Verzet tegen het imperialisme
Verzet tegen het imperialisme
Kenmerkend aspect: Vormen van
verzet tegen het West-Europese
imperialisme
Kenmerkend aspect: Vormen van
verzet tegen het West-Europese
Beginnend verzet
Tussen de wereldoorlogen groeide in de koloniën het verzet tegen het Europees imperialisme.
Toch leken de West-Europese landen hun koloniën nog stevig in handen te hebben.
Alleen in Brits-Indië (India)
brachten de geweldloze acties van Mahatma Gandhi de Britten in het nauw.
Ghandi streefde naar: een nationale staat.
Onder de Hindoes was Gandhi enorm populair. Zijn oproepen om Britse wetten te negeren, Britse bevelen niet te gehoorzamen en Britse producten te boycotten werden massaal opgevolgd.
Daarbij kwam dat de moslimmassa in India met
geweld de Britse overheersing probeerden te breken.
Gevolg
Al in de jaren dertig kreeg India grote mate van zelfstandigheid.
Ook in Ned-indie groeide het verlangen naar nationale
onafhankelijkheid. Al was dat alleen onder de Indonesische elite.
Westers hoogopgeleide Indonesiërs gingen de kolonie als eenheid zien.
Ze waren teleurgesteld in de Nederlanders die hen niet als gelijken ervoeren.
Nationalisme in Indonesië
De PNI, opgericht door Indonesische studenten in Nedrland eiste
onmiddellijke onafhankelijkheid.
De leider Soekarno zorgde met zijn redenaarstalent voor veel aanhang.
De wereldcrisis (1929) zorgde ook voor onrust in
Nederlands-Indië.
Indonesisch marinepersoneel sloeg in 1933 aan het
muiten op de het oorlogsschip de ‘Zeven provinciën’
nadat ze loonsverlaging kregen.
Ook de leiders van de PNI werden opgepakt
en verbannen naar Nieuw-Guinea.
In de jaren dertig kwam er strenge censuur. De politie kreeg ruime bevoegdheden om ‘verdachte elementen’ op te
