AFZETTINGEN WTKG 33(3),2012 58
Nu
echt
de
laatste kans? Graafactie
Boxtel
zaterdag
12
mei
Tonvan
Eijden
¹
Tochzouhet nog beter kunnen. Het is op het
spuitterrein
namelijk vrijwel onmogelijk
omkleinere fossielentever-zamelen,
niettijdens
hetopspuiten,
enniet in het week-einde. In heteerstegeval
iserteveel water, in het tweedegeval juist
teweinig.
Iemand kwamtoenmeteenhelderidee:om nuhet nog kan
een
lading
fossielhoudend materiaalnaar eenplaats
tela-ten
brengen
waardit wélnatgezeefd
kan worden. En om-dat devergunning
voorzandwinning ging aflopen
(inmid-delsis dit
gebeurd)
was daar haastbij.
Oertijdmuseum
‘de Groene Poort’ in Boxtel bleek bereid omhetzevenop haar terreintelatenplaatsvinden,
endeeerste zeefactie vond
plaats
in 2009. De hoeveelheidbe-schikbaar materiaal bleekgroot.Zogrootdatherhalingen
mogelijk
bleken in 2010en2011.
En ooktoenbleefernog eenflinkehoop
zandover.Hetgeen
onsbij
de zeefactievan 12 meijongstleden brengt.
Ondanks het frisseenwinderige
weerwas debelangstel-ling verheugend.
Zelfseenpaar(door
het KNMI nietver-wachte) buitjes
in de ochtend konden depret niet druk-ken.Mijn
vastegraafpartner
Henk-JanvanVlietwas totzijn
grotefrustratieverhinderd, hetgeen
betekende dat ikmet iemandandersmoestzienmee te
liften,
ik heb geenauto.
Eddy Spijkerman
waszovriendelijk
ommij
enm’nspullen
tevervoeren.Toen
wij
aankwamen bleek de kuilalvol water testaan, metdankaan onzeonvolprezen
StefMermuys.
En eendit maalgoed
werkendemotorpomp.Al waren we vroeg,er warenal enkele anderenaanwezig.
Nog
meerdeelnemersarriveerdennaons,
uiteindelijk
bestond de groepuit:Eddy
Spijkerman,
StefMermuys,
TacoBor,JanBoes,Patrick de Koekmetzijn
vrouw, NielsWetsteyn,
TonLindemann,
Syl-viaVerschueren,
MichelBakker,KlaasNijholt,
JeroenPos-tema met
zijn zoontje,
FritzvanderHocht,
RobVink,
enondergetekende. Genoeg
omhetgezellig
tehouden,
maar nietzoveel datweelkaar in de wegzaten.Ik vind het steeds leuk omtezien hoe iedereen
zijn eigen
werkwijze
heeft.Sommigen pakken
het opbijna
indus-triëlewijze
aan, envullen snel emmer naemmer na em-mermetmateriaal(al
dan nietgrof
enfijn gescheiden)
om thuis uitte zoeken. Anderenzijn selectiever,
zoeken het grove residuterplekke
uiten nemenenkel defijne
fractie mee.Weer anderen gaanvoor degrotetandenenkijken
nietnaarhet kleinerespul. Sommigen
negeren demollus-ken, neerkijkend
op ‘diekalk’,
vooranderen is ‘die kalk’juist
veel interessanter.Zoals ik al
tijdens mijn
eerstedeelname hadgeconstateerd
zijn
de fossielen niet heel ergtalrijk.
Maar alsje
maar ge-noeg materiaal verwerkt komje
tochleukedingen
tegen. Echtetopvondsten
werden deze keer helaas nietgedaan.
Cosmopolitodus
hastalis(waarom
mocht dat nietgewoon Isurus
blijven heten?)
is demeestalgemene
soort, Carcha-rias dook ookgeregeld
op,enNotorhynchus.
Ik mocht ook het genoegen hebbeneen C. escheri met fraaiekarteling
uitmijn
zeeftehalen.Dit
brengt mij
opeentaxonomisch /nomenclaturisch inter-mezzo. Steedsmeerauteurs gaanertoe over hastalistothet genus
Cosmopolitodus
terekenen. Evenrondkijken
in de literatuurenop het internet leert dat escheristeevastin het genus Isurus wordtgestopt.En dat mag
volgens
deregels
der nomenclatuurnounetniet.Óf
escheri behoort ook totCosmopolitodus,
óf escheri en hastalis behorentotIsurus, ófvoorescheri dienteennieuw genuste wor-den beschreven.
Op
het terreinvanhetmuseumwashet ergrustig.
Zeker invergelijking
met devorige keer,
toen veel museum-bezoekers kwamenkijken
naarwatdie mallotenin dieplas
modderwateraanhet doenwaren.‘Rustig’
wastrouwensrelatief,
datging
niet opvoorachtergrondgeluid.
Aanvan-kelijk
wasditernauwelijks,
maaral gauw bleek de kennel of het dierenasiel in de buurternogtezijn:
toen de honden eenmaalgingen blaffen,
stoptenzenietmeer.Op
eenge-geven momendklonken er eenaantal harde
knallen,
maar erwerdkennelijk
niet op de hondengeschoten,
dieblaf-tengewoon door.
Naeenaantalurenzeven
schepte
ikmijn berg fijn
residu in zakken-enmerkte dat ik veelmeerhadgezeefd
dan datikmeekonnemen.Ik
hoop
voorJeroen,die derestin dank heeftaanvaard,
dathij
erleukedingen
uit haalt.Geweven PVC zakken
zijn
ergsterk,
maarhebben als na-Haaientanden. Voordiegenen
die zichermeebezighouden
eenbronvangenoegen. Nietzoeindeloos veelsoorten, zo-als
bij
mollusken. Maar wel veelvariatie,
elke haai heeft immerstotenkele tientallentanden in z’nbek,
die allemaal verschillendzijn.
Zo kunje
vanalgemene
soortenprobe-reneen
kompleet gebit bij
elkaartesprokkelen, terwijl je
blijft hopen
op dieene tandvan die enesuperzeldzame
soort. Tenslottezijn
zeesthetischook bestaansprekend.
Ze hadden nogeenander voordeel:ze warenop een aan-talplekken
inen om onslandredelijk gemakkelijk
te ver-zamelen. Haddenen waren. Want deafgelopen jaren liep
het aantal(vrij toegankelijke) vindplaatsen
terug.Van
som-mige vindplaatsen
washetjaren geleden
alduidelijk
dat daar in denabije
toekomst nietmeer zoukunnen worden verzameld.Eénvandie
plaatsen
is dezandzuigerij
‘de Kuilen’ inLan-genboom
/MUI. Al heellang
is dezezandzuigerij
tot ver buiten Nederland beroemdom degoede
vondstmogelijk-heden.Bijzonder
isdaarbij
dat deexploitant
onsdaarbij
geen strobreed in de weglegde.
In het verleden heeft de WTKG meerdere malen excursiesgeorganiseerd,
waar-bij
naast haaientanden ook anderevisresten, mollusken,
vogelbotten,
enbottenentandenvanzeezoogdieren
wer-dengevonden.
59 AFZETTINGEN WTKG 33(3),2012
deel datzeniet waterdicht
zijn.
Zekerlastig
alsje
zemetandermans autogaat vervoeren. Meteenvuilniszak er-omheengaathet. Ook wat dit betreft zie
je
verschillendestrategieën.
Ineenaanhanger
maakt het niet uit ofje
zak-ken lekken. Anderengebruiken
waterdichtezakken, mijn
ervaring
isdatje
moetuitkijken
dat die niet scheuren- datgeeft
eenpuinhoop!
Weer anderenhebbenplastic
bakkenmetdeksels.
Hanteerbaar, waterdicht,
maar ze nemenveel meerruimte in.Weer thuis heb ik het
gruis
inporties
op hetbalkontedro-gen
gelegd.
Eenhobby
als deze heeftzijn
nadelen alsje
op eenflatje
op de tweedeverdieping
woont.Modderwa-terop het laminaat is tocheenstuk minder leuk dan mod-derwater in de tuin.
Een deelvanhet materiaalheb ikinmiddelsverwerkt. Ook de
fijne
fractie is nietzeerrijk,
het isnoodzakelijk
véél resi-duteverwerken. Wel is depreservatie
vandefossieltjes
vaakopvallend
mooi. Deoogstbestaat uit enkelezeerkleine,
ju-venieleCarcharias,
watmooieSquatina- tjes, roggentandjes
(Raja
enDasyatis),
wathuidstekelsvanroggen,watvistand-jes,
enCetorhinus tandenenenkelekieuwaanhangsels.
Zo af entoeduiken ook fraaie kleine mollusken op, zoalsEuli-ma,
Digitaria digitaria,
metzijn opvallende
schevegroef-jes,
is ook niet zeldzaam.Zoals ikaanhet
begin
vanditstukje
alzei,
het aantalvind-plaatsen loopt
de laatstetijd
sterkterug.Bij Antwerpen
is het beroemdespuitterrein bij
Hoevenengeëgaliseerd
enin-gezaaid
metgras. Alleenlangs
derandenzijn
nogbeperkte
vondstmogenlijkheden.
De groeve ineocenekleibij Egem
is aleenpaarjaar dicht,
enbij
Cadzand wordt ook niet veelgevonden
de laatstetijd.
Ook Miste is verledentijd,
alwas dezevindplaats
meerbekendomde mollusken.En Mill /
Langenboom? Uiteindelijk
bleek dat dit toch niet de laatste zeefactiezouzijn.
Ondanksonze inzet lukte het nietomal het materiaal wegtezeven.En dus kon erop 16juni nóg
eenkeer ‘voor het laatst’gezeefd
worden. Maardaarover latermeer.