Nieuwsbrief PvdA Nieuwegein
Nieuwegein.pvda.nl
pvdanieuwgein@gmail.com
Dinsdag 20 november 20 uur Algemene Ledenvergadering
In De Partner,
SAVE THE DATE
In het najaar organiseert het bestuur twee afdelingsverga- deringen. U krijgt hiervoor nog apart een uitnodiging en agenda. Met deze aankondiging kunt u ze alvast in uw agenda noteren:
Op dinsdag 12 oktober een afdelingsvergadering naar aanleiding van vragen tijdens de laatste ALV over
“lokale samenwerking met GroenLinks”, over
“Nieuwegein na de coronacrisis” en eventuele actua- liteiten uit programmacommissie en campagne’
Locatie Fort Vreeswijk
Op dinsdag 7 december een algemene ledenvergade- ring om het verkiezingsprogramma en de kandida- tenlijst voor de gemeenteraadsverkiezingen vast te stellen,
Locatie De Partner
Eindelijk kunnen we ook weer bij elkaar komen. Toch heeft het landelijk online vergaderen ook zijn voordelen gehad.
Vanaf 2015 kon ieder lid al meestemmen op het congres, maar een beperkt aantal leden maakte daar gebruik van.
Op de laatste ledenraad stemden toch ruim 3000 leden op de ingediende moties. Het is nog maar 10% van de leden, maar eerder was dat nog veel minder.
Helaas kunnen we dat plaatselijk nog niet aanbieden bij het vaststellen van de lijst en het verkiezingsprogramma.
Dan zal men toich echt fysiek aanwezig moeten zijn.
De troost is dat dat ook veel gezelliger is, dan alleen thuis achter de computer.
Gerard Olthuis
In dit nummer
Meld je aan voor de lijst, verkiesbaar, maar ook la- ger geplaatst
Uiterlijk 13 september
aanmelden Een langere lijst
levert meer voorkeurstem- men op
Save the date
Bestuur + Gerard Olthuis
Wie van de acht?
Vicent van Esch
Algemene ledenver- gadering 30 juni
Jos Caarls
B-woord
Jos Caarls
Naschrift: Gerard Olthuis
Rood-Groen
Hans Adriani
Politieke samen- werking
Gerard Olthuis
LAATSTE
OPROEP
Wie van de Acht?
Door Vincent van Esch
De zomermaanden stonden natuurlijk in het teken van alles wat er in Den Haag ge- beurde – en vooral ook niet gebeurde. De uitkomst van het gesprek tussen PvdA/
GroenLinks en VVD/CDA is inmiddels bekend. En dat betekent dat wij ons de ko- mende weken geheel kunnen richten op een nieuwe koers van onze partij.
Acht kandidaten hebben zich gemeld met allen eigen ideeën over: hoe de Partij van de Arbeid weer onderdeel kan zijn van de samenleving. Hoe de partij voor Ne- derland als relevant wordt gezien. En hoe wij daar als lokale afdeling een bijdrage aan kunnen leveren.
Lees op www.pvda.nl/partijvoorzittersverkiezing-2021/ alles over de kandidaat- voorzitters en wat zij willen bereiken.
Als we begin oktober een nieuwe koers hebben bepaald, dan is dat hét moment om als lokale afdeling aan te sluiten bij die nieuwe energie. Wij kunnen gebruik maken van de beste ideeën en wat mij betreft beginnen we daar meteen mee. Doe jij mee?
Zoals eerder gezegd heb ik het afgelopen half jaar met vele van jullie gesproken.
Wij hebben het gehad over het huidige onbetaalbaar wonen, de kwaliteit van huis- houdelijke hulp, het verlies van werk en inkomen door de coronacrises – en over gelijke kansen en een fatsoenlijk verdeling als rode draad door alle thema’s heen.
Deze verhalen zijn waardevol: om te horen wat er speelt in de samenleving.
Maar deze gesprekken zijn pas het begin. We moeten de komende jaren meer ver- halen horen en gesprekken met inwoners, bedrijven en organisaties aangaan. Op die manier bouwen we samen aan een Partij van de Arbeid dat onderdeel wordt van de Nieuwegeinse samenleving. Ik wil daar ontzettend graag aan werken, maar dat kan niemand alleen…
3
Hij wil zich dit najaar vooral inzetten op de besteding van de Klijnsma gelden die nu
op de plank zijn blijven liggen.
8000 nieuwe woningen
Hans Adriani (wethouder financiën) meldde dat Nieuwegein een zeer ambitieus wo- ningbouwprogramma heeft van wel 800 woningen per jaar. In totaal zijn er plannen voor 8000 woningen.
Verkiezingsprogramma
Voor het verkiezingsprogramma is Vincent van Esch met een werkgroep actief. In september wordt het concept gepubliceerd waarop de leden nog commentaar kun- nen leveren. De bedoeling is dat het programma alleen onderwerpen opneemt waar de gemeente over gaat.
Samenwerking
Ook werd die avond gesproken over de samenwerking met Groen Links. De vraag was of wij bij het opstellen van het programma niet al rekening zouden moeten hou- den met een mogelijke samenwerking. Uiteindelijk werd besloten die discussie uit te stellen naar het einde van dit jaar. Dan komt ook komt het concept verkiezings- programma in de Algemene ledenvergadering.
Jos Caarls
b-woord
Door jos Caarls
Bevolkingsgroei in Utrecht
Op 2 juni 1122 verleende keizer Hendrik V Utrecht stadsrechten. Er mocht een stadsmuur gebouwd worden en een singel en de stad kreeg een eigen rechtbank.
Utrecht telde toen 2000 inwoners. Volgend jaar is dat 900 jaar geleden en zal het groots gevierd worden. Tot 1600 groeide het aantal inwoners tot ca 30 000. Daarna
bleef het inwonertal 2 eeuwen lang stabiel. In de 19e eeuw groeide de bevolking tot
100.000 door de trek van plattelandsbevol- king naar de stad en door het geboorteover- schot. In 1940 waren er 165.000 inwoners.
De grote groei kwam door de industriële re- volutie. Grote nieuwe wijken werden ge- bouwd: Tuinwijk, Ondiep en Rivierenwijk. Na de oorlog groeide Utrecht door met nieuwe wijken Kanaleneiland (30.000), Overvecht (40.000) en in de naastgelegen gemeentes Nieuwegein, Maarssen en Houten vond grootschalige woningbouw plaats. Utrecht bleef tot 2000 stabiel op 250.000 inwoners.
Wim Kok sloeg in 1997 de eerste paal voor de Vinex wijk Leidsche Rijn. In 2010 telde Utrecht 300.000 inwoners. En het gaat maar door. Zoals de plannen nu zijn wil men Utrecht laten groeien tot 450.000 inwoners in 2040.
Weerstand tegen de groei
Maar er is weerstand tegen. Waarom moet het inwonertal alsmaar groeien? Is er dan geen limiet? Er is geen ruimte meer om uit te breiden dus wordt het inbreiden.
Geen ruimte meer voor auto’s in de nieuwe wijken. Minder groen (dat kan niet an- ders). De politiek lijkt alleen maar te praten over hoe we woningen gaan realiseren voor zoveel extra mensen. Maar waarom pakken we de bron niet aan?
In juli dit jaar was er een alarmerend PBL-rapport: wij lopen hopeloos achter bij het onder de duim houden van de CO2 productie. Als oorzaak van die slechte prestatie noemde het PBL de snelle economische groei én de bevolkingsgroei.
Het b-woord.
Wie bevolkingsgroei zegt, zegt migratie. Als die zo doorgaat is de verzorgingsstaat op termijn onhoudbaar. De bevolking is nooit zo snel gegroeid als onder premier Rutte: anderhalf miljoen erbij in tien jaar, bijna 10%! En allemaal door migratie. Nie- mand wil erover praten (behalve JA 21 en FVD). Maar er moet echt iets gebeuren.
Financieel, maar ook op het vlak van de energie, woningnood, verkeer en klimaat- doelen. Tijdens de formatie zullen partijen zich weer blindstaren op asielzoekers.
Ten onrechte want de overgrote meerderheid bestaat uit arbeidsmigranten. Juist dat kan je aanpakken zonder direct tegen VN verdragen aan te lopen. Als ouderen,
5
Jan Korff de Gidts en Anna Zanger, de initiatiefnemers van het Utrechtse referen- dum, trekken aan de noodrem. Als er voor 29 september 10 000 handtekeningen zijn volgt een referendum over het Utrechtse gemeenteraadsbesluit om Utrecht met 100 000 inwoners in 20 jaar te laten groeien. Dat referendum valt dan samen met de gemeenteraadsverkiezingen. Waardoor die verkiezingen in Utrecht een landelij- ke insteek gaat krijgen.
Dat is in Utrecht. Maar Nieuwegein zit in dezelfde regio. Ook hier is er een groot tekort aan woningen, lange wachttijden, hoge prijzen. Nieuwegein kan niet meer uitbreiden maar heeft een ambitieus programma: 8000 woningen erbij voor 2030.
Op de 25 000 woningen is dat veel. Ook hier de reactie: meer bouwen als er een tekort is. Moeten wij ook niet op de rem trappen? Puntje voor de verkiezingen.
Naschrift door Gerard Olthuis
Regeren is vooruitzien, maar helaas bij vele projecten vraagt dat om een zeer lange termijnvisie en dat is voor politici die 4 jaar zitten vaak te lang. Want wat gaat je op- volger doen? Wel de A27 verbreden of gaat men er dan weer van af zien?
Moeten we niet eens plannen maken om de bevolking van de randstad meer naar de drogere gebieden te laten trekken?
Niet door alleen enkele grote bedrijven te verplaatsen, dat heeft in het verleden niet gewerkt.
Men moet langzamerhand het wonen en werken in het hogere deel van Nederland aantrekkelijker maken. Zorg voor goedko- pe bedrijventerreinen, goede betaalbare woningen en een goede infrastructuur.
De waterschapslasten zullen daar veel goedkoper zijn dan in het westen, waar men steeds meer moet doen om het droog te houden.
Deze operatie moet net als het deltaplan een investering zijn van vele decennia met als eerste doel om een betere spreiding te krijgen van de bevolking over Nederland.
Nu is alles nog te veel geconcentreerd in de randstad, waardoor verhuizen voor ve- len onaantrekkelijk is en men dan maar weer kiest voor bijbouwen, ook in het laag- gelegen Rijnenburg.
Rood-groen?
Door Hans Adriani
Als ik dit stukje schrijf, is de Politieke Ledenraad over de formatie en het samen optrekken met GroenLinks net afgelopen. De Ledenraad heeft de fractie ruim steun gegeven om in het formatieproces samen op te blijven trekken, en het partijbestuur (op eigen verzoek) opgeroepen om de leden- gesprekken over verdergaande samenwerking in de toekomst te intensive- ren. Binnenkort spreken we in onze afdeling ook over dit onderwerp, en wat dat betekent voor de gemeenteraadsverkiezingen van volgend jaar.
Ik zeg wel eens: ‘als er geen PvdA zou bestaan, zou ik lid zijn van Groen- Links.’ Dat komt omdat ik de groene agenda een warm hart toedraag, en goed klimaatbeleid een van de urgente onder- werpen van deze tijd vind. En omdat ik indertijd erg geïnspireerd was door ‘ de economie van de eer’ van Dick Pels, de toenmalig directeur van het wetenschappelijk bureau van GroenLinks. Binnen de PvdA zouden we ook best wat vaker hardop mo- gen nadenken of er misschien meer economische modellen te bedenken zijn dat die gebaseerd zijn op economische groei. Je zou dus denken dat ik een uitgesproken voorstander ben van samenwerking en zelfs fusie met Groen- Links. En toch is dat voor mij niet vanzelfsprekend.
De meest gehoorde argumentatielijn is: in deze steeds rechtser wordende samenleving kwijnen we electoraal weg als we niet samengaan, en onze programma's zijn bijna uitwisselbaar. Op beide argumenten valt heel wat af te dingen.
Het is onmiskenbaar zo dat de samenleving al een jaar of 20 naar rechts op- schuift. Fortuin, Wilders, Baudet: iedere keer was er weer iemand die zich rechts buiten de grenzen van het (fatsoenlijke) speelveld positioneerde.
Waarna alle politieke partijen (ook wij) een stukje naar rechts opschoven, zodat iedereen zich weer (net) binnen de grenzen bevond. Ik denk dat het tij aan het keren is. Bij de Europese verkiezingen werd de PvdA de grootste.
In Duitsland zien we de SDP in de peilingen stijgen. En in Nederland staat zelfs de VVD inmiddels een bijna Kenysiaanse politiek voor. Ik ben er van overtuigd dat het politieke speelveld heel langzaam weer naar links aan het opschuiven is.
Toen de stemwijzer werd opgesteld adhv de verkiezingsprogramma’s voor de tweede kamer, bleek dat GroenLinks en de PvdA 30 keer hetzelfde ant-
7
groen zijn nog niet zo vanzelfsprekend verenigd met het belang van eerlijk delen en iedereen kan mee blijven doen.
Het voordeel van twee linkse partijen die zich wel verwant voelen, maar toch ie- der hun eigen profiel hebben, is dat er enerzijds wat te kiezen blijft op links, en anderzijds geen mensen afgeschrikt worden die zich bij een van de twee niet zo thuis voelen. Heel praktisch is ook dat in debatten je in staat bent om 2 keer een ongeveer gelijkluidend geluid te kunnen laten horen, met ieder een eigen accent en bijbehorende set argumenten. Extra aandacht en onderbouwing dus voor doelen waar je allebei achter staat.
De tijd dat PvdA en GroenLinks elkaar dachten te moeten bevechten lijkt gelukkig voorbij. We kunnen en moeten samen doen. Fuseren tot 1 partij doet geen recht aan onze onderliggende idealen. Wat mij betreft moeten we dus niet samen gaan.
Als er geen PvdA was, zou ik lid zijn van GroenLinks. Maar gelukkig is er wel een PvdA, en daar hoop ik nog heel lang lid van te kunnen blijven.
Politieke samenwerking
Door Gerard Olthuis
Als dit in de afdeling besproken gaat worden, moet duidelijk zijn wat we ermee be- doelen en wat we willen bereiken.
Momenteel zitten de PvdA en GroenLinks samen in het college.
Voor beide fracties is het dan moeilijker een voorstel van hun wethouders naar de prullenbak te verwijzen. Hoewel ieder raadslid vrij mag stemmen als iets niet van te voren is vastgelegd in het collegeakkoord, stemt men het standpunt binnen de fractie, maar ook met de college-fracties van te voren op elkaar af. Men wil niet in de raad verrast worden door tegenstemmen.
Dat is een vorm van samenwerking. Maar het kan verder gaan. Dan steun je een voorstel van de partij waarmee je samenwerkt, ook al ben je het er niet volledig mee eens. Vooral als die steun doorslaggevend is om het voorstel aangenomen te krijgen. Meestal stemmen de fracties dit van te voren op elkaar af. Dan weet men ook van elkaar of een voorstel moeilijk ligt.
Een nog verdere samenwerking is dat de beide fracties geheel of gedeeltelijk sa- men vergaderen. Doel is dan ook om naar buiten te laten zien dat je als linkse par- tijen samen verder wilt. Bij kiezers scoort dat goed, bij leden soms wat minder.
Voor verkiezingen kun je streven naar gezamenlijke speerpunten en nog verder- gaande: een gezamenlijk verkiezingsprogramma.
Bij collegevorming kun je dan in een blok optreden en niet zonder elkaar in het col- lege gaan, maar je kunt ook elkaar blijven steunen in wat je inhoudelijk wilt berei- ken. Ook al zit je niet samen in een college.
Bovenstaande heeft betrekking op politieke samenwerking.
Een heel andere discussie is samenwerking tussen de ledenpartijen.
Worden we sterker als we samen een partij vormen?
Dat is koffiedik kijken, veel kiezers waarderen wel samenwerking.
Fusie op plaatselijk niveau is minder moeilijk dan landelijk. In een aantal gemeen- ten is dit al gebeurd met de fracties. Als partijen fuseren is nog een hele onderne- ming, maar voor de toekomst in mijn ogen een goede zaak.
Of we de SP ook vragen mee te doen vind ik niet onlogisch maar misschien wel moeilijker. Het maakt wel een groot links blok in de gemeente mogelijk, terwijl nu het rechtse blok dominant is.
Colofon
Mijn mening
