IN d' laetste uyr // Sullen d' dooden verrijsen: Soo die Schriftuyr,
Ons klaerlijck gaet bewijsen, Dan en wert daer,
Voor niemant eenich voordeel,
Men moet hier naer // Al koomen voor dat Oordeel. 2. Als 't geschien sal,
Soo sullen al,
Die in de graven leggen, Hooren 't geluyt,
Van de Bazuin des Heeren,
En moeten uyt // de graven weder keren.
3. 't Sy Wijff of Man // die goet hebben bedreven, Die sullen dan,
Opstaen tot 't eeuwich leven: d' Ander party,
Sullen dan ook voortkomen,
Omme dat sy // souden gaen in 't verdomen. 4. Als 't geschien sal, na Pauwelus verklaren Dan moet wy al:
Voor 't gerigt openbaren, Christus eersaem; Sal dan een Ider geven,
In sijn lichaem // na dat hy heeft bedreven. 5. Paulus bediet, An veel gemeenten klaerlijk, Hoe dat wy siet,
Sullen verrijsen waerlijck: Maer principael,
Aen die Korintsche kercke,
Doet hy verhael // hoe het sal gaen te wercke. 6. Iob die beduyt // Godt sal my eens verwecken: Met deser huyt,
Sal hy my overtrecken; Dees oogen kleen,
Sal ick Godt meed anschouwen:
En anders geen // dat was al Iobs vertrouwen. Pause.
7. Wy vinden schoon // in Esaias beschreven, Heer uwe doo'n,
Sullen wederom leven, Met haer lichaem, Soo sullen sy verrijsen,
Des Heeren naem // Sullen sy loven prijsen. 8. Door desen Troost // hebben die seven soonen,
Weerden d' geroost, 't Lijden verdragen konnen, Sy waren te vre'en,
En lieten oock haer leven,
Sy seyden dees le'en // sal Godt ons weder geven. 9. Dit lichaem teer // dat men hier siet schoffieren: Dat sal den Heer,
Noch wederom vercieren, Maken 't gelijck,
Den lichaem Christi klaerlijck;
Om in sijn Rijck // By hem te zijn eenpaerlijck. 10. Dit recht insiet // hoe Christus is verresen: Want anders niet
En sal 't met ons oock wesen: Dat selve vleesch,
Dat an 't kruys weerdt geslagen;
Dat ook verrees // Weder, nae weynich dagen. 11. Onder die doo // is hy d' eerst geboren, Wy sullen soo
Opstaan als hy is voren: Want hy is 't hooft
Van dees' Heyligen Tempel;
Voor die 't gelooft // Is dit een recht exempel. 12 Broeders Vaillyant, dit is in 't Concluderen Zoo mijn verstant;
Sonder hoogh te studeren, Dit lijff in 't slot,
Oneerelijck in 't sayen,
Ia dat sal Godt // noch heerelijcken mayen.
[IN mijnen geest, moet ick verjubileren]
Op de wijse: Myn Godt voedt my, als myn Herder gepresen.
IN mijnen geest, moet ick verjubileren,
Noyt soeter feest // dan den Sabbath des Heeren Wie hem met lust // viert van sijn quade werken Van sonden rust // in Godt, die hem kan sterken Die heeft alleyn // den Sabbath recht gehouden,
Godt heeft hem reyn, zijn sonden quyt geschouden, 2. Oock saligh dan // is hy tot allen stonden Alsulcken man // en rekent Godt geen sonden In wiens geest fris // geen bedroch, noch qua perten Bevonden is // oock niet dubbelt van herten, Maer als Godts knecht, de vrome Iob gepresen Slecht ende recht // volherdigh in Godts vresen. 3. Ook die geen gelt // op woeker heeft gegeven Noch geen gewelt // an yemandt heeft bedreven: Maer leent met vlijt // den Armen t' elcker uire Sonder profijt // alleen uyt liefden puire, En geeft haer al // die hem niet konnen loonen, Den sulcken sal // in Godes Tempel woonen. 4. So wie met vliet // uyt lust hier in beklijven Sy sullen niet // ledich, onvruchtbaer blijven In kentenis // van Godts volmaeckte leere, Die heylsaem is // in Christum onsen Heere, Godt die vermeert // die gaef sijns Geests hierneven; Wie hem verneert // die wort van Godt verheven 5. 't Is wel geviert // die soo den Sabbath rusten Sulk een verciert, Gods leering soet met lusten De Weeskens klein // beschermt gelijk een Vader Voort 't gewelt pleyn // en die als wijs berader, Hem neerstig keert // dat 't weesken onbedrogen Geschickt, geleert // in Godts woort opgetogen. 6. Is een in noot // die hem dan troost van herten En breekt sijn broot, een ziel vol hongers smerten Die niet en kan // rusten, eten noch drincken, Als hy een man // noodruftigh kan bedincken, Maer hem eerst spijst // uyt liefden na een verre, Sijn licht dat rijst // op, als een morgensterre. 7. Als hy besorgt, de weed'wen rein van zeden Geeft, leent, en borgt // elck na gelegentheden, Die haer soo kan // voorstaen in alle saken,
Recht als haer man // raet tot bidden en waken, Geestigh gesint // sacht stil, tot allen tijden, Dat sy verwint // haer druk en 's vyants strijden Pause.
8. Niemant en kan // tot desen Sabbath komen Of 't en zy dan // dat hy tot zijner vromen Geheel versaeckt // de Werelt met haer lusten, En niet en smaeckt // dat aerts vol van onrusten, Maer zijn gemoet // draegt vast in Godt verheven In suir en soet // danckbaerlijcken te leven. 9. Seer onbesmit // is hy voor God eerweerdig Die niet en sit // by de spotters lichtveerdigh, In haren raedt // noch in haer kromme wegen, Geensins en gaet // maer contrary daer tegen, Al sijnen ganck // heeft in het Hemels wesen, Met lof en danck // als een met Godt verresen. 10. Soet ende fijn // moet 't eynd' aller geboden De Sabbath zijn // daer maer een is van nooden Dit's 't eenigh een // stil houden Godt gelaten, Als Magdaleen // die koos tot harer baten 't Best eenigh goet // 't welck haer by is gebleven D'oprechte vroet // en is geen Wet gegeven. 11. O Gods geest net // gy kont ons wel regeren Gy zijt de Wet // niemant heeft u te leeren, Godt heeft u voort // den Heyligen gegeven, En na sijn woort // in haer herten geschreven, Gy zijt een licht // lanteerne t' harer voeten, Na Davids dicht // 't welck sy navolgen moeten 12. Och liefden graet // gy bandt aller secreten In u bestaet // de Wet ende Propheten,
Gy zijt niet smal // het eynd' en de hooft somme Der wetten al // haer oorsaeck en waeromme, Nae Schrifts uytlegh // groot boven alle gaven, De hoogste wegh // de rust dagh aller slaven 13. Nu Prince Godt // die 't alles werkt in allen Gy zijt mijn lot // laet my van u niet vallen, Werkt nacht en dag // wilt al mijn kragt regieren
Op dat ick mach // in u den Sabbath vieren, U jock is soet // u last is licht om dragen, Wie leert ootmoet // sijn ziel rust t'allen dagen.