Hoe lang werk je al bij het jeugdjournaal?
Ik werk nu ongeveer vier jaren bij het jeugdjournaal, ik begon in 2006. Ik ben als editor binnengekomen, als leek. Ik kon wel editen, maar analoog. Dus hier heb ik geleerd om met Avid te werken en zodoende ben ik gegroeid tot camjo en eindredacteur.
Wat voor vooropleiding heb je ?
Ik doe journalistiek. Ik ben nog bezig.
Waarom vind je het belangrijk dat er een jeugdjournaal is?
Ja het is belangrijk omdat het avondjournaal heel moeilijk is. Als ik zelfs bepaalde dingen van het avondjournaal niet begrijp, dan denk ik wel dat het belangrijk is dat kinderen een eigen jeugdjournaal hebben. En in de meeste gevallen worden kinderen niet gehoord. Ze hebben geen stem. En dat is eigenlijk het principe van het jeugdjournaal: om kinderen een stem te geven. Dat zij zelf mogen komen praten en zeggen wat ze willen. En wat hun mening is over een bepaald onderwerp. Als het gaat over bijvoorbeeld, noem een ding: onderwijs. Heb je meestal in het avondjournaal, het volwassen journaal, een minister die komt praten, misschien een directeur die komt praten. Maar degenen die echt onderwijs geniet, het kind die hoor je niet. Maar ook van die kant uit moet het bekeken worden en daarom vind ik het belangrijk dat er een jeugdjournaal is.
Denk je dat je daarmee ook bijdraagt aan de ontwikkeling van kinderen?
Ja ik denk het wel. Want bijvoorbeeld ik vroeg aan kinderen een keertje wat vind je het leukste aan het jeugdjournaal. En ze vonden buitenlandse berichten ook mooi. En daar waren we net mee begonnen. Want we hoeven geen lange berichten te maken maar gewoon korte berichtjes over buitenlands nieuws zodat kinderen ook weten wat er in het buitenland gebeurt. Niet pas wanneer er iets groots gebeurt brengen we het. Gewoon kleine dingetjes zodat ze ook weten van Roemenie is een land in..you know.. Dat soort dingetjes. En dat vonden ze wel leuk. Want ze zeiden van o, ik wist niet dat er bijvoorbeeld een blauwe kikker bestond. Ik wist niet dat er dit was, en dat was. Dus ze vinden dat wel interessant om te weten. Niet alleen dingen over hun land maar ook over de rest van de wereld.
Waar let je op bij het kiezen van nieuwsonderwerpen?
Het eerste waarnaar ik kijk is nieuwswaarde. Sowieso het is een journaal. Het is wel een jeugdjournaal maar het is gewoon een journaal. En in een journaal breng je gewoon het nieuws. Natuurlijk heb je soms ook achtergrond verhalen, maar wat is nieuws. We hebben een tijdje, ik zelf ook, geworsteld met „wat hebben kinderen eraan‟ . Weet je? Je brengt een item over een vliegramp. Ja maar wat moeten kinderen daarmee, enge beelden. Maar dan daarnaast hebben we geleerd: we maken een journaal, we maken gewoon een
nieuwsuitzending. De eerste vraag die je stelt is hoe brengen we dit naar de kinderen toe. En dan ga je de enge beelden niet laten zien van die ramp maar gewoon vertellen van hee er is iets ergs gebeurd en zoveel mensen hebben het niet overleefd. Dus het eerste waarnaar ik kijk als ik eindredactie heb is de nieuwswaarde. Want ik vind het moet een jeugdjournaal blijven. Het moet een journaal blijven met jeugdige dingen erin. Het is gewoon een journaal alleen het wordt gebracht naar kinderen toe. Naar de doelgroep. Er is een doelgroep eraan verbonden. Aan het volwassen journaal is niet echt een doelgroep verbonden: iedereen mag er naar kijken. Maar omdat volwassenen het meest begrijpen kijken zij vooral naar het gewone journaal. Terwijl het jeugdjournaal is echt sec voor kinderen tussen een bepaalde leeftijd. Omdat die leeftijd ook meestal niet gehoord wordt en ja een vervallen groep is. Als niemand zich met die groep bemoeit: „ja jij bent nog jong, ja jij zal het niet weten. Als je ouder bent ga je het wel weten dan ga je het zien op het nieuws‟. En nu hebben ze maken ze het al in hun eigen ontwikkeling mee. En dat is wel belangrijk.
Is jeugdnieuws nieuws wat kinderen aan gaat of is dat gewoon nieuws wat naar kinderen begrijpelijk wordt gemaakt?
Kijk daar heb je twee dingen. Nieuws wat ook gewoon in het volwassen journaal zou komen maar daar hebben wij dan nog andere taak erbij: hoe brengen we het naar de kinderen. En daarna heb je ook gewoon jeugdnieuws. Ik bedoel een sportdag dat is echt jeugdnieuws, daar zijn zij zelf bij betrokken. Bij volwassen items zijn ze niet echt bij betrokken als persoon, maar meer als burger van dit land hoor je dat te weten. Meer proberen we een balans te vinden daarvoor.
Wat valt volgens jou onder heftig nieuws?
Vliegrampen vallen onder heftig nieuws. We hebben hier gehad de watersnood dat is heftig want mensen worden helemaal depressief, kinderen kunnen niet naar school. Het schoolgebouw is helemaal tot aan het dak onder water. Dat is heftig nieuws. Een zware aanrijding is heftig nieuws. Gewoon, heftig nieuws is waar heel veel slachtoffers, heel veel bloed, heel veel pijn heel veel leed. Dat is altijd heftig. Maar daar heb je ook een ander ding, wat we tot nu toe nog nooit hebben gebracht en dat is homofilie. Dat hebben we nog nooit gebracht, want het blijft ook een heftig moeilijk verhaal, want wat wil je kinderen ermee zeggen want je brengt het wel, maar uiteindelijk gaan de kinderen zelf moeten nadenken van: wat moet ik met dit nieuws. Als nieuwsmaker probeer je toch wel een beetje een lijn te zoeken in je verhaal. En ik denk dat die lijn nog een beetje wazig is wat dat betreft.
Onder heftig nieuws vallen volgens mij ook dingen die angstgevoelens kunnen veroorzaken, en dat is waar ik me in mijn onderzoek op richt. Wat doen jullie om angstgevoelens bij kinderen te voorkomen?
Een beetje geruststelling. Je weet natuurlijk als je dat verhaal precies zo hard brengt dat je allerlei gevoelens opwekt bij zo‟n kind. Het eerste wat je doet is geruststelling brengen.
Bijvoorbeeld we hadden het verhaal over tienerzwangerschap. Het is ook best wel heftig een item over tienerzwangerschap want „ o mijn god ik moet niet deze jongen aanraken want dan word ik zwanger‟. Maar dat de meisjes al eens zijn komen zeggen van hee: ik vind dat jullie eerst je school af moeten maken en daarna pas een vriend pakken. Dus je probeert ze wel gerust te stellen op welke manier dan ook. Of eigen leeftijdsgenoot het zegt, of een deskundige het zegt of dat het wordt gezegd in de presentatie maar gewoon: duidelijk is.
Denk je dat jullie er al goed in slagen, die geruststelling?
We zijn op weg. Ik zou niet zeggen goed goed goed. We kunnen altijd beter want waar je werkt worden brokken gemaakt. Dus soms kan het even er doorheen geglipt zijn. En dn denk je de volgende dag o shit dit moest eruit. We doen wel ons best.
Hebben jullie daar dan afspraken over hoe dat gedaan wordt of gaat het meer op gevoel?
Er zijn afspraken. Geen schriftelijke afspraken maar gewoon mondelinge afspraken die wij met elkaar hebben gemaakt. Voorbeeld van de tienerzwangerschap, om maar even bij dat voorbeeld te blijven, dat mensen niet meer wazig gemaakt worden. Gewoon omdat we weten dat de technologie zo ver is dat je de mensen ook weer herkenbaar kan maken. We hebben het geleerd van de NOS: ook geen balkje meer, maar het beste kun je dit en dit doen. Maar uiteindelijk zie je dat dat nou weer wegvalt bij sommige redactieleden. Het punt is gewoon dat als je vast zit met hoe je dat verhaal moet maken, bel gewoon even en vraag. Want iemand anders kan je helpen. Misschien ligt het soms ook aan de houding van: ik wil laten zien wat ik kan. Maar uiteindelijk loopt het dan verkeerd af. Omdat je vindt van nu kan ik het even zelf. Want ik wil best een complimentje krijgen als ik klaar ben. Dus dat snap ik ook. Maar uiteindelijk moet het worden uitgezonden en als het dan verkeerd gaat dan krijgt iedereen gewoon de wind van voren.
Hoe gaat het met mensen die nieuw op de redactie komen? Krijgen die een training?
Gaandeweg leren ze mee te doen. Ik zal het geen training noemen, zelfs met stagiaires ook niet. Het is dat je gewoon voor een paar eerste weken wordt gekoppeld aan een ander. En dan wordt het je gewoon uitgelegd. Officieel is de stagebegeleider Hennah Draaibaar, de praktijkbegeleider is de eindredacteur. Maar eigenlijk is iedereen begeleider. Omdat je met iedereen op pad gaat. Je stelt ook iedereen vragen. Dus op gegeven moment is het: hoe schrijf je een script, hoe ziet het eruit. Je gaat iedereen vragen en we zijn gewoon met elkaar bezig hier.
En dat geldt ook voor nieuwe redactieleden?
Ja, we werken hier en dan wordt het verteld van alle kanten. En meestal wordt het ook gewoon heel groot bekend gemaakt in de redactievergadering ‟s morgens. Hee we hebben
iemand nieuw erbij, vertel even iets over jezelf. En door de dag heen zie je wel hoe de werkwijze gaat.
Heb je nog iets meegekregen van de kennis die door Kids News Network is overgedragen?
Nou ja, want nadat ze de trainingen hebben gekregen zijn ze gewoon begonnen. Ik denk dat het jeugdjournaal een van de weinige mediabedrijven is in Suriname, journalistieke mediabedrijven, die steeds wordt geüpdate. Elk jaar krijgen we wel een trainer erbij die, al is het voor een week twee weken, ons komt trainen. Roel en Talitha die waren er vanaf het begin bij dus die kennen het jeugdjournaal een beetje. En zij weten dus ook wat er allemaal speelt. En zij zijn wel vaak terug gekomen om dan trainingen te geven om ons te updaten. Zo van jongens hoe gaat het, hoe gaat dit hoe gaat dat. En ook gewoon om te zeggen van hee het gaat de goede kant op. Want dat willen we ook horen. Niet alleen van dat we versterking nodig hebben, maar ook dat we kunnen horen van hee we zijn goed op weg. En Babs en Robert zijn dus helemaal nieuw voor ons, dit is helemaal anders. We zijn het systeem van Roel en Talitha gewend. En nu krijgen we Babs en Robert die helemaal anders werken. Eigenlijk het tegenovergestelde. Maar dat is dan ook goed, want we moeten niet wennen aan een stijl. Maar we moeten zelf onze eigen balans op kunnen maken zo van koe: dat vind ik goed, dat kan ik gebruiken en je pakt het bij elkaar en dan heb je een geheel.
Denk je dat er van het netwerk dat door KNN is ontstaan genoeg gebruikt wordt gemaakt?
Ja. We gebruiken beelden van elkaar. Ik merk dat dat vorig jaar nog een beetje stroef ging. Maar vanaf dit jaar zie ik best wel dat er meer communicatie is tussen ons allemaal. Zo van hee we hebben nu een berichtje gemaakt of we hebben nu een animatie gemaakt. En het meeste werken we nu samen met het Caribische jeugdjournaal op Curacao. Dus daar wordt er heel veel gewisseld met elkaar. Maar net als een dag als vandaag, vandaag is het nieuwe parlement gekozen. Dan wordt dat berichtje ook gewoon geplaatst op de server. Zodat alle andere jeugdjournaals het ook kunnen gebruiken. Of ze het nou echt gebruiken of niet:punt is je hebt het geplaatst, je stuurt een mailtje van kijk jongens ik heb dit. En dan krijg je ook altijd weer een reactie terug thanks, we‟ll look at it.
Maakt het Nederlandse jeugdjournaal daar ook veel gebruik van?
Nee. Het jeugdjournaal in Nederland is los van de andere jeugdjournaals. Het idee is ontstaan aan de hand van het jeugdjournaal van Nederland. Maar de andere jeugdjournaals zijn verbonden aan de Kids News Network. Nu, met WK is het gelukt om een andere samenwerking aan te gaan met het jeugdjournaal in Nederland. Want we hebben dus daar nu ook toegang tot de server en dan kunnen ze dingen naar ons sturen. Alleen is het daar een beetje moeilijker omdat ze de hele dag bezig zijn waarschijnlijk. En geen tijd hebben om dingen voor ons te plaatsen op de server. Dat gaat om de mensen in Nederland op de redactie. Het handigste zou zijn als er gewoon een persoon was die
samen met mij dus in contact zou blijven en zou zeggen hee welk nieuws hebben jullie dat wij kunnen gebruiken en dat ik dan zeg hee deze week hebben we dit en morgen hebben we dat, zit er iets bij wat jullie kunnen gebruiken? Dat we dan kunnen switchen met elkaar.
Dat gaat dan alleen om zelf gedraaide beelden? Want buitenlandse feeds kunnen jullie niet overnemen toch?
Dat is ook al besproken. Dat kan niet omdat dat geen beelden zijn van jeugdjournaal zelf zijn.
Krijgen jullie veel reacties op jullie programma?
Ja niet alleen jongere kinderen maar ook gewoon van volwassenen. Het zijn jonge volwassenen die. We onderschatten het wel. We hebben er nooit een onderzoek naar gedaan omdat het gewoon veel moeite en tijd kost. En waarschijnlijk ook veel geld. Maar zodra we waar dan ook , overal aankomen zijn er wel altijd ouderen die zeggen hee jullie doen goed werk. Ik volg jullie altijd. Ik ken een mevrouw. Zij zegt zeven uur is mijn tijd. Niemand moet me storen om zeven uur. Dan zeg ik even jongens wegwezen want dan ga ik het nieuws volgen. En ze zegt echt dan ga ik het nieuws volgen. En dan zeg ik van je bent toch geen jeugd meer? Nee, maar de manier waarop jullie dingen uitleggen, dat vind ik prima. Ik snap het direct. En dat is dan ook weer een compliment naar ons van jongens we zijn goed op weg. Ja we doen het gewoon goed.
Ook wel eens negatieve reacties?
Ja tuurlijk. Niet veel hoor, ik kan het nu even niet meer herinneren. Maar een mevrouw, die van het item over tienerzwangerschap, die zei ik was niet zo tevreden over jullie verhaal over tienerzwangerschap. Ik kwam niet goed naar voren. Ik zei ik snap niet wat je bedoelt. Toen zei ze, als je de context van het verhaal niet weet en je hoort mijn antwoord, weet je niet waarover dat gaat. Okee ik snap u niet. Maar als ik dan de telefoon opneem en ik spreek die vrouw dan zeg wel „mijn verontschuldiging‟ . Denk ik ach, dan gaat ze er sneller overheen weet je. Dat doen we wel. Maar echt negatieve reacties? We hebben een keertje gehad dat iemand heeft gebeld en heeft gezegd volgens mij van jullie doen alsof we geen andere volken hebben in Suriname, geen andere mensen. Alleen maar Creolen presenteren. Dat is een reactie die we hebben gehad. Dat is het hoor. We hebben niet echt negatieve reacties gehad. We focussen ons ook niet echt op de negatieve dingen. Tenzij het heel ernstig is hoor.
Er zitten vaak kinderen in items. Wat is naar jouw idee de functie van quotes van kinderen in items?
Kijk het nieuws wordt gemaakt voor hun, toch. Als ik als leeftijdsgenoot kijk naar de televisie en ik zie alleen maar volwassenen dan is het saai. Als ik mijn eigen leeftijdsgenoten zie dan denk ik wel dat het mij eerder aanspreekt. Want ja die volwassene die gaat jou wat vertellen. Want ja dat is het ook we proberen die volwassenen er zo kort
mogelijk in te houden. Ja als het echt nut heeft laten we het erin, anders weghalen. Maar de belangrijkste reden waarom ze quotes krijgen is omdat zij onze doelgroep zijn, zij maken eigenlijk het grootste deel uit van wat er hier gebeurt. Dat hun stem verwoord wordt. Daarom komen zij ook vaak in het jeugdjournaal.
Kiezen jullie daarom ook vaak voor verhalen vanuit perspectief van een kind?
Ja behalve vandaag, vandaag is het landsbelang. Omdat er vandaag een nieuwe voorzitter van het Nationaal Assemblee wordt gekozen en omdat er vandaag een nieuwe president komt. Da moet je gewoon weten. Het is iets dat in het land gebeurt. Want dat is het ook he, ze gebruiken het jeugdjournaal ook heel vaak voor eh... bepaalde vragen komen ook voor in een toets. Weet je, op vragen als hoe heet de president van Suriname dan denken ze: Oja zo heet die man. Het zijn kleine dingetjes hoor.
Had je het gevoel dat Mexicaanse griep iets was wat bij kinderen angst kon veroorzaken?
Euhm. Ja toch wel. Want we gingen naar. A kijk, weet je wat het is. Als de angst ontstaat bij ouderen dan gaat het door naar de kinderen. Ouders worden angstig van mijn kind moet niet ziek worden en er waren al twee of drie mensen doodgegaan. Mijn kind moet niet ziek worden: morgen jongens gaan we naar BOG om te prikken.Weet je dan zal dat kind ook denken van oh. Dit is er erg, ik krijg er een spuitje voor. En als het niet werkt. Ik moet er op letten dat ik altijd met mijn zakdoekje moet zijn. Dus ik denk wel dat er een angst was hoor. Dat denk ik wel.
Hoe hebben jullie daar op ingespeeld?
We hebben altijd gewoon gebracht. In 8 of 9 items hebben we volgens mij gebracht wat je moest doen om niet besmet te worden. Hoesten in een zakdoek, weggooien, vaak handen wassen. Steeds was het: let er op! Let er op! Let er op! We zijn ook een keertje naar de intensive care geweest daar was ook bij en dat verhaal was meer van: jongens je moet voorzichtig zijn want anders kan dit gebeuren. Want met zo‟n meisje of zo‟n kind is het wel gebeurd. Want die heeft wel de Mexicaanse griep opgelopen. Maar nu gaat het ook wel beter met dr. Dat je gewoon de feiten geeft: dus hee als je dit niet doet kan dit met je gebeuren. Maar oké als je dat doet dan gaat het wel lukken. Dus beide kanten.
Denk je dat het genoeg is geweest? Zijn jullie geslaagd in het geruststellen?
Ja ik denk het wel. Omdat we de kinderen zelf ook hebben gevraagd van wat moet je doen