«
25 EX. f 1.—.
5D. yo oe 1.75.
100, -3--.
2
**
tijd
meer laat de slaaf zichvertrappen.
Nietopzichten
is de hand van den meester almachtig.ms
schudt
eenellendige
fier hethoofd,
en staatom in bloedige
teekenenzijn
ellende te toonen, omkwelgeesten
te betalen metgelijke
munt. Dan uitlang
kalmgehouden gemoed
zichin,
vaak nieterwogen,
maaraltijd
uit de onweerstaanbareder
feiten voortkomendegewelddaden.
spoor
van alleregeeringen
wasbloedig, zij
lieten=
Met bloeddit voorbeelden vuur navoor dooroogendegansche
kan hetnietge-pte ontmoedigde
slaven moeten er,nde
geduld verdragen onderdrukking, toe komen
testrijden
met dezelfde wapenen.de
-verstomgers
heett menaf
te rekenen.in
het troosteloos neerdrukkend schouw-heid
engeldbelang,
vanonderwerping
endomheid
en ruwgeweld,
vanketterjagerij
ons, een
heerlijk bemoedigend teeken,
1
hoe
slaven het torschen van hunbotsingen plaats.
—
.
ch en
;
i nen ten einde raad naar ver-
Scilahcometi
a
i
dhi
ey
il
5BR
a
ll
ig
phe
ie
ea i
t
issage
2
Wij begrijpen
somseenigszins
hungemoe
en steeds
gevoelen wij hoe
een mensch totzulk
eraad
yan“wanhoop
door demisdadige
huichel osmaatschappij
kan wordengevoerd,
dathij niets beter
weet dan dood en
vernieling
te zaaienrondom zich,
als ware het om een toch naar
verhouding
zoogeringe
-wraakneming
te oefenenjegens
dengrooten algemeenen
—altijddurenden moord,
in hetreusachtig slachthuis
dat —wij
noemen: DeMaatschappij.
Deze doodt met haarrampzalige instellingen
vangeld
en gezagaanhoudend
den
mensch, zij
offert vrouwen en kinderen aanhet grimmig hongerspook, terwijl
de mannen indenkerker zuchten of het leven laten’ op °*t schavyot omdatzij
anders dachten dan de
heerschers,
omdatzij droomden
van een beter
samenleven,
waar menschen inhun
naasten menschen zouden
vinden.
De
regeeringen
zagen hetgevaarlijke
van haar —positie in,
de‘heerschers
en bezittersgevoelden hun
voorrechten bedreigd.
Daarom moesten voor zoover depublieke meening
hettoeliet,
alle nieuwe denk-beelden worden verstikt. In het ééne land meer,
in
het andere minder
openlijk
— al naar de zeden het ~openlijk
onderdrukkenvergunden
— bestaat de inkwi-sitie,
degewetensdwang.
En
dekerk,
die liefdepredikt,
was steeds deeerste
om iedere nieuwe
gedachte
in bloed te smoren, allemaatregelen
ten voordeele der bezitterste ondersteunen,, ~
deslaven gekromd
te houden onder hetjuk.
geWij
willen in devolgende bladzijden
een enander
aantoonen,
betreffende de inkwisitie inSpanje
in onzedagen; wij
willen de echo laten weerklinken van het —dynamiet
dat daarontplofte,
en dat de beulen dieover het spaansche
yolk heerschen de schoonegelegenheid
gaf,
de nieuwegedachte,
de Anarchie te martelenop©
de
pijnbank.
Misschien leeren
wij
de stem verstaan van debommen
>der in
Spanje gruwelijk gemartelde
slaven.Misschien
verwondert het ons niet meer, wanneer
nieuwe daden
—van
wanhoop,
waarmee debedrijvers
in deeerste
plaats
zichzelftreffen,
komengetuigen
van-= uit-—
it
hee),
enbewijzen
hoe hetplan laagt,
om voorlang
zich tebevrijden voor
devrijheid.
1
we
niemand het recht gevengeweld
aa
,het
te trachtenraden, rekenen
te we het overwegenbegrijpen
van de ruwe.. door opgestane
slaven wordtgesproken,
totnste, heiligste
deel van onze taak.#
* *
Spanje is
eendngelokkiz
land. Het kon eenparadijs
“nm de middeleeuwen
hadden de Moren eenheerlijk
van
Spanje gemaakt,
maar sindsFilips
II dewouden liet sloopen begon
het verval. NuisSpanje
woestijn,
tenprooi
aan onvruchtbare vernielendedroogte,
af wisselend metschrikkelijke overstroomingen.
‘: a. oogsten
—hongersnood;
industrie enhandel
—Beide
stroomingen
voeren totoe
ices land als Spanje
het volk vanzelfopvliegender
is,
werkt
dezeoorzaak,
de ontzettendeellende, machtig
e
mede tot het
vormen van eengeest
vanontevredenheid,
alle onderdrukking trotseert,
en telkens wederzich
uit,
deslapenden opschrikt
endwingt
te denkeninnerlijk
zoo verrotte toestanden.892
vondenbijvoorbeeld groote opstanden plaats.
ne vergaderingen
werdengehouden gezamenlijk
Re oaetgs
ameanarchisten,
dezoogenaamde ,,zwarte
|
Xeres
in Andalusié. Telang,
zoomeende
r
gepraat,
nu wilde men tothandeling
over-een zou
trachten een stad in handen tekrijgen
3
de
revolutie te doen aanvangen. De keuze;, maar de
regeering
kwamontijdig
op dede plannen.
Depoging
werd in bloed ge-archisten
werden in hechtenis genomen,Vier werden
aan den beulovergeleverd,
afsneed Inet het verschrikkelijk
wapen+
van den
wurgpaal.
Een drietal werdlevenslang
opge-sloten,
de straffen der anderen wisselden af tusschen12 en 20
jaren.
oe
Daarop volgden
daden vangeweld
en nieuwe onder-drukking. Vreeselijk
waren de berichten die de huiye-rende wereld vernam. Daar werd de
pijnbank toegepast
nog in onze verlichte
dagen.
Mengaf
aan de gevangenenzoutevisch en deed hen allen drank
ontberen,
om deongelukkigen
op diewijze
tot bekentenissen tedwingen.
Een bom in het Liceotheater te
Barcelona,
geworpente midden van een
bourgeoispubliek
dat den zwitserschen rebel Willem Telltoejuichte, terwijl
het devrijgeesten
in
eigen omgeving
martelt en doodt. Allen werden opge-schrikt door het
projektiel,
dat geworpen werd uit de handran iemand die genoeg
geleden
had in dehuichel-
achtige maatschappij.
Wederom
vervolgingen,
nieuweverbittering,
nieuwewreedheden.
Daar kwam de
opstand
van de onderdrukten opKuba,
het vuur greep woest rondzich,
hetvonkje vrijheidsgeestdrift
flikkerde op tot een vlam waarmeerekening
moest wordengehouden.
Deregeering
wasradeloos. De staatskassen waren ontoereikend. Er
moesten
mijnen
wordenverpand
om van Rothschildgeld
tekrijgen,
en deoorlog
werd aangegaan met die fiererebellen,
die in dienongelijken strijd
een reuzen-\
kracht
ontplooiden,
en nietgeneigd
waren tot over-—
gave.
Worstelend met het
staatsbankroet,
zich de koloniénvoelend
ontglippen, kampend
met de wassende onte-vredenheid van de
hongerige arbeiders,
en dus met eenonvermijdelijken ondergang
voor oogen, die zekerligt
in het
verschiet,
waarvanbloedig
de voorteekenen reeds thans zichvertoonen,
kan despaansche regeering”
zich slechts handhaven
langs
den weg van het ruwsteeweld,
der brutaalsteonderdrukking
der meest abso-lute
ontkenning
van allevrijheid. Onvermijdelijk
maarook zonder iets
daartegen
te vermogen, werktzij
er-aan, zichzelf in den
afgrond
te storten.Hopen wij
dat dedoodsstrijd
nietlang dure,
eme. ‘maar oa nog Siauaar
in andere omgeving.
et Jaatste feit, waarop
de onge-a maanden
isgevoled.
godsdienstige optocht) bewoog
zichn
van
Barcelona, Een
bomontplofte
enenschen.
=» hiervan ging
eenrilling
door degansche
regeering
vond eengoede aanleiding
omuw
histen een barbaarsche klopjacht
te gaanShen voor de regeering
geen welkome redenpee eelon —
dentoenemenden
vloed dering niet een groot belang bij
het ont-chting jegens
al watanarchist
is,e
propaganda
eengevoeligen slag
toeoi heeft de politiek
ereen gewetens-
haar plannen.
—is bom
ookwerkelijkweworpen
dooro de "meager Het onschuldig a5
doordoor iemandhemvergoten
die opook dan stellen
oprekening
van"die elke
hling is, welke
straft wiedenkt,
ngs
alle
wegen, welkedagelijks
zoo-:
eischt offers
van‘oorlog en gebrek,
vanangen,Dezelfde regecring die jammer-
ief
over over wreedheden die (misschien)
dooreven werden,
aarzelt geen oogeli-ijkste
/ martelingen
oponschuldigen
elfde maatschaprij die verantwoor-
om menschen te
pijnigen
dienieuwe
n.kondigen,
die een ideaal vanvrijheid en
gelen
daden
vangeweld
verklarenwillen!
—dynamietaanslagen
voor deregeering
©dan het aanraden van
zeweldpieetie
aantoonen van de oorzaken die een
mensch ver-
twijfelde wanhoop
voeren, valt steeds tennadeele
heerschers en bezitters
uit,
toont hetmisdadig ste
der
tegenwoordige maatschappij
als degroote
schyaan wat rechters en beulen straffen
willen.
—te -
Misschien denkt ge dat het
jaar 1897 sangevingen
is,
enwij
in eentijd leven,
waarin de mensch |heeft
trotsch tezijn
op denyooruitgang,
nade
ste hebben
opgesloten,
den bliksem dienstbaargem
het onzichtbare
afgebeeld,
dehemelruimte onderzocht
en wat al niet meer. :
Doch
gij vergist
u:wij zijn
niet op dendrempel der.
=2Ue eeuw, maar op het eind der
15e,
niet inhet tijd
vak van"
Edison,
maar in dat vanTorquemada.
Over de
Pyreneén
hebbendingen plaats” waarvoor
we geen naam weten. i
Niemand weet,
en niemand zalwaarschi quite ‘ooit:
weten,
vanwaarr
de
bom kwamdie
inde Rio Cambios
ens weworpen. Wel
wetenwe
dat nadezen :
de
regeerders
380 menschen gevangen namen.Toch
kon slechtséén hand
debom gew
rhebben.
men op deze
i Ras
ishet nood
enkele
trekken
denmaaiachap peli
en en zedeSinds tal
vanjaren,
maar yvooral sedertCanov:
Castillo,
de ware staatsman van datland, de mac
in handen
heeft,
isSpanje
tenprooi
aan detoomelooze
kerkelijke.
enmilitaire reakti
de gidbcdriicing
dergedachte.
vil
kan de regeering
onder eengrond- schijnbaar demokratisch uiterlijk,
allevrij-
rten, en
laten
verbannen ofvermoorden,
weg
staat.uén
zijn overgeleverd
aan degunstelingen of,
aan de vangeld
ontblooteedellieden; zij
verslonden
door hetgeestelijk ongedierte
vanrde
of wereldlijk,
van de kerk of het klooster ;zij
len
vertrapt onder
de zware voeten dersoldaten,
dat
hun toestand
onhoudbaaris, blijkt
door delen
op
Kuba en deFilippijnen.
ermaat van
lijden,
bracht vooral in Kataloniéidalusié, de
twee revolutionaire haarden van hetiland, pogingen tot bevrijding voort,
waarvan deing te
Xeres in Januari 1892door
ons bovenwerd aangehaald,
Wreed antwoordde telkens deng
met worgpaal
of geweervuur.verworging
vanBusiqui, Lomela, Zarzuela,
Lebri-;
de terechtstelling
van,Pallas, Codina, Saldani,
.,
Salvador French, Aragon,
Masso en‘zooveel
nm, die
in dezewelven
vanMontjuich
werdenhoten,
zoudennatuurlijk
wraak doen ontkiemen.op
hetleger,
dat deslagen toebracht
en-
geestelijkheid,
die de armen der soldaten_
vindt
deaanslag i
deprocessie
in:
hecht
aan de door velenaangenomen
ver-ling dat
het een daad derpolitie
was. Aanprocessie liepen hooge geestelijken
enfoch werden
dezelaatsten
nietae
argwaan
zeer toeneemt.daad die toch
slechts een persoon hadven, werden
380 menschengevangen
ge-de
helft werd opgesloten
onder in heteschip oP de
reede vanBarcelona,
8
terwijl
de andere helft de cachottenvan Montjuich
moest bevolken.
Wat daarna
gebeurde, ging alle
grenzen der waar-schijnlijkheid
te buiten en is toch maar al te waar.Zoo
hevig
waren de smartkreten derslachtoffers,
datz.j
door de muren van hetschandelijk
fort weerklonken.Sinds den eersten
dag
hadden de militaire rechtersdie het onderzoek in de zaak
leidden,
zeergemakkelijk
bemerkt dat geen enkele van hun gevangenen de dader
van den
aanslag
was. Men had hen met een worpvan het net gegrepen, dezen omdat
zij
anarchistenwaren, genen omdat
zij
soms het woordrepubliek
uitspraken
of niet naar de misgingen,
anderen einde-lijk
omdatzij ongelukkig
waren en men inongeluk-
kigen
ontevredenen veronderstelde — een mieuwelogika
ten dienste der bestaande orde! Men had hen.in de
gevangenis
geworpen niet omdatzij schuldig
waren, maar omdat men vreesde dat
zij
eenmaalschul-
dig
zouden kunnen worden!Daar
zij onschuldig
waren, kondenzij
zichzelf nietbeschuldigen
van een daad diezij
niet bedreven hadden.Maar de
justitie
isvindingrijk:
om hen tedwingen
totbekennen en elkander
betichten, groef zij
demartelingen
der middeleeuwen op;
zij voegde
er nieuwebij,
enonder bevel van den luitenant der
gendarmerie
Nar-cisso
Portas,
een wild dier metmenschelijk aangezicht,
rukte men de
nagels uit,
verbrandde deheupen,
wrongde teelballen en sloot de hoofden in helmen die met..
een elektrische
batterij
verbonden waren.Terzelfder
tijd
was zeervernuftig
met deze kwellin-gen verbonden:
geeseling, ontbering
vanslaap, dag
ennacht
gedwongen loopen, voeding
met uitsluitend zoute-visch en volkomen
onthouding
vandrank,
en wie weetwelke
martelingen
meer.— Men moet de oogen yoor de rede sluiten”
(cerrar
los
ojos
a la razon) verklaarde de militaire rechter Marzo’schaamteloos,
toenhij
de doodstraf eischte voor 28 be-schuldigden
en hetbagno
voor al deoverigen.
Overmeesterd door het
boyenmatig lijden,
wareneenige
gevangenen verzwakt —zij beschuldigden
zichReeds
wreven de beulen zich,
moest
het proces hun tochrteld en gedwongen
valsch te be-Ascheri.
proces
isleugen
enlaagheid” riep en hun
verbrandvleesch,
hungebro-
srminktelippen,
hun handen zonderfen uiting
aan hun smart en woede.as zei niets.
Onderworpen
aan de mar-e
elektrische helm,
hadhij
dat niet kunnenwas gek geworden.
-diging beving
zelfs deofficieren
en deliepen
weg,gingen hevig
te keertegen 1
envoegden
hungetuigenis bij
de vele stem-reeds
yvernomen waren, ondanks degeheim-
het onderzoek
en het metgesloten
deurenproces. De terneergeslagen
rechters durfdenyonnissen in
plaats
van 28uitspreken!
ht!
Slechts 8 menschen zullen in naam‘d
worden,
naafgrijselijke martelingen
n, voor een daad die
zij
niet be-een laagheid
moge nietplaats vinden;
menschelijk geweten
meer is daneenijdel de publieke opinie eenig gewicht
inzal
de bleeke winterzon de door hetiwe
martelaren roodgeverfde gewelven
er inzicht in de zaak
verkrijgt
men‘an het
DE ZITTING
VAN DEN KRIJGSRAADTE BARCELONA.
1896 werd
in hetkasteel
vanMontjuich van den krijgsraad,
die op bevel der spaan-a
sche regeering de offers voor de slachtbank zou aanwijz
zitting was
geheim,
niemand zal zeggen van waar eomenten in handen der anarchisten
gekomen zijn,
evenminalswe
behoeven te onderzoeken hoe het den
gevangenen gelukte
brieven uit het fort te verzenden. We geyen dus hier een ge-
trouw
verslag
van dezeterechtzitting,
waar zulkegruwelen
doorde
aangeklaagden
werdengeopenbaard,
die hen ~veranderen
deden in
aanklagers.
:Antonio Nogués verklaart dat al wat
hij tegen zichzelf
en de andere
beschuldigden
hadaangevoerd
volkomenyalsch
—was; en men hem bekentenissen had ontrukt door
marteling.
—Callis,
Molas enSunyer
verklaren eveneens datzij de-
zelfde
kwellingen
hebbenondergaan
alsNogués.
Alle
verdedigers zijn
in degehoorzaal.
Delezing der
door — hen aangeboden stukken eindigt ten kwart over ééneninden
—namiddag.
Ten twee uur wordt de
zitting opgeheven
en tendrie
unrvoert men alle
beschuldigden binnen,
maar laat henheengaan
zonder dat de zitting hervat wordt. De
beschuldigden
ae
pobuiten. :
Toen laat men Ascheri binnenkomen.
Ascheri
geeft
toe dathij
bekend had de dader vanden
aanslag
tezijn,
maar voegt er aan toedeze verklaring
slechtsgedwongen
te hebbenafgelegd.
Nu is het de beurt van
Callis. Nauwelijks
heefthij eenige
woorden
gesproken
of er ontstaat een grootebeweging
inhet gerechtshof.
Dit ziende opent de rechter vaninstrukteHnrique
Marzo de deur door er met
zijn
yoet tegen teschoppen,
endrijft
Callis buiten de zaal.Onmiddellijk grijpen
hem de~benlen
oogenblikken
en voerenluide hemkretenin eenwordenhooger
vernomen.vertrek,
vanwaar nanena)
De rechter haast zich om een andere
beschuldigde inion te
voeren,
opdat
de raadgeen
aandachtvestige
op watgebeurt.
Verschillende verdedigers
zijn
overeindgebleyen,
en de doordes
houding van Callis veroorzaakte
ontroering
duurt noglang.
Dan laat men den advokaat Corominas binnenkomen. —
Deze
begint
met de aandacht van hetgerechtshof
tevestigen
—*op sommige
duistere punten in het proces.Hij
zegt, dat bijzijn
konfrontatie met Nogués, die hembeschuldigde
degeheime vergaderingen
te hebbenbijgewoond, hij
hadgevraagd de
an- —dere
aanwezigen
te noemen; toen wees NoguésaanAse her Tee
Mas en enkele
anderen, terwijl
dezenbepaald ontkenden.
—Corominas doet
opmerken
dat toenhij
metAscher
werd
gekonfronteerd,
deze verklaarde hem nooit opde
1
teud
haben gezien, Dit
is in het proces gekonsta-de beschuldigde
akte van erbij,
maar de rechter heeft hetbeschuldiging,
evenals dezelfde ‘ver-ominas as. voegt
er aan toe dathij gevraagd
had mett en den
koncierge
van de ,,Karrijdersvereeniging“de vergaderingen
werden -<gehouden)
te wordengekon- opdat
hungevraagd
‘zon worden of zij hem andersin den kring
haddengezien dan bij gelegenheid
vanopenbare
eringen. Men
weigerde
dit echter, en maakte op die wijzeeen gewwenscht bewijs,
datgeheel
strookte met de regelen vanproces,
onmogelijk.
Met
denbeschuldigde
Molas bereikt het schandaalzijn
Tateats welij iks binnengekomen,
beweert Molas dat hij gemar-teld is,
om hem te noodzaken valschheden te verklaren. De_
president
wil hem het woord ontnemen. Maar Meolas druktzich in
zookrachtige
termenuit,
dat een lid van hetgerechts-
hof opstaat
en zich tot denpresident
richt met den uitroep:_ _
,Mijnheer
depresident,
we moeten dezen beschuldigde latenspreken,
wanthij
heeft daartoe het recht!”- Deze
woorden,
die Marzo inverwarring
brengen, worden_
op
al de banken derverdedigers begroct
met eengemompel
vanae Toen
vertelde Molaszijn lijdensgeschiedenis.
Een doodschegiles
heerscht in de zaal. Het verhaal vanMolas,
dat den-indruk
maakt van een onloochenbaren ernst, brengt een diepeontroering
yoort. Marzo is verschrikt. Men had Molas be-dreigd,
hemopnieuw
te zullen kwellen wanneerhij
voor het[ eeeenot sprak
van de wreedheden diehij ondergaan
had.Dat was den
beschuldigde
tusschen een doodvonnis en een“koweling plaatsen.
__
Toen Molas
ondergeleide
vanzijn
beul degehoorzaal
ver-om
naarzijn
cachet terug te keeren, washij
kalm en-_rustig,
«en scheenhij
onbevreesd de martelingen tegemvet te;
ae waarmee hij bedreigd
was.Na Molas
laat men een der nietgemartelde
beschuldigdenpigaenkomen.
“Wanneer Nogués
uitzijn kachot
komt om voor derecht-bank
teverschijnen,
weenthij,
want men had hem vooruit ge-‘d.
Ziehier zijn verklaring:
Na vele malen aanmarteling
pen
te
zijn
geweest, hadhij
door hetlijden
bekend dean
denaanslag
te wezen. Depijnigers
zeiden hemdat hij
dieverklaring
niet moestafleggen,
maarzijn
: é:
4
28 ea
12
kameraden
beschuldigen.
Hij zegt, na 3 maandengevangenis
nog de brandwonden op zijn billen te hebben.
Hij
bracht 8 dagen zonder eten enslapen door;
men rukte hem denagels
uit;hij
kreeg tallooze stokslagen; men stopte hem een prop in den mond en druktezijn
teelballen met een vioolsnaar samen.Toen Nogués de zaal
verliet,
waszijn gelaat
samenge- trokken vanlijden, zijn
oogenpuilden wit,
maarzijn
fierehouding
scheen te zeggen: ,Gij kunt memartelen,
maar nuben ik voldaan.”
Hierop
volgt
Mas, die gekgeworden
was, en niets van watmen tot hem zegt
begrijpt.
Sunyer
legt
dezelfdeverklaringen aangaande
het martelen af, integenwoordigheid
van den Iuitenaut Portas.Zijn
woorden maken een indruk van afschuw, en
gendarmen
verlatende zaal onder de uitroep: ,Moordenaars!” Faire
Een
jonge
verdedigerverwijdert zich,
daarhij
niet meer instaat is te hooren; eenige anderen laten
hevige verwijten
-hooren, en het
gerucht loopt
dat de advokaat van Ascheriden luitenant Portas zou hebben
uitgedaagd.
Verontwaardigd
verklaren sommige gendarmen dat men eenkorps
van beulen uit degendarmerie
heeftgemaakt,
en in hunverontwaardiging
makenzij
de boeien der gevangenen los.Dezen vormen twee
gelederen
in een zaal naast die waar dekrijgsraad zetelt,
en dewanhopige gendarmen
verhalen hun watter terechtzitting is
vuorgevallen.
Tengevolge
dezergebeurtenissen
wordt een krachtig protesttot den
president
gericht, en deinvrijheidstelling
van allen ge-°
vraagd.
Die vraag is verworpen, en wie hun onschuld aan het licht wilden brengen moeten zich stilhouden.Toch werd een tweede
terechtzitting gehouden,
waar de be-schuldigden verhaalden,
hoebij
het konfronteerenzij opmerkten,
dat hun
beschuldigers
bebloede handen vertoonden.Aan den Franschman Thioulouse werd een tolk
geweigerd;
men martelde hem
opdat hij Spaansch
zouspreken,
welke taal hij niet verstond.Allen houden hun onschw4d
vol,
verklaren zich anarchisten,maar ontkennen aan een
komplot
te hebbendeelgenomen.
Allenzeiden dat
zij
hunbeschuldigers
vergaven omdat dezen door martelingengedwongen
waren tot hetafleggen
van valsche ver- klaringen. Allen wierpen debeschuldigingen
van zich. Dekrijgsraad
beval een onderzoek door dengeneesheer
der ge-13
es
deans
— dekrijgsraad,
waarvan depresident
opzijn
zetel ineen- _kromp,
toen Thioulouseuitriep: ,Gij
hebt me zweepslagenlaten geven
omdat
ik geenspaansch kon spreken
!"»Le
Libertaire’ nam de namen op van de monsters die depijnbank
teMontjuich
regeeren, allengendarmen.
Men vindt in dat fransche blad hun namen en
ouderdom,
benevens hunwoonplaatsen.
Dat het geven dier
inlichtingen mogelijk
was, is een voldoendebewijs
hoe zelfs in dienkring
menschenzijn
die hart genoeg hebben om te gruwen van zulke
laag-
heden. Alle fransche bladen zwegen behalve
,,]’Intran- sigeant”, ja
zelfs werd in fransche bladen bew‘eerd wuit
zekere bron” dat alles
leugens
waren. Die zekerebron
was het
spaansche gezantschap
teParijs.
De fransche pers, betaald zonder
twijfel
uit hetspaansche gezantschap,
trok demededeelingen
van,,Le
Libertaire’” en,L’Intransigeant”
intwijfel.
Hetheette,
dat de
beschuldigden
bekend hadden 9 bommen tehebben
gemaakt;
slechts 2 ervan vond depolitie
terug.,.Wanneer
men hun nu door diezoogenaamde
martelin-gen
bekentenissen konontrukken,
die hen op het scha-vot brachten,
hoe komt het dandat
men niet kon teweten komen waar die verdwenen bommen waren?’
Zoo
vraagt ,Le
Journal’. Ditargument bewijst
alleende volkomen onschuld der veroordeelden. Door mar-
teling
bekendenzij
9 bommen te hebbengemaakt;
evengoed
zoudenzij
hetgetal
90 hebbentoegestemd.
Maar geen
kwelling
was in staat hun tedwingen
tot hetnoemen der
plaats
waar die bommenverborgen
werdenomdat
zij
heteenvoudig
nietweten,
omdat hun beken- tenisgeheel
valsch was — evenals men ons door mar-teling
er nooit toebrengen
zou deze brochure in dechineesche taal te
schrijven
— daar deze taal ons on-onbekend
is.Reeds
pleegde
een der rechters te Barcelona zelf-moord;
de stem vanverontwaardiging
werd luide ver-nomen
zelfs in dedagbladen
te Madrid.,Liever
dei
ig14
schuldigen ongestraft laten,
dan éénenkelen onschuldige
martelen.”
(,,Las Dominicales,
”dagblad.)
:Men eischt het proces in
het openbaar
tebehandelen,
—;en hetzelfde blad
,,.Las
Dominicales” meldt inhet kort,
hoe ter
terechtzitting
door deverdedigers
werd gepro-testeerd;
de berichten inbladen,
die niet deminste neiging
voor anarchistenhebben, kunnen
wezeker
on-partijdig
noemen.Er gaan stemmen op
overal,
zelfs inSpanje
—het
gevolg
moge wezen dat de oogen var het volkopengaan
voor de
laagheden
waarmee het gezagzijn overheer- sching staande
houdt. Maar despaansche regeering weet
raad;
zij dreigt
gewoonweg alle bladen te zullen ver-bieden behalve
haarorgaan,
wanneer deagitatie tegen
|de
partij
die aan ’t roer is nietophoudt!
Ook
zijn
er brieven van deslachtoffers,
die ons inkennis stellen met de
vreeselijke bijzonderheden
vanhun
lijden.
Wij
zienduidelijk in,
hoe deongelukkigen gedwon-
gen waren elkander te
beschuldigen
wanneerwij
deverklaringen
in de brieven vanNogués
en Thioulouselezen.
De
laatste schreef o.a. dathij langdurig werd
gemarteld
omdathij
geenspaansch
verstond :.Toen zei ik dat ik enkele woorden met moeite
spreek,
en hetzou beproeven. Dat stelde hun tevreden.
De rechter Marzo
voegde
me toe: Nu kanje spreken! Hij
stelde
me tal van vragen, die ikbijna
niet hoorde en ik ant- .woordde er op,
bevreesd
voorbegripsverwarring.
©Hier
is de tolk..Men brengt
Ascheri,
die eenspookgestalte gelijkt
en mezelis
nietaanziet;
eenvoorgevoel
verlamdemijn
smarten, omte denken aan
die
welke de anderen in die twee maandenbij
deze beulen hadden moeten uitstaan. re
,De nieuwe kiel en broek van Ascheri zeiden genoeg, en
toonden
datzijn
oude kleeren in lompen of met bloedbevlekt
moesten wezen.
Zijn
stem scheen uit hetgraf
te komen.ge
OP
de vraag ofhij
me inopenbare
ofgeheime vergaderingen
gezien
had,
antwoorddehij
met holle stem hetbit
enkele ©woord:
Openbare.
. :—- Vele malen?
—
p— Een...
le
en ico Die
man scheengehypnotiseerd.
geppes
yoort, als iemand die aan een:
,Seis
una banda de pillos.” (Gij zijtete
pik hembegon toevoegde:
telachen, No
tevredenselo queoveren-dk
weet niet watge
onder schurkengi rechter
zoo vanschaamteloosdelezing
derommij
akte invantegenwoor-beschul-d
van
14 of15 verdedigers
te vragen ,of ik me herin-o a de middelen bezaten
om me telaten
zeggen wates ib satis
tiijdensgeschiedenis
dier slachtoffers;insnede hunner
brieven doet ons hunsmart
“Wwandaden
kunnen eenregeering
slechts ten, want de
menigte
moet helder gaan inzienheerschers zijn
endoen,
door zulkegruwelijke die aan
deiederoezagsinstelling
toonen in alle} *
*
i
*
vaak
aanschouwde ik inmijn
droomen dat vree-apm
Steeds werd hetgrooter;
derechterhand
'
ein
hetop? Mijn onbepaalde
droomenn
niet
onderscheiden .of het van deijsvelden
vann was
of
van deuitgedroogde
streken vann.
Was het nabij
u, slachtoffers van een czaar,Siberié?
Was hetbij den Etna,
waarhonge-
het gezien, mijn vreeselijk spook;
als eenwam het op aan een rooden
hemel;
opSpanje
heeft het den voetgezet,
enhet
bloed der martelaren.reden
en smarten entranen;
mee-doogenloos
land voor wieniet
macht van
koningen priesters
dier en de denker
gemarteld
woNo son cristianos
(omdat zij ge
Zijn machtige
arm kwamjuich,
toen hetspook mijner mt «
weerklinken: a
»Genoeg geleden, strijden is-de pli eweketend
is door wetten entyrannen,
nen en doe de wetten weg; alles
wat
vernietigen,
alles wat uontbreekt nemen,
Ik ben de vernieler van al
wat slecht
achter
mij, mijn
dochter metlieve
oo;blanke handen die den
olijftak
alszinnebe
omklemd houden,
ziet denoogst dien zija
aanschouwt hoe
het lijden vliedt waar 2ij
de herboren aarde kent geen
haat meer
liefde
begeleiden
haarvoetstappen'!’
— Wie
zijt
ge, zwartspook,
dathet kwaad
woesten,
de vredevooruitgaat?”
_
Mijn
naam is dea
enbeset do
Anarchie !”
;
Bij
den. witgever dezes is verschenuen:NA DE REVOLUTIE
Naar het fransch van
JEAN GRAVE.
Staatssocialisme en Anarchisine
In hoever
zij
overeenstemmen en waarin zij zich ouderscheiden,ai
a cea
aa pane pOOR
iF.
ret a BENJ. R. TUCKER.Prue
oOct. fr. p. p; 6 et. 25, ex. f 1.—.BO}. oh, Po.
m
“ 100.\,,°--°3.—.es
‘ De Anarchisten.
EEN TAFREEL UIT HET EIND VAN VDE 19e EEUW.
NAAR HET DUITSCH VAN
JOHN HENRY
MACKAY.In 11 afi. & 10 ct. franco 12 ct.
Compleel ingenaaid
f 1.30. Gebonden f 1.60, (fr. 10 ct. meer.)
: De Stervende Maatschappij
ende Anarchie.
Naar het fransch van
JEAN GRAVE.
In 9 afl. a 10 ct. franco 14 ct.
Compleet ingenaaid f1,10.
Gebonden f1,40. (fr.
10 ct. meer.)De Toekomstmaatschappij.
Naar het Fransch van
JEAN GRAVE.
Per afl. 10 cts. fr. p. p. 12 cts.
(25
centimes.)Wetenschappelijke Bijdragen.
GEILLUSTREERD MAANDBLAD
TOT VYERBREIDING VAN
eenvoudige bhegrippen over Natuurkennis.
aeAbonnementsprijs
per halfjaar (6
nrs., ieder 32bladz.)
60 cents, fr. p. p. 72 cent.
ae
saphaip
a
.
:
i