‘Gelukkig staat alles in mijn dossier, dokter…’
Het elektronisch huisartsendossier (H-EPD)
standpunt
NHG/LHV-Standpunt
2 I Het elektronisch huisartsendossier (H-EPD)
Continuïteit van zorg
Mevrouw De Waal, 60 jaar, is na haar scheiding verhuisd. Haar nieuwe huisarts heeft het dossier opgevraagd bij haar oude huisarts. Mevrouw bezoekt het spreekuur regelmatig: ze slaapt slecht en heeft een hoge bloeddruk.
Op een zaterdagavond krijgt mevrouw De Waal hartklachten.
Op de huisartsenpost ziet de dienstdoende arts echter geen reden mevrouw naar het ziekenhuis te sturen. Maandag gaat mevrouw naar de huisarts die haar verwijst naar de cardioloog.
Hij stuurt de benodigde gegevens over mevrouw De Waal naar de cardioloog en vraagt om terugkoppeling. Daarna komt mevrouw opnieuw naar het spreekuur. Ze is vermoeid en neerslachtig. Kan dat door de medicijnen voor haar hart komen?
Huisartsenzorg is continue en integrale zorg, dag en nacht, een heel
patiëntenleven lang. Continuïteit van zorg vereist continuïteit van gegevensbeheer en -uitwisseling. De huisarts verzamelt en bewerkt daartoe gegevens in het elektronisch patiëntendossier voor huisartsen (H-EPD), volgens de richtlijnen voor Adequate Dossiervorming met het Elektronisch Patiëntendossier (ADEPD).
Het is in het belang van de patiënt dat zijn dossier op orde is en beschikbaar voor de reguliere zorgverlening, de diensten en de spoedeisende hulp, en de ketenzorg.
Door goede dossiervorming kan de huisarts zorgen voor de juiste informatie op de juiste tijd en plaats, en op de juiste wijze. Dat past bij zijn rol als behandelaar, poortwachter en verwijzer, en als primair aanspreekpunt en gids voor de patiënt.
vergt continuïteit van
gegevensbeheer
Spil in het informatieproces
Nederland telt ruim 8500 huisartsen. Zij werken samen met anderen binnen de huisartsenpraktijk en huisartsenpost, met andere disciplines in de eerste en tweede lijn, en in zorggroepen in de ketenzorg voor patiënten met chronische aandoeningen.
Dat vraagt om helder gegevensbeheer.
Het H-EPD is een gestructureerde en geïnterpreteerde gegevensverzameling over een patiënt, die de huisarts bijhoudt en beheert. Het H-EPD bevat alle in het kader van de huisartsenzorg relevante gegevens over de zorg voor de patiënt, ook uit het verleden en die van andere zorgverleners.
De kwaliteit van het H-EPD valt of staat met wederkerigheid. De huisarts informeert andere zorgverleners die een behandelingsrelatie met de patiënt hebben (gehad). Zij informeren de huisarts op hun beurt tijdig, adequaat en op elektronische wijze over de door hen verleende zorg. Op basis van landelijke richtlijnen maken zorgverleners hierover regionale afspraken.
De huisarts is de spil in de communicatie met de patiënt. Deze kan op hem rekenen als hij het H-EPD wil inzien of juist wil afschermen tegen inzage door andere zorgverleners. De huisarts waarborgt de privacy van de patiënt.
Het H-EPD kan uitsluitend succesvol zijn als aan de noodzakelijke randvoorwaarden (inhoudelijk, organisatorisch, juridisch, technisch, financieel) is voldaan. Daarvoor zijn afstemming met andere partijen en proefprojecten nodig.
4 I Het elektronisch huisartsendossier (H-EPD)
Concrete aanbevelingen voor innovaties in
uw praktijk
Dit NHG/LHV-Standpunt geeft concrete aanbevelingen over de rol van de huisarts bij het beheren en uitwisselen van gegevens. Voorbeelden daarvan zijn:
• De huisarts houdt van elke patiënt een elektronisch dossier bij, het H-EPD, waarin ook de relevante patiëntgegevens van andere zorgverleners worden vastgelegd. Dat is in het belang van de patiënt en van de huisarts.
• De patiënt kan een selectie uit het H-EPD, de EPD-basisgegevensset, inzien. Als hij nog andere informatie uit zijn dossier wil hebben, begeleidt zijn huisarts hem daarbij.
• De huisarts biedt via een patiëntenportal mogelijkheden voor veilige elektronische communicatie tussen huisarts en patiënt.
• Huisartsen en andere zorgverleners die een behandelingsrelatie met de patiënt hebben, communiceren op elektronische wijze met elkaar:
in de reguliere zorg, in de diensten en bij spoedeisende hulp, en in de ketenzorg.
Op een rijtje
Uitgangspunten
1. Continuïteit van zorg vereist continuïteit van gegevensbeheer. De huisarts heeft door zijn regierol in de zorg een centrale rol in de informatievoorziening. Hij zorgt voor adequaat gegevensbeheer in het H-EPD, volgens de NHG-Richtlijn Adequate dossiervorming met het EPD (ADEPD).
2. Wanneer de patiënt gebruik wil maken van zijn wettelijke rechten met betrekking tot het H-EPD begeleidt de huisarts hem. Daarnaast biedt hij de patiënt diverse vormen van elektronische dienstverlening.
3. De huisarts communiceert bij (terug)verwijzing op elektronische wijze met andere zorgverleners die een behandelingsrelatie met de patiënt hebben. Als lacunes dreigen in de continuïteit van de zorg, bijvoorbeeld buiten kantooruren of in noodsituaties, kunnen andere curatieve artsen de EPD-basisgegevensset direct raadplegen.
4. De huisarts stelt een selectie van relevante informatie uit het H-EPD 24 uur per dag beschikbaar aan collega-huisartsen (diensten) en aan de meldkamer, ambulancedienst en SEH (spoedeisende hulp). Regionale samenwerkingsafspraken binnen de spoedzorg zijn daarbij een voorwaarde.
5. De huisarts geeft andere zorgverleners in de ketenzorg bij chronische aandoeningen inzage in de voor hen relevante gegevens uit het H-EPD. Zij koppelen op hun beurt relevante gegevens terug naar de huisarts.
6. De ict in de huisartsenvoorziening voldoet aan de eisen voor informatiebeveiliging en de privacy van de patiënt is gewaarborgd.
7. De huisartsenvoorziening is transparant over de geleverde zorg, meet periodiek de kwaliteit van de registratie en draagt bij aan wetenschappelijk onderzoek.
6 I Het elektronisch huisartsendossier (H-EPD)
NHG-Standpunten als inspiratiebron
Huisartsen hebben een lange traditie van systematische dossier- vorming. Zo werd de ‘groene kaart’ al jaren geleden geïntroduceerd.
Inmiddels heeft de huisartsenwereld na ruim 25 jaar ontwikkeling, registratie en standaardisatie een rijke ervaring met de vorming van elektronische patiëntendossiers. De ambities zijn nog steeds onverminderd groot. NHG en LHV steken die ambities in dit
Standpunt niet onder stoelen of banken, durven veel van hun leden te vragen maar stellen ook eisen aan andere partijen waarmee de huisarts communiceert in het belang van optimale zorg en veiligheid voor hun patiënten.
Herman Levelink, huisarts te Nijmegen en lid van de werkgroep die dit Standpunt heeft ontwikkeld
“
”
Het NHG werkt aan de ondersteuning van de implementatie van de Toekomstvisie Huisartsenzorg 2012. Dit gebeurt onder meer door de publicatie van NHG-Standpunten. Deze behandelen diverse facetten van de patiëntenzorg en praktijkorganisatie.
Bent u geïnteresseerd?
U vindt de NHG-Standpunten ‘Toekomstvisie’ op www.nhg.org.
Tot nu toe zijn verschenen:
• Huisarts en palliatieve zorg
• Huisartsenzorg en jeugd
• GGZ in de huisartsenzorg
• Huisartsgeneeskunde voor ouderen
• Farmacotherapiebeleid in de huisartsenzorg
• Ondersteunend personeel in de huisartsenvoorziening (i.s.m. de LHV)
• De huisartsgeneeskundige inbreng in de acute ketenzorg
• Zorg voor patiënten met een veelvoorkomende chronische aandoening in de eerste lijn
U vindt de NHG-Standpunten op onze website:
www.nhg.org
standpunt
NHG-Standpunt
Het Nederlands Huisartsen Genootschap is in 1956 opgericht. Het NHG is de wetenschappelijke vereniging van huisartsen, die als doel heeft een wetenschappelijk gefundeerde uitoefening van de huisartsgeneeskunde in de praktijk te bevorderen.
De ontwikkeling van richtlijnen, deskundigheidsbevordering en de facilitering van een goede praktijkvoering vormen de
hoofdbestanddelen van het kwaliteitsbeleid. Hiermee levert het NHG een belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling van de huisartsenzorg en de professionalisering van de beroepsgroep.
Voor meer informatie:
Nederlands Huisartsen Genootschap Postbus 3231
3502 GE Utrecht telefoon 030 - 282 35 00 e-mail info@nhg.org internet www.nhg.org
