Matth. 5. 42. Te doen nae sijn ghebodt.+Gheest die u bidt.
[Die heyligen, Gods lieve vrienden jent]
Op de wijse: Al die belast zijt end' beladen swaer.
+
Apoc. 1. 6. +
DIe heyligen, Gods lieve vrienden jent, Coningen en Priesters Christi bekent Laet ons met sanck ghedachtich wesen, Want Syrach heeft in't oude Testament,
+
Eccl. 44. 1. +
De vermaerde luyden excellent Wel hooghelijck ghepresen, Maer dese, van Godt uytghelesen, Hebben met Christo hier ghewandelt,
+
1. Joan. 1. +
Jae s'levens woordt ghesien, ghehoort, Ghetast, ghehandelt.
+
Esa. 40. 3. +
De stem eens Predikers in die woestijn, Bereyt den wegh des Heeren fijn,
+
Mat. 3. 3. +
Dat was Joannes, uytghesonden
+
Luc. 7. 27. +
Eenen Enghel voor des Heeren aenschijn,
+
Matth. 11. 11. +
Onder alle die van Vrouwen zijn Gheen meerder noyt bevonden, Een licht om t'ware licht t'vorconden,
+
Joan. 3. 29. +
Een vriendt des Bruydegoms vol minnen, Wiens soete stem, verblijde hem,
In't herte binnen.
+
Mat. 3. 13. +
Hy doopte Christum met grooter ootmoet,
+
Marc. 1. 9 +
Die, als hy clam uyt der Jordanen vloet,
+
Luc. 3. 21. Den Hemel sach open gaende,+
+
Joan. 1. 32 Gods Geest op hem quam, als een Duyve soet,+
Dits mijnen lieven Sone, in mijn goet Welbehaghen bestaende,
Een stem uyt den Hemel vermaende, Dus Joannes wel heeft beleden,
+
Joan. 1. 35. Dat dit ghewis, Gods sone is,+
Om dese reden.
Gheboren uyt den Priesterlijcken stam,
+
Mala. 4. 6 Hy vooren in den Gheest Elie quam,+
+
Luc. 1. 12 Om Israel wel te beraden,+
+
Luc. 16. 16. De Wet met hem in Christo eynde nam,+
Op wien hy wees en sprack: siet daer Gods Lam, Om de weerelt t'ontladen
+
Joan. 1. 29 Van al haer sondighe misdaden,+
+
Mat. 3. 11 Hy leerde met t'Doopsel der boeten+
+
Act. 19. 4. T''volck, dat sy vrom, sonden Christum+
Ghelooven moeten.
+
Mat. 11. 8 Geen sachte cleederen en droech hy, siet,+
+
Luce, 1. 11. Wijn, bier noch broot en was sijn voedtsel niet+
+
Mat. 3. 4. Maer wilt honich, en sprinchanen,+
+
Luc, 7. 24. Hy en was oock gheen wanckelbaer riet,+
Dat met den windt herwaert en derwaert vliedt,
+
Mat. 14. 4 Hy dorste wel vermanen+
Herodem, van Herodianen, Hoe dat hy niet hebben en mochte Sijns broeders Wijf, t'welck met sijn lijf
+
Act. 1. 13. Gods vriendt becochte.+
+
Apo. 21. 19 Den Apostel Petrus een edel steen+
Van Jaspis, seer lustelijck hy verscheen Ghelijck een licht vyerich in't blaken, Sijn tijdelicke neeringh' acht hy cleyn,
+
Mat. 4. 18 +
Als Christus sprack, comt, end' ick sal u een Visscher der Menschen maken:
Want hy liet achter alle saken, Met den Heere zijnde ghewoone, Beleedt aldus, ghy zijt Christus, Des levenden Gods Soone.
+
Joan. 21. 17 +
Christus beval hem tot den derden mael, Te weyden sijn Schaeps-kudde principael, Om sijn liefde te bewijsen,
+
Gal. 2. 10. +
Hy was der Joden Predicant loyael,
+
Act. 5. 16. +
Sijn schaduwe die was medicinael,
+
Act. 9. 40. +
Hy dede van der doot verrijsen,
+
Joan. 21. 18 +
Oock heeft hy Gode willen prijsen
+
2. Pet. 1. 14 +
Met sijn doot, den Heere verknapen, Soo Christus dat, voorseyde plat, Is hy ontslapen.
+
Apo. 21. 19 +
Jacobus een Saphir schoon en playsant,
+
Gala. 2. 9. +
Een columne in Gods Tempel gheplant,
+
Gala. 2. 10 +
Onder t'besnijden mede,
Een Apostel, een vyerich Predicant,
Herodes Coninck Loech aen hem de handt,
+
Act. 12. +
End' met den zweerde hem verdede, In Jerusalem der stede,
Aldus moeten lijden Gods kinders, Die elck termijn, door Christum fijn, Zijn overwinders.
+
Galat. 2. 9 Joannes Apostel een grontsteen claer,+
Van Calcedonien een sterck pilaer, Om door gheen teghenspoet te buyghen:
+
Joan. 13. 23 ende 19. 26 Hy was van den Heere bemint eenpaer,+
In't Avontmael op Christus borst hy daer
+
Joan. 13. 25 ende 21. 20 Hooghe secreten mochte suyghen,+
Hem was betoont, naes'gheests bedieden, Wat wonder dinck, in s'weerelts rinck,
+
Apoc. 4. 1 Soude gheschieden,+
+
Act. 1. 13. Andreas een Smaragdus grontsteen soet,+
+
Apo. 21. 19 Hy en beriet hem niet met vleesch en bloet,+
Doen hem de Heere ydoone.
+
Mat. 4. 18 Riep, hy versiet sijn metten op den voet,+
Want hy boven dit Aerdtsch tijdelijck goet Vercoos des levens croone,
Eenen Sardonischen grontsteen schoone Is oock Philippus wel gheleken,
Hy heeft gheleert, veel volcx bekeert, Al door sijn preken.
+
Act. 15. Thomas een Sardis grontsteen delicaet,+
+
Apo. 21. 16 In die nieu viercantighe stadt die staet+
Met mueren, op twaelf gronden,
+
Joan. 11. 16. Te sterven met Christo was sijnen raedt,+
+
Joan. 20. 26 Naemaels heeft hy beleden met der daet,+
Siend' het trecken der wonden,
Mijn Heer, mijn Godt, was sijn oorconden: Bartholomeus een ghesteente
+
Act. 1. 13. Van Chrijsolijt, wel tot proffijt+
+
Apo. 21. 20 +
Van Gods Ghemeente.
+
Act. 2. 13. +
Mattheus een Byrillis steen der stadt,
+
Mat. 9. 9. ende 10. 3. +
Verliet den Thol, en t'huysken daer hy sat, Zijn in hem wel becleven
De woorden Christi, ende hy vergat
Om t'Rijcke Gods, Mammon den aertschen schat, Door den geest Gods heeft hy gheschreven, Gheboorte lijden, sterven, leven,
Verrijsen, wandel ende leere,
Van den hoecksteen, ons hooft alleen, Christus de Heere.
Jacobus Alphei Sone expres
+
Act. 1. 13. +
Een Topasius, end' Simon Zelotes
+
Apo. 21. 20 +
Een Chrysopasus lichte,
Met dese twee fundament-steenen es Die stadt verciert, waer van ons Joannes Ghetuyght, uyt sijn ghesichte,
Van't men Jerusalems ghestichte,
+
Act. 1. 13. +
Judas Jacobi oock by name, Een Hyacint staet lustich in't Werck seer bequame.
Den twaelfsten grondtsteen is, alsoo ick las,
+
Apo. 21. 20 +
Een Ametistus, dat is Mathias,
+
Act. 1. 25. +
Den Apostel vercoren
In plaetse van den verrader Judas, Paulus die Gods uytvercoren vat was
+
Act. 9. 15. +
Werdt haestich wedergheboren,
+
Act. 26. 19. +
Den roep Christi vry niet verloren
+
Act. 9. 6. +
En was van hem beseven,
Wat sal ick doen, op dat saysoen, Sprack hy met beven.
Hy der Heyven Apostel zijnde saen,
+
Ro. 10. 13. Heeft meer alleen, dan al d'ander ghedaen,+
+
1. Cor. 15. 10. End' wan sijn broodt by nachte,+
Hy heeft in veel doots perijckel ghegaen,
+
1. Thes. 2. 9 Vijfmael veertich slaghen een min ontfaen+
+
2. Cor. 11. 26. Van dat Joodtsche gheslachte,+
Driemael ghegeesselt seer onsachte, Eens ghesteenicht, selden met vreden, Heeft hy met wee, driemael ter Zee Schipbrake leden.
+
2. Cor. 11. 26. Hy leet veel coude, hongher, onghevoech,+
Over al in perijckel spaed' end' vroech, Onder den Moordenaren,
End' valsche broeders, diemen vandt ghenoech, Noch hy over alle Ghemeynten droech
+
Act. 14. 29. Een sorchvuldich beswaeren,+
Paulus end' Barnabas dat waren
Menschen, die wech hadden ghegheven Voor den naem vry, Jesu Christi,
Haer eyghen leven.
D'Euangelisten Marcus end' Lucas, Timotheus, Titus ende Silas,
+
Act. 6. 8. Al die Gods Tempel hielpen bouwen,+
+
Apoc. 2. 13. Stephanus, den ghetughe Antipas,+
+
Joan. 1. 46. Nathanael ende Ananias,+
+
Act. 9. 10. End' Clemens den ghetrouwen,+
+
Phil. 4. 3. Alle heylighe Mans end' Vrouwen,+
Haer namen laet ick Godt bevolen, Die al seer cloeck, in s'Levens boeck Staen onverholen.
Lof zy den Vader in der eeuwicheyt, Die ons sijnen wille heeft uytghecleyt, Met woorden ende wercken,
+
Hebr. 1.1. +
Door sijnen Soon end' sendtboden planteyt,
+
2. Pet. 1. 10 +
O broeders laet ons met goet onderscheyt
+
Phil. 3. 17. +
Ons roepinghe volstercken,
+
Hebr. 13. 7. +
End' onse voorganghers aenmercken, Vyerich in haer gheloove schrijden, Dat wy hier naer moghen met haer Eeuwich verblyden.
Een is noodich.