Vraag nr. 333 van 12 juni 1998
van de heer JOHAN DE ROO
Wegbermmaaisel – Vervuilingsgraad – Verwer-king
Het maaisel van graskanten langs autosnelwegen kan, gezien de vervuilingsgraad ervan, niet verder worden gebruikt. Het dient bijgevolg te worden verwijderd en overgebracht naar een stort.
1. Wat zijn de vervuilende stoffen en in welke con-centraties komen ze in het grasmaaisel voor ? Zijn er in de vervuilingsgraad wijzigingen opge-treden als gevolg van de overschakeling naar loodvrije benzine ?
2. Wat is de hoeveelheid maaisel en groenafval die jaarlijks wegens de vervuiling ervan moet wor-den gestort ?
3. Onder welke categorie van afvalstoffen valt dit maaisel ? Heeft het in werking treden van het Vlaams Reglement Afval (Vlarea) als gevolg dat eerlang voor deze afvalstof een stortverbod van kracht wordt ?
4. Zijn er voor deze afvalstof, naast het storten ervan, alternatieve verwerkingstechnieken beschikbaar ?
Antwoord
1. De vervuilende stoffen die in het grasmaaisel van autosnelwegen voorkomen, zijn :
– zwerfvuil (wegwerpverpakkingen, stukjes prikkeldraad, ...),
– zware metalen : lood, cadmium,
– allerlei gepollueerde stofdeeltjes, bijvoor-beeld van autobanden, van ladingen van voorbijrijdende vrachtwagens, ...
De invloed van het gebruik van loodvrije benzi-ne op de aanwezigheid van zware metalen in bermmaaisel is moeilijk te kwantificeren bij gebrek aan meetgegevens voor en na de invoe-ring ervan.
In Nederland werd een aanzienlijke afname vastgesteld eind van de jaren tachtig. Het ver-keer neemt echter nog steeds toe, waardoor de vervuiling trager vermindert. Windrichting, afstand tot de weg en aantal voertuigen zijn de
voornaamste factoren die de graad van loodver-vuiling bepalen. De overheersende zuidwesten-wind in België veroorzaakt een hogere deposi-tie noordoostelijk van de wegen. De literatuur vermeldt aantoonbare verontreinigingen op korte afstand van de weg bij wagendichtheden van 8.000 tot 56.000 voertuigen per dag. De ver-vuiling is het ergst in de eerste 15 m, maar blijft aantoonbaar tot op 200 m.
2. De raming van de hoeveelheid bermmaaisel die vrijkomt, bedraagt :
– wegen beheerd door provinciale diensten : 1.000 ha x 8-22 ton per ha/jaar,
– wegen beheerd door de Vlaamse Gemeen-schap : 9.000 ha x 8-22 ton per ha/jaar. Vanwege de hoge kostprijs voor het storten, wordt volgens de stortregisters weinig berm-maaisel aangeboden op stortplaatsen in het Vlaamse gewest.
3. Bermmaaisel mag op een stortplaats voor cate-gorie II-afval worden gestort indien het te ver-ontreinigd is met zwerfvuil of zware metalen, waardoor het niet meer voor veevoeding of compostering in aanmerking komt.
4. Voor niet verontreinigd bermmaaisel zijn de alternatieven : veevoeding en compostering. Meer informatie is te vinden in het "Handboek verwerking wegbermmaaisel" van de Openbare Afvalstoffenmaatschappij voor het Vlaams Gewest (OVAM) of in het "Handboek bota-nisch bermbeheer" dat in samenwerking met de afdeling Natuur van de administratie Milieu-, Natuur-, Land- en Waterbeheer (Aminal) en de OVAM is opgemaakt.
