. JOZEFKERK
Voor de zaterdag en zondagen van tevoren aanmelden op werkdagen van 9.00 – 12.00 uur tel 0412 – 622164.
Op het moment dat dit parochieblad naar de drukker moet, is het nog niet duidelijk welke
maatregelen er gelden voor de vieringen in de komende periode. Vooralsnog gaan we uit van de volgende vieringen.
Houdt u de berichtgevingen via de Titustijdingen en de website (www.tbposs.nl) goed in de gaten voor het actuele rooster.
Za. 30 jan. 17.00 u Zo. 31 jan. 10.00 u 4e zondag van het jaar Za. 06 febr. 17.00 u Zo. 07 febr. 10.00 u 5e zondag van het jaar Za. 13 febr. 17.00 u Zo. 14 febr. 10.00 u 6e zondag van het jaar Woe. 17 febr. 19.00 u Aswoensdag
Za. 20 febr. 17.00 u Zo. 21 febr. 10.00 u 1e zondag veertigdagentijd Za. 27 febr. 17.00 u Zo. 28 febr. 10.00 u 2e zondag veertigdagentijd Za. 06 maart 17.00 u Zo. 07 maart 10.00 u 3e zondag veertigdagentijd Za. 13 maart 17.00 u Zo. 14 maart 10.00 u 4e zondag veertigdagentijd Za. 20 maart 17.00 u Zo. 21 maart 10.00 u 5e zondag veertigdagentijd Za. 27 maart 17.00 u Zo. 28 maart 10.00 u Palmzondag
Ma. 29 maart 19.00 u Boeteviering Do. 01 april 19.00 u Witte Donderdag
Vrij. 02 april 15.00 u Vrij. 02 april 19.00 u Goede Vrijdag Za. 03 april 21.00 u Paaswake
Zo. 04 april 10.00 u Paaszondag Zo. 05 april 10.00 u Tweede Paasdag VESPERVIERINGEN OP VRIJDAGMIDDAG IN DE MARIAKAPEL.
Vanaf september 2020 is er op alle vrijdagen van 16.00 tot 17.00 uur een vesperviering.
Het evangelie en drie psalmen worden gelezen en er wordt gezongen, veel stilte en daarna een kop koffie of thee in de Karmelzaal.
LIEF EN LEED
We hebben afscheid moeten nemen van:
19-11-2020 Barbel Wittenberg - van der Weerden 94 jaar 29-11-2020 Nico Ulijn 74 jaar
03-12-2020 Door den Brok - van Zandvoort 85 jaar 28-12-2020 Tonny van den Heuvel - van der Leest 77 jaar 29-12-2020 Wil van den Biggelaar - van Herwijnen 97 jaar 31-12-2020 Ine Linders - de Rooij 94 jaar
01-01-2021 Jan Paalman 88 jaar
Ik sta op het strand en kijk naar een schip dat met volle zeilen richting de horizon vaart.
Ik zie het schip steeds kleiner en kleiner worden Totdat hij verdwijnt achter de horizon, daar waar de lucht en zee samenkomen.
Iemand naast me zucht en zegt:
“Kijk, nou is ie weg…”
Ja, het schip is weg uit ons blikveld, maar het schip zelf is er nog, even mooi
en groot als daarnet.
Zijn kleiner geworden formaat zit in mijzelf, niet in hem.
En precies op het moment dat iemand naast mij zegt: “Hij is weg”
zijn er anderen die hem zien aankomen en blij roepen: “Kijk, daar is ie!”
En dat is doodgaan…
Canadese bisschop Brent.
LIVESTREAM VIA YOUTUBE VERVALT:
Op zondag 3 januari was onze livestream voor het laatst te zien via YouTube. Elke zondag was Harry Faassen in de weer om deze uitzending op YouTube mogelijk te maken. Hij schreef alle teksten uit en projecteerde die over de beelden heen. Zo konden veel mensen de vieringen goed volgen. Het is echter een tijdrovende bezigheid.
Nu we de beamerpresentaties met alle teksten kunnen mee streamen, en er zo een goed alternatief is voor de YouTube-uitzendingen, hebben we in overleg met Harry besloten om te stoppen met de YouTube uitzendingen. Deze zullen dus niet meer beschikbaar zijn.
Elke week zat Harry, soms zelfs vanaf de camping, met twee laptops klaar om de vieringen op YouTube te krijgen. We zijn er enorm mee
geholpen. Op de achtergrond blijft Harry natuurlijk meedenken en daar zijn we hem natuurlijk erg dankbaar voor!
Livestream via onze website:
De vieringen kunt u gewoon blijven volgen via onze website. U gaat naar:
www.tbposs.nl/bijeenkomen/live
Hier kunt u de viering 10 minuten voor aanvang volgen. Ook kunt u daar doorklikken naar de vieringen die zijn opgenomen in de afgelopen tijd.
Livestream via de App 'casten' naar je TV:
Voor de techneuten in ons midden: het blijft mogelijk om de vieringen via een smart-tv te blijven bekijken.
*Enerzijds kunt u uw laptop of pc met een HDMI- kabel verbinden met de TV. Het beeld van de laptop zal dan verschijnen op uw TV.
*Een andere optie is het gebruikmaken van een Chromecast. Dit is een klein HDMI apparaatje dat tegen een aantrekkelijke prijs verkrijgbaar is in de meeste elektronicawinkels. In moderne smart-tv’s is deze vaak al ingebouwd.
Als u een Chromecast of smart-tv heeft, is het nodig om op uw telefoon of tablet de app
“kerkdienstgemist” te downloaden. Dit kan gratis via de App Store of Google Play. Kerkdienstgemist heeft hiervoor de volgende handleiding
opgesteld:
De Chromecast of smart-tv moet zijn ingesteld en verbonden zijn met hetzelfde Wifi-netwerk als de telefoon of tablet.
Als dit het geval is dan ziet u bij het opstarten van de Kerkdienstgemist-app het "cast-icoon”
rechtsboven in het scherm:
Als u op het cast-icoon drukt verschijnt er een pop-up met een lijst met beschikbare apparaten:
Selecteer het gewenste apparaat. Het icoon zal nu groen kleuren. Vervolgens kunt u met het vergrootglas zoeken naar de Titus
Brandsmaparochie. De uitzendingen zullen daar verschijnen. U kunt dan klikken op de uitzending van uw keuze.
Kees von Harenberg.
TUSSEN SCHULD EN SCHAAMTE.
Een belangrijk cultuurverschil tussen mensen uit Europa en Azië wordt genoemd dat wij last kunnen hebben van schuld, terwijl Aziatische mensen meer worden geplaagd door schaamte.
Als iets bij ons niet goed gaat, gaan wij op zoek naar een schuldige. In Azië gaan ze op zoek naar de mensen waar zij zich voor moeten schamen, omdat ze de zaak hebben verknald. Maar in beide gevallen kiezen we voor onszelf de rol van slachtoffer. Waren wij dan geen slachtoffer van het covid-jaar? Een rampjaar, een rotjaar, een pestjaar, om maar enkele termen te noemen die je kon lezen in kranten of horen in actualiteiten- rubrieken. Geen vrijheden meer, maar
beperkingen. Feesten zijn ons afgepakt: het Suikerfeest bij de Islam, bij ons Kerstfeest en eerder in het jaar Carnaval. We worden beperkt in het feest van winkelen. Ze hebben reizen verboden, vakanties ontnomen. De gezelligheid, waar we zo aan gewend waren, aan banden gelegd. En we konden ook nog eens fluiten naar vuurwerk. Wat zijn we zielig, wat zijn we slachtoffer!
De schuldige is altijd een ander met aan kop de overheid. En binnen de overheid zitten regering en oppositie het namens ons ook nog eens naar elkaar beter te weten. En we worden allemaal steeds grover in onze bewoordingen. Toch achterlijk dat ze deze pandemie niet hebben zien aankomen en pas beschermingsmiddelen gingen inslaan toen de hele wereld dat ook deed. En waren ze maar eerder begonnen met een totale lockdown. En mondkapjes dragen had al een jaar verplicht moeten zijn. En ondanks de inbreng van al die deskundologen blijft het virus maar
opspelen en blijven we onverminderd wijzen naar anderen die het in onze ogen verkeerd doen, van jong tot oud. Eerlijk gezegd heb ik meer last van al die beter-weters en hun geklaag en gekanker, dan van de beperkingen die zijn opgelegd. Het toppunt vind ik dat mensen op TV worden geïnterviewd in drukke winkelstraten die klagen over de drukte en het onverstand van anderen. En al niet meer in de gaten hebben dat ze er zelf ook tussen lopen. Je kunt niet naar anderen wijzen en je eigen positie buiten beschouwing laten. Ik denk dat er geen ontkomen aan is in dit leven dat je altijd deel bent van het probleem en altijd ook deel van de oplossing. Succes heeft vele vaders, maar problemen ontstaan echt niet altijd alleen door anderen.
Als ik naar het voorbije jaar kijk vanuit het
perspectief van onze geloofsgemeenschap, onze parochie, dan krijg je het vermoeden dat wij niet uit Europa of Azië komen, maar van een andere planeet zijn. Hier wordt niet naar schuldigen gezocht en we hoeven ons bepaald niet te schamen voor hoe we ons er in 2020 door heen hebben weten te slaan. In plaats van bij de pakken neer te gaan zitten en moedeloos te worden, zijn we actiever geworden. We hebben alles op alles gezet om op anderhalve meter binnen het bereik van elkaars armen te blijven door allerlei kansen om te communiceren te benutten: Titus Tijdingen, het parochieblad, de Site. We stuurden kaarten om mensen een hart onder de riem te steken die het moeilijk hadden.
Want we moesten ook ziekte, dood, gemis en verdriet een plaats geven. In vallen en opstaan leerden we hoe we onze vieringen steeds beter en aantrekkelijker konden streamen, zodat iedereen zich erbij betrokken kan blijven voelen. Vieringen die trouwens tot in de puntjes worden verzorgd en uitgevoerd. De bloemengroep blijft ijverig
onverminderd de boel versieren. Cantores paren afwisseling aan kwaliteit en maken het gemis van onze koren minder. De kosters komen met mooie initiatieven als deze kerststallen tentoonstelling. De gastvrouwen en heren blijven aanspreekpunt voor onze gemeenschap. Er zijn nijvere handen bezig om hand en spandiensten te verrichten als het verzorgen van mailing en het bezorgen van de post. En even onverminderd wordt er gesleuteld aan verbeteringen, aan onderhoud en
vernieuwing. Onze diensten worden optimaal bezocht met in achtneming van de regels, want we zorgen ervoor dat we elkaar geen ellende aan doen. En hoewel ik gevreesd had dat we
financieel een forse aderlating zouden moeten incasseren kan ik melden dat ondanks het gegeven dat minder mensen bij vieringen
aanwezig mogen zijn, de collecte-inkomsten méér zijn geworden. Ook de gezinsbijdragen zijn mooi op peil gebleven. We kunnen daardoor ook met vertrouwen weer in menskracht investeren en blijven investeren in nieuwe vormen van gemeenschap zijn met anderen.
Samengevat: vanuit het perspectief van onze geloofsgemeenschap gezien was 2020 een erg goed jaar: een gemeenschap van mensen op hun best.
Ik had de indruk dat iedere medeparochiaan dacht: de omstandigheden zijn beroerd, het wordt tijd dat ik me er eens mee ga bemoeien.
Een deel van onze gemeenschap deed dat vanuit thuis en maakte plaats voor mensen die daardoor wel naar hier konden komen. Veel werkzaamheden werden ook onzichtbaar vanuit huis gedaan. En we dachten ook royaal aan anderen: een paar honderd ouderen en zieken gaven we extra aandacht met Sinterklaas en Kerst met een kleine attentie. En elke week kon ik drie/vier kratten aan goede gaven naar de voedselbank brengen, waar ze heel blij mee waren. We droegen daarnaast fors bij aan twee onderwijsprojecten in Afrika van Jaap Kool en van Margreet Carpay.
Allemaal zaken waar iedereen in onze
gemeenschap van kan zeggen: ik heb er naar beste kunnen mijn steentje aan bijgedragen en sommigen meer steentjes, maar die zijn blij dat ze dat konden doen. En wij hopen dat ze met alle anderen dat ook blijven doen. Het moge helder zijn dat wij als parochiebestuur heel tevreden zijn over het voorbije jaar. Over wie wij konden zijn voor elkaar.
We zijn daarom ook heel optimistisch over de drempel van 2021 gestapt. We hebben bewezen dat we ook bij fors tegenweer op de been kunnen blijven. En blijf denken dat alles wat goed gaat zeker ook aan jouw bijdrage te danken is. En dat je voor alles wat beter kan ook nodig bent om dat voor elkaar te krijgen.
En op het moment dat we met z’n allen met succes het virus hebben bedwongen, gaan we dat als parochie groots vieren. Want het is een feest dat hoort bij de mooie gemeenschap die we met elkaar zijn. Niks te klagen, niks te kankeren:
een zalig nieuwjaar.
Henk Peters.
ATTENDE DOMINE:
ZINGEN VAN BARMHARTIGHEID.
In de komende veertigdagentijd zal in veel kerken het Attende Domine weer klinken. Een lied op een gregoriaanse melodie dat in de loop van de geschiedenis verbonden is geraakt met de veertigdagentijd. Het lied komt voort uit een liturgie die in de vijfde eeuw is ontstaan in Spanje onder invloed van de Westgoten. Zij brachten uit de Balkan een van oorsprong Syrische liturgie mee
die zich in Spanje mengde met de daar gevierde liturgieën. Onder de bezetting van de Moren werd deze gemengde liturgievorm de Mozarabische liturgie genoemd.
In deze Mozarabische traditie is de tekst van het Attende Domine ontstaan en behoort dus niet tot de officiële liturgische gezangen van de Romeinse liturgie zoals wij die tegenwoordig vieren. Het is echter zodanig ingeburgerd, dat het al eeuwen tot het geijkte repertoire in de veertigdagentijd wordt gerekend. Dit komt met name door het sterke boetekarakter dat in de tekst naar voren komt:
‘Attende Domine, et miserere, quia peccavimus tibi.’
‘Luister, Heer, en heb medelijden, want wij hebben tegen U gezondigd.’
Deze nadruk op de zondige mens is voor velen niet meer herkenbaar en staat af van een hedendaagse geloofsbeleving. Woorden als crimina, delicti en occulta (misdaden, vergrijpen en duisterheden) zijn ons vreemd geworden en we kunnen ons er moeilijk mee vereenzelvigen.
Als dirigent leg ik vaak de nadruk op het uitdragen van de tekst: de tekst komt op de eerste plaats, en de melodie ondersteunt deze tekst. Nu is het bij dit soort liederen vaak wat omgedraaid: De melodie spreekt meer dan de oude woorden ons vaak nog kunnen zeggen.
Ik ben geen voorstander van het uitleggen van moeilijke teksten: deze moeten zelf tot ons kunnen spreken, en niet in de weg worden gezeten door iemand die er een mening over heeft. Als er echter een weerstand ontstaat bij het horen van de teksten, kan het helpend zijn om ons te richten tot tekstschrijvers die met deze oude teksten aan de gang zijn gegaan.
Soms zijn er dichters die een kern raken waarmee ze ons kunnen helpen weer inhoud te geven aan die oude tekst en melodie. Zo herhaalt Henk Jongerius:
‘God in de hemelen, zie naar uw mensen Wijs ons de weg van het leven.’
Hij doet wat mij betreft niet af aan de oude tekst, maar verlegt de nadruk: Wij die maar mensen zijn, met al onze gebreken: wilt U ons zien, en wilt U ons weer op weg zetten naar elkaar. Naar een leven met U. Niet de zonde, maar de barmhartigheid van God staat centraal. Net als in de Latijnse tekst het woord miserere letterlijk het centrale woord is:
‘Attende Domine, et miserere, Quia peccavimus tibi’
Kees von Harenberg.
VALENTIJNSDAG: LIEFDESBRIEFJES VAN GOD
Op 14 februari wordt elk jaar weer Valentijnsdag gevierd. Rozen worden aan elkaar gegeven, kaarten gestuurd, anonieme berichtjes over en weer. De commercie speelt hier handig op in en in veel winkels zijn de hartjes-ballonnen, kaartjes met rozen en chocolade cupidootjes niet aan te slepen. Wie weet vindt u ook een brief van een geheime aanbidder in uw brievenbus, of een roos op de deurmat van die geheimzinnige Valentijn!
Maar waar komt dat nou vandaan?
Valentijnsdag?
Op deze vraag is er geen eenduidig antwoord. Er zijn een paar legendes die vaak door elkaar worden gehaald en met elkaar worden verward.
Een van de legendes gaat als volgt:
In de derde eeuw was er een priester die Valentinus heette. En, zoals zo veel christenen in die tijd, werd hij opgepakt en veroordeeld om zijn geloof. Volgens de legende kwam er een cipier bij de toen al in de gevangenis zittende Valentinus met het verzoek zijn blinde dochter te genezen.
Valentinus zorgde op een of andere manier voor een geneesmiddel, maar dat werkte niet.
Op de dag van zijn onthoofding probeerde de vader van het meisje nog wanhopig het vonnis tegen te houden, maar tevergeefs: Valentinus werd onthoofd.
Na Valentinus’ terechtstelling ontving het meisje een klein briefje van Valentinus. Uit de enveloppe viel een gele bloem. Op het briefje stond 'Van Valentinus' en direct kon ze weer zien.
Nog steeds geven schuchtere verliefden elkaar een boodschap op Valentijnsdag, een
boodschap in de naam van Valentijn: in de hoop dat de ogen van de ander worden geopend, en de liefde die de een voor de ander koestert wordt gezien en erkend. En zeg nu zelf, wat is er mooier dan je geliefd weten.
Is God niet ook zo met ons bezig? God heeft ons lief, en het is zijn Liefde die ons draagt en blijft dragen. Hij nodigt ons steeds uit om te leven uit die Liefde. We mogen ons door Hem geliefd weten, maar durven wij dat erkennen? Durven wij dat aan?
Liefde vraagt om een wederkerigheid, om een bevestiging. God kan liefhebben wat hij wil, maar als wij deze liefde niet herkennen staat Hij
machteloos. Maar hoe herkennen we Zijn liefde dan?
Is het niet in de bloemen die nu langzaam uit de grond komen, die de aarde kleuren? Is het niet in de vogels die fluiten, en de bomen vullen met vreugde? Is het niet in een hand op een schouder van iemand die het even niet meer ziet zitten? Is het niet in die vrijwilliger die even bij u op bezoek komt, om niets?
Zouden het niet allemaal briefjes van God kunnen zijn: schuchtere pogingen om ons te laten merken dat er Iemand is die ons liefheeft?
Als u op Valentijnsdag nou onverhoopt niets in uw brievenbus vindt. Geen roos op uw kussen, of een chocolaatje op uw bord, hoop ik dat u zo’n liefdesbriefje van God mag herkennen in een mooi moment, een goed gebaar. Ik hoop dat u zich dan toch geliefd weet en u “ja” kunt zeggen tegen de liefde waarmee God ons wil omringen.
Kees von Harenberg.
VASTENACTIE PROJECT 2021.
“Dental Health International Nederland”
Onze medeparochiaan Hans van Hest is oud- tandarts. Al enkele jaren houdt hij na zijn pensionering geen praktijk meer. Wel wil hij zijn tandheelkundige kennis en ervaring blijven inzetten. Hij heeft zich aangesloten bij een Nederlandse organisatie die onder andere in Sierra Leone werkzaam is met tandheelkundige activiteiten. Op 8 miljoen inwoners zijn er ongeveer 8 goed opgeleide tandartsen actief. Het is een arm land en er zijn weinig voorzieningen. Hans heeft in 2019 het land bezocht om te kijken hoe hij de stichting “Dental Health” kan helpen. Hij heeft films gemaakt die aantonen hoe groot de nood is.
De enige remedie is de ontstoken tanden en kiezen te trekken. In de hospitalen zijn weinig artsen bekwaam om dit te doen en vaak ontbreekt het de mensen aan financiële
middelen. Mensen in Sierra Leone krijgen wel kies- en tandpijn. Daarmee gaan ze dan naar
kruidendokters die er weinig aan kunnen doen.
Misschien een beetje pijnstilling door kruiden. In de eenvoudige hospitalen komen soms wel 20 à 30 mensen per dag met enorme abcessen.
Ongeveer een vijfde deel daarvan sterft aan de gevolgen. Het enige wat had kunnen helpen is tijdig tanden en kiezen trekken, voordat de ontstekingen tot abcessen uitgroeien.
Op dit moment zijn er twee tandartsen voor de derde keer binnen één jaar vanuit Nederland aanwezig die gezondheidswerkers trainen om tanden en kiezen zo pijnloos mogelijk te trekken.
Ze hebben de beide eerste keren al 13
gezondheidswerkers opgeleid. Maar controle door (tand)artsen blijft nodig. Trekken is het laatste redmiddel om een gebit gedeeltelijk gezond te houden. Belangrijker is hygiëne. Ook daar is veel voorlichting voor nodig. Het handen wassen na toiletbezoek en alvorens te eten of eten klaar te maken en het 2x daags poetsen met
fluortandpasta kunnen heel wat bacteriële infecties voorkomen. “Dental Health” probeert nu een officiële opleiding van de grond te krijgen, zodat Sierra Leone wat meer eigen tandartsen heeft. Verder probeert “Dental Health” lokale mensen op te leiden die de voorlichting over handen wassen en tandenpoetsen kunnen gaan geven. Klassikaal dagelijks tandenpoetsen op de basisscholen en handenwassen kan ongeveer de helft van de schooluitval voorkomen. Nog jaren lang zullen Hans en andere bevlogen tandartsen hun kennis en vaardigheid ter beschikking moeten stellen. Als u in het telefoonboek van Oss kijkt dan vindt u zo vijftien tandartspraktijken op een rij. Als u in de hoofdstad Freetown naar een tandarts
zoekt, zult u er geen vinden. U gelooft toch niet dat mensen daar minder kiespijn hebben dan wij?
U begrijpt dat mensen in Sierra Leone onze financiële steun kunnen gebruiken. In februari of maart zal Hans ons een film laten zien en vertellen van zijn ervaringen.
Pastor Tom Buitendijk.
DE EERSTE COMMUNIE EN HET VORMSEL.
Het is een saaie mededeling aan het worden. In verband met corona zijn alle afspraken onder voorbehoud. Alle activiteiten vinden plaats met in acht neming van de anderhalve meter afstand.
De Eerste Communie.
De Eerste Communieviering zal op 6 juni 2021 plaatsvinden. Begin februari zullen alle kinderen in onze parochie van rond de acht jaar een uitnodiging krijgen. De kinderen die zich voor de Eerste Communie hebben aangemeld zullen op 28 maart worden gepresenteerd aan de parochie. In zes bijeenkomsten van zo’n anderhalf uur bereiden de kinderen zich voor op hun Eerste Communie. Driemaal zullen ook de ouders worden uitgenodigd om aanwezig te zijn. Om elkaar te ontmoeten en met elkaar over deze
voorbereidingstijd te praten. Door samen te komen, samen te vieren en elkaar te ontmoeten hopen we dat het thema van kerk en geloof een plek mag krijgen bij de gezinnen thuis. De precieze data van deze voorbereidingen zullen worden gecommuniceerd met hen die zich hebben opgegeven. Graag zo snel mogelijk na het ontvangen van de uitnodiging.
VORMSEL.
Van de negentig brieven die we hebben gestuurd aan jongeren tussen de elf en dertien jaar en hun ouders, hebben er negen gereageerd. Deze jongeren willen graag gevormd worden en samen met hun ouders het voorbereidingstraject ingaan.
In zes bijeenkomsten en een uitstapje met een boeiend religieus-, cultureel thema, zullen zij zich voorbereiden op het sacrament van het Vormsel.
Net als in het traject van de communiekanten vinden we het belangrijk dat ook ouders hierin elkaar leren kennen en ze actief betrokken
worden in de voorbereidingen op het Vormsel van hun kind. Diegenen die zich hebben aangemeld zullen zo snel mogelijk de data ontvangen van de voorbereidingsbijeenkomsten. De eerste
bijeenkomst staat gepland voor begin februari. Er is nog plek: dus meld je aan als dit nog niet is gebeurd! De datum van het vormsel is overigens nog niet bekend. Dit hangt af van de planning op het bisdom. We mikken op eind mei of begin juni.
Pastor Tom Buitendijk en Kees von Harenberg.
MIJN ERVARINGEN OVER CORONA.
Hallo, mijn naam is Wessel Timmerman, ik ben 14 jaar en zit op het gymnasium in leerjaar 3.
Ik ben de kleinzoon van Margrit Ricken. Ik woon in Amsterdam. Ik was gevraagd om een klein artikeltje te schrijven over mijn ervaringen over het coronavirus en dat vond ik prima.
Er werd mij gevraagd wat mijn ervaringen zijn met de coronatijd. Ik denk dat dit wel een beetje
hetzelfde is als andere mensen. Het is een hele vreemde, maar vooral ook nieuwe en onverwachte tijd voor veel mensen, inclusief mijzelf. De scholen gaan dicht en dan weer open en weer dicht. Je kan weinig doen, de horeca is gesloten. Je moet overal een mondkapje op. Het is een hele rare tijd. Wat mij persoonlijk het meest raakt is het feit dat je niet op dagelijkse basis je vrienden en andere mensen ziet, waarvan je normaal ervan uit kon gaan dat je ze morgen weer zou zien. Nu moet je zelf het initiatief nemen om ze op te gaan zoeken of te bellen. Om echt contact te houden, maar dan nog steeds moet je anderhalve meter houden.
Ook bij het sporten verandert de maatregel de hele tijd. In de eerste lockdown mochten we helemaal niet meer sporten. Daarna mochten we alleen nog maar trainen. Maar nu mogen we wel al binnen de club competities houden. Onder het sporten hoef je geen anderhalve meter te
houden. Dit vind ik persoonlijk wel fijn, want vooral bij hockey, de sport die ik doe, is het heel lastig om echt te spelen als je anderhalve meter afstand moet houden.
Op school is ook veel veranderd als je kijkt naar het begin van het jaar. In de eerste lockdown mochten we zelfs helemaal niet naar school. We kregen online les via een programma dat Google Classroom heet. Daar krijg je een lestaak die je dan vóór 17:00 die dag moest inleveren. Soms kreeg je ook een video-les waar er uitleg werd gegeven over de stof. Nu krijgen we datzelfde systeem tot 19 januari. Tussen de twee lock-downs in mochten we wel naar school, maar op de voorwaarde dat we in de gangen, hal en kantine een mondkapje droegen. In de lokalen hoefde dat niet.
Ik maak me niet echt ergens bezorgd om. Ik denk dat als de hele bevolking van Nederland en zelfs de hele wereld goed samenwerkt en zich aan de regels houdt, dat deze pandemie snel voorbij kan zijn. Maar ik denk ook wel dat als we dat niet doen dat het dan best reëel is dat we nog in ieder geval een jaar, of iets in die richting, in lockdown zitten.
Wessel Timmerman.
EEN DAG
DE SUPER HULP VAN MINISTER RUTTE!
Hoi, ik ben Ties Hoefnagel! Ik ben 11 jaar.
Vandaag werd ik super gelukkig wakker. Premier Rutte heeft me gisteren gebeld: 'Of ik alsjeblieft wil helpen om de coronaregels kidsproof te
maken’. Daar ga ik dan....
Ik loop vanaf mijn huis naar Den Bosch Centraal station. Zet mijn coole mondkapje op. Tsja kinderen willen ook meedoen aan deze rage! Je ziet het overal op social media. De trein had wat vertraging, daardoor was ik wat laat in Den Haag.
Na mijn glow-in-the-dark handgel opgedaan te hebben, liep ik naar de uitgang. Premier Rutte stond me op te wachten met de gouden koets.
De paardjes waren wat traag, geen wifi in de koets, maar de premier was heel gezellig. We hadden dezelfde gympen aan van Adidas dus dat schepte een band.
In zijn torenkamer aangekomen hebben we een supergoed, interessant, megacool gesprek gevoerd. De volgende kidsproof maatregelen gaat Markie aan zijn beleid toevoegen:
* Kinderen mogen iedere dag naar school toe, zeker als ze zelf door het verkeer kunnen.
* Alle handengel wordt glow-in-the-dark zonder rozengeur.
* In het gemeentehuis, mag je je kinderfeestje geven: popcorn, chips en film. Dan maar zonder ouders. Ouders mogen ophalen op de daarvoor bestemde oranje, ronde stippen op de markt.
* We begroeten elkaar voortaan met een dansgroet. Hiervoor zullen Markie en ik een korte film maken op Tiktok.
* Kinderen hoeven geen anderhalve meter afstand te houden van elkaar. Behalve als het je kleine zusjes betreft.
* Er komt een kinder-coronatest. Je stopt een blauwe speciale flexibele kauwgom in je mond. Is hij na een kwartier veranderd in groen dan heb je corona. Is je kauwgom groen: er breekt nu een Netflixvakantie aan waarbij je je moeder niet meer hoeft te knuffelen.
Het was een topdag met Markie Rutte. We hebben dezelfde rode hoodie aangeschaft voor de persconferentie. Check aangedaan! Zijn toen met de gouden koets door de McDrive gegaan op weg naar de conferentie. Daar gaan we kidsproof-corona!
Ties Hoefnagel (kleinzoon van Wies van Ekeren)
’s-Hertogenbosch, 5 januari 2021.
FAMILIEPASTORAAT.
Als kerk willen we een gemeenschap vormen.
Willen we er zijn voor iedereen, of iemand nu in het hart van de parochie of aan de rand van de samenleving staat. En ongeacht in welke
levensfase iemand zich bevindt; van geboorte tot sterven. De kerk wil een plek zijn van een
ontmoetende, bezinnende en een levende gemeenschap waar ieder zijn of haar plek heeft.
In het hart van deze gemeenschap nemen gezinnen een bijzondere plaats in. Wij zijn met hen in de afgelopen jaren het contact wat
kwijtgeraakt. Ook voor hen wil de parochie een plek zijn waar zij zich thuis weten. Waar er plek is voor ontmoeting en bezinning voor het jongste kind, de tiener en de ouders of verzorgers.
De contouren van wat we familiepastoraat noemen, beginnen al wat zichtbaar te worden.
We willen echter graag met geïnteresseerden bij elkaar komen om hierover te brainstormen: verder na te denken over wat wenselijk en haalbaar is in onze parochie.
Heeft u ideeën en wilt u meedenken of zelfs meewerken aan dit initiatief? Of bent u gewoon geïnteresseerd en wilt u deze ontwikkeling graag volgen? Dan nodig ik u van harte uit voor een informatie- en brainstorm-bijeenkomst op vrijdagavond 19 maart om 19u op de parochie.
U kunt zich hiervoor opgeven door een mail te sturen naar kees.vonharenberg@tb-parochie.nl of telefonisch op werkdagen tussen 10:00 en 12:00u (0412-622164).
Deze opgave is voor ons erg fijn: mocht de avond niet doorgaan vanwege de dan geldende coronamaatregelen, kunnen we u bereiken om een eventuele alternatieve datum te
communiceren.
Ook als u niet in de gelegenheid bent om op 19 maart aanwezig te zijn, maar u bent wel
geïnteresseerd: laat het ons weten. Dan nemen we u mee in een eventueel vervolg.
Niettemin, graag tot dan.
Kees von Harenberg.
AKTIE KERKBIJDRAGE 2021.
Tussen neus en lippen door vertelde mevr. Jo Hendriks dat ze dit voor de dertigste keer deed. Ze was bezig de brieven van de actie kerkbalans in enveloppen te stoppen. Het is eenvoudig werk, maar doe het maar eens zesduizend keer! Het kost haar en enkele van haar medewerkers toch een aantal ochtenden. Na het ‘insteken’ volgt het ‘op orde’ leggen. Straat voor straat. Als de stapeltjes klaar zijn kunnen ze worden opgehaald door mensen die ze rondbrengen.
Mevr. Jo Hendriks brengt de brieven ook rond. Ze stond een keer met een stapeltje brieven stil voor een flat om de nummers en de brievenbussen te vergelijken. Er komt iemand naar haar toe en vraagt: “Is dat post van de kerk?” “Ja”, zegt Jo.
“Mijn nummer is 46”. Jo vist nummer 46 uit haar stapeltje. De man pakte de enveloppe aan en scheurt hem voor haar gezicht doormidden.
“Zulke post hoef ik niet”, zei hij.
Gelukkig zijn er ook positieve reacties. “Fijn dat u het rondbrengt, want wij kunnen het niet komen halen”. Op een regenachtige middag vraagt iemand: “Mevrouw, wilt u een kopje thee”.
Er is veel vriendelijkheid onder de mensen.
In mevr. Jo Hendriks wil ik alle ‘instekers’ en
‘rondbrengers’ bedanken voor hun belangrijke bijdrage aan het levendig houden van onze parochie. Dit is werk aan de basis van de kerk.
Niet alleen financieel. Maar ook getuigend. Ze tonen aan dat samen kerk zijn de moeite waard is.
Zo geven zij het evangelie handen en voeten.
Mevr. Jo Hendriks en alle medewerkers aan de actie Kerkbalans 2021 zijn kostbare mensen. Hulde en dank aan allen!
In de maand januari / februari 2021 komen de jaarlijkse brieven voor de kerkbalans weer aan. De penningmeester heeft een informatieve brief geschreven en u vier manieren aan de hand gedaan voor betaling. De kerkbalansactie van 2020 laat het mooi resultaat zien van € 79.284, 35 zien. Het is een flinke bedrag dat ons helpt in de jaarlijkse uitgaven te voorzien. Uitgaven en inkomen dekken elkaar nog niet helemaal. Maar de kerkbalansactie is door uw steun een stevige basis voor het parochiële leven. We mogen elkaar daar dankbaar voor zijn. Het is fijn dat velen zich verantwoordelijk weten voor onze Titus
Brandsmaparochie.
Pastor Tom Buitendijk.
VERSTERKING PASTORALE TEAM.
Met de pensionering van pastoraalwerker Leon Teubner ontstond er een vacature binnen het pastorale team van onze parochie en bleef alleen pastoor/teamleider pater Tom Buitendijk over.
Het parochiebestuur heeft drie jaar geleden Kees von Harenberg benaderd met de vraag of hij er voor voelde zijn afgebroken theologie-opleiding af te maken om na zijn doctoraal/master bij onze parochie te komen werken binnen het pastorale team met aandacht voor diaconie, jeugd, jongeren, gezin en ouderen.
Daarnaast blijft hij liturgie faciliteren met
koren/cantores en stuurt hij vorming en toerusting aan. Een hele kluif aan aandachtsvelden die in de voorbije jaren te onderbelicht zijn gebleven.
Dit jaar wordt pater Buitendijk 75 jaar en dan mag hij het toch wel wat kalmer aan doen. In de mate dat bij pater Buitendijk de pastorale last mindert, wordt die bij Kees groter. We gaan als parochie dus een nieuwe fase in en zijn blij dat Kees ons daarbij wil gaan ondersteunen. Welkom!
Henk Peters
EIND GOED, AL GOED.
Het maakt een groot verschil of je de laatste week van een totaal verregende vakantie kunt
doorbrengen onder een mild zonnetje en in een aangename ambiance, of dat je ook nog eens kletsnat moet inpakken. De laatste indruk is vooral bepalend voor de beoordeling van het geheel.
Nou heeft het jaar 2020 ook nog niet gezorgd voor een laatste positieve indruk, waardoor de
beperkingen die ons werden opgelegd (of beter die wij over ons hebben af geroepen) een beetje verbleekten. En wie er zich nog niet van bewust was, werd nog eens hard met zijn neus op de feiten gedrukt: de wereld is echt niet maakbaar.
We hebben het niet allemaal in de hand.
Ook zijn we keihard tot de ontdekking gekomen dat we de ander niet kunnen missen. We hadden een samenleving gebouwd van ieder voor zich en God (als die al bestaat) voor ons allen. De wereld van het “dikke ik”, het IK voorop en alleen. Het ik dat wordt beschermd en gekoesterd (met privacywetten die het’ ik’ tot in het absurde beschermen tegen de ander). Want de ander is de hel (l’enfer cést l’autre) wist Sartre al te vertellen. Maar we hebben tot in onze botten gevoeld dat het een hel is als we de anderen moet missen en op afstand houden (l’enfer c’est le manque des autres).
We hebben de Ander met een hoofdletter, de Eeuwige, waar elke mens een vonk van in zich draagt, ook vaak al uit ons leven gegumd als onnodige ballast en niet waard om je druk over te maken. Maar we zijn weer gaan beseffen hoe weinig er voor nodig is om ons uit ons evenwicht te brengen en dat we zo’n kwetsbare wezens zijn.
Het dikke ik koestert de optimale vrijheid. Het liberalisme ten top. Maar als we het al niet wisten liepen we tegen het gegeven aan dat de vrijheid van de vos, de dood van de kippen betekent.
Omdat er te veel mensen waren die zich niks aantrokken van de kwetsbaarheid van
medemensen, was de coronapandemie bijna niet te bedwingen…
We waren zo gewend om zonder beperkingen rupsje nooit genoeg te spelen: altijd méér te willen. Misschien heeft de pandemie ons wel laten ontdekken dat er méér geluk uit minder te halen is.
De afdronk van 2020 smaakte als zure wijn. Wijn over zijn hoogtepunt egocentrisme en liberalisme heen. Dan moeten we van de nieuwe fles die 2021 heet, elke slok proberen te proeven, ervan te genieten. Het leven proeven en genieten kan alleen als we dat met anderen doen.
Als je 2021 proeft dan heeft die een afdronk van de ander/Ander in een mensenleven. Want zonder die ander is het een hel gebleken. Waar de Ander niet is, dat noemen we de hel. Als we ons lesje hebben willen leren kan 2021 wel eens hemels worden. Een eerste indruk die
verwachtingen rechtvaardigt?
Henk Peters.
