Wie mag over euthanasie beslissen: ouder, kind of arts?
BRUSSEL
Als de voorstanders een meerderheid bijeen krijgen voor een euthanasiewet voor jongeren, wordt de hamvraag wie mag bepalen of zij matuur genoeg zijn.
TINEP
Hoeveel artsen moeten de jongere 'oordeelsbekwaam' achten? Gaat het louter om het team dat hem of haar behandelt? Of hoort daar ook een psychiater of psycholoog bij?
En welke rol spelen de ouders? Is hun stem doorslaggevend of niet?
Op al die vragen moet er nog een consensus komen bij de
voorstanders van een ruimere wet.
Coalitiepartners PS, sp.a, Open Vld en MR, eventueel aangevuld met N-VA, zijn het dan wel eens over de basisprincipes voor euthanasie bij jongeren, over de modaliteiten zit er nog ruis op de lijn.
"Uiteraard zal euthanasie niet gebeuren na één vraag van de jongere," zegt N-VA-senator Elke Sleurs, zelf gynaecologe bij het UZ Gent. "Het gaat om een heel proces, samen met het multidisciplinair team dat hem behandelt. Die jongeren zijn - noodgedwongen - veel sneller matuur dan hun leeftijdsgenoten omdat ze zo ziek zijn." Drie jaar geleden publiceerden UZ Gent en VUB het enige onderzoek ooit over dit onderwerp. Dat kwam tot de verbijsterende conclusie dat 7,9 procent van de sterfgevallen bij minderjarigen gebeurt na een actief ingrijpen van de arts. Bij de
hoorzittingen in het parlement gaven ook twee artsen aan dat er nu al artsen euthanasie uitvoeren bij kinderen. Zij klaagden er aan dat pediaters en kinderoncologen hun patiëntjes in een wettelijk grijze zone toch zo goed mogelijk proberen bij te staan. "Als er een uitgemergeld en uitbehandeld kind voor je ligt," getuigde toen een van hen, "wat kun je dan doen?"
Symbolisch dossier
CD&V minimaliseert de nood aan het opheffen van de leeftijdsgrens.
De partij staat al minder huiverig tegenover een uitbreiding dan vroeger, maar blijft niettemin behoedzaam. Haar definitief standpunt heeft ze ook nog niet afgepunt. "Moet je een wet aanpassen voor één of twee gevallen?", vraagt senator Els Van Hoof zich af (CD&V). "Dit is meer een symbolisch dan een realistisch dossier. Er heerst ook veel
begripsverwarring rond: medisch begeleid sterven gebeurt vandaag al bij kinderen, actieve euthanasie is heel wat anders. Kinderen die ernstig ziek zijn, behouden een enorme goesting om te leven. Die willen naar school, die willen fuiven, die willen gewoon doen. Als zij aangeven dat ze er genoeg van hebben, slaat dat vaak op hun behandeling, niet op hun levenseinde."
© De Morgen maandag 10 juni 2013 Pagina 4 (1)
