Op de voorgaende wijse:
VErblijdt u nu ghy Abrams zaet: Die droevigh waert door Adams quaet:Siet nu een suyver licht op-gaet, Bekeert u die in sonden staet.
Siet, &c.
Die Roe van Jesse heeft gebloeydt, Uyt haer is een schoon blom gegroeyt, Die ons met haren reuck besproeyt Als een fonteyn die over-vloeydt
Die ons, &c. Een wonder saeck is openbaer: Een Maeght is moeder nu voorwaer. De Godtheydt en de Menscheyt klaer Vereenight zijn beyde te gaer.
De Godheyt, &c.
Het Woord dat is nu Vleesch certeyn Gebooren van een Maget reyn: Hy heeft gewoont met ons gemeyn, Daerom verblijt u groot en kleyn.
Hy heeft, &c.
Een blijde Maer' wort ons verklaert Een suyver Maghet heeft gebaert Den Sone Godts van hooger aert, Komt en aenbidt hem onvervaert.
Den, &c. In 't kribbeken is hy geleyt, Met alsoo groot' ootmoedigheyt, Hy is soo die Schrifture seyt, Een Heer van alle heerlijckheyt.
Hy is, &c.
Gods Engels voor sijn aenschijn staen,
Sy zijn hem altijts onderdaen: Wy die met Sonden zijn belaen, 't Is recht dat wy hem bidden aen.
Wy die, &c.
Als nu soo komt den Herder koen, Die daer sijn Schaepskens sal behoen: Hy sal haer voe'en met weyde groen, En geven dat haer is van doen.
Hy sal, &c.
't Is nu voorwaer den soeten tijt, In welcken dat wy zijn verblijt, Met dit kleyn Kint gebenedijt, Dat ons van Sonden heeft bevrijt.
Met dit, &c.
Dit Kint ghy al wel prijsen meught, Want 't is schoon, en vol aller deught;
Dus singht hem een schoon Liedt met vreught, Soo wordt sijn' Moeder oock verheught.
Dus, &c.
[Jure plau-dunt omnia]
Iure plaudunt omnia Coelica clementia,
Quia reddit gaudia laetitiae, Jesus Christus nobis natus hodie.
Jesus, &c. Ex Maria genitus, Ope sancti Spiritus,
Risu mutans gemitus, laetitiae
Jesus Christus nobis natus hodie. Jesus, &c.
Pietate solita Solvit Adae debita,
In hac valle subdita miseriae Jesus Christus nobis natus hodie.
Jesus, &c.
[Alle die peys dorstigh zijt]
Op de wijse: Dies est laetitiae in ortu, &c. pag. 44.
ALle die peys dorstigh zijt, Verheught nu u leven: Want ons wort op desen tijdt Een Prince ghegeven. Een Prince ghenaden-rijck, Die den vyandt vromelijck, Sal met voeten treden: En op-rechten Adams val, Oock sijn volck verlossen al, En brengen in vreden.
Desen Prince hoogh befaemt, Weerdigh t'exalteren,
Wort des hoogstens Soon genaemt, Die oock sal regneeren
In 't huys van Jacob eerbaer, In der eeuwigheydt voorwaer
Sal sijn Rijcke wesen: Hy sal door den rooden vloedt Van sijn heyligh dierbaer Bloet Ons' wonden ghenesen.
Looft hem dan met blijden sanck, En met grooter eere:
Hoort hoe soet is dit geklanck: Glori' Godt den Heere
Zy in d'alderhooghsten throon, Want den Soone Godts ydoon Menscheyt heeft verkooren, En is in den kouden nacht
(Soo 't was van 't begin voor-dacht) Van een Maeght ghebooren.
Eer en danck moet dan ontfaen 't Kindt en sijne Moeder:
Die heeft sonder weedoms traen Ghebaert ons Behoeder: Sy is die wortel propijs Van Jesse, dat schoone rijs, Waer uyt is ghesproten Die blomme die altijt bloeyt, Wien 't bloeyen niet en vermoeyt, Met liefd' overgoten.
[Laet ons met Herten reene]
LAet ons met Herten reene Loven dat soete Kindeken kleene, Het brenght ons uyt den weene. Ons is een Kint gebooren, Een Soon gepresenteert, Hy komt de Hell verstooren, Als Mensch gefigureert. Godt ende Mensch met eene, Onsen Verlosser goet alleene
Wort hier met ons gemeene. Laet ons, &c. Dies moghen wy wel eeren De Maeghet die hem droegh, Den grooten Heer der Heeren, Die haer niet en verwoegh; Sy is 't, en anders geene,
Moeder en suyver Maeght alleene: Godt is met haer gemeene.
Laet ons, &c. Groet alle vrindelijcke De schoone suyver jeught: Men vont noyt haers gelijcke, Sy magh wel zijn verheught, Sy is, en anders geene,
Moeder en suyver Maeght alleene: Godt is met haer gemeene.
Laet ons, &c. Ge-eert soo moet dan wesen Nu en tot aller tijt,
Die Moeder Godts gepresen Al is 't de Ketters spijt, Sy is, en anders geene,
Moeder en suyver Maeght alleene: Godt is met haer gemeene.
Laet ons, &c.
[Waer is de Dochter van Syon?]
WAer is de Dochter van Syon? Ick soud' haer bleyde maken.
Ick soude haer een boodtschap doen Van alsoo groote saken.
Ick soude, &c.
Als men de wereldt heel beschreef Soo wierdt de Maghet Moeder Te Bethlehem, daer sy doe bleef, Van 't kint, onsen Behoeder.
Te Bethlehem, &c.
Een Glas, al is 't dat 't schijnt daer door, 't En breeckt niet van der Sonnen: Soo heeft sy Maghet naer en voor, Dat saligh kint gewonnen.
Soo heeft, &c. Een duysternis is ons verklaerdt, Een licht is op-geresen:
Een Maghet heeft een kindt gebaert, Een kindt schoon uytgelesen.
Een Maget, &c. O wonder Moeder, wonder Kint, Moeder en Maeght ghepresen:
Maer 't Kint dat sy in doeckxkens wint, Komt ons sonden ghenesen.
Maer 't kindt, &c. Maria nam hem op den schoot Sy kust hem aen sijn monde: Die liefde hadde sy seer groot, Tot hem in allen stonde.
Die liefde, &c.
Lof moet u altoos zijn: Wilt ons (o Heer) geleyden, Met Maria de Moeder dijn, Als wy eens van hier scheyden.
Met, &c.