De CC was nieuw, de Cdt was nieuw en vele oude gezichten waren verdwenen. Rob Z. werd onze klas-senleraar en Herman Woesthuis onze klassementor.
De DF mannen sliepen nu bij elkaar en Tiny en ik deelden voor 4 maand een kamer.
Alles ging van een leien dakje, de discussies werden mede namens Rob Z. en Rob Hellendoorn heftiger.
Diverse malen hebben we samen gezeten om onvol-komenheden uit te praten. Maar hier merkte je al:
dit was een groep mannen die iets anders wilden. Ze waren enthousiast, nieuwsgierig met een drive om dingen te veranderen en te verbeteren. Het waren geen theoretische maar praktisch ingesteld mannen die het onderste uit de kan wilden. Ze geloofden niet direct wat er verteld en gezegd werd, maar dit moest bewezen worden.
Maar ook hier een geweldige tijd met Rugby’en en zuipen in Roosendaal met de KCT’ers. Voetballen ‘s avonds tegen een team van Rob Hellendoorn waar hij trainer van was, waarbij de mannen van Rob he-lemaal zoek gespeeld werden. Wielrennen en leren waaieren in Zeeland olv Herman Woesthuis (ook leerde ik die dag dat voeding een heel belangrijk item is bij fietsen). De surfcursus in Zeeland olv Ol-denburg met als sluitstuk een triathlon met een cross over een naaktstrand. Dat hier even gerust moest worden moge u duidelijk zijn. Ook nu waren de toetsen en met name die van Rob Zimmerman niet mals. Maar ook toen losten we die “problemen”
gezamenlijk op. Steeds vaker gingen we samen een biertje drinken, een hapje eten of een avondje stap-pen in Antwerstap-pen.
Verdere doorgroei
Een nieuwe ronde en dus nieuwe plaatsingen waren weer aan de beurt. Na wat heen en weer geschuif, gemopper en blijdschap had eenieder toch weer min of meer een leuk plekje gevonden.
De DF 79 mannen werden SM/OWI, werden plv Hfd Sport, werden Hfd Sport, werden Aooi en Elnt en kwamen erachter dat er op vele plaatsen anders ge-werkt werd. Niet beter of slechter maar gewoon an-ders. Ook tijdens Regiovergaderingen en bijscholin-gen bleek dat we allen uit hetzelfde hout waren
ge-sneden. Dezelfde ideeën, dezelfde positieve instel-ling naar veranderingen toe en diverse van ons za-ten regelmatig in werkgroepen. Ook het gevoel wat voor de collega’s te willen en kunnen doen, bleek wel uit het feit dat Sjors en ik tezamen wel een 10 jaar voorzitter van het OOO zijn geweest.
Aangezien onze nieuwsgierigheid naar of het ook anders kon bleef, hadden we nu de mogelijkheid om eens bij elkaar in de keuken te kijken. Hoe doe jij het, hoe heb jij eea ingericht, welke formulieren worden er bij jou gebruikt, hoe ga jij om met pro-bleem a of b? Links en rechts werden er formulieren gekopieerd maar ook kritiek geuit indien iemand be-paalde zaken iets teveel anders aanpakte.
We kregen toestemming om deze sessies regelmatig op onze eigen locaties te houden. Rob Z was ervan overtuigd dat wij er niet op uit waren om er een leuk dagje van te maken maar er iets goeds uit te halen voor de organisatie en stimuleerde deze acties. Hij was tenslotte ook diegene die onze groep het beste kende. (Officieel zou je dit kwaliteitskring kunnen noemen.)
Zo waren we in de tijd van zeg maar 2003 tot 2009 in Münster bij Jan, bij Rob in Schaarsbergen, bij Tiny in Nieuw- Milligen, bij Leo in Vught en bij mij in See-dorf. De Staf van de LO&Sportorg waar Sjors werk-te, was geloof ik niet zo in trek en daarom zijn we daar ook nooit geweest.
Maar we vonden dit niet genoeg. We begonnen ook na de dienst samen te komen en wel in een soort volgorde. Ik was inmiddels in 2004 naar Duitsland verhuisd en dat was een zeer goede eerste stap om met z’n zessen iets extra’s te ondernemen. Rob had nog een afspraak met de S3 van 42 BLJ en kon dit op deze manier goed combineren. Een paar geweldi-ge dageweldi-gen geweldi-gehad samen. Vanaf dit moment ontstaan er meer “samenkomsten” en groeien we samen naar het eind. De laatste jaren vliegt de tijd voorbij.
Voor de oudste van ons, Tiny, staat als eerste het FLO voor de deur.
Direct worden er spijkers met koppen geslagen. Na-tuurlijk komen we die dag bij elkaar, hoe vullen we die dag in en wat kopen we met welke intentie?
Vanaf nu komen we niet meer samen met het doel om ons op LO&Sportgebied te verrijken, we komen nu samen om ons DF 79 gevoel te versterken. Een poloshirt wordt ontwikkeld die eenieder zal ontvan-gen op zijn tijd en een dagindeling wordt gemaakt met een lokale activiteit. De volgorde wie bij wie de speech verzorgt wordt vast gelegd.
Tiny was de eerste en zal waarschijnlijk ook de enige blijven die op zijn eigen afscheid zijn muzikaal
“talent” aan zijn genodigden ten gehore gebracht heeft.
Nadat allen de dienst verlaten hadden, hield het niet op. We spraken regelmatig af om in Arnhem, Den Bosch of Breda samen te komen, te eten en drinken en te lullen. Maar de behoefte werd groter. Een avond bleek gewoon te kort te zijn en we spraken af om er een hele dag van te maken en 1x een avond.
De invulling geschiedde geheel door diegene die de dag mocht organiseren.
Beekse Bergen, rondleiding met historisch besef in Nijmegen, rondleiding Sittard met het huis van Toon Hermans, Muzium in Nijmegen, de rondvaart door de Dieze in Den Bosch, nogmaals Duitsland en ga zo maar door.
Dan vraag je je af: waar praten zij over?
Ik denk: alles en niets. Spraken we de eerste ont-moetingen nog over de LO&Sportorganisatie met zijn personeelswisselingen en bevorderingen, meer en meer kwamen en zijn het de prachtige evaluaties van de DF- en de G-opleiding die de avonden en da-gen vulden. Goed dat er mensen zijn die een heel goed geheugen hebben.
Maar al met al toch genieten dat je elkaar zo lang kent. Meer dan 45 jaar een bekende, meer dan 38 jaar een team.
De volgende trip staat al weer gepland en dan gaan we medio mei naar Tiny in Zwitserland.