1 0 e j a a r g a n g
n ov e m b e r 2 0 1 0 n r. 3
FACTA AL
• Redactioneel 2
• Voorwoord decaan 3
• Na de verhuizing 4-5
• Column Waterbeest 6
• Chef de Clinique Implantologie (Jeroen Huigen) 7
• Postermarkt 8
• Lustrum 9
• Eerste ervaringen met Simodont 10-11
• Afscheid Evert van Amerongen 12-13
• Foto’s Sportdag 14
• EDSA en ADEE-verslag 15
I N H O U D N i e u w !
Verandering van spijs doet eten, maar soms moet de boer even wennen aan z’n nieuwe prak. Zoiets geldt natuurlijk in zekere zin ook voor de verhuizing naar de nieuwe hoofdlocatie en de plek waar iedereen zit. Veel zaken moeten nog even wennen. Zo’n oud gebouw is immers net een oude jas; tot op de draad versleten, maar oh, wat zit ie lekker! In dit licht bezien is het goed om te weten dat niet alles om u heen aan veran- dering onderhevig is. Als baken in de woeste golven der verandering ligt voor u weer de oude vertrouwde Factaal. U houvast in barre tijden, rustgevend en met liefde voor u gemaakt.
In deze Factaal ook veel vertrouwde items, zoals de Sportdag, de postermarkt van onze eerstejaars studen- ten, EDSA & ADEE, het voorwoord van de decaan en een bijdrage van de Facilitaire Dienst.
En natuurlijk een column, al is ie anders dan gewoon- lijk. Wat ook nooit helemaal went is het komen en gaan van enthousiaste redacteuren. Zo is afgelopen zomer student-redacteur Joris van den Boom die na vele jaren studeren en stukjes schrijven is afgestudeerd.
Hetzelfde geldt voor onze populaire columnist Wil van der Reijden, die juist weer in de collegebanken is gedo- ken. Hopelijk is ‘waterbeest’ een waardig opvolger.
Gelukkig weten oude rotten de weg gemakkelijk naar de redactiekamer te vinden. Zo is David Rijkens jaren- lang als student-redacteur actief geweest, afgestu- deerd, gaan werken en nu weer terug als leerling- implantoloog. En als redacteur. Ook nieuw, maar door
Colofon
Factaal verschijnt vijf x per jaar en is een uitgave van het Academisch Centrum Tandheelkunde Amsterdam. Redactie: Erik Weber (hoofdredactie), Anke Brouwer, Tessa van Ligten, David Rijkens, Ben Kruijs en Hans de Soet. Adres: Louwesweg 1, Postvak 1, 1066 EA Amsterdam, Telefoon: 020 – 5980502, e-mail: e.weber@acta.nl.
Vormgeving en fotografie: Facilitaire Dienst, V&F, ACTA. Drukwerk: Multicopy Amsterdam.
Foto cover: Simodont.
Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie of op welke wijze dan ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de redactie.
R e d a c t io n e e l
de wol geverfd is redacteur Anke Brouwer. Ze werkt bij de dienst Marketing & Communicatie van ACTA en runt daar vrijwel alle digitale com- municatie. Zij verdiende haar sporen bij het blad Opzij, dus het wordt nog spannend in de redac- tie. Wij hopen als team dat u hier nog veel van zult merken.
Veel leesplezier!
Erik Weber, hoofdredacteur
Vo o r w o o r d d e c a a n
Hoewel het verhuizen op zich goed is verlopen, wil dat niet zeggen dat wij al gewend zijn aan onze nieuwe omgeving. Wij zijn niet alleen fysiek verhuisd, maar velen hebben ook andere kamergeno- ten gekregen. Hetzelfde geldt ook voor nieuwe vervoersregelingen en werkprocessen; allemaal zaken die zijn veranderd en waar wij aan moeten wennen. Wennen aan dit soort veranderingen duurt vaak veel langer dan de feitelijke verhuizing. In dat kader vind ik het leuk om iets te laten zien van wat ik tijdens het ADEE-congres op een cursus heb opgestoken. Tijdens het ADEE-congres vond een bijeenkomst van het ‘Forum of European Heads and Deans of Dental Schools’ op ACTA plaats, met ongeveer 120 participanten.
Wij hebben daar vele reacties ontvangen als “school of World Class” zeker iets om trots op te zijn. De participanten van het Forum hebben een dag lang cursus in ‘change management’
gekregen. Daarbij werden de stadia uitgelegd die mensen doorma- ken tijdens ingrijpende veranderingen, een proces dat overigens veel lijkt op een rouwverwerkingsproces. Ik herkende daarin vele reacties van mijzelf en onze medewerkers die opkwamen tijdens alle stadia van de voorbereiding en uitvoering van de verhuizing:
1. Ontkenning: “het is niet nodig om werkprocessen te veranderen nu wij zijn verhuisd, geef toch iedereen een parkeerabonne- ment”
2. Boosheid: “Wat een onzin, hoe verzinnen zij het”
3. Nostalgie: “In het oude gebouw ging alles zonder problemen”
4. Angst: “Zal ik wel wennen aan al die veranderingen?”
5. Onderhandeling: “OK, als het toch anders moet, wat zit er dan voor mij in?”
6. Keuze/beslissing: “Ik ga er voor”
7. Aanpassing: “Ik koop een nieuwe fiets”
8. Acceptatie/betrokkenheid: “Eigenlijk wel erg gezond om nu meer te fietsen of te lopen”
Veranderingen zijn onontkoombaar. Wanneer je meer inzicht in het proces hebt, kun je vaak meer begrip opbrengen voor mensen die in een bepaalde fase zitten en daar mee moeten leren omgaan.
Ook het komende jaar zullen wij nog veel zaken moeten optimali- seren. Het is daarbij van groot belang om deze veranderingen samen te realiseren. Alleen dan hebben veranderingen echt zin en kans van slagen. Een gezonde organisatie staat niet stil, maar is continu in verandering. Stadia van boosheid, angst, keuzes en aan- passingen horen daar gewoon bij. Ik hoop alle stadia de komende jaren samen met u te doorlopen. Ik wens u alvast een prettige samenwerking!
Albert Feilzer, decaan Wij zijn verhuisd!
Met trots schrijf ik dit voorwoord voor de eerste uitgave van Factaal in ons nieuwe gebouw. Ondanks alle tegenslag veroorzaakt door een verlate oplevering, hebben wij zonder enige vertraging kunnen verhuizen. Dit kon alleen dankzij de enorme inzet van alle medewerkers en externe partijen die ons hebben geholpen.
Was het verhuizen van een grote faculteit op zichzelf al een uitdaging, nog groter was de uitdaging om direct nadat de laatste afdelingen waren ingehuisd, de participanten van het EDSA-congres en vervolgens van het ADEE-congres te ontvangen, in een gebouw waarin tot op het laatste moment de schoonmaak - ploegen bezig zijn geweest om de ware schoonheid van het gebouw stof- en bescherm - papiervrij zichtbaar te maken.
Ook dit is dankzij de enorme inzet van alle medewerkers en externe partijen een groot
succes geworden.
A C TA a l v o l o p i n b e d r i j f
De ondersteunende diensten leiden de werk- zaamheden in goede banen. Een lastige klus omdat ACTA al volop in bedrijf is en de normale bedrijfsvoering niet gehinderd mag worden.
Daarnaast komen talloze verzoeken binnen of klachten over van alles dat niet goed gaat of anders moet. Begrijpelijk. Men kan tevoren wel bedenken hoe alles moet, maar de praktijk vereist soms een andere invulling. Wellicht herkenbaar voor velen van ons. Als je namelijk zelf verhuist, is in je nieuwe huis ook niet alles vanaf dag één zoals het moet zijn. Vaak staan verhuisdozen nog maanden in de slaap- of werkkamer en dat verf- of dat timmerklusje blijft eindeloos liggen. Dat kent iedereen wel die een verhuizing heeft mee- gemaakt. Bij ACTA is het niet anders.
O o k n a
d e v e r h u i z i n g
w e r k a a n d e w i n k e l
De verhuizing is voor veel medewerkers van ACTA al weer even geleden. Overal is men alweer druk aan het werk. Bij de ondersteunende diensten is het stof van de verhuizing echter nog lang niet neerge- daald. Dat komt omdat er nog een fors aantal restpunten vanuit de bouw zijn die nog moeten worden opgelost. Elke dag bevolkt een groep bouwlieden ons pand om die restpunten af te werken. Dat gaat nog wel een paar maanden duren.
L a t e o p l e v e r i n g
Door de late oplevering van het pand is het niet mogelijk geweest om de vele nieuwe systemen en andere werkwijzen uit te testen of te leren beheren. Dat wreekt zich op een aantal fronten: bij de Facilitaire Dienst, de IT-dienst, bij Afspraken & Informatie en Sterilisatie, Logistiek & Materialen. Nieuwe taken, nieuwe methoden, meer werk dan men aan kan. Dat vergt veel van onze mede- werkers.
Daarbij komt dat er in vrijwel alle geval- len sprake is van afhankelijkheid van leveranciers of andere dienstverleners.
Snel handelen wordt daardoor vaak lastig. Gelukkig hebben de meeste medewerkers daar begrip voor, ondanks dat hun aanvraag essentieel is om het eigen werk goed te kunnen uitvoeren.
O n g e l o f e l i j k v e e l i n z e t
Na een lange periode van hard werken proberen de medewerkers ook in het vervolgtraject de verhuizing tot een goed einde te brengen. Dit gebeurt met ongelofelijk veel inzet. Uiteindelijk zal deze inzet leiden tot een goed lopende organisatie, waar in een schitterend gebouw in onderlinge samenhang onderwijs, onderzoek en patiëntenzorg van hoge internationale kwaliteit wordt geleverd. En daar doen we het toch met zijn allen voor!
Ben Kruijs
Daar moest ik aan denken toen de hoofdredac- teur van Factaal mij vroeg om een nieuwe column te schrijven voor het faculteitsblad. Ik kan me daar in het kader van een nieuw ACTA-gebouw, een nieuw zorgsysteem, een nieuwe huisstijl en van alles wat nog meer nieuw is, alles bij voor- stellen. Uit gesprekken met de (oudere leden van de) redactie van Factaal bleek dat mijn voor - ganger ‘hydrocolloid’ een soms controversiële positie innam. Een duister figuur moet het zijn geweest want op het internet valt er niets van terug te vinden. Onder de titel ‘Wil&Wetenschap’
zijn daarna allerlei vrolijke pseudowetenswaar- digheden geschreven. De columnist vertelde me dat hij het plan had opgevat om zijn columns te bundelen en uit te geven. Ik vond het een goed idee, maar betwijfelde of de uitgeverij dan ooit uit de kosten zou komen.
Nu aan mij de eer om de column ook vooral smakelijk vorm te geven. Eerst iets makkelijks: gans. Gans is lekker.
Vullen met groente of gedroogd fruit geeft het een mooie herfstsmaak. Stop de gans in een braadzak en doe er een half flesje Shiraz bij. Dit leg je een nachtje in de koelkast. Vervolgens stevig beboterd braad je de gans in een braadslee aan en laat je hem (of is het haar?) in de oven bij 180 graden garen. Elk kwartiertje met het braadvocht bestrijken tot ie gaar is. Reken op anderhalf uur.
Maar zwaan? Het schijnt dat de zwaan in Nederland een beschermd beest is. Dus als je zwaan wilt eten moet je naar een jager gaan die er eentje met een smoesje voor je gaat schieten. Zelf gaan vangen zou ik niet doen.
Zwaanrecepten zijn erg schaars. Men zegt dat ze ‘tranig’
smaken. Best raar, want het zijn geen viseters. Ook wordt gezegd dat ze naar modder smaken omdat ze voortdurend in het gras lopen te grazen. Ja, ja, en koeien dan? Er zijn een paar recepten te vinden zoals het een- voudige recept met vijf eetlepels honing, drie eetlepels citroensap, een scheut witte wijn, veel rozemarijn en tijm. Britse kookboekschrijvers bevelen aan dat het vooral lang moet garen omdat het nogal taai is. Dus, tempera- tuur omlaag en dan vooral: slow cooking. Er zijn ook Oud-Engelse recepten uit de tijd van Elisabeth I waarin wordt aanbevolen om de zwaan -na deze ontbeend te hebben- stevig op smaak te brengen met peper, zout en gember, te larderen en in te pakken in roggedeeg, om het vervolgens lang te bakken als een ‘beef pie’. Dat moet haast een koninklijk recept geweest zijn. Ja, koninklijk!
Het gerucht gaat namelijk dat de leden van het ‘Illustre Lieve Vrouwe Broederschap, jaarlijks een maaltijd nutti- gen, alwaar de besteding van de contributie en giften aan ideële en culturele doelen besproken wordt. In deze tijd van inkrimping van cultuursubsidies geen slechte zaak. De vermoedelijke leden Beatrix en Willem-
Alexander hebben de eretitel ‘Zwanenbroeder’ en maken deel uit van een gezelschap van statutair maximaal 36 leden, dus je begrijpt dat je niet zomaar lid kan worden.
Zou tijdens het jaarlijkse maal dan ook zwaan worden gegeten of wordt het slechts opgediend als pronkge- recht? Ik hoop maar voor ze dat het mag van de dieren- politie.
Waterbeest
Z w a n e n h a l s
g e v u l d
m e t d r u i v e n
J e r o e n H u i g e n n i e u w e C h e f d e C l i n i q u e b i j I m p l a n t o l o g i e
E e n k e n n i s m a k i n g
Op 1 oktober jl. is Jeroen Huigen benoemd tot Chef de Clinique van de afdeling Implantologie en Prothetiek. Hij neemt hiermee het stokje over van Gordon van de Avoort die zich jarenlang heeft ingezet voor deze afdeling en het nu iets rustiger aan kan gaan doen.
A m b i t i e
Deze, inmiddels 40 jarige kersverse Chef studeerde in 1997 bij ACTA af als tandarts. Na drie maanden bijkomen van de studie werkte hij een aantal jaar in verschillende praktijken, onderbroken door een aantal lange wereldreizen. Uiteindelijk vond hij een prettige praktijk in Abcoude waar hij tot op heden nog steeds in beperkte mate werkzaam is. Na vijf jaar full-time als tandarts gewerkt te hebben, begon de tandheelkunde een beetje routine te worden en werd het tijd voor een nieuwe uitdaging. De ambitie lag eigenlijk op dat
moment al bij de implantologie, maar in verband met het tijdelijk ontbreken van deze opleiding besloot Jeroen zijn uitdaging te zoeken in het onderwijs. Vanaf 2003 heeft hij met veel plezier als onderwijsdocent in Almere, gewerkt, maar toen in 2006 de vernieuwde driejarige opleiding Implantologie en Prothetiek onder leiding van Daniel Wismijer van start ging, was er geen twijfel!
Omdat hier de echte ambitie lag werd er direct gesollici- teerd. Het kwam dan ook hard aan toen Jeroen hiervoor niet direct een plaats kreeg, terwijl zijn ambitie bekend was en hij zich al jaren inzette voor ACTA in het
onderwijs. Nog steeds is hij dan ook van mening dat voor dergelijke specialisatie-opleidingen de voorkeur uit zou moeten gaan naar sollicitanten die zich al voor ACTA hebben ingezet. Gelukkig kreeg hij al vrij snel te horen dat hij in 2007 aan de opleiding Implantologie kon beginnen.
Ve r b o n d e n h e i d
Tijdens zijn driejarige opleiding heeft Jeroen de ontwik- keling van een kleinschalige opleiding naar de huidige
afdeling van nabij meegemaakt en was nauw betrokken.
Officieel was Jeroen in deze periode met ‘onbetaald verlof’, met het achterliggende idee om na de opleiding weer een functie te gaan bekleden binnen het onderwijs.
Dat hij echter een half jaar geleden werd gevraagd als nieuwe Chef de Clinique had hij niet zien aankomen. Het oorspronkelijk aanbod om voor drie dagen aan de slag te gaan zag Jeroen niet direct zitten, omdat er dan nog maar erg weinig tijd over bleef om als jong praktiserend implantoloog aan de slag te gaan. Maar de verbonden- heid met de afdeling, lichte druk van directe collega’s en het inkrimpen van de functie naar twee dagen deed Jeroen overstag gaan. Een keuze waar hij na een aantal weken hard werken zeker geen spijt van heeft.
Ve r a n t w o o r d e l i j k
Als Chef de Clinique is Jeroen Huigen met name verant- woordelijk voor alles wat zich op de kliniek afspeelt zoals de patiëntenbehandeling, de assistentie, bestel - lingen en het overige reilen en zeilen. Op de vraag of een dergelijke functie uit te voeren is in twee dagen moet Jeroen bekennen dat het zeker erg druk is. Tot op heden is hij vooral bezig met het oplossen van proble- men en de boel goed draaiende te houden. Dit heeft natuurlijk ook te maken met de verhuizing. ‘’Gelukkig ken ik alle collega’s binnen de afdeling goed, en wist ik dat ze me weinig problemen zouden geven’’. Ook ver- wacht Jeroen weinig ‘gezagsproblemen’ met het feit dat hij nu plotseling de leiding moet geven aan collega’s bij wie hij de afgelopen jaren zelf in opleiding was.
‘’Gelukkig ben ik dan ook al 40’’, lacht Jeroen.
A c a d e m i s c h t i n t j e
“Over een jaar moet er weer een geoliede afdeling staan die draait als een grote groepspraktijk, maar dan met een academisch tintje’’ aldus Jeroen. Persoonlijk ziet Jeroen zichzelf voor langere tijd verbonden blijven aan ACTA, maar het opzetten van een eigen praktijk staat ook zeker nog in de planning. ‘’Mijn huidige functie is dan ook een goede leerschool‘’, laat Jeroen ons tot besluit weten.
David Rijkens
G e e n l e k e n i n f o r m a t i e v a n G o o g l e m a a r w e t e n s c h a p p e l i j k e l i t e r a t u u r s t u d i e O n d e r w e r p e n
Zoals te doen gebruikelijk werd ook dit jaar een scala aan tandheelkundige onderwerpen door de studenten, onderverdeeld in groepjes van vier, in kort bestek belicht.
De onderwerpen waren aangeleverd door de diverse secties van ACTA en varieerden van de achtergronden van schisis of de microbiologie van tandplaque, tot de vraag hoe angst voor de behandeling ontstaat en of een elektrische tandenborstel te verkiezen is boven een traditionele.
L i t e r a t u u r s t u d i e
De postermarkt onderscheidt zich doordat er niet zomaar lekeninformatie die overal via Google op te vragen is wordt verlangd, maar omdat er een eerste oefening in wetenschappelijke aanpak wordt gevergd: op grond van korte literatuurstudie dient informatie gegeven te wor- den die recht doet aan de meest recente wetenschappe- lijke onderbouwing. Met andere woorden, de informatie op de posters dient ‘evidence based’ te zijn.
W i n n e n d e p o s t e r s
Na een rondgang langs de posters maakten de studenten een shortlist van de tien posters die, volgens hen, het
beste aan deze eis voldeden. Deze tien werden te over- staan van allen, plus een vakkundige jury gepresenteerd.
De jury bestond dit jaar uit de collega’s Vincent Everts, Paul van der Stelt, Guus van Strijp en Irene Aartman, en werd voorgezeten door decaan Albert Feilzer. Deze jury verkoos, nadat de presentaties op levendige wijze waren volbracht, en na geheim beraad, de winnende poster van de ‘ACTA Evidence Based Poster Prijs 2010’. En die werd dit jaar gewonnen door de studenten Makizodila, Nanlohy, Nijman en Shalali met het onderwerp ‘Het effect van alcohol op het gebit en de gestreste mens’.
De winnaars ontvingen elk een jaarabonnement op het Nederlands Tijdschrift voor Tandheelkunde, door de uitgever beschikbaar gesteld. De winnaars worden met recht gefeliciteerd en hen wordt toegewenst dat dit een eerste stap zal zijn in een veelbelovende loopbaan in de tandheelkunde. Overigens is ook vermeldenswaard dat er dit jaar een prijs voor de beste poster lay-out te ver - dienen was, welke ging naar de studenten Rep, Rossum, Salloom en Susani. Uiteraard werd de postermarkt afgesloten met een feestelijke borrel.
Ronald Gorter en Thiany Ong (coördinatoren Blok Introductie)
Op woensdagmiddag 29 september jl. besloten onze nieuwe eerstejaars studenten hun eerste onderwijs- blok, het Blok Introductie, met de Postermarkt. In het nieuwe gebouw bleek de achtste verdieping een heel geschikte ruimte om de ruim dertig door hen vervaardigde posters rondom op te hangen.
P o s t e r m a r k t
e e r s t e j a a r s s t u d e n t e n
g e s l a a g d
ACTA viert feest! In de week van 24 tot en met 27 november a.s. viert ACTA haar 25-jarig jubileum met een aantal speciale activiteiten. Tijdens diverse bijeenkomsten kunnen medewerkers, studenten en relaties kennismaken met diverse aspecten van de organisatie. Zo is er een overleg van MOVE, een symposium met de industrie, de officiële opening van het ACTA-gebouw, een studiedag voor alumni, een lunch voor emeriti en hoogleraren, een decanen- en hoogleraardiner en een heuse familiedag. Het thema van het lustrum is: ‘Digital Dentistry’.
Woensdag 24 november (15.00 - 17.00 uur) Speciale bijeenkomst MOVE (onderzoeksverband Geneeskunde, Bewegingswetenschappen en ACTA).
Donderdag 25 november (09.00 - 17.00 uur) ’Science meets industry’, symposium ACTA Dental Research BV.
(medewerkers en relaties industrie).
Donderdag 25 november (18.00 uur) Officiële opening ACTA-gebouw door Prof.dr. R. Dijkgraaf, president Koninklijke Nederlandse Akademie van
Wetenschappen (KNAW) voor medewerkers, studenten en relaties met aansluitend receptie en decanen- en
hoog lerarendiner.
Vrijdag 26 november (09.00 - 17.00 uur) Studiedag ‘Toekomst van de digitale en bijzondere
tandheel kunde’ voor Nederlandse tandartsen en alumni van VU, UvA en ACTA.
Vrijdag 26 november (12.00 uur) Lunch emeritus- en zittende hoogleraren van ACTA.
Zaterdag 27 november (13.00 - 17.00 uur) Familiedag medewerkers en studenten in het nieuwe ACTA-gebouw.
Zaterdag 27 november (21.00 - 04.00 uur) Lustrumfeest medewerkers en studenten op het Westergasfabriekterrein.
M e e r i n f o r m a t i e ?
Voor meer informatie over het algemene programma of aanmelding kunt u contact opnemen met Marja Keizer, m.keizer@acta.nl / 020 59 80525.
Voor informatie over het symposium ‘Science meets industry, van ACTA Dental Research BV en de Studiedag
‘Toekomst van de digitale en bijzondere tandheelkunde’ voor Nederlandse tandartsen en alumni van VU, UvA en ACTA kunt u contact opnemen met Eva Povel van ACTA Dental Education BV., e.povel@acta.nl / tel. 020- 59 80285.
* Dit bedrag krijgt u tijdens het Lustrumfeest, tegen inlevering van uw inschrijfkaart, retour in de vorm van een aantal consumptie- munten.
Kaarten voor het Lustrumfeest à € 12,50* zijn vanaf 1 november verkrijgbaar bij de verkooptafel in het bedrijfsrestaurant.
O n d e r h e t t h e m a
‘ D i g i t a l D e n t i s t r y ’
v i e r t A C TA
2 5 j a a r j o n g
h a a r
5 e l u s t r u m
S l i m b o r e n m e t d e S i m o d o n t
Het is zover: de introductie van de Simodont in het onderwijs - programma van ACTA. Het langverwachte virtuele boren is dit jaar
opgenomen in het curriculum van het eerste jaar en er wordt hard
Op de prekliniek zijn ze een echte blikvanger: de 40 gloednieuwe Simodont-apparaten. De Simodont is een apparaat waarmee het boren wordt gesimuleerd. Je houdt een airrotor in je hand en kijkt op een schermpje en ziet dan een preparatie nagebootst worden met de bewegingen die je maakt. Met dit intelligente apparaat is meer mogelijk dan met de oude fantoomkop: je kunt op het touch screen scherm je opdracht en het juiste instru- mentarium kiezen. Wanneer je klaar bent, kun je terug - kijken hoe je precies hebt geboord en kun je de behaalde resultaten bekijken aan de hand van percentages en kan je de opdrachten opslaan om later met de docent te bespreken. Grote voordelen zijn dat je niet meer steeds nieuwe elementjes hoeft te kopen en geen gedoe meer hebt met schroefjes afknippen en draaien en dat als je geen zin hebt om in de rij voor de docent te staan, je werkstukken kunt opslaan. Door deze veranderingen is het dus mogelijk om je tijd op de prekliniek veel effectie- ver te besteden.
De Dentsim, voorloper van de Simodont, werd tien jaar geleden aangeschaft, vertelt Dirk Bakker. Dit was een apparaat waarmee de bewegingen van de student werden gevolgd. Het werkte alleen nog niet optimaal.
Dirk Bakker kwam in contact met een student industrieel
ontwerpen die bezig was met een ‘extractie-tool’, een zogenaamd fantoom voor extraheren, waarmee de krachten voor die behandeling gesimuleerd konden worden. Via die student kwam Dirk Bakker in contact met iemand van het bedrijf Fokker en die had de middelen in huis om de Dentsim te verbeteren. Niet alleen de bewe- gingen maar ook de krachten konden nagedaan worden.
Daarna werd er subsidie bij gezocht en zo werd het mogelijk om de Simodont te ontwikkelen. Eerst werd er één prototype gemaakt, later twee en vorig jaar waren er zes prototypes aanwezig. Deze prototypes werden gebruikt om het concept verder te ontwikkelen. Ook werd gekeken hoe de Simodonts het best bij elkaar in een ruimte kondern worden opgesteld, hoe de docenten ermee zouden kunnen leren werken en hoe lang je geconcentreerd achter het apparaat zou kunnen zitten.
De deadline was de nieuwbouw. Met de start van het nieuwe studiejaar zijn de Simodonts voor het onderwijs in gebruik genomen.
Wat vinden de docenten en studenten er nou van?! Nou ja, voor de huidige eerstejaars is het lastig te vergelijken want die hebben nooit een echte boor in hun hand gehad. Maar volgens Dirk Bakker zijn ze zeker tevreden over de Simodont. Je kunt makkelijk terugkijken wat er
gewerkt aan uitbreiding naar de hogere jaren. Factaal was benieuwd en ging langs op de prekliniek bij docent Dirk Bakker, die intensief betrokken is bij de ontwikkeling van Simodont.
fout is gegaan en behalve met de docen- ten, kunnen ze nu ook hun resultaten en scores met medestudenten bespreken. De eerstejaars staf heeft een training gehad voor het werken met de Simodont en die is goed ontvangen. Docent Hiepke Boerma was ook op de prekliniek aanwezig tijdens het bezoek van Factaal en benadrukt erg enthousiast over het apparaat te zijn.
In het eerste jaar worden nu de preparatie- oefeningen allemaal virtueel gedaan, de fantoomkoppen worden pas gebruikt in de loop van het jaar bij het restaureren. Ook de alom bekende ‘kruisjestoets’ wordt vanaf dit jaar op de Simodont gedaan.
De Simodont zal ook voor het onderwijs in de hogere jaren worden gebruikt. Voor het tweede en derde jaar wordt een program- ma ontwikkeld voor het KB-onderwijs en in de OWP moet het in de toekomst mogelijk worden om de gegevens en foto’s van spe- cifieke patiënten in te voeren op de Simodont, om bijvoorbeeld een moeilijke preparatie eerst een aantal keer te oefenen voor je bij de patiënt aan de slag gaat.
Kortom, de Simodont is een mooie aan- winst voor ACTA en zal zeker van meer- waarde zijn in de studie Tandheelkunde!
Tessa van Ligten
E v e r t v a n A m e r o n g e n A f s c h e i d v a n e e n
b e v l o g e n k i n d e r t a n d a r t s
Evert wilde in zijn praatje aangeven welke veranderingen de tandheelkunde, en kindertandheelkunde in het bij zonder, de laatste jaren heeft doorgemaakt. Hij vindt het nu de grootste uitdaging om van het traditionele over tuigend gericht werken ter verbetering van de mond- gezondheid, naar een gedragsveranderende werkwijze met motivational interviewing (MI) te gaan.
Het probleem hierbij is echter dat MI veel tijd kost en de bewijsvoering op het gebied van attitude en compliance nog mager is.
Wanneer het gaat om al bestaande, tot in het dentine gevorderde caviteiten, dan kan getracht worden met het openslijpen te bereiken dat een caviteit beter toeganke- lijk is voor het schoonmaken met een tandenborstel, maar als je met MI niet voor elkaar krijgt dat er ook op langere termijn daar goed wordt gepoetst, dan is wellicht eenvoudigweg restaureren vaak een veiliger manier van behandelen.
Preventief te werk gaan is het belangrijkste binnen de kindertandheelkunde. Daar draagt MI zeker aan bij, maar
ook restaureren kan een vorm van preventie zijn. Evert propageert daarom ook het gebruik van de zogenaamde Hall-techniek waarbij RVS-kroontjes geplaatst worden over carieuze melkmolaren zonder dat er geprepareerd hoeft te worden. Dat lijkt veilig omdat je het cariësproces afsluit van de mondholte, en bovendien geeft het minder pijnklachten.
Evert besloot zijn praatje met aan te geven dat hij een duidelijke rol vindt weggelegd voor de mondhygiënisten in de psychologie van de preventie. Het lijkt zijns inziens beter als zij niet gaan boren want dat wordt al genoeg gedaan. De tandarts moet zich dan meer richten op curatieve werkzaamheden en management van de processen en de kindertandarts en KTV moeten beide gebieden beheersen.
Na het praatje van Evert werd hem de “speld van verdienste” uitgereikt door de decaan en werd tijdens de receptie door een aantal mensen Evert’s carrière nog eens nader bekeken. En een mooie carrière is het Op 1 oktober jl. hield Evert van Amerongen zijn afscheidscollege. De halve
Nederlandse Kindertandheelkundegemeenschap was daarbij aanwezig. Op zich is het al uniek dat een UHD een afscheidscollege geeft. Voor Evert was dit een bijzondere gelegenheid om, ter afscheid van zijn carrière bij ACTA als kindertandarts, zijn visie te mogen delen met zoveel toehoorders. En inderdaad, de grote collegezaal was goed gevuld om te horen dat de familie van Amerongen feitelijk uit een aantal vakidioten bestaat. Vroeger was dat al zo, toen Evert’s vader gouden inlay’s maakte in melkmola- ren. Dan houd je wel heel veel van je vak. Dat is bij Evert zeker niet minder. Een klein uur sprak hij met passie over zijn vakgebied: kleine gaatjes bij kleine mensjes.
geworden met heel veel contacten in binnen en buitenland. Evert staat nog steeds in hoog aanzien binnen de internationale wereld van de kindertand- heelkunde, hetgeen nog steeds blijkt uit de vele verzoeken voor spreekbeurten ergens op de wereld. Ook zijn nieuwe functie straalt dit uit: hij is zojuist aangesteld tot gasthoogleraar aan de universiteiten van Sao Paulo en van Pernambucco. Daar kan Evert nog veel energie kwijt. Maar ook het begeleiden van buitenlandprojecten door studenten zal nog wel enige tijd door Evert worden gedaan. Hij is blij dat hij zich nu ook kan bezig houden met andere dingen die leuk zijn. Hij hoeft zich niet meer druk te maken over politieke zaken, daar heeft hij er de afgelopen jaren genoeg van proberen op te lossen.
Zo heeft ACTA een afscheid georganiseerd voor een persoon, die op hoogleraarwaar- dige wijze zijn wetenschappelijke - en onderwijscarrière heeft mogen afsluiten met een goede, leerzame afscheidsrede.
Wellicht zien we Evert de komende jaren terug als stadsgids in zijn geliefde Utrecht.
Dat soort functies blijkt in trek te zijn bij ex-ACTA medewerkers. En waarom ook niet: wie luistert er nu niet graag naar iemand die met passie en kennis van zaken vertelt over dat wat ons boeit. Evert kan dat als geen ander en wij zullen zijn ver - halen en zijn discussies erg gaan missen.
Misschien maar eens inschrijven voor een stadswandeling met gids?
Hans de Soet
A C TA S p o r t d a g 2 0 1 0
S p o r t i e f a f s c h e i d v a n d e L o u w e s w e g
Segway of SQuad rijden, een levensgrote bal bedwingen, te water gaan via een lucht- kussen, het acht verdiepingen hoge oude ACTA-gebouw afdalen, boogschieten, een krokodillenrivier veilig oversteken: de jaarlijkse sportdag was dit jaar behoorlijk specta- culair! Dat had een speciale reden; ACTA bestaat 25 jaar en de sportdag bijna 25 jaar.
De activiteiten vonden plaats in en rondom het oude ACTA-gebouw, waardoor er op bijzondere wijze afscheid van het gebouw werd genomen. Het afscheid nemen gebeurde ook letterlijk tijdens de veiling van oude ACTA-spullen. Onder leiding van ‘veilingmeester’ Robert Bausch en een notaris gingen tandartskasten, computers, een schilderij, oude fotocamera’s en andere spullen onder de hamer. De behaalde opbrengst (inclusief de verkochte loten) van € 2.750 gaat naar Stichting Netherlands Oral Health Society/Nepal. Deze stichting organiseert jaarlijkse ‘camps’ waar arme Nepalezen gratis primaire tandheelkundige zorg kunnen krijgen.
De sportieve activiteiten van overdag konden ’s avonds worden voortgezet op de dansvloer. Voor de muziek zorgden de dames van de Living Jukebox, het World Wide Jazz Trio (and friends) en DJ Wolf. Tussendoor kon de inwendige mens worden voorzien van salades en ander lekkers van de barbecue, aangeboden door Danny Balk, manager van Sorbon op ACTA.
Het duurde uiteindelijk tot 00:30 uur voor de laatste studenten en medewerkers - onder zachte dwang - het pand verlieten. Om 02.00 uur werd het oude ACTA-gebouw dan toch echt voor de laatste keer afgesloten door bewaker John Andre.
Met dank aan de organisatie, sponsoren en vrijwilligers!
Nog even de winnaars van de sportdag op een rijtje:
1e prijs: ACTA Bar&Boos (1945 punten) 2e prijs: SocCie 09/10 (1910 punten) 3e prijs: Tio (1745 punten) Anke Brouwer
Zondag 22 augustus jl. was een dag als geen andere. Normaliter is de zon- dag om lekker uit te rusten van een avondje gezellig stappen. Deze keer echter niet, want voor ons begon die dag de grootste uitdaging van het jaar; de EDSA-week in hartje Amsterdam met als thema “Digital Dentistry”.
O n d e r d e i n d r u k
Nu, op zondag welteverstaan, naar ACTA. Iets wat we ons hadden voorgenomen om nooit te doen! Alles moest namelijk voor maandag klaargezet worden aange- zien dan het congres zou beginnen, dat tot woensdagmiddag zou gaan duren.
Gedurende de drie congresdagen hebben we met 10 man de circa 100 deelnemers uit heel Europa, de beste kanten van Amsterdam en ACTA laten zien. De studenten waren erg onder de indruk van het nieuwe ACTA-gebouw en begonnen bij binnen- komst gelijk foto’s te maken, alsof ze Brad Pitt bij de roltrappen hadden zien staan.
Ook waren ze erg enthousiast over Simodont en de Lava Chairside Scanner.
U i t b e d b o n z e n
Onze EDSA-Crew moest ook elke ochtend de deuren in het hotel langs, om ieder- een na een avond zwaar stappen uit bed te bonzen. Om 17.00 uur was het weer tijd om naar het hotel te gaan en om te kleden voor het diner. Aansluitend werd er flink gefeest tot in de late uurtjes. waarna het hele ritueel zich de volgende dag herhaalde.
Aansluitend aan het EDSA-congres, begon het ADEE-congres (Association of Dental Education in Europe). Zie het als een EDSA-congres voor professoren en decanen, die er ook even tussenuit willen! Hieraan hebben ook onze studenten deelgenomen en zo heel wat buitenlandse docenten leren kennen en bovenal een leerzame en gezellige tijd gehad.
O n z e E D S A - C r e w
Zoals hierboven aangegeven, is dit congres niet alleen door ons georganiseerd.
Onze EDSA-Crew heeft hier een ongelofelijk groot aandeel in gehad en heeft ons de hele week enorm gesteund en meegeholpen met de organisatie. Onze
mede-organisatie bestond uit: Britt, Dieuwertje en Nastaran, Gijs, Steven, Faro, Victor, Thijs. Ook willen we een heleboel mensen binnen ACTA danken voor al hun medewerking. Dank jullie wel!
H e r i n n e r i n g e n
De week is voorbijgevlogen. Al met al, hebben wij heel weinig slaap gehad en hadden we ongeveer twee weken nodig om te herstellen. Nu zijn we lekker fit en klaar om tentamens te maken, patiënten te behandelen en kroonomslijpingtoetsen te herkansen.
De volgende meeting is in Leeds (UK) in april 2011. Misschien dat we jullie daar zien: join the big and loving EDSA-Family!
Hassib Kamell en Aron Khandabara
E u r o p e a n D e n t a l S t u d e n t s ’ A s s o c i a t i o n
H e r i n n e r i n g e n a a n e e n g e s l a a g d
E D S A - c o n g r e s i n A m s t e r d a m
ACTA is het samenwerkingsverband van de
In d e s p o t s In d e s p o t s In d e s p o t s In d e s p o t s In d e s p o t s In d e s p o t s In d e s p o t s In d e s p o t s In d e s p o t s In d e s p o t s In d e s p o t s In d e s p o t s In d e s p o t s In d e s p o t s In d e s p o t s In d e s p o t s
W i s t j e d a t :
• er weer meer dan honderd tandartsen zijn bezocht door onze kersverse eerstejaars studenten van ACTA?
en dat hier met veel enthousiasme op wordt gereageerd?
• dankzij medewerking van docenten en medewerkers de afgelopen 1,5 jaar alle tentamens van ACTA -op een na- binnen de nakijktermijn zijn nagekeken?
• in ons nieuwe ACTA-gebouw eind augustus een groot Europees Tandheelkundig Onderwijscongres (ADEE) heeft plaatsgevonden? En dat de deelnemers heel enthousiast waren over de organisatie in het nieuwe ACTA-gebouw?
• ook het Europese Studentencongres van EDSA in ACTA een groot succes was?
• dat inmiddels 24% van de 'theoriedocenten' hun Basiskwalificatie Onderwijs (BKO) heeft behaald en 45%
van de tandartsdocenten het BKO-deelcertificaat?
Ve r l i c h t i n g
See it as it is
See it better than it is Make it the way you see it!
Anthony Robbins
T h u i s k o m e n
Oost West, thuis best! …zeggen ze dan.
Maar wat als je je nog niet helemaal thuis voelt?
Als je nog moet wennen aan het nieuwe ACTA-gebouw, je nieuwe kamer, nieuwe regelingen en de nieuwe koffie... Als de omgeving je mogelijk nog niet helemaal dat oude vertrouwde thuisgevoel geeft?
Ti p v a n u i t h e t O o s t e n :
‘Accepteer wat niet veranderd kan worden.’
En dat is niet altijd makkelijk… Misschien had je het graag anders gezien, ervaar je teleurstelling, irritatie of frustratie. Dat kan en mag er allemaal zijn en dan is er vervolgens de uitdaging om je over te geven aan de situatie zoals die is. Het alternatief is namelijk dat je geïrriteerd of gefrustreerd je werk blijft doen…iets waar jij en je omgeving niet gelukkig van worden. Overgave dus…
‘Ok, ik ben er niet helemaal blij mee, maar het is zoals het is en ik doe het er mee!’
Ti p v a n u i t h e t W e s t e n :
‘Verander wat je niet kunt accepteren.’
Mochten er dingen zijn die je om wat voor reden dan ook niet kunt accepteren, neem dan zelf het initiatief om ze te veranderen. Overal zijn er mogelijkheden om een bijdrage te leveren aan het optimaliseren van het werk of de studie, de werk- of studeeromgeving en de sfeer. Klagen, mopperen en roddelen zijn allemaal energievreters die niets opleveren. Zelf iets creëren, opzetten, regelen of bijdragen levert je energie op en draagt bij aan het thuisgevoel van ACTA.
Misschien gaat Oost West, thuis best dan straks toch wel op!
Alies Zijlstra en Saskia Berendrecht
