Vraag nr. 278
van 18 september 1997
van mevrouw GERDA RASKIN
OCMW-steuntrekkers – Geschorste werklozen OCMW's krijgen in toenemende mate vragen voor ondersteuning van financieel zwakkeren. A l s mogelijke oorzaken hiervan worden het verlagen van de meerderjarigheid tot 18 jaar en het toene-mend aantal schorsingen van werklozen door de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening (RVA) aan-g e h a a l d . Een oorzakelijk verband kan belanaan-grijk zijn om een analyse te maken van het toenemend aantal ondersteuningsaanvragen bij de OCMW's. 1. Wat was het aantal steuntrekkers bij de diverse
OCMW's in Vlaanderen voor de voorbije vijf jaar ? Zijn er hierbij significante verschillen tus-sen steden/platteland of tustus-sen regio's ?
2. Hoeveel van de aanvragers waren geschorsten bij de RVA of achttienjarigen die de ouderlijke woning verlieten ?
3. Is er door RVA-schorsingen inderdaad een ver-schuiving van een deel van deze doelgroep naar de plaatselijke OCMW's ? Zo ja,op welke wijze en voor welke bedragen komt de hogere over-heid tegemoet in deze bijkomende budgettaire last voor de gemeenten ?
Antwoord
In de vraagstelling peilt de Vlaamse volksvertegen-woordiger naar mogelijke oorzakelijke verbanden tussen het verlagen van de leeftijd van de meerder-jarigheid en de schorsingen door de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening enerzijds en het aantal steungerechtigden bij OCMW's anderzijds. Ik ga in mijn verdere antwoord uit van de veronderstelling dat de Vlaamse volksvertegenwoordiger met steun-trekkers doelt op de bestaansminimumgerechtig-d e n . De hulpvragers bij openbare centra voor maatschappelijk welzijn die occasioneel een bijko-mende financiële steun vragen bovenop andere i n k o m s t e n , zijn hier dan ook buiten beschouwing gelaten.
Alhoewel de wetgeving rond bestaansminima een federale bevoegdheid is, worden vanuit de bevoegdheden van de Vlaamse regering toch ook zoveel mogelijk gegevens hierover verzameld, o m op een gedocumenteerde manier een beleid te kunnen uitstippelen. Zo wordt de samenstelling van het "Jaarboek armoede en sociale uitsluiting"
( V r a n c k e n , Geldof en Van Menxel) vanuit de Vlaamse regering ondersteund. In dit jaarboek wordt een uitgebreid deel statistisch materiaal opgenomen (zie bijlage).
Ook het Centrum voor Bevolkings- en Gezinsstu-diën beschikt over cijfermateriaal dat op de vraag-stelling kan antwoorden. Gezien de uitgebreidheid van de vraagstelling wordt het gevraagde cijferma-teriaal niet in dit antwoord opgenomen, doch ter informatie als bijlage toegevoegd.
Uit de cijfers blijkt alleszins dat een deel van de steungerechtigden een bestaansminimum aanvra-gen om reden van sanctie inzake werkloosheid of om reden van bereiken van de meerderjarigheid of verlaten van de ouderlijke woonst.
Wat de tussenkomst betreft in de kosten hiervan door de staat, dien ik te verwijzen naar de federale bevoegdheden en regelingen inzake terugbetaling van de kosten van bestaansminima door de staat. Ik verwijs hiervoor dan ook naar de heer Jan Pet e r s, sPetaaPetssecrePetaris voor Ve i l i g h e i d , M a a Pet s c h a p p e-lijke integratie en Leefmilieu.
( B ovenvermelde bijlagen liggen ter inzage bij het secretariaat van het Vlaams Pa r l e m e n t , dienst Sch r i f -telijke Vragen – red.)
