Annie M.G. Schmidt
bron
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica. Met illustraties van Wim Bijmoer. De Arbeiderspers, Amsterdam 1960
Zie voor verantwoording: https://www.dbnl.org/tekst/schm001hele01_01/colofon.php
Let op: werken die korter dan 140 jaar geleden verschenen zijn, kunnen auteursrechtelijk beschermd
zijn.
Het schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Dit is het schaap Veronica, het schaap met zwarte voeten.
En nu komt, wat er allemaal gebeurde:
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
KOM, zei het schaap Veronica, ik ga eens op visite, ik ga eens op visite bij de oude dames Groen;
die zitten 's morgens vroeg al zo gezellig in de suite.
Kom, zei het schaap Veronica, dat zal ik maar eens doen.
Kijk, zei het schaap Veronica: een beetje briljantine dat doe ik op mijn krulletjes, zo iets dat kan nooit kwaad, en nu nog gauw mijn sokjes aan, het is al over tienen.
Kijk, zei het schaap Veronica, zo kan ik wel op straat.
Zo ging het schaap Veronica gezellig op visite, ze liep het Lindelaantje door, ze drukte op de bel, de dominee deed open en hij liet haar in de suite, daar zaten dan de dames Groen en zeiden: Wel, wel, wel!
Daar is het schaap Veronica, het schaap met zwarte voeten.
Hoe maakt u het, Veronica, kent u de dominee?
Ach, zei het schaap Veronica, 'k ben blij u te ontmoeten.
Wel, zeiden toen de dames Groen, zal 't koffie zijn, of thee?
Nou, zei het schaap Veronica, graag thee met een beschuitje, zo'n lekker Haags beschuitje, permitteert u dat ik sop?
Het weer is niet je dat, he? Ieder ogenblik een buitje.
Kom, zei het schaap Veronica, nu stap ik weer eens op.
Dag dominee, tot ziens maar weer, dag lieve dames Groen!
Dag juffrouw schaap Veronica, zeiden de dames toen.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Ik kan dansen, ik kan zingen, ik kan ook pianospelen.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
WEL, zei het schaap Veronica, daar ben ik dan weer even!
Wat zie ik? Hebt u een piano, lieve dames Groen?
Ja, zeiden toen de dames, ja, wij gaan concerten geven.
Wij kunnen zelf niet spelen, maar wilt u het voor ons doen?
Oh, zei het schaap Veronica en bloosde tot haar oren, ik heb maar twee jaar les gehad van Gabriel de Bok.
Ik speel maar met twee voeten, weet u, ja, die twee van voren;
en 't gaat een beetje stroef, ik heb aan elke voet een sok.
Kom, juffrouw schaap Veronica, wees toch niet zo bescheiden, u kent toch wel dat menuet van Tjingela-pingela-pom?
U kent toch wel dat liedje van de Grote Stille Heide?
Kom, juffrouw schaap Veronica, zeiden de dames, kóm!
Wel, zei het schaap Veronica, wat zal ik dan eens spelen?
Een walsje of een polka of gewoon van do-re-mi?
O, zeiden toen de dames, 't kan ons helemaal niet schelen.
Nou, zei het schaap Veronica, daar gaat-ie: Een twee drie!
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Toen speelde 't schaap Veronica voorzichtig met haar tenen het mooiste liedje dat ze kende, van de Orgelman.
En allebei de dames Groen die gingen aan het wenen...
Ze zeiden: Och, wat is dat mooi, daar krijg ik nou wat van!
Wel, zei het schaap Veronica, nu nog een wals van Strauss...
Toen was het uit en o, er kwam een daverend applaus!
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Meiregen,
maak dat ik gróter wor...
gróter wor...
Deze meiregen maakt, dat ik verkouden wor!
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
OCH, zei het schaap Veronica, ik was toch zó verkouden en daarom was ik al die tijd geen enkel keertje hier.
Wel, zeiden toen de dames Groen, wilt u de wol ophouden?
O, zei het schaap Veronica, dat wil ik met plezier!
En? zei het schaap Veronica, gaat u een theemuts haken?
Of wordt het soms een jumper, of een pannelapje? Nee?
Nee, zeiden toen de dames Groen, wij gaan een borstrok maken, wij gaan een lange borstrok maken voor de dominee.
Een borstrok, zei de dominee... (hij kwam toevallig binnen) een hele lange borstrok, van twee rechts twee averechts!
De dames willen ook nog aan een pantalon beginnen:
ik heb gezegd, dat is te veel, een lange borstrok slechts.
Pardon, zei 't schaap Veronica, mijn achtervoeten slapen, 'k ga eventjes verzitten, want ik word een beetje stijf.
Een borstrok, zei u? Gunst, wat is dat makkelijk bij schapen!
Bij ons groeit al het ondergoed vanzelf al op het lijf.
Wel, zeiden toen de dames Groen, de knot is opgewonden, was 't heus niet te vermoeiend, juffrouw schaap Veronica?
Nee, zei het schaap Veronica, ik heb het dól gevonden!
Nu is het over vijven, dus ik denk dat ik maar ga.
Dag dominee, dag dames Groen, tot ziens en veel succes!
En áls u wol te kort komt, nou, dan weet u mijn adres.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Ik was me altijd helemaal met sjampoo.
Daarom zijn mijn krulletjes zo mooi.
En nu wil ik op de foto!
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
O, zei het schaap Veronica, ik kom uw raad eens vragen, ik kreeg een briefje van mijn oom, mijn oude oom de Ram, hij vraagt een kiekje van me, dat hij om zijn hals wil dragen, maar 'k heb geen kiekje van mezelf, dat vind ik nu zo lam.
Wel, zeiden toen de dames Groen, dat is toch niet zo'n puzzel?
Dan gaan wij samen op de kiek. Is dat geen mooi idee?
Dan gaan wij naar de fotograaf, meneer Van Huzzewuzzel.
Ik wil ook op de foto, dames! riep de dominee.
Ze gingen voor 't gemak maar met z'n allen in een auto en stonden in een wip al op de fotograaf z'n stoep.
Meneer, zo sprak de dominee, wij willen op de foto, niet allemaal apart, maar in een artistieke groep.
Ja, zeiden toen de dames Groen, het moet heel snoezig worden, een soort van piramide met de dominee in top!
Oei, zei het schaap Veronica, is mijn coiffure in orde?
En komen alle vier mijn zwarte voetjes er wel op?
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Kom, zei meneer Van Huzzewuzzel, kijkt u naar mijn baardje, en doodstil zitten astublieft, 't is maar een ogenblik.
O, zei het schaap Veronica, 'k heb kriebel aan m'n staartje!
Eh, fluisterden de dames Groen, nu krijgen wij de hik.
Knip, zei meneer Van Huzzewuzzel, zó, u staat erop.
U krijgt de foto's morgen in een gele envelop.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
HEnee, zei 't schaap Veronica, ik wil nog niet gaan slapen, we hoeven niet zo vroeg naar bed, het is toch zaterdag?
Wel, zeiden toen de dames Groen, wij zitten al te gapen, maar even een verhaaltje voor we slapen gaan, dat mag.
Da's goed, zo sprak de dominee, wat zal het dan eens wezen?
De wolf en zeven geitjes, zei het schaap Veronica.
Toen nam de dominee zijn bril en ging het sprookje lezen van al die kleine geitenkinders zonder hun mama:
‘En toen de geitenmoeder thuiskwam met een mand vol eten, toen waren al haar kinders weg. Begrijp je, hoe ze schrok?
De wolf was in het huis geweest en had ze opgegeten, alleen het kleinste geitenkindje zat nog in de klok.’
Hi, zei het schaap Veronica, hoe kan dat nou gebeuren...
Zo'n geitje kan niet in de klok, al is het nog zo klein.
't Is welles, zei de dominee, zit u toch niet te zeuren, zo'n hele grote Friese klok, zo iets zal het wel zijn.
Nou, zei het schaap Veronica, ik ken toevallig geiten,
maar 'k heb er toch nog nooit een met een Friese klok ontmoet.
Wat drommel! riep de dominee, hier heb ik toch de feiten!
Eh, zei het schaap Veronica, de feiten zijn niet goed.
Kom, zeiden toen de dames Groen, nu is 't verhaaltje uit.
En wel bedankt, 't was prachtig mooi. Wie wil er een beschuit?
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Ik ben een zoet schaap...
ik ben een stout schaap...
ik ben een zoet schaap ik ben een stout schaap.
Ik ben een zoet schaap en nu gaan wij een dagje uit.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
ACH, zei het schaap Veronica, ik hoor de vinkjes fluiten.
Ik word toch zo poëtisch van die Lente om me heen.
Wat denkt u, kunnen wij niet eens een hele dag naar buiten?
Tja, zeiden toen de dames Groen, wij zitten met ons been...
Ik weet wat, zei de dominee, wij gaan twee tandems huren, zo'n hele lange fiets heet toch een tandem, naar ik meen?
Twee zadels en twee bellen en twee dingetjes en twee sturen?
Welnu, dat is dan afgesproken. En waar gaan we heen?
Wel, zei de ene dame Groen, we kunnen eens naar Euzelen.
Nee, zei de andre dame Groen, nee, Euzelen is niet mooi.
Kom, zei het schaap Veronica, laat ons niet langer treuzelen.
Wij kunnen toch uit rijden gaan, zo op de bonnefooi?
Daar kwam de dominee al aan. De tandems waren prachtig.
Wel, zei het schaap Veronica, dan gaan we maar op weg.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Wacht, riepen toen de dames Groen, u maakt ons zenuwachtig, we moeten toch nog broodjes smeren? Broodjes met beleg?
En als we niet naar Euzelen rijden, gaan we dan naar Doorn?
En moeten we hierop? Is dit een tandem? Wel, wel, wel...
O, zei het schaap Veronica, u zit achterstevoren, u kunt veel beter zitten met uw voorkant naar de bel.
Daar gaan we dan, kom dames Groen, vooruit maar dominee!
We gaan misschien wel helemaal naar Breukelen aan zee.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Altijd als het voorjaar wordt krijg ik het weer...
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
TJEE, zei het schaap Veronica, ik ben toch zo geschrokken!
Ik at een paardebloem... en ploem! daar viel ik in de sloot!
Ze hebben mij er met z'n allen haastig uitgetrokken, nu ben ik wel een beetje zwart, maar helemaal niet dood.
Help, riepen toen de dames Groen, o lieve help, wat treurig!
Kom binnen, schaap Veronica! Nee, blijft u even staan...
Uw krulletjes vol modder en ze waren toch zo keurig...
U druipt, u druipt, Veronica! De gang is pas gedaan!
Ja, zei het schaap Veronica en huilde dikke tranen, ik ben een modderschaapje en ik blijf wel op de mat.
Kom, zeiden toen de dames Groen, er zijn nog altijd kranen.
Kom, juffrouw schaap Veronica, wij doen u in het bad.
Daar gingen toen de dames Groen aan 't poedelen en aan 't plassen met groene zeep en soda en een héle grote spons.
He, zei het schaap Veronica, ik ben nog nooit gewassen!!
Ja, zeiden toen de dames Groen, zo gaat het nu bij ons.
O, riep het schaap Veronica, het zeep komt in m'n ogen, u kietelt aan mijn voetjes, o, het kietelt, ha, ha, ha!
Wel, zeiden toen de dames Groen, en nu nog even drogen, kijk nu eens in de spiegel, juffrouw schaap Veronica!
Ach, zei het schaap Veronica, wat ben ik hagelwit, dag dames Groen, dag dominee, het beste met uw spit.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Van baden krijg je honger, Ik lust geen vlinders, wél pannekoeken.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
KOM, zei het schaap Veronica, wij geven een dineetje, wij geven een dineetje bij de lieve dames Groen;
en iedereen doet wát, we helpen allemaal een beetje.
Wel, zei het schaap Veronica, dat moesten we maar doen.
Kom, zei het schaap Veronica, ik bak de pannekoeken.
Maakt u de vermicellisoep en doppertjes en sla?
Ja, zeiden toen de dames Groen, maar... eerst een schortje zoeken.
Uw schone witte krullen, juffrouw schaap Veronica!
En ik? zo zei de dominee, ik zou ook wel iets willen.
Ah, zeiden toen de dames Groen, wij hebben iets voor u:
Wat zoudt u ervan denken om de aardappels te schillen?
En maakt u een tomaatje schoon, dat is voor in de zjuu.
Toen ging het schaap Veronica aan 't pannekoeken bakken!
Ze stond aan het fornuisje met het pannekoekenmes.
Mirakel, zei de dominee, mag ik er eentje pakken?
Nee, zeiden toen de dames Groen, u krijgt er strakjes zes!
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Dan wacht ik, zei de dominee, maar 'k ruik ook soep met ballen, is het gepermitteerd, dat ik er eventjes van snoep?
O, lieve help, m'n bril, nou is m'n bril erin gevallen...
Wel, zei het schaap Veronica, nu is het brillesoep.
Toen visten zij de bril eruit - dat was een heel gedoe - en aten soep met ballen en zes pannekoeken toe.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Als ik nu in de zon blijf staan word ik dan bruin?
Zou een bruin schaap ook mooi zijn?
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
ZEG, zei het schaap Veronica, als we gaan zonnebaden, wie zou er dan het bruinste zijn, de dominee of ik?
Wel, zeiden toen de dames Groen, da's makkelijk te raden:
een dominee wordt bruiner, want zijn vacht is niet zo dik.
Maar hee... waar is de dominee? Hij is toch niet gaan zwemmen?
Warempel, kijk daar staat hij! Tot zijn enkels in de zee!
Wat is hij toch weer roekeloos, men moet hem altoos remmen.
Straks zwemt hij Het Kanaal nog over. Kom toch, dominee!
Ahoy! schreeuwde de dominee met druipend natte haren, het zeegat uit, komt knapen, nu het zeegat uit! Trala!
Mejuffrouw schaap Veronica, kom niet mij in de baren!
Ik ga het duin afrollen, zei het schaap Veronica.
Ja, zeiden toen de dames Groen, we gaan het duin afrollen en wie het eerst benee is, krijgt een lolly bij de thee.
Daar gingen dus de dames Groen aan 't gillen en aan 't hollen.
Hoera, zei 't schaap Veronica, ik ben het eerst benee.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
En ik ben lekker tweedes, zei de dominee tevreden, o kijk, de dames Groen zijn blijven hangen in de brem!
Help, riepen toen de dames Groen, wie helpt ons naar beneden?
Ik Kom Al, riep de dominee met donderende stem.
Toen groeven ze de dominee tot aan zijn nek in 't zand.
He, he, zei 't schaap Veronica, een Dagje aan het Strand!
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Hoe oud ben ik?
Ben ik al honderd jaar?
Ja ik ben honderd jaar
en mijn sokjes zijn ook honderd jaar en nu zijn ze versleten.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
OEI, zei het schaap Veronica, mijn sokjes zijn versleten.
Wel, zeiden toen de dames Groen, dan gaan we naar de stad, we gaan gezellig winkelen en daarna taartjes eten.
Jazeker, zei de dominee, natuurlijk doen we dat.
Zo gingen ze te zamen naar de winkel van Van Soeten.
Juffrouw, hebt u ook zwarte sokjes, vroeg de dominee.
Het is voor deze dame hier, de dame heeft vier voeten, ze heeft er twee van voren en van achter ook nog twee.
Zo kreeg het schaap Veronica vier nette zwarte sokken, de dames Groen die kochten nog wat roodgeruit katoen en dikke wollen wanten en een heel stel onderrokken.
En ik, zo sprak de dominee, ik wil één overschoen.
Ik heb er eentje nodig, want de ander is nog keurig.
Dat kan niet, zei de winkeljuf, men neemt er altijd twee.
Wat deksels, o wat deksels, riep de dominee humeurig.
Ssssst, zeiden toen de dames Groen, kom dominee, ga mee.
We gaan gezellig naar de lunchroom, samen taartjes eten, kom dominee, vergeef het en vergeet het, als u kunt.
't Is goed, zo sprak de dominee, ik zal het dan vergeten, ik ben wel diep gegriefd, maar geef mij nu een mokkapunt.
Toen waren zij weer vrolijk en zij dronken chocola.
Ik lust wel tien tompoezen, zei het schaap Veronica.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
En ik verveel me zo!
En ik verveel me zo!
En ik verveel me zo!!!!
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
BAH, zei het schaap Veronica, het regent pijpestelen!
Ja, zegt u dat warempel wel, zeiden de dames Groen, 't is weer, om met z'n allen straks een erfenis te delen.
Die is er niet. Maar zullen we een spelletje gaan doen?
Hèèè, zei het schaap Veronica, he, gaan we zakdoekleggen?
Nee, liever blindemannetje, zo sprak de dominee,
dat Heft mij altijd Op, om 't maar eens heel gewoon te zeggen, wanneer ik blindemannetje speel, vergeet ik al het Wee!
Kom, zei het schaap Veronica, ik blinddoek u wel even.
Ziet u nou eerlijk niets meer? Hoeveel voetjes heb ik hier?
Eh, twintig, zei de dominee, nee negentien, nee zeven!
Gunst, zeiden toen de dames Groen, en 't beest heeft er maar vier
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Daar liep die arme dominee te hijgen en te blazen.
Ik weet niet waar ik ben, riep hij. Is dit het fietsenhok?
Daar heb ik iets! Mejuffrouw, eindlijk heb ik u te grazen!
Nee, zeiden toen de dames Groen, dat is de staande klok...
Ach werklijk? zei de dominee, wat kan men zich vergissen.
Wat is dit voor een wollen ding, is dit een vatenkwast?
Ja heus, het is een vatenkwast, dat kan bepaald niet missen!
Au, zei het schaap Veronica, u hebt mijn staartje vast.
Hoera! Hoera! U bent 'm! juichte blij de dominee.
Ja, zeiden toen de dames Groen, maar eerst... een kopje thee.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
WEL, wel, zeiden de dames Groen, nu zijn we bij de vissen!
Kijk toch eens, zo'n aquarium is nog een heel gedoe...
We moeten naar de sidderrog, die mogen we niet missen;
maar waar is 't schaap Veronica? Veronica!! Oehoe!!
Zij zal toch niet verdronken zijn in een van die bassinnen?
Mirakel, zei de dominee, Veronica is weg!
Misschien wel opgegeten door een haai met zeven vinnen...
Hier ben ik! riep het schaap. Ik heb een nieuwe kennis, zeg!
Kijk hier, dit is mijn nieuwe vriend, hij kan zo mooi vertellen.
Hij heeft op dit moment toevallig niet zoveel te doen.
Sta toe, dat ik u even aan elkander voor ga stellen:
De wolhandkrab... de dominee... dit zijn de dames Groen.
Aangenaam, zei de dominee en gaf de krab een handje.
Hoe maakt u het, zo zeiden toen de dames Groen beleefd.
Het weer is niet zo best, he? Maar wat wil men in dit landje.
We stappen weer eens op. We moeten naar de sidderkreeft.
Kijk daar! zeiden de dames Groen, een vis met aanhangwagen!
De schol van onze visboer past toch beter in de pan.
Is dit de zaagvis nou? Wel wel, en kan hij werkelijk zagen?
Geef hem ereis een potlood om te zien of hij het kan...
Nu hebben we het wel gezien, hier in 't aquarium,
nu gaan wij maar naar huis terug en drinken thee met rum.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Pas op, juffrouw schaap Veronica, als u uw wolletje uitlaat,
wordt u ziek!
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
W-W-W, zei het schaap Veronica, ik voel mijn staartje rillen en al mijn voetjes beven en ruggetje zegt: piep!
Ach, zeiden toen de dames Groen, dat komt van de bacillen, ach juffrouw schaap Veronica, u hebt natuurlijk griep.
Wat moeten we nu doen? We zullen gorgelen en pappen...
Hee, wacht eens, zei de dominee, u weet niet wat het is!
Laat mij eens even snuffelen in 't Boek der Wetenschappen.
Mij dunkt, het zijn de mazelen, als ik mij niet vergis.
Heeft zij al rooie vlekjes? Nee? Dan komen die wel later, geeft u haar eerst abdijsiroop en dan kamillethee.
W-w-w, zei het schaap Veronica, ik wil een slokje w-w-water.
Aha, dan zijn het waterpokken, zei de dominee.
Ssst, zeiden toen de dames Groen, hier is de thermometer.
O kijk, ze heeft geen koorts en ze is daad'lijk weer gezond.
Als zij maar lekker slapen kan, dan is ze morgen beter...
Ik heb het, zei de dominee, het schaap heeft rode hond.
Nee, jammerden de dames Groen, niet zulke nare dingen, wij zingen nu het wiegelied van: Slaap, schaapje, slaap.
Hoe zou dat liedje verder gaan, wat moeten wij nu zingen:
Daar buiten loopt een kindje? of: Hier binnen ligt een schaap?
Toen zongen zij heel zachtjes en driestemmig: Slapedoe...
Mmm, zei het schaap Veronica, mijn oogjes... vallen... toe...
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
En nu is het december en we drinken bisschopswijn en we eten speculaas en 't is bijna sinterklaas.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
ZIE, zei het schaap Veronica, de maan schijnt door de bomen!
Hoezo, de maan? Ik zie geen maan, zo sprak de dominee.
Wel, zeiden toen de dames Groen, de Sint moet immers komen?
Kom, zet uw schoentje bij de haard en zing maar met ons mee.
Ik heb geen eens een schoentje, zei het schaap, maar zou u denken dat Schimmel ook wel winterpeentjes uit mijn sokje lust?
Natuurlijk, zei de dominee, dat paard zal u niet krenken, hij eet het uit beleefdheid, maar hij eet het, wees gerust.
Hee, zei de ene dame Groen, waar is mijn hooi gebleven?
Het hooi, dat in mijn schoentje zat. Het is verdwenen, hee...
Het hooi is weg! Het hooi is weg! Wel heb ik van m'n leven!
Ik pleeg geen hooi te nuttigen, zo sprak de dominee.
Hik, zei het schaap Veronica, en hield haar hoofd gebogen.
O, juffrouw schaap Veronica, zeiden de dames Groen, o, juffrouw schaap Veronica, kijk ons eens in de ogen!
Het hooi voor 't lieve paard! Hoe hebt u dát nu kunnen doen.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Búúúú... snikte 't schaap Veronica, ik heb het opgegeten...
Ik ben zo vrees'lijk dol op hooi, en 'k krijg hier altijd lof.
Ach, zeiden toen de dames Groen, hoe konden we dat weten?
We eten voortaan 's maandags hooi. Nu, reken maar en of!
Toen deden zij een hele grote suikerbiet in 't schoentje en zongen uren-, urenlang van Sinterklaas Kapoentje.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Ik was even buiten...
maar ik ging
weer gauw naar binnen!
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
FIJN, zei het schaap Veronica, nu gaan de kaarsjes branden!
Wacht even, zei de dominee, de kerstkrans hangt nog niet...
Ik zal hem wel bevestigen, zo met mijn eigen handen, waar is de trap, de keukentrap, 't gaat best, zoals u ziet.
Kom, zeiden toen de dames Groen, wij zullen het u wijzen, kijk, ginder naast de lamp, daar moet-ie hangen, dominee!
Maar zult u erg voorzichtig zijn? Hier hebt u een puneize, en als u strakjes moe bent, mag u op de canapee.
Au, riep het schaap Veronica, daar valt iets naar beneden!
Ik ben het, zei de dominee benauwd. Ik ben het maar!
Help, riepen toen de dames Groen, och lieve help, och heden, pas op, u valt meteen nog in de bak met engelenhaar.
Wat Hoedjes! riep de dominee, moet ik hier blijven hangen?
Dit is geen kerstfeest meer, dit is een ijselijke ramp!
Hi... snikten toen de dames Groen met tranen op haar wangen, toen haakten zij de dominee voorzichtig van de lamp.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Een hele emmer dennegroen werd van hem afgeborsteld.
Hij legde zich tevreden op de pluchen canapee.
Toen werd het schaap Veronica nog uit de krans geworsteld...
He, he, zeiden de dames Groen, nu eerst een kopje thee.
De kerstkrans zullen wij dus maar beneden laten staan.
Ja, zei het schaap Veronica, en nu de kaarsjes aan.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
KIJK, zei het schaap Veronica, hoe mooi ik al kan rijden!
Het gaat zo hard, het gaat zo hard, veel vlugger dan de wind!
Kom, dominee, nu rijden wij naar Alkmaar of naar Leiden.
Komaan dan, lieve dames Groen, wat denkt u van een sprint?
Oei! jammerden de dames Groen, wij hebben koude oren.
O, waarom kan er nu ook nooit eens ijs zijn zonder vorst?
Pas op, juffrouw Veronica, uw staartje is bevroren, en dominee, o, dominee, u hebt zo'n tere borst...
Waarom doet u nou niet een hele warme wollen doek an?
Poeh, zei het schaap Veronica, mijn staart is gloeiend heet.
De dominee riep: Kijk, ik ben veel beter dan Kees Broekman, 't is enkel maar zo jammer, dat geen sterveling het weet.
Ja, zeiden toen de dames, Groen, maar denkt u aan de scheuren?
Het ijs is hier en daar misschien nog wel een beetje zwak.
Aááách, zei het schaap Veronica, wat kán ons nou gebeuren...
Daar gaat ie! riep de dominee en reed ploem! in een wak.
Ho! gilde 't schaap Veronica en hielp hem op het droge.
Daar stond hij aan de wallekant te bibb'ren van de kou.
Ik ben geheel doorweekt, zo sprak hij. Heb toch mededogen...
Het was zó koud, de dames Groen die zagen hemelsblauw!
Toen bonden zij de schaatsen af en klommen over 't hek, en aten thuis drie grote borden erwtensoep met spek.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
EILIEVE, riep de dominee, wat is het hier een rommel!
Bent u de koffers aan het pakken? Kijk nu toch eens aan!
Ja, zeiden toen de dames Groen, het schaap gaat naar Zaltbommel, zij gaat een week logeren in het huis van Ome Daan.
Daar zullen ze ons schaapje wel eens lekkertjes verwennen, ze ziet zo wit de laatste tijd, dan krijgt ze weer wat kleur.
Kom, riep het schaap Veronica, vooruit! We moeten rennen, 't is over tienen en de taxi staat al voor de deur.
O, zeiden toen de dames Groen, u maakt ons zenuwachtig!
Ze reden naar 't station en namen kaartjes bij 't loket.
O, kijk eens, zei de dominee, de chef! Wat is die prachtig!
Als ik stationschef was geworden, had ik ook zo'n pet...
Zo, zeiden toen de dames Groen, en doe vooral de groeten, en altijd met twee woorden spreken tegen Ome Daan!
En denk erom: Niet uit het raampje hangen met uw voeten!
En neem nooit van een vreemde heer een pepermuntje aan!
Goed, zei het schaap Veronica, 'k geloof dat hij gaat rijen.
De dames Groen die werden al een heel klein tikje bleek.
Vaarwel dan, zei de dominee en hij begon te schreien.
Kom, zeiden toen de dames Groen, het is maar voor een week.
Zij wuifden en de trein reed weg. Het schaapje werd heel klein.
O, snikten toen de dames Groen, wat zal het eenzaam zijn.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Kom, zei het schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
t' Is allemaal weer net als toen...
dag dominee, dag dames Groen!
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
NOU, zei het schaap Veronica, de groeten uit Zaltbommel, en 't was toch zo gezellig in het huis van Ome Daan!
Ze hebben daar een speeltuin met een roetsjbaan en een schommel.
U moet toch ook eens gauw een keertje naar Zaltbommel gaan.
Wel, wel, zeiden de dames Groen, en hebt u goed gegeten?
En kreeg u ied're dag een ei? Wat kreeg u bij de thee?
Ja wacht 's, zei de dominee, nou wou ik wel eens weten, wat moet dat dier daar in die kooi? Wat moeten wij daarmee?
O, zei het schaap Veronica, van Ome Daan gekregen!
Dat is een nieuwe vriend van mij: Filoe, de papegaai,
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
hij kan zo prachtig praten, maar hij is nog wat verlegen.
'k Moet zeggen, zei de dominee, zijn vederbos is fraai, maar - papegaaien zeggen wel eens van die vreemde dingen, is deze wel fatsoenlijk in zijn eh... zijn woordenkeus?
Kom, zeiden toen de dames Groen, in Ome Daan z'n kringen daar kunnen ze alleen maar nette woorden zeggen, heus!
Ja, zei het schaap Veronica, hij is toch zo fatsoenlijk!
Wij houden zoveel van elkaar, de papegaai en ik.
Ach, zeiden toen de dames Groen. Hij kijkt bepaald aandoenlijk.
Toen deed Filoe zijn snavel open en zei heel hard: Stik.
Kom, zeiden toen de dames Groen, hier moeten wij eruit.
We hebben thuis frambozenjam en koekjes en beschuit.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
HE, zei het schaap Veronica, mag ik vandaag chaufferen?
Alleen maar van de bloemenmarkt tot aan de Weesperstraat?
Vooruit dan, zei de dominee, begint u maar te keren...
De tram! gilden de dames Groen. Maar 't was helaas te laat.
Daar kwam lijn negen door de bocht, het schaap kon niet meer remmen!
Daar had je 't al: Reng, beng, bang,BOEM! O wee, o wee, o wee!
De dames Groen die hinnikten met klagelijke stemmen en alle mensen in de stad bemoeiden zich ermee.
Er kwamen drie agenten aan, die heel gewichtig deden.
Waarom bent u door het stoplicht heen gereden, vroegen zij.
Geen smoesjes alstublieft, u bént door 't stoplicht heen gereden, u bent in overtreding dame, dus u bent erbij!
Ja, bulderde de dominee, wij reden door het stoplicht, maar daar die heer op het trottoir, die met de paraplu,
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
zei tegen 't schaap Veronica zoëven: Hou je kop dicht,
dat neem ik niet. Zij heeft geen kop, maar net zo'n hoofd als u.
Niks mee te maken, zei d' agent. Eh, waar bent u geboren?
Wel, zei het schaap Veronica, geboren? In de wei.
En is uw naam Veronica? U zult er meer van horen.
U ook! zo sprak de dominee. Wij laten 't er niet bij.
Nee, zeiden toen de dames Groen, wij zijn van goeden huize, wij zoeken 't hogerop! en wij gaan naar de Hoge Raad!
O, zei het schaap Veronica, mijn beide oortjes suizen, de auto is kapot en wij staan hier maar zó op straat.
Kom, zei de dominee geroerd, we laten hem hier staan, we gaan naar huis en trekken ons er lekker niets van aan.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
ZEG, zei het schaap Veronica, hier is een telefoontje:
Uw nicht belt op. Zij wil vanavond naar de opera, en of wij willen baby-sitten bij haar kleine zoontje?
Wel, zeiden toen de dames Groen, ik zou maar zeggen: ja!
Zo zaten zij die avond bij het wiegje met z'n vieren.
Is hij niet doddig, dominee? zeiden de dames Groen.
Heel doddig, zei de dominee. Wat ligt hij vreemd te mieren..
Wil hij een pepermunt misschien? Of moet hij soms iets doen Ach gunst, zeiden de dames Groen, te denken dat zo'n kleine soms hele vreemde dingen wil, tenminste volgens Fruit...
Toen ging de baby brullen als een kudde wilde zwijnen!
Kom, zei het schaap Veronica, we nemen hem eruít.
Kie, kie, riepen de dames Groen, van belle, belle, belle!
Waar is-ie dan? Waar is-ie dan? Toe-toe, waar is-ie dan?
Hij is hier, zei de dominee, dát kan ik u vertellen.
Hij druipt een weinig. Moet hij soms een schone luier an?
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Ze deden hem een luier aan, ze gingen gek staan springen, ze trokken lange neuzen en ze riepen: Toet, toet, toet...
Vooruit, zei 't schaap Veronica, ik zal iets voor hem zingen.
Ze zong van 't kleine lammetje, toen was het kindje zoet.
En eind'lijk kwamen pa en moe weer uit de opera.
Hij heeft geen kik gegeven, zei het schaap Veronica.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
HALLO...! zei 't schaap Veronica, ja, vijf vijf drie zes zeven!
U spreekt met 't schaap Veronica, ik zal het spellen, ja:
De V van Viets, de E van Eend, de R van... wacht u even...?
Hallo! De R van Erfenis, de O van Onica...
Wie is het? vroeg de dominee, ontzettend opgewonden.
Hallo! zei 't schaap Veronica, 't is g'loof ik Ome Daan.
't Is Ome Daan. Hij zegt, hij heeft een heel groot bed gevonden!
Wel, zeiden toen de dames Groen, wat hebben wij daaraan?
Wat of wij daaraan hebben... zei het schaap weer in de hoorn.
O, hebt u een pakket gezonden? O, voor 't Nieuwejaar??
Ik had het eerst verkeerd verstaan. Er is iets met mijn oren!
Jawel, wij hebben Kerst gevierd. Daar zijn we nou mee klaar!
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Wat zegt u, Ome Daan? Hallo! Wat zegt u? Hoe wij varen?
Wij varen momenteel niet erg! We zitten aan de luns.
Nou wij! zeiden de dames Groen, en streken langs hun haren.
Dag Ome Daan! Een postpakket? Wat lief van u! Ach guns...!
Nou ik...! zo sprak de dominee. Halloooo!! Veel heil en... Drommel!
't Is zo maar afgebroken en het deed ineens ping ping...
Ja, zeiden toen de dames Groen, dat heb je, met Zaltbommel!
Wij hadden ook nog willen vragen, hoe het met hem ging.
Maar 't is bijzonder aardig, dat hij aan ons heeft gedacht!
We krijgen eenPAKKET, zei 't schaap Veronica heel zacht...
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
HEUS, zei het schaap Veronica, ik heb het zelf gelezen:
Die ster daar heet Saturnus. Daar! Een eindje van de maan.
O ja? zeiden de dames Groen, dan zal het wel zo wezen.
Nou, 't is een mooie ster hoor, en we zijn echt aangedaan.
O kijk eens, zei de dominee, o dames Groen! Kometen!
Alweer? zeiden de dames Groen, wij hebben nog geen trek...
Kometen, sprak de dominee, dat hoort u wel te weten, dat zijn een soort van sterren. Au, ik krijg een stijve nek.
Zeg, zei het schaap, en wonen er ook mensen op die sterren?
en woont er op Saturnus ook een schaap Veronica?
en zijn er dames Groen daar, in een huisje met een serre?
en eten daar de dames Groen ook chocolade-vla?
Neen, sprak de dominee beslist. Dat zal daar niet gebeuren.
Wij zijn uniek. Wij zijn totaal uniek in het heelal.
En wat betekent dat, uniek? begon het schaap te zeuren...
He, jammerden de dames Groen, wat praten jullie mal!
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Stel dat daar op zo'n hete ster een dominee zou zitten!
Of, dat er schapen zouden zijn! Kom, wat een gek idee.
Wel schapewolkjes, kijk maar, van die hele mooie witte...
In elk geval, ik ben ontroerd, zo sprak de dominee.
O jee, zeiden de dames Groen, wat is het vreeslijk laat!
We moeten gauw naar binnen voor ons glaasje advocaat.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
ZEG! zei het schaap Veronica, de buren van beneden die staan te roepen op 't balkon. Ze roepen: Boevenpak!
Daar zal je 't hebben, jammerden de dames Groen. Och heden, nou krijgen wij warempel nog de buren op ons dak!
Kalm, dames, sprak de dominee, en wees niet onbezonnen!
Al noemen zij u boevenpak, hebt toch uw buren lief...
Ja maar, zeiden de dames Groen, het is om u begonnen, omdat u altijd zingt in 't bad. Dat is hun grote grief!
Wat Hamer! zei de dominee, en snelde het balkon op, Kom op! Hier is mijn blote vuist! zo riep hij naar benee.
De buren tierden: boevenpak! Dat zingt van: Zoek de zon op!
en onderwijlen lekt het maar op onze canapee!
Wij lekken nooit! begonnen toen de dames Groen te keffen.
Die harde radio van u, dat is veel groter last!
Zeg, zei het schaap Veronica, zal ik die bloempot effe...?
Nee, bulderde de dominee, en hield haar net nog vast.
Bah, zeiden toen de dames Groen met resolute kinnen, wij gaan gewoon naar binnen. Stel je voor, bij ons een lek!
Beláchelijk, zei de dominee, we gaan gewoon naar binnen.
He, zei het schaap Veronica, van ruzie krijg je trek...
Toen aten zij een boterham en waren heel tevree.
En morgen zing ik weer in 't bad, zo sprak de dominee.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
ZIEZO, zei 't schaap Veronica, en nou maar boeken kopen, dat kan maar eens per jaar, alleen maar in de Boekenweek!
Wel, wel, zeiden de dames Groen, dan moeten we hard lopen, want anders zijn ze uitverkocht, we gaan maar naar Van Beek.
Ze gingen naar de winkel van Van Beek, om uit te zoeken.
Wat heerlijk! riep de dominee, met een tevreden zucht...
Het schaap zat lekker op de grond, tussen de prentenboeken.
De dames Groen die klommen op een ladder in de lucht.
Meneer, zeiden de dames Groen, er moet een boekwerk wezen, dat heet Roman, en 't gaat over een dame en een heer.
De heer gaat dood aan 't eind, dat is zo droevig om te lezen...
hebt u dat boek misschien voor ons? Of hebt u het niet meer?
Ik weet niet... zei de winkelchef en keek een beetje schichtig...
Bedoelt u dit misschien: De Liefde van een Hertogin!
Gaat daar een heer in dood? vroegen de dames voorzichtig.
Jazeker, zei de winkelchef, daar sta ik zelf voor in.
Goed, zeiden toen de dames Groen, dan zijn wij klaar met zoeken.
Kijk, zei het schaap Veronica, kijk, lammetjes in de trein!
Ik wil dit boek! En dit, en dit, en die twee sprookjesboeken!
En ik, zo zei de dominee, een werkje van Calvijn.
Komaan, zeiden de dames Groen, nu gaan wij er vandoor.
Ziezo, zei 't schaap Veronica, ik lees vanavond voor!
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
ZIEZO, zei 't schaap Veronica, ik wou alleen maar zeggen:
we hebben nou een volkstuin, maar wat gaan we d'r in doen!
Eerst schoffelen of wieden, of eerst ploegen of eerst eggen?
Als u eens mest ging kruien... opperden de dames Groen.
'k Wil maaien, riep de dominee. Valt hier dan niets te maaien?
Wat is dit voor een tuin, waar nog geen hooi staat in april?
En ik, zei 't schaap Veronica, ik wil lavendel zaaien!
Tut tut, zeiden de dames Groen, ik wil, ik wil, ik wil...
Dit wordt een tuin voor boontjes en voor kropsla en voor peulen, voor onze eigen knolletjes, voor onze eigen raap!
Niet eens een klein gazonnetje, om lekker op te speulen?
Van tralala met roosjes en met lelies? vroeg het schaap.
Ach ja, zeiden de dames Groen, heel innig en heel teder, u hebt gelijk, dat moet er zijn, en ook een nachtegaal!
Juist! zei de dominee, en hier, hier planten wij een ceder!
Een vijver... een Rustieke Bank... dat komt er allemaal!
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Zal ik die ceder vast gaan halen? Ergens in de wouden?
Nee wacht... zeiden de dames Groen, dat lijkt ons niet zo best.
Die pereboom maar eerst... omdat wij zo van peren houden...
Oei oei, zei 't schaap Veronica. 'k Ben doodop van die mest.
En hier, zeiden de dames Groen, hier komt de lijsterbes, maar eerst een slokje warme thee uit onze thermosfles.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
HA, zei het schaap Veronica, nu gaan we naar de bollen!
Jazeker, zei de dominee, met opgewekte stem.
Stapt u maar in mijn wagentje, pas op, u mag niks mollen!
Nee, juffrouw schaap Veronica! Uw voetjes van de rem!
He, zeiden toen de dames Groen, wij zien al gele velden!
Zo iets moet ook verheffend werken op de papegaai:
wie zulke mooie kleuren ziet, kan nooit meer lelijk schelden...
o, dominee, pas op de bocht! Oehoe... pas op de draai!!!
Zij reden naar de Keukenhof, om dat eens mee te maken, ze stonden stil te ruiken en ze vonden het een droom!
Kom, zeiden toen de dames Groen, een broodje zal wel smaken, kom dominee, zet nu de wagen onder deze boom!
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Een picnic pal in de natuur! Wat is dat overheerlijk!
O, zei het schaap Veronica, u hebt mijn zonnebril!
't Is nietes, zei de dominee, het is de mijne. Eerlijk!
Bekhouden! zei de papegaai, en iedereen was stil.
Toen maakten zij de auto mooi met grote bloemenkransen en zetten nieuwe naalden op de oude grammofoon.
Kom, zei het schaap Veronica, wij gaan de polka dansen:
Van hupsasa en hoepsasa, wat is het leven schoon...
Toen werd de boel weer ingepakt, 't was tijd voor het vertrek.
De papegaai kreeg ook een héél klein kransje om zijn nek.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Ojee, zeiden de dames Groen en zochten in hun tasje, waar zou nou toch die sleutel zijn, die van de buitendeur?
Gauw, zei het schaap Veronica, ik moet zo erg een...
Zwijg! zeiden toen de dames Groen en kregen al een kleur.
Geen sleutel? zei de dominee, dan klim ik wel naar binnen, dan klim ik langs de regenpijp en ginder door dat raam...
O, jammerden de dames Groen, de wingerd zit vol spinnen, en denk toch om uw streepjesbroek en om uw goede naam...
Hup-twee, daar had de dominee zich al omhoog geslingerd.
Kijk toch, zeiden de dames Groen, nét Tarzan, en zo vlug!
Wel, zei het schaap Veronica, nu zit hij in de wingerd, hij kan niet meer naar boven en hij kan niet meer terug.
De dames Groen begonnen al de rijweg op te snellen;
ze zochten een agent maar ach, er was er geen in zicht.
Zeg, zei het schaap Veronica, zal ik de krant opbellen:
dat Dominee in Wingerd zit, dat is een mooi bericht.
Maar kijk, daar kwam de jeep van de politie aangereden en daar kwam ook de brandweer met een ladder en een truck;
ze takelden de dominee voorzichtig naar beneden.
He he, zeiden de dames Groen, en huilden van geluk.
Toen vonden ze de sleutel op dat ogenblik terug...
Kom, zei het schaap Veronica, en nu naar binnen, vlug!
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
ZEG, zei het schaap Veronica, zijn hiero nou makrelen?
Nee, zei de dominee beslist, niet hiero in het Gein.
Och, zeiden toen de dames Groen, wat kan het ons ook schelen.
De pan staat klaar. 't Is altijd goed. Als het maar vissen zijn.
Nee, snoeken, sprak de dominee, ik vang hier meestal snoeken, ik heb hier eens een snoek gevangen, o, die was enorm!
Maar kijk, de wormen deugen niet. We moeten wormen zoeken.
Ja, ja, zei 't schaap Veronica. Het ligt weer aan de worm.
Kijk nou 's! riep de dominee, m'n simmetje gaat zakken!
'k Heb beet! 'k Heb waarlijk beet, hoera! Daar is-ie dan, hup twee!
Nou, zei het schaap Veronica, u hébt een vis te pakken...
maar om te zeggen, tjonge jonge wat een kanjer... Nee!
Als knaap... zo sprak de dominee, heb ik een snoek gevangen...
- van knaap gesproken, zeiden toen de dames Groen bedeesd, wij zullen eerst uw jasje netjes op een knaapje hangen -
Die snoek, zo sprak de dominee, die snoek, dat was zooooóó'n beest!
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Ga nou, zei 't schaap Veronica, wat kan u lelijk jokken!
Zwijg! bulderde de dominee. 't Is waar wat ik u zeg!
Sssst, fluisterden de dames Groen, de vissen zijn geschrokken, daar heb je 't al, daar heb je 't al, nou zijn de vissen weg!
't Is hopeloos, we vangen niets en 't is al twalef uur...
Maar kijk eens, wat we bij ons hebben? Paling in het zuur!
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Oja! zeiden de dames Groen, wij moeten naar neef Peter, die heeft vandaag receptie, want hij trouwt met nicht Christien.
Zij is wel aardig, hoor! Maar hij... 't is net een miereneter, wat zou die nicht Christien toch in zo'n miereneter zien!
Nou, zei het schaap Veronica, wij zullen het haar vragen!
Nee, gilden toen de dames Groen, niets aan haar vragen! Nee!
Komaan, zo sprak de dominee, wij gaan maar met de wagen;
ik geef vier eierlepeltjes, dat is voor ieder twee.
Daar stonden dan de bloemstukken en nichten, en daartussen daar stond het bruidspaar, zij in 't wit, en hij met anjelier.
De dames Groen die gaven toen het zelfgehaakte kussen.
Geluk, hoor! zei de dominee. Ziedaar! Het zijn er vier.
Eh... dank u, zei de bruidegom verlegen en hij kuchte.
Nou, zei het schaap Veronica, u valt me toch wel mee.
Ik had 't me anders voorgesteld uit allerlei geruchten.
Eet u nog wel eens mieren in de laatste tijd? O, nee?
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Zij maakt een grapje! zeiden toen de dames Groen. De bengel!
Geef nu 't cadeau, Veronica! Het boolstel van kristal!
Toen kregen ze een glaasje bessen en een zoute stengel, een lieve oude tante zong van tralderalderal.
Kom, zeiden toen de dames Groen, nu wordt het ons te druk...
Tot ziens dan, zei de dominee, en nogmaals: Veel Geluk!
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
HA! riep het schaap Veronica, verrukkelijk, verrukkelijk!
Ik mag ook naar de luussie fer, ik heb het al gehoord.
Het heet niet ‘luussie fer’, zo sprak de dominee nadrukkelijk, zo'n feest dat heet een ‘fancy fair’, het is een Engels woord.
Ja, zeiden toen de dames Groen, we gaan een fiets verloten.
't Is voor de arme schaapjes, want die zijn er nog zo'n boel.
't Is voor de arme ongegrepen schaapjes uit de goten...
en 't zal wel erg gezellig zijn. 't Is voor een edel doel.
Het was in 't Nut van 't Algemeen. Met ijs en limonade.
De dames Groen die zaten ieder bij een ballentent,
het schaap stond bij een knikker-fles. En iedereen mocht raden hoeveel erin zat. Eenmaal raden kostte twintig cent.
De dominee stond vrolijk bij de grabbelton te springen.
Wie wil er even grabbelen? zo riep hij blijgemoed.
Kom dames, even grabbelen! 't Zijn zulke mooie dingen!
Mevrouw Van Dalen dook in 't zaagsel, en verloor haar hoed.
Wel, iedereen ging dreggen om de hoed eruit te halen.
Wij vinden hem vanavond wel, zo sprak de dominee.
Vanavond pas? Mijn mooie hoed? zo riep mevrouw Van Dalen.
Gelukkig werd hij nog gevonden. En ze was tevree.
Ik heb de fiets gewonnen! riep het schaap Veronica.
En alle mensen in de zaal die riepen: Hiep, hoera!
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Ohelp, zeiden de dames Groen, komt dat soms door de lente:
ons haar wordt toch zo vreeslijk sluik. Ons haar wordt toch zó sluik!
Wel, zei het schaap Veronica, laat u zich permanenten!
Ik moet ook weer eens bij-gekruld. Vooral hier op mijn buik.
Foei foei, zo sprak de dominee, wat moet ik nu weer horen...
die ijdelheid? Maar ik ga mee! - al vind ik het verkeerd - Dag dames, zei de kapper. Moet dit schaapje soms geschoren?
Kom nou, zeiden de dames Groen, zij moet geonduleerd!
Pardon, zei toen de kapper, 'k zal de dame watergolven.
Toen kreeg het schaap een grote kap, vlak naast de dames Groen.
Men kon alleen haar voetjes zien, zij was totaal bedolven;
de dominee las onderwijl de Autokampioen.
Hoeng, zei het schaap Veronica, hoeng ee aa weeuw aa hange.
Wat zegt u? vroeg de dominee, geschrokken en ontdaan.
Hang, zei het schaap Veronica, hang ee aa weeuw aa wange...
Meneer! schreeuwde de dominee. Meneer! Het schaap brandt aan!
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Dat kan niet, zei de kapper kribbig, dat gebeurt zo zelden!
In onze mooie dure zaak brandt nooit een dame aan.
Nu bent u droog, nog eventjes de krulletjes inspelden...
He, he, zeiden de dames Groen, dat is alweer gedaan.
Dat is dan zeven vijftig... en nog vijftig centen fooi...
O, dames, zei de dominee, wat bent u prachtig mooi!
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
PFFFFF! zei het schaap Veronica, u hebt gemakkelijk praten...
Wat is het heet, wat is het heet! Mijn ruggetje is drijf.
U kunt, wanneer het nodig is, uw wolletje uitlaten,
maar kijk eens naar mijn ondergoed, dat groeit maar zo aan 't lijf.
Welnu dan, sprak de dominee, zal ik u scheren? Even?
Nee! jammerden de dames Groen, dat mag niet, dominee!
Het schaapje bloot? Dat zouden wij beslist niet overleven, en als ze kou vat in de kerk, dan zitten wij ermee.
Nou, hálf dan, zei de dominee, kijk zo, alleen van boven, precies zoals een poedeltje, met hier en daar een pluis.
Best, zeiden toen de dames Groen, maar dit kunt u geloven:
dan komt het schaap Veronica bij ons niet meer in huis!
Wèèè, huilde 't schaap Veronica, ik hoef al niet meer bloter.
Ik hou m'n truitje an. Ik heb het altijd aangehad!
Ik ga wel in de ijskast, met m'n voetjes in de boter!
Zo zie je, zei de dominee, ik mag ook nooit 's wat.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Kom kom, zeiden de dames Groen, u mag het gras begieten...
En heus, die hitte valt wel mee. Maar denk 's aan de Nijl!
En 't is hier in de tuin toch niet zo warm als in de suite?
En juffrouw schaap Veronica, nu mag u in de teil!
Niet heet? zo sprak de dominee, ik heb het snik enSNIK! Maar, als 't niet onbescheiden is... een lekker glaasje prik?
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
KIJK, zei het schaap Veronica, nu zijn wij losgeslagen...
Warempel, zei de dominee en keek over de rand.
Wat moeten we nu verder doen? Ik zal 't aan Boesman vragen, maar waar is meneer Boesman nou? Zit hij niet in de mand?
Nee, zei het schaap Veronica, daar staat hij nog, beneden.
O, jammerden de dames Groen, we hebben 't wel gezegd, dat heb je met zo'n luchtballon, je vliegt zó weg, och heden, we komen achter 't ijzeren gordijn of zo terecht.
Of... zei het schaap Veronica en zij begon te stralen, of we gaan door de wolken heen tot aan de hemelpoort.
Nee dames, sprak de dominee, integendeel, wij dalen, gooit u die zakken zand alvast maar even overboord.
He, zeiden toen de dames Groen, dat goeie zand? wat zonde...
niks hoor, we gaan het anders doen. Weggooien... gekkenpraat...
we eten onze broodjes op, dat scheelt beslist wel ponden.
Toen aten ze de broodjes op, maar zonder resultaat.
Hoep, zei ineens de luchtballon en maakte duikelingen.
Ze schrokken zich kapot en deden alles tegelijk...
ze trokken aan de scheurbaan, aan de touwen... aan de ringen en even later landden zij vlak bij een hoge dijk.
En, fluisterden de dames Groen, zijn wij in Afrika?
Wij zijn in Wemeldinge, zei het schaap Veronica.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
HE, zei het schaap Veronica, wat heerlijk, hier in Elspeet!
Ja, zeiden toen de dames Groen, en 't is zo lekker stil...
We hebben worst en pindakaas en iets, dat sjokomel heet...
Gaat u toch zitten, dominee, of is het u te kil?
Hoe schoon is toch mijn heide... sprak de dominee getroffen.
Nou! zei het schaap Veronica. Je eet hier van de vloer, maar kijk nu toch eens, wie daar komen!... is dat even boffen:
mijn eenentwintig tantes... en mijn nichtje... en mijn broer...!
Ha, nicht Cato! Dag tante Fie, hoe gaat het met de neven?
Hee, tante Nel, ik had in zo lang niets van u gehoord!
...
Wel, zeiden toen de dames Groen, wel héb ik van mijn leven...
Vort schepsels! riep de dominee. Ze vreten aan Mijn Boord!
Kom, kom, zeiden de dames Groen, het zijn geen olifanten.
Nee, zei de dominee, maar toch, ze maken het te bont.
'k Heb ook familie hoor, maar 'k zou me schamen als mijn tante met alle vier haar poten op het tafellaken stond.
Wel, zei het schaap Veronica, daarginder komt de herder, nu moeten jullie werkelijk gaan, tot ziens en veel geluk...
Toen trokken alle tantes van Veronica weer verder.
He, he, zeiden de dames Groen, het was een beetje drúk!
Ja, zei het schaap Veronica, maar toch zijn ze wel lief.
En mag ik nou een boterham met suiker astublief?
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
BAH, zei het schaap Veronica, alweer gestoofde raapjes!
Wat bah? zeiden de dames Groen, u eet ze netjes op!
Denk toch eens aan die vele arme haveloze schaapjes die 't zoveel minder hebben. Nou, die springen ernaar op!
Zo is het, sprak de dominee, ik ken verscheiden lammeren, die trekken steun. Die zijn niet, zoals wij, in een pension.
Maar toen opeens begon het schaap Veronica te jammeren:
Het regent hier altijd! En dan die raapjes! En geen zon!
De eigenaar van het pension kwam haastig aangeschreden.
Pardon, zo vroeg hij heel beleefd, wat kan ik voor u doen?
Ik zie de dame schreien, is de dame niet tevreden?
Zij blieft totaal geen raapjes, fluisterden de dames Groen.
Ach, riep de heer, ach had u dat maar niet zo lang verzwegen!
Zij blieft geen raapjes, wel wel wel, wat mag het dan eens zijn?
Ik denk... een schaaltje gras... zeiden de dames Groen verlegen.
Niet? Juffrouw schaap Veronica, met olie en azijn?
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Gras! riep de heer van het pension, en sprong haast uit de ramen.
Juist, gras, zo sprak de dominee, ik hoop dat u het kent?
Goed, zei de heer, ik zal het dan serveren voor de dame, maar 't is niet de gewoonte hier in 't etablissement.
Ziezo, zeiden de dames Groen, 't is tóch een goed pension.
Ja, lachte 't schaap Veronica, en kijk eens daar! De zon!
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
HE, zeurde 't schaap Veronica, he, magge we daarbinnen?
O nee, zeiden de dames Groen, dat is ons veel te eng!
Zo'n spooktent op de kermis, daar gaan wij niet aan beginnen!
Wie weet wat er gebeurt! Als het nietBOENGzegt, zegt hetBENG! De dominee keek voor zich uit met dromerige ogen...
Ik heb er altijd naarGETRACHT, zo sprak hij met een snik, om één keer in mijn leven in de autootjes te mogen...
Vooruit, zei 't schaap Veronica, daar gaan wij, u en ik.
Ze stapten in de autootjes, ze werden losgelaten...
daar ging het... Rang! en Pats... en Pleng! en Klang! en Boem-diejee!
De dames Groen, die stonden aan de overkant te blaten...
Hoei! riep het schaap Veronica. Hoi! riep de dominee.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
O help! kermden de dames Groen, straks is het schaap aan stukken...
de dominee ligt in de prak... en wat heeft het voor nut?
He he, de rit is afgelopen, zonder ongelukken...
't Was heerlijk, sprak de dominee, en nu de kop van Jut.
Hou op! riepen de dames Groen, wij zien de wereld draaien!
En weet u wat die man daar zei, die van de auto-baan?
Hij zei... wat zei hij ook alweer... 't was iets van Ouwe Taaie...
In elk geval was 't niet beleefd. Wij willen hier vandaan!
Maar, zei het schaap Veronica, wij moeten niet vergeten om, voor wij weggaan, eerst nog even poffertjes te eten!
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
FIJN, zei het schaap Veronica, op Schiphol koffie drinken!
We zijn wel erg uithuizig dames, zei de dominee, en laten we het allemaal wel goed in ons bezinken?
De kermis nu bijvoorbeeld, namen wij er iets van mee?
Kom kom, zeiden de dames Groen, zo nauw moet u 't niet nemen.
Kijk daar dat grote vliegmachien gaat naar Amerika, hoe durven ze! Ze mogen ook de ruitjes wel eens zemen.
Hee dames, zei de dominee, waar is Veronica?
Wat gek, zeiden de dames Groen, zij heeft toch hier gezeten...
Kijk eens, ze gaat de lucht in met een wildvreemde piloot, daar in die konstelleesje zit ze, zonder dat we 't weten!
O juffrouw schaap Veronica, kom hier! Het wordt uw dood!
Hei! schreeuwde het schaap Veronica. Ik ga een rondvlucht maken, ik ga gewoon een blokje om voor een minuut of drie.
O dames, zei de dominee, let op, hij wil haar schaken, een vliegenier vertrouw ik heus nooit verder dan 'k hem zie.
De dames Groen, die gingen op de startbaan liggen snikken, maar na een klein kwartiertje stond het toestel op de grond.
Hier ben ik, zei Veronica, heb ik u laten schrikken?
Daar is ze, riep de dominee, en helemaal gezond!
O, o, zeiden de dames Groen, dag lieve vliegenier, wat denkt u van een kopje thee, op dit terrasje hier?
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
HATSJIE, zei 't schaap Veronica, wat zit ik toch te niezen!
't Is winter! zei de dominee, en koud dat ik het heb!
Komaan, zeiden de dames Groen, wij mogen niet bevriezen, wij gaan een kachel kopen, met een rooster en een klep.
Zo gingen zij gezellig naar de kachelwinkel, samen.
Die grote kachel moet het wezen, zei de dominee.
Wilt u hem morgen thuisbezorgd? zo vroeg de winkeldame.
Welnee, zeiden de dames Groen, wij nemen hem nú mee.
Welja, bromde de dominee, nu gaat het ook nog gieten!
En ik maar zeulen met die kachel he? Welja, welja!
Ik hou 'm niet! Ik hou 'm niet!!! Pas op, ik laat 'm schieten!
O, denk om onze tenen, zei het schaap Veronica.
Och toe, zeiden de dames Groen, nog even dapper wezen!
't Zal zo gezellig zijn vanavond, als ie lekker loeit...
He ja, zei 't schaap Veronica, dan gaan we sprookjes lezen.
Ik kan geen stap meer voorwaarts, zei de dominee vermoeid.
En, zei het schaap Veronica, we gaan kastanjes poffen!
en u mag met uw sokkevoeten op de platte buis!
Is 't heus! Met sokkevoeten? zei de dominee getroffen.
Toen zette hij de stap erin, en kijk, ze waren thuis.
Ziezo, zeiden de dames Groen, en nu het aanmaakhout.
Maar eerst een kopje warme soep, het is bijzonder koud!
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
VOORUIT, zeiden de dames Groen, we gaan niet verder zeuren, de dominee is jarig, dus wij moeten iets gaan doen!
He! riep het schaap Veronica, magge we pandverbeuren?
Nee, hoor! zeiden de dames, nee, dat wordt te veel gezoen.
Maar kijk, wij hebben hier een kist met hele oude dingen, van toen wij jonge meisjes waren, kijk, hier zijn ze dan...
Japonnetjes en hoedjes, wat een boel herinneringen...
He, dames, zei de dominee, hèèè, trekt u ze 's an!
De dames Groen, die gingen zich onmiddellijk verkleden:
Zo zagen wij er vroeger uit, 't is wonderlijk maar waar, dat is dan ook al heel erg lang, verschrikkelijk lang geleden...
Wij hadden samen één verloofde, en die was huzaar!
Dat kan niet, zei het schaap toen, één verloofde met z'n beien.
Helaas, zeiden de dames Groen, wij gaven hem de bons...
Maar als wij aan hem denken, gaan wij altijd samen schreien, nu houdt er dan ook niemand, niemand, niemand meer van ons...
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Niet schreien, lieve dames, zei de dominee meewarig,
WIJhouden toch van u, het schaap enIK, dat staat toch vast?
En bovendien, vergeet het niet, ik ben toch immers jarig?
En haalt u nou de taart met vijftig kaarsjes uit de kast?
Toen werden zij weer vrolijk en ze dansten de galop, het schaap Veronica at stiekem alle kaarsjes op.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
ZEG, zei het schaap Veronica, ik hoor iets op de daken!
'k Hoor paardevoetjes trappelen... het paard van Sinterklaas!
Och kom, geeuwden de dames Groen, moet u ons wakker maken?
Het is al twintig over twee. Wat doet u toch weer dwaas.
Maar wacht, voor alle zekerheid doen wij de ramen open.
Kijk, riep het schaap Veronica. Het is de dominee!
O, kom 's even kijken! 'k Zie hem in de dakgoot lopen.
Hij wandelt slaap. Hij slaapwandelt. Straks valt hij naar benee.
O help, kermden de dames Groen, wat moeten we beginnen!
Daar loopt hij op de richel. En de daken zijn zo steil!
Wij mogen hem niet roepen hoor! Hij komt vanzelf naar binnen!
Een natte dweil vlak voor zijn bed! Een grote natte dweil!
Ja kijk, hij komt alweer terug. Hij klimt door 't raam, de stakker!
En werkelijk, de dominee stond binnen op de mat.
Hij trapte op de dweil en was onmiddellijk klaar wakker.
Wat is dat hier? zo schreeuwde hij. Waarom sta ik in 't nat?
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
O, o, zeiden de dames Groen, u was al op de daken!
Ja, zei het schaap Veronica, u was al in de goot!
Wel, zei de dominee beslist. Dat zijn mijn eigen zaken, en natte dweilen voor mijn bed, dat vind ik idioot.
Toen dronken zij een kopje gloeiend hete chocola.
U krijgt voortaan een tuigje aan, zei 't schaap Veronica.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
ACH, zei het schaap Veronica, wat zit u toch te treuren.
Ja, jammerde de dominee, mijn kies doet me zo'n pijn!
Ajaj! riepen de dames Groen, dan moet er iets gebeuren, dan gaan we naar de tandarts, op het Winjewanjeplein.
Dag dominee, dag dames, zei de tandarts, komt u binnen.
Wat is er? Doet het pijn? Ik zie het al, een dikke wang...
Gaat u maar zitten in de stoel, ik zal meteen beginnen.
Nee dames, blijft u alle drie maar buiten op de gang.
Au! riep de dominee alvast, nog voor hij was gaan zitten.
Kom, zei de tandarts vriendelijk, het helpt niet of u brult.
Het is niet erg, hoor! En we maken prachtige gebitten!
Die holle kies hier moet eruit, die kan niet meer gevuld.
De dames Groen die stonden stil te beven op de drempel.
O kijk, zei 't schaap Veronica. Wat vreselijk gemeen!
Nou geeft ie 'm ineens een prik. Daar komt de tang, warempel!
Awawa...! riep de dominee en trapte om zich heen.
De tandarts trok en trok en trok. Het was niet te geloven.
De hele tandarts-stoel werd langzaam uit de vloer gerukt.
De stoel met dominee en al ging zachtjes aan naar boven...
En toen ineens een grote dreun... he he, het was gelukt.
Fffft... zuchtten toen de dames Groen, hij is eruit, de tand...
We laten er een bros van maken, met een gouden rand.
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
HEnee, zei 't schaap Veronica, ik wil niet ganzenborden!
Wat dan? riepen de dames Groen, wie heeft er een idee?
Of zal het voor vanavond eens een bioscoopje worden?
Gaat u maar! zei de dominee, ik ga beslist niet mee!
Toe, zei het schaap Veronica, toe, luister nou 's, luister!
Er is een film van cowboys en dan komt er nog veel meer!
En even later zaten zij gezellig in het duister.
'k Moet zeggen, sprak de dominee, 't is aardig voor een keer...
Er kwam een schurk op 't witte doek, heel bleek en ongeschoren, hij ging uit wandelen met een juffrouw in een witte jurk.
De dominee stond haastig op en deed een stap naar voren:
Juffrouw toch! riep hij angstig uit, pas op, dat is een schurk!
Kom, zeiden toen de dames Groen, kom, 't is toch maar een film...
Dat zal wel! riep de dominee, maar zo iets neem ik niet!
Als ik die man te pakken krijg zo dadelijk, ik vil 'm!
Oei! riep 't schaap Veronica, o, kijk toch eens, hij schiet!
Annie M.G. Schmidt, Het hele schaap Veronica
