Vraag nr. 55 van 24 maart 2000
van de heer DIDIER RAMOUDT Aanwervingen – Leeftijdsgrens
Sinds de invoering van de wet van 13 februari 1998 houdende bepalingen tot bevordering van de te-werkstelling is het verboden om een maximumleef-tijd te bepalen bij werving en selectie.
Op voornoemde wet is er echter een uitzondering, namelijk volgens artikel 4 is het bedoelde verbod niet van toepassing wanneer voor de aanwerving van personeel een maximumleeftijd wordt opge-legd door een wettelijke bepaling.
1. Werden de gevolgen van deze wet specifiek geëvalueerd uit het oogpunt van de V l a a m s e w e r k g e l e g e n h e i d s b e v o e g d h e d e n ? Zo ja, w a t waren de bevindingen ? Zo neen, staat een der-gelijke evaluatie op stapel ?
2. Hoeveel personen werden door de Vlaamse re-gering aangeworven sedert de wet van 1998 die de leeftijd van 45 jaar overschreden hadden op het ogenblik van de aanwerving ?
Waren er specifieke functies die daarvoor in aanmerking kwamen ?
N.B. Deze vraag werd op 5 april 2000 eveneens ge-steld aan de heer Johan Sauwens, Vlaams mi-nister van Binnenlandse A a n g e l e g e n h e d e n , Ambtenarenzaken en Sport.
Gecoördineerd antwoord
1. In de regelgeving van de Vlaamse tewerkstel-lingsprogramma's werden nooit bepalingen op-genomen die de tewerkstelling van oudere werknemers belemmerden. De invoering van de wet van 13 februari 1998 houdende bepalingen tot bevordering van de tewerkstelling beteken-de dan ook geen aanpassing m.b. t . beteken-de aanwer-vingspolitiek in deze programma's. Ook na de inwerkingtreding van deze wet werden in het kader van de tewerkstellingsprogramma's geen bepalingen ingeschreven m.b. t . het instellen van een maximumleeftijd.
Sinds 1990 concentreerde het tewerkstellingsbe-leid van de Vlaamse regering zich wel in de eer-ste plaats op de tewerkeer-stelling van laagge-schoolde langdurig werklozen, waarbij de oude-ren geen specifieke doelgroep vormden. Dit
be-tekent echter niet dat er geen oudere werkne-mers in de tewerkstellingsprogramma's worden tewerkgesteld.
Cijfers van enkele tewerkstellingsprogramma's illustreren dit : binnen het klassieke stelsel van de gesubsidieerde contractuelen (gesco) te-werkgesteld bij VZW's is 29 % ouder dan 40 j a a r, waarvan 5 % ouder dan 50 jaar. In recente-re programma's zoals het werkervaringsstelsel WEP-plus is 38 % ouder dan 40 jaar, waarvan 6 % ouder dan 50. Diezelfde tendens is er ook in het kader van de sociale werkplaatsen, w a a r in totaal 39 % ouder dan 40 is, waarvan 8 % ouder dan 50.
De beleidsnota Werkgelegenheid (Stuk 155 (1999-2000) – Nr. 1 – r e d . ) bevat het engage-ment om in het kader van het verhogen van de werkgelegenheidsgraad onder meer bij oudere werknemers de tewerkstelling van deze laatsten te stimuleren door mogelijkheden te creëren tot een flexibele jobinvulling, onder andere via de l a n d i n g s b a n e n . Het recentelijk gesloten V l a a m s intersectoraal akkoord voor de socialprofitsec-tor voorziet trouwens reeds in deze mogelijk-heid.
2. Uit gegevens blijkt dat sedert de inwerkingtre-ding van de wet van 13 februari 1998 tot bevor-dering van de tewerkstelling volgende aantallen personeelsleden van 45 jaar of ouder, in dienst zijn gekomen :
– 1998 : 23 personeelsleden (contractueel) ; – 1999 : 57 personeelsleden (contractueel) ; – 2000 (tot 28 april 2000) : 13 personeelsleden
(contractueel).
Het algemeen karakter van het verbod tot het stellen van een leeftijdsgrens bij de aanwerving van personeel sluit de specifieke toewijzing in een bepaalde functie van personen die de voor-opgestelde leeftijd hebben overschreden, i n principe uit.
r-bij deze bureaus zich ertoe verbinden de perso-nen bedoeld in dit artikel op een objectieve, r e s-pectvolle en niet-discriminerende wijze te be-handelen.
