moghen; want al wilder ijemant thove omloopen, zij en vraghen daer niet naer. Zij
connen daer ooc wel gheraken, zij zijn rijcke ende overe ende verdoovender vele
met haer ghiften ende ghaven, es te duchten; maer tes nochtans een gruwelic ende
verscrickelic dijnck den aermen tzijne onthauden, tes al oft men een dief vanden
aermen ware, als oft men die almoesen, die ijemants ghoets den aermen wilde
bedeelt hebben, zelve bursde ende achter hilde, ende te onverghevelicker eijst als
ditte rijcke ende weeldighe lieden doen, diets gheen ghebreck en hebben. Den
rijcken vrecken was verdomt, om dat hij dan aermen vanden zijnen niet en bedeelde,
wat zal hemlien ghebueren die tghene, dat den aermen toebehoort, nemen? Dit en
es niet juest van dit clooster te zegghen, die haer moghelic ghebetert hebben, want
zij ooc veel caritaten den aermen doen; maer van meer ander rijcke cloosters ende
abdijen die hier in zeer negligent zijn. Zij mochten wel vreesen dat woort dat Godt
spreect: dat hij den aermen wreken zal ende haer zake uutvoeren, daer in dat zij
veronghelijct zijn; want tes al te gruwelic te vallen in de handen Godts. Dit moet
men ooc verstaen van allerande verschatters
1der aermen, die er nu lacen! in de
weerelt al te vele zijn. Nu ten propooste. Zij, te weten de gues ofte brekers, een
Attilasche gheesele, waren in dit clooster ooc, up den zelven tijt ende nacht als die
principale brekijnghe ghebuerde, ende smetent al om verre dat zij veil vonden, als
onder andere een albastren tafele staende up den hooghen autaer, wijlent ghemaect
bij Jooris Van Secleers, die men hiet den grooten Jooris, omdat hij zoo cleen een
mannekin was, net, fraeij ende groot van gheeste, als ooc eenen gheest van
rhetorijcken hebbende ende een ghoet natuerlic verstant
1 Overschatters.
noch in dien blenden tijt. Dese sticken zijn te vermaken ghehaelt, ten huuse van
meester Henric Van Ballare, wonende in de Veltstrate, bij thuus metten twee cupen.
Zij vonden een simpel kindt, dat lasarus was, dat een beeldekin in dhandt hadde,
dat wilden zij hem nemen daerom dattet creesch, ende vraechden hem waer dander
beelden waren, ende tnoumde de plaetse daer zij verborghen waren. Daer zijn zij
ingheghaen, ende hebbent al in sticken ghesmeten dat zy daer van beelden vonden,
zonder in den reefter daer die nonnekens zeer verbaest zaten, daer ooc beelden
verborghen waren, daer zij moghelic up zaten, zoo Rachel dede up haers vaders
Labans beelden ofte afghoden, zegghende dat haer ghijnck naer den ghemeenen
treijn der vrauwen, waer mede zij haren vader bedroch, die haer daeromme niet en
bedwanck up te stane. Zij waren zoo neerstich in beelden te zoucken, dat zij ooc
open smeten eenen ijseren couffer, te weten een ghat daer in, om te ziene of daer
ooc beelden in verborghen zouden zijn, verstaet beeldekins oft figuerkins up zelveren
ende ghauden pennijngen, dwelc zij daer bevonden, dat hij daer af wel gheladen
was, ende hebben de sommighe daer uut zeker grepen vul ghelts ghegrepen ende
haer zelven ghecontenteert. Niet dat zij die beelden nitseleerden, maer stakense
in bewaerder handt, voerende daer mede haer mauwen ende causen. Maer ander
dit ziende spraken;ghij doet onrecht, men zal dit ghelt liever draghen tot mijn heere
den hoochbaliu, ende wart tot des hoochbalius huse ghedreghen ende ghetelt, ende
bevonden datter inne wasXXIIJcghuldenen, lettel meer of min, ende als haer
ghevraecht was, hoe dat ghat in den couffer quam, zoo spraken de sommighe:den
couffer stont verborghen onder veel hauteweercx, vuul vodderinghe, om dat mens
niet vermoeden en zoude, ende mits dat zij den
slotel niet en hadden, moesten daer een ghat in slaen. Zouden zij gheweten hebben
wat daer inne was ende bevindende dattet ghelt was, hebbent tot mijns heere huuse
ghebrocht. Maer als haer ghevracht was of zij daer niet uut ghenomen en hadden,
zoo spraken zij:daer was een grepe ofIJuut ghegrepen om de knechten te betalen
die van als zurghe droughen, om dat men niet stelen ofte ijemant veronghelijcken
zoude. Maer die van den Gasthuse, broeders ende nonnen, affirmeerden datter wel
eenen haker ghauts in den couffer was, waer bij zij wilden zegghen datter veel ghelts
uutghenomen was. Maer en conden niet gheweten nochtans hoe vele dat daer inne
was; want al telden zij al tghelt dat zij daer uut namen, tzij om weercken te maken
oft om de aerme camer te leenen oft andersins, ende leijden van elcke somme
briefkins in den couffer, nochtans en hilden zij gheen rekenschap noch noticie vanden
ghelde, dat zij daer inne leijden, daer of nochtans (zoot bleeck) de vloet veel meerder
dan de hebbe was, ende dat was de cause (ende slecht ghenouch) dat zij niet en
wisten wat ghelt, dat in den coufer was.
Zij waren ooc in den zelven nacht int clooster van Galileen daerbij, ende maectent
In document
Marcus van Vaernewyck, Van die beroerlicke tijden in die Nederlanden en voornamelick in Ghendt 1566-1568 · dbnl
(pagina 171-174)