FEDERALE OVERHEIDSDIENST JUSTITIE
Briefwisseling: Waterloolaan 115 1000 Brussel Lokalen : Hallepoortlaan 5-8
1060 Brussel
COMMISSIE VOOR FINANCIËLE HULP AAN SLACHTOFFERS VAN OPZETTELIJKE GEWELDDADEN EN AAN DE OCCASIONELE REDDERS
---
A.R. M80564 B.R. 6083
Beslissing van 15 januari 2009
De Derde Kamer van de Commissie, samengesteld uit:
de heer P. DRAULANS, voorzitter,
mevrouw H. MELOTTE en mevrouw C. DEWULF, leden, bijgestaan door mevrouw M. STEYAERT, secretaris a.i., spreekt de volgende beslissing uit in de zaak van:
mevrouw Stefanie X.
geboren op ../../1984
De Commissie nam kennis van de stukken, onder meer van:
- het verzoekschrift van 30 mei 2008, neergelegd op het secretariaat van de Commissie op 5 juni 2008, waarbij de verzoekster toekenning heeft gevraagd van een hulp van € 17.500;
- het verslag opgemaakt door de verslaggever op 16 september 2008 overeenkomstig artikelen 11 en 12 van het K.B. van 18 december 1986;
- het door de afgevaardigde van de Minister van Justitie op 26 september 2008 neergelegd advies.
De Commissie hoorde in haar openbare zitting van 16 december 2008 de verslaggever in zijn verslag over de feitelijke toedracht van de zaak en over de middelen van de partijen.
De verzoekster is niet verschenen noch iemand voor haar. Zij werd niet uitgenodigd omdat zij de Commissie niet schriftelijk verzocht om gehoord te worden. De afgevaardigde van de Minister van Justitie is niet verschenen noch iemand voor hem.
I. Feiten (uit het vonnis van de Rechtbank van Eerste Aanleg te ... d.d. 15 maart 2006)
Stefanie X. leerde Z. (de beklaagde) kennen toen zij inging op zijn advertentie voor fotomodellen. Bij de eerste afspraak liet de beklaagde weten dat het zou gaan om
“gedrappeerde” naaktfoto’s. Wanneer zij op zijn aanbod zou ingaan mocht zij dit laatste evenwel niet aan haar vriend vertellen. Zij ging hierop in doch stelt dat werd afgesproken dat noch haar borsten noch haar vagina ooit op een foto mochten te zien zijn. Bij het maken van de foto’s drong de beklaagde er steeds op aan dat X.
iets zou drinken; X. wilde dit niet doen doch de beklaagde stelde dat dit nodig was om een bepaalde glinstering in haar ogen te verkrijgen. Naar aanleiding van één van deze fotosessies merkte X. dat zij alsmaar vermoeider werd. Zij begreep niet goed hoe dat kon, temeer nu zij deze vermoeidheid ook de voorgaande keren al had vastgesteld. Zij voelde dat de beklaagde op zeker ogenblik iets groot dat koud aanvoelde in haar vagina stopte. Zij voelde pijn en zij poogde dit object er uit te trekken doch de beklaagde hield haar tegen. Zij voelde zich meer en meer misselijk, waarna zij op de grond viel en ook daar door de beklaagde met een voorwerp werd gepenetreerd. Zij wilde doch kon hieraan niets doen. Wanneer X.
een tijdje later terug bij de beklaagde komt met het oog op een fotoshoot doet zich een gelijkaardig scenario voor, met dien verstande dat de beklaagde haar dan met de penis penetreerde.
Zij stelt uitdrukkelijk dat zij nooit toestemming heeft gegeven voor deze seksuele daden. Zij heeft Z. integendeel duidelijk laten verstaan dat hij van haar moest blijven.
Van voormelde feiten werd beeldmateriaal gemaakt. Op de foto’s welke werden teruggevonden blijkt duidelijk dat X. een vermoeide/verdoofde indruk geeft zodat het duidelijk is dat haar wil werd gebroken en zij nooit enige toestemming tot seksuele daden en penetratie gaf.
Z. was evenwel niet aan zijn proefstuk toe. Hij randde minstens zeventien jonge vrouwen aan en gebruikte daarbij steeds dezelfde werkwijze.
II. Situatie na de feiten & vervolging
♦ Verzoekster woont sedert 27 juni 2005 niet meer bij haar ouders. Zij werd door de politie van ... gecontacteerd op 21 oktober 2005 met de vraag of zij de heer Z. kende. Zij was slachtoffer geworden van de feiten zonder dat zij het wist.
Zij legde klacht neer met burgerlijke partijstelling bij de onderzoeksrechter op 28 oktober 2005.
♦ Z. werd bij vonnis van de Rechtbank van Eerste Aanleg te ... d.d. 15 maart 2006 wegens verkrachting (ten aanzien van verzoekster) veroordeeld tot een hoofdgevangenisstraf van 5 jaar.
Op burgerlijk gebied werd hij veroordeeld om aan verzoekster een provisie van
€ 2.500,00 te betalen voor morele schade. Er werd voorbehoud verleend voor de eventuele aanstelling van een gerechtsdeskundige.
Verzoekster tekende tegen het vonnis van Rechtbank van Eerste Aanleg te ... d.d.
15 maart 2006 hoger beroep aan.
♦ Bij arrest van het Hof van beroep te ... d.d. 15 januari 2007 werd ten aanzien van Z. bij de hoofdgevangenisstraf, na afloop van zijn straf, de terbeschikkingstelling van de regering (TBR) gedurende 10 jaar bevolen.
Er werd een gerechtsdeskundige aangesteld teneinde verzoekster te onderzoeken, nl. Dokter M. Gabriël, psychiater - gerechtsdeskundige – seksuoloog.
Door de dader werd cassatieberoep aangetekend. Bovenvermeld arrest werd enkel vernietigd voor zover het terbeschikkingstelling van de regering oplegt. Het Hof van Cassatie stelt uitdrukkelijk dat deze vernietiging niet de beslissing tot schuldigverklaring wegens de bewezen verklaarde feiten treft en dat deze beslissing onaangetast blijft. Ten aanzien van de verzoekster is de dader bijgevolg definitief veroordeeld.
♦ Bij arrest van het Hof van beroep te ... d.d. 14 april 2008 werd, in afwachting van consolidatie van de letsels van verzoekster en ter definitieve begroting van de schade, naast de reeds toegekende provisie van € 2.500, een bijkomende
‘algemene’ provisie ten bedrage van € 15.000 toegekend.
III. Schadeloosstelling door de dader en middelen van de verzoekster
♦ Uit de brief van gerechtsdeurwaarder J Matthys d.d. 10 november 2006 blijkt dat de dader gedomicilieerd is op het adres van de rijksgevangenis te .... Er zijn aldaar geen uitvoeringsmogelijkheden. Hij bezit geen onroerende goederen. De strafuitvoeringsrechtbank te ... heeft de vraag tot voorwaardelijke invrijheids-stelling of elektronisch toezicht afgewezen.
♦ Uit een persoonlijk ondertekende verklaring van de verzoekster d.d. 22 juni 2008 blijkt dat er geen enkele verzekeringsmaatschappij tussenkomst verleent in dekking van de door haar geleden schade. Ook haar ouders beschikken niet over een familiale polis of over een polis rechtsbijstand.
IV. Medische en psychologische gevolgen
♦ In een attest d.d. 29 september 2006 van de heer Gheskiere, klinisch psycholoog en psychotherapeut, staat: “De aanmeldingsklacht van cliënte betreft vaginisme. Ze meldde zich aan na voorafgaand medisch onderzoek en kinesitherapeutische behandeling van de bekken-bodemspieren. Daarnaast vertoont zij nog andere klachten: stemmingsstoornissen, concentra-tiestoornissen, darmstoornissen, stressklachten, gevoelens van uitputting, … .
Om deze reden is de relatie met haar vriend beëindigd. Dit klachtenpatroon is ontstaan naar aanleiding van seksueel misbruik.
Deze klachten verstoren dermate haar dagelijks functioneren dat een intensieve en langdurige psychotherapeutische behandeling noodzakelijk is in combinatie met een verdere kinesitherapeutische aanpak.
De psychotherapeutische aanpak zal gebeuren via gedragstherapie met ondersteuning van relaxatie, en gericht zijn op het verwerken van haar traumatische ervaringen en het herstel van het vertrouwen in de medemens.
Zij meldt zich bij mij aan op 9 september 2006. Er gebeurden 2 consultaties.
Het honorarium bedraagt € 42,25 per therapiesessie van 1 uur.”
♦ In het deskundig psychiatrisch verslag van Dokter M. Gabriël d.d. 26 juni 2007 staan volgende gegevens:
“Betrokkene werd in de periode 25/11/2004 tot en met 01/02/2005 het slachtoffer van verkrachting in verdoofde toestand. Dit veroorzaakte een duidelijke posttraumatische stress-stoornis met de depressiviteit en totaal disfunctioneren in het begin met nadien progressief herstel, verlaten van haar isolement. Zij heeft nu een nieuwe relatie en functioneert vrij goed in haar job, zij het dat zij deze thuis mag uitoefenen. Er blijft nog steeds een seksueel disfunctioneren en toont nog steeds resten van dit posttraumatisch stresssyndroom. Zij is haar psychologische behandeling gestopt omdat zij er niet veel baat bij vond. Verder spontaan herstel is te verwachten maar ons inziens is het nog te vroeg om te consolideren.
Voorlopig kunnen we dus stellen dat er geen fysieke letsels zijn, dat er wel een volledige arbeidsongeschiktheid in het begin was van 25/11/2004 tot het einde van het schooljaar 2005, dus 30/06/2005: 100 %.
Op 08/03/2007 werkte ze al 5 maand, dat betekent vanaf 1/11/2006: 20 %.
Van dan af 10 % tot op heden.
Consolidatie is te verwachten over een paar jaar.
De graad van blijvende arbeidsongeschiktheid is nog niet uit te maken evenmin de restletsels voor haar economische bedrijvigheid als voor haar algemeen welzijn.
Recapitulatie: volgens de gerechtsdeskundige zijn de periodes van TAO als volgt:
100 % tussen 25/11/2004 tot en met 30/06/2005 50 % tussen 01/07/2005 tot en met 31/10/2006 20 % tussen 01/11/2006 tot en met 08/03/2007 10 % tussen 09/03/2007 tot en met 26/06/2007
V. Begroting van de schade voor het Hof (tweede conclusie)
- totaal morele schade TAO € 12.465,00 218 d. x € 25,00 = € 5.450
488 d. x € 12,50 = € 6.100 128 d. x € 5,00 = € 640 110 d. x € 2,50 = € 275
- verlies schooljaar € 5.750,00
- kosten deskundige € 692,92
€ 18.907,92
VI. Beoordeling door de Commissie
Het verzoekschrift aan de Commissie is regelmatig naar de vorm en het werd tijdig neergelegd. Aan de ontvankelijkheidsvoorwaarden werd voldaan. De kansen op verhaal tegenover de dader zijn quasi onbestaande.
De wetgeving betreffende de hulp aan slachtoffers van opzettelijke gewelddaden verleent aan de slachtoffers geen subjectief recht op "schadeloosstelling", maar wel op het eventueel bekomen van een "hulp", gesteund op het principe van de collectieve solidariteit. Uit de aard zelf van de hulp volgt dat de "volledige vergoeding" van het door de slachtoffers geleden nadeel niet wordt gewaarborgd.
Bij het beoordelen van een hulp dienen de voorschriften van de artikelen 31, 31bis, 32, 33 en 33bis van de wet van 1 augustus 1985 nageleefd te worden.
♦ Verzoekster vraagt de bij vonnis van de Rechtbank van Eerste Aanleg te ...
d.d. 15 maart 2006 (€ 2.500) en bij het arrest van het Hof van beroep te ... d.d. 14 april 2008 (€ 15.000) toegekende provisionele bedragen voor morele schade. In totaal € 17.500.
♦ Gelet op de ernst van de feiten waarvan verzoekster slachtoffer is geworden, is de Commissie van oordeel zich te kunnen aansluiten bij het arrest van het Hof van beroep te ... d.d. 14 april 2008 en kent haar het gevraagd bedrag toe.
*
* *
OP DIE GRONDEN,
De Commissie,
Gelet op de artikelen 17 § 1, 39 tot 42 van de gecoördineerde wetten van 18 juli 1966 tot regeling van het taalgebruik in bestuurszaken, de artikelen 31 tot 37bis van de wet van 1 augustus 1985, zoals gewijzigd door de wetten van 26 maart 2003 en 22 april 2003, de programmawet van 27 december 2004 en de artikelen 28 tot 34 van het K.B. van 18 december 1986.
Verklaart het verzoek ontvankelijk.
Kent de verzoekster een hulp toe van € 17.500.
Aldus uitgesproken te Brussel, in openbare zitting en in de Nederlandse taal op 15 januari 2009.
De secretaris a.i., De voorzitter,
M. STEYAERT P. DRAULANS
