De Conus soorten uit het Langhian van het Loirebekken

De Conus

soorten

uit het

_Langhian

van

het Loirebekken

Lenard Vaessen*

Inleiding

De individuen binnen demeesteConussoorten

zijn

erg

va-riabelvanvorm,watvooralvoorde fossiele

vertegenwoor-digers geleid

heefttotgrote

verwarring

enveel soortnamen,

ondersoortnamen,

variëteitenenforma’s. Federico Sacco

(1893)

is denk ik wel de absolute recordhouder.

_{Bij bijna}

iederesoortbeschreef

_hij

_een

_{lange lijst}

variëteiten: 13

va-riëteitenvoor Conus mercati

Brocchi,

1814,

12

variëtei-tenvoor Conus

_{berghausi Michelotti, 1847,19}

variëteiten

voor Conus

_ponderosus

_{Brocchi, 1814,}

6 variëteitenvoor

Conus

_{dujardini Deshayes,}

1845en 16vanëteiten voor

deverwante Conus

_{antidiluvianus, Bruguière,}

_1792,

enz.

Exemplaren

die door latereauteurs totdesoort Conus

co-noponderosus (Sacco,

1893)

werden

gerekend

beschouwde

Sacco zelf als

_{vertegenwoordigers}

vandesoortConus

glo-boponderosus (Sacco, 1893)

en4 variëteiten.Dit

overzicht-je

ter

lering

om

bij

het determinerende variabiliteit binnen

desoorten

goed

in de_gatentehouden_enook de_soms

mi-nieme verschillentussen

sommige

soorten.

Variëteiten, aangeduid

als ‘var.’ of‘v.’enforma’s

aangeduid

als ‘form.’

_{of‘f.’, ingevoerd}

vóór 1961moeten

volgens

de

internationale

_regels

voorde

zoölogische

nomenclatuurbe-schouwd worden als ondersoort

_{(artikel 45.6.4),}

of deauteur

moetdenaam

duidelijk ingevoerd

hebben opeenniveau

onder dievan

subspecies (inffasubspecifiek). Ingevoerd

na

Dit verhaalomvateendeelvan

mijn lezing gehouden tijdens

de

_themadag

_{Loirebekken op22 november 2008 in}

_Nijmegen.

Freddy

vanNieulandebehandeldein

Afzettingen

vol.30nr.1

vanmaart2009 al de

Glycymerididae

vandeze streek.

In deze

_bijdrage

zal ik de

_{vertegenwoordigers}

vanhet

ge-nusConusbehandelendie voorkomen in de

_afzettingen

uit

het

_{Langhian (Midden Mioceen)}

vanhet Loirebekken in de

Touraine

_(Frankrijk).

De

_afzettingen

uit het

_Langhian

_zijn

hoofdzakelijk

grove slecht

gesorteerde

zanden

_(sables

gros-sier)

met veel sterk

_gerolde

fossielen

_{die, afhankelijk}

van

hun

_{geografische voorkomen,}

worden

_geplaatst

in de

Etholo-gische

eenheden ‘facies Pontilévien’ of‘facies

Savignien’.

De

vindplaatsen

waarde

afzettingen

worden

aangetroffen

liggen

in de

_{departementen}

Indre-et-Loire

₍₃₇₎

_enVienne

(86),

zie Vaessen 2007voor meerinformatieen

figuur

1.

1960moetdenaamals

_{infrasubspecifiek}

beschouwd

wor-den als deauteur

uitdrukkelijk

de

_uitdrukking

variëteit of

vorm

gebruikt heeft,

de

_{uitdrukkingen ‘forma’, ‘var.’,}

‘v.’

en‘f.’

meegerekend. Inffasubspecifieke

namenmoetenals

informeel beschouwd worden zonder nomenclatorische

waarde

_(ICZN,

artikel

_45.5).

De meesteWTKG leden hebben of kennen de

monogra-fie_vanMaxim Glibert_overde

_gastropoden

_vanhet

Loire-bekken. Deze bestaat uittwee

delen,

deel I verscheen in

1949endeel II in 1952. De conussen

zijn

beschreven in

deel II

_pagina

371-377en

plaat

12 met

figuur

11-13en

plaat

13met

figuur

1-4. Voorzoverik heb kunnen nagaan

isersindsdien nietsmeerverschenen waarin deconussen

uit het Loirebekken

_zijn

beschrevenen

afgebeeld.

Het genus Conus

Linné,

1758

Het genus Conus behoorttotde familie der Conidae

Flem-ming, 1822, superfamilie

Conoidea

_{Flemming, 1822,}

Neo-gastropoda, Gastropoda (nomenclatuur volgens

Bouchet &

Rocroi

_2005).

De

onderverdeling

vanhetgenus Conus in

verwante

(sub)genera

is_na

_200jaar

nogsteeds

problematisch

(Moolenbeek 2008).

Vandaar dat veelauteurs

tegenwoordig

hiertoe

geen

poging

meerondernemen

(zie

o.a.Vita

Malaco-logica

nr.

6,2008).

Ik zal dit hier ooknietdoen.

Conus dujardini Deshayes,

1845

(Zie figuur 2-5)

1845 Conus

_dujardini

-

Deshayes:

Hist. Nat. Animaux

sans vertèbres

(éd. 2) XI,

p. 158.

1893

_{Conospirus dujardini (Desh, 1845)}

metde

variëtei-ten:

taurostriolata; pseudoantediluviana

;

pseudoca-tenata;

depressulina

;taurominor;brevicaudata_;

as-tensis- Sacco: pp.

45-47, pl. V, fig.

1-7.

1893

_Conospirus

bronni

_{(Michelotti, 1847)}

- Sacco:

pp.

48-52, pl. V,fig.

8-14.

1925 Conus

_{(Conospira) dujardini Desh.,}

1845-

Kauts-ky:

p.

145, pl.

10, fig.

14-15.

1925 Conus

_(Leptoconus)

allionii

_Michelotti,

1847

-Kautsky;

p.

146, pl.

10,

fig.

17-18.

1931 Conus

_(Conospira)

_{dujardini Desh.,}

1845 metde

variëteiten;

_predujardini

ensalomacensis-

Peyrot:

deel

_82,

_p.

_{85, pi.}

1,

fig. 45-51.

Conus

_(Conospira)

subturritus

_d’Orbigny,

1852met

de variëteit

_{semigranulosa}

-

Peyrot;

deel82,

pp.

87-89, pi.

1, fig. 8, 10,17, 28, 35,

36en39.

1938 Conus

_{(Conospira) dujardini}

var.

predujardini

Pey-rot, 1931 -

Peyrot:

p. 255.

1952 Conus

_{(Conospira) dujardini Desh.,}

1845-Glibert:

p.

371, pl.

XII,

fig.

11.

1960 Conus

_{(Conolithus) dujardini}

Desh., 1845- Glibert:

p. 99.

1964 Conus

_dujardini

Desh.,1845-Hall: pp.

143-144,

pl. 24, fig.

3.

1997 Conus

(Conolithus)

dujardini Desh.,

1845- Chirli:

p. 13,

pl.

3,

fig.

14.

Vindplaatsen:

Amberre,Ferrière

_{Largon, Manthelan,}

Le

Louroux,

Paulmy, Thenay.

Aantalexemplaren: 17

Beschrijving

Kleinetot

_{middelgrote (maximaal}

3-4

_cm),

dubbel

kegel-vormige, rechtsgewonden

schelp (zie figuur

2 en

3).

De

protoconch

is

multispiraal, orthostroph, hoog

kegelvor-mig.

Nucleus kleinenscheef

_{gewonden. Bij}

het materiaal

uit de Touraine is de

_{protoconch bijna altijd}

onherkenbaar

afgesleten.

De teleconch bestaat uit maximaal 7

windin-gen die elkaar

bijna geheel

omvatten.De laatste

winding

vormt4/5vande

schelp.

Van de

_{middenwindingen}

is dus

alleen de bovenste randtezien. Deze rand heeft dicht

_bij

de basis een

duidelijke

kiel. De

middenwindingen

heb-bennetonder de kieleen

sculptuur

vanradiale

ribjes

die

knobbelsvormenop de kiel

(zie figuur 4).

In hetmeeste

Touraine materiaal

_zijn

deze door

_slijtage

niet alte

uitge-sproken. Op

de carinavande laatste

winding

ontbreken deze

_{knobbeltjes bij}

demeeste

exemplaren.

Er

_zijn

echter ook

_{exemplaren waarbij}

deze

_knobbeltjes

wel voorkomen

totop de randvande laatste

winding (figuur

11b op

plaat

12 in

_{Glibert, 1952)}

en er

zijn exemplaren

die

_bijna

hele-maal geen radiale

ribjes dragen

endus ook geen of

nau-welijks knobbeljes

hebben op hun kiel. Zoalste zien

_bij

figuur

1 la op

plaat

12 in Glibert

₍₁₉₅₂₎

en

bij

het hier

af-gebeelde exemplaar (zie figuur 5),

dat niet uit de Touraine

afkomstig

is _maaruit het SerravallianvanOrthez

(Pyré-nées

_{Atlantiques, Frankrijk).}

Op

de schuin

_oplopende,

_{concave zone}boven de kiel

_zijn

alleen

_groeilijnen

tezien

(zie figuur 4).

Het

_siphokanaal

ver-smalt_naarde basistoeniet. Het verbreedt zelfs iets. De

laat-ste

winding

is

_{geheel glad,}

behalve debuitenrandaandebasis vanhet

siphokanaal,

waar

duidelijke spiraalribben

voorko-men,dienaarboventoesnelvervagen

(zie figuur

2en

3).

Discussie

Net als de

_sculptuur

kan ook het

_{algemene uiterlijk}

erg

variabel

zijn.

Er

zijn exemplaren

meteenietwat breed

ge-drongen

uiterlijk

met _een

_lagere

_{top en grotere}

_tophoek

dan de

_{typische exemplaren.}

Dit _typekomt ook_voor in

het MiddenMioceenvanHemmoorenBasbeck enwerd

door

_{Kautsky (1925)}

tot Conus allionii

_Michelotti,

1847

gerekend.

Peyrot (1931)

rekende deze _vorm uit het

Mi-oceen van de

Aquitaine

tot Conus

dujardini

predujardi-ni

Peyrot,

1931. In

_zijn

werk uit 1938overde mollusken

vande Touraine rekende

_hij

alle

_exemplaren

van C.

dujar-dini die

_hij

tot

_{zijn beschikking had,}

tot_{dit taxon,}watdoor

hemtoen_{nog variëteit werd}

_{genoemd. Volgens}

de

_huidige

ICZN

_regels,

art

_45.6.4,

moetdittaxonnuals ondersoort

beschouwd worden. Binnen C.

_dujardini

komterookeen

hogere

vorm voor meteenkleinere

_tophoek.

Michelot-ti

_plaatste

dit_type

_exemplaren

in Conus

_dujardini

bronni

Michelotti,

1845.

_Peyrot

1931 beschreef_een

vergelijkba-re vorm

afkomstig

uit het Serravallian onder de_naam

Co-nus

dujardini

var. salomacensisen

waarschijnlijk

ook

subturritus

_{semigranulosa Peyrot,}

1931. Deze

_hoge

vorm

(zie figuur 5)

heb ik totnu toe in het Touraine materiaal

nog niet

gezien.

Ook Glibert,die veel meermateriaalter

beschikking had,

heeft deze

_hoge

vorm niet

aangetroffen

in de

_{Langhian afzettingen (toen}

_{nog Helvétien}

_genoemd)

vande Touraine.

Als

_je

de

_{beschrijvingen}

en

afbeeldingen vergelijkt

in

Pey-rot

(1931)

is het

erg

moeilijk

omal deze variëteitenuit

el-kaarte

houden,

zeker omdat _zevaak naastelkaarenmet

tussenvormen, in dezelfde

_afzettingen

voorkomen. Het

polymorfe

karaktervan dezesoort komt ook

_goed

tot

ui-ting

in de

_afbeeldingen

_van de variëteitenvan Sacco op

plaat

V

_figuren

1-21. Hier

_{zijn exemplaren}

tezienmet en

zonder

_granulering

tot_{op de laatste}

_winding

enmet

vari-aties in de

_tophoek.

EensoortdienauwverwantisaanConus

_dujardini

is Conus

antidiluvianus

_Bruguière,

1792

_{(zie figuur}

_{6-8 op pag.}

_8).

Dezesoortisnetzovariabel als C.

_{dujardini (zie Janssen,}

1984)

zowel in

sculptuur

als in variatie_vande

_tophoek.

Dezesoortenzouden zichvanelkaar onderscheiden in dat

C. antidiluvianus grovereenminder knobbels op zijn kiel

heeft dan C.

dujardini

endat dezeknobbels

bij

C.

antidilu-vianus totop de laatste

winding

voorkomen. Voor het

plio-cenemateriaal

lijkt

dat het

_geval,

zekervoor wat betreft

de_grootteenhet aantal knobbels op de kiel. Zie

figuur

6

op

pagina

8,een

exemplaar

uit de Facies

_{conglomeratias,}

Zanclean

_{(Vroeg Plioceen)}

_van

_{Velerin-Estepona,}

_maar

ook hier komen

_exemplaren

voor zonder knobbels op de

Figuur2. Volwassen exemplaarvanConusdujardiniDeshayes, 1845 uit de Sables coquilliers grossiers, Pontlévien,Langhian, Mioceen _vanLeLouroux,departementIndre-et-Loire,Frankrijk,

(afstandtussenelk_streepjeis 1mm)

Figuur3. Volwassen_exemplaarvanConus_{dujardini Deshayes,} 1845 uit de Sables fin_abryozoaires, Pontlévien,Langhian, MioceenvanLaPlacette,FerrièreLargon, departement

Indre-et-Loire,Frankrijk, (afstandtussen elk_streepjeis 1_mm)

Figuur4.TopvanConusdujardiniDeshayes, 1845,hetzelfde

exemplaarals in_figuur2._Bijhet _{pijltje zijn}de radialeribjesen

knobbeltjeste zien._(afstandtussen elkstreepjeis 1 _mm)

Figuur5.Gladde,hogevorm vanConusdujardini Deshayes, 1845 uitde Falun aCarditaJouanetti,Serravallian,Mioceenvan

Orthez, departementPyrénées-Atlantique, Frankrijk, (afstand

kiel _vande laatste

_winding,

net zoals

_{bij exemplaren}

uit het

_Burdigalian

_vanMiste veel vaker het

_geval

is

_(zie

fi-guur

7).

In Miste komen ook

exemplaren

voor

die,

netals

bij

C.

_dujardini,

opde kielvangeenenkele

winding

knob-bels hebben

_{(zie figuur 8).}

C. antidiluvianus wordt in de

_regel

veel_groter

_(tot

8cmin

het Mioceen_vanMisteenzelfstot10cmin het Plioceen_van

Velerin)

dan

_i

C.

_dujardini,

die niet veel_groterwordt dan

_3,5

cm.In het

algemeen

verschillen_zeook invormvanelkaar.

C. antidiluvianus heeft in de

_regel

eenslankere laatste

win-ding

met_eensmallere

_mondopening

dan C.

_dujardini.

Hoe-wel de

_gedrongen

vormvanC antidiluvianus uit Miste

_(zie

Janssen, 1984, plaat 76, fig. 5)

wel erg veel

lijkt

op het C.

dujardini exemplaar

uit Le Louroux

_{(zie figuur 2).}

Voor het Laat Mioceen

_(Tortonian)

vanCacella

_(zuid

Por-tugal)

noemt Pereira da Costa C.

_dujardini

ook. Aan

_zijn

figuren

3-17 op

plaat

IXtezien_gaathet hier veelalomde

hoge

vorm. C. antidiluvianus komt

_volgens

hem nietvoor

in Cacella. Chirlinoemthet voorkomenvanbeidesoorten

in het Plioceenvan Toscana

_(Italië).

Sacco noemt beide

soortenvoorhet TortonianvanPiemonte

_(Italië).

In de midden-miocene

_afzettingen

van Duitsland

(Hem-moor-enReinbeckstufe=_Laat

Burdigalian, Langhian

en

Serravallian)

komen beidesoorten _{voor, in} Miste

_(Laat

Burdigalian) lijkt

alleen C. antidiluvianusmetal

_zijn

vor-men voortekomen. In het Midden Mioceenvande Touraine

ontbreekt dezeen

heb-benwealleentemaken

met Conus

_dujardini

Deshayes,

1845. Alle later

beschre-venvariëteitenen

vor-men

kunnen,

gezien

het

_polymorfe

karak-tervan demeeste

Co-nus soorten, beter

be-schouwd worden als

vormen vallende

bin-nen de variatiebreedte

van desoort C.

dujar-dini

_Deshayes,

1845.

Vanwege

de_grote pro-blemen die de

herken-ning

metzich

_meebrengt,

enomdatzeveelalnaastelkaar in

dezelfde

afzettingen voorkomen,

kan beter niet

_geprobeerd

wordenzete vattenintaxa op

subspecifiek

niveau.

Conus mercati

_Brocchi,

1814

(Zie figuur

9, 10Ben

11-13)

1814 Conus mercati- Brocchi, Conch, foss.

subapp.,

II,

p.

287, pi. 2, fig.

6.

1866 Conus mercati

_Brocchi,

1814- Pereira da Costa:

p.

11, pi.

3

fig. 1,2,3.

1866 Conus

_sharpeanus,

_{Pereira da Costa: p.}23,

pl.

7,

fig.

3-4.

1893 Lithoconus mercatii

Brocchi,

1814metde

variëtei-ten;cinctaBorson,

1820);

aldrovandi

_{Brocchi, 1814;}

elongatofusula; depressulospira; longoastensis;

bal-dichieri

_{Borson, 1820;^fusuloidea}

_;crassovata;

caro-li

_Fucini,

_1891;

turricula

_{Brocchi, 1814;}

canalicu-latodepressa;

suprainflata

;miocenica;

subaustria-ca;tauromaxima;

compressicauda;

acanaliculata

-Sacco: deel

_13,

pp.

14-21, pi. 2, fig.

1-18.

1831 Conus mercativar.vasconiensis

-Peyrot:

pp.93-94,

pi. 2, fig. 9, 13,

14.

1938 Conus cf. mercativar.

ligeriana

-Peyrot;

p.257,

pi.

4,

fig.

31en40.

1952 Conusmercati

_{sharpeanus Costa,}

1866- Glibert;

p.

372, pl. 12, fig.

13.

Conus mercati vasconiensis

Peyrot,

1831- Glibert:

p.

373, pl.

13,

fig.

1.

Conus mercati austriacus Hoernes &

Auinger,

1879

- Glibert; p.

374, pl.

13, fig.

2.

Conus mercati daciae Hoernes &

Auinger,

1879

-Glibert: p.

374, pl. 12, fig.

12.

1960 Conus

_{antiquus Lamarck,}

1810- Glibert:

p. 101.

Conus mercati

Brocchi,

1814- Gilbert: p. 103.

1997 Conus mercati

Brocchi,

1814- Chirli: p.

17, pi. 4,

fig.

11-16.

1999 Conus mercati

_Brocchi,

1814- MunizSolis:

pp.

80-82, fig.

10D-F.

Figuur6.Middelgrootexemplaarvan

Bruguiè-re,1792 uit de Faciesconglomeraties, Zanclean,Plioceenvan

Vele-rin-Estepona,Malaga,Spanje, (afstandtussenelkstreepjeis1 mm)

Conus antidiluvianus

Figuur7.Meest voorkomende vormvanConus antidiluvianus

Bruguière,1792 uit deLaagvanMiste,FormatievanBreda, Burdigalian,Mioceen _vanMiste,provincieWinterswijk,

Gelder-land,Nederland, (afstandtussenelkstreepjeis 1_mm)

Figuur8. De_gladdevormvanConus antidiluvianus Bruguière,

1792 uit delaagvanMiste, BurdigalianvanMiste. (afstandtussenelkstreepjeis1 mm)

Vindplaatsen:

Amberre,

Ferrière

Larqon,

Le

Louroux,

Paulmy, Thenay.

Aantalexemplaren: 30

Beschrijving

Volwassen

_exemplaren

_stevige,

_grote

_{rechtsgewonden}

schelpen (zie figuur 9), exemplaren

van14cmkomenvoor.

De

_schelp

is conischtotietwat

_verlengd

conischvan vorm.

Top

erg

variabel,

soms

bijna vlak, tophoek

ongeveer 150

graden,

somsmin ofmeer

verhoogd, tophoek

110

_graden.

De

schelp

bestaat uit 9-10

windingen,

die elkaar

_bijna

he-lemaalomvatten. Tussen de

windingen

is dicht_tegende

sutuur_een

groeve

aanwezig (zie figuur 10B).

De

buitenzij-de_vande

_winding

is meestal_convex

_{(zie figuur}

9en

10B).

Bij jongere exemplaren

is deze

_bolling

minder dan

_bij

ou-dere

_exemplaren.

De

apicale zijde

vanelke

_{winding (zie}

figuur 10B) geeft

met de buitenrand

_meegerekend

4

con-centrische

_ringen

tezienmetdaartusseneenradiale

sculp-tuur.

_{Bij afgesleten exemplaren zijn}

deze elementenmaar

tendele zichtbaar. De

_{apicale zijde}

vanC. mercati is

ech-ternooitzo

glad

als dievan Conus

_{berghausi Michelotti,}

1847

_{(zie figuur 10A)}

waar

hij

qua

algemeen uiterlijk

nog-almee

overeenkomt,

maarhierover latermeer.

De laatste

winding

vormt

bijna

90%vande

schelp

engaat

aan de basis van de linker mondrand ietwat

getordeerd

overin de columella

(zie figuur 11). Mondopening

(aper-tura)

groot,

bijna recht,

rechter mondrand

_loopt

_naar

on-derenwat

gebogen

weg. Het

oppervlak

vande

laatstewin-ding lijkt glad,

maar

bij goed geconserveerde exemplaren

is een

spiraalsculptuur

tezienvanéén

duidelijk

wat

gol-vende

_{lijn, afgewisseld}

doortweewatvagere,

lijnen (zie

figuur

9 en

10B).

Aan de basis

_zijn

deze

_lijnen

meer

uit-gesproken

en

bijna spiraalribben

zoals

bij

C.

dujardini.

In de

richting

vandetopwordt de afstandtussen deze

_lijnen

groterenvervagenzewat.

Naast de

exemplaren waarbij

de middelste

_windingen

el-kaar

_bijna

helemaal

_{overlappen zijn}

_erook individuen

waar-bij

de

_windingen

elkaar minder

_overlappen

endaardooreen meergetrapt

uiterlijk

hebben

_{(zie figuur}

12,pag.

10).

Brocchi, 1814van73 mmlangen

43mmbreed uitde Sables_{coquilliers grossiers,} Pontlévien,

Langhian,Mioceen vanAmberre _(MoulinPochas), departement

Vienne,Frankrijk.

Conus mercati

Figuur9. Een

Figuur10.Apicale zijde (top)vanA: Michelotti,

1847;B:

Conusberghausi

C: Conus

pseudopon-derosus

Conus mercati_{Brocchi, 1814;}en

Glibert,1952. Alleexemplaren zijn afkomstiguit de

Sa-blescoquilliers grossiers,Pontlévien,LanghianvanLeLouroux,

departementIndre-et-Loire.

Figuur 11.Basisvande laatstewindingmet columella (c)en

ra-diaal sculptuurvan Brocchi, 1814. Hetzelfde

exemplaarals in figuur9. (afstandtussenelkstreepjeis 1 mm)

Discussie

Desoort Conus mercati iszeer

polymorf,

Brocchi bracht

zein 1814 onder in drie verschillendetaxa. Conus

merca-ti,Conus aldrovandienConus turricula. Sacco

₍₁₈₉₃₎

be-schouwde C. aldrovandienC. turricula als variëteitenvan

C. mercati. Hall

₍₁₉₆₄₎

beschouwde C. aldrovandiweer

als eenapartesoort, die slanker is dan C. mercati,en

ron-dere

topwindingen

heeft dan C. mercati.

_Hij

beschouwde het_type

exemplaar

van

Deshayes

voor C. clavatus ook als

eenC. aldrovandi

Brocchi,

1814.

Hoernes &

Auinger (1879)

beschreven _voorhet Weense

bekken ook eenaantalsoorten diezeer

waarschijnlijk

tot

C. mercati

gerekend

kunnen worden

_{(zie later).}

Gilbert

₍₁₉₅₂₎

onderscheidtvoorde Touraine4

ondersoor-ten: C. mercati

sharpeanus

Pereirada

_{Costa, 1866;}

C.

mer-cati austriacus Hoernes &

Auinger,

1879;C. mercati

da-ciae Hoernes &

_Auinger,

1879enC. mercati vasconiensis

Peyrot,

1938. Demeeste

_exemplaren

die

_hij

heeft schaart

hij

onder denaamConus mercati

_sharpeanus

Pereira da

Costa, 1866. Pereira da Costa beschouwde C.

_sharpeanus,

uit het TortonienvanCacella

_(Portugal)

alseenaparte soort,

nauwverwantaanC. tarbellianus

_Grateloup,

1832en

ver-geleek sharpeanus

mzijn

beschrijving

op pagina 23en24

helemaal nietmetC. mercati.

De volwassen

exemplaren (zie figuur

9 en

13)

die ik ter

beschikking

heb uit de Facies Pontilévienvande Touraine

komen

_volledig

_overeenmetde

afbeeldingen

vanConus

mercati

Brocchi,

1814 in Pereira da

_{Costa, figuren}

la_en

lb

op

plaat

3. Zowel devorm vandetop, het

_silhouet,

als

wel debasisvanderechtermondrandmetuiteinde_vande

columella

_zijn

_{nagenoeghetzelfde. Het door Sacco}

₍₁₈₉₃₎

afgebeelde exemplaar

op

plaat

2

figuur

15 onder denaam

Conus mercativar.subaustriaca vertoontook sterke

ge-lijkenis

met de

_exemplaren

uit de Touraineende

afbeel-dingen

vanPereira da Costa. Ook de

afbeelding

van C.

mercati

sharpeanus

van

figuur

13cop

plaat

12 van

Gil-bert komt hiermeeovereen. Voor het Plioceenvan

Tos-canebeeldtChirli alleen

_exemplaren

af die

_{hoger zijn}

_en

eenkleinere

tophoek

hebben. Deze

_lijken

_{nog het}meest

op het

type exemplaar

van

Brocchi,

dat is

_afgebeeld

door

Sacco

₍₁₈₉₃₎

_op

_plaat

2

_figuur

1.Dollfusen

Dautzenberg

(1886)

beschouwden

_sharpeanus

alseenvariëteitvan

Co-nus tarbellianus

Grateloup,

1832.

_{Volgens Peyrot (1938)}

is C. tarbellianus identiekaan Conus

antiquus Lamarck,

1810. Dit wordt ook zo

gezien

door Glibert

_(1952),

Hall

(1964)

enMunis Solis

(1999).

Ik

_begrijp

niet

_goed

waar-omPereira da Costa

zijn

C.

_sharpeanus

niet

vergeek

met

C. mercati.

Bij

Conus

antiquus Lamarck,

1810 is de

laat-ste

winding

veel slankerendetopmeestal veel

_spitser

dan

bij

Conus mercati. De_topvanC.

antiquus

ismeestal korter

en

spitser

dan dievanC. mercati. De Conus

exemplaren

uit

de Facies Pontilévienvande Touraine die

Peyrot

in 1938

beschrijft

onder de_naam Conus mercati ? var.

ligeriana

(plaat

4,

fig.

31 en

40) lijken

ook sterk op de

afbeeldingen

vanC. mercati

_sharpeanus

vanPereira da Costa.

Volgens

Gilbert

_{(1952) zijn}

dit

_{juveniele exemplaren}

_enkomen de

volwassen

_exemplaren

met C. mercati miocenica

_Sacco,

1893overeen.Helaas wordt dittaxonniet door Sacco

af-gebeeld, hij verwijst

naar een

afbeelding

vanhet werkvan

Hoernes uit 1856. Dit werkhebik niet kunnen

inzien,

ik

weet dus niet of de volwassen

_exemplaren

vande

Tourai-nedie ik

gezien

heb hier inderdaadop

lijken.

Glibert rekent in 1960 het

exemplaar

uit

Ferrière-Largon

dat

hij

in 1952 heeft

_afgebeeld

_op

_plaat

13

_fig.

2 als Conus

mercati austriacus Hoernes &

Auinger,

1879 zonder

nade-re

uitleg

tot Conus

antiquus.

In

zijn beschrijving

in 1952

schrijft hij

echter dat het

exemplaar

uit Ferrière

_lijkt

_op

Co-nusmercati subaustriaca

Sacco,

1893. Verder

schrijft hij

dat het

_exemplaar

uit Ferrière

_perfect

_overeenkomtmetde

Figuur12. TweeexemplarenvanConus mercatiBrocchi, 1814,

meteenhogere topdiedoor Peyrot (1938)enGilbert(1952)als

Peyrot, 1931 werden aangeduid.

Exem-plaarA komt uit het_LanghianvanLeLouroux_enexemplaarB

uit het Zanclean _vanVelerin-Estepona.

(afstandtussenelkstreepjeis 1 mm)

C. mercati vasconiensis

Figuur13. Een_jongvolwassenexemplaar,47 mmlangen26

mmbreed,vanConus mercatiBrocchi, 1814 uit het_Langhian

van Le Louroux. Detopvanditexemplaarisafgebeeldin_figuur

10. Dittype Conus mercati

sharpeanus

Conus werddoor Glibert _{(1952) bij}

Pereira daCosta, 1866_{ondergebracht}endoor

afbeelding

van Conus austriacus. Het werk vanHoernes

&

_Auinger

heb ik niet

_{compleet voorhanden,}

maarwel de

platen.

En de

afbeeldingen

vanC. austriacus

figuur

2aen

b op

plaat

2 laten onmiskenbaar

_exemplaren

zien dietot

Conus mercati

_gerekend

moeten

worden,

zowel quavorm

als destructuurentextuurvandetop.Hoernes &

_Auinger

hebben in 1879 nog meer taxabeschreven

_{die, lijkt mij,}

zoonder de variatiebreedtevanC. mercati

geschoven

kun-nenworden. Maar dat is

mijn probleem

nunietwant ze

zijn

allemaal_na1814

_ingevoerd

enik heb geen materiaal

uit het Wener bekken voorhanden. In de betreffende

om-schrijving (pag. 374)

heeft Glibert het ookover een

peer-vormige schelp.

C.

_antiquus

is absoluut niet

_peervormig.

Dus het

_{lijkt mij}

dat ook dit

_exemplaar

uit Ferrière

_Largon

tot Conus mercati

gerekend

kan worden.

Op pagina

374

_beschrijft

Glibert 4

_exemplaren

van conus-sen

afkomstig

uit

_Pontlevoy,

ManthelanenBossée onder

denaamConus mercati daciae Hoernes &

_Auinger,

1879.

Het

exemplaar

uit Bossée is

afgebeeld

als

_figuur

12a op

plaat

12enhet

exemplaar

uit Manthelan als 12bop

plaat

12. Het

exemplaar

in

_figuur

12a is veel te

gedrongen (te

breed_voor

_{zijn lengte)}

_{om een}C. mercatitekunnen

_zijn.

Het iseenConus

berghausi Michelotti,

1847. In 1960vat

hij

dit

_exemplaar

onder Conus

_{gravis Peyrot}

1938

(hier-overlater

meer).

De

_hoge

meer

losgewonden

vormwerd door

Peyrot

in 1931 als_eenaparttaxon

gezien

Conus mercati vasconiensis

Pey-rot, 1931. Gilbert

_{(1952) volgt}

hem hierin. In 1960 ziet

_hij

individuenmet dezevorm als eenmonstruositeitvan C.

mercati

(ziekelijke,

of

_{andersoortige}

_{groeiafwijking).}

Dit

zouhet

geval

kunnen

zijn

voorhet

exemplaar

op

plaat

13

figuur

1b omdat de laatste

_winding

_{wel erg ‘los’}

_ligt

van

derestvande

_schelp.

Voor

_figuur

la_{gaatdit zeker niet op.}

Dezewat losser

_{gewonden exemplaren}

komen behalve in

het Midden Mioceenvande Touraineen vanManciet

_(Gers,

Frankrijk),

ookvoor in het

_Vroeg

Plioceenvan

Estepona

(Spanje).

Het

_exemplaar

dat ik hier heb

afgebeeld

als

fi-guur 12A komt uit de Facies PontilévienvanLe Louroux

(Frankrijk)

enhet

_exemplaar

in

_figuur

12B is

_afkomstig

uit

de Facies

_{conglomeratias,}

Zanclean

_{(Vroeg Plioceen)}

_van

Velerin-Estepona.

Ook in het PlioceenvanToscana komt deze

_hogere

_{vorm voor}

_(zie

Chirli

_plaat

4

fig.

16).

Deze

vormvalt dus ook gewoon binnen de variatiebreedtevan

desoortConus mercati

Brocchi,

1814.

Aangezien bijna

alle ondersoortenvan Hoernes &

Auin-ger, Saccoen

Peyrot

naastelkaar voorkomen in dezelfde

afzettingen

en

nauwelijks

vanelkaar

zijn

te

onderschei-den kunnenzebeteropgevatworden als ééntaxon: Conus

mercatiBrocchi, 1814. Dezenaamheeft de oudste

rech-ten,alle anderen

_zijn

later

_ingevoerd.

Conus

_{berghausi Michelotti,}

1847

(Zie figuren

10Aen

14)

1847 Conus

_berghausi

- Michelotti

p.

342, pl.

XIII,

fig.

9.

1866 Conus

_{berghausi Michelotti,}

1847-Pereira da Costa:

Tl,

p.

9, pl. 1, fig.

2en

3, pl.

2,

fig.

3-6.

Conus broteri-Pereira da Costa:Tl,

pp.30-31,

pi. 9, fig.

25-30.

1879 Dendroconus loroisi Kiener- Hoernes &

Auinger:

p.

21, pl. 3, fig.

5.

1879 Lithoconus

_neumayri

- Hoernes &

Auinger:

p.

27,

pl. 1, fig.

17 en18.

1893 Dendroconus

_{berghausi Michelotti,}

1847ende

varië-teiten;

_subaspira

_;

_{propebetulioide; bifasciolata,}

exfus-cocingulata;

moravicaHoernes

«feAuigner,

1879; mo-ravicoides;

triangularis;planocylindrica;

percommu-nis;vacecki

_;

Hoernes &

Auigner, 1879; glandiformis;

conotriangula;.semisulcata; conicospira;

permucro-nata.- _{Sacco: deel}

13,

pp.

7-11, pl.

1, fig.

9-21.

1931 Conus maculosus notabilis-

Peyrot:

deel82,

pp.

96-97, pi. 4, fig.

13.

1931 Conus maculosus

_perconica

-

Peyrot:

deel

82,

pp. 96-97,

pi.

4,

fig.

15.

1938 Conus

gravis

-

Peyrot:

p.260,

pl.

5,

fig.

37en38.

1952 Conus

_{berghausi Michelotti,}

1847- Glibert: p.

375,

pl. 13, fig.

3.

1952 Conus mercati daciae Hoernes &

Auigner

- Glibert:

p.

374, pl.

12, fig.

12a.

1960 Conus

_{gravis Peyrot,}

1938- Glibert: p. 101.

Conus maculosus

Grateloup,

1850- Glibert:

p. 102.

1964 Conus

berghausi Michelotti,

1847- Hall:

pp.134-136,

pl.

23,

fig.

11, 18, 22, 23, 28

1997 Conus

_{berghausi Michelotti,}

1847- Chirli: p.14,

pl.

4,

fig.

1-2.

2001 Conus cf.

_{berghausi Michelotti,}

1847-Lozouetet

al.:

p.

68, pl. 31, fig.

8.

Vindplaatsen:Le LourouxenManthelan.

Aantalexemplaren:3

Beschrijving

Middelgrote

totgrote

schelp

met het

_uiterlijk

_{van een}

af-geplatte

Conus, korten

breed,

min ofmeer

vijgvormig

(zie

figuur 14,

pag

12).

De top is soms

matig verhoogd,

somsook helemaal nietenis deze

bijna plat

meteenklein

puntje

erop. Het

‘puntje’

bestaat uit de

_protoconch

ende

eerste

windingen

vande teleconch.

Bij

deze

_exemplaren

omvatten de middelste

_windingen

vande teleconch elkaar

dus helemaalen

bepaalt

delaatste

winding bijna

de totale

hoogte

vande

schelp. Bij

andere

_{exemplaren zijn}

de

mid-delste

_windingen,

_van

_{opzij gezien,}

wel

_enigszins

zichtbaar

en vormenze een convexetop.

Bij

de

_exemplaren

metde

hogere

top is de laatste

_winding

in de

_regel

_{meer convex} dan

_bij

diemet de_meer

_platte

_top

_{(zie fig.}

3a

_plaat

13_van

Glibert 1952_ende

_figuren

_{16-20 op}

_plaat

1 in deel 13_van

groeve.

Op

de

_{apicale zijde (als je}

_{op detop}

_kijkt)

vande

teleconch-windingen zijn

alleen

_groeilijnen

tezien. De

mid-delste

_{windingen zijn}

verder

_glad

en

bijna plat.

Deeerste

teleconchwindingen,

die min ofmeerboven het

platte

vlak

uitsteken, zijn

meer convex.

De rechter mondrand is bovenaan in

_verhouding

dik en

wordtnaarbenedentoedunner. De linker mondrand

ver-toont

_{bij goed geconserveerde}

exemplaren

een

_stevige,

zwak

_getordeerde

columella.

Discussie

Tijdens mijn

verhaal in

_Nijmegen

in november 2008

_ging

ik

ernogvanuit dat de door

Peyrot

in 1938

_ingevoerde

naam

Conus

_gravis

voordeze korte brede Conusmetdikke rechter

lip

terecht_was.En hebmedaarin laten

(mis)leiden

door de

opvatting

vanGlibert in 1960endat

terwijl hij

in 1952 dit

typeConus onderbrachtin Conus

_{berghausi Michelotti,}

1847

en

hij gravis

slechtszagalseenformavanC.

berghausi.

Toen ik

begon

methet

schrijven

vandit stuk vroegikme

dus

_opnieuw

af hoe hettaxon Conus

_{gravis gezien}

moet

worden: als _eenapartesoort nauwverwant aanC.

berg-hausiof als_eenondersoort

_typisch

_voorhet Midden

Mio-ceen vande Touraine.

_Bij

het beter

_bekijken

_vande

afbeel-dingen

in Sacco

₍₁₈₉₃₎

zagiktot

mijn

niet

_geringe

verba-zing

dat de 3

_exemplaren

die ik uit de Touraine heb

_bijna

identiek

zijn

aanhet

type-exemplaar

van

Michelotti,

dat is

afgebeeld

in

_Sacco,

_1893,

deel

_{13, pl.}

_{1, fig.}

9. De

afbeel-dingen

in

_{Peyrot (1938) zijn tamelijk}

slechten

lijken

meer

op de

exemplaren

vanConus

berghausi afgebeeld

in

Perei-rada Costa

_{pl. 2, fig.}

3-6enConus

_berghausi

moravicoides

Sacco,

1893 deel

_{13, pi. 1, fig.}

13.

Bij

het nagaan of Conus

berghausi

behalve in het

Mio-ceen van

Portugal, Oostenrijk,

Italiëen de Touraine ook

voorkomt in het Mioceenvan de

_Aquitaine

vond ik

_bij

Peyrot

1931 deel 82 op

plaat 4,

in de

fi-guren 13 en 15

af-beeldingen

vantwee

conussen onder de

naamvanresp. C.

maculosus notabilis

Peyrot,

1931 en C.

maculosus

perconi-ca

Peyrot,

1931 die

erg veel

lijken

op C.

berghausi. Op

pagi-na97 merkt

Peyrot

opdat Sacco

(1893)

vindt dat C.

berg-hausienC.

maculo-sus

Grateloup,

1835

verschillend

_zijn,

_maardat

_hij

_ertoe

neigt

dezetweesamen

tevoegenendanzoudenaamC. maculosus de oudste

rech-tenhebben. Een

_{stukje verderop}

in de discussie

_{schrijft hij}

dat Conus maculosus

perconica

identiek

lijkt

aan Conus

berghausi triangularis Sacco,

1893endat

_perconica

ook

denaam

triangularis

moet

krijgen

als desoorten

berghausi

enmaculosus identiek

blijken

tezijn.

Hij schrijft

hier

ver-der dat C. maculosus notabilis alleenmaar van

perconica

afwijkt

doordat dezewat groter

is,

de

_windingen

van de

top iets ronder

_zijn

en

hij

een

spiraal versiering

heeft. C.

maculosus notabilus komt

_{volgens Peyrot}

ook in het

Mi-oceenvande Tourainevoor.

Merkwaardig

dat

_hij

dit niet

meervermeldt in

zijn

werkoverde Touraine

gastropoden

van1938. Ook Glibert

(1952)

heeft het hier niet over.De

vraagrees duswatisermismetdenaamConus maculosus

Grateloup,

1935. Nawat

gezoek gaf

het artikelvanHall

(1964)

uitsluitsel. DenaamConus maculosus is reeds

eer-der

_gebruikt

door

_Röding,

1798 en door

Sowerby,

1833

voor andere Conus soorten,Het is dus eenz.g.

‘preoccu-pied’

naam.Hall

(1964)

vermeldtC. maculosus

_i

inzijn

sy-noniemenlij

stvanC.

berghausi,

wat erop duidt dat Conus

maculosus

_Grateloup,

1835

_{(non Röding,}

_1798,

non

So-werby, 1833),

zoals

_{Peyrot (1931)}

al

_dacht,

identiek isaan

Conus

_{berghausi Michelotti,}

1847.

De

stevige, korte,

min ofmeer

vijgvormige

Conus uit de

Touraine kan dus

_geplaatst

worden in het taxon: Conus

berghausi Michelotti, 1847,

zoals Gilbert het in 1952

te-recht deed.

Conus pseudoponderosus Glibert,

1952

(zie figuur

IOC en

15-18)

1837 Conus

_{ponderosus Brocchi,}

1814-

Dujardin:

p. 305

(ref.

in Glibert

_1952).

1866 Conus clavatus

_Lamarck,

1810- Pereira da Costa:

deel

_1,

p.

14, pl.

4,

fig.

1.

1866 Conus

(Dendroconus)

ponderosus (non Brocchi)

- Dollfus &

Dautzenberg:

p. 101

(ref.

in Glibert

1952).

Figuur14. Een_jongexemplaarvan

Michelot-ti,1847.Uitde Sables_{coquilliers grossiersvan} Le Louroux.De

apicalezijdevanditexemplaaristervergelijkingmet

Conus_berghausi

C. mercati

1866 Conus

(Dendroconus)

clavatus

_Lamarck,

1810

- Dollfus &

Dautzenberg:

p. 101

(ref.

in Glibert

1952).

1938 Conus clavatus

_Lamarck,

1810-

Peyrot

p. 258.

1952 Conus

_{(Chelyconus) pseudoponderosus}

Dollfuset

Dau-tzenberg

mss. - Glibert: pp. 376-377.

pl. 13, fig.

4.

1960 Conus

_{(Chelyconus) pseudoponderosus Glibert,}

1952

(Dollfus

et

Dautzenberg mss)

- Glibert: p. 96.

Vindplaatsen:

Le Louroux.

Aantalexemplaren:24

Beschrijving

Een

_stevige

_grotetot

_{middelgrote schelp}

met _eenietwat

plomp uiterlijk.

De meeste

_{exemplaren zijn bijna}

dubbel

kegelvormig (zie figuur

15 en

16),

enhebbentot9

matig

convexe

windingen

die elkaar

_grotendeels

omvatten. De

windingen zijn

vanelkaar

_gescheiden

dooreen

duidelijke

sutuurgroeve

(zie figuur

IOCen

17B).

Deze is echter

min-der

_diep

dan

_bij

Conus

_{berghausi. Sommige exemplaren}

hebbeneenwat

_hogere

_topmeteenkleinere

_{tophoek (zie}

figuur 17B) bij

andere

exemplaren

is de

tophoek

groteren

detop

lager (zie figuur 17C).

De

_mondopening

verbreedt

naarde basistoe

_{(zie figuur}

15en

16).

Aan de basis is ook

een

duidelijke spiraalsculptuur

tezien dienaarboventoe vervaagt

(zie figuur 17A-C), bij

volwassen

_{exemplaren zijn}

het_aande basis

_{bijna spiraalribben (zie figuur 17A).}

De

laatste

_winding

vormt

bij

de

_{hogere exemplaren}

4/5van

de totale

_schelp

en5/6

bij

de kortere

_exemplaren

met

bre-de

_tophoek.

Deschoudervan de laatste

winding

is

gelijk-matig, afgezakt

rond.

Discussie

Conus

_{pseudoponderosus lijkt}

_{op Conus clavatus}Lamarck,

1810en Conus

ponderosus

Brocchi,

1814waar dittype

Conus in het verledentoe

_gerekend

werd. Toch

_zijn

de

in-dividuen_vanC.

_{pseudoponderosus duidelijk}

minder slank

dan C.

_ponderosus

waar

hij

nog hetmeest_op

_lijkt,

zie

fi-Figuur15. Een volwassenexemplaar,66mm langen39 mm

breed,.van Glibert,1952 uit de Sables

coquilliers grossiersvanLeLouroux.

Conuspseudoponderosus

Figuur16. Een in_verhoudingnog breder volwassenexemplaar,

52 mmlangen 33mmbreed,van

Gil-bert, 1952 uit de Sablescoquilliers grossiersvan Le Louroux.

Conus_{pseudoponderosus}

Gil-bert,1952 met verschillende lengtebreedteverhoudingen.

A: 44mmhoogen27 mmbreed;B: 37mmlangen22 mm

breedenC: 30mmlangen20mm breed. Alleexemplaren

ko-menuitde Sablescoquilliers grossiersvanLeLouroux.

Deapicale zijdevanexemplaarB istervergelijkingmet

Figuur17. Drie_exemplarenvanConus_{pseudoponderosus}

C.

guur

18,

rechts is Conus

_{pseudoponderosus}

_Glibert,

1952

uit het

_Langhian

vanLe Lourouxen links Conus

ponde-rosus

Brocchi,

1814 uit het Zancleanvan

Velerin-Estepona

(Spanje).

De

_{apicale (top)}

hoekvanC.

pseudoponderosus

is

_altijd

_groterdan 90

_graden

en

dikwijls

zelfs

_bijna

100

graden.

DievanC.

ponderosus

is

_nabij

de 80

_graden

ende

tophoek

vanC. clavatusisnog kleiner

(60-70 graden).

De

top vanC.

pseudoponderosus

isdaardoor ook

altijd

min-der

_hoog

dan die

_bij

C.

_ponderosus

enC. clavatus. Met

zijn

grote

tophoek,

relatiefkorte

_lengte

ten

opzichte

van

zijn

breedte heeft Conus

pseudoponderosus

eenveel

plomper

uiterlijk

dan

_zijn

twee nauwverwante soorten. Zelf

bin-nen de groepvan variaties die Sacco

(1893)

heeft

afge-beeldvoor C. clavatusenC.

ponderosus

uit het Mioceen

van

Italië,

is ergeenmeteen

hoogte/breedte verhouding

als C.

pseudoponderosus.

Dit

_geldt

ookvoorde

exempla-rendie

_{Peyrot (1931)}

afbeeldtvoorC. clavatus uit het Mio-ceen vande

_Aquitaine.

Het

exemplaar, afgebeeld

door

Pe-reira da Costa

(1866)

op

plaat

IV

_{figuren la-c,}

onder de

naam Conus clavatus Lamarck uit het Mioceenvan

Por-tugal, lijkt sprekend

op Conus

pseudoponderosus

uit het

Langhian

vande Touraine.

Pas

_op!!!

Sterk

_{afgesleten exemplaren}

_van C.

_berghausi

en iC. mercati kunnen

gemakkelijk

voorC.

pseudoponde-rosus

aangezien

worden.

N.B. De

_verwijzing

van_{M. Glibert op pag. 377;}

“L’holo-type est

_identique

encontour etdimensionsa un

exem-plaire

d’Helvétien

_{d’Adifa (Portugal)}

parPereira da Costa

souslenomC.

_clavatus,

PI.

_{XIII, fig.}

4b” is niet

_juist

maar

moet

_zijn:

PI.4,

fig.

la-c.

_{Op plaat}

XIII

_fig.

4bstaatin

Pe-reira da Costa Terebra cacellensis PePe-reira da

_Costa,

1866

afgebeeld.

Conus

_{puschi Michelotti,}

1847

Peyrot (1938)

noemtdezesoortvanenkele

_{vindplaatsen,}

als zeldzaamvoorkomendenuitsluitendals kleine

exem-plaren.

Helaas beeldt

hij

dezesoortniet af. Glibertnoemt

dezesoortniet. Ik heb dezesoortook

nogniet

gezien

in

de Touraine. Volwassen

_exemplaren

_vanC.

_puschi

kunnen

5tot7 cmgrootworden. Het iseenslanke

schelp

meteen

lange

laatste

_winding

en een

hoge

top.Juveniele

exempla-renvandezesoort

lijken

echter

ergveel op Conus

dujar-dini,zie Sacco 1893

plaat

V. Het is dus

goed mogelijk

dat

Peyrot gladde exemplaren

vanConus

dujardini

aangezien

heeftvoor

jonge exemplaren

vanC.

puschi.

Literatuur

Anderson,

Hans-Joachim, 1964. Die Miocane Reinbek-stufe in Nord- und Westdeutschland und ihre

Mollus-ken-fauna.-Fortschritte in der

Geologie

_von

Rhein-land und

_Westfalen,

Band _{14: pp.} 31-368,18

afbeel-dingen,

52

_platen.

Bouchet, Philippe

& Jean-Pierre

_Rocroi,

2005.

Classifica-tion and Nomenclator of

_Gastropod

Families.-

Mala-cologia

47

_(1-2):

_pp. 1-379.

Chirli, Carlo,

1997. MalacofaunaPliocenicaToscana,vol. 1

_{Superfamiglia}

_{Conoidea. pp.}1-129,29

platen.

Diverse auteurs, 2008. Conidae.-Vita

Malacologia (NMV)

6: pp. 1-70.

Gilbert, Maxime,

1949.

_Gastropodes

du Miocène

_Moyen

du Bassin de la Loire

(première partie).

-

Verhandelin-genKon.

Belgisch

Instituutvoor

Natuurwetenschappen,

tweede

_reeks,

deel 30:pp. 1-240,12

_platen.

Glibert, Maxime,

1952.

_Gastropodes

du Miocène

_Moyen

du Bassin de la Loire

_{(deuxième partie).}

-

Verhandelin-genKon.

Belgisch

Instituutvoor

Natuurwetenschappen,

tweede

_reeks,

deel46:

pp.

241-450,

15

platen.

Glibert, Maxime,

1960. Les Conacea Fossiles du

Cénozo-ique

Étranger

des collections de LTnstitut

_Royal

des

Sciences Naturelles de

_Belgique.

-

Verhandelingen

Kon.

Belgisch

Instituut_voor

_{Natuurwetenschappen,}

tweede

reeks,

deel 64:pp. 1-132

Hall,

Clarence

_H.,

1964. Middle Miocene Conus

fromPied-mont,northem

Italy.

-Boll. Soc. Paleont. Italiana: vol.

3

(2),

pp. 111-171.

Hoernes R. & M.

Auinger,

1879. Die

_Gastropoden

der

Meeres-ablagenmgen

der ersten undzweiten

Mioca-nenMediteran Stufe in der

Österreichisch-Ungarische

Monarchie.-

Abhandlung

der k.k.

geologische

Reich-sanstalt,

Band

_II,

Heft

_1,

50

_platen.

International Commission_on

_{Zoological Nomenclature,}

2000. Internationale

_regeln

fiir die

_zoologische

nomen-klatur,

vierte

_{Auflage (officiële}

duitse

_tekst).

-

Abhan-delungen

des Naturwissenschftlichen Vereins in

Ham-burg (NF)

34; pp. 1-232.

Janssen,

Arte

_W.,

1984. Mollusken uit hetMioceenvan

Winterwijk-Miste.

441

_pagina’s,

82

_platen.

-

Uitgave

36vande

_{stichting uitgeverij}

KNNV.

Figuur18. A: Brocchi,1814uitde Facies

conglomeraties,Zanclean, PlioceenvanVelerin-Estepona,in

vergelijkingmetB:

Conus_ponderosus

Glibert,1952 uit figuur15.

Kautsky,

F., 1925. Das Miocanvon Hemmoor und

Bas-beck-Osten. -

Abhandlungen

d. Preussischen

Geolo-gischen Landesanstalt,

neue

folge,

Heft 97:pp. 1-255, 12

platen.

Lozouet,

Pierre, Jean-Franpois Lesport

&

_{Philippe Renard,}

2001.

Révision des

_Gastropoda

du

_Stratotype

de 1’

Aqui-tanien

_{(Miocène inf.):}

site de Saucats

_{‘Lariey’,}

Giron-de,France. -Cossmanniana hors serie_no3.

Michelotti, G.,

1847.

_Description

des fossils des terrains

miocènes de 1’Italie

_{septentrionale.}

Haarlem.

Moolenbeek,

R.,2008. Plicaustraconusa newgenusin the

Family

Conidae.- Vita

Malacologia (NMV)

6:

pp. 69-70.

Muniz

_{Solis, Rafael,}

1999. El

_género

ConusL.,1758

(Gas-tropoda, Neogastropoda)

del Plioceno de

_Estepona

(Malaga, Espana).

- Ibems, 17

(1);

pp. 31-90.

Pereira da_Costa,F.A.,1866.

_{Gastéropodes}

des

_dépots

Ter-tiaires du

_Portugal

_{1-254,28 platen.}

Peyrot,

A.,1931.

Conchologie Néogénique

de

_{1’Aquitaine;}

Conidea.-Actes de la Société Linnéenne de Bordeaux.

Tome 82: pp.73-120,4

_platen.

Peyrot,

A., 1938. Les

_Mollusques

testacés univalves des

Dépots

Helvétiens du Bassin

Ligérien.

- Actes de la

Société Linnéenne de

_{Bordeaux, supplément}

autome

LXXXIX: pp.

1-361,

5

platen.

Sacco, Federico,

1893. 1 Molluschi dei terreni Terziari del

Piemonteedella

Liguria,

parteXIII Conidae.-

Memo-riedellaReale Accademia delle scienze di Torino serie

II,

tome

XLIV,

pp.

1-134,

11

platen.

Vaessen,

Lenard,

2007. De ‘Faluns’vanhetLoirebekken.

Afzettingen

WTKG. 28

_(3);

_{pp. 51-61.}

*LenardVaessen,LesBonins, 37350 Le Petit

_Pressigny,