Vraag nr. 133
van 9 september 1997
van de heer WILFRIED AERS Zwembaden – Chloor
Begin augustus 1997 stroomde er in het kinder-zwembad van Wetteren ongeveer 40 liter onver-dund chloor.
De oorzaak was de meetapparatuur die verstopt r a a k t e. In plaats van het maximumgehalte van 1,5 milligram (mg) chloor per liter water, werden er waarden van 4 mg gemeten. Gelukkig heeft dit voor geen enkele zwemmer ernstige gevolgen gehad.
Volgens toxicologen en handelaars in zwembaden bestaan er wel degelijk beter en veiligere ontsmet-ters. Men vermeldt bijvoorbeeld het gas ozon. De Vlaremwetgeving verplicht de uitbaters van zwembaden echter om een bepaald percentage chloor in hun water te hebben.
1. Waarom wordt er enkel chloor toegelaten ? 2. Werd er reeds ernstig onderzoek gedaan met
het oog op het toestaan van andere ontsmet-tingsmiddelen die even doeltreffend maar min-der gevaarlijk zijn ?
N.B. : Deze vraag werd eveneens gesteld aan de heer Theo Ke l c h t e r m a n s, Vlaams minister van Leefmilieu en Tewerkstelling.
Antwoord
Zwembaden nemen in onze samenleving, zowel op recreatief als op sportief vlak, terecht een belang-rijke plaats in. Zwemmen is immers een gezonde sport, die slechts weinig tegenindicaties kent. In zwembaden vertoeven evenwel heel wat mensen op een beperkte oppervlakte. Ze delen daar het water en de vloeren waar ze blootsvoets op lopen. Wanneer geen speciale maatregelen worden geno-m e n , kunnen onder dergelijke ogeno-mstandigheden bepaalde infectieziekten gemakkelijk worden ver-spreid.
Wanneer een bader zich in het water begeeft, s p o len er ongeveer 1.000.000.000 bacteriën af. R e k e-ning houdende met randomstandigheden zoals de grootte van het bad, een gemiddeld aantal bezoe-k e r s, de realiseerbare omlooptijd van het water en
de noodzakelijke bacteriologische kwaliteitsnor-m e n , is het onkwaliteitsnor-mogelijk okwaliteitsnor-m het zwekwaliteitsnor-mbadwater vol-ledig buiten het bad te zuiveren.
Het water dient dus ook in het zwembad, op de plaats van de "vervuiling", een desinfecterende werking te hebben. Dit is onmogelijk met het door de Vlaamse volksvertegenwoordiger vermelde o z o n . Gezien de bekende toxiteit van dit gas – ik verwijs naar de discussies over de ozonconcentra-ties in de buitenlucht – dient de werking ervan volledig buiten het eigenlijk bad te gebeuren. O o k andere onderzochte mogelijkheden, zoals een k o p e r- z i l v e r- i o n i s a t i e, een shockbehandeling met kaliummonopersulfaat of het gebruik van gestabili-seerd waterstofperoxide bieden op dit ogenblik volgens de experten terzake geen waardig alterna-tief voor chloor. Ze zijn ofwel, zoals ozon, niet ter plekke in het zwembadwater te gebruiken, of bezit-ten niet het desinfecterend vermogen dat nodig is om zwemmen en waterreactie op infectieus vlak veilig te maken.
Chloor blijkt tot op heden dus de beste keuze te zijn voor oxidatie en desinfectie van zwembadwa-t e r. Hezwembadwa-t is daarom, zoals de Vlaamse volksverzwembadwa-te- volksverte-genwoordiger terecht opmerkt, dan ook de enige vorm van zwembadwaterbehandeling die in het Vlaamse reglement betreffende de milieuvergun-ning, het Vlarem, algemeen is toegestaan.
Chloor heeft een krachtige desinfecterende en oxi-derende werking, zelfs bij de lage dosis die in zwembaden wordt gebruikt. Bij een juiste dosering is het niet onaangenaam of toxisch voor de zwem-mers en het is goedkoop. De gevaren van chloorge-b r u i k , of in de praktijk eigenlijk chloorchloorge-bleekloog, zijn vooral de vorming van het toxische chloorgas bij een te hoge zuurtegraad van het water en de vorming van organische chloorverbindingen zoals chlooramines en trihalomethanen. Bij inachtname van de nodige veiligheidsvoorschriften, een goede PH-sturing en voldoende zuivering en verversing van het zwembadwater, zoals ze zijn opgenomen in het V l a r e m , zijn deze risico’ s echter goed beheers-b a a r. Getuige daarvan de weinige incidenten die o p t r e d e n , ondanks het wijd verspreide gebruik van deze vorm van zwemwaterbehandeling in België en talrijke andere landen.
Uiteraard blijft de uitbating van een zwembad m e n s e n w e r k . Om ongevallen te vermijden, b l i j f t het nodig dat uitbaters, naast het respecteren van de structurele uitbatingsvoorwaarden uit het V l a-r e m , zich ook a-regelmatig vea-rgewissen van de goede staat en werking van hun installaties.
