Vraag nr. 110 van 9 februari 2000
van de heer JOHAN DE ROO
Afvalwaterheffing – Bevoegd hof van beroep Bij decreet van de Vlaamse Raad van 6 juli 1994 houdende bepalingen tot begeleiding van de aan-passing van de begroting 1994, werd in hoofdstuk I I I b i s, artikel 35 quinquies decies aangevuld met § 3 tot en met § 7. Daarin wordt de procedure opge-nomen voor het hof van beroep en het Hof van Cassatie bij een verhaal tegen de beslissingen van de bevoegde ambtenaar van de Vlaamse Milieu-maatschappij (VMM).
Alinea 1 van artikel 35 quinquies decies, § 3 be-p a a l t : "De be-persoon die een bezwaarschrift, z o a l s bedoeld in § 1, i n d i e n d e, of een advocaat door hem g e m a c h t i g d , kan tegen de beslissing genomen door de ambtenaar van de Maatschappij, bedoeld in § 2, een voorziening indienen bij het hof van beroep van het gebied waar het kantoor gelegen is en waar de belasting is of moet geïnd worden".
De gerechtelijke procedure liep alsdan volledig pa-rallel met de toenmalige procedure van toepassing voor de geschillen inzake rijksinkomstenbelastin-gen en werd dus in grote lijnen overrijksinkomstenbelastin-genomen van het Wetboek van de Inkomstenbelastingen (WIB). In dit wetboek was toen de bevoegdheid van het hof van beroep bepaald in artikel 377 van het We t-boek van de Inkomstenbelastingen/92 op grond waarvan de voorziening moest worden ingediend "bij het hof van beroep in wiens gebied het kan-toor gelegen is waar de belasting is of moet worden geïnd'.
De Vlaamse Milieumaatschappij heeft terzake haar hoofdzetel in Erembodegem en de heffing moet derhalve daar worden geïnd en betaald. Er is dus maar één ontvangkantoor voor het ganse V l a a m s e g e w e s t . Inzake rijksinkomstenbelastingen is de fei-telijke situatie totaal verschillend, nu de ontvang-k a n t o r e n , gelegen in alle provincies, verspreid zijn over alle ressorten van de hoven van beroep, h e t-geen een billijke verdeling van het aantal zaken tot gevolg heeft.
Door de bepaling van het Wetboek van de Inkom-stenbelastingen inzake de bevoegdheid van het hof van beroep gewoon over te nemen, heeft de de-creetgever enkel en alleen het hof van beroep van Gent bevoegd gemaakt voor alle gerechtelijke be-twistingen inzake heffingen op de waterverontrei-niging in het Vlaamse gewest.
1. Kan de minister een overzicht geven van het aantal gerechtelijke betwistingen inzake heffin-gen op de waterverontreiniging in het V l a a m s e gewest sedert 1994 ?
2. Met welke achterstand heeft het hof van beroep van Gent te kampen met betrekking tot de bo-venvermelde betwistingen ?
3. Wat zijn de precieze oorzaken van deze achter-stand ?
4. Is het niet aangewezen dat ook andere hoven van beroep zouden worden bevoegd gemaakt voor dergelijke zaken, om enerzijds een diversi-ficatie van de rechtspraak te doen ontstaan en anderzijds de rechtsonderhorigen niet te ver-plichten zich allemaal naar Gent te verplaat-sen ?
Waarom opteert de regering er derhalve niet voor om het hof van beroep van de plaats waar het belastbaar feit zich voordoet bevoegd te m a k e n , in plaats van de bevoegdheid te bepalen op basis van de enige ligging van het ontvang-kantoor ?
Antwoord
1. Vanaf de inwerkingtreding van het decreet van 6 juli 1994 zijn 346 gerechtelijke betwistingen ingeleid bij de fiscale kamers van het hof van b e r o e p. Hiervan zijn 46 zaken definitief afge-handeld.
2. Sedert 1997 heeft de raadsman van de V l a a m s e Milieumaatschappij in 140 rechtszaken herhaal-delijk een rechtsdag aangevraagd. In slechts 17 zaken werd een pleitdatum vastgesteld.
Herinneringsbrieven met vraag tot bespoedi-ging van de vaststelling van de zaken bleven zonder gevolg.
Volgens de griffier van het hof van beroep heb-ben deze brieven geen enkele zin, omdat alle aanvragen op een wachtlijst komen.
was vóór de rechtsgeschillen in verband met de milieuheffing werden ingeleid. Onlangs is een bijkomende kamer ingesteld met als doel de achterstand geleidelijk in te halen. Dit heeft evenwel nog geen tastbare resultaten opgele-verd.
In het verwijzingsarrest van 1 december 1999 heeft het hof van beroep aan het A r b i t r a g e h o f een aantal prejudiciële vragen gesteld met be-trekking tot de mogelijkheid om bij decreet een gerechtelijke procedure in te voeren. In afwach-ting van het arrest van het Arbitragehof zullen geen zaken meer worden behandeld voor de fis-cale kamers van het hof van beroep, wat tot bij-komende vertraging aanleiding geeft.
4. De territoriale bevoegdheid van het hof van be-roep van Gent vloeit voort uit artikel 632 van het Gerechtelijk We t b o e k , dat van openbare orde is en waarvan niet kan worden afgeweken. Volgens deze bepaling wordt voor fiscale ge-schillen de territoriale bevoegdheid van de rechtbank bepaald door de plaats waar de be-lasting moet worden geïnd. De inning van de af-valwaterheffing is gecentraliseerd op de hoofd-zetel in Erembodegem, waardoor het hof van beroep van Gent het enige bevoegde rechtscol-lege is.
Ook zonder de bevoegdheidstoewijzing in arti-kel 35 quinquies decies, § 3, alinea 1 van de wet van 26 maart 1971 en artikel 377 WIB zou dus enkel het hof van beroep van Gent bevoegd z i j n . De in de wet van 1971 opgenomen geschil-lenregeling zal op korte termijn in overeenstem-ming worden overgebracht met de gewijzigde federale procedure waarop artikel 632 van het Gerechtelijk Wetboek eveneens van toepassing is.
